Mijn maatschappelijke verandering door: Janet van Klink / 30 december 2010 Enkele weken geleden deed NRC Handelsblad een lezersoproep voor de

Transcriptie

1 Mijn maatschappelijke verandering door: Janet van Klink / 30 december 2010 Enkele weken geleden deed NRC Handelsblad een lezersoproep voor de kerstbijlage opinie. ''Welke maatschappelijke of technologische verandering heeft uw leven het meest beïnvloed?'' Er verschenen verhalen over uiteenlopende onderwerpen. Wereldgebeurtenissen - variërend van de pil tot de val van de Berlijnse Muur - hebben de levens van velen beïnvloed. Mijn keerpunt: de moord op Pim Fortuyn. In het voor Nederland zo noodlottige jaar stond ik op het punt om van de status van middelbare scholier naar student over te gaan. Iets meer dan twaalf maanden later ging ik eindexamen doen. Voor die tijd moest de studiekeuze zijn bepaald. Ongetwijfeld zou dat een maatschappelijk georiënteerde richting gaan worden. Ik had immers van jongs af aan een grote belangstelling voor zaken met betrekking tot geschiedenis, media, politiek en recht. Wat dan precies? En waar? De Tweede Kamerverkiezingen van 2002 waren anders dan voorheen. Pim Fortuyn wist de politieke verhoudingen op te schudden en het debat op te rakelen. De traditionele politieke partijen zochten tevergeefs naar een adequaat antwoord op zijn standpunten en manier van profileren. Een dag na Bevrijdingsdag kwam daar een einde aan. Ik was verbijsterd: ''hoe kon dit gebeuren?'' De eerste politieke moord in honderden jaren. Ik ben politicologie aan de universiteit van Leiden, 'het bolwerk van vrijheid', gaan studeren. Waarom Pim Fortuyn uiteindelijk is vermoord ben ik door deze studie niet te weten gekomen. Sterker, tijdens de opleiding is zijn naam nauwelijks gevallen. Die keren zijn zonder te overdrijven op één hand te tellen. Een politicoloog wordt gewoonweg veel breder opgeleid dan deze gebeurtenis uit de vaderlandse geschiedenis. Mijn aanraking met Pim Fortuyn gaat veel verder. Zijn gedachtegoed is vandaag de dag nog steeds dominant aanwezig. Op mondiaal niveau zijn de verhoudingen tussen naties aangescherpt. Culturele verschillen staan hoog op de politieke agenda. Het nationaal debat mag natuurlijk niet vergeten worden. Had er ooit een Geert Wilders kunnen zijn zonder deze illustere voorganger? Als mediaconsument word ik kortom dagelijks met de erfenis van Pim Fortuyn geconfronteerd. Ook op een directere manier ontkom ik niet aan de blijvende invloed van de vermoorde politicus. Tijdens mijn werkzaamheden als verslaggeefster heb ik er veelvuldig mee te maken. Op gemeentelijk niveau zijn er sinds 2002 tal van lokale politieke groeperingen ontstaan. Zij proberen gehoor te geven aan de

