DE DEFINITIEVE TEKST VAN DIT RAADSVOORSTEL KUNT U VINDEN IN HET RAADSINFORMATIESYSTEEM OP RAADSVOORSTEL

Transcriptie

1 DE DEFINITIEVE TEKST VAN DIT RAADSVOORSTEL KUNT U VINDEN IN HET RAADSINFORMATIESYSTEEM OP RAADSVOORSTEL Rv. nr.: B en W-besluit d.d.: B en W-besluit nr.: Naam programma: Werk en inkomen Onderwerp: Nota Minimabeleid 2015 en Verordening Individuele inkomenstoeslag 2015 Aanleiding: Het huidige minimabeleid moet aangepast worden om een viertal redenen: 1. De landelijke wetgeving wijzigt per 1 januari 2015 waardoor categoriale bijzondere bijstand niet meer mogelijk is; 2. In het beleidsakkoord is opgenomen dat de inkomensgrens van de declaratieregeling verhoogd wordt naar 120% van de bijstandsnorm 1 ; 3. In het Beleidsakkoord is vanaf extra opgenomen voor intensivering van het minimabeleid. 4. In de kaderbrief is vanaf opgenomen voor een maatwerkvoorziening voor chronisch zieken en gehandicapten. Bovendien verplicht de wet de gemeente tot vaststelling van een verordening voor de Individuele inkomenstoeslag. Doel: De nota en de verordening bieden een kader voor de uitvoering van het minimabeleid. Kader: Wet Werk en Bijstand, Participatiewet. Overwegingen: Leiden heeft van het Rijk extra middelen ontvangen in de algemene uitkering voor armoedebestrijding en voor een Maatwerkvoorziening voor chronisch zieken en gehandicapten. Het College kiest er voor om deze middelen terecht te laten komen bij de inwoners van Leiden die het moeilijk hebben om rond te komen en te participeren. Daarom zijn voor dit minimabeleid de volgende doelstellingen gekozen: - Het bevorderen van maatschappelijke participatie - Participatie van kinderen: geen uitsluiting om financiële redenen - Ondersteuning chronisch zieken en gehandicapten 1 In het collegeakkoord is per abuis Wettelijk minimumloon gebruikt, terwijl bijstandsnorm bedoeld werd. Een inkomen van 120% van het Wettelijk minimumloon is dermate hoog dat niet meer gesproken kan worden van minimabeleid. Overal in Nederland wordt in het kader van minimabeleid een percentage van de bijstandsnorm als inkomensgrens gebruikt.

2 Maatschappelijke participatie: Door de inkomensgrens voor het gehele minimabeleid (behalve de Individuele inkomenstoeslag) te verhogen naar 120% van de bijstandsnorm wordt de doelgroep aanzienlijk uitgebreid en de participatie daarmee verhoogd. De uitbreiding van het aantal vergoedingen door de declaratieregeling zal hier ook aan bijdragen. Participatie van kinderen: Het college wil onder geen omstandigheid uitsluiting van kinderen om financiële redenen. Alle kinderen moeten kunnen deelnemen aan school en schoolactiviteiten, aan sport en aan cultuur, ook de kinderen die opgroeien in een gezin met een minimuminkomen. Dit wordt onder andere bereikt door de verhoging van de schoolbijdrage en de verdubbeling van de bijdrage aan het Jeugdsportfonds. Chronisch zieken Chronisch zieken ontvingen in 2013 voor het laatst compensatie voor het eigen risico in de Zorgverzekeringswet op grond van de Compensatieregeling eigen risico (CER) en in 2014 voor het laatst een tegemoetkoming op grond van de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg). Beide wetten zijn per 1 januari 2014 ingetrokken en een deel van het budget is gedecentraliseerd naar de gemeenten die verplicht zijn hierop beleid te maken. In Leiden is ervoor gekozen om een deel van het budget te besteden aan uitbreiding van de Collectieve Ziektekostenverzekering voor Minima en een deel toe te voegen aan het budget voor de individuele bijzondere bijstand. Financiën:De innovatie van het Minimabeleid past binnen het financiële kader. In de begroting 2015 is afgerond 5,9 miljoen voor het Minimabeleid en 1,24 miljoen voor de maatwerkvoorziening chronisch zieken opgenomen. Het subsidieplafond van het beleidsterrein Participatie en ondersteuning minima bedraagt in de begroting Voorgesteld wordt om dit te verhogen naar Hiervan is bestemd voor de voorgenomen subsidietoename voor het Jeugdsportfonds. De resterende wordt verklaard doordat een aantal kleinere subsidies in de begroting 2015 niet als subsidie maar als verstrekking geraamd staan. Met deze wijziging wordt dit recht gezet. Dit is geen inhoudelijke maar een technische aanpassing. Inspraak/participatie: De Adviesraad Werk en Inkomen Leiden en Leiderdorp heeft advies uitgebracht over de nota. Het advies is, voorzien van de reactie van het college, bijgevoegd. Evaluatie: Eind 2015 zal een evaluatie van het nieuwe minimabeleid plaatsvinden. Bijgevoegde informatie: 1. Nota Minimabeleid Advies van de Adviesraad Werk en Inkomen, voorzien van de reactie van het college.

3 RAADSBESLUIT: De raad van de gemeente Leiden: Gezien het voorstel van burgemeester en wethouders (Raadsvoorstel gezien het advies van de commissie, van 2014), mede BESLUIT 1. bijgaande nota minimabeleid 2015 vast te stellen en daarmee in te stemmen met: a. Verhoging van de inkomensgrens van het minimabeleid van 110% naar 120% van de bijstandsnorm (behalve voor de Individuele inkomenstoeslag); b. Uitbreiding van het aantal vergoedingen van de declaratieregeling; c. Uitbreiding van de declaratieregeling naar 65+-ers; d. Instelling van een declaratieregeling voor schoolkosten en verhoging van de vergoeding per kind; e. Een referteperiode voor de individuele inkomenstoeslag van 3 jaar; f. Uitbreiding van de collectieve ziektekostenverzekering voor minima, specifiek gericht op meerkosten bij chronische ziekte of handicap; g. Het subsidieplafond 2015 in programma 10 Werk en Inkomen te verhogen met naar ; 2. de Verordening Individuele inkomenstoeslag 2015 vast te stellen. Verordening individuele inkomenstoeslag Leiden 2015 De raad van de gemeente Leiden; gelezen het voorstel van burgemeester en wethouders van [datum en nummer]; gelet op artikel 8, eerste lid, aanhef en onderdeel b, en tweede lid, van de Participatiewet; besluit vast te stellen de Verordening individuele inkomenstoeslag Leiden Artikel 1. Begrippen In deze verordening wordt verstaan onder: - inkomen: totaal van het inkomen, bedoeld in artikel 32 van de Participatiewet, en de algemene bijstand; - peildatum: datum waartegen een persoon individuele inkomenstoeslag aanvraagt; - referteperiode: periode van drie jaar voorafgaand aan de peildatum, ingaande op de 18de verjaardag van aanvrager. Artikel 2. Indienen verzoek Een verzoek als bedoeld in artikel 36, eerste lid, van de Participatiewet, wordt ingediend middels een door het college vastgesteld formulier. Artikel 3. Langdurig laag inkomen

