Het plastic eiland Research: thema joanna Siccama GAR1-D

Transcriptie

1 Het plastic eiland Research: thema joanna Siccama GAR1-D

2 Inleiding Voor project Vrij hebben wij als groep een concept bedacht waarbij we de speler een onderwaterwereld laten ervaren die vervuild is geraakt. Een belangrijk thema hierbij is vervuiling (van de oceaan). Wij willen de speler bewust maken van hoeveel afval wij weggooien en hoeveel vervuiling in de zee terecht komt. Om ons project zo goed mogelijk te maken en om het thema waarheidsgetrouw terug te laten komen in ons project is onderzoek nodig. Daarom heb ik besloten onderzoek te doen naar plastic vervuiling in de oceaan. In ons project willen wij de speler door de ogen van een kreeft laten kijken. Deze zal op een gegeven moment tussen of zelfs op het plastic afval lopen. Om meer over dit afval te weten te komen heb ik specifiek onderzoek gedaan naar het plastic eiland wat in de oceaan drijft. Ik heb hierbij met name onderzoek gedaan naar hoe dit plastic eiland tot stand is gekomen en wat de gevolgen van al dat afval is. Ten slotte heb ik ook gekeken naar wat oplossingen voor het afval probleem zouden kunnen zijn. Methode Voor dit onderzoek heb ik gekozen om mij te richten op desk research. Hierbij heb ik mij gericht op artikels en onderzoeken op het internet. Ik denk namelijk dat er al veel onderzoek naar dit onderwerp is gedaan wat op internet staat en waar ik gebruik van kan maken. Voor de rest denk ik dat andere soorten research (zoals observatie of interviews) weinig nut voor mij hebben omdat ik niet de contacten en resources heb om mensen of locaties te vinden die waardevol en nuttig zouden zijn voor dit onderzoek. Ik heb geprobeerd zo veel mogelijk officiële onderzoeksrapporten en artikels te vinden om te gebruiken voor dit onderzoek. Daarom heb ik niet alleen via google, maar ook vooral via google scolar naar artikelen gezocht. Een aantal van deze artikelen kon ik echter helaas niet in zijn geheel lezen omdat daar geld voor betaald moest worden. Om precies te zijn heb ik voor dit onderzoek gebruik gemaakt van onder andere: - Meerdere artikelen (of samenvattingen van artikelen) van Science Direct (.com) - Een onderzoeksrapport door het IVM (Institute for Environmental Studies van de VU Universiteit in Amsterdam). Dit onderzoek was aangevraagd door Stichting De Noordzee. - Een nieuwsbericht van het NRC - Een artikel van Kennislink over de Plasticsoup Mijn verwachtingen waren dat veel van de vervuiling door schepen komt en misschien door bedrijven die afval in de zee dumpen. Voor de rest had ik qua gevolgen als verwachting dat het plastic vooral slecht is voor de dieren die in de zee leven. Bepaalde dieren slikken misschien het plastic in of raken verstrikt erin waardoor ze uitsterven. Misschien zou het er ook voor kunnen zorgen dat bepaalde dieren wegtrekken waardoor andere dieren weer uitsterven omdat ze (qua voedsel) afhankelijk zijn van de eerste soort. Ten slotte had ik qua oplossingen niet echt verwachtingen. Ik denk dat we met z'n allen moeten opletten op hoeveel en wat we weggooien en waar het terecht komt. Dit is denk ik vooral belangrijk voor bedrijven en schepen. Voor de rest had ik geen idee of het afval wat nu al in de zee ligt weggehaald kan worden. 2

