Reader eigen vaardigheid Nederlands. Spelling & grammatica

Transcriptie

1 Reader eigen vaardigheid Nederlands Spelling & grammatica 1

2 Inhoudsopgave Regeling eigen vaardigheid Nederlands 3 Oefeningen spelling 4 Theorie grammatica 5 Zinsontleding Woordbenoeming 9 Oefeningen zinsontleding 13 Oefeningen woordbenoeming 15 2

3 Regeling instaptoetsen eigen vaardigheid Nederlands in schooljaar Alle eerstejaars krijgen voor Nederlands twee instaptoetsen eigen vaardigheid: het onderdeel spelling en het onderdeel grammatica (elke toets duurt een half uur). Deze toetsen moeten in het eerste jaar gehaald worden. Norm voor het behalen van beide toetsen is: 80% goed beantwoorden. Bij het niet behalen van deze toetsen zijn er voor beide onderdelen drie herkansingsmogelijkheden, steeds in de tentamenperioden. Je moet een herkansing aanvragen, altijd een week voor de betreffende tentamenperiode. Stof voor de spellingtoets: het kunnen toepassen van alle Nederlandse spellingregels, inclusief regels voor de interpunctie en het afbreken van woorden. Stof voor de grammaticatoets: ontleden en woordbenoemen op niveau groep 8+ van de basisschool. Voor zinsontleden is dat: Persoonsvorm, werkwoordelijk en naamwoordelijk gezegde, onderwerp, lijdend voorwerp, meewerkend voorwerp, voorzetselvoorwerp, bijwoordelijke bepaling. Voor woordbenoemen: zelfstandig werkwoord, koppel-werkwoord, hulpwerkwoord, lidwoord, zelfstandig naamwoord, bijvoeglijk naamwoord, telwoord, voorzetsel, voegwoord, persoonlijk voornaamwoord, bezittelijk vnw., aanwijzend vnw., betrekkelijk vnw., bijwoord. Voor spelling krijg je het advies om te kopen: Spellinggids, Op het netwerk staat voor spelling, zinsontleding en woordbenoeming een oefenprogramma. Thuis kun je op internet via de startpagina op allerlei gratis sites komen om grammatica-oefeningen te doen. Andere goede sites zijn (doorklikken op Nederlands, spelling), (doorklikken op oefeningen) en (doorklikken op digitale lessen, spelling of grammatica) Voor de eerstejaars voltijdstudenten zijn er het hele jaar bijspijkerlessen spelling en grammatica. Die zijn verplicht zolang je de toets nog niet gehaald hebt. Ook kan daar een gemaakte toets worden nabesproken. Het behalen van beide toetsen levert een studiepunt EV op voor de propedeuse. 3

