1. De groep is voortgegaan met de bespreking van het verordeningsvoorstel, in casu de artikelen 34 tot en met 45.

Transcriptie

1 Conseil UE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE Brussel, 15 oktober 2001 (24.10) (OR. fr) PUBLIC 12769/01 Interinstitutioneel dossier: 2000/0177 (CNS) LIMITE PI 53 RESULTAAT BESPREKINGEN van: de Groep intellectuele eigendom (octrooien) d.d.: 17 en 18 september 2001 nr. vorig doc.: 12533/01 PI 51 nr. Comv.: 10786/00 PI 49 Betreft: voorstel voor een verordening betreffende het Gemeenschapsoctrooi 1. De groep is voortgegaan met de bespreking van het verordeningsvoorstel, in casu de artikelen 34 tot en met 45. Artikel 34 (Vordering tot verklaring van niet-inbreuk) 2. De Duitse, de Spaanse, de Ierse en de Nederlandse delegatie stelden voor om te preciseren dat de in artikel 34 bedoelde vordering alleen mogelijk is indien de persoon die de vordering instelt, van de octrooihouder niet de verklaring heeft kunnen bekomen dat de betreffende werkzaamheid geen inbreuk vormt op het Gemeenschapsoctrooi. De Italiaanse en de Finse delegatie en de Commissievertegenwoordiger achten deze precisering overbodig. De Nederlandse en de Oostenrijkse delegatie zijn in dit verband van mening dat bij de verdeling van de kosten van een dergelijke vordering rekening moet worden gehouden met eventuele demarches tussen de partijen vóór de vordering werd ingesteld /01 roe/hs/wb 1

2 3. De Ierse delegatie stelde voor om in lid 1 de woorden "tegen een octrooihouder of een houder van een uitsluitende licentie" te schrappen. 4. De Britse delegatie wenste verduidelijkt te zien dat de vordering pas kan worden ingesteld nadat het octrooi is verleend. 5. In verband met de verwijzing in lid 1 naar de artikelen 8 en 19, stelde de Ierse delegatie voor om die artikelen aan te vullen met een afwijking tot instelling van een "landbouwersvoorrecht", naar het voorbeeld van artikel 14 van Verordening (EG) nr. 2100/94 1 en artikel 11 van Richtlijn 98/44/EG 2. De Commissievertegenwoordiger toonde zich bereid om dit voorstel te bestuderen. 6. De Deense, de Duitse, de Nederlandse en de Britse delegatie verzochten om schrapping van lid 2, teneinde niet uit te sluiten dat de geldigheid van het Gemeenschapsoctrooi desgevallend in het kader van een vordering tot verklaring van niet-inbreuk wordt betwist. De andere delegaties en de Commissievertegenwoordiger wilden de in artikel 34 bedoelde vordering liever gescheiden houden van de vordering tot nietigverklaring van het octrooi. In dat kader werd erop gewezen dat een nietigverklaring erga omnes geldt, terwijl een verklaring op grond van artikel 34 beperkt is tot de betrokken partijen. Artikel 35 (Vordering inzake het gebruik van de uitvinding vóór de verlening van het octrooi) 7. De Ierse delegatie vroeg om dit artikel aan te vullen met een aantal preciseringen die zijn opgenomen in artikel 67 van het Europees Octrooiverdrag. 1 2 PB L 227 van , blz. 1. PB L 213 van , blz /01 roe/hs/wb 2