4 Een persoon heeft een langdurig laag inkomen als bedoeld in artikel 36, eerste lid, van de Participatiewet als gedurende de referteperiode het in aanmerking te nemen inkomen niet hoger is dan 100 procent van de toepasselijke bijstandsnorm. Artikel 4. Hoogte individuele inkomenstoeslag 1. Een individuele inkomenstoeslag bedraagt per kalenderjaar: a. 400 voor een alleenstaande; b. 500 voor een alleenstaande ouder; c. 550 voor gehuwden. 2. Als één van de gehuwden is uitgesloten van het recht op individuele inkomenstoeslag ingevolge de artikelen 11 of 13, eerste lid, van de Participatiewet, komt de rechthebbende echtgenoot in aanmerking voor een individuele inkomenstoeslag naar de hoogte die voor hem als alleenstaande of alleenstaande ouder zou gelden. 3. Voor toepassing van het eerste en tweede lid is de situatie op de peildatum bepalend. 4. De bedragen genoemd in het eerste lid worden jaarlijks geïndexeerd overeenkomstig de ontwikkelingen van de consumentenprijsindex volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek. De bedragen worden naar boven afgerond op hele euro s. Artikel 5. Intrekken oude verordening De Verordening Langdurigheidstoeslag 2009 wordt ingetrokken. Artikel 6. Inwerkingtreding en citeertitel 1. Deze verordening treedt in werking op 1 januari Deze verordening wordt aangehaald als: Verordening individuele inkomenstoeslag Leiden Aldus vastgesteld in de openbare raadsvergadering van [datum]. De voorzitter, De griffier, Toelichting Algemeen Aan de bijstand ligt het uitgangspunt ten grondslag dat het normbedrag, bedoeld ter voorziening in de algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan met inbegrip van een component reservering, in beginsel toereikend is. Toch kan de financiële positie van mensen die langdurig op een minimuminkomen zijn aangewezen onder druk komen te staan als er na verloop van tijd geen enkel perspectief lijkt te zijn om door inkomen uit arbeid het inkomen te verhogen. Om die reden is bij de invoering van de Wet werk en bijstand (hierna: WWB) in 2004 de langdurigheidstoeslag in het leven geroepen. Sinds 1 januari 2009 is de langdurigheidstoeslag gedecentraliseerd. Ook is de langdurigheidstoeslag sinds die datum een bijzondere vorm van (categoriale) bijzondere bijstand. Per 1 januari 2015 vervangt de individuele inkomenstoeslag de langdurigheidstoeslag. Vanaf dan is het verlenen van de toeslag geen gebonden bevoegdheid meer, maar een discretionaire bevoegdheid. Dit betekent dat het college een individuele inkomenstoeslag kan verlenen als een persoon voldoet aan de voorwaarden daarvoor. Het college kan in beleidsregels aangeven welke groepen niet in aanmerking komen voor individuele inkomenstoeslag en in welke gevallen personen uitzicht hebben op inkomensverbetering. Hierbij kan bijvoorbeeld worden gedacht aan personen aan wie in de referteperiode een maatregel is opgelegd wegens een schending

5 van een arbeidsverplichting of een re-integratieverplichting of aan personen die uit 's Rijks kas bekostigd onderwijs volgen. Vast te leggen regels in verordening De individuele inkomenstoeslag is niet gerelateerd aan bepaalde kosten. Het is een inkomensondersteunende maatregel voor bepaalde personen die langdurig een laag inkomen hebben en daarbij, gelet op de omstandigheden van die persoon, geen uitzicht hebben op inkomensverbetering (artikel 36, eerste lid, van de Participatiewet). Bij verordening moeten regels vastgesteld worden over het verlenen van een individuele inkomenstoeslag als bedoeld in artikel 36 van de Participatiewet. Deze regels moeten in ieder geval betrekking hebben op de wijze waarop invulling wordt gegeven aan de begrippen langdurig en laag inkomen. Op grond van deze verordening is geen sprake van een laag inkomen bij een inkomen hoger dan 100 procent van de toepasselijke bijstandsnorm. Daarnaast moet bij verordening de hoogte van de individuele inkomenstoeslag bepaald worden. Het college kan in (wetsinterpreterende) beleidsregels aangeven wanneer sprake is van 'geen uitzicht op inkomensverbetering'. Gelet op de tekst van artikel 8, tweede lid, van de Participatiewet hoeft dit criterium niet te worden vastgelegd in de verordening. Bij de beoordeling van het criterium 'geen uitzicht op inkomensverbetering' moet het college rekening houden met de omstandigheden van de persoon. In artikel 36, tweede lid, van de Participatiewet is bepaald dat tot die omstandigheden in ieder geval worden gerekend: - de krachten en bekwaamheden van de persoon, en - de inspanningen die de persoon heeft verricht om tot inkomensverbetering te komen. Overgangsrecht Per 1 januari 2015 vervangt de individuele inkomenstoeslag de langdurigheidstoeslag. Het is niet nodig om in deze verordening overgangsrecht op te nemen met betrekking tot eerder verstrekte langdurigheidstoeslagen, omdat artikel 78z van de Participatiewet voorziet in algemeen overgangsrecht met betrekking tot de wijzigingen in de Participatiewet als gevolg van de inwerkingtreding van de Invoeringswet Participatiewet en de Wet maatregelen WWB op 1 januari De individuele inkomenstoeslag en voorheen de langdurigheidstoeslag worden immers toegekend tegen een peildatum. Zaken die na de peildatum gebeuren hebben geen betekenis voor het recht op een dergelijke toeslag. Wie op een datum gelegen vóór 1 januari 2015 op basis van de toepasselijke verordening recht had op langdurigheidstoeslag, behoudt dat onverkort, ongeacht of hij voldoet aan de voorwaarden die per 1 januari 2015 zijn gesteld in artikel 36 van de Participatiewet en deze verordening. Toekenning van het recht op individuele inkomenstoeslag tegen een datum gelegen op of ná 1 januari 2015 is uitsluitend mogelijk als wordt voldaan aan de in artikel 36 van de Participatiewet en deze verordening opgenomen voorwaarden. Wijziging leefvorm De leefvorm (alleenstaande, alleenstaande ouder of gehuwd) van een persoon kan wijzigen binnen de referteperiode. Dit is bijvoorbeeld het geval indien gehuwden individuele inkomenstoeslag aanvragen, maar zij over een gedeelte van de referteperiode als alleenstaande moeten worden aangemerkt. Personen moeten dan ook over dat deel van de referteperiode aan de voorwaarden voldoen om voor individuele inkomenstoeslag in aanmerking te komen. Gehuwden moeten immers zowel gezamenlijk als afzonderlijk aan de voorwaarden voldoen. Artikelsgewijze toelichting