4 OEFENING WERKWOORDSPELLING + BIJVOEGLIJK NAAMWOORD Kies de juiste spellingwijze: 1. Zij rijdt/rijd elke dag op haar brommer naar school. 2. Hij griste/grisste de papieren uit haar hand. 3. Ik wordt/word elke nacht wakker. 4. De klok van de kerk begon te luiden/luidden. 5. Wij hebben de verzonde/verzonden brief nooit ontvangen. 6. Johan aarde/aardde naar zijn vader. 7. Ik vermoede/vermoedde dat hij ziek zou zijn. 8. De le/ len pan is eindelijk stuk gegaan. 9. Het verdwene/verdwenen hondje was gelukkig weer terecht gekomen. 10. Ik vergat te melden/meldden dat ik aanwezig was. 11. Zij betichten/betichtten haar vorige week van diefstal. 12. Ik heb het gras gisteren ingezaait/ingezaaid. 13. De verrichte/verrichtte arbeid was zwaar. 14. De overvaller richte/richtte een pistool op de bankbediende. 15. De advocaat probeert voor vrijspraak te pleiten/pleitten. 16. De gebakke/gebakken vis smaakte me lekker. 17. Wat raadt/raad je me aan te doen? 18. De werknemers eisten/eistten een loonsverhoging. 19. De doktoren vreesten/vreesden voor uitbraak van de ziekte. 20. Bied/biedt nu je verontschuldigingen aan, Mark! 21. De bevrijde/bevrijdde gevangenen waren intens blij. 22. Het bericht verraste/verrastte mijn moeder erg. 23. Het huis was de hele nacht aan het branden/brandden. 24. De rage verspreide/verspreidde zich snel over het land. 25. Rijd/rijdt je vader nog elke dag naar Alkmaar? 26. De ontbode/ontboden politieagent kwam snel aan op de motor. 27. Op het doden/doodden van een beschermd dier stond vroeger geen boete. 28. De dief ontvreemde/ontvreemdde de juwelen van de oude vrouw. 29. Wij hebben de ontlede/ontleedde zinnen goed nagekeken. 30. De gevluchte/gevluchtte misdadiger werd door de politie onderschept. 31. Het plenste/plensde van de regen. 32. Die jongen probeerde een konijntje te vermoorden/vermoordden. 33. Wij stonden al heel lang op de bus te wachten/wachtten. 34. De vergulde/verguldde spiegel viel kapot. 35. Hij heeft het land lang van zijn grootvader kunnen pachten/pachtten. 36. De gebrade/gebraden eend smaakte een beetje taai. 37. Het mistte/mistte gisteren erg in de polder. 38. Het gestorte/gestortte bedrag is nooit aangekomen. 39. De boeren hebben de bieten alweer gerooit/gerooid. 40. De katoene/katoenen trui is in de was erg gekrompen. 4

5 Grammatica, informatie over zinsontleding en woordbenoeming Basiskennis van de traditionele ontleding, samengesteld om je kennis op te frissen in het kader van de instaptoetsen op de Hogeschool IPABO. De informatie gaat niet in op de didactiek van de grammatica. Zinsontleding Zinsdelen Bij zinsontleding bekijk je in welke stukjes je een zin kunt verdelen. Vervolgens krijgen al die zinsdelen een naam. Neem bijvoorbeeld de volgende zin: a Joris gaf gisteren aan oma een dikke bos bloemen. Je bekijkt welke stukjes van de zin vooraan kunnen komen te staan, als je de zinsdelen van volgorde gaat veranderen. Je komt dan tot de volgende vijf mogelijkheden: a1 a2 a3 a4 a5 Joris gaf gisteren aan oma een dikke bos bloemen. Gaf Joris gisteren aan oma een dikke bos bloemen? Gisteren gaf Joris aan oma een dikke bos bloemen. Aan oma gaf Joris gisteren een dikke bos bloemen. Een dikke bos bloemen gaf Joris gisteren aan oma. Je kunt deze zin als volgt in zinsdelen verdelen: / Joris / gaf / gisteren / aan oma / een dikke bos bloemen /. Daarna kun je elk zinsdeel gaan benoemen. Enkelvoudige en samengestelde zinnen Bij zinsontleding is stap 1, dat je kijkt of je met een enkelvoudige of samengestelde zin te maken hebt. In een enkelvoudige zin staan één persoonsvorm en één onderwerp, in een samengestelde zin (vaak) meer dan één persoonsvorm en meer dan één onderwerp. In een samengestelde zin moet je elke zin apart ontleden. b We gaan wandelen in het noorden van het land. enkelvoudig c Ik blijf hem trouw, hoewel hij niet altijd eerlijk is. samengesteld Persoonsvorm en onderwerp De persoonsvorm en het onderwerp zijn twee belangrijke, zo niet de belangrijkste, zinsdelen in een zin. Ze vormen volgens veel taalmethoden de kern van een zin. De persoonsvorm vind je door de zin in een andere tijd te plaatsen. Het werkwoord dat dan verandert, is de persoonsvorm: 5

