BrabantZorg Reizen Reis Texel

Transcriptie

1 BrabantZorg Reizen Reis Texel 11 t/m 15 september

2 De deelnemers aan de reis: Dhr. Van Raaij Mevr. Van Raaij Dhr. Van Grunsven Dhr. Van Bergen Mevr. Burkunk Dhr. Burkunk 2

3 Dhr. Zwiers Mevr. Hoefs Dhr. Puts Dhr. Cafferata Dhr. Selder Mevr. Van den Elsen 3

4 Reisleider Nelly Kuijpers Zorg: Ellen v.d. Heijden en Ellen Velvis Begeleiding: Peter Cafferata Jan van Dam Hannie Neijts Harrie Neijts 4

5 Zondag 11 september 2016 De reis start in Noorderkroon in Den Bosch met koffie en gebak en we maken we kennis met elkaar. 5

6 Restaurant Stoom in Den Helder is ons lunchadres en wat hadden zij heerlijke broodjes voor ons! 6

7 En dan door naar het nationaal reddingsmuseum Dorus Rijkers in Den Helder. De gids vertelt enthousiast de geschiedenis van het Nederlandse reddingswezen op zee. Zie links op de foto onze jarige Heer Burkunk! 7

8 Informatie over het Reddingsmuseum geschreven door deelnemer van de reis Dhr. Van Bergen, waarvoor hartelijk dank! Reddingsmuseum Er is heel wat te zien in het Reddingsmuseum en te vernemen over het prachtige werk van de reddingsdiensten. Het gaat hier voornamelijk over het redden van mensen uit zee. Wanneer je bedenkt wat er allemaal komt kijken als er iemand op zee in nood is en gered moet worden. Er ontstaat een noodsituatie op een schip. De eerste actie zal zijn dat de noodsituatie wereldkundig gemaakt moet worden, zodat iemand in actie kan komen. Vroeger werden hiertoe rode Lichtkogels gebruikt die kilometers ver te zien zijn en een tijdje blijven omdat ze met een parachuutje naar beneden komen. Door vanuit twee punten aan de kust de richting te bepalen, waarin de lichtkogel werd gezien, kon bepaald worden in welke richting redders moesten gaan om bij het nood-schip te komen. Deze richting peiling werd veelal gedaan vanuit een of twee vuurtorens die bemand waren, juist om problemen op zee waar te nemen. Redddingsdiensten werden opgeroepen door de vuurtorenwachter en konden in actie komen, natuurlijk wisten de redders alleen maar dat er een lichtkogel was gezien en in welke richting. Ze hadden dus geen idee wat er aan de hand was op het in nood verkerende schip. Door de richting van de noodseinen op een zeekaart uit te zetten, kon er redelijk nauwkeurig worden bepaald in welke richting de reddingboot en hoe ver die zou moeten gaan varen. Die richting werd met een magnetisch kompas aangehouden. Door het uitgooien van een lijn (touw), met daarin op vaste afstanden knopen, kon de snelheid van de reddingsboot worden geschat en als je dan de vaartijd weet dan kun je de afgelegde afstand bepalen. Werd het schip in nood zo gevonden dan was het tijd voor de echte reddingsactie, zoals opvarenden laten overstappen op de reddingsboot en dezelfde weg terug naar de thuishaven van de reddingsboot. 8

9 Tegenwoordig gaan dingen toch een stuk gemakkelijker: voor een noodmelding kan gebruik gemaakt worden van de Marifoon; een draadloos telefoonsysteem (figuur 1), waarmee ieder zeevarend schip uitgerust dient te zijn. Op een speciaal noodkanaal wordt door de kuststations/vuurtorens dag en nacht geluisterd. De positie waar het schip in nood zich bevindt, is door een GPS-systeem aan boord meteen te bepalen en die positie wordt aan de reddingsboot doorgegeven, zodat deze naar de juiste positie kan uitvaren. Iets dergelijks geldt ook voor een reddingshelikopter. Figuur 1 Marifoon 9

10 Voordat de Marifoon in gebruik kwam, was er wel verbinding met een schip op zee te maken middels radiotelegrafie: morse signalen door een zender aan boord uitgezonden. Er moest dus een telegrafist aan boord zijn. Bij de marine noemde ze die marconist. Hij maakte gebruik van een uitvinding van Merconi die de radiotelegrafie heeft uitgevonden (in 1896). In het museum is ook een Radiohut nagebouwd, zoals die op grotere schepen was gebouwd: de radioman (officier) beschikte over een of meerdere radioontvangers, waarvan er een continu was afgestemd op de nood-golflente 600 meter. Verder waren er een paar klokken en een radiozender aanwezig en klaar voor gebruik. Figuur 2 radiohut moderner dan die in het museum In het museum is ook een prachtig overzicht opgebouwd met vroegere navigatiemiddelen, zoals hiervoor al genoemd: kompassen, een handlog (touw met knopen voor de snelheidsbepaling). Over de kompassen en hoe er genavigeerd werd voordat er kompassen waren, zijn hele boekwerken volgeschreven: het bepalen van de hoofdrichtingen Noord Oost Zuid West gebeurde aan de hand van zon en maan, s Nachts ook aan de stand van de sterren en planeten. 10

11 Daar komt best wat wiskunde aan te pas en is boeiend om je er in te verdiepen. De zeelieden die voor de navigatie verantwoordelijk waren, waren bekend met astronomie (sterrenkunde) en konden ingewikkelde verfijnde meetinstrumenten gebruiken zoals sextanten, prismakijkers, precisie-klokken. Nadat we zelf de windkracht 10 mogen voelen in de windtunnel is het tijd om afscheid te nemen en reizen we door naar de terminal om de boot te halen. 11

12 De haven van Den Helder 12

13 In hotel Tesselhof worden we gastvrij ontvangen en na het diner genieten we voldaan onder het genot van een drankje van de vrije avond. 13

14 Maandag 12 september Het lijkt wel zomer!! Dus iedereen wil graag naar buiten.op het terras.met uitzicht op zee! 14

15 15

16 s-middags maken we een huifkartocht met de Jan Plezier door het nationaal Park Duinen van Texel De zonnebril op en drinken mee! 16

17 Tijdens de stop gaan we even de benen strekken onder het genot van koffie/thee met koek. Tijdens de rit proeven we het Texels juttertje..een lokale likeur. 17

18 Dinsdag 13 september Vandaag gaan we naar het Juttersmuseum Kaap Skil in Oudeschild Naar de gekleurde verhalen van strandjutter Piet kun je uren luisteren. We krijgen uitleg over het juttersvak en verhalen over de zee. 18

19 19

20 Na de lunch in het Juttersmuseum gaan we ZELF een jutterstuk maken van schelpen, stukjes touw, flessendoppen en allerlei andere rommeltjes uit zee. 20

21 We hebben aandachtig geluisterd hoe het moet 21

22 Woensdag 14 september Vandaag gaan we naar het strand en blijven daar lunchen. We rijden een toeristische route en we genieten van het prachtige weer. We hebben zo geboft deze vakantie; 28 graden en een briesje wind. Dit is echt vakantie!! 22

23 Het natuurcentrum Ecomare ligt midden in het nationaal Park. We maken een wandeling langs de zeehonden- en zeevogelopvang. 23

24 In het gebouw bezoeken we de walviszaal; zeer de moeite waard (en lekker koel). s Avonds genieten we buiten op het terras nog even na van deze vakantiedag. 24

25 Donderdag 15 september s Morgens moeten we helaas alweer vertrekken en begint de terugreis. We nemen afscheid van Texel. De Slufter 25

26 Op het terras van het pannenkoekenhuis De Platanen in Velsen Zuid nemen we uitgebreid afscheid van elkaar. Tot ziens klinkt het overal. Nawoord: Wat hebben we het erg naar onze zin gehad op het prachtige eiland Texel! Het zeldzaam mooie, warme weer in september heeft zeker een rol gespeeld maar net zo belangrijk is de sfeer in de groep. Deze was uitstekend en het bankje buiten bij het hotel was erg gewild. Gelukkig ontdekten we de laatste avond aan de zijkant in de winkelstraat dat ons eigen hotel ook een prachtig terras heeft. We kunnen terugkijken op een heerlijke, ontspannen vakantie met mooie en leerzame excursies. Samen hebben we voor mooie herinneringen gezorgd. Bedankt allemaal! Nelly Kuijpers Reisleidster van BrabantZorg Reizen 26