6 Enkel die bepalingen die nadere toelichting behoeven worden hier behandeld. Artikel 1. Begrippen Begrippen die al zijn omschreven in de Participatiewet, Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) of de Gemeentewet worden niet afzonderlijk gedefinieerd in deze verordening. Deze zijn vanzelfsprekend van toepassing op deze verordening. Inkomen Met inkomen wordt bedoeld het inkomen zoals bedoeld in artikel 32 van de Participatiewet. In afwijking hiervan wordt algemene bijstand voor de beoordeling van het recht op individuele inkomenstoeslag ook in aanmerking genomen als inkomen. Bijzondere bijstand kan niet als inkomen in aanmerking worden genomen. Aangezien individuele inkomenstoeslag een vorm van bijzondere bijstand is, is het niet nodig expliciet te bepalen dat een eerder verstrekte individuele inkomenstoeslag buiten beschouwing moet worden gelaten bij de vaststelling van het inkomen. Het wordt niet wenselijk geacht een eerder verstrekte individuele inkomenstoeslag in aanmerking te nemen als inkomen, omdat dit het ongewenst effect kan hebben dat een persoon geen recht op een individuele inkomenstoeslag heeft omdat hij een te hoog inkomen heeft gehad in de referteperiode vanwege een eerder verstrekte toeslag. Wat voor een eerder verstrekte individuele inkomenstoeslag geldt, dat geldt ook voor een eerder verstrekte langdurigheidstoeslag op grond van de WWB zoals die luidde vóór 1 januari Tevens wordt een premie in het kader van een participatieplaats niet beschouwd als inkomen. Peildatum De peildatum is de datum waartegen een persoon individuele inkomenstoeslag aanvraagt (artikel 1 van deze verordening). Het gaat om de datum waarop een persoon langdurig een laag inkomen heeft, geen in aanmerking te nemen vermogen heeft als bedoeld in artikel 34 van de Participatiewet en, gelet op de omstandigheden van die persoon, geen uitzicht op inkomensverbetering heeft. De peildatum komt meestal overeen met de meldingsdatum. De peildatum kan in beginsel niet liggen vóór de dag waarop een persoon zich heeft gemeld om individuele inkomenstoeslag aan te vragen, tenzij sprake is van bijzondere omstandigheden. Dit volgt uit artikel 44, eerste lid, van de Participatiewet en de jurisprudentie rondom artikel 44 van de WWB. Referteperiode Verder is bepaald wat onder de referteperiode moet worden verstaan: een periode van 36 maanden voorafgaand aan de peildatum. Zie ook de toelichting bij artikel 3 onder Langdurig. Artikel 2. Indienen verzoek De Wet maatregelen WWB heeft artikel 36, eerste lid, van de Participatiewet dusdanig gewijzigd dat een persoon een verzoek tot verlening van individuele inkomenstoeslag kan indienen. Voorheen was de langdurigheidstoeslag alleen op aanvraag verkrijgbaar. Onder aanvraag wordt verstaan: een verzoek van een persoon, een besluit te nemen (artikel 1:3, derde lid, van de Awb). Een aanvraag dient in beginsel schriftelijk te worden ingediend (artikel 4:1 Awb). Om onduidelijkheid te voorkomen over de wijze waarop het verzoek moet worden ingediend, bepaalt artikel 2 van deze verordening dat het verzoek moet worden gedaan middels een

7 door het college vastgesteld formulier. Een verzoek wordt dan gezien als een aanvraag zoals bedoeld in afdeling van de Awb. Het gaat dan om een schriftelijke aanvraag (artikel 4:1 van de Awb) die wordt ondertekend door de aanvrager en ten minste de naam en het adres van de aanvrager bevat, de dagtekening en een aanduiding van de beschikking die wordt gevraagd (artikel 4:2, eerste lid, van de Awb). De aanvrager verschaft ook de gegevens en bescheiden die voor de beslissing op de aanvraag nodig zijn en waarover hij redelijkerwijs de beschikking kan krijgen (artikel 4:2, tweede lid, van de Awb). Een mondeling verzoek kan hiermee dus niet worden aangemerkt als een verzoek om individuele inkomenstoeslag zoals bedoeld in artikel 36 van de Participatiewet. Artikel 3. Langdurig laag inkomen Van belang bij het bepalen wat een langdurig laag inkomen is, is wat onder langdurig en onder laag wordt verstaan. Langdurig De door de gemeenteraad vastgestelde langdurige periode voorafgaand aan de peildatum, wordt aangeduid als referteperiode. De referteperiode is vastgesteld in artikel 1 van deze verordening. Laag inkomen Een inkomen is laag als het niet hoger is dan 100 procent van de toepasselijke bijstandsnorm. De vraag of het inkomen van een persoon gedurende de referteperiode niet hoger is dan het langdurig lage inkomen van 100 procent van de toepasselijke bijstandsnorm, zal niet al te rigide mogen worden beoordeeld. Een marginale overschrijding van dit lage inkomen moet worden genegeerd. Gaat het inkomen van een persoon gedurende (een deel van) de referteperiode de toepasselijke bijstandsnorm maandelijks met ongeveer 5 of meer te boven, dan is geen sprake meer van een marginale overschrijding van de bijstandsnorm die niet aan toekenning van een individuele inkomenstoeslag in de weg staat. Er is immers geen sprake van een incidentele geringe overschrijding van de bijstandsnorm of van te verwaarlozen bedragen van enkele eurocenten. Artikel 4. Hoogte individuele inkomenstoeslag Bij de hoogte van de individuele inkomenstoeslag wordt onderscheid gemaakt tussen een alleenstaande, een alleenstaande ouder en gehuwden. Gehuwden Bij gehuwden moet in het oog worden gehouden dat het recht op individuele inkomenstoeslag de gehuwden gezamenlijk toekomt. Worden personen op de peildatum als gehuwden aangemerkt, dan moeten beide gehuwden voldoen aan de voorwaarden van artikel 36, eerste lid, van de Participatiewet. Voldoet één van hen niet aan deze voorwaarden, dan bestaat voor beiden geen recht op individuele inkomenstoeslag. Is één van de echtgenoten uitgesloten van het recht op individuele inkomenstoeslag, anders dan vanwege het niet voldoen aan de voorwaarden van artikel 36, eerste lid, van de Participatiewet, dan komt de rechthebbende partner wel in aanmerking voor een individuele inkomenstoeslag. Het gaat hier om een partner die op een van de in artikelen 11 of 13, eerste lid, van de Participatiewet genoemde gronden geen recht heeft op bijstand. Als slechts één partner recht heeft op individuele inkomenstoeslag, komt deze rechthebbende partner in

8 aanmerking voor een individuele inkomenstoeslag naar de hoogte die voor hem als alleenstaande of alleenstaande ouder zou gelden. Dat is geregeld in het tweede lid. Gedaan in de openbare raadsvergadering van, de Griffier, de Voorzitter, TECHNISCHE INFORMATIE Opsteller: N. Zwierstra Organisatieonderdeel: Participatie en Maatschappelijke Ontwikkeling Telefoon: Portefeuillehouder:

9 Werk & Inkomen, Wijken en FinanciënB en W nr d.d Onderwerp Minimabeleid 2015 Besluiten:Behoudens ad 1. bijgaande reactie op het advies van de Adviesraad Werk en Inkomen vast te stellen; 2. De raad voor te stellen: I. bijgaande Nota Minimabeleid 2015 vast te stellen en daarmee in te stemmen met: a. Verhoging van de inkomensgrens van het minimabeleid van 110% naar 120% van de bijstandsnorm (behalve voor de Individuele inkomenstoeslag); b. Uitbreiding van het aantal vergoedingen van de declaratieregeling; c. Uitbreiding van de declaratieregeling naar 65+-ers; d. Instelling van een declaratieregeling voor schoolkosten en verhoging van de vergoeding per kind; e. Een referteperiode voor de individuele inkomenstoeslag van 3 jaar; f. Uitbreiding van de collectieve ziektekostenverzekering voor minima (CZM), specifiek gericht op meerkosten bij chronische ziekte of handicap; g. Het subsidieplafond 2015 in programma 10 Werk en Inkomen te verhogen met naar II. bijgaande Verordening Individuele inkomenstoeslag 2015 vast te stellen. Perssamenvatting: Het college heeft de Nota Minimabeleid 2015 en de Verordening Individuele inkomenstoeslag 2015 vastgesteld. Het minimabeleid wordt aangepast vanwege wijzigingen in de wetgeving rondom Werk en Inkomen, extra Rijksmiddelen voor armoedebestrijding, extra middelen voor chronisch zieken en gehandicapten en afspraken in het Collegeakkoord. De wijzigingen zorgen ervoor dat de middelen terecht komen bij de groep die de financiële ondersteuning het hardst nodig heeft.

10 Nota minimabeleid Inleiding De aanleiding voor deze nota is drieledig: in 2015 wordt de wetgeving op het gebied van Werk en Inkomen op verschillende punten gewijzigd, het Rijk heeft extra middelen voor armoedebestrijding en schuldhulpverlening ter beschikking gesteld en in het Beleidsakkoord Samenwerken en Innoveren neemt armoedebestrijding een belangrijke plaats in. Ten gevolge van de wijzigingen in de wet mogen gemeenten geen standaardgeldbedrag meer geven aan bepaalde groepen, er moet altijd een concrete besteding tegenover staan. Ook moet bij de toekenning gekeken worden naar de individuele omstandigheden van de aanvrager. We willen minima blijven ondersteunen. Dat betekent dat we het beleid opnieuw vorm moeten geven. Tijdens de college-onderhandelingen is het minimabeleid onderwerp van gesprek geweest. Er is afgesproken om de declaratieregeling te verruimen en open te stellen voor een grotere groep Leidenaren. De inkomensgrens voor deze regeling wordt hiermee opgetrokken van 110% naar 120% van de bijstandsnorm. Daarnaast is in het beleidsakkoord het voornemen opgenomen om de bijdrage aan het Jeugdsportfonds te verdubbelen. Ten gevolge van de stijgende populariteit van dit fonds zijn de kosten toegenomen. Proces Bij de totstandkoming van deze nota is overleg gevoerd met de Adviesraad Werk en Inkomen Leiden Leiderdorp. Met hen is onder andere gesproken over de vergoedingen van de declaratieregeling en mogelijke uitbreiding hiervan. Later in het proces heeft de Adviesraad ook formeel advies uitgebracht over deze nota. Het advies heeft ook tot een aanpassing geleid. Doelstellingen nieuw minimabeleid In 2011 heeft de gemeenteraad de Beleidsbrief minimabeleid vastgesteld (RV ). In die beleidsbrief was een belangrijke verschuiving te zien naar meer ondersteuning van gezinnen met kinderen. De vergoeding van de kosten van schoolgaande kinderen werd uitgebreid en er werd overgegaan tot de invoering van het Jeugdsportfonds en het Jeugdcultuurfonds. Dit werd gefinancierd door de afschaffing van de woonlastenregeling voor ouderen en beperking van de tegemoetkoming voor chronisch zieken en gehandicapten tot de groep die daadwerkelijk kon aantonen chronisch ziek of gehandicapt te zijn. In deze nota worden voorstellen gedaan om het minimabeleid aan te passen aan nieuwe wetgeving en op een aantal punten te innoveren. Hierbij zijn steeds de volgende doelstellingen het uitgangspunt: Het bevorderen van maatschappelijke participatie Participatie van kinderen: geen uitsluiting om financiële redenen Ondersteuning van chronisch zieken en gehandicapten Daaraan kan worden toegevoegd dat we streven naar zo laag mogelijke uitvoeringskosten, waardoor het beschikbare budget terecht komt bij de inwoners die het echt nodig hebben. We zullen de aanvraagprocedures zo eenvoudig mogelijk maken. Digitaal aanvragen zal binnen korte tijd mogelijk worden. 2. Armoede in Leiden Armoede in Nederland kan omschreven worden als het niet volwaardig kunnen meedoen aan de samenleving. Je hebt misschien wel een dak boven je hoofd en elke dag iets te eten, maar verder heb je geen geld over. Je kunt bijvoorbeeld niet sporten of sociale contacten onderhouden. Als je niet verzekerde medische zorg nodig hebt, kan je dat niet of moeilijk betalen. Het gaat vaak niet alleen om te weinig geld. Armoede is een complex probleem dat te maken heeft met opleiding, economische zelfstandigheid, gezondheid en wonen. Het armoedebeleid

