b) Datum ontvangst Commissiedocument 15 juli c) Nr. Commissiedocument COM (2015) 337 final.

Transcriptie

1 Fiche 1: Richtlijn bevorderen van kosteneffectieve en koolstofarme investeringen 1. Algemene gegevens a) Titel voorstel Voorstel voor een Richtlijn van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Richtlijn 2003/87/EG ter bevordering van kosteneffectieve emissiereducties en koolstofarme investeringen. b) Datum ontvangst Commissiedocument 15 juli c) Nr. Commissiedocument COM (2015) 337 final. d) EUR-Lex e) Nr. Impact Assessment Commissie en Opinie Impact Assessment Board SWD (2015) 135 final, f) Behandelingstraject Raad Milieuraad. g) Eerstverantwoordelijk ministerie Ministerie van Infrastructuur en Milieu. h) Rechtsbasis Artikel 192, eerste lid VWEU. i) Besluitvormingsprocedure Raad Gewone wetgevingsprocedure, gekwalificeerde meerderheid in de Raad. j) Rol Europees Parlement Medebeslissing. 2. Essentie voorstel a) Inhoud voorstel Met het Commissievoorstel wordt het EU emissiehandelssysteem (ETS) voor broeikasgassen vanaf 2021 aangepast in lijn met de conclusies van de Europese Raad van 23 oktober Het Bijlage fichedocument, pagina 1

2 percentage waarmee de hoeveelheid emissierechten jaarlijks afneemt, wordt verhoogd van 1,74 procent naar 2,2 procent. Jaarlijks wordt een vast percentage van de voor dat jaar beschikbare emissierechten geveild, waarmee het aandeel te veilen rechten in de toekomst niet meer zal stijgen maar constant blijft ten opzichte van de rechten die gratis aan bedrijven worden toegewezen. Een belangrijk deel van de overige aanpassingen ziet toe op bescherming van bedrijven die, vanwege het risico dat deze lopen op koolstoflekkage 1, gratis emissierechten krijgen toebedeeld. Om het risico op een tekort aan gratis toe te wijzen emissierechten te verminderen, wordt een aantal maatregelen genomen: Een nieuwe formule gebaseerd op de koolstofintensiteit en handelsintensiteit van de bedrijfssector bepaalt of die sector dertig of honderd procent van de benchmarkwaarde aan emissierechten ontvangt. De huidige benchmarks worden aangescherpt met 0,5, 1,0 of 1,5 procent per jaar gerekend vanaf De Commissie zal aan de hand van de technologische voortgang per sector nader bepalen welk percentage toegepast wordt. De benchmarks en toewijzing van emissierechten worden na vijf jaar geactualiseerd op basis van recente gegevens. De Europese Commissie stelt voor de reserve voor nieuwkomers, open te stellen voor bedrijven die gevoelig zijn voor koolstoflekkage. In geval van een significante productiegroei kunnen deze bedrijven aanspraak maken op extra gratis emissierechten uit deze reserve. De reserve wordt gevuld met 250 miljoen niet toegewezen emissierechten uit de derde handelsperiode ( ). In geval van een tekort aan beschikbare emissierechten voor toewijzing aan bedrijven, blijft de toepassing van een algehele kortingsfactor mogelijk. Er wordt een modernisatiefonds voor lidstaten met een laag bruto nationaal product ingesteld, alsmede een innovatiefonds (NER400) voor projecten op het gebied van ondergrondse CO 2- opslag (CCS) en hernieuwbare energie. Het laatstgenoemde fonds is een voortzetting van het huidige NER300 fonds, waarbij het fonds voortaan ook open staat voor innovatieve CO 2 -reductieprojecten bij de industrie. De mogelijkheid blijft bestaan dat lidstaten een beperkt deel van de emissierechten die zij veilen aan hun elektriciteitssector geven, ten behoeve van het moderniseren van de centrales. De transparantie wordt hierbij vergroot door een aanbestedingsproces voor te schrijven. De Commissie stelt voor de meeste bevoegdheden voor uitwerking in lagere wetgeving door middel van delegatie aan de Commissie toe te wijzen. Het gaat hierbij met name om (wijzingen in) de huidige verordeningen. 1 Verplaatsing productie uit Europa vanwege stijgende Europese CO2-prijs. Bijlage fichedocument, pagina 2

3 b) Impact assessment van de Commissie De impact assessment van de Europese Commissie richt zich op de bescherming tegen koolstoflekkage, toewijzing van emissierechten en op fondsen gericht op koolstofarme ontwikkelingen. Voor bescherming tegen koolstoflekkage is gekeken naar het actualiseren van de benchmarks, aanpassing aan de hand van productieniveaus, het opdelen van sectoren in groepen en naar indirecte kostencompensatie. Hiermee zijn verschillende maatregelpakketten gemaakt, onder meer gericht op lage administratieve lasten of op bescherming van de meest efficiënte installaties tegen bovenmatige koolstofkosten. Een pakket met een doelgerichte bescherming tegen koolstoflekkage komt daarbij als beste naar voren. Dit pakket leidt tot een stijging van de werkgelegenheid (0,06%) maar de administratieve lasten stijgen met 110 miljoen euro. Ten aanzien van de fondsen wordt geconcludeerd dat een goede balans gevonden moet worden tussen de snelheid van toekenning van de middelen en de regels voor toekenning van de middelen, die tot extra processtappen kunnen leiden. Dit geldt tevens voor de balans tussen investeringen in energie-efficiëntie en investeringen in modernisering van de energiesector. Er zijn geen specifieke maatregelen beoordeeld om de complexiteit van het ETS te verminderen of om de administratieve lasten voor deelnemers met een beperkte uitstoot terug te dringen. 3. Nederlandse positie ten aanzien van het voorstel a) Essentie Nederlands beleid Nederland deelt het standpunt van de Europese Commissie dat het ETS de hoeksteen van het klimaatbeleid is en dat het ETS moet worden versterkt. Voor Nederland is het belangrijk dat in het totale pakket om het EU ETS te versterken de balans wordt gevonden tussen aanscherpen van het emissieplafond, de borging van de internationale concurrentiepositie van de industrie die gevoelig is voor koolstoflekkage en vereenvoudiging van het ETS. b) Beoordeling en inzet ten aanzien van het dit voorstel Aanpassing van de richtlijn emissiehandel voor de periode is nodig om de conclusies van de Europese Raad met betrekking tot het 2030 kader voor klimaat en energie te verwerken. Nederland hecht er aan dat de uitwerking van de conclusies als integraalpakket te zien, zodat over het ETS- en het niet-ets-deel in samenhang kan worden besloten. De aanscherping van het ETS-plafond sluit aan bij het EU-doel om in 2030 tenminste 40% CO 2 - reductie te bereiken ten opzichte van De bescherming van de industrie die gevoelig is voor koolstoflekkage, door middel van gratis toewijzing van emissierechten, wordt voortgezet en de Commissie stelt hierbij een aantal verbeteringen voor. Nederland is tevreden met het voorstel om de benchmarks aan te scherpen en deze vaker te actualiseren. Nederland waardeert eveneens de andere stappen die de Commissie zet om de kans dat generiek gekort moet worden op de gratis toewijzing te verkleinen. Bijlage fichedocument, pagina 3