3 8. De Nederlandse delegatie merkte, daarin gesteund door de Duitse delegatie, op dat de verwijzing naar de aanvrager moet worden geschrapt, omdat de vordering pas kan worden ingesteld nadat het octrooi is verleend. De Commissievertegenwoordiger, die met name door de Franse delegatie werd gesteund, antwoordde daarop dat de vordering vóór de verlening van het octrooi kan worden ingesteld, maar dat de rechterlijke instantie haar uitspraak moet opschorten totdat het octrooi is verleend. 9. De groep stemde ermee in om de tweede zin van dit artikel in overeenstemming te brengen met de oplossing, voor artikel 33, lid 2, betreffende de mogelijkheid voor een licentiehouder om een vordering in te stellen (zie doc /01 PI 51, punten 43 tot en met 45). 10. De Spaanse delegatie stelde voor om te bepalen welke termijn er moet liggen tussen de aansporing van de kant van de licentiehouder en de vordering die door hem wordt ingesteld. Artikel 36 (Vordering inzake het recht van voorgebruik van de uitvinding) 11. Volgens de Franse en de Belgische delegatie is zo'n vordering niet nodig, aangezien de betrokkenen de in artikel 34 bedoelde vordering kunnen instellen. De Duitse, de Spaanse en de Ierse delegatie en de Commissievertegenwoordiger wensen aan deze aparte vordering vast te houden. 12. De Spaanse delegatie stelde voor om te verduidelijken dat in het kader van de in dit artikel bedoelde vordering een vordering in reconventie tot nietigverklaring kan worden ingesteld /01 roe/hs/wb 3

4 13. De Duitse delegatie stelde voor om de tekst van dit artikel als volgt aan te passen: "Vordering tot vaststelling van een recht op grond van voorgebruik De voorgebruiker of, ingeval van overdracht op grond van artikel 12, lid 2, de begunstigde kan een vordering instellen tot vaststelling van het in artikel 12, lid 1, bedoelde recht tot gebruik van de uitvinding op grond van het voorgebruik dat daarvan is gemaakt." * Artikel 37 (Verzoek tot beperking) 14. Na de gedachtewisseling in het kader van de bespreking van artikel 30, lid 1, steunt geen enkele delegatie het voorstel van de Commissie om het verzoek tot beperking onder de exclusieve bevoegdheid van het communautaire gerecht te laten vallen. De Deense en de Duitse delegatie geven er nog steeds de voorkeur aan om de procedure tot beperking van het Gemeenschapsoctrooi te behandelen in het kader van de nieuwe artikelen 105 bis tot en met 105 quater van het Europees Octrooiverdrag. Volgens de Franse, de Ierse, de Italiaanse en de Britse delegatie moet de houder van een Gemeenschapsoctrooi bij het communautaire gerecht een verzoek tot beperking kunnen indienen in het kader van een andere vordering betreffende zijn Gemeenschapsoctrooi die bij dat gerecht aanhangig is; in alle andere gevallen dient hij zijn verzoek overeenkomstig de artikelen 105 bis tot en met 105 quater van het Europees Octrooiverdrag in te dienen bij het Europees Octrooibureau. De Spaanse, de Oostenrijkse, de Portugese, de Finse en de Zweedse delegatie houden hun standpunt over deze kwestie in beraad. * "Klage auf Feststellung eines Vorbenutzungsrechts Auf Feststellung eines auf Artikel 12 Absatz 1 beruhenden Benutzungsrechts kann der Vorbenutzer, oder im Falle einer gemäss Artikel 12 Absatz 2 erfolgten Uebertragung, der Erwerber klagen." 12769/01 roe/hs/wb 4