11 is daarom vooral ondersteunend bij andere beleidsterreinen, zoals re-integratiebeleid, WMObeleid en gezondheidsbeleid. De doelgroep Hoe ziet in Leiden de doelgroep van het armoedebeleid eruit? De meest recente cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) zijn van Uit de landelijke cijfers blijkt dat het aantal huishoudens dat rond moet komen van een minimuminkomen na een daling van een aantal jaren weer is gestegen. Ook in de Leidse cijfers is dit terug te zien. Tabel 1 Inkomens onder de lage-inkomensgrens in Leiden, huishoudens waarvan personen in deze minderjarige huishoudens kinderen jaar *dzd % *dzd % *dzd % ,3 11,1% 10,1 10,0% 2,9 14,2% ,0 10,2% 8,8 8,6% 2,2 11,0% ,4 9,0% 8,0 7,9% 2,1 10,8% ,3 8,9% 7,7 7,6% 1,9 9,7% ,9 8,0% 7,2 7,1% 1,9 9,5% ,3 8,6% 7,8 7,7% 2,1 10,6% ,7 9,5% 8,5 8,4% 2,2 11,2% Bron: CBS, Regionaal Inkomensonderzoek In 2009 had 8% van de huishoudens een inkomen onder de lage inkomensgrens 2, in 2011 was dat 9,5%. Het Rijk heeft om deze reden extra geld beschikbaar gesteld om voor deze groep de gevolgen van de crisis en bezuinigingen te verzachten. Kinderen Kinderen vormen een belangrijke doelgroep van het armoedebeleid. In 2011 telde Leiden kinderen die opgroeiden in een gezin met een inkomen onder de lage-inkomensgrens. Kinderombudsman Marc Dullaert stelde in 2013 naar aanleiding van onderzoek dat er meer aandacht moet komen om kinderen mee te laten doen. Kinderen die opgroeien in arme gezinnen worden dagelijks met geldgebrek geconfronteerd. Zij hebben een slechtere start en hun kansen voor de langere termijn worden bedreigd. Ze lopen een groter risico om ook als volwassene arm en sociaal uitgesloten te zijn. Daarom wil de gemeente Leiden dat het minimabeleid juist voor kinderen voldoende mogelijkheden tot participatie biedt. Tabel 2 Samenstelling Leidse huishoudinkomens tot 110% en 120% van sociaal minimum, 2011 tot 110% soc. minimum tot 120% soc. minimum hh personen w.v. kind hh personen w.v. kind soort huishouden dzd % dzd % dzd % dzd % dzd % dzd % Totaal 6,3 13% 10,4 10% 2,3 11% 8,1 16% 13,3 13% 2,7 14% eenpersoons 4,1 19% 4,1 19% 0,0 0% 5,2 25% 5,2 25% 0,0 0% man, <65 1,6 18% 1,6 18% 0,0 0% 1,8 22% 1,8 22% 0,0 0% man, 65+ 0,3 18% 0,3 18% 0,0 0% 0,4 26% 0,4 26% 0,0 0% vrouw, <65 1,2 18% 1,2 18% 0,0 0% 1,5 22% 1,5 22% 0,0 0% vrouw, 65+ 1,0 25% 1,0 25% 0,0 0% 1,5 38% 1,5 38% 0,0 0% meerpersoons 2,3 8% 6,3 8% 2,3 11% 2,9 10% 8,0 10% 2,7 14% Paar, kostwinner <65 0,4 4% 0,7 4% 0,0 0% 0,4 5% 0,8 5% 0,0 0% Paar, kostwinner 65+ 0,3 8% 0,7 8% 0,0 0% 0,6 13% 1,1 13% 0,0 0% Paar, kinderen <18 0,4 5% 1,7 6% 0,9 6% 0,5 6% 2,2 7% 1,1 8% Paar, min. 1 kind 18+ 0,1 3% 0,4 3% 0,1 5% 0,2 5% 0,6 5% 0,1 8% 2 Gerelateerd aan de koopkracht van een alleenstaande met een bijstandsuitkering in 1979, bron CBS

12 Eenouder, kinderen <18 0,7 42% 1,9 43% 1,1 44% 0,9 48% 2,2 50% 1,3 51% Eenouder, min. 1 kind 18+ 0,2 16% 0,6 17% 0,1 23% 0,3 22% 0,8 23% 0,1 31% Overig 0,1 11% 0,3 10% 0,0 7% 0,1 13% 0,4 13% 0,0 11% 3. Integraal minimabeleid Omdat armoede niet alleen te maken heeft met te weinig geld, moet de bestrijding van armoede breder worden aangepakt. Het college wil dit doen op de volgende manieren: Activering naar werk Werk is nog steeds de snelste weg uit de armoede. Werk geeft perspectief en biedt meer mogelijkheden om mee te doen in de samenleving. Inwoners van Leiden in een armoedesituatie en zonder betaald werk worden gestimuleerd om te gaan werken en zelf iets te doen aan hun situatie. We spreken hen hierbij zoveel mogelijk aan op hun eigen kracht. Metre-integratie-instrumenten kunnen werkzoekenden hierbij geholpen worden. Schuldpreventie De gemeente doet al veel om te voorkomen dat mensen hoge schulden maken en daardoor in de problemen komen. Wanneer schulden voorkomen kunnen worden, betekent dat grotere financiële zelfstandigheid van burgers en lagere kosten voor de samenleving. De Stadsbank heeft hierin een belangrijke rol. Inwoners van Leiden kunnen gratis deelnemen aan een budgetcursus. Er wordt nauw samengewerkt met woningcorporaties om te voorkomen dat mensen als gevolg van een huurschuld uit hun huis gezet worden. Vrijwilligers van Schuldhulpmaatje en Humanitas helpen mensen om hun financiën op orde te brengen. Samen met deze en andere partners in de stad willen we de komende tijd onderzoeken op welke wijze burgers nog beter ondersteund kunnen worden bij het voorkomen van schulden. Een notitie over de intensivering van de preventie van schuldenproblematiek volgt in het eerste kwartaal van Verbindingmet de Sociale wijkteams De Sociale wijkteams zijn de ogen en de oren van de gemeente in de wijk. Hier worden signalen opgepikt uit de wijk en mensen gestimuleerd om deel te nemen aan de samenleving. In het contact met bewoners zullen de medewerkers bekendheid geven aan het minimabeleid en mensen wijzen op mogelijke deelname. Samenwerking met subsidiepartners In Leiden zijn verschillende organisaties actief op het gebied van armoedebestrijding, zoals Stichting Urgente Noden, Stichting Leergeld, BplusC, Jeugdsportfonds, Jeugdcultuurfonds, de Voedselbank, Stichting Voor Elkaar en Humanitas. De meeste van deze organisaties voeren dit werk uit met de inzet van vrijwilligers en de meeste van hen ontvangen hiervoor subsidie van de gemeente. De subsidie maakt het voor deze organisaties mogelijk om fondsen te werven voor hun activiteiten. Hiermee steunen wij initiatieven van burgers uit de stad. Er wordt gemeentebreed gekeken naar het subsidiebeleid voor de periode na Dit kan mogelijk gevolgen hebben voor de subsidies in het kader van het minimabeleid. 4. Nieuw beleid Als gevolg van de hierboven beschreven veranderingen (wetswijzigingen, extra geld en voornemens in het collegeakkoord) zijn bij een aantal regelingen wijzigingen opgetreden of worden voorstellen tot aanpassing gedaan. Voorstel voor het gehele minimabeleid: Ophoging van de inkomensgrens van alle regelingen van het minimabeleid naar 120% van de bijstandsnorm. De inkomensgrens van de Individuele inkomenstoeslag (opvolger van de Langdurigheidstoeslag), blijft100% van de bijstandsnorm.

