voorpagina woswijs december 2008.qxp :35 Pagina 1 WosWijs, december 2008

Transcriptie

1 voorpagina woswijs december 2008.qxp :35 Pagina 1 WosWijs, december 2008

2 WosWijs4 08.qxp :41 Pagina 1 Voorwoord Ieder jaar levert het Bushcamp weer een groot aantal ontroerende verhalen en foto s op. Ook dit jaar, lees bijvoorbeeld het stukje van Marius den Dulk over het weesmeisje Jane. Zij verloor verleden jaar rond de kerst haar ouders door geweld tijdens de verkiezingen in Kenia. Heel het kamp probeert haar op te vrolijken, zodat ze even kan ontsnappen aan de werkelijkheid. Menno de Kuyer Als het dan eindelijk lukt, is iedereen blij. Ook het verhaal van Danny Eijkelboom is bijzonder. Tijdens het Bushcamp komt hij er achter dat de kinderen van het weeshuis die hij onder zijn hoede heeft, dit jaar geen geld hebben voor een kerstfeest. Het enige feest wat de kinderen in een jaar tijd hebben. Haast is geboden, het is tenslotte al oktober. Hij benadert de plaatselijke supermarkt in zijn woonplaats Amsterdam, krijgt hulp van een basisschool en van een tuincentrum in zijn buurt. Koffers vol snoepgoed, speeltjes maar ook tandenborstels vertrekken richting Nairobi. Allemaal gebracht door collega s of door hemzelf. Zijn actie loopt nog steeds, kijk maar eens op de website vermeld in zijn verhaal. Globalisering wordt heel vaak als schuldige aangewezen van veel problemen in derdewereldlanden. Maar hier kun je zien dat het ook verbroederend kan werken. Een hele buurtgemeenschap in Amsterdam werkt samen om een onvergetelijke kerst te verzorgen voor een weeshuis in Kenia. Met twee van zulke kerstverhalen, heb je als redacteur van de WosWijS niets meer toe te voegen. Aart Dil Van de voorzitter Graag wil ik via deze weg alle donateurs, sponsors en andere gevers danken voor het vertrouwen in de onbetaalde medewerkers van Wings of Support. Al tien jaar zijn deze vrijwilligers bezig om het leven van kinderen te verbeteren. En elk jaar wordt de verantwoordelijkheid groter. Want niet alleen zijn de totale uitgaven groter, ook zijn er grotere projecten bijgekomen. Echter, wij zullen altijd aandacht houden voor de kleine projecten. De projecten waar de grotere goede doelen niet aan toekomen. Door de steeds toenemende inkomsten en uitgaven is de verantwoordelijkheid van het bestuur de afgelopen jaren aanzienlijk toegenomen. Wij hebben als bestuur dan ook besloten dit te ondervangen door een controlerend orgaan in het leven te roepen. Dit heeft geleid tot de instelling van een Raad van Toezicht. Deze zal minimaal twee maal per jaar het bestuur begeleiden en adviseren in onder andere visie, uitvoerende taken en het financiële beleid. Met trots willen we als raadsleden Jan Ernst de Groot, als voorzitter, en Paul Gregorowitsch presenteren als de eerste twee leden van de Raad van Toezicht van Wings of Support. Wij zijn verheugd dat zij tot de Raad hebben willen toetreden. Op 11 november hebben we ons tienjarig bestaan groots gevierd. Maar liefst driehonderd gasten bezochten de hangaar van JetSupport BV. Zelf vond ik het een geslaagd evenement. U kunt hier meer over lezen in deze WosWijs. Onze ambassadeurs hebben een mooie bijdrage geleverd waar we erg blij mee zijn! Evelien Bosch heeft het geheel gepresenteerd en Michiel Borstlap en Marthijn de Groot hebben met hun performance een kunstwerk geproduceerd. Deze zal op het moment dat u dit leest inmiddels geveild zijn. Op onze site kunt u daar meer over te weten komen. Ik reken erop dat we in 2009 weer een mooi jaar voor Wings of Support gaan beleven. Want hoe beter wij het doen, hoe meer kinderen verblijd worden met onze hulp! Rest mij om u allen leuke kerstdagen en een gelukkig en gezond Nieuwjaar toe te wensen. WosWijs, nummer 4, 2008 WosWijs is een uitgave van de Stichting Wings of Support en verschijnt vier keer per jaar Oplage: Druk: Sodexo Altys Document Center i.o.v. SPL/LE Vormgeving: Herma Flipsen Foto voorkant: Paul Rommerts Redactie: WoS SPL/NK, Postbus 7700, 1117 ZL Schiphol redactie@wingsofsupport.org Menno de Kuyer, hoofdredacteur Marleen Hartkamp, coredacteur Anne Olimulder, coredacteur Bestuur: Aart Dil - voorzitter Petros Linaras - secretaris Patrick van Oudgaarden - penningmeester Robin Ruijter - BL projecten Paul Rommerts - BL projecten Ernst Rensink - BL communicatie Marius den Dulk - erevoorzitter Rekeningnummer: te Leiden Sponsors Wings of Support: ACN - Air Cargo Nederland, Alfa Register Accountants, Bloom, Club ICA, CMS Derks Star Busmann, Combimex B.V., Dorint, Europafeest, Exact online BV, Friedberg Oudendijk Advocaten, Geurts & Partners Notarissen, Golfmannen, Icco, KLM Flight Operations, KLM Health Services, KLM Inflight Services, KLM Kenya, Martinair Holland NV, Possitive Passion (POPA), Renaissance Internet, salesforce.com, Sodexo Food and Management Services, Vlieg Hypotheken 2 woswijs nr