2 onvrede die onder de bevolking leeft. De zogenaamde kloof tussen burger en bestuur moet worden gedicht. Opnieuw heeft de gevestigde orde moeite met het geven van een adequaat antwoord. Pim Fortuyn is dus niet een episode geweest. Zijn leven en dood waren het begin van een nieuw tijdperk. Vergaderstructuur versus -cultuur door: Janet van Klink / 15 december 2010 Lokale politiek. Dit is een verzamelnaam voor één van de laagste bestuurslagen in Nederland. Gemeenten hebben hun structuur gemeen. Snel geconcludeerd wordt deze laag gevormd door een uitvoerend college van B en W, dat wordt gecontroleerd door de gemeenteraad. Opvallend is de vergadercultuur. De media maken in december de balans van het afgelopen jaar op. Wat is het meest opgevallen? Voor de lokale politieke zou ik uiteraard de gemeenteraadsverkiezingen kunnen noemen. In de gemeente Westvoorne waar ik persoonlijk het meest bij was betrokken waren de uitslag en de daaropvolgende coalitieonderhandelingen anders dan voorgaande keren. Van groter belang is dit jaar de uitbreiding van mijn politieke verslaggeving geweest. Sinds enkele maanden volg ik ook de lokale politiek in drie buurgemeenten. Twee elementen zijn mij in het bijzonder opgevallen. De eerste keer na afloop van een gemeenteraadsvergadering in een andere gemeente was ik verrast toen ik op de klok keek: tien uur! Een politieke bijeenkomst was gewoonlijk niet voor elven afgelopen. Waar wordt dit verschil in tijdsduur tussen gemeenten door veroorzaakt? Het lijkt er in eerste instantie op dat in het geval van de late afloop commissievergaderingen waarin politieke standpunten dienen te worden gevormd tijdens de beslissende gemeenteraadsvergadering worden herhaald. Herhaling, herhaling, herhaling. Blijkbaar hebben de partijen dus geen vertrouwen in mijn constante aanwezigheid bij opeenvolgende vergaderingen. De politici twijfelen eveneens aan mijn gehoor. In een tweede termijn waarin politieke partijen nogmaals op dezelfde avond hun mening tijdens de behandeling van het onderwerp mogen geven worden standpunten enorm vaak herhaald. Daarnaast zijn er grote verschillen in de manier waarop politici en burgers de gelegenheid hebben en krijgen om met elkaar tijdens een commissie- en raadsvergadering te discussiëren. Burgers hebben het recht om te spreken. Inspraak staat niet gelijk aan invloed. Het zou verhelderend zijn wanneer de commissie- en raadsleden direct daarna op de insprekers mogen reageren. Dan kunnen misverstanden uit de weg worden geruimd. Hierin verschillen de gemeenten.

3 Ik concludeer dat ik na bijna zes jaar verslaggeving in één gemeente kennis heb van de gemeentelijke vergaderstructuur, maar ik ben pas sinds kort op de hoogte van de vergaderculturen. Weten de raadsleden van de buurgemeenten dan wel hiervan? Ik heb enkele lokale bestuurders gevraagd naar wat zij van internetuitzendingen van vergaderingen van collega s vonden. Het meest voorkomende antwoord: ''oh, ik wist helemaal niet dat zij dat daar ook doen.'' Misschien is het in zekere zin goed om onafhankelijk te regeren. Waarschijnlijk toch niet. Er zijn andere politieke toeschouwers. Gemeentelijke herindeling ligt hoe dan ook op de loer. Dan zal er binnen een straal van tien kilometer niet langer sprake meer zijn van een vergaderstructuur met culturen, maar van één vergaderstructuur en -cultuur. Media in de lokale politiek door: Janet van Klink / 1 december 2010 Niet alleen journalisten maken steeds meer gebruik van de mogelijkheden die de nieuwe media bieden. Ook gemeenten zijn zich hier bewust van. Communicatietechnologie is een manier om de ontstane kloof tussen bestuur en burger te kunnen dichten. Zowel landelijk als lokaal is dit een groot probleem. Enkele maanden geleden heb ik burgemeester Peter de Jong van Westvoorne naar zijn visie gevraagd. Voor mijn tweede blog wil ik vanuit het standpunt van de overheid - de (on)mogelijkheden van de oude versus nieuwe media voor de lokale politiek weergeven. In de afgelopen jaren heeft de gemeente Westvoorne behoorlijk geïnvesteerd in de nieuwe media. De dienstverlening kan daardoor sneller en duidelijker worden. Uiteraard zijn er mensen die nog via de oude manier contact met de gemeente zoeken, maar ook de burgers zelf weten dit volgens de cijfers te waarderen. ''Onze website westvoorne.nl wordt drukbezocht,'' stelt een tevreden burgemeester De Jong. De website is overzichtelijker en interactiever geworden. Mensen kunnen zich bijvoorbeeld op officiële bekendmakingen abonneren. Communicatie ziet de burgemeester persoonlijk als een manier om het legitimatieprobleem op te lossen. ''Ik ben heel veel met internet bezig.'' Zo is hij in januari 2010 begonnen met Twitter. Er zijn echter nadelen. Op het internet bevinden zich laagdrempelige media waar vooral (dezelfde) jongeren en al politiek geïnteresseerden gebruik van maken. De gemeente moet veel meer groepen bereiken. ''Er zijn verschillende manieren om de burger op te zoeken,'' vindt De Jong. Via Twitter refereert hij daarom vaak naar andere informatiebronnen. Eén daarvan is zijn tweewekelijkse column. Daarin kan hij wat dieper dan de slechts 140 tekens die Twitter toestaat - op de