3 Analyse Hoe is het plastic eiland tot stand gekomen? Het 'plastic eiland' of de 'plasticsoep' is de naam die wordt gegeven een plaats in de oceaan waar drijvend afval samenkomt door de verschillende stromingen. Volgens computerberekeningen zijn er in de oceaan vijf van dit soort plaatsen (Remie, 2013). Het is niet bekend hoeveel afval er werkelijk in de oceaan ronddrijft en hoe groot de 'eilanden' zijn, en de schattingen variëren enorm. Op een van de plekken zijn dichtheden gemeten tot maximaal stukjes plastic per vierkante kilometer (Remie, 2013). Er gaan schattingen te ronde dat er ruim een tot tien miljoen kilo plastic ieder uur het water in gaat (van Franeker, 2014) en sommige mensen schatten de grootte van het grootste 'eiland' vergelijkbaar met de grootte van Europa (Remie, 2013). Hoe kon dit gebeuren? Natuurlijk zijn er meerdere factoren die meespelen. Een van de belangrijkste daarvan is schepen. Onderzoeken vertellen van een grote hoeveelheid onnodige vervuiling door schepen, ondanks het feit dat plastic in de oceaan dumpen tegen de regulaties van de 'Inter- Governmental Marine Consultative Organization' (IMCO) is (Horsman, 2003). Daarnaast zijn er vele nieuwe gebruiken voor o.a. plastic gekomen en is plastic voor steeds meer mensen toegankelijk waardoor er steeds meer plastic wordt gebruikt. Deze toename is terug te zien in de toename van plastic afval in de oceanen. Doordat het plastic over het algemeen langzaam afbreekt blijft het vele jaren (tientallen of zelfs honderden jaren) in de zee. Vele plastics blijven daarbij op het wateroppervlak drijven waardoor het 'plastic eiland' is ontstaan (Laist, 2006). De vijf afval plaatsen in de oceaan (Oceanic gyres, 2008) 3

4 Wat zijn de gevolgen van het plastic? Het plastic in de oceaan heeft verschillende gevolgen. De meest voor de hand liggende gevolgen zijn voor de dieren in de omgeving. Veel vissen, zeevogels en andere zeedieren worden bedreigt door het plastic. Zo kunnen de dieren verstrikt raken in het plastic waardoor ze verdrinken, verhongeren of gewond raken (Laist, 2006). Ook kunnen ze het plastic in hun maag krijgen, wat natuurlijk ook erg ongezond is voor de beesten. Vele vogels, zoals albatrossen, zien het ronddrijvend plastic waarschijnlijk voor voedsel aan of krijgen het binnen via vissen. Zij voeren het dan ook weer aan hun kuiken waardoor vele kuikens met een maag vol plastic sterven aan hongersnood (van Franeker, 2014). Sinds 1980 wordt de vervuiling onderzocht door middel van de noordse stormvogel. Deze vogels leven vrijwel uitsluitend op open zee en braken onverteerbare voedselresten niet uit. Hierdoor is het makkelijk te meten hoeveel plastic in hun magen terechtkomt. De OSPAR-landen hebben het doel geformuleerd dat niet meer dan 10% van de dode stormvogels meer dan 0.1 gram plastic zouden mogen hebben. De Europese Unie heeft deze meetmethode opgenomen in de Kaderrichtlijn Marien (Laist, 2006). Die getallen halen we echter nog lang niet. Tussen 2003 en 2007 had 95% van de 1295 stormvogels in de Noordzee gemiddeld 0.31 gram (/35 stukjes) plastic in de maag. 58% had meer dan 0.1 gram plastic opgegeten (van Franiker, 2011). Tussen 1980 en 2011 hebben 55% tot 70% van alle in Nederland gevonden dode stormvogels meer dan 0.1 gram plastic in de maag (BNO Cartographics, 2004) 4

5 Naast vogels krijgen andere dieren, zoals vissen ook plastic in hun maag. Deze plasticdeeltjes zijn weliswaar minuscuul, maar kunnen toch erg gevaarlijk zijn. Niet alleen voor zeedieren, maar ook voor de mens. De zogenoemde 'nanoplastics' kunnen zich ophopen in planten of dieren en uiteindelijk in onze voedselketen terechtkomen. In ons lichaam zouden die deeltjes dan weer schadelijke stoffen kunnen loslaten (Koelmans, 2015). De chemicaliën kunnen worden opgenomen in maag-darmkanaal, lymf en hart- en vaat-systeem van mensen en kunnen via de placenta worden doorgegeven van een moeder aan een foetus (Leslie, 2012). Dit kan dan weer tot gezondheidsproblemen, zoals kanker en misvorming, leiden (The Ocean Cleanup, 2014). Ten slotte heeft alle vervuiling ook economische gevolgen. Zo worden er elk jaar miljoenen besteed om het aangespoelde afval op kusten op te ruimen of om afval in vastgelopen scheepsschroeven te repareren (van Franeker, 2014). Schadekosten van schepen en boten wordt geschat op $1.27 miljard dollars ( 1.15 miljard) per jaar in de APEC (Asia Pacific Economic Cooperation) regio. De kosten voor het weghalen van afval op stranden is gemiddeld $1.500 dollars ( 1.361) per ton ( 907 kg). Totale kosten van de plastic vervuiling wordt geschat op $13 miljard dollars ( 11.8 miljard) over de wereld per jaar (Koelmans, 2015). Zeehond verstrikt in afval (Le Guern Lytle, 2015) 5