5 15. De Ierse delegatie heeft bezwaar tegen lid 2 van dit artikel. In dit verband werd de mogelijkheid geopperd om de uitspraak over het verzoek tot beperking op te schorten indien dat verzoek wordt ingediend zolang nog oppositie kan worden ingesteld of een oppositieprocedure of een nietigheidsprocedure aanhangig is. 16. De Zweedse delegatie verzocht om in lid 4 van dit artikel te verduidelijken of de beperking van het Gemeenschapsoctrooi ex nunc dan wel ex tunc geldt. Artikel 38 (Verzoek tot vervallenverklaring) 17. Er werd een ruime consensus gevonden voor het idee om de administratieve beslissing betreffende de vervallenverklaring van Gemeenschapsoctrooien aan het Europees Octrooibureau toe te vertrouwen, met de mogelijkheid om in beroep te gaan bij het toekomstige communautaire gerecht. De Commissievertegenwoordiger vroeg zich af of zo'n beroep tegen een beslissing van het Bureau, gelet op artikel 229 A VEG zoals overeengekomen in Nice, wel tot de mogelijkheden behoort. 18. Volgens de Franse delegatie moet een verzoek tot restitutio in integrum in elk geval onder de bevoegdheid van het Bureau vallen. 19. De Ierse delegatie onderstreepte dat in dit kader ook de relatie tussen het verval van een Gemeenschapsoctrooi en de afgifte van een aanvullend beschermingscertificaat moet worden verduidelijkt. Artikel 39 (Beroep) 20. In afwachting van een door de Commissie te nemen initiatief op basis van de artikelen 225 A en 229 A VEG zoals overeengekomen in Nice, werd besloten artikel 39 voorlopig niet te bespreken /01 roe/hs/wb 5

6 Artikel 40 (Handelingsbevoegdheid van de Commissie) 21. Volgens verschillende delegaties is lid 1 van artikel 40 overbodig ingeval onder de woorden "een ieder" in artikel 31, lid 2, ook de Commissie ook kan worden begrepen. Er werd overeengekomen om de juridische dienst van de Raad te vragen of dat inderdaad zo is, en of onder die woorden ook de lidstaten en de andere Gemeenschapsinstellingen kunnen worden verstaan. 22. De Duitse, de Griekse, de Ierse, de Italiaanse, de Nederlandse en de Britse delegatie verzochten lid 2 van artikel 40 te schrappen. De Finse delegatie vindt evenwel dat dit lid moet worden gehandhaafd indien de beslissingsbevoegdheid in eerste aanleg bij de nationale rechter wordt gelegd. Volgens de Italiaanse delegatie, hoort deze bepaling thuis in het besluit tot instelling van de rechterlijke kamer krachtens artikel 225 A VEG. Artikel 41 (Omvang van de bevoegdheid) 23. De Oostenrijkse delegatie stelde voor om artikel 41 zodanig te wijzigen dat het toekomstige communautaire gerecht ook bevoegd is voor feiten die buiten de Gemeenschap hebben plaatsgevonden, maar die gevolgen hebben binnen de Gemeenschap. 24. De Franse delegatie maakte een studievoorbehoud bij de toepassing van de verordening op de Franse overzeese gebiedsdelen. 25. De Italiaanse delegatie stelde voor om artikel 41 te schrappen, omdat de inhoud van dat artikel volgens haar veeleer thuishoort in het door de Raad te nemen besluit tot instelling van het communautaire gerecht, overeenkomstig artikel 225 A VEG zoals overeengekomen in Nice /01 roe/hs/wb 6

7 Artikel 42 (Voorlopige en bewarende maatregelen) 26. Een groot aantal delegaties steunde het voorstel om de tekst van artikel 42 verder uit te werken. Enkele delegaties wensen er een niet-uitputtende lijst van voorlopige of bewarende maatregelen in op te nemen, terwijl andere delegaties voorstellen om de formulering in overeenstemming te brengen met die van artikel 50 van de Overeenkomst inzake de handelsaspecten van de intellectuele eigendom (TRIP's). Voorts vinden de Duitse, de Deense, de Spaanse en de Franse delegatie dat deze materie in de verordening moet worden geregeld, terwijl de Belgische, de Finse, de Italiaanse en de Portugese delegatie op het standpunt staan dat een en ander het voorwerp van een afzonderlijk juridisch instrument moet uitmaken. 27. De Oostenrijkse delegatie verzocht om de mogelijkheid dat het toekomstige communautaire gerecht voorlopige of bewarende maatregelen neemt, afhankelijk te stellen van een voorafgaand verzoek van de betrokken partij. 28. De Duitse delegatie stelde voor te voorzien in de mogelijkheid om schadevergoeding te vragen voor elke schade die het gevolg is van voorlopige of bewarende maatregelen die ongegrond blijken te zijn. Artikel 43 (Sancties) 29. Volgens de Portugese delegatie zullen er institutionele problemen rijzen ingeval bevelen van het communautaire gerecht door de nationale instanties ten uitvoer moeten worden gelegd. 30. De Nederlandse delegatie stelde voor om onder punt a) te preciseren dat elke na het bevel gepleegde inbreuk met een afzonderlijke geldboete wordt bestraft. 31. De Duitse, de Nederlandse en de Britse delegatie verzochten om tevens te voorzien in de mogelijkheid van een gerechtelijk bevel waarbij een derde die inbreukmakende handelingen dreigt te verrichten, een verbod krijgt opgelegd om tot die handelingen over te gaan. Volgens de Commissievertegenwoordiger kan deze mogelijkheid worden overwogen indien in de verordening wordt voorzien in de mogelijkheid tot instelling van een vordering bij dreigende inbreuk /01 roe/hs/wb 7