13 Hieronder staan de afzonderlijke regelingen van het minimabeleid op een rij: Declaratieregeling Huidige regeling: 210 per persoon per jaar voor inkomens tot 110% van de bijstandsnorm Voorstel: Deelname tot 120% van de bijstandsnorm. Met de declaratieregeling is het op dit moment mogelijk om deel te nemen aan sportieve, educatieve en culturele activiteiten. De nadruk op eigen kracht impliceert ook de keuzevrijheid van inwoners. Daarom stellen wij voor om de regeling uit te breiden met de aanschaf van een fiets, kortingskaart openbaar vervoer, computer,printer, software,abonnementskosten internet en een abonnement op een krant of tijdschrift. Regeling bijkomende Schoolkosten: Huidige regeling: 125 per jaar voor kind van 4 t/m 11 jaar voor inkomens tot 110% van de bijstandsnorm 225 per jaar per kind van 12 t/m 17 jaar voor inkomens tot 110% van de bijstandsnorm Deze regeling mag vanaf 2015 niet meer als geldbedrag ineens worden uitgekeerd zonder dat daadwerkelijk is aangetoond dat er kosten worden gemaakt Voorstel: Deelname tot 120% van de bijstandsnorm aan Declaratieregeling voor schoolkosten (schoolspullen, boekengeld, schoolreisjes en excursies, gymkleding, overblijfkosten)van: 200 per jaar voor kind van 4 t/m 11 jaar 300 per jaar voor kind van 12 t/m 17 jaar Leermiddelenregeling Huidige regeling: Vergoeding van de kosten van de aanschaf van een computer en printer voor een schoolgaand kind tussen de 8 en 18 jaar voor inwoners met een inkomen tot 110% van de bijstandsnorm. Deze vergoeding vindt elke 5 jaar plaats op declaratiebasis. Het bedrag is 409. Voorstel: Verhogen van de inkomensgrens voor de leermiddelenregeling naar 120% van de bijstandsnorm. Regeling 65+: Huidige regeling: 350 per huishouden per jaar voor inkomens tot 110% van de bijstandsnorm. Deze regeling is vanaf 2015 niet meer toegestaan omdat het een geldbedrag ineens betreft zonder dat aangetoond is dat daadwerkelijk kosten worden gemaakt Voorstel: Uitbreiding van de declaratieregeling met 65+ers 210 per persoon per jaar tot 120% van de bijstandsnorm Regeling chronisch zieken Huidige regeling: 350 per persoon per jaar voor inkomens tot 110% van de bijstandsnorm.

14 Deze regeling is ook niet meer toegestaan vanaf 2015 omdat ook hier niet hoefde te worden aangetoond dat daadwerkelijk kosten worden gemaakt Maatwerkvoorziening In 2014 zijn de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg) en de Compensatieregeling eigen risico (CER) ingetrokken. Een deel van het vrijgevallen budget is overgeheveld naar de gemeenten. Gemeenten hebben de verantwoordelijkheid gekregen om een maatwerkvoorziening te treffen voor inwoners met een chronische ziekte en/of beperking en/of een chronisch psychisch of psychosociaal probleem met daarmee verband houdende meerkosten.. In Leiden is ervoor gekozen om het wegvallen van de Wtcg en de CER alleen voor de lage inkomens te compenseren. Met de aanbieder van de Collectieve Ziektekostenverzekering, Zorg& Zekerheid (zie ook hierna) is een uitbreiding van het vergoedingenpakket overeengekomen. De daarbij horende premieverhoging wordt voor de doelgroep met een inkomen tot 120% van de bijstandsnorm volledig vergoed. Bij de samenstelling van het pakket is rekening gehouden met de meerkosten die chronisch zieken (mensen met een langdurige hoge zorgvraag) hebben. Uit onderzoek is gebleken dat het vooral gaat om de volgende kosten: Mondzorg Fysio/oefentherapie Brillen/lenzen, hoortoestellen Geneesmiddelen, eigen bijdrage of niet vergoed (zelfhulpmedicijnen) Alternatieve Geneeswijzen/middelen Eigen bijdragen AWBZ/Wmo/Vervoer Beweegprogramma s en cursussen Podotherapie en pedicure Kosten patiëntenverenigingen Veel van deze kosten werden al vergoed op grond van de aanvullende verzekering. De uitbreiding betekent in die gevallen een verhoging van de maximale vergoeding per jaar. Ten tijde van het schrijven van deze nota zijn de definitieve inhoud van het pakket en de exacte hoogte van de premie nog niet bekend. Naast deze kosten zijn er ook onverzekerbare kosten en verborgen kosten zoals dieetkosten, bezorgkosten van boodschappen, waskosten, kosten van extra beddengoed, reiskosten, extra energiekosten etc. Voor zover dergelijke kosten voortkomen uit een langdurige hoge zorgvraag kan daarvoor individuele bijzondere bijstand worden verstrekt. De verwachting is dat het beroep op de bijzondere bijstand vanuit de doelgroep ten gevolge van het wegvallen van de Wtcg en de CER zal toenemen. Het budget wordt daarom verhoogd en in de beleidsregels bijzondere bijstand en minimaregelingen wordt de mogelijkheid om voor genoemde kosten bijzondere bijstand te verlenen expliciet vermeld. Langdurigheidstoeslag Huidige regeling: Uitkering eens per jaar voor mensen die minimaal 5 jaar lang een inkomen hebben gehad van maximaal 100% van bijstandsnorm. De toeslag kan volgens de wet alleen worden toegekend aan inwoners tot 65 jaar die langdurig een laag inkomen hebben gehad. Vanaf 2015 moet bij de toekenning van deze toeslag, die dan Individuele inkomenstoeslag gaat heten,per individu gekeken worden naar de mate waarop iemand moeite heeft gedaan om werk te vinden (inspanningen om tot inkomensverbetering te komen). Ook moeten de krachten en bekwaamheden van de persoon worden meegewogen. Voorstel: Uitkering eens per jaar voor mensen tot 65 jaar die minimaal 3 jaar lang een inkomen hebben gehad van maximaal 100% van de voor hen geldende bijstandsnorm. De toe te kennen bedragen blijven gelijk aan de huidige en worden vastgelegd in een verordening. De begrippen krachten en bekwaamheden en de inspanningen om tot inkomensverbetering te komen worden verder uitgewerkt in beleidsregels. Voor mensen met een uitkering kan hierbij worden