6 Wat zouden oplossingen kunnen zijn voor het plastic probleem? Al jaren wordt nagedacht over oplossingen voor al het plastic in de oceaan. Er zijn verschillende (milieu) organisaties die hieraan werken. Zij proberen over het algemeen vooral de vervuiling te verminderen door strengere regulaties te laten doorvoeren, overheden en organisaties met elkaar in contact te brengen, plastic producenten verantwoordelijk te stellen en voorlichting te geven aan bedrijven (Nrdc.org, 2014). Ook wordt het aangeraden om meer verantwoordelijkheid te leggen bij scheepvaart bedrijven, eigenaren en leveranciers (Horsman, 2003). Daarnaast is het van groot belang dat er simpelweg minder plastic geproduceerd, gebruikt en weggegooid wordt. Strenge statiegeldheffingen en bewustwording kunnen daarbij helpen. De heffingen zouden kunnen helpen om de maatschappelijke kosten van het afvalprobleem te kunnen vergoeden en zou de verpakkingsindustrie moeten dwingen om meer te recyclen (van Franeker, 2014). Het zou daarnaast natuurlijk ook helpen als de consument zijn steentje bijdraagt door simpelweg minder plastic te kopen, minder te gebruiken en vooral minder weg te gooien. Als iedereen probeert meer te recyclen zou dat ook een verschil maken. Ook wordt er gekeken naar 'biobased plastics'. Deze plastics zouden beter afbreekbaar zijn omdat ze gemaakt zijn uit plantaardig materiaal. Sommigen zeggen echter dat dit niet echt een oplossing bied voor het afval probleem omdat het verspilling niet tegen gaat. Daarnaast verliest het materiaal al snel zijn waardevolle eigenschappen zoals licht in gewicht, sterk en duurzaam zijn waardoor het veel minder praktisch wordt dan normaal plastic (van Franeker, 2014). Voor het plastic dat al in de oceaan drijft wordt ook naar oplossingen gezocht. Zo is de Delftse luchtvaart- en ruimtevaarttechniekstudent Boyan Slat bezig met een haalbaarheidsstudie voor een drijvend afvalstation. Dit station zou drijvend afval kunnen opruimen zonder het zeeleven te beschadigen. Het nadeel is echter dat alleen vuilnis op het wateroppervlak hiermee kan worden opgeruimd terwijl veel plastic op verschillende diepten onder het oppervlak zweeft (The Ocean Cleanup, 2014). 'The ocean cleanup' initiatief van Boyan Slat (The Ocean Cleanup, 2014) 6