4 achtergrond ingaan. ''Het zijn niet twee uitersten. Ik wil zo breed mogelijk benaderbaar zijn.'' De nieuwe en oude media blijven toch contacten op afstand. Daarom is burgemeester De Jong onlangs begonnen met het maken van een koffierondje langs organisaties en instellingen. Op deze manier wil hij beter op de hoogte zijn van wat er onder de bevolking leeft. ''Ik kom daar echt als burgervader.'' Mogelijk praten mensen wat meer vrijuit in hun eigen omgeving. De gemeenteraadsleden gebruiken sinds kort op hun eigen manier de nieuwe media. Vanaf augustus 2010 worden zij live via het internet uitgezonden. De Jong ziet het uitzenden van de raadsvergaderingen als een mogelijkheid om de afstand met de burger te verkleinen en het draagvlak onder de bevolking te vergroten. Dat laatste blijft natuurlijk wel aan de burger om over te oordelen. ''Het geeft bovenal een eerlijk beeld. Hierdoor wordt het makkelijker te zien hoe politiek echt bedreven wordt.'' ''Het zijn niet twee uitersten,'' concludeert de burgemeester van Westvoorne over de mogelijkheden van de oude en nieuwe media. Beide media gebruikt hij om meer benaderbaar voor de burgers te worden. Waarom nu? door: Janet van Klink / 30 november 2010 Geboren in het krantentijdperk. Opgegroeid tussen de opkomende digitale media. Toch heb ik tot op heden vooral voor de eerste publicatievorm gekozen. Nu (pas) maak ik door middel van dit blog op professioneel gebied gebruik van één van de mogelijkheden die het internet mij biedt. Misschien heb ik onterecht - te veel de traditionele journalistieke uitgangspunten voor een blog gehanteerd. Ik schrijf al jaren artikelen voor kranten. Deze moeten zo veel mogelijk onafhankelijk zijn van invloeden van buitenaf. Een verslag is veelal een gebalanceerde weergave van gebeurtenissen. In een artikel dient het onderwerp centraal te staan. Mijn mening doet er niet toe. Met een blog zou je de doelen van een journalist grotendeels moeten loslaten. Dat was althans mijn verwachting. Blogs waren naar mijn mening bij uitstek namelijk nietszeggende uitlatingen van individuen. De kwaliteit van teksten is daardoor veelal drastisch verminderd. Zijn de digitale media eigenlijk hiermee wel automatisch een dooddoener voor de traditionele media geworden? Juist voor mij is een blog een manier om meer lezers te bereiken en te betrekken. Het internet is een aanvullende manier van communiceren voor de

5 traditionele media. Bovendien is er voor journalisten een taak weggelegd om eveneens op het internet kwalitatief hoogstaande verhalen te schrijven. Onderwerpen die de krant niet halen of niet relevant genoeg voor het lezerspubliek lijken te zijn kunnen zullen hier aan de orde komen. Ik kan in dit blog eveneens dieper op al bekende materie ingaan en kwesties over een langere periode volgen. Het is een uitdaging om lezers te prikkelen door dingen aan de kaak te stellen. De krant is misschien ook een ietwat afstandelijk medium. Een blog maakt de drempel hopelijk lager. Er kan sprake zijn van meer gedachtewisselingen met het publiek. Ik zal voornamelijk gaan schrijven over zaken die mij raken en waar ik op professioneel gebied mee bezig ben, zoals communicatie, informatievoorziening en politieke aangelegenheden. Daarnaast zijn er genoeg andere personen met duidelijke inzichten en standpunten. Door middel van interviews en gastblogs wil ik hen graag een podium gaan bieden. Ik mag bij het schrijven één belangrijk element niet vergeten. Krantenartikelen komen vrijwel automatisch naar lezers toe. Een blog zoekt wordt bewuster bezocht. Lezers verwachten iets van mij. Ik zal daarom proberen de originaliteit en kwaliteit van mijn blog hoog te houden.