JAARVERSLAG Stichting Kruispunt

Transcriptie

1 JAARVERSLAG 2010 Stichting Kruispunt

2 INHOUD Voorwoord door de voorzitter, Jaap van Vliet 2 Activiteitenverslag Ervaringen van een bezoeker 5 Terugblik op 2010 door Anton Metske, pastor 6 Eerste indrukken door Ellie Smeekens, pastor 8 Inkomsten/fundraising door Jes Spoelstra, bestuurslid 10 Kookgroepen voor Stichting Kruispunt 11 Doopviering door Anton Metske, pastor 12 Vrijwilligersuitje door Laura Beernink, secretaris 14 Financieel jaarverslag 2010 door Willem Nass, penningmeester 16 Schenkingen 18 Gegevens stichting Kruispunt 19 Aanmeldingsformulier donateurschap 20 1

3 VOORWOORD DOOR DE VOORZITTER Wij gaan er bij Kruispunt vanuit dat wij een missie hebben te vervullen in Arnhem en dat die missie los staat van de vraag of er al dan niet subsidie van de gemeente tegenover staat. Wij zijn laagdrempelig, geven ruimte aan onze bezoekers om zichzelf te zijn en zich thuis te voelen binnen Kruispunt zonder direct vragen te stellen of plannen te maken voor een veranderingstraject, laat staan om hen een product aan te bieden. Eén van de grote problemen van deze tijd is de individualisering. Iedereen, ongeacht zijn of haar situatie, dient zijn of haar eigen boontjes te doppen. In bijzondere gevallen wil de overheid nog wel eens ingrijpen of te hulp schieten, maar meestal is dat ingrijpen gericht op - of vergezeld van - een plan tot groei. Groei naar zelfstandigheid. De diagnose bijvoorbeeld, dat iemand geen dak boven zijn hoofd heeft, wordt veranderd in een plan waarvan het resultaat is dat er wél een dak boven zijn hoofd is. Geen inkomen? Dan moet het resultaat van het plan zijn: wél inkomen. Geen relaties? Wél relaties! Steeds moet het resultaat het tegendeel zijn van het omschreven probleem. Maar kan dat allemaal wel zo simpel zijn? En, als het zo simpel was, waarom is het dan bij velen die ons bezoeken nog steeds niet gelukt? Wij spraken met de gemeente over haar plannen alle dak- en thuislozen van de straat te krijgen, het Regionaal Kompas. Te gemakkelijk wordt er naar mijn mening vaak vanuit gegaan dat als een dak- of thuisloze maar een eigen huis heeft het probleem is opgelost. Maar voor velen begint dan het probleem; het gevecht tegen de eenzaamheid, tegen de stemmen in het hoofd, tegen de oude vrienden die graag gebruik willen maken van je gastvrijheid. Er is meer nodig om mensen in deze situatie vooruit te helpen. En soms, moeten wij constateren, is een dagelijks bezoek aan Kruispunt of een andere voorziening het hoogst haalbare. Ik denk dat wij daar anderen nog meer van moeten overtuigen. Dat er niet altijd sprake is van onwil om te groeien, maar ook wel van onvermogen. En dat is de taak die Kruispunt naar mijn overtuiging ook moet vervullen, er te zijn voor hen die er zijn en die komen, ongeacht hun achtergrond of toekomstmogelijkheden. Dat is geen fatalisme, maar realisme. Nooit is er in de jaren dat ik bestuurslid en voorzitter ben overigens de vraag aan de orde geweest of Kruispunt wel een reden van bestaan heeft. Noch wijzelf, als bestuur, medewerkers, vrijwilligers, noch de bezoekers, maar, nog belangrijker, noch de gemeente heeft die vraag ooit gesteld. Integendeel, het belang van het bestaan van Kruispunt wordt breed gezien en gedragen. Toch was het afgelopen jaar voor Kruispunt weer spannend om de bedrijfsvoering, de financiën en de personele zaken op orde te houden. En als ik schrijf dat onze missie bestaat, ongeacht of er subsidie tegenover staat, wil ik niet zeggen dat die subsidie niet nodig is. Zonder de subsidie van de gemeente en zonder de vele bijdragen van vele instellingen, fondsen, kerken en particulieren zouden wij het werk niet kunnen doen. Maar het geld drukt ook uit dat er loyaliteit is van velen voor het werk dat wij doen, zoals ook de inzet van vele vrijwilligers dat doet. Denk aan de kookploegen en de vrijwilligers die het dagelijkse werk mogelijk maken. Als bestuur hebben wij begin 2010 over de financiën een middag gebrainstormd en ook nog daarna verschillende keren met elkaar gesproken. En uiteindelijk heeft dat als resultaat gehad dat weer wat nieuwe bronnen van inkomsten konden worden gevonden. Dat is niet gemakkelijk, want het gaat bijna nooit om structurele bijdragen, maar meestal om tijdelijke inkomsten om een project mee op te zetten. Voor verschillende blijken van waardering die wij graag aan onze vrijwilligers willen aanbieden werden wij gesponsord, zodat wij een vrijwilligersdag konden organiseren op een prachtige zondagmiddag in september en was er weer een kerstpakket voor iedereen. Ik kan bij de afsluiting van 2010 voorzichtig wat optimistischer zijn over de toekomst dan bij mijn vorige voorwoord. Wij hebben in het najaar, na jaren van wachten, wikken en wegen, een tweede pastor kunnen binnenhalen via een detacheringconstructie, Ellie Smeekens. Dat is belangrijk, omdat het een ontlasting is voor onze pastor Anton Metske, maar ook omdat Ellie nieuwe kennis en ervaring inbrengt en daarnaast een 2

