Van 1971 tot nu Schepen om aanwezig te zijn en actie te voeren

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Van 1971 tot nu Schepen om aanwezig te zijn en actie te voeren"

Magdalena Pauwels
7 jaren geleden
Aantal bezoeken:

Phyllis Cormack De Phyllis Cormack is de boot die aan de basis lag van de oprichting van Greenpeace, 40 jaar geleden: aan boord van deze sleepboot vertrokken 12 activisten om de Amerikaanse

1 Van 1971 tot nu Schepen om aanwezig te zijn en actie te voeren Van bij het begin is de geschiedenis van Greenpeace nauw verbonden met de zee. Ook vandaag helpen onze schepen om getuige te zijn van milieumisdrijven, maar ook en vooral om actie te ondernemen voor de bescherming van het zeeleven. Phyllis Cormack De Phyllis Cormack is de boot die aan de basis lag van de oprichting van Greenpeace, 40 jaar geleden: aan boord van deze sleepboot vertrokken 12 activisten om de Amerikaanse kernproeven op Amchitka, voor de kust van Alaska, aan de kaak te stellen. Dat was in De boot werd omgedoopt tot Greenpeace. Op een vergadering ter voorbereiding van de expeditie richting Amchitka, maakte Irving Stowe het vredesteken en zei peace. De Canadese milieuactivist Bill Darnell, doorgaans iemand erg zwijgzaam, antwoordde: Make it a green Peace. Het volstond om de twee woorden achter elkaar te zetten om Greenpeace te krijgen. De naam van de boot, en de milieuorganisatie was geboren. Greenpeace / Robert Keziere De Phyllis Cormack, omgedoopt tot Greenpeace in 1971.

2 Rainbow Warrior I Het is onmogelijk om de geschiedenis van Greenpeace te vertellen zonder de Rainbow Warrior te vermelden. De Rainbow Warrior I begon zijn carrière als de Sir William Hardy, een sleepboot die voor wetenschappelijk onderzoek werd gebruikt door het Britse ministerie van Landbouw en Visvangst. Greenpeace tikte de boot uit 1955 op de kop in 1977 en gaf hem de naam Rainbow Warrior, naar een legende van een Indianenstam die door de activisten van het eerste uur werd verteld onderweg naar Amchitka. Wanneer er geen grondstoffen meer in de Aarde zitten, wanneer de zee zwart kleurt, wanneer de kanalen vergiftigd zijn, wanneer de damherten stuk voor stuk sterven op de wegen, net voor het te laat is, zullen de indianen hun spirit herwinnen en de blanke man leren dat hij de Aarde moet respecteren. Ze zullen allemaal verenigd zijn en krijgers van de regenboog worden, en ze zullen strijden om de oorspronkelijke schoonheid van de Aarde te herstellen... Indiaanse legende Zeven jaar later zal deze legende zijn naam geven aan het eerste schip van Greenpeace: de Rainbow Warrior. Eerste reis en eerste overwinning In 1978 en 1979 voerde de Rainbow Warrior campagne tegen de commerciële walvisvangst. Het was dankzij acties van Greenpeace dat de Internationale Walviscommissie eindelijk een moratorium op de commerciële vangst instelde. Nog in 1978 nam de Rainbow Warrior het op voor de grijze zeehonden op de Orkney-eilanden in het noorden van Schotland. Actievoerders dreven de zeehonden in het water vlak voor de jagers arriveerden. De mediatisering miste zijn effect niet: de jacht is gestopt. In 1985 zette het schip koers naar de Marshall-eilanden, waar de bewoners van Rongelap om de hulp van Greenpeace inriepen. Hun eiland was sterk vervuild door Amerikaanse kernproeven in de jaren De Rainbow Warrior bracht honderden inwoners naar Mejao, 200 kilometer verder. Greenpeace / Fernando Pereira Evacuatie van inwoners van Rongelap in 1985.