3 WosWijs4 08.qxp :42 Pagina 2 Stap voor stap Oegandees schooltje krijgt bieb Het Oegandese schooltje Step by step ziet er nu nog uit als een bouwval, maar met een donatie van Wings of Support wordt het opgeknapt. Stapje voor stapje Door Anita Kuiper KACCAD, Kyosiga Community Christian Association for Development, is een Oegandese organisatie. Deze professionele organisatie helpt arme mensen in het Wakisodistrict, even buiten de hoofdstad Kampala, door voorlichting te geven over hiv/aids. Ze hebben een programma om tienermoeders te helpen en ze hebben zes schooltjes in het district. KACCAD heeft de hulp van Wings of support gevraagd bij het opknappen van het schooltje Step by step. Dit is een heel armoedig schooltje, waar de toiletten moeten worden opgeknapt, de muren gestuukt, het dak moet worden gerepareerd en er moeten deuren worden geplaatst. Er is één lokaal, dat er al aardig opgeknapt uitziet, en daar willen ze graag een bibliotheekje van maken. Ze willen er planken ophangen en vragen (les)boeken. Nieuwe toiletten Op dit moment is het heel primitief, met drie klasjes voor 84 kinderen in de leeftijd van 3 tot 7 jaar. Ze hebben ook nog geen tafels en stoelen in de klas, maar de leiding gaf aan dat het voor zulke jonge kinderen vrij normaal is om op de grond te zitten tijdens de les. Ze wilden liever eerst een aanvraag doen voor het opknappen van de toiletten en het schooltje. De aanvraag is inmiddels goedgekeurd, dus over een tijdje zullen de kinderen van Step by step naar hun nieuwe school gaan en boekjes lezen in hun eigen bibliotheek! Wellicht kan WoS de school nog een keertje helpen met de aanschaf van tafels, stoelen en een watertank. Gaat u verhuizen? Met pensioen? Uit dienst? Heeft u een nieuw bankrekeningnummer? Geef het alstublieft aan ons door. Dit kunt u doen door een te sturen aan: secretariaat@wingsofsupport.org 3 woswijs nr

4 WosWijs4 08.qxp :43 Pagina 3 Bushcamp 2008 Het jaarlijks terugkerende Bushcamp is een van de paradepaardjes van Wings of Support. Keer op keer hebben tientallen kinderen én begeleiders de tijd van hun leven Genieten van vergeten schoolspelletjes Door Astrid Pauwels Het was eindelijk zo ver! Ik zou meegaan op Bushcamp en als vrijwilliger gelijk twee kampen meedraaien. Een dikke week elke dag op stap met weeskinderen uit Nairobi die normaal gezien nooit op vakantie gaan, laat staan zoveel aandacht krijgen. Hun feestje dus! Dit jaar was het de eerste keer dat het kamp in Naivasha was opgezet. Een mooie plek op ongeveer drie uur rijden van Nairobi, gelegen naast een groot meer, vol met hippo s, waar we natuurlijk een boottochtje op hebben gemaakt. Het kamp bleek een goede uitvalsbasis voor verschillende safari s; er was een zwembad in de buurt waar sommige kinderen voor de eerste keer in hun leven hebben gezwommen (nou ja, veel geplonsd en plezier gemaakt!) en we hadden douches met warm water. Het ochtendritueel van wassen en tanden poetsen werd gelijk een grootse ervaring, dolle pret dus! Naast de vele uitstapjes die we maakten, hebben we ook veel in het kamp vertoefd. Met zijn allen gezellig rond het kampvuur zitten of spelletjes spelen: kralen maken, schminken, touwtje springen, enz. De kinderen konden er geen genoeg van krijgen en wij genoten van hen en de lang vergeten schoolspelletjes. In het eerste kamp had ik samen met mijn collega Margitte drie meisjes onder mijn hoede. Echte dames die maar wat blij waren als ze een kledingstuk konden uitkiezen uit de vele tweedehands spullen die we bij ons hadden. Zo herkenbaar en ontroerend! We hadden veel plezier samen en het afscheid viel best zwaar. Wat een opluchting dat ik terug in Nairobi kom en mijn meiden kan bezoeken Cadeau Het was een hele omschakeling om voor een volgende kamp zo snel paraat te staan voor weer een andere groep kids, maar die lachende gezichtjes gaven toch weer snel energie! Ik had wederom weer iets oudere en nu heel zelfstandige meiden, die niet de hele tijd betutteld wilden worden. Dus ontfermde ik me over een klein getraumatiseerd meisje, Jane, dat bij aankomst in het kamp met niemand praatte en star voor zich uitkeek. Gaandeweg nam ook bij haar de verwondering toe en genoot ze van alle aandacht van ons. Ze begon te spelen en te genieten van kleine dingen zoals een ballon, een poppetje of simpelweg haar tanden poetsen. Op het einde van het kamp praatte ze weer en hoorden we haar zelfs uitbundig lachen. Die lach is het mooiste cadeau wat men zich wensen kan! 4 woswijs nr