15 teruggegrepen op artikel 18, tweede en vierde lid a t/m h en artikel 55 van de Participatiewet, waarin de verplichtingen van de Participatiewet beschreven zijn. Wanneer iemand zich gedurende de referteperiode niet aan deze verplichtingen gehouden heeft en daarvoor een maatregel heeft gekregen, kan ervan uit gegaan worden dat hij zich niet voldoende heeft ingespannen om te komen tot inkomensverbetering. Collectieve ziektekostenverzekering Huidige regeling: Gratis aanvullende verzekering Standaard en bijdrage in de premie van de aanvullende verzekering Top voor inwoners met een inkomen tot 110% van de bijstandsnorm. Deelname op eigen kosten tot 130% van de bijstandsnorm. Voorstel: Deelname tot 120% van de bijstandsnorm met gemeentelijke vergoeding Deelname tot 130% van de bijstandsnorm zonder gemeentelijke vergoeding Jeugdsportfonds Het Jeugdsportfonds sluit goed aan bij de doelstellingen van het Leidse minimabeleid. Het heeft activering en participatie als doel, het is laagdrempelig en er is voldoende keuzemogelijkheid. Naast participatie bevordert sport ook de gezondheid van kinderen. Daarom hechten wij groot belang aan het Jeugdsportfonds. In de jaren dat de gemeente Leiden samenwerkt met het Jeugdsportfonds is de belangstelling voor deelname sterk toegenomen, zodanig dat het begrote bedrag niet meer toereikend is. Het college heeft daarom in het collegeakkoord opgenomen dat de subsidie aan het Jeugdsportfonds vanaf 2015 verdubbeld wordt naar per jaar. Zwemabonnement Huidige regeling: Zwemabonnement voor de openluchtzwembaden De Zijl en De Vliet. Deelname tot 110% van de bijstandsnorm. Voorstel: Deelname tot 120% van de bijstandsnorm Kwijtschelding van gemeentelijke belastingen Deze regeling blijft ongewijzigd, inwoners met een laag inkomen kunnen kwijtschelding van gemeentelijke belastingen aanvragen bij de Belastingsamenwerking Gouwe Rijnland (BSGR). Ook ZZP-ers komen hiervoor in aanmerking. Individuele bijzondere bijstand Naast de regelingen van het minimabeleid is er ook nog de mogelijkheid om bijzondere kosten van het bestaan te vergoeden via de Bijzondere bijstand. Hierbij wordt altijd gekeken naar de individuele situatie van de aanvrager. Bij de beoordeling van de aanvraag worden zowel de noodzaak van de kosten als de financiële draagkracht van de aanvrager meegewogen. Wegens het wegvallen van de Wtcg en de CER verwachten we een toename van het beroep op de bijzondere bijstand. Individuele studietoeslag De paragraaf bijzondere bijstand in de Participatiewet bevat een nieuw artikel 36b over de Individuele studietoeslag. Hiermee wordt een studieregeling zoals die sinds 2010 in de Wajong was opgenomen in de bijstandswet geïntroduceerd. De gemeenteraad moet met

16 betrekking tot dit onderwerp een verordening vaststellen. Er volgt een aparte notitie met raadsvoorstel Vooruitlopend op het nieuwe beleid heeft in 2014 ook al een intensivering van het minimabeleid plaatsgevonden. Iedereen met een inkomen van maximaal 110 procent van de bijstandsnorm ontvangt eind 2014 een eenmalige koopkrachttegemoetkoming. Een echtpaar krijgt 100, een alleenstaande ouder 70 en een alleenstaande 50. Het college stelt hiervoor beleidsregels vast. Daarnaast heeft de gemeenteraad in het besluit Invoering Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (RV ) op 10 juli 2014 tevens besloten om aan de doelgroep van de regeling chronisch zieken en gehandicapten eenmalig een aanvullende tegemoetkoming van 175 te verstrekken. Hiermee wordt het wegvallen van de CER in 2014 voor de laagste inkomens ruimschoots gecompenseerd. 5. Financieel kader Regelingen Basis Kosten uitbreiding Totale kosten Declaratieregeling Declaratieregeling Collectieve ziektekostenverzekering Schoolbijdrage Leermiddelenregeling Individuele inkomenstoeslag 3 jaar Jeugdsportfonds Zwembadabonnement Uitvoeringskosten Maatwerkvoorziening Knelpunten/onvoorzien Subtotaal Baten vervallen regelingen Inkomenstoeslag ouderen Regeling chronisch zieken en gehandicapten Uitvoeringskosten Subtotaal Totaal

17 Dekking Extra middelen beleidsakkoord Maatwerkvoorziening Totaal Besluitpunten Ter uitvoering van het Minimabeleid 2015 wordt aan de gemeenteraad voorgesteld in te stemmen met: 2) Verhoging van de inkomensgrens van het minimabeleid van 110% naar 120% van de bijstandsnorm (behalve voor de Individuele inkomenstoeslag); 3) Uitbreiding van het aantal vergoedingen van de declaratieregeling; 4) Uitbreiding van de declaratieregeling naar 65+-ers; 5) Instelling van een declaratieregeling voor schoolkosten en verhoging van de vergoeding per kind; 6) Verkorting van de referteperiode van de individuele inkomenstoeslag van 5 naar 3 jaar; 7) Uitbreiding van de collectieve ziektekostenverzekering voor minima specifiek gericht op meerkosten bij chronische ziekte of handicap 8) Het subsidieplafond 2015 in programma 10 Werk en Inkomen te verhogen met naar Tevens wordt aan de raad voorgesteld de Verordening Individuele inkomenstoeslag 2015 vast te stellen.

18 Advies van de Adviesraad Werk en Inkomen Leiden en Leiderdorp over de Nota Minimabeleid Leiden 2015 met daarbij de beantwoording van het college Schuldpreventie: De gemeente zegt dat ze veel doet om te voorkomen dat mensen hoge schulden krijgen. In dit verband kunnen inwoners van Leiden gratis deelnemen aan een budgetcursus. Wij denken echter dat de bekendheid van deze mogelijkheid onder de inwoners van Leiden -dus niet alleen van de bijstandsgerechtigden, maar ook van andere inwoners die moeite hebben met hun geld rond te komen- klein is. Graag zien we dat er meer aandacht wordt geschonken aan de bekendheid van deze mogelijkheid. Een zijstapje met betrekking tot preventie is wat ons betreft het terughoudend gebruik maken van strafkortingen op de bijstandsuitkeringen. Mensen komen hierdoor alleen maar in nog grotere moeilijkheden. Het college is bezig om met het organiseren van een lokale conferentie over schuldpreventie, waarin zeker aandacht zal zijn voor communicatie over de preventie-activiteiten van de gemeente. Wat betreft de maatregelen, iedereen die een uitkering van de gemeente ontvangt wordt vanaf het begin op de hoogte gesteld van zijn rechten en plichten, en dus ook van de mogelijkheid dat er een maatregel wordt opgelegd. Verbinding met de sociale wijkteams: U geeft aan dat de sociale wijkteams de oren en ogen zijn van de gemeente in de wijk. Via dit kanaal zal er aandacht worden besteed aan bekendmaking van minimabeleid. Wij realiseren ons dat de wijkteams nog in een startfase zitten en dat ze nog tot ontwikkeling moeten komen. Wij zullen de ontwikkelingen nauwgezet blijven volgen. Tot op heden maken ze ons inziens maar voor een heel beperkt deel, met name WMO voorzieningen, reclame voor hun takenpakket. Nog steeds is niet bekend dat je ook voor problemen met het invullen van formulieren etc. bij het sociaal wijkteam terecht kunt. Sociaal raadslieden hebben b.v. spreekuur bij enkele wijkteams, maar wie weet dat. Het college heeft een communicatieplan opgesteld, dat in fasen uitgevoerd wordt. De bekendheid en de werkzaamheden van de sociale wijkteams zullen langzaam gaan groeien in de stad. Wij danken de adviesraad voor het begrip dat de wijkteams nog in opbouw zijn. Samenwerking met subsidiepartners: In Leiden zijn verschillende organisaties actief op het gebied van armoedebestrijding. Door de bezuinigingen zijn steeds meer vrijwilligersorganisaties noodgedwongen actief op dit terrein. Wij vinden dat deze organisaties ruim gesubsidieerd moeten worden, omdat zij op goedkope wijze een gat in de markt opvullen. Graag denken wij met u mee over het beleid hieromtrent na In 2015 zullen wij ons beraden op de bezuinigingsopgave voor subsidies gemeentebreed. Samen met de samenwerkingspartners zullen wij bekijken of het mogelijk is dat zij met minder subsidie hetzelfde kunnen doen. Wij zullen u op de hoogte stellen van de uitkomst van deze besprekingen. Declaratieregeling: Wij waarderen het dat u gehoor wilt geven aan ons verzoek tot uitbreiding van de declaratieregeling. Aanvullend op de voorgestelde uitbreiding vragen wij om hier nog aan toe te voegen de aanschaf van software en de ov-kortingskaart. Wij hebben geen gelegenheid gehad om de specifieke wensen voor 65+ ers in kaart te brengen en verzoeken u hiervoor met bijvoorbeeld stichting Radius en Libertas in overleg te gaan of ons hiervoor nog een paar weken de tijd te geven om dit zelf uit te zoeken. Het college neemt uw suggesties over het toevoegen van een vergoeding voor software en de ov-kortingskaart over. Wij gaan ervan uit dat het voorstel dat nu voorligt ook voor een belangrijk deel voor ouderen in een behoefte voorzien. Er wordt geen limitatieve opsomming gemaakt. Bij specifieke vragen kan bezien