3 Aanslag op de RW Nadat Greenpeace hulp had geboden aan deze eerste milieuvluchtelingen, meerde de Rainbow Warrior aan in de haven van Auckland (Nieuw-Zeeland), om van daaruit te vertrekken naar de Franse nucleaire site van Moruroa. Het land had in 1974 zijn openluchtproeven gestaakt, maar bleef ondergronds kernproeven uitvoeren. De Rainbow Warrior heeft de haven van Auckland nooit verlaten: op 10 juli 1985 brachten twee explosies het schip tot zinken. Fernando Pereira, een fotograaf van Greenpeace, kwam bij de aanslag om het leven. De bewijzen tegen de Franse regering stapelden zich op. Onder internationale druk heeft ze de feiten toegegeven. De tragedie richtte de schijnwerpers wereldwijd op de strijd van Greenpeace, en gaf de organisatie meer kracht en vastberadenheid om zijn missie uit te voeren. Een van de principes van Greenpeace, een van de zaken die ons bijzonder maken, is geweldloosheid. Fernando had niet moeten sterven, hij vormde voor niemand een fysieke bedreiging. Ik hoop dat generaties van activisten aan boord van het nieuwe schip even vastberaden, uitzonderlijk en geïnspireerd zullen zijn als hij. Verklaring van Pete Willcox, kapitein van de Rainbow Warrior I, in 2010 Twee jaar na de tragedie werd de Rainbow Warrior, die niet meer te herstellen viel, naar de bodem van de zee neergelaten in de baai van Matauri in Nieuw-Zeeland. Een Maori-ceremonie begeleide het schip naar zijn laatste rustplaats, waar het nog dienst doet als kunstmatig koraalrif voor de mariene fauna. Greenpeace / John Miller Aanslag op de Rainbow Warrior, Rainbow Warrior II De Rainbow Warrior II rolde op 10 juli 1989 in het water, de dag waarop de vierde verjaardag van de aanslag op de Rainbow Warrior I werd herdacht. Het is ongetwijfeld het bekendste schip van Greenpeace. Een van zijn gloriemomenten was in 1995 wanneer de RWII terugkeerde naar Moruroa om er te protesteren tegen de Franse kernproeven. Nadat het schip werd geramd en geënterd door Franse commando's, ging de Rainbow Warrior door met het protest en kon het zich bij een flottielje van vredesactivisten uit de hele wereld aansluiten.

4 Na een wereldwijde golf van protest zetten de Fransen in januari 1996 een punt achter hun kernproeven. Greenpeace / Steve Morgan Rainbow Warrior op weg naar Moruroa in De Rainbow Warrior heeft nog andere overwinningen op zijn palmares staan: in 2002 registreerde hij de terugtrekking van de gletsjers in Noorwegen, in 2004 schoot de RWII de slachtoffers van de tsunami in Zuid-Azië te hulp, in 2009 kwam het schip in actie tegen het gebruik van illegale visnetten in Italië. Die werden uiteindelijk in beslag genomen in aanwezigheid van Greenpeace. Na 52 jaar op zee (waarvan 21 in dienst van Greenpeace) voer de Rainbow Warrior zijn laatste haven binnen: Greenpeace heeft het schip geschonken aan een humanitaire organisatie in Bangladesh die er een drijvend ziekenhuis van zal maken. Deze boot heeft mensen uit de hele wereld vervoerd en was een icoon van hoop tegenover pessimisme, een symool van actie tegenover zelfgenoegzaamheid. Het is tijd voor de wissel van de wacht. Mike Fincken, kapitein van de Rainbow Warrior II Vandaag neemt de Rainbow Warrior III zijn taak over jaar na zijn oprichting heeft Greenpeace niets verloren van zijn kracht en capaciteit om actie te voeren op volle zee.

5 De Esperanza en de Arctic Sunrise Deze twee schepen vervolledigen de vloot van Greenpeace. Ironisch genoeg was de MV Arctic Sunrise in een vorig leven bestemd voor de zeehondenjacht. Eind 1996 liet Greenpeace het schip aanpassen aan de ijzige omstandigheden van de ijszeeën. Het 49 meter lange schip voer als eerste helemaal rond het James Ross-eiland in het zuidpoolgebied. Niet alleen opwindend, maar ook zeer verontrustend. De tocht was mogelijk doordat een gigantische ijsplaat deels was gesmolten en afgebroken. Oorzaak: de opwarming van de aarde. In 2005 reisden wetenschappers mee aan boord naar het noordpoolgebied. Geschokt ontdekten ze dat een grote gletsjer op Groenland veel sneller smolt dan ze dachten. Greenpeace / Paul Hilton De Arctic Sunrise (links) en de Esperanza. De Arctic Sunrise maakte de Japanse walvisjagers het leven zuur, een strijd waaraan ook de Esperanza deelnam. Oorspronkelijk een Russisch blusschip, kwam de Esperanza in 2002 in handen van Greenpeace. Zijn naam werd gekozen door onze cyberactivisten. Het schip van 72 meter lang aarzelt niet om de achtervolging in te zetten op de Japanse schepen die blijven jagen op walvissen in zones die nochtans beschermd zijn. In de zomer van 2011 kwamen de beide schepen in actie in het noordpoolgebied, tegen de ontginning van olie daar.

Vergelijkbare documenten

Overwinning! 1974: Frankrijk maakt een einde aan kernproeven in het zuiden van de Stille Oceaan

Overwinning! 1974: Frankrijk maakt een einde aan kernproeven in het zuiden van de Stille Oceaan Van 1971 tot nu Acties en resultaten In de loop der jaren behaalde Greenpeace talrijke overwinningen voor het milieu. Onmogelijk om ze allemaal op te noemen. Daarom halen we er vier aan, eentje per decennium.