5 WosWijs4 08.qxp :44 Pagina 4 Door Danny Eijkelboom Al een paar jaar had ik me voorgenomen om eens mee te gaan met Bushcamp. Dit jaar is het er eindelijk van gekomen! Lichtelijk gespannen over wat ik er aan zou treffen (ik ben bepaald geen kampeerder) en hoe het zou gaan met de kinderen, meldden we ons bepakt en bezakt in het BMC voor vertrek naar Nairobi. s Avonds aangekomen in het crewhotel nog even een borrel en toen naar bed. De volgende ochtend stonden de bussen al vroeg klaar om ons naar het weeshuis Spirit of Faith te brengen en daar de bende kinderen op te halen. Kinderen die vóór we vertrokken al door het dolle heen waren. Al snel pakte de 9-jarige Jackson m n hand en vroeg me: May I sit next to you in the bus? Reden genoeg om hem meteen op te pakken en alvast een eerste dikke knuffel te geven. Nadat we iedereen hadden verzameld, konden dertig gespannen kindertjes en evenzoveel begeleiders op weg naar het Bushcamp. Dan merk je al gauw wat dat voor ze betekent. Bushcamp, en wat volgde Inspiratie Ik heb dikwijls moeten slikken. Het is zó mooi om te doen voor die kinderen. Het is ontzettend ontroerend om te zien hoe zelfs de stilste weesjes veranderen in lachende, spelende, zingende en genietende kindjes. s Avonds bij het kampvuur komen ze vanzelf met hun stoeltjes aangeschoven. Wanneer je dan merkt dat ze tegen je aan kruipen en je voelt een klein handje in de jouwe, dan weet je dat je iets goeds aan het doen bent. Kortom, vol inspiratie wilde ik voor die kinderen (inmiddels een heel klein beetje míjn kinderen) méér doen dan alleen Bushcamp. Dus nam ik contact op met Ria Fennema, de bestuurster van het weeshuis en we kwamen al snel tot de conclusie dat het heel fijn zou zijn als ik een kerstfeest mogelijk kon maken. Van hun huisgenootjes kennen ze de verhalen en weten ze dat ze gedurende vier dagen gigantisch verwend worden. Dat het allemaal om hén draait deze dagen en zij volop de aandacht krijgen. Kerstmis zat er financieel eigenlijk niet in dit jaar en de teleurstelling zou groot zijn bij de kinderen. Het is normaal gesproken de enige viering die ze hebben in het huis en het hele jaar kijken ze er al naar uit. Vorig jaar ging de kerstviering ook niet door, toen door de rellen na de verkiezingen. En nu wéér? Dát accepteren we niet!, dacht ik strijdvaardig. lees verder op pagina 6 5 woswijs nr