4 overlegpartner is voor Anton. Wij hopen dat deze uitbreiding blijvend zal kunnen zijn. Grote dank gaat uit naar Geerdien de Jong, die in een langdurige interim-periode zich heeft ingezet voor Kruispunt. Deze gedachten en informatie wil ik met u delen, omdat het belangrijk is dat u als lezer weet wat er mee gemoeid is om Kruispunt staande te houden en ook om te laten zien dat wij het zonder uw steun, als betrokkene bij Kruispunt, niet redden. Gelukkig verheugen wij ons steeds in grote belangstelling van personen en groepen in de Arnhemse samenleving. Er wordt voor Kruispunt veel vrijwillig maar nooit vrijblijvend werk verzet door u en anderen. Ik wil iedereen die met Kruispunt is verbonden hartelijk dankzeggen voor zijn of haar betrokkenheid en inzet in het afgelopen jaar en wij, medewerkers, bestuur en vooral onze bezoekers, rekenen ook in de volgende jaren weer op u. En, omdat dit voorwoord geen verslag is van het afgelopen jaar, kan ik u ook zeggen dat ik afscheid zal nemen als voorzitter van het bestuur van Kruispunt. Na vier jaar is het voorzitterschap in februari 2011 overgenomen door de heer Barth van Eeten. Ik ben blij dat wij een zo deskundige en betrokken voorzitter hebben kunnen vinden en ik wens hem alle succes toe bij het vervullen van deze functie. Jaap A. van Vliet, scheidend voorzitter 3

5 ACTIVITEITENVERSLAG STICHTING KRUISPUNT 2010 De aard van het werk van Kruispunt laat niet toe dat er wordt gewerkt met een vorm van jaarproductieplanning. Dit zou leiden tot aanbodgerichte zorg, die niet past bij de vragen en noden van bezoekers en tot afhaken van hen die onze aandacht het meest nodig hebben. Er wordt ingestoken op vraaggerichte zorg en aandacht. Stabiliseren, rust, regelmaat, informatie verstrekken en aandacht geven zijn noties die daarbij passen. Een groot deel van het werk van de pastores bij Kruispunt bestaat dan ook uit persoonlijke contacten met de bezoekers. Zij komen langs bij het spreekuur, spreken de pastor apart tijdens inloopmomenten of worden op straat of elders ontmoet. Ook worden zij bezocht op hun kamer, in de gevangenis, het ziekenhuis, de afkickkliniek of waar zij zich verder bevinden. In deze contacten komt van alles aan de orde: vragen over zingeving, frustraties die opgelopen zijn in pogingen verbeteringen aan te brengen in het eigen lot, onzekerheid over waar aangeklopt moet worden voor passende hulp, mogelijkheden om een terugval te voorkomen. Waar de bezoeker dit wenst, gaat de pastor mee naar een hulpverleningsinstantie. Zo n verzoek kan gedaan worden uit onzekerheid of men de eigen hulpvraag wel goed kan verwoorden of uit angst voor mogelijk opkomende agressie tegen hulpverleners. Er wordt veel doorverwezen naar hulpverlenende instanties. Vanzelfsprekend leggen de pastores dan ook regelmatig contact met deze instanties. Sinds oktober 2010 worden er bij Kruispunt twee extra inloopochtenden gehouden waarbij maatschappelijk werkers van het Leger des Heils aanwezig zijn. Zij werken op zeer laagdrempelige wijze. In de praktijk blijkt dit voor sommige bezoekers, die niet of nauwelijks (meer) om hulp vragen, goed te werken. In het laagdrempelige contact worden hulpvragen helder, wantrouwen tegenover hulpverleners slinkt gaandeweg en met veel geduld en persoonlijke betrokkenheid wordt een hulpverleningstraject in gang gezet. De aard van de pastorale gesprekken verandert doorgaans als de situatie van de bezoeker verandert. Iemand die net dakloos is komt vooral met praktische vragen: waar kan ik eten, slapen, mijn was doen? Als deze eerste vragen beantwoord zijn komen andere achterliggende vragen aan de orde: hoe heeft het zover kunnen komen? Waar vind ik de moed om weer iets nieuws op te bouwen? Kan ik mijn familie nog onder ogen komen? Hoe kan ik voorkomen dat ik weer in een negatieve spiraal beland? Eén van de pastores neemt deel aan de vergaderingen van het Cliënten Participatie Panel, een groep cliënten van hulpverleningsinstanties die gevraagd en ongevraagd advies geven o.a. aan hulpverleningsinstanties en die themamiddagen organiseren voor cliënten en hulpverleners rond thema s als bejegening en sanctiebeleid. Ook brengt deze groep regelmatig een krantje uit met informatie voor cliënten: het Arnhems Straat Signaal. De pastores nemen deel aan vergaderingen van het circuitoverleg, een vorm van ketensamenwerking waarin hulpverleners van verschillende instanties die met dak- en thuislozen werken overleg voeren en zorgen over cliënten met elkaar kunnen delen om te voorkomen dat mensen buiten de boot vallen. Daarnaast zijn er in het afgelopen jaar ook meer te kwantificeren activiteiten gebeurd in en vanuit Kruispunt, die meer zichtbaar zijn dan het bovenstaande: - Het gemiddeld aantal bezoekers was 38 per dag, zes dagen per week. - De dagelijkse maaltijden, zo n per jaar en daaraan gekoppeld de verschillende activiteiten die binnen gebeuren, individueel of samen met anderen. - In 2010 hebben we ruim 400 verschillende bezoekers geteld die door de pastores, gastvrouwen- en heer en tientallen vrijwilligers werden ontvangen. - Het aantal in Kruispunt geïnvesteerde onbetaalde- uren van vrijwilligers bedroeg in 2010 circa 8000 (!) 4