4 Nederland is echter niet overtuigd dat met deze maatregelen een generieke korting voor die bedrijven die echt te maken hebben met koolstoflekkage wordt uitgesloten en de bescherming tegen koolstoflekkage voldoende wordt gefocust op de sectoren met een daadwerkelijk risico op koolstoflekkage. Nederland zal daarom kritisch bezien welke mogelijkheden er zijn om via een aanscherping van de parameters een sterkere garantie te bieden dat sectoren die daadwerkelijk last hebben van koolstoflekkage honderd procent gratis emissierechten krijgen. Hierbij kan worden gedacht aan verdere aanscherping van de criteria om in aanmerking te komen voor bescherming of van de benchmarks. Daarnaast is wat Nederland betreft een sterkere relatie tussen verandering in productieniveau en de toewijzing van emissierechten op bedrijfsniveau nodig. Hierbij kan in ieder geval worden gedacht aan lage grenswaarden die bepalen wanneer een verandering in productie leidt tot aanpassing van de gratis toewijzing. Nederland kan zich vinden in de uitbreiding van de reikwijdte van het huidige innovatiefonds (NER300) zodat ook projecten van de industrie in aanmerking komen. Nederland is ook positief over de sterke betrokkenheid van lidstaten, Commissie en Europese Investeringsbank bij het beheer van het modernisatiefonds. Het primaire uitgangspunt hierbij is voor Nederland dat deze fondsen projecten ondersteunen die bijdragen aan vermindering van de broeikasgasemissies. De Commissie heeft zich beperkt tot de elementen waarover de Europese Raad zich uitsprak. Nederland mist in het voorstel geharmoniseerde regels voor indirecte kostencompensatie en maatregelen om de administratieve complexiteit van het ETS niet toe te laten nemen. Maatregelen gericht op het vereenvoudigen van monitoring-, rapportage- en verificatieverplichtingen voor kleine emittenten, bijvoorbeeld door het monitoringsplan bij eenvoudige emittenten te vervangen door generieke regels, het breder toepassen van productbenchmarks en het faciliteren van een geautomatiseerd inleveren van emissierechten kunnen tot een substantiële reductie van administratieve lasten leiden zonder de robuustheid van het EU ETS aan te tasten. Nederland zal zich ervoor inzetten om vereenvoudiging van het EU ETS onderdeel van de onderhandelingen te maken. c) Eerste inschatting van het krachtenveld De eerste inschatting is dat de meeste lidstaten zich kunnen vinden in de richting die de Europese Commissie heeft gekozen, maar dat ze op belangrijke onderdelen onderling en ten aanzien van de Commissie niet op één lijn zitten. Dit zal met name het geval zijn bij de bescherming tegen koolstoflekkage, de regels rond het modernisatiefonds en de voorstellen voor delegatie. Veel lidstaten delen de Nederlandse wens voor vereenvoudiging van het EU ETS. De grootste partijen in het Europees Parlement staan positief tegenover het voorstel van de Europese Commissie. Het belang van goede maatregelen tegen koolstoflekkage en middelen voor innovatie wordt door hen genoemd. Andere partijen vinden dat in de voorstellen de industrie die Bijlage fichedocument, pagina 4

5 gevoelig is voor koolstoflekkage te veel gratis emissierechten ontvangt en daarmee onvoldoende aangezet wordt om emissiereducerende maatregelen te nemen. 4. Beoordeling bevoegdheid, subsidiariteit en proportionaliteit a) Bevoegdheid Rechtsgrondslag van dit voorstel is artikel 192, eerste lid VWEU. Het kabinet kan zich vinden in deze grondslag. De Europese Commissie is bevoegd om voorstellen te doen om de richtlijn emissiehandel aan te passen. b) Subsidiariteit c) Consequenties EU-begroting Nederland beoordeelt de subsidiariteit als positief. Het voorstel bevat geen verandering in de bestaande verdeling van wat op Europees of nationaal niveau wordt geregeld. Voor een goed functionerend emissiehandelssysteem binnen Europa en het bereiken van de CO 2 - reductiedoelstelling waar de Europese Raad zich aan verbonden heeft zijn Europese afspraken noodzakelijk. d) Proportionaliteit Nederland beoordeelt de proportionaliteit als positief. Het voorstel van de Commissie voor aanpassing van de ETS richtlijn staat in verhouding tot het gestelde doel om het EU ETS voor de periode vorm te geven. Nederland ziet wel kansen om met vereenvoudiging van de regels de toename van de administratieve lasten te beperken. 5. Financiële implicaties, gevolgen voor regeldruk en administratieve lasten a) Consequenties EU-begroting Geen gevolgen. b) Financiële consequenties (incl. personele) voor rijksoverheid en/ of decentrale overheden De nationale overheden ontvangen de opbrengst van de veilingen van emissierechten; in Nederland komen deze opbrengsten ten goede aan de Rijksbegroting. Het bedrag aan veilinginkomsten dat Nederland ontvangt is afhankelijk van diverse aspecten van de richtlijn, waaronder de mate van bescherming tegen koolstoflekkage en de omvang van de verschillende fondsen. De belangrijkste onzekerheid is de koolstofprijs. Deze zal naar verwachting stijgen en dan zijn de gevolgen voor de Rijksbegroting netto positief. Nederland zal de Commissie vragen om meer gedetailleerde informatie te verstrekken over wat de verschillende aanpassingen betekenen voor de hoeveelheid te veilen emissierechten en de verwachte inkomsten voor de lidstaten. Bijlage fichedocument, pagina 5