6 WosWijs4 08.qxp :45 Pagina 5 Kerst in Kenia Dus, al mijn verborgen organisatietalent heb ik afgestoft en zonder ervaring ben ik begonnen met de actie Kerst in Kenia. Al snel kreeg ik heel veel leuke en spontane reacties: collega s die zonder aarzeling hun portemonnee trokken; een tuincentrum dat aanbood om voor honderden euro s kerstspullen uit te komen zoeken; een school die speelgoed ging inzamelen; een cafetaria die spontaan ging collecteren; een restaurant dat al haar gasten een zelfgemaak- te folder meegaf; een supermarkt die klanten vroeg boodschappen te doneren en heel veel lieve mailtjes van collega s. De actie loopt nog door, misschien heb je er inmiddels al van gehoord. Met dank aan velen lijkt de actie zeer geslaagd. Maar ik kan het pas echt geslaagd noemen als we straks in januari kunnen laten zien hoe de 250 weeskinderen hun allermooiste Kerstmis ooit hebben gevierd. Ik twijfel er geen moment aan dat dat gaat lukken! Kijk op de site 6 woswijs nr

7 WosWijs4 08.qxp :46 Pagina 6 Een lach Door Marius den Dulk Kenia, januari De wereld was plotseling veranderd in een gekkenhuis. Met panga s bewapend liepen ze om het hutje heen en brulden dat ze naar buiten moesten komen. Binnen zaten Jane, haar ouders, oom en oma en hielden zich zo stil mogelijk. Maar verbergen had geen zin. De deur werd ingetrapt en de opgehitste meute stormde naar binnen. Ze werden naar buiten gesleurd en Jane werd door iemand vastgehouden. Ze zag hoe haar ouders door de mannen meedogenloos letterlijk in stukjes werden gehakt. Daarna was haar oom aan de beurt, terwijl oma onafgebroken gilde. Op dat vreselijke moment besloot Jane zich van de wereld af te sluiten. Haar blik vernauwde zich en er kwam een sluier voor haar ogen. Weken later werd ze door haar inmiddels krankzinnig geworden oma afgeleverd bij het weeshuis in Naivasha. Daar hebben we haar leren kennen als een schattig vierjarig meisje dat altijd met een kaarsrecht ruggetje op een krukje zat en voor zich uit staarde, maar niets zag. Je kon met je handen voor haar ogen wapperen, en ze knipperde niet. Volkomen van de boze wereld afgesloten. Jane ging mee op Bushcamp, maar de dagen gingen aan haar voorbij. Maar Jane ging niet voorbij aan de vrijwilligers van het Bushcamp. Stewards, stewardessen, vliegers en een journalist van de Telegraaf wierpen zich op Jane. Van s morgens vroeg tot s avonds laat zat ze op schoot, werd ze opgetild of werd ze geknuffeld. Helaas met weinig succes. Ze bleef met haar kaarsrechte ruggetje voor zich uit zitten staren, maar zag niets. Tot op de laatste avond, onze feestavond. Naast mij hoorde ik een lach die ik niet kende. Op schoot zittend bij een vrijwilliger zag ik Jane met een stralende lach naar de feestende mensen kijken. Het werd even stil om mij heen. Iedereen realiseerde zich wat er gebeurd was. Jane had gelachen! De grauwe sluier voor haar ogen had plaats gemaakt voor een paar kleine lichtjes. Velen van ons kregen die avond een brok in de keel en tranen in de ogen. Alleen al door de glimlach van Jane is het Bushcamp 2008 weer een groot succes geweest. 7 woswijs nr

8 WosWijs4 08.qxp :46 Pagina 7 Door Sara Gasseling Children of Strength is een weeshuis in Thika, nabij Nairobi. Als lerares ving Elizabeth Gitau weeskinderen op in haar eigen huis en inmiddels runt ze een weeshuis met 67 kinderen. Daarnaast heeft ze een sponsorprogramma opgericht voor 450 kinderen en een voedselprogramma voor kinderen. Een jaar geleden liet ze ons de wasruimte van de kinderen zien. Deze was erg vies en moest duidelijk worden opgeknapt. Inmiddels zijn de toiletten en de wasruimte met steun van Wings of Support vervangen en onlangs liet Elizabeth deze vol trots aan ons zien. De aannemer die de wasruimte en toiletten heeft gebouwd was er ook bij, hij heeft op eigen kosten een urinoir bijgebouwd. Tijdens ons bezoek waren Kinderen blij met nieuw sanitair de kinderen op school maar met een stapel tekeningen en brieven lieten zij weten dat zij er ook blij mee zijn! oude M-class dekens voor WoS en de helft wacht nog op een nieuw onderkomen Wij bij de Goodies krijgen veel gedoneerd. Speelgoed, kleding, schoenen, petjes, ja, soms hele schoolborden - waar we helaas niets mee kunnen. In november hebben we van de KLM alle oude M-class dekens gedoneerd gekregen; stuks, minimaal. Door Maaike Steijger Wat een aantal! Hoe krijgen we dat vervoerd? Na uitvoerig overleg met Martijn van Fianen van de afdeling boordsupply en heel veel mail en telefonisch contact met Jan-Willem Goudriaan in Nairobi waren we al een heel eind op weg. Jan- Willem heeft enorm geholpen bij het opstellen van een mail naar de stations in Afrika, want Vlak voor de omwisseling van de oude en de nieuwe dekens hebben we een mail gestuurd naar alle buitenstations met de boodschap dat ze de vieze dekens niet retour naar AMS hoefden te sturen, maar die zelf mochten behouden; hetzij voor een WoS-project of voor een zelf ingebracht goed doel. De respons was enorm en vele stations hebben op deze manier dekens gekregen. Op deze manier konden we al heel wat kwijt en dat was mooi, want van de KLM mogen we wel gebruik maken van vrachtpallets, maar dan moeten de stations invoerrechten betalen en dat hebben we nu weten te omzeilen. Wel hebben we besloten om heel wat dekens hier in Nederland te doneren aan onder andere stichting Oost-Europa en stichting Schoenendoos, want het zijn er te veel voor WoS. Alle organisaties zijn er erg blij mee. Nu is het de taak van de vrijwilligers om de vele overige dekens in de crewbagage naar de projecten te brengen, het hok in het BMC ligt overvol en op Schiphol-Noord ligt nog meer! Dus lieve collega s: geef de kindertjes deze feestdagen wat warmte met een deken! 8 woswijs nr