6 b We gaan wandelen in het noorden van het land. b" We gingen wandelen in het noorden van het land. In [b] is dus gaan de persoonsvorm, in b" gingen. In [c] staan twee persoonsvormen, blijf en is, te vinden door de zin weer in een andere tijd te zetten: c Ik blijf hem trouw, hoewel hij niet altijd eerlijk is. c" Ik bleef hem trouw, hoewel hij niet altijd eerlijk was. Het onderwerp komt 'in getal' overeen met de persoonsvorm. Staat de persoonsvorm in het meervoud, dan ook het onderwerp. Twijfel je, verander dan de persoonsvorm van getal; het onderwerp verandert mee. b"" c"" Ik ga wandelen in het noorden van het land. Wij blijven hen trouw, hoewel zij niet altijd eerlijk zijn. Let op bij zinnen als: d Het regende weer de hele dag. e Wie gaat er mee naar de winkel? In [d] is het onderwerp, in [e] wie. Gezegde Je hebt de keuze tussen een werkwoordelijk gezegde en een naamwoordelijk gezegde. Je moet je altijd eerst afvragen of je in een zin met een naamwoordelijk gezegde te maken hebt. In een naamwoordelijk gezegde wordt doorgaans een beroep, functie, eigenschap of kenmerk van het onderwerp genoemd. Vier voorbeelden hiervan; het naamwoordelijk gezegde is onderstreept, het onderwerp is cursief geschreven.. g h i j In dat dorpje is zij jarenlang dokter geweest. Bleef hij toch chef van die afdeling? Dat meisje schijnt een nogal vervelend type te zijn. Dit keer werd onze buurman het slachtoffer. Zo'n naamwoordelijk gezegde bestaat uit een werkwoordelijk deel (de werkwoorden) en een naamwoordelijk deel (naamwoord en overige woorden). De naamwoordelijke delen van de vier voorbeeldzinnen zijn respectievelijk: dokter, chef van die afdeling, een nogal vervelend type en het slachtoffer. Het naamwoordelijk deel wordt als zinsdeel in de toets niet apart gevraagd. In een naamwoordelijk gezegde moet altijd een koppelwerkwoord staan. Er zijn er negen: zijn, worden, blijven, blijken, lijken, schijnen, heten, dunken, vóorkomen. Let op: alleen deze werkwoorden kunnen koppelwerkwoord zijn, maar ze komen ook voor als zelfstandig werkwoord of hulpwerkwoord (zie ook uitleg van de werkwoorden onder woordbenoeming). Heb je niet te maken met een naamwoordelijk gezegde, dan staat er een werkwoordelijk gezegde in de zin: de werkwoorden uit de zin. Het is dus of-of. 6

7 ! De persoonsvorm maakt altijd onderdeel uit van het gezegde. Lijdend voorwerp Als aanvulling bij een gezegde kan een lijdend voorwerp voorkomen. In officiële termen: het is een zinsdeel dat de handeling die door het werkwoordelijk gezegde uitgedrukt wordt, ondergaat. Een voorbeeld: l Tante Alie verzorgde in de vakantie mijn planten. Je vindt het lijdend voorwerp met de proef van de lijdende vorm. l" In de vakantie werden mijn planten door tante Alie verzorgd. m De jongen maakte de toets snel af. m" De toets werd door de jongen snel afgemaakt. Het lijdend voorwerp uit de eerste zin wordt onderwerp in de tweede. In [m] is de toets dus lijdend voorwerp. In [m"] staat geen lijdend voorwerp. Een andere manier, met de vraag wie/wat + persoonsvorm + onderwerp?, werkt vaak, maar levert ook wel eens problemen op. Kijk uit! In een zin met een naamwoordelijk gezegde komt geen lijdend voorwerp voor. Meewerkend voorwerp Het meewerkend voorwerp is het zinsdeel dat meewerkt om de handeling van het gezegde mogelijk te maken. Het meewerkend voorwerp begint vaak met 'aan' of 'voor' (soms ook 'bij'), of je kunt deze voorzetsels juist weglaten. Als aan of voor er niet staat, moet je het ervoor kunnen zetten. Drie voorbeelden: n o p We hebben (aan) de buurvrouw een mooi cadeau gegeven. Het ijs is (voor) mij te onbetrouwbaar. De instaptoets leverde (bij) hem veel problemen op. Voorzetselvoorwerp Voorbeelden van het voorzetsel voorwerp zijn: q r Ik twijfelde geen moment aan zijn kwaliteiten. De jongen stond al een uur op zijn vader te wachten. Opvallend is de vaste combinatie tussen werkwoord en voorzetsel (het voorzetsel hoort in deze uitdrukkingen bij het werkwoord), en het voorzetsel heeft geen letterlijke maar een figuurlijke betekenis: de jongen in [r] stond natuurlijk niet werkelijk óp zijn vader te wachten. Bijwoordelijke bepaling 7

