SPIN IN T WEB. TIMMER, BOOR & KLUS ALS N MAN >> p24 HERMAN BROOD & IK WAAK OVER JE PRIVACY! NEW YORK SOCIALITE PLATEN BAK EENS N GOEDE STEAK!

Transcriptie

1 TIMMER, BOOR & KLUS ALS N MAN >> p24 NR 8 - NOVEMBER ,95 FRITS WESTER SPIN IN T WEB + WAT DE POLITICI VAN HEM VINDEN 11 PLATEN DIE JE NÍET MOET DRAAIEN IN DE SLAAPKAMER SPECIAL BAK EENS N GOEDE STEAK! VOORPUBLICATIE HERMAN BROOD & IK door Bertus Borgers MANIFEST WAAK OVER JE PRIVACY! door Bart de Koning PROFIEL NEW YORK SOCIALITE Het succes van Michiel Vos INTERVIEW DANIEL CRAIG DAT IK BOND WERD, WAS PUUR GELUK DOE WAT AAN JE STEM (ECHT, GELOOF ONS) >> p34 Psst, had je al van The Medics gehoord? >> p LUCKY FONZ III ROYAL ASCOT HUGO BORST WOUTER HAMEL TOM BARMAN 5 DUIKHORLOGES ESQUIRE S AUTO VAN HET JAAR STEFAN DE WALLE BERLIJN + ECHT ALLES OVER BOOTS AP

2 NOVEMBER 2011 / NR. 8 Stijl&inhoud INHOUD OP DE COVER Frits Wester, exclusief voor Esquire gefotografeerd door Fotofloor. Frits draagt een overjas van Boss Selection, overhemd van Eton, spijkerbroek van Trussardi, zonnebril van Lacoste en handschoenen van Boss Orange. 32 FOTOBOEKEN: OLIFANTEN IN BERLIJN 36 KEN JE STEM! HIJ ZEGT MEER DAN JE DENKT 38 FILM: HAUER ALS HEINEKEN 40 BOEK: IVO WEYEL LEEST 41 MUZIEK: MEET THE MEDICS IN BAGDAD WONEN IS NIET LEUK LEVENSLESSEN VAN AD MELKERT door Erik Kuipers 44 STEAK! DE PERFECTE KOK BEREIDT DE PERFECTE STEAK 48 COVERVERHAAL KUIFJE IN DEN HAAG door Vanessa Oostijen, fotografie FotoFloor 56 DANIELA RUAH DE VROUW DIE VIJF PAGINA S BEELD WAARD IS ZÓ WORD JE MAN VAN DE WERELD 16 MENEER HEEFT SMAAK WOUTER HAMEL, MUZIKANT door Lauri Berkhoudt, fotografie Marcus Koppen 19 DE SNEAKER DIE ALTIJD PAST 20 DUIKHORLOGES, NIEUWE VANGST 22 ESQUIRE S AUTO VAN HET JAAR 24 ZAGEN, BOREN, SCHAVEN..., MOOI MAN 26 TOM BARMAN LANGS DE MEETLAT, 28 WAAROM JIJ JE WÉL ZORGEN MOET MAKEN OVER JE PRIVACY door Bart de Koning 22

3 INHOUD NOVEMBER 2011 / NR. 8 Stijl&inhoud LUCKY FONZ III FIETST TUSSEN DE BUIEN DOOR door Gandor Bronkhorst, fotografie Anne Timmer 72 NIEUWE RUBRIEK! MY VINTAGE YEAR door Rens Lieman, fotografie Carli Hermès 74 MICHIEL VOS NEDERLANDER IN DE NEW YORKSE SOCIALE ELITE 88 FUCK, FUCK, FUCK DANIEL CRAIG PRAAT ER LUSTIG OP LOS 82 HOE SCHOON IS CITROËN fotografie Torben Raun Esquire s dresscode 94 ZO DRAAG JE JE BOOTS 97 DE BESTE BOOTS VAN DE STRAAT 98 IN HET HART VAN DE BRITSE ELITE 100 SMEREN, HEREN! DE BESTE OLIËN 102 ESQUIRE S URGENTE LIJST 106 VOORPUBLICATIE IK HOU VAN HERMAN door Bertus Borgers 112 LEVENSLESSEN VAN HELEN MIRREN 114 HUGO WEET: LEEFTIJD IS RELATIEF Over uw coverpersoon (1) HANS HILLEN, Minister van Defensie Hoe oud Frits ook wordt, hij blijft een jonge hond, enthousiast afstormend op nieuwe journalistieke of politieke buit, alsof het de eerste keer is. Hij vertelt graag over zijn doelpunten, maar nooit als opschepper, gewoon omdat hij er trots op is.

4 essentialia essentialia Waar we deze herfst lastig zonder kunnen Basketbalsneaker Driepunter Hoewel uw lijfblad ter bevordering van stijl eerder smart dan casual gekleed gaat, zijn we niet ongevoelig voor een paar mooie basketbalsneakers. Daar brengen we drie zwaarwegende punten voor in stelling. Dit soort sneakers (hoog, gestroomlijnd, zonder opzichtig logo of overbodige details) ogen subtiel en volwassen, waardoor de link met een al te uitgesproken street-stijl achterwege blijft. Ze laten zich als gevolg daarvan heel goed dragen onder ons herfsttenue van trenchcoat, chino en opgerolde hemdsmouwen. Tot slot zijn ze ook praktisch: droog, stijlvol en warm: zie hier de schoenen van dit najaar, zonder overigens dogmatisch te willen zijn. Verderop in dit nummer: erg veel najaarsboots. 1 1 van 4 Lichtblauwe basketbalsneakers van D&G prijs op aanvraag Laat ze niet ontbreken Lange sokken van Marc O Polo 10,95 plus Er is meer fotografie Anne Timmer Suède maïsgele basketbalsneakers van Converse 89,95 Leren basketbalsneakers van Hogan Rebel 260 Leer-suede basketbalsneakers van Geox 119,95 12 ESQUIRE NOVEMBER 2011

5 essentialia Klusman 4.1 Kies je wapen Omdat de man van nu niet alleen stijlvol, maar ook zelfredzaam is in eigen huis én dat van de hulpbehoevende buurvrouw Bosch GBH 36-VLI Compact accu-hamerboor, via kruis.nl, 428,35 DE KLUS Boren in de muur HET GEREEDSCHAP Klein en licht vergeleken met andere hamerboren op accu, edoch boort deze Bosch GBH 36-VLI Compact moeiteloos door steen of gehamerd beton. Heeft een motortje zonder koolborstels, is daardoor onderhoudsvrij. van 4 Metabo STE 65 SP Decoupeerzaag, via toolsxl.nl, 74,50 DE KLUS Laminaat/balken/vrouwen zagen HET GEREEDSCHAP Eenvoudig zagen in verschillende soorten hout en metaal met deze pendeldecoupeerzaag. Vooral geschikt voor het zagen in bochten, maar met een beetje vaste hand ook voor de rechte lijnen. De werkbank (zie Basistools ) is bij deze klus onmisbaar. DE KLUS Schroeven HET GEREEDSCHAP Voor het aandraaien van de kruiskop in het fietsenlampje volstaat de schroevendraaier van de lokale bouwmarkt, maar voor de wat grotere klussen is het gemak van deze elektrische schroevendraaier van Bosch (met magnetische bithouder en ingebouwde lamp, voor als het allemaal wat langer duurt dan gepland) best handig. Een tiendelige bitset mag overigens niet ontbreken in de gereedschapskist, en die krijg je er ook nog bij. Bosch PSR 7,2 LI accu-schroevendraaier, via gereedschapwebshop.nl, 84,95 Klusman 4.2 De basis Metalen gereedschapskist van Cantilever, via ebay, 30 (Weg met die plastic Bob de Bouwer-gereedschapskisten. Deze rode, metalen kist met vijf bladen willen we. Waar je tenminste nog goed last van hebt als je er met je scheenbeen tegenaan stoot.) Werkbank Workmate WM825 van Black and Decker, via powertoolshop, 129 Verstelbare moersleutel (30-255mm) van Facom, via toolsxl.nl, 32,50 Klusman 4.3 Klusvest Amerika, het land dat met de blote knuisten van ware pioniers is opgebouwd, is de thuishaven van Woolrich. Gelukkig wordt dat erfgoed ook over ons land verspreid. Vast ter inspiratie: dit klusvest van Woolrich. Klauwhamer van Ironside, via kruis.nl, 29,83 Waterpas met digitale hoekmeter van Skandia, via klushandel.nl, 57,60 John Rich&Bros Upstate Blazer van Woolrich, 439 Rolbandmaat Comfort 8m van Skandia, via gereedschapwebshop.nl, 11,99 18 ESQUIRE NOVEMBER 2011

6

7 door Julian Sanction fotografie Ari Michelson Vrouw om van te houden hallo Esquire, ik ben het, Daniela! We vroegen Daniela Ruah, de Portugees-Amerikaanse actrice uit NCIS: Los Angeles, om ons gedurende drie dagen elke