6 De Nederlandse Emissieautoriteit zal in Nederland de aangepaste toewijzingsregels moeten toepassen. De verwachting is dat de initiële toewijzing, net als bij de toewijzing voor het geval was, gedurende twee jaar drie fte extra zal vergen. c) Financiële consequenties (incl. personele) voor bedrijfsleven en burger Gratis toewijzing van emissierechten aan bedrijven die gevoelig zijn voor koolstoflekkage heeft tot doel dat bedrijven beschermd worden tegen kosten die tot een onevenredig internationaal concurrentienadeel zouden leiden. Met het voorstel wordt het aantal sectoren dat een volledige bescherming tegen koolstoflekkage kan krijgen ingeperkt en ontvangen sectoren die de kosten gedeeltelijk kunnen doorberekenen een gedeeltelijke bescherming. Daarmee zullen meer bedrijven in de toekomst emissierechten moeten aankopen, terwijl de prijs van emissierechten naar verwachting zal stijgen. Daarnaast kunnen burgers met name via hogere elektriciteitsprijzen enige effecten ondervinden als de elektriciteitsbedrijven de hogere prijs van de emissierechten die zij moeten kopen doorberekenen. In de impact assessment wordt deze stijging geschat op circa één procent. Doordat de verhouding tussen gratis emissierechten en te veilen rechten vast wordt gelegd, wordt voorkomen dat de elektriciteitssector relatief minder mogelijkheden krijgt om emissierechten op de veiling te kopen. d) Gevolgen voor regeldruk/administratieve lasten voor rijksoverheid, decentrale overheden, bedrijfsleven en burger De regeldruk en administratieve lasten nemen, ten opzichte van continuering van het huidige systeem, toe met circa 110 miljoen euro op EU niveau. De totale additionele administratieve kosten voor het Nederlandse bedrijfsleven worden, op basis van de impact assessment, geschat op 4,5 miljoen euro. Het voorstel bevat geen maatregelen gericht op het vereenvoudigen van het EU ETS. e) Gevolgen voor concurrentiekracht De impact assessment geeft aan dat, ondanks het ontbreken van een mondiaal gelijk speelveld, de schade voor de concurrentiekracht beperkt blijft door de bescherming van de industrie die gevoelig is voor koolstoflekkage en het innovatiefonds. Hierdoor wordt voorkomen dat investeringen en productie van de industrie die gevoelig is voor koolstoflekkage naar het buitenland worden verplaatst waardoor de Europese economische groei zou worden afgeremd. Op de langere termijn zet het EU ETS de Europese industrie in den brede aan tot innovatie in schonere en efficiëntere productietechnieken, met als gevolg baten en internationaal concurrentievoordeel voor de industrie. Bijlage fichedocument, pagina 6

7 6. Implicaties juridisch a) Consequenties voor nationale en decentrale regelgeving en/of sanctionering beleid (inclusief toepassing van de lex silencio positivo) Het besluit handel in emissierechten moet worden aangepast. Het geeft geen gevolgen voor bevoegdheden. Er is geen sprake van de lex silencio positivo. b) Gedelegeerde en/of uitvoeringshandelingen, incl. NL-beoordeling daarvan De Commissie stelt voor een aantal handelingen die onder het oude EU Verdrag via comitologie verliepen om te zetten in gedelegeerde handelingen. Het gaat hierbij om de veilingsystematiek, toewijzingssystematiek, registratie en monitoring. Nederland staat hier in beginsel welwillend tegenover. Aangezien Nederland mogelijkheden ziet om in de secundaire regelgeving vereenvoudigingen door te voeren en hiermee de uitvoeringslasten te beperken, is het belangrijk dat in de fase waarin aanpassing van de secundaire wetgeving wordt voorbereid nationale experts, bijvoorbeeld van de Nederlandse Emissieautoriteit, een zwaarwegende inbreng kunnen hebben. Het uiteindelijke oordeel over delegatie zal daarmee mede afhangen van de mate waarin deze inbreng gewaarborgd is. Nederland kan instemmen met het voorstel om de benchmarks en boetebepalingen met een uitvoeringshandeling - en daarbinnen met de onderzoeksprocedure - vast te stellen. c) Voorgestelde implementatietermijn met commentaar t.a.v. haalbaarheid De voorgestelde maatregelen treden vanaf 1 januari 2021 in werking en dienen uiterlijk 31 december 2018 in nationale wetgeving te zijn omgezet. Binnen deze termijn is de implementatie haalbaar. Wel is de verwachting dat de productiedata die nodig zijn voor de uitvoering al moeten worden ingezameld voordat de nieuwe Nederlandse regelgeving in werking treedt. d) Wenselijkheid evaluatie-/horizonbepaling Bij het voorstel wordt vermeld dat de gewijzigde richtlijn te zijner tijd wordt geëvalueerd. Het is wenselijk een evaluatie uit te voeren voor de tweede toewijzingsperiode in De richtlijn zal voor de periode opnieuw moeten worden aangepast, waarbij onder andere ontwikkelingen in de uitrol van emissiehandel op mondiale schaal een rol zullen spelen. 7. Implicaties voor uitvoering en handhaving a) Uitvoerbaarheid Het voorstel is uitvoerbaar. Het vereist nationale aanpassingen van het besluit handel in emissierechten en de Wet milieubeheer/omgevingswet. De Nederlandse Emissieautoriteit voert het ETS in Nederland uit. Bijlage fichedocument, pagina 7

8 b) Handhaafbaarheid De handhaafbaarheid is goed. De handhavingaspecten van de richtlijn veranderen niet en de huidige richtlijn geeft geen problemen op het gebied van handhaafbaarheid. 8. Implicaties voor ontwikkelingslanden Hoewel directe implicaties voor ontwikkelingslanden in principe neutraal zijn, blijft monitoring van mogelijke verschuiving van de broeikasgasemitterende industrie naar ontwikkelingslanden, ook vanuit coherentieperspectief, belangrijk. asemitterende industrie naar ontwikkelingslanden, ook vanuit coherentieperspectief, belangrijk. Bijlage fichedocument, pagina 8

9 Fiche 2: Herziening richtlijn energielabelling 1. Algemene gegevens a) Titel voorstel Vaststelling van een kader voor energie-efficiëntie-etikettering en tot intrekking van Richtlijn 2010/30/EU b) Datum ontvangst Commissiedocument 16 juli 2015 c) Nr. Commissiedocument COM (2015) 341 final d) EUR-Lex 01aa75ed71a /DOC_1&format=PDF e) Nr. impact assessment Commissie en Opinie Impact-assessment Board f) Behandelingstraject Raad Raad voor Vervoer, Telecommunicatie en Energie. g) Eerstverantwoordelijk ministerie Ministerie van Economische Zaken h) Rechtsbasis Artikel 194 (2) VWEU i) Besluitvormingsprocedure Raad Gewone wetgevingsprocedure j) rol Europees Parlement Medebeslissing 2. Essentie voorstel a) Inhoud voorstel Het voorstel draagt bij aan het bereiken van een new deal for consumers, waarover de Commissie een separate mededeling heeft uitgebracht die tevens onderdeel uitmaakt van het Bijlage fichedocument, pagina 9