7 Conclusie Mijn doel met dit onderzoek was het uitvinden van de oorzaken, gevolgen en oplossingen voor de grote hoeveelheden drijvend plastic in de oceaan. Naar aanleiding van desk research ben ik veel te weten gekomen over het onderwerp. In de oceaan zijn een aantal plekken waar drijvend afval samenkomt en blijft drijven. De hoeveelheden afval op die plekken zijn enorm. De belangrijkste redenen waarom er zoveel plastic op die plekken terecht komt zijn schepen en het vele eenmalig gebruik van plastic. De laatste jaren zijn wij namelijk veel meer plastic gaan produceren, gebruiken en weggooien. Doordat plastic langzaam afbreekt blijft het een lange tijd drijven, en zelfs als het zich in kleine stukjes opdeelt blijft het jaren in de zee en vormt het een gevaar voor onder andere de dieren die daar leven. Het plastic kent vele gevolgen. Dieren kunnen erin verstrikt raken of het per ongeluk in hun maag krijgen. Uit onderzoek naar plastic in de magen van stormvogels blijkt dat volgens de standaard van de kaderrichtlijn Marien er nog veel te veel plastic in de magen van vogels en andere dieren terechtkomt. Zeedieren zoals vissen krijgen vooral kleinere stukjes plastic in hun lichaam. Deze 'nanoplastics' kunnen in onze voedselketen terecht komen en verschillende gezondheidsproblemen, zoals kanker, veroorzaken. Daarnaast ziet de economie ook de gevolgen van de vervuiling. Elk jaar worden miljoenen euro's uitgegeven aan het opruimen van afval en het herstellen van schaden. Er wordt al een tijd nagedacht over oplossingen voor het afval probleem. Vele organisaties proberen strengere regulaties te laten doorvoeren en mensen bewust te maken van het probleem. Ook wordt er geprobeerd meer verantwoordelijkheid te leggen bij scheepvaart bedrijven. Strenge heffingen zouden kunnen helpen om de maatschappelijke kosten te vergoeden; om ervoor te zorgen dat er minder plastic wordt geproduceerd; en om ervoor te zorgen dat er meer wordt gerecycled. Dit geld niet alleen voor de verpakkingsindustrie, maar ook voor de individu. Om minder te vervuilen moet er minder weggegooid worden. Om deze reden zijn 'biobased plastics' geen permanente oplossing. Er wordt dan immers net zoveel weggegooid. Naast het minder weggooien wordt er ook gekeken naar het opruimen van het afval dat al in de oceaan ligt. Zo is Boyan Slat bezig met een drijvend afvalstation dat drijvend afval zou kunnen opruimen. Wij willen voor ons project mensen bewust maken van de vervuiling in de zee. Om dit zo goed mogelijk te doen kunnen wij deze informatie gebruiken. Ten eerste willen wij de grote hoeveelheid plastic in de oceaan laten zien. Ook kunnen we een aantal gevolgen laten zien in ons project. Vooral de gevolgen die te maken hebben met de dieren die in het gebied leven kunnen wij gebruiken (zoals de verstrikte dieren of de dieren met plastic in de maag). Wij kunnen het gevaar dat het in onze eigen voedselketen komt ook laten zien door aan het eind een bord te presenteren met een zeedier met plastic erin of gemaakt van plastic. De economische gevolgen zijn moeilijker te laten zien. Wij zouden dit wel kunnen communiceren door middel van krantenberichten en filmpjes. Op die manier zouden wij ook de oplossingen kunnen communiceren. We zouden echter ook kunnen kiezen voor een symbolische aanpak waarbij er allemaal geld in het water licht tussen het afval (omdat het geld weggegooid wordt samen met het afval om de afval weer op te ruimen). Al met al zal dit onderzoek vooral handig zijn voor hoe wij visueel ons project presenteren. 7

8 Bronvermelding BNO Cartographics, (2004). De hoeveelheid plastic in de magen van noordse stormvogels. [image] Available at: [Accessed 24 May 2015]. Horsman, P. (2003). The amount of garbage pollution from merchant ships. [online] Sciencedirect.com. Available at: [Accessed 24 May 2015]. Koelmans, B. (2015). Onderzoek naar Nederlandse plastic soep van start na investering STW. [online] Wageningen UR. Available at: Nederlandse-plastic-soep-van-start-na-investering-STW.htm [Accessed 24 May 2015]. Laist, D. (2006). Overview of the biological effects of lost and discarded plastic debris in the marine environment. [online] Sciencedirect.com. Available at: [Accessed 24 May 2015]. Le Guern Lytle, C. (2015). Seal trapped in plastic pollution. [image] Available at: [Accessed 24 May 2015]. Leslie, H. (2012). Microplastic in Noordzee zwevend stof en cosmetica. [online] Stichting Noordzee. Available at: Institute for Environmental Studies ii and Ta7 Microplastic in Noordzee zwevend stof en cosmetica [Accessed 24 May 2015]. Nrdc.org, (2014). Plastic Pollution in Oceans NRDC. [online] Available at: [Accessed 24 May 2015]. Oceanic gyres. (2008). [image] Available at: [Accessed 24 May 2015]. Remie, M. (2013). Een ophoping van plastic in zee, misschien wel zo groot als Europa. [online] nrc.nl. Available at: [Accessed 24 May 2015]. The Ocean Cleanup, developing technologies to extract, prevent and intercept plastic pollution, (2014). The Problem. [online] Available at: [Accessed 24 May 2015]. The Ocean Cleanup, developing technologies to extract, prevent and intercept plastic pollution, (2014). The Technology. [online] Available at: [Accessed 24 May 2015]. van Franeker, J. (2014). De plasticsoep. [online] Kennislink.nl. Available at: [Accessed 24 May 2015]. van Franiker, J. (2011). Monitoring plastic ingestion by the northern fulmar Fulmarus glacialis in the North Sea. [online] Sciencedirect.com. Available at: [Accessed 24 May 2015]. 8