9 WosWijs4 08.qxp :46 Pagina 8 Even voorstellen... Elke WosWijs stellen we een vrijwilliger voor. Deze keer is dat Carmen Kruithof. Wat doe je bij de KLM en sinds wanneer? Sinds 1990 ben ik in dienst en mijn functie is purser. Hoe ben je bekend geraakt met Wings of Support? Via de oprichter, Marius den Dulk, ben ik tien jaar geleden in contact gekomen met Wings of Support. Ik heb altijd de behoefte gevoeld om een deel van mijn vrije tijd aan een non-profitorganisatie te besteden. Op een gegeven moment heb ik met een aantal WoS-medewerkers een project bezocht en ik was onder de indruk van de werkwijze en professionaliteit. Dus toen zij mij daarna vroegen of het niet iets voor mij zou zijn projectcoördinator te worden voelde ik mij vereerd en viel alles eigenlijk op zijn plek. Kun je uitleggen wat jouw functie binnen Wings of Support inhoudt? Als projectcoördinator ga ik bij potentiële projecten op de route langs om te kijken of hun manier van werken en hun behoeften aansluiten bij onze doelstelling als stichting. Als dat zo is ga ik die aanvraag verder administratief verwerken en zorgen dat zij het benodigde geld krijgen. En vervolgens controleer ik of het goed besteed wordt en of het goed gaat met het project. Welk project is jou het dierbaarst? Crime Home Children in Delhi ligt me na aan het hart. Het is een meisjesproject waar ik al zeven jaar mee samenwerk en ik zie die meisjes iedere keer weer verder opgroeien en zich ontwikkelen en dat is heel leuk om te volgen en goed en mooi om te zien. Dit zijn meisjes die in een opvanghuis wonen waar wij de lopende kosten voor betalen. Het contact met de leiding van het huis is geweldig, ze werken heel professioneel en doen erg hun best en denken verder en begeleiden de meiden super. En de meiden zijn fantastisch, doen heel goed hun best en gaan heel goed en ik ben dan ook heel erg trots op ze! Kun je gemakkelijk tijd vrijmaken voor je Wings of Support werkzaamheden? De ene periode gaat dat natuurlijk makkelijker dan de andere. Net als bij iedereen zijn er soms privézaken die het wat moeilijker maken om tijd te vinden maar daar is binnen de stichting ook ruimte voor. Maar over het algemeen lukt het wel thuis en anders gaat de laptop mee onderweg om de administratie af te maken. En als je weer bij een project bent geweest en de kids hebt gezien dan weet je weer helemaal waar je het voor doet en dan gaat het weer als vanzelf. Wings of Support beschikt over een bescheiden budget. Stel dat je een paar miljoen euro hebt te besteden, waar zou jij de prioriteit leggen? Wauw, wat zou ik doen met een paar miljoen! Nou ik zou graag zien dat alle kinderen die op straat leven een warm bed krijgen, een dak boven hun hoofd en wat warms te eten. En voor een paar miljoen moet het ook wel lukken om al die kinderen naar school te krijgen want scholing is natuurlijk heel erg belangrijk. 9 woswijs nr