10 Energy Summer Package. 2 De Commissie wil de consument een meer centrale rol geven in de Europese energietransitie door onder meer actieve participatie van de consument te bevorderen en slimme meetsystemen te realiseren. De Commissie geeft aan dat met bestaande wetgeving op EU en nationaal niveau en doeltreffend toezicht de belangrijkste instrumenten hiervoor al aanwezig zijn. De toekomstige herziening van de richtlijn energielabelling, de richtlijn energieprestaties van gebouwen en de richtlijn hernieuwbare energie, alsmede de Europese netcodes en het nieuwe electricity market design initiatief bieden de mogelijkheid om waar nodig verdere actie te ondernemen om deze new deal voor consumenten te realiseren. De Kamer zal separaat geïnformeerd worden indien de Commissie andere concrete voorstellen zal lanceren die bijdragen aan de new deal voor consumenten. De herziening van de richtlijn energielabelling (hierna: het voorstel) is eerder door de Commissie aangekondigd in de kaderstrategie voor de energie-unie van 25 februari Deze herziening heeft betrekking op energielabels voor energiegerelateerde producten. Het doel van het voorstel is om het potentieel van energie-efficiëntie bij energiegerelateerde producten beter te benutten. Dit beperkt de energievraag en draagt bij aan een vermindering van de energieafhankelijkheid van de EU. Het voorstel voorziet in de herziening van de richtlijn energielabelling met als belangrijkste onderdelen: 1. Herschaling van het energielabel naar de oorspronkelijke A-G schaal. 2. Verplichte productregistratie in een EU-database. 3. Vervanging van de huidige richtlijn door een verordening. 1. Herschaling van het energielabel naar de oorspronkelijke A-G schaal In 2010 zijn de energieklassen A+ tot en met A+++ toegevoegd aan de oorspronkelijke A-G schaal. Op dit moment vallen de meeste producten in de hoogste klassen van het energielabel. Daarnaast blijkt uit studies dat consumenten de oorspronkelijke A-G schaal het beste begrijpen en dat deze schaal consumenten het beste motiveert om de meest efficiënte producten te kopen. Het voorstel voorziet daarom in de terugkeer naar de A-G schaal. Voor deze herschaling van het energielabel is het uitgangspunt dat geen enkel product onder de energieklasse A of B valt op het moment van invoering van het label. Hierdoor heeft het bedrijfsleven meer mogelijkheden om de energie-efficiëntie van hun producten te benadrukken, waardoor innovatie wordt gestimuleerd. 2 Mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement, de Raad, het Europees Economisch en Sociaal Comité en het comité van de regio s: een new deal voor energieconsumenten COM (2015) 339 final (15 juli 2015). Dit is een mededeling volgend op de mededeling een Een kaderstrategie voor een schokbestendige energieunie met een toekomstgericht beleid inzake klimaatverandering COM (2015) 80. Bijlage fichedocument, pagina 10

11 Door innovatie zullen de producten naar verwachting steeds efficiënter worden, waardoor ze in de hogere energieklassen komen te vallen. Daarnaast gaat het voorstel ook in op de procedure van de herschaling. Deze procedure is erop gericht dat uitgestalde producten van hetzelfde type zo min mogelijk van zowel het oude als het nieuwe etiket worden voorzien. 2. Verplichte productregistratie in een EU-database De Commissie schat in dat niet-naleving van de huidige richtlijn, door onder andere zwakke handhaving, leidt tot een verlies van ongeveer tien procent aan beoogde energiebesparing. Om deze handhaving te verbeteren voorziet het voorstel in verplichte productregistratie in een EUdatabase door de leverancier. Op deze manier wordt informatie centraal digitaal beschikbaar voor consumenten en toezichthouders. Het op verzoek van de toezichthouders beschikbaar hebben van technische productdocumentatie en beschikbaar maken van (papieren) consumenteninformatie is overigens bij de huidige regeling op grond van verschillende gedelegeerde handelingen al verplicht. 3. Vervanging van de huidige richtlijn door een verordening Doordat de richtlijn wordt vervangen door een verordening, worden direct toepasselijke vereisten aan leveranciers en handelaren opgelegd, waarmee voor de volledige harmonisering in de EU wordt gezorgd. b) Impact assessment Commissie De huidige richtlijn schiet tekort omdat de meeste producten in de hoogste klassen van het energielabel vallen. Hierdoor is het voor consumenten lastig om een onderscheid te maken tussen modellen. Daarnaast is gebleken dat de huidige A+, A++ en A+++ schaal minder effectief is in het stimuleren van het aankopen van efficiënte producten dan de oorspronkelijke A G schaal. Verder leidt niet-naleving van de richtlijn naar inschatting van de Commissie tot een verlies van tien procent aan beoogde energiebesparing; dit komt deels door zwakke handhaving van nationale toezichthouders. In het impact assessment wordt gekozen voor het gepresenteerde voorstel, namelijk herschaling van het energielabel naar de A-G schaal en verplichte productregistratie in een EU database. Daarnaast stelt het impact assessment een aantal aanvullende niet-wetgevende acties voor zoals het financieren van gecoördineerde handhavingsactiviteiten van lidstaten. Deze acties vinden overigens onder de huidige richtlijn ook al plaats. Bijlage fichedocument, pagina 11