8 32. De Duitse, de Franse en de Italiaanse delegatie verzochten voorts om onder punt c) te preciseren wat er met de op grond van dat punt in beslag genomen goederen, materialen en gereedschappen moet gebeuren, daaronder begrepen de mogelijkheid om het bevel te geven tot vernietiging ervan. 33. De Franse en de Italiaanse delegatie verzochten om in dit artikel "inbeslagname" door "confiscatie" te vervangen, omdat inbeslagname een voorlopige maatregel is. 34. De Portugese en de Italiaanse delegatie verzochten om punt d) te vervangen door een lijst van beoogde sancties. Artikel 44 (Vorderingen of verzoeken tot schadevergoeding) 35. De Duitse, de Franse, de Italiaanse en de Portugese delegatie maakten een voorbehoud bij de woorden "en de goede of kwade trouw", die volgens hen niet stroken met het niet-punitieve karakter van schadevergoeding. Volgens de Commissievertegenwoordiger worden deze woorden gerechtvaardigd door het feit dat de Gemeenschapswetgeving in het geval van goede trouw kan voorzien in vermindering van het bedrag van de schadevergoeding. De Zweedse delegatie maakte een studievoorbehoud bij de schrapping van deze woorden. 36. Er werd overeengekomen de leden 3 en 4 voorlopig niet te bespreken, omdat zij deel uitmaken van de ruimere problematiek van de talenregeling voor het toekomstige Gemeenschapsoctrooi. Er werd wel nota genomen van het voorbehoud van de Spaanse, de Griekse en de Italiaanse delegatie bij deze leden. De Duitse delegatie maakte een voorbehoud bij lid 4, op grond waarvan de octrooihouder zou moeten weten welke taal de inbreukmaker spreekt. Artikel 45 (Verjaring) 37. De Duitse en de Britse delegatie stelden voor om "vorderingen" te vervangen door "verzoeken" /01 roe/hs/wb 8

9 38. De Duitse delegatie stelde voor om voor het geval waarin de verjaring wordt berekend vanaf het moment waarop de aanvrager kennis heeft genomen of had moeten nemen van de feiten, te bepalen dat daarenboven een absolute termijn van tien jaar geldt vanaf het moment waarop de betreffende feiten zich hebben voorgedaan. De Franse en de Italiaanse delegatie stelden daarentegen voor om de verjaring te beperken tot vijf jaar na de feiten, en om af te zien van de mogelijkheid om de verjaring te berekenen vanaf het moment waarop de aanvrager kennis heeft genomen van de feiten. De Italiaanse delegatie stelde bovendien voor om, wat betreft de verwijzing naar "het moment waarop de betreffende feiten zich hebben voorgedaan" in de Franse tekst niet het woord "survenance" te gebruiken, maar (naar analogie van artikel 41) te spreken over het moment waarop de betreffende feiten "ont été commis" /01 roe/hs/wb 9