10 WosWijs4 08.qxp :46 Pagina 9 Nieuws of Support Werk in uitvoering De buurtbewoners uit de wijk Virgen de Buen Paso in Lima hebben samen met Aynimundo een eindontwerp voor hun school/crèche gemaakt. Alles voldoet aan de eisen, ook aan die van de overheid. Er is zelfs een maquette van gemaakt. WoS heeft geld ter beschikking gesteld om de voorbereidingen af te ronden en over te gaan naar de eindfase: de bouw van de school. Aids-voorlichting in Havana In de centrale bibliotheek van Havana gaat Wings of Support een aids-informatiecentrum voor jongeren inrichten. Er is al een computer met printer, camera en beamer naar toe gebracht en er worden boeken aangeschaft en een meubel gebouwd. Dit is het eerste WoS-project op Cuba. Schoolkinderen in het nieuw De Curaçaose kinderen zien er weer uit als om door een ringetje te halen, want zij hebben onlangs nieuwe uniformen en schoenen gekregen. Stichting Mai zet zich in voor mensen die op Curaçao in een achterstandsituatie leven en Wings of Support heeft geholpen met de aanschaf van schoeisel, ondergoed, sokken, schooluniformen en schoolspullen voor de kinderen die de steun van Mai nodig hebben. Lekker slapen Tania Integrated Rehabilitation Centre in het Kaiiado District (Kenia) vangt gehandicapte kinderen en wezen op. De kinderen krijgen gebarentaal onderwezen, leren zichzelf te verzorgen en gaan naar school. Omdat er de laatste tijd veel nieuwe kinderen zijn bijgekomen zijn er veel tekorten. Wings of Support financiert matrassen en dekens voor de inmiddels 150 kinderen van Tania. 10 woswijs nr

11 WosWijs4 08.qxp :47 Pagina 10 Bowyhouse kan weer wassen Velen hebben de wijnroute in de buurt van Kaapstad wel eens gereden. Je gaat richting Stellenbosch en komt dan door een adembenemend mooi landschap. Ook kom je door Paarl, eveneens bekend van de heerlijke wijnen. Als je de schoonheid van dit landschap ziet, kun je je nauwelijks voorstellen dat achter die bergen veel ellende schuilgaat. Paarl heeft zijn problemen en ook hier probeert Wings of Support te helpen. Door Astrid Vink In Paarl staat het Bowyhouse, een opvanghuis voor jonge, met aids besmette kinderen. Oprichtster Hester Veldsman startte dit huis in 1994, naar aanleiding van een droevige gebeurtenis. Bowy, het jongetje voor wie zij op dat moment zorgde, overleed aan aids. Hester vernoemde het huis naar hem en verdiepte zich in de aidsproblematiek. Kitty Meijburg, Julie Schwenke en ik ontmoetten deze inspirerende vrouw in augustus 2008 en waren behoorlijk onder de indruk van haar activiteiten. Ook waren wij onder de indruk van het Bowyhuis zelf, waar zestien kinderen heel goed verzorgd worden en ondanks hun moeilijke start ouders vaak ook ziek of reeds overleden en hun ziekte een vrolijke indruk maakten. Het huis heeft een herbergfunctie; het is niet de bedoeling dat de kinderen daar hun hele jeugd blijven. De maatschappelijk werksters doen er alles aan om de kinderen bij familie terug te plaatsen of voor adoptie in aanmerking te laten komen. Dat laatste gebeurt alleen als alle andere mogelijkheden zijn uitgeput. Tot die tijd krijgen de kinderen in het Bowyhouse alle zorg en aandacht die ze nodig hebben. Wings of Support helpt het Bowyhouse met een overkapping boven de deur zodat de kinderen niet kletsnat regenen en door hun verminderde weerstand ziek worden. Door een overkapping boven de trampoline kunnen de kinderen hier ook spelen wanneer de zon brandt. Eveneens betaalt WoS een nieuwe wasmachine zodat de was weer gedaan kan worden. Helpen? Elke vliegende collega kan helpen met het vervoeren van goodies. Dit is door KLM toegestaan, mits je natuurlijk je eigen koffers inpakt en weet wat je vervoert. We kunnen je hulp hard gebruiken! Voor vragen hierover kun je terecht bij 11 woswijs nr