12 3. Nederlandse positie ten aanzien van het voorstel a) Essentie Nederlands beleid op dit terrein Nederland heeft de huidige richtlijn geimplementeerd. Voor het kabinet is versterking van Europees bronbeleid 3, door onder andere de herziening van de richtlijn energielabelling, een essentieel element van het Europese klimaat- en energiebeleid. Energielabelling stimuleert producenten om zich te onderscheiden door het ontwikkelen van een energiezuinige producten en zorgt ervoor dat consumenten zich meer bewust worden van het energieverbruik van huishoudelijke producten zoals TV s, wasmachines en koelkasten. Het kabinet staat zeer positief tegenover het informeren van consumenten over het energieverbruik van apparaten. Consumenten zullen hierdoor waarschijnlijk eerder kiezen voor een zuiniger apparaat, waardoor zij meer energie besparen. Op deze manier draagt energielabelling bij aan het terugbrengen van het elektriciteitsverbruik van consumenten. Energielabelling levert zo een bijdrage aan het realiseren van de hernieuwbare energiedoelstelling en de CO₂-doelstelling, zonder dat de concurrentiepositie van de Nederlandse en Europese industrie wordt geschaad. b) Beoordeling + inzet ten aanzien van dit voorstel Het kabinet steunt dit voorstel van de Commissie ter versterking van de richtlijn energielabelling. De aanpassing van het energielabel naar een A-G schaal voor alle producten bevordert de consistentie van het energielabel en verhoogt de motivatie van consumenten om de meest efficiënte producten te kopen. Daarmee stimuleert het leveranciers deze producten te ontwikkelen en draagt het bij aan innovatie. Het opzetten van een centrale databank maakt de handhaving doeltreffender doordat (technische) productgegevens direct beschikbaar zijn. Ook geeft de databank een overzicht van de beschikbare modellen. Daarnaast kan de publieke data in de databank gebruikt worden voor informatie aan consumenten, bijvoorbeeld via websites of smartphones. Via de databank is ook de informatie die op webwinkels op het internet gegeven moet worden makkelijker beschikbaar. Op twee punten ziet dit kabinet mogelijkheden tot verbetering van het voorstel. De eerste mogelijkheid tot verbetering betreft de inzet en inhoud van gedelegeerde handelingen. De verordening voorziet in verplichtingen voor leveranciers, handelaren en lidstaten die tot doel hebben om het potentieel van energie-efficiëntie bij energiegerelateerde producten beter te benutten. De Commissie realiseert dit doel door per productgroep de schaalverdeling van het energielabel vast te stellen, bestaande schalen aan te passen en gedetailleerde voorschriften ten aanzien van energielabels op te nemen. Dergelijke handelingen van de Commissie zouden naar mening van het kabinet eerder moeten worden aangemerkt als uitvoeringshandelingen dan als gedelegeerde handelingen, zoals voorgesteld door de Commissie (zie 6b). Dergelijke handelingen 3 Europees bronbeleid houdt in dat de EU maatregelen neemt om energieverbruik aan de bron te reduceren. Bijlage fichedocument, pagina 12

13 kunnen immers grote gevolgen hebben op de regeldruk en toezichtslasten. Bij besluitvorming is het voorts van belang dat vertegenwoordigers van lidstaten door middel van een onderzoeksprocedure kunnen besluiten over het eindproduct van de Commissie. De tweede mogelijkheid tot verbetering betreft de onduidelijkheid over het al dan niet bestaan van een verplichting in de verschillende productverordeningen om consumenteninformatie op papier (productfiche) met het product mee te leveren. Het kabinet interpreteert de huidige bepalingen dusdanig dat deze verplichting er niet is, en zal zich hier bij de herziening van de richtlijn ook voor inzetten (voor nadere onderbouwing, zie 5d). Dit voorkomt een toename van de administratieve lasten voor leveranciers. c) Eerste inschatting van krachtenveld De Commissie heeft het voorstel gebaseerd op diverse voorbereidende studies en consultaties en de Commissie heeft veel van de suggesties hiervan meegenomen. Het voorstel kan rekenen op een brede steun bij de lidstaten. Er zal bij enkele lidstaten echter weerstand zijn tegen de herschaling van het energielabel, met name omdat de industrie in deze lidstaten hier kritisch tegenover staat. Het Europees Parlement is over het algemeen positief, maar sommige partijen zullen kritisch staan ten opzichte van de verplichte productregistratie in een EU-database. 4. Beoordeling bevoegdheid, subsidiariteit en proportionaliteit a) Bevoegdheid Dit voorstel is gebaseerd op artikel 194, tweede lid, van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU). Dit artikel geeft de rechtsgrondslag van maatregelen op het gebied van energie. Het kabinet kan zich vinden in de gekozen rechtsgrondslag. b) Subsidiariteit Het kabinet beoordeelt de subsidiariteit van dit voorstel als positief. De interne markt voor producten vraagt om een gelijk speelveld ook ten aanzien van eisen aan productinformatie, zoals het energielabel. EU regelgeving is hiervoor noodzakelijk; immers, het stellen van eisen door afzonderlijke lidstaten zou de interne markt belemmeren. Ook het voorstel voor de verplichte productregistratie op Europees niveau voldoet aan het subsidiariteitsbeginsel. Het opzetten van een database op Europees niveau is immers goedkoper en leidt tot minder administratieve lasten bij leveranciers dan het opzetten van verschillende databases op nationaal niveau. c) Proportionaliteit Het kabinet beoordeelt de proportionaliteit van dit voorstel als positief. De vereisten van de verordening gaan niet verder dan noodzakelijk om de doelstellingen te bereiken. Voor de Bijlage fichedocument, pagina 13

14 herschaling van de energielabels is het uitgangspunt dat geen enkel product onder de energieklassen A of B valt op het moment van invoering van het label. Op deze manier kunnen de nieuwe schalen naar schatting ten minste tien jaar blijven bestaan. Het terugvallen van producten naar energieklasse C is proportioneel om de administratieve lasten van herschaling voor leveranciers te beperken. Voor de verplichte productregistratie wordt er met de productregistratiedatabank één nieuwe verplichting ingevoerd: het model van een product moet worden geregistreerd door het uploaden van informatie. Het beschikbaar hebben van deze informatie door de leverancier op verzoek van de toezichthouder is die bij de huidige regeling op grond van verschillende gedelegeerde handelingen overigens al verplicht. 5. Financiële implicaties, gevolgen voor regeldruk en administratieve lasten a) Consequenties EU-begroting Voor dit voorstel zijn geen extra middelen uit de EU-begroting nodig. De kosten voor het opzetten van een productendatabank worden door de Commissie geraamd op eenmalig 1,5 miljoen in 2016 en daarna 0,15 miljoen per jaar. De kosten voor onderzoek naar de inzichtelijkheid voor consumenten van etiketten voor specifieke productgroepen worden door de Commissie geraamd op 0,3 miljoen per jaar vanaf Deze kosten worden gefinancierd uit het bestaande budget voor de uitvoering van het beleid betreffende de energie-efficiëntie van producten. b) Financiële consequenties (incl. personele) voor rijksoverheid en/ of decentrale overheden Dit voorstel leidt ten opzichte van de huidige richtlijn niet tot financiële wijzigingen. (Eventuele) budgettaire gevolgen worden ingepast op de begroting van het beleidsverantwoordelijke departement conform de regels van budgetdiscipline. c) Financiële consequenties (incl. personele) voor bedrijfsleven en burger Het voorstel heeft volgens de Europese Commissie een groot positief effect op de commerciële opbrengsten van de industrie, wholesale, retail en voor sommige productgroepen ook de installatie- en onderhoudssector. Dit effect resulteert uit het feit dat energie-efficiëntere producten over het algemeen duurder zijn in de aanschaf. De besparingen voor consumenten zullen volgens de Commissie ook substantieel zijn (de omvang is afhankelijk van de aannames betreffende de toekomstige ontwikkeling van energieprijzen). Dit betreffen besparingen op de energiekosten tijdens het gebruik en voor sommige producten de waterkosten tijdens gebruik en/of installatie en onderhoudskosten. De eventuele hogere aanschafkosten van een energiezuiniger apparaat zullen meer dan gecompenseerd worden door lagere energiekosten over de gehele levensduur. Bijlage fichedocument, pagina 14