6 VAN EEN BEZOEKER Ode aan het Kruispunt Toentertijd was mijn diagnose manisch-psychotisch, onderliggend ernstig depressief en verslaafd aan cannabis en alcohol. Door een zeer beperkt steunend sociaal netwerk zwierf ik, ondanks dat ik een woning heb, op straat, bracht uren in de coffeeshop door en zwierf in mijn hoofd waar ik verdwaalde. Mijn zelfzorg was zowat verdwenen en eten deed ik nog nauwelijks. Een vriend in de coffeeshop attendeerde mij op het Kruispunt en heeft me geïntroduceerd. Instinctief wist ik dat ik hier moest blijven, omdat ik dan een vast punt op de dag had waar ik naar toe kon gaan en bovendien voor slechts één euro een goede warme maaltijd kreeg. Dit kan ik nu terugkijkend zien als een belangrijk beginpunt van mijn herstel. In die tijd was er nog een maatschappelijk werker aan het Kruispunt verbonden en zij heeft me geholpen om ook mijn financiële situatie op orde te krijgen. Hetgeen een hoop rust gaf. Mijn geestelijke situatie was slecht. Heel somber, nihilistisch en ik zag geen uitzicht in mijn situatie. Hoeveel bemoedigende, geruststellende en inzichtgevende gesprekken heb ik gehad met de vaste medewerker Heleen, en de pastores Anton en Geerdien, die me zo weer op de goede weg hebben geholpen. Van Heleen heb ik een schilderijtje gekregen met de tekst vanaf vandaag gaat het beter, dat nog steeds op een soort altaartje in mijn huiskamer staat. Als ik het moeilijk heb, herinnert het mij eraan dat het maar tijdelijk is en betere tijden niet persé ver te zoeken hoeven te zijn. Door de pastor Geerdien ben ik op weg geholpen naar goede hulpverlening voor mijn verslavingsproblematiek. Dat heeft gelukkig zoden aan de dijk gezet en ik kan weer leven zonder afhankelijk te zijn van alcohol of cannabis. Ik heb mee gewerkt aan het opknappen van de ruimte en het maken van de muurschilderingen, net als een aantal andere Kruispuntgangers. Toen een noodzaak voor mij om, ondanks de depressie, toch activiteiten te ondernemen. Genoten heb ik toen niet. Maar als ik nu het Kruispunt in kom, vind ik iedere keer weer dat de ruimte echt sfeervol is geworden door deze muurschilderingen en vind ik het leuk te weten dat ik daar toch maar mooi een bijdrage aan heb geleverd. Ook mijn geloof in God heeft in het Kruispunt meer vorm gekregen. Ik ben niet gelovig opgevoed, maar voor mij bestaat God wel. Mijn geloof was echter vrij vormloos. Door de (kerk)diensten in het Kruispunt elke zaterdag is mijn geloof meer gaan groeien. Zo heb ik meer inzicht gekregen in de levenslessen die de Bijbelverhalen in zich dragen en heb ik mooie liederen geleerd. Een verrijking, want het groeien in (mijn) geloof gaat nog steeds door en heeft ook vorm gekregen buiten het Kruispunt en dat wil ik niet meer loslaten. Verder heb ik in het Kruispunt geleerd om spelletjes (rummicub) te spelen. Ik vond spelletjes nutteloos en tijdverdrijf. Nu zie ik het echt als ontspanning en kan er ook van genieten. Ten tijde van zo n spelletje is er veel humor en zingen Anton en ik associatief vele liedjes. Maar pas op als Anton verliest, dan hakt hij je met zijn plankje in mootjes. Verder heb ik ook geleerd in het Kruispunt om meer mijn grenzen te bewaken en aan te geven en niet aan alles en iedereen geld te geven of zorg te bieden. Mijn omgeving zag en ziet het Kruispunt als een plek waar je aan de rand van de samenleving staat: de goot en dat ik daar voor koos. Maar met dit stukje tekst heb ik willen laten zien dat het Kruispunt voor mij juist geen eindpunt was, maar het begin van herstel. Het heeft mij veel gebracht. 5

7 TERUGBLIK OP 2010 Welkom heten en afscheid nemen Het zijn twee dingen die wij vrijwel dagelijks doen bij het Kruispunt. Welkom heten ligt voor de hand. Zes dagen in de week worden tussen de 35 en 40 gasten welkom geheten in de huiskamer van het Kruispunt. Pastores, gastvrouwen- en heren en vrijwilligers krijgen van de bezoekers terug dat zij zich ook daadwerkelijk welkom weten. Maar ook afscheid nemen hoort erbij. Soms gaat het om een afscheid dat vraagt om feestelijkheid. Een bezoeker is zover gekomen, dat hij zijn of haar draai weer vindt in de maatschappij, eigen onderdak gevonden heeft, een sociaal netwerkje heeft opgebouwd waarop je terug kunt vallen als het even weer wat moeilijker gaat. Meestal is dat afscheid relatief. Een bezoeker komt niet meer op de inloop, maar het gebeurt vaak dat één van de pastores zo iemand nog eens opzoekt in de nieuwe woning. Soms worden die bezoeken langer gecontinueerd, omdat er nog heel wat te verwerken valt vanuit de periode van dakloosheid. Soms is een afscheid tijdelijk. Iemand moet een periode vastzitten of gaat naar een afkickkliniek of verblijft tijdelijk in een andere stad. Ook dit afscheid is relatief, want pastores bezoeken ook mensen in de gevangenis, de kliniek, het ziekenhuis of waar ook maar. Er valt een kaartje in de brievenbus van het Kruispunt voor de pastor: Wil je me komen opzoeken? Ik zit vast, heb iets ontzettend stoms gedaan en moet erover praten, ik heb je naam al op de bezoekerslijst gezet, kom alsjeblieft Of er wordt gebeld vanuit het ziekenhuis: Ik heb het nooit zo luxe gehad, alles wordt hier voor me gedaan, ik heb een telefoon naast mijn bed, maar ik lig hier wel met twee gebroken enkels; ik was een beetje van het padje en ben uit het raam gesprongen kom je me opzoeken? Maar soms is een afscheid ook definitief, wanneer bezoekers overlijden. Daar wordt aandacht aan gegeven binnen de hele groep bezoekers. Tijdens de zaterdagse vieringen worden mensen herdacht, in de aula van de begraafplaats wordt gesproken en gezongen, er worden kaarsen aangestoken. Het gebeurt nogal eens dat een dakloze overlijdt en in kleine familiekring begraven of gecremeerd wordt. Dan is de gedachtenis in een Kruispuntviering extra belangrijk. Ook kan het zijn dat één van de pastores gevraagd wordt om op een andere locatie een wake te houden. In de opvang voor drugsgebruikers vroegen de cliënten daar zelf om, toen een medebewoonster die tippelde op straat vermoord is. Iedereen was aangeslagen, dan is het goed dat er de mogelijkheid is met woorden en rituelen de verbijstering te uiten en steun te vinden. Bij al die vormen van afscheid heten wij elkaar ook weer nadrukkelijk welkom; wij schuilen als het ware bij elkaar. Dat welkom heten komt niet alleen van de kant van de mensen die bij het Kruispunt werken, maar net zo goed van de kant van de bezoekers. Een mooi voorbeeld is de viering waarin wij een kaars aangestoken hebben voor de overleden hond van één van onze bezoekers. Om een huisdier kun je verdriet hebben, maar in zijn geval was die hond meer dan zo maar een huisdier. In de periode dat hij dakloos was kon hij niet bij de nachtopvang terecht omdat daar geen honden worden toegelaten. En zijn hond opgeven voor een slaapplek,- dat kreeg hij niet over zijn hart. Daarom sliep hij buiten met zijn hond en zocht alternatieve plekken om de nacht door te brengen: fietsenstallingen, schuurtjes. Daar hielden hij en zijn hond elkaar warm, dicht tegen elkaar aan gekropen. Kort nadat hij huisvesting gevonden had overleed de hond. Zijn zoontje was er ook kapot van. Daarom zei hij tegen zijn zoontje: Kom zaterdag maar mee naar Kruispunt, daar mag je verdrietige dingen vertellen en een kaarsje aansteken. Zijn zoontje had een afscheidsgedichtje voor de hond gemaakt. Hij wilde het 6

8 tijdens de viering voorlezen, maar dat lukte niet omdat hij alleen maar kon huilen. Toen vader het wilde overnemen verslikte ook hij zich in zijn tranen. Het briefje met het gedicht werd de pastor in handen gedrukt: Lees jij het maar voor Zo gebeurde het, maar ook de pastor kon het niet zonder een paar tranen. In de kring was het doodstil. Er hoefde niets gezegd te worden, maar we voelden allemaal dat we op dit moment dicht bij elkaar waren, ieder met zijn of haar eigen verlies. Hier volgt het afscheidsgedichtje: Bruno Lieve Bruno, je was de beste hond, je was helemaal gezond. We waren allebei nog klein, en ik vond het zo fijn om met jou te zijn. Ik en papa zongen liedjes en jij blafte mee, je wist altijd wat je dee. En samen met jou lol, stond ik weer in een hondendrol. Misschien was het jouw tijd wel, klaar en uit met het spel. Je hebt nu je rust, jouw leven is nu uitgeblust. Ik ga je heel erg missen, en nooit uit mijn gedachten wissen. Welkom heten en afscheid nemen, we doen het dagelijks, eindeloos opnieuw. En we mogen ons gelukkig prijzen dat we elkaar daarin opscherpen, zodat we het niet op de automatische piloot gaan doen. Anton Metske, pastor 7

9 ENKELE INDRUKKEN VAN MIJN EERSTE MAANDEN ALS PASTOR BIJ HET KRUISPUNT Per 1 oktober 2010 ben ik begonnen als (parttime) pastor bij het Kruispunt. Het is een hele nieuwe wereld waarin ik terecht gekomen ben, zo voelt het soms. De Spoorwegstraat, met het Kruispunt, ligt midden in het centrum van de stad, maar het is tegelijkertijd een klein steegje. Een beetje weggestopt is het, net zoals het dienstencentrum van Iriszorg overigens, net zoals andere voorzieningen voor dak- en thuislozen, net zoals veel daklozen zelf. Als ik voorheen door het centrum van Arnhem liep, herkende ik hen niet. Nu loop ik er anders. Langzaamaan ontdek ik waar ik mensen die dakloos zijn tegen kan komen. Ik ontmoet hen op straat, in het park, bij de dagopvang van Iriszorg, en uiteraard in het Kruispunt.. We raken aan de praat. Nu ik hen zie en ontmoet, kom ik de beelden tegen die ik in mezelf meedroeg over mensen die dakloos zijn. Soms blijken die beelden te kloppen, maar veel vaker kloppen ze niet en moet ik mijn beelden bijstellen. Bovendien blijkt de streep tussen een (t)huis hebben of dakloos zijn soms maar heel dun te zijn. Ik kom mensen tegen die de pech hebben gehad dat zich in een korte tijd enkele ontwrichtende situaties in hun leven hebben voorgedaan: verlies van werk, op straat gezet worden door je partner, en als je dan niet terecht kunt of wilt bij familie of vrienden In de afgelopen maanden heb ik heel veel verhalen gehoord van mensen. Problematische verhalen over je woning verliezen, zonder geld op straat leven, over moeilijkheden met instanties, over familierelaties die verbroken zijn Maar ook verhalen waar je blij van wordt: iemand vertelt dat hij een woning heeft gekregen en laat trots de sleutels zien, iemand vindt na jaren de moed om zijn verslaving onder ogen te zien en hulp te zoeken, een moeder belt voor haar zoon. Ik ben blij verrast door het vertrouwen dat ik krijg. Soms vertelt iemand heel open over zijn of haar leven en wat zich daarin heeft voorgedaan. Van een ander mag ik zo af en toe een stukje van diens leven horen. Verrast ben ik ook door de goede sfeer die er meestal is in het Kruispunt. Ik voel veel verbondenheid tussen mensen. Bezoekers hebben oog voor elkaar, delen hun dagelijkse sores, spreken elkaar moed in, of helpen elkaar. Een hele nieuwe wereld waarin ik terecht gekomen ben? Ja, vooral door de heftigheid van vele verhalen die ik hoor. Maar ook hier kom ik zoals overal mensen tegen die aardig zijn of niet, mensen die oog hebben voor anderen of die alleen op zichzelf gericht zijn, mensen die voortdurend weer hun eigen glazen ingooien en mensen die echt wijs geworden zijn en geleerd hebben van het leven. Ik probeer een klein stukje mee op te lopen in hun leven en daarin iets voor hen te betekenen. Ik schuur me soms of warm me aan de verhalen die ik hoor en word daar zelf ook wijzer van. Ellie Smeekens, pastor 8

10 K komt aangefietst. Ik ben aan het werk op kantoor, het rolluik naar boven. K. stopt voor het raam en wijst lachend op zijn bagagedrager. Vorige week sprak K. Klaas en mij aan: 'kijk eens naar het raam, het is hartstikke smerig. Ik zal het wel eens schoon komen maken'. Vandaag voegt hij de daad bij het woord. Hij heeft gewerkt als glazenwasser en op de bagagedrager staan zijn spullen: een emmer, een spons, een zeem 'Maak de vensterbank maar vast leeg', zegt hij, want de ramen binnen was ik zo dadelijk ook'. Binnen de kortste keren zijn de ramen van binnen en buiten weer helemaal schoon. K. heeft eer van zijn werk, hij glundert, en wij zijn er blij mee. 9

11 INKOMSTEN, FUNDRAISING Stichting Kruispunt is voor haar inkomsten geheel afhankelijk van giften en subsidie. Van veel verschillende kanten ontvangen wij dan ook financiële bijdragen: - Van de gemeente Arnhem ontvangen wij jaarlijks zo n 2 / 3e deel van onze begroting. - Ook Vivare steunt Kruispunt met een jaarlijkse bijdrage. - Een aantal diaconieën van kerken in Arnhem en de regio steunt ons werk met substantiële giften. - Van kerken in Arnhem en de regio ontvangen wij ook collecteopbrengsten. - Ook particulieren maken periodiek of incidenteel een gift over. - Voor speciale doelen of activiteiten ontvingen wij incidentele giften van o Konferentie Ned. Religieuzen : project Zaterdagse vieringen o Vincentius Vereniging Arnhem : kerstpakketten o Maatschappij van Welstand : vrijwilligersdag o Dullertsstichting o SKAN: toezegging voor project Koken door bezoekers - En dan zijn er nog inkomsten in natura: o de maaltijden die steeds weer door kookgroepen worden bereid en o het werk dat door vele vrijwilligers wordt gedaan. Het is hartverwarmend steeds weer te zien hoe de zorg voor dak- en thuislozen in Kruispunt door velen wordt gesteund. Dat laat zien dat Kruispunt een breed draagvlak heeft! Toch is het ieder jaar weer een puzzel om alle kosten gedekt te krijgen. Natuurlijk proberen wij de kosten zoveel mogelijk te beperken, maar aan het begin van een jaar is er steeds een tekort op de begroting van enkele tienduizenden euro s. Gaande het jaar weten wij steeds weer fondsen te vinden voor speciale activiteiten. Daar zijn wij in 2010 tamelijk succesvol in geweest, maar een aantal voorgaande jaren moesten wij toch afsluiten met een tekort. Wij gaan ervan uit dat onze donateurs ook in 2011 de dak- en thuislozen niet zullen vergeten. Jes Spoelstra, bestuurslid 10

12 KOOKGROEPEN VOOR STICHTING KRUISPUNT IN 2010 PROTESTANTSE GEMEENTE ELDEN/ DE KANDELAAR BAPTISTENGEMEENTE ARNHEM ANGLICAANSE/OUD-KATHOLIEKE KERK ARNHEM PARKSTRAATGEMEENTE STUDENTENVERENIGING ALPHA PROTESTANTSE KERK ROZENDAAL PAROCHIE DE WIJNGAARD ARNHEM EVANGELISCHE BROEDERGEMEENTE ARNHEM EVANGELISCH LUTHERSE KERK ARNHEM PROTESTANTSE KERK ELST VOLLE EVANGELIE GEMEENTE DE HOEKSTEEN, VELP PROTESTANTSE KERK SCHAARSBERGEN GEREFORMEERDE KERK ZETTEN TABORGEMEENTE EDE GREJA KRISTEN INDONESIE NEDERLAND, ARNHEM DIAKONESSENKERK ARNHEM GEZAMENLIJKE KERKEN OOSTERBEEK RONDE TAFEL KIWANI S ARNHEM GEZAMENLIJKE KERKEN RENKUM/HEELSUM GEZAMENLIJKE KERKEN HETEREN LIONS CLUB RENKUM 11

13 DOOPVIERING Ik kom bij Moniek op bezoek. Zij heeft een tijd in een afkickkliniek gezeten en is nu in een volgende fase: begeleid wonen. Trots laat ze me haar kamer zien. Ze vertelt van alles over haar leven aan de hand van foto s. Hoewel ik haar een hele poos ken, omdat ze als dakloze regelmatig op onze inloop kwam hoor ik veel dat ik nog niet wist. Moniek laat me ook een foto zien van haar zoontje Rein, een jochie van vier jaar. Ze vertelt dat hij bij een pleeggezin woont en dat ze hem daar regelmatig kan zien. Ze heeft een goed contact met de pleegouders en is blij dat hij daar een goede plek heeft, een plek die ze zelf niet kan bieden. Als we aan de koffie zitten vertelt ze dat ze graag gedoopt wil worden. En dat ze ook haar zoontje Rein wil laten dopen. Voor haar markeert het een nieuwe start, ze heeft weer een toekomstperspectief. En met dat zicht op de toekomst is ook haar verleden weer heel belangrijk. Ze vertelt hoeveel haar vader heeft betekend voor haar en hoe ze er kapot van was toen hij overleed. Ze weet nog hoe bezorgd haar vader was en hoe graag hij wilde dat ze op het rechte pad zou komen. Hij zou er eigenlijk bij moeten zijn als ze gedoopt wordt. In de tijd die volgt op dit bezoek schrijft Moniek een brief aan haar overleden vader. We lezen hem samen door. Het is een ontroerende brief en Monieks hele leven staat erin. Ze wil deze brief graag voordat ze gedoopt wordt voorlezen. Als ik haar vraag of ze dat aankan, zo in de kring, zegt ze dat ze dat wel durft, als ik maar dicht bij haar blijf staan. Dat beloof ik haar. Twintig februari is het zover. Moniek en haar zoontje Rein worden gedoopt. Moniek heeft speciaal om deze datum gevraagd, want het is de verjaardag van Rein. Er staat een tafeltje met een wit kleed erover en een bos rode tulpen erop in het midden van de zaal. De paaskaars staat er naast en een zilverkleurige slakom doet dienst als doopvont. Iedereen die binnenkomt ziet direct dat er vandaag iets bijzonders gaat gebeuren. 12

14 En bijzonders gebeurt er. Moniek heeft haar moeder en een tante uitgenodigd en die ontmoeten voor het eerst hun kleinkind/neefje en hebben kadootjes voor hem meegebracht. De pleegouders van Rein zijn er ook. Voordat de doopviering begint zingen we met zijn allen Er is er één jarig voor Rein. Voordat Moniek gedoopt wordt leest ze de brief aan haar vader voor, recht voor de lege stoel, die de hele viering leeg blijft. Dit is de stoel voor de vader van Moniek. Ik sla mijn arm om Monieks schouder als ze tijdens het voorlezen van de brief moet huilen. Ze is zichtbaar opgelucht als ze ermee klaar is. Er is gezegd wat nog gezegd had moeten worden. Er is iets afgemaakt. Daarmee is het tijd geworden voor het water van de doop, water dat reinigt, dat vruchtbaar maakt, leven doet. Als slotlied zingen we op de melodie van Tulpen uit Amsterdam : Als de dag nog kakelvers begint, zegenen wij Gods naam, als de zon allengs aan sterkte wint zegenen wij Gods naam, als de maan hoog aan de hemel klimt zegenen wij Gods naam. Alle dagen, alle uren moet de lofzang blijven duren. Soli Deo gloria. God zij hulde, halleluja. In de vreugd van het samenzijn brengen wij lof aan God, in de eenzaamheid van de woestijn brengen wij lof aan God. In ons lief en leed, in vreugd en pijn brengen wij lof aan God. Alle dagen, alle uren Als de droge grond om regen smeekt prijzen wij onze God, als een stortvloed uit de wolken breekt prijzen wij onze God, als het luwt en als de storm opsteekt, prijzen wij onze God. Alle dagen, alle uren Anton Metske, pastor 13

15 VRIJWILLIGERSUITJE Op een mooie zondagmiddag in september was er een gezellig samenzijn met alle medewerkers en vrijwilligers van Kruispunt. Als dank voor de fantastische inzet van al deze mensen. Waar zou Kruispunt zijn zonder hen?? Wij verzamelden in het Bezoekerscentrum Sonsbeek en gingen daarna in twee groepen op pad achter een gids aan door het park Sonsbeek. Zo kwamen wij veel te weten over de historie en de landschapsarchitectuur van het park en kregen wij uitleg over de bomen, planten, dieren en beelden. De dag werd afgesloten met een etentje in een Turks restaurant aan de Rijnkade. Op deze avond werd ook afscheid genomen van Geerdien de Jong, die een aantal jaren verbonden was aan Kruispunt. Zij werd door het bestuur bedankt voor haar inzet en betrokkenheid waarna ook Geerdien een toespraakje hield met dank aan haar collega s voor de goede tijd die zij bij Kruispunt heeft gehad. Het was een geslaagde dag en wij kijken weer uit naar het volgende uitje! Laura Beernink, secretaris 14

16 15

17 FINANCIEEL JAARVERSLAG 2010 OVERZICHT INKOMSTEN EN UITGAVEN Inkomsten: Gemeente Arnhem Kerkelijke en particuliere giften Maaltijdsponsoring subtotaal Financiële baten Overige baten 3 5 Totaal inkomsten Uitgaven: Loonkosten Overige personeelskosten Huisvestingskosten Algemene kosten Financiële lasten Totaal uitgaven Exploitatieoverschot (-tekort) BALANS PER: ACTIVA: Vorderingen Liquide middelen PASSIVA: Weerstandsvermogen Overig / Kortlopende schulden

18 Toelichting Financieel Jaarverslag 2010 In tegenstelling tot de afgelopen jaren heeft Kruispunt over 2010 een behoorlijk overschot op haar exploitatie gerealiseerd. Door dit overschot is de vermogenspositie van Kruispunt eindelijk wat verbeterd, waardoor de continuïteit weer enigszins gewaarborgd is. De teruggang in de uitgaven wordt voornamelijk verklaard door een incidenteel voordeel in de personele sfeer. Een in 2009 getroffen voorziening voor ziekengeld van ,is voor het grootste deel niet nodig gebleken en is in 2010 weer ten gunste van de exploitatie geboekt. Door een eenmalige extra bijdrage van gemeente Arnhem van ,- is ook aan de inkomstenkant sprake van een incidenteel voordeel. Daarnaast hebben de inspanningen om extra bijdragen te realiseren ook vruchten afgeworpen. In 2010 hebben wij extra bijdragen ontvangen van o.a. Vivare ,-, Dullertsstichting ,-, SKG College van Diaken 5.000,-, Opstandingskerk Arnhem 4.000,-, Diaconie Protestante Gemeente Oosterbeek-Wolfheze 2.600,-, Rotary Arnhem-Rijn 2.500,- en Hubertsstichting 2.500,-. De solidariteitsbijdrage van 7.500,- van de gezamenlijke religieuzen in Nederland via de commissie PIN is bestemd voor een project dat in 2011 zal worden uitgevoerd. Om die reden zal deze bijdrage in 2011 in de exploitatie worden verantwoord. Voor 2011 zullen wij weer veel energie steken in het realiseren van extra bijdragen. Deze bijdragen zijn essentieel om de exploitatie van Kruispunt sluitend te krijgen. De aanwezigheid van een positief weerstandsvermogen bij aanvang van het boekjaar geeft vertrouwen voor de nabije toekomst. Wij zijn steeds weer blij en dankbaar wanneer wij op onze bankrekening zien dat zoveel kerken en particulieren en de gemeente Arnhem ons financieel steunen. Maar ook de vele vrijwilligers (inclusief bestuur) zijn een belangrijke voorwaarde voor ons werk. Zonder die steun zouden wij ons werk niet kunnen doen. En met die steun bieden wij een uitstekende voorziening voor relatief weinig geld. Willem Nass, penningmeester 17

19 SCHENKINGEN Stichting Kruispunt is geheel afhankelijk van giften en subsidies. Hoewel velen ons werk financieel steunen, is het steeds moeilijk de begroting rond te krijgen. Daarom willen wij hier wijzen op de mogelijkheid donateur te worden en zo ons werk te steunen. Een invulformulier vindt u achterin dit jaarverslag. U kunt een bedrag schenken: eenmalig; periodiek; bij testament. Stichting Kruispunt is door de Belastingdienst aangemerkt als ANBI (Algemeen Nut Beogende Instelling). Dat betekent dat giften aan Stichting Kruispunt aftrekbaar zijn. Als u zich voor een aantal jaren verbindt en dat vastlegt in een notariële akte, kunt u uw giften aan Kruispunt geheel aftrekken, ongeacht de drempelwaarde. Indien u jaarlijks minstens 300,-- doneert, nemen wij de notariskosten voor onze rekening. Elke bijdrage is welkom op bankrekeningnummer t.n.v. Stichting Kruispunt, Arnhem. 18

20 GEGEVENS STICHTING KRUISPUNT Samenstelling bestuur: Jaap van Vliet Willem Nass Jes Spoelstra Laura Beernink Henny Beyer (voorzitter) (penningmeester) (2 e penningmeester) (secretaris) (bestuurslid vanuit de Raad van Kerken Arnhem) Sjoerd Meulensteen Janny van den Heuvel (sinds maart 2010) Pastores: Anton Metske Ellie Smeekens Adres: Spoorwegstraat AM Arnhem Tel adres: stichtingkruispunt@planet.nl Website: Bank: ING rek.nr t.n.v. Stichting Kruispunt Arnhem 19

21 AANMELDINGSFORMULIER DONATEUR STICHTING KRUISPUNT ARNHEM Ja, ik word donateur van Stichting Kruispunt! Naam:. Adres:.. Postcode en plaats: Rekeningnummer:.. Donatiebedrag:.. eenmalig/maandelijks/jaarlijks (doorstrepen wat niet van toepassing is) Het ingevulde formulier s.v.p. sturen naar: Stichting Kruispunt t.a.v. de penningmeester Spoorwegstraat AM ARNHEM 20