8 Een bijwoordelijke bepaling geeft een nadere omschrijving van het gezegde of van de hele zin. Het geeft antwoord op vragen als: waar? wanneer? waarheen? hoe? waarom? waardoor? hoe lang? waarmee? In een zin kunnen meerdere bijwoordelijke bepalingen staan. s t In het weekend gaan we een dagje naar het strand. Misschien kun je dit prentenboek snel terugbrengen naar de bibliotheek? De instaptoets In de instaptoets van de IPABO komen acht zinsdelen voor. 1 persoonsvorm 5 lijdend voorwerp 2 werkwoordelijk gezegde 6 meewerkend voorwerp 3 naamwoordelijk gezegde 7 voorzetselvoorwerp 4 onderwerp 8 bijwoordelijke bepaling In de toets worden de zinnen als volgt aangeboden: Joris / heeft / gisteren / een dikke bos bloemen / aan oma / gegeven. A B+F C D E F Op een antwoordvel schrijf je vervolgens de oplossingen op, waarbij je gebruik maakt van de code van de zinsdelen (persoonsvorm = 1; werkwoordelijk gezegde = 2, naamwoordelijk gezegde = 3 enz.). De antwoorden van bovenstaande zin: A= 4 B= 1 C= 8 D= 5 E= 6 F= 2 8

9 Woordbenoeming Woordsoorten Bij woordbenoeming deel je alle woorden in bij de verschillende woordsoorten. Vaak kun je onafhankelijk van het zinsverband de woorden benoemen, soms moet je uit de zin opmaken met wat voor woord je te maken hebt. De instaptoets In de instaptoets van woordbenoeming komen 15 verschillende woordsoorten voor: 1 lidwoord 6 voegwoord 11 bezittelijk voornaamwoord 2 bijvoeglijk naamwoord 7 zelfstandig werkwoord 12 aanwijzend voornaamwoord 3 zelfstandig naamwoord 8 koppelwerkwoord 13 vragend voornaamwoord 4 voorzetsel 9 hulpwerkwoord 14 betrekkelijk voornaamwoord 5 telwoord 10 persoonlijk voornaamw. 15 bijwoord In de toets zien de zinnen er als volgt uit: Joris heeft gisteren aan oma een dikke bos bloemen gegeven. A B C D E Op een antwoordvel schrijf je weer de nummers achter de letters. Dus (voor wie het al weet): A= 9 B= 15 C= 3 D= 2 E= 7 Een kort overzicht van de woordsoorten 1 De, het en een zijn lidwoorden. 2 Het zelfstandig naamwoord noemt namen van mensen, dieren, planten en dingen, maar ook eigennamen, geografische namen, namen van de maanden, de dagen van de week en abstracte zaken (advies, raad, kennis). Ook komt het voor dat andere woordsoorten zelfstandig gebruikt worden: Hij heeft een acht gehaald voor het tentamen. Het eigenaardige is, dat ik niet eens meedeed. Voor de meeste zelfstandige naamwoorden kun je een lidwoord plaatsen en zelfstandige naamwoorden kunnen meestal in het meervoud gezet worden. 9