15 e) Gevolgen voor regeldruk/administratieve lasten voor rijksoverheid, decentrale overheden, bedrijfsleven en burger Dit voorstel heeft naar verwachting ten opzichte van de huidige richtlijn energielabelling geen gevolgen voor de administratieve lasten voor het bedrijfsleven. De kosten voor leveranciers om productgegevens te uploaden in database vallen weg tegen lagere kosten van het ter beschikking stellen van gegevens aan toezichthouders. Toezichthouders kunnen met het nieuwe voorstel immers gegevens uit de EU-database halen. Daarnaast komt met het voorstel de huidige bewaarplicht voor leveranciers van productgegevens tot vijf jaar nadat het laatste product is vervaardigd, te vervallen. Daarnaast is er met de huidige richtlijn onduidelijkheid over het al dan niet bestaan van een verplichting in de verschillende productverordeningen om consumenteninformatie op papier (productfiche) met het product mee te leveren. De bepalingen uit de productverordeningen zijn vaak niet helder en worden door diverse lidstaten anders uitgelegd. Het is van belang dat deze onduidelijkheid met de herziening wordt weggenomen. Nederland legt de huidige bepalingen zo uit dat er met de huidige richtlijn geen verplichting is tot het meeleveren van een papieren productfiche. Omdat de toegevoegde waarde van het papieren fiche als aankoopinformatie naar de mening van het kabinet gering is en een verplichting tot het meeleveren van een papieren fiche de administratieve lasten voor leveranciers binnen Nederland en binnen de EU doet toenemen, zet Nederland zich in om te voorkomen dat deze verplichting er komt. f) Gevolgen voor concurrentiekracht De Commissie geeft aan dat de concurrentiekracht van de Europese bedrijven wordt verhoogd, doordat zij worden aangemoedigd om te innoveren, zij over het voordeel van first mover beschikken en er door middel van strenger markttoezicht voor een gelijk speelveld ten opzichte van fabrikanten uit derde landen wordt gezorgd. Bovendien kan de winstmarge worden verhoogd voor efficiënte producten die in de aanschaf duurder zijn, maar voor eindgebruikers gedurende de levensduur een netto besparing opleveren. Het kabinet ondersteunt het oordeel van de Commissie wat betreft de gevolgen voor de concurrentiekracht. Het voorstel geeft de Nederlandse en Europese industrie een middel om energie-efficiënte producten beter zichtbaar te maken en te verkopen. Bijlage fichedocument, pagina 15

16 6. Implicaties juridisch a) Consequenties voor nationale en decentrale regelgeving en/of sanctionering beleid (inclusief toepassing van de lex silencio positivo) De verordening heeft gevolgen voor nationale regelgeving. De verordening vervangt de richtlijn 2010/30/EU. De richtlijn is geïmplementeerd in de Wet implementatie EG-richtlijnen energie-efficiëntie (hierna: de wet), het Besluit etikettering energieverbruik energiegerelateerde producten en onderliggende lagere regelgeving. De verordening brengt in ieder geval een wijziging van het besluit en onderliggende regelgeving met zich mee. Bezien moet worden of de verordening zoals deze uiteindelijk zal worden vastgesteld zal leiden tot een wetswijziging. b) Gedelegeerde en/of uitvoeringshandelingen, incl. NL-beoordeling daarvan In artikel 7 is voorgesteld dat de Commissie door middel van overeenkomstig de artikelen 12 en 13 vastgestelde gedelegeerde handelingen etiketten kan invoeren of de schaal van bestaande etiketten kan aanpassen. Voor het kabinet is het bij gedelegeerde handeling vaststellen van de productgroepen die moeten worden voorzien van een label niet problematisch. De markt van energiegerelateerde producten is continue in ontwikkeling. Door besluitvorming bij gedelegeerde handeling kan de Commissie inspelen op de ontwikkelingen in de markt en hoeft de verordening niet om de paar jaar gewijzigd te worden. In de richtlijn 2010/30/EU lag de besluitvorming hierover ook bij de Commissie. Daarentegen is het kabinet van oordeel dat de gedetailleerde voorschriften zoals (nietlimitatief) voorzien in artikel 12, derde lid, met uitzondering van onder a, gelet op de gevolgen voor de uitvoeringspraktijk eerder bij uitvoeringshandeling vastgesteld moet worden die via een onderzoeksprocedure tot stand komt. Hetzelfde geldt voor het invoeren van de schaalindeling of het aanpassen van bestaande schaalindeling zoals voorzien in artikel 7. Dergelijke voorschriften hebben grote regeldruk en toezichtslasten tot gevolg. Zo zijn voorschriften over het onderwerp, de inhoud van het label en schaalindeling (onderdeel b), de plekken waarop het label wordt weergegeven (onderdeel d), de elektronische middelen voor labelling (onderdeel e), de manier waarop het label en de technische informatie bij verkoop op afstand wordt verstrekt (onderdeel f), de controletoleranties (onderdeel h) voorschriften die ten dienste staan van een uniforme uitvoering en effectieve toepassing van de verordening. Ook de verhouding tussen artikel 7, eerste lid en artikel 12 dient verder verduidelijkt te worden. Het is onduidelijk of het invoeren van etiketten (waaronder ook het vaststellen van de schaal valt) en het aanpassen van bestaande schalen onder artikel 7 dan wel artikel 12 valt. Bijlage fichedocument, pagina 16