12 WosWijs4 08.qxp :47 Pagina 11 St. Jozef vangt aidsweesjes liefdevol op Zuid-Afrika: een prachtig land met fantastische mensen, maar ook een land met een enorm hiv/aids-probleem. Meer dan 5,5 miljoen mensen zijn drager van het virus en meer dan 1,2 miljoen kinderen hebben hun ouders verloren aan de ziekte. St. Joseph s Care and Support vangt deze kinderen op. Door Anne Visser De Trust is een non-profit organisatie, gelegen in Bronkhorstspruit. De veelzijdige organisatie heeft meerdere programma s om de desastreuze gevolgen van deze ziekte het hoofd te bieden. St. Joseph zorgt ervoor dat weeskinderen worden opgevangen en begeleid wanneer ze onverhoopt voor zichzelf moeten zorgen én zorgt voor foster parents die de kinderen opvangen. Jeugdhulpverleners bieden economische, psychosociale en spirituele ondersteuning aan zowel de foster parents als de kinderen. Dit verhoogt de levenskwaliteit en voorkomt dat de kinderen buitengesloten worden door de dorpsgemeenschap, ze vroegtijdig de school verlaten en in de criminaliteit belanden. Elke middag kunnen de kinderen na schooltijd terecht bij jeugdcentra. Hier krijgen ze een maaltijd, kunnen ze spelen en krijgen ze voorlichting op allerlei gebieden; er wordt aandacht besteed aan educatie en aan emotionele, psychische en medische zorg. Dit alles gebeurt middels toneel, liedjes en workshops. Er hangen posters en de muren zijn vrolijk beschilderd. De kinderen kunnen buiten spelen in de speeltuintjes. Televisie Na een bezoek werd duidelijk dat een aantal jeugdcentra zeer basaal zijn ingericht en geen speelgoed en educatief materiaal hebben. In de jeugdcentra was veel behoefte aan tv s en dvdspelers voor een heldere en duidelijke voorlichting aan de kinderen. Educatieve programma s middels tv geven de kinderen een duidelijke boodschap en maken de voorlichting toegankelijk. Samen met de jeugdhulpverleners worden de programma s nabesproken. Op deze manier krijgt de voorlichting een grote meerwaarde. WoS heeft kunnen helpen met de aanschaf van verschillende voorzieningen en het verder inrichten van een aantal jeugdcentra. In de toekomst kan WoS wellicht meer betekenen voor St. Joseph s Care and Support Trust. Er is altijd behoefte aan speelgoed, sportartikelen en kleding. 12 woswijs nr

13 WosWijs4 08.qxp :47 Pagina 12 Jubilerende crèche weer als nieuw De Faya Lobi Kresj in Paramaribo bestaat dit jaar 25 jaar, maar verkeerde in zo n erbarmelijke staat dat er bij het jubileum niet veel te vieren zou zijn De inmiddels opgeknapte crèche is nu dankzij de inspanningen van velen klaar voor een feestje. Door José Keunen De Faya Lobi Kresj in Paramaribo vangt dagelijks ongeveer 45 kinderen op. De crèche richt zich vooral op alleenstaande en schoolgaande tienermoeders; voor hen geldt een aangepast tarief. Hierdoor blijft er weinig geld over om de crèche te onderhouden, laat staan om hem op te knappen. Dit jaar zijn er met steun van Wings of Support dakgoten vernieuwd, shutters vervangen en vochtige muren aangepakt. Een paar maanden later is, met financiële hulp van Aircares, het dak gedeeltelijk vervangen, het buitenschilderwerk gedaan en een langgekoesterde wens een muur rond de crèche gerealiseerd. Van het hek dat ooit rond de crèche stond was weinig over en buurtbewoners gebruikten de tuin dan ook als een snelle doorgang tussen twee straten in. Bovendien heeft WoS-donateur Carla Spierings met familie en vrienden voor een hydrofoorinstallatie gezorgd. Zo n installatie zorgt ervoor dat er genoeg waterdruk en dus altijd water is. De kinderen kunnen nu veilig buiten spelen, het dak lekt niet meer en zelfs de oude vlaggenmast is opgeknapt en in ere hersteld. De vlag wordt weer dagelijks gehesen en leidsters, ouders en kinderen zijn beretrots op hun crèche! Wij zijn altijd op zoek naar mooie foto s van kinderen voor bijvoorbeeld de voorkant van de WosWijs maar ook voor ander drukwerk. Heb jij leuke foto s gemaakt van Wings of Support-projecten? Stuur ze dan o.v.v. jouw naam, projectnaam en datum naar foto@wingsofsupport.org. Foto s dienen minimaal 1 MB te zijn. 13 woswijs nr