10 3 Het bijvoeglijk naamwoord kan voor een zelfstandig naamwoord geplaatst worden. Het zegt dan iets van dat zelfstandig naamwoord: Een hoge boom. Een duidelijk standpunt. Denk ook aan de vergrotende en overtreffende trappen: hoger, hoogst en de stoffelijke bijvoeglijke naamwoorden zilveren, gouden, wollen. Een bijvoeglijk naamwoord hoeft niet vóór een zelfstandig naamwoord te staan, maar kan bijvoorbeeld ook voorkomen als naamwoordelijk deel in een naamwoordelijk gezegde: De boom is hoog. Je standpunt is duidelijk. 4 Het voorzetsel Wij gaan in het voorjaar met vakantie naar Duitsland. Andere voorbeelden van voorzetsels: op, naast, voor, achter, over, uit, bij, van, aan, door, vanaf, tussen, om. Vaak werkt het ezelsbruggetje: voorzetsel + de kast, maar voor een aantal voorzetsels (tijdens, gedurende) werkt het ezelsbruggetje: voorzetsel + vakantie. 5 Het telwoord. Het telwoord telt of nummert; het geeft een hoeveelheid aan of een volgorde, rang. Er zijn hoofdtelwoorden: vijf, duizend, enige, verschillende, en rangtelwoorden: eerste, vijfde, hoeveelste, laatste, zoveelste. In de toets worden deze samen genomen als telwoord. 6 Het voegwoord voegt zinnen of delen van zinnen samen. Er zijn nevenschikkende en onderschikkende voegwoorden, maar dat onderscheid hoef je niet te maken op de toets. Voorbeelden van voegwoorden: en, maar, want, of, dat (!), omdat, zodat, terwijl, hoewel, ofschoon Achter dat staat een uitroepteken, omdat het ook voornaamwoord kan zijn. Ik heb je toch gezegd, dat ik het antwoord niet weet. (Dat is voegwoord) Is dat het boek, dat je gelezen hebt. (Dat is in beide gevallen een voornaamwoord, respectievelijk aanwijzend en betrekkelijk voornaamwoord) 7 Het zelfstandig werkwoord Dit is het werkwoord dat zelfstandig, zonder hulp van een ander werkwoord, een gezegde kan vormen ( hoofdwerkwoord ). Hij speelt de hele dag op straat. Fiets jij even langs de bakker? In een zin met meer dan één werkwoord staat ook één zelfstandig werkwoord, mits je te maken hebt met een werkwoordelijk gezegde. Zij heeft wel twintig baantjes gezwommen. 10

11 Let op: ook een koppelwerkwoord kan het enige werkwoord ( hoofdwerkwoord ) in een zin zijn. Je hebt dan te maken met een naamwoordelijk gezegde. 8 Het hulpwerkwoord In een (enkelvoudige) zin met meer dan één werkwoord staan altijd één of meer hulpwerkwoorden. De persoonsvorm is in zo n geval altijd hulpwerkwoord. We hebben kip gegeten. Ik wil je wel helpen. Hij kan zich vergist hebben. 9 Het koppelwerkwoord In een naamwoordelijk gezegde staat altijd een koppelwerkwoord. Er zijn 9 werkwoorden, die als koppelwerkwoord (kunnen) voorkomen: zijn, worden, blijven, blijken, lijken, schijnen, heten, dunken en voorkomen. Let op in zinnen met meer dan één werkwoord. Welk werkwoord is koppelwerkwoord in het volgende voorbeeld? Zou hij daar blij mee geweest zijn? 10 Het persoonlijk voornaamwoord Voorbeelden: ik, jij, u, hij, zij, wij, jullie. Maar ook me, mij, jou, hem, haar, ons, hen, hun. Let wel op, sommige van deze woorden kom je ook tegen als bezittelijk voornaamwoord. In de volgende zinnen is het een persoonlijk voornaamwoord: Ik zie mijn geboortehuis, het staat er nog. Het is zeker, dat ik een voldoende haal. 11 Het bezittelijk voornaamwoord Dit zijn woorden die een relatie van bezit uitdrukken: mijn boek, jouw reader, hun huis. 12 Het aanwijzend voornaamwoord Die, deze, dat, dit, dezelfde, hetzelfde, diezelfde, datzelfde, zo n, zulk, dergelijk, zodanig + zelfstandig naamwoord. Dat boek heb ik ook gelezen. Zo n plan heb ik nog nooit gehad. 13 Het betrekkelijk voornaamwoord heeft betrekking op een antecedent, het woord dat vooraf gaat : Het boek dat ik aan het lezen ben. Een vriend op wie je kunt vertrouwen. De man wiens fiets gestolen is. En een voorbeeld met ingesloten antecedent: Wie (= degene die) het weet, mag het zeggen. 14 Het vragend voornaamwoord vraagt naar namen, eigenschappen, details. 11