17 Bij besluitvorming over de schaalverdeling is voorts van belang dat vertegenwoordigers van lidstaten door middel van een onderzoeksprocedure kunnen besluiten over het eindproduct van de Commissie. Het vaststellen van de schaalverdeling kent een hoog technisch gehalte. Kleine veranderingen in de technische details ná overleg met experts kunnen de schaalindeling ingrijpend veranderen en gevolgen hebben voor het Europese bedrijfsleven, de Nederlandse industrie en toezichthouders. Als de lidstaten niet kunnen oordelen over het eindproduct van de schaalverdeling, dan is de verwachting dat het potentieel van innovatie bij energiegerelateerde producten minder goed wordt benut. De Commissie kan dan de schaalverdeling minder ambitieus vaststellen zonder dat de experts van de lidstaten hier zicht op hebben of invloed op kunnen uitoefenen. Hierdoor wordt er naar verwachting minder energie-efficiëntie gerealiseerd en wordt de verordening hierdoor minder effectief. Zo is het onder de huidige richtlijn voorgekomen dat een voorstel tot gedelegeerde handeling is gewijzigd zonder daarna vertegenwoordigers van lidstaten te raadplegen, waardoor de schalen van energielabels voor televisies minder ambitieus zijn vastgesteld. Het kabinet acht daarom uitvoeringshandelingen (met onderzoeksprocedure) het meest passende instrument om het doel van deze verordening te realiseren. Tevens wijzigt het vast- of bijstellen van een schaalindeling uitvoeringstaken, hetgeen kwalificeert als uitvoering van de verordening. De voorwaarden waaronder producenten en leveranciers bepaalde producten mogen aanleveren worden bij handeling bepaald. c) Voorgestelde implementatietermijn (bij richtlijnen), dan wel voorgestelde datum inwerkingtreding (bij verordeningen en besluiten) met commentaar t.a.v. haalbaarheid In het voorstel staat dat deze verordening in werking treedt op de dag na die van bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie en van toepassing is met ingang 1 januari De totstandkoming van deze verordening zal nog enige tijd in beslag nemen. Daarna blijft er relatief gezien weinig tijd over voor het aanpassen van de nationale wet- en regelgeving. Omdat het Besluit etikettering energieverbruik energiegerelateerde producten en onderliggende lagere regelgeving moet worden aangepast is een termijn tot 1 januari 2017 te krap. Voor een eventuele wetswijziging is de vaste inwerkingtredingdatum van eveneens te kort. Het kabinet beveelt aan dat de verordening 18 maanden na totstandkoming van de verordening in werking treedt d) Wenselijkheid evaluatie-/horizonbepaling Er is een evaluatiebepaling opgenomen in het Commissievoorstel. Artikel 14 van het voorstel schrijft voor dat uiterlijk acht jaar na inwerkingtreding de Commissie de toepassing van deze verordening evalueert en hierover verslag uitbrengt aan het Europees Parlement en de Raad. Het kabinet beoordeelt deze evaluatiebepaling als wenselijk. De termijn van acht jaar is noodzakelijk om de werking van de verordening op basis van effecten in de markt te kunnen evalueren. Bijlage fichedocument, pagina 17

18 7. Implicaties voor uitvoering en/of handhaving a) Uitvoerbaarheid Ten opzichte van de huidige richtlijn brengt dit voorstel geen veranderingen met betrekking tot de uitvoerbaarheid met zich mee. b) Handhaafbaarheid Ten opzichte van de huidige richtlijn zorgt dit voorstel met een verplichte productregistratie in een EU-database naar verwachting voor een verbetering van de handhaafbaarheid door de nationale toezichthouders. 8. Implicaties voor ontwikkelingslanden Het voorstel heeft geen implicaties voor ontwikkelingslanden. Bijlage fichedocument, pagina 18

19 Fiche 3: Verordening autonome tariefcontingenten van de Unie voor bepaalde visserijproducten voor de periode Algemene gegevens a) Titel voorstel Verordening autonome tariefcontingenten van de Unie voor bepaalde visserijproducten voor de periode b) Datum ontvangst Commissiedocument 16 juli 2015 c) Nr. Commissiedocument COM(2015) 344 d) EUR-Lex e) Nr. impact assessment Commissie en Opinie Impact-assessment Board Nvt; rapport externe evaluatie (133 pag): f) Behandelingstraject Raad Landbouw- en Visserijraad g) Eerstverantwoordelijk ministerie Economische Zaken h) Rechtsbasis Artikel 31 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie i) Besluitvormingsprocedure Raad Gekwalificeerde meerderheid j) Rol Europees Parlement Geen Bijlage fichedocument, pagina 19

20 2. Essentie voorstel a) Inhoud voorstel De EU is voor haar bevoorrading met bepaalde visserijproducten grotendeels afhankelijk van de invoer. De voorbije 15 jaar is het niveau van zelfvoorziening met visserijproducten in de EU gedaald tot 44% (door afname productie en gewijzigde consumptie zoals meer zalm). Bij invoer moet normaal gesproken invoerbelasting betaald worden. Maar al sinds 2001 zijn er autonome handelsmaatregelen voor visserij- en aquacultuurproducten om het voor de visverwerkende industrie mogelijk te maken grondstoffen uit derde landen met verlaagde douanerechten (invoerbelasting) of met vrijstelling van douanerechten in te voeren voor verdere verwerking. Het voorstel regelt de douanerechten voor 24 productgroepen in de periode en is een vervolg op de huidige verordening voor de periode , waarin 25 productgroepen staan. Voor de 24 groepen uit het voorstel worden de zogenoemde tariefschorsingen het verlaagde percentage invoerbelasting opnieuw 0%, met drie uitzonderingen: haring, bereid met kruiden en/of azijn, gepekeld (6%), schelvis (2,6%) en garnalen en van de soort Pleoticus Mulleri (4,2%). Voor elke productgroep is de tariefschorsing beperkt tot de hoogte van het in de Annex vermelde hoeveelheid ofwel contingent; wordt er meer ingevoerd dan het contingent, dan geldt voor het meerdere het gebruikelijke percentage invoerbelasting en dat ligt afhankelijk van het product tussen circa 10% en 25%. De omvang van de contingenten (in tonnen per jaar) is volgens de Commissie voldoende om de voorspelbaarheid en de continuïteit van de invoer voor de verwerkende industrie in de EU te waarborgen. Vergelijking van het voorstel met de huidige ( ) contingenten en tarieven: Verwijderd worden de contingenten voor Langoesten (200 ton), Pacifische zalm (1.300 ton) en Krabben (2.750 ton). Ingevoegd worden contingenten met tariefvrijstellingen voor Schelvis (5.000 ton tegen 2,6%) en Argentijnse rode garnalen Pleoticus Muelleri ( ton tegen 4,2%). 10 producten blijven qua contingent en tarief ongewijzigd: Kabeljauw, Kabeljauw filets, Garnalen Pandalus borealis ongepeld resp. gepeld, Garnalen Penaeus Vannamei, Heek, Noord-Pacifische heek, Ansjovis, Tonijnfilets (loins) en Platvis. 10 producten krijgen een lager contingent: Blauwe grenadier, Haring, Haring met kruiden of azijn, Mantels van pijlinktvis, Pijlinktvis, Alaska koolvis, Surimi, Zuidelijke rode snapper, Kuit onbewerkt, Kuit bewerkt. 4 Verordening (EU) nr. 1220/2012 van de Raad van 3 december 2012 houdende handelsgerelateerde maatregelen om voor bepaalde visserijproducten de bevoorrading voor de verwerkende industrie in de EU te garanderen voor de periode , tot wijziging van de Verordeningen (EG) nr. 104/2000 en (EU) nr. 1344/2011 Bijlage fichedocument, pagina 20