19 worden of deze onder de algemene beschrijving vallen. Eventueel kunnen de beleidsregels worden aangepast bij evidente lacunes. Regeling chronisch zieken: Het wegvallen van de regeling chronisch zieken, de WTCG en de CER, levert de gemeente ons inziens veel geld op waarvoor ze een maatwerkvoorziening moet leveren. In overleg en in samenwerking met de regio kiestde gemeente voor een extra aanvullende verzekering bij Zorg en Zekerheid. Dat lijkt een interessante oplossing maar niet elke bijstandsgerechtigde is verzekerd bij Zorg en Zekerheid (kunt u ons aangeven welk percentage?). Weliswaar is er jaarlijks een overstap mogelijk naar deze verzekering, maar hoe kom je als je weer werkt krijgt of om andere redenen uit het minimuminkomen geraakt weer terug in je oude verzekering als deze je mag weigeren voor aanvullende verzekering. Wij zijn dus tegen deze keuze en hopen dat u dit nog wilt heroverwegen. Interessant daarbij is ook dat blijkt dat mensen met een minimuminkomen vaak afzien van behandeling om dat zij het eigen risico niet kunnen betalen. Gebrek aan behandeling is niet alleen slecht voor de gezondheid van de betrokkene, maar leidt op termijn ook tot extra kosten voor de gemeente. (bemoeizorg etc.) Wij stellen u dan ook voor de mogelijkheid van bijzondere bijstand, op indicatie, voor het eigen risico te overwegen. Het percentage huishoudens met een WWB-uitkering dat deelneemt aan de CZM bedraagt 49%. Het college kan de passage over het weigeren voor een aanvullende verzekering niet helemaal plaatsen. Het feit dat iemand eventueel geweigerd kan worden wanneer hij niet meer in aanmerking komt voor de collectiviteit is geen reden om deze op te heffen voor een grote groep minima. Zorg en Zekerheid mag in elk geval niemand weigeren voor de CZM. Het college erkent dat het eigen risico voor ziektekosten een probleem kan zijn voor minima. Maar omdat de zorgverzekering, ondanks het eigen risico, gezien wordt als een passende en toereikende voorliggende voorziening, is het in principe niet mogelijk om bijzondere bijstand te ontvangen voor deze kosten. Er kan alleen bijzondere bijstand verleend worden voor het eigen risico als er sprake is van zeer dringende redenen. Daarvan is alleen sprake in het geval van een levensbedreigende situatie of het risico op blijvende invaliditeit. Langdurigheidstoeslag: Voor het verkrijgen van de langdurigheidstoeslag wordt verwezen naar artikel 18 van de Participatiewet, waarin verplichtingen zijn opgenomen, waaraan men zich moet houden. Wij wijzen u er echter op dat deze verplichtingen zwaarder zijn dan in de huidige WWB. Wij vinden het dan ook normaal dat er bij de beoordeling van gedrag in de referteperiode voor 1 januari 2015 gewerkt wordt met de regels van de WWB en niet van de Participatiewet. Wij zien dit graag in de nog op te stellen beleidsregels terug. De Individuele inkomenstoeslag wordt niet uitgekeerd wanneer iemand binnen de referteperiode een maatregel opgelegd heeft gekregen op grond van artikel 18 van de Participatiewet. Dit is pas mogelijk vanaf 1 januari Over de periode vóór 1 januari 2015 worden de regels van de WWB gehanteerd. Bijzondere bijstand: Met betrekking tot de bijzondere bijstand hebben wij de volgende vragen. Wat zijn de regels van bijzondere bijstand? Waar kun je die voor krijgen? Hoe wordt de informatie over de mogelijkheden onder de bijstandsgerechtigde bekend gemaakt? Financieel kader: De regels over de bijzondere bijstand zijn vastgelegd in de Beleidsregels Bijzondere bijstand en minimabeleid Bijzondere bijstand wordt verleend voor noodzakelijke kosten, die individueel bepaald worden. Daarom is het niet mogelijk om een lijst van verstrekkingen te verschaffen.

20 Na bestudering van het financieel kader, concluderen wij dat volgens ons de extra inkomsten van het rijk voor het vervallen van de Wtcg en de CER niet in het overzicht zijn opgenomen. Kunt u ons aangeven hoe hoog dit bedrag is en of dit allemaal in de extra verzekering met Zorg en Zekerheid wordt gestoken? Voor 2015 gaat het om Een deel van dit bedrag wordt besteed aan de vernieuwde aanvullende verzekering. Een deel wordt toegevoegd aan het budget bijzondere bijstand. In de beleidsregels bijzondere bijstand worden de extra kosten die samenhangen met chronisch ziekte of handicap afzonderlijk benoemd als kosten waarvoor individuele bijzondere bijstand kan worden verleend. Wel zal de aanvrager moeten aantonen dat de kosten daadwerkelijk worden gemaakt. Informatievoorziening: Wij attenderen u er op dat goed minimabeleid ook valt of staat met goed informatievoorziening aan degene die er aanspraak op kan maken en zijn netwerk. Graag horen wij van u hoe de gemeente dit aan gaat pakken. Wij willen in deze ook met u meedenken. Het college is van plan om nieuw foldermateriaal te ontwikkelen waarin het nieuwe minimabeleid 2015 bekend wordt gemaakt. Over andere acties wordt nog nagedacht. Wij stellen het op prijs als u hieraan ook een bijdrage wilt leveren. Tot slot zijn wij benieuwd naar concrete cijfers over het gebruik van het minimabeleid. Wij hopen dat u die in de toekomst zult geven. Wij zullen u in de toekomst op de hoogte stellen van het gebruik van het minimabeleid.