12 Wie heeft hier zitten roken? Wat is het voor weer? Welk boek lees je daar? Maar ook: Ik heb je gevraagd, wat ik moet doen. Hoe is altijd bijwoord. 15 Het bijwoord is een woord dat in zijn eentje als bijwoordelijke bepaling voorkomt in de zin. Hij tekent prachtig. (Prachtig is een bijwoord bij een zelfstandig werkwoord). Ik zal daar straks eens poolshoogte nemen. Wat een geweldig mooie boot. Let op het verschil: Hij is klein (= bijvoeglijk naamwoord). Hij schrijft klein (= bijwoord). Het bijwoord kan soms ook een deel van een zinsdeel zijn: Ik heb een erg leuke zus. 12

13 OEFENSTOF ZINSONTLEDEN 1.Persoonsvorm 2.Werkwoordelijk gezegde 3.Naamwoordelijk gezegde 4.Onderwerp 5. Lijdend voorwerp 6. Meewerkend voorwerp 7. Voorzetselvoorwerp 8. Bijwoordelijke bepaling Ontleed de volgende zinnen. Ze zijn al verdeeld in zinsdelen. Als je ontleedt, doe dat dan in bovenstaande volgorde. 1. Jan / koopt / vanmiddag / een bos bloemen / voor zijn moeder. 2. Wil / jij / later / tandarts / worden? 3. Mijn tante / verlangt / al jaren / naar een reisje naar de zon. 4. Ik / heb / het hekje / groen / geverfd / met die oude kwast. 5. Ibrahim / heeft / zijn grammaticatoets / heel goed / gemaakt. 6. Wil / je / je / niet / steeds / met mijn zaken / bemoeien? 7. Ik / zou / hem / dat / heel graag / willen / hebben /gegeven. 8. Hij / schijnt / op vakantie / opnieuw / ziek / te zijn / geworden. 9. Mijn zus / heet / Anna / en / ze / woont / sinds kort / in Rhenen. 10. Wie / heeft / mijn tas / hier ergens / zien / liggen / vandaag? 13