21 2 producten krijgen een iets hoger contingent: Gezouten kabeljauw en Garnalen Pandalus jordani. De huidige verordening kent voor 9 productgroepen een stelsel dat onder bepaalde voorwaarden de contingenten automatisch doet toenemen: wanneer op 30 september 80% of meer van het vrijgestelde contingent opgebruikt is, wordt het contingent voor dat jaar alleen automatisch met 20% verhoogd. Dit vermindert de kans dat het contingent al vroeg in het jaar op is en er al in het begin van het jaar een wedloop op het gebruik van het (goedkope) contingent ontstaat. De Commissie wil dat stelsel afschaffen; het waarom is nog niet gemotiveerd. Het stelsel is drie jaar geleden ingevoerd, toen voor deze producten de tariefschorsingen zonder contingent werden vervangen door tariefschorsingen met contingent, om het aantal regelingen met een open einde te verminderen. De 9 producten zijn Kabeljauw, Blauwe grenadier, Alaska koolvis, Surimi, Zuidelijke rode snapper, Kuit vers, Kuit bewerkt, Pacifische zalm en Krabben. De twee laatst genoemde producten verdwijnen uit de verordening, zodat voor 7 productgroepen wordt voorgesteld om het stelsel af te schaffen. Voor 6 daarvan wordt nu tevens voorgesteld om het contingent te verlagen; alleen voor Kabeljauw wordt voorgesteld het contingent ongewijzigd te laten. De wijzigingen zijn nog niet nader gemotiveerd. b) Impact assessment Commissie In augustus 2014 is opdracht gegeven voor een externe studie om de resultaten van Verordening (EU) nr. 1220/2012 voor de periode te beoordelen en om na te gaan of de doelstellingen zijn behaald, rekening houdend met de mondiale bevoorradingscontext van de verwerkende industrie in de EU. Het verslag bevat naast een retrospectieve evaluatie ook een prospectieve evaluatie met betrekking tot een mogelijke aanpak van de toekomstige verordening inzake autonome tariefcontingenten voor de periode De resultaten van de studie bevestigen in het algemeen het belang van de regeling voor autonome tariefcontingenten bij het ondersteunen van de verwerkende industrie van de EU, die zo de mogelijkheid krijgt om zich goedkoper te bevoorraden. De regeling is ook consistent en heeft geen waarneembare negatieve gevolgen op de productiesector in de EU, aangezien het grootste deel van de onder de verordening vallende soorten in de EU helemaal niet of niet in voldoende hoeveelheden worden geproduceerd. In het algemeen 5 wordt de regeling voor autonome tariefcontingenten doeltreffend en efficiënt geacht. Het concurrentievermogen van de visverwerkende industrie in de EU wordt gewaarborgd, zonder nadelige gevolgen voor de producenten in de EU. De verordening inzake autonome tariefcontingenten zorgt ook voor groei en behoud van werkgelegenheid in de sector, terwijl consumenten een redelijk geprijsd 5 Tussen de onder de verordening vallende producten zijn er verschillen in doeltreffendheid en efficiëntie. Bijlage fichedocument, pagina 21

22 en stabiel aanbod genieten. Elke euro aan gederfde douanerechten genereert volgens de Commissie tussen 2,5 en 3 euro door de industrie toegevoegde waarde. In de studie worden voor de periode van drie jaar waarin de verordening geldig is, geen specifieke problemen aangewezen. Er wordt een compromis bereikt tussen rechtszekerheid en de noodzaak om de verordening aan te passen aan veranderende bevoorradings-voorwaarden. De belangrijkste impact van de huidige verordening is het verlies voor de EU-begroting, dat op zijn beurt tot uiting komt in de vorm van rechtenpreferenties en concurrerende grondstoffen voor de visverwerkende industrie in de EU. Het maximale verlies voor de EU-begroting dat ontstaat door autonome tariefcontingenten van visserij- en aquacultuurproducten bedraagt ongeveer 185,5 miljoen EUR per jaar (gemiddelde over de periode van drie jaar). 3. Nederlandse positie ten aanzien van het voorstel a) Essentie Nederlands beleid op dit terrein De rechten van het gemeenschappelijk douanetarief vallen onder de exclusieve bevoegdheid van de Unie. Nederland is voorstander van vrijhandel en het wegnemen van import- of exportheffingen, zo ook in de visserij. Daarnaast staat Nederland voor een economisch gezonde visserijsector, die concurrerend is en werkgelegenheid biedt. b) Beoordeling + inzet ten aanzien van dit voorstel Gezien de positieve resultaten van de externe evaluatie, staat Nederland positief tegenover de inzet om de tariefvrijstellingen voor visserijproducten voor drie jaar voort te zetten. De algemene indruk is wel dat menig tariefcontingent in het voorstel te laag is. Bij onzekerheid of er wel voldoende contingent beschikbaar is, ontstaat tussen visverwerkers een wedloop op het contingent en neemt het risico op speculatie toe. Er ontstaat zo een ongelijk speelveld, want bij een wedloop zijn de minder draagkrachtige ondernemingen doorgaans niet in staat tijdig voldoende contingent te verwerven. De Nederlandse regering wenst om dezelfde reden ook het huidige stelsel voor automatische ophoging van bepaalde contingenten te behouden. De inzet van de Nederlandse regering bij het vaststellen van de contingenten zal het bereiken van een verantwoord compromis tussen de belangen van de visverwerkers en die van de visproducenten zijn. Dat geldt ook voor de voorgestelde hoogte voor het tariefcontingent voor platvis. De Nederlandse visserijorganisaties hebben namelijk (alleen) bezwaar tegen het ongewijzigde contingent voor platvis (5.000 ton): goedkope import van platvis is naar hun opvatting nadelig voor hun afzet en prijsvorming. Ze vinden dat dit contingent verwijderd moet worden, omdat de toegestane vangsthoeveelheden van Noordzeeschol inmiddels Bijlage fichedocument, pagina 22