14 WosWijs4 08.qxp :48 Pagina 13 Jubileum Wings of Support groot succes Na maanden van voorbereiding was het op 11 november eindelijk zo ver, Wings of Support vierde haar tienjarig bestaan. In de prachtig aangeklede hangaar van JetSupport kwamen driehonderd bezoekers bijeen om het jubileum te vieren. De middag werd geopend door ambassadeurs Michiel Borstlap (jazzpianist) en Marthijn de Groot (kunstenaar). Zij zetten een artistieke performance neer met als resultaat een schitterend schilderij van 4 x 3 meter. De rest van de middag werd gepresenteerd door Evelien Bosch, NCRVpresentatrice en tevens de nieuwste ambassadeur van Wings of Support. De gasten kregen een boeiend programma voorgeschoteld. Hoofdgasten Paul Gregorowitsch en Peter Hartman kwamen beiden aan het woord. Ruigrok Netpanel had voor Wings of Support een marktonderzoek gehouden onder werknemers over hun ideeën van Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen in de toekomst. Die resultaten waren de basis voor een discussie met de mensen in de zaal en enkele, door Wings of Support uitgenodigde, experts uit de goede doelensector. De middag werd afgesloten met Zuster Celine van het Maria Internaat in Paramaribo en Gideon Markin Kweku van UPCO in Ghana. Beiden waren door Wings of Support speciaal voor het tienjarige bestaan naar Nederland gehaald. Deze dag was niet mogelijk geweest zonder de hulp van een grote groep bedrijven en personen die zich geheel belangeloos hebben ingezet om deze dag voor Wings of Support zo gedenkwaardig mogelijk te maken. Langs deze weg willen we hen nogmaals danken! Het PR Bureau voor het helpen met de organisatie van deze dag, zonder jullie was het niet gelukt! JetSupport BV voor het ter beschikking stellen van hun hangaar gedurende deze hele dag: Sodexo voor het drukken van het programma, de lanyards, de eersteklas catering en de prachtige posters: Het Wapen van Leimuiden voor het leveren van het podium, de stoelen, de tafels en de planten: All Areas voor de drapes: QUAPS en Aerochefs voor het betalen van het licht en geluid The Security Company voor het leveren van drie beveiligers Asito voor het leveren van de toiletdame De verf van het doek was van Winsor & Newton Schiphol Group voor de uitrijkaarten Makelaardij Hoen voor de cd s van Michiel Borstlap Rodin Filmproducties voor het maken van onze nieuwe film en voor het filmen tijdens het jubileum: Dorint heeft de vrijwilligers van Wings of Support in het zonnetje gezet; bedankt: En last but not least Dorus van Brabant! Foto s: Mireille Martis ( 14 woswijs nr

15 WosWijs4 08.qxp :49 Pagina 14 Medewerkers van Wings of Support Caroline Alders, Vanessa van Asselt, Carla Bakker-van Geene, Leon Bernards, Folkert Beunke, Eva Bosnjakovic, Roy Boverhof, Anneloes Broekhoven, Carla Broere, Anne-Marijn Bruinsma, Angela van de Burgt, Nathalie Dekkers, Amber Dennert, Aart Dil, Sjef Dirckx, Joost den Dulk, Marius den Dulk, Inske den Dulk, Auke van Elten, Dennis van Es, Marthe Fransman, Carmen Frederiks, Sara Gasseling, Robin de Geus, Pauline Gombault-Pareau Dumont, Jan-Willem Goudriaan, Yvonne de Graaf, Mark van der Grijp, Eugène van Halder, Marleen Hartkamp, Aria den Hartog, Claudia Heman, Petra Hensen, Frank Hop, Michiel van den Hoven, Suzanne Jansen, Erik Julian Labrana, Hans Katoen, Jeroen van Kempen, Jose Keunen, Sonja Kleefstra, Maartje Kool, Marjolein Korsman, Karin van Krimpen, Carmen Kruithof, Anita Kuiper, Sharon Kustarjo, Menno de Kuyer, Petros Linaras, Gerben Los, Roos Marincic, Hella Matroos, Hubert Maynard, Kitty Meijburg, Mireille Meijers, Marije Moll, Marlene Montagne, Jolanda Nieuwenhuizen, Linsey Nijdeken, Patrick van Oudgaarden, Nathali Pas, Hanna Paul, Astrid Pauwels, Wouter Pleijsier, Joop Puts, Ernst Rensink, Ad Röling, Paul Rommerts, Lucia van Rooijen, Robin Ruijter, Paul Santman, Julie Schwencke, Mirjam Slierendrecht, Petra Snel, Marianne Snelleman, Maaike Steijger, Elisabeth Tiesinga, Danette Toet, Lucille Traas-van Vianen, Bart van de Ven, Cindy Vet, Astrid Vink, Anne Visser, Lex de Vries, Henk Vugteveen, Ron van Wagtendonk, Marianne Warmoltz, Yvonne Welzen, Eunice Zandvliet 15 woswijs nr