14 OEFENING ZINSONTLEDEN (oefening lv en vzv) Benoem in onderstaande zinnen de zinsdelen Kies uit: 1. persoonsvorm 5. lijdend voorwerp 2. werkwoordelijk gezegde 6. meewerkend voorwerp 3. naamwoordelijk gezegde 7. voorzetselvoorwerp 4. onderwerp 8. bijwoordelijke bepaling 1. Op het schoolplein/ bekommerde /de juf/ zich/ niet /om de huilende kinderen. A B C B D 2. Eén jongen/ beschuldigde/ een andere jongen/ van diefstal van zijn voetbal. A B C D 3. De juf/ verlangde/ van de jongens /dat/ zij /samen /voor een oplossing /zorgden. A B C D E F G H 4. De jongens/ gaven/ elkaar /daarom /maar/ een hand /en/ alles /was /weer goed. A B C D E F G H H 5. Drie meisjes/ legden/ zich /ondertussen/ toe/ op het touwtrekken. A B B C B D 6. Alleen /trokken/ ze/ niet/ aan een touw, maar /de meiden /hadden /een lange jas/ A B C D E F G vast. F 7. De juf/ werd/ moe/ en /schreeuwde /tegen de meisjes /dat/ ze/ op /moesten houden/ A B B C D E F F met die onzin. G 8. Dat /deden /ze /niet, /de jas /scheurde /bijna /in twee stukken. A B C D E F G 9. Van de juf /moesten/ ze/ nu/ echt/ stoppen /en /ze/ moesten /ook/ voor straf/ naar A B C D E B F G H I binnen /gaan. J G 10. De drie /gaven/ het andere meisje/ nog snel/ een schop. A B C D E 11. De juf /was /blij/ dat /ze/ s middags/ geen pleinwacht/ hoefde/ te zijn! A B B C D E E E 14

15 OEFENSTOF WOORDBENOEMEN Bij Woordbenoemen geef je aan welk woordsoort het onderstreepte woord is 1.Lidwoord 6.Voegwoord 11. Bezittelijk vnw. 2.Bijvoeglijk naamwoord 7.Zelfstandig werkwoord 12.Aanwijzend vnw. 3.Zelfstandig naamwoord 8.Koppelwerkwoord 13.Vragend vnw. 4.Voorzetsel 9.Hulpwerkwoord 14.Betrekkelijk vnw. 5.Telwoord 10.Persoonlijk vnw. 15.Bijwoord 11. Jan koopt vanmiddag een bos bloemen voor zijn moeder Wil jij later tandarts worden, of liever dichter? Mijn lieve tante verlangt al jaren naar een reisje naar de zon Ik heb het hekje groen geverfd met die twee oude kwasten Ibrahim heeft deze grammaticatoets heel goed gemaakt Wil je je niet steeds met mijn zaken bemoeien? Ik zou hem dat heel graag willen hebben gegeven De man die hoge koorts had, is opnieuw ziek geworden Mijn eerste zus heet Anna en ze woont sinds kort in Rhenen Wie heeft mijn gele tas hier ergens zien liggen vandaag?

16 OEFENING WOORDBENOEMEN Benoem in onderstaande zinnen de vijftig onderstreepte woorden Bij Woordbenoemen geef je aan welk woordsoort het onderstreepte woord is 1.Lidwoord 6.Voegwoord 11. Bezittelijk vnw. 2.Bijvoeglijk naamwoord 7.Zelfstandig werkwoord 12.Aanwijzend vnw. 3.Zelfstandig naamwoord 8.Koppelwerkwoord 13.Vragend vnw. 4.Voorzetsel 9.Hulpwerkwoord 14.Betrekkelijk vnw. 5.Telwoord 10.Persoonlijk vnw. 15.Bijwoord 1. Op het schoolplein bekommerde de juf zich niet om de huilende kinderen. A B C D E 2. Eén jongen beschuldigde een andere jongen van diefstal van zijn voetbal. A B C D E F 3. Hij heeft mijn bal afgepakt, juf!, schreeuwde de jongen. A B C D E 4. Die pestkop, waarover de jongen zich beklaagde, liep fluitend naar het klimrek. A B C D E F G 5. Hij pakte een lang en vies touw dat op de grond hing en slingerde zich omhoog. A B C D E F G 6. Hij werd niet warm of koud van de eis van zijn juf dat hij naar beneden moest A B C D E F G H komen. I 7. Waarom kom je nu niet? Dat vind ik kinderachtig van je, zei de juf. A B C D 8. De juf verlangde van de twee dat zij samen voor een oplossing zorgden. A B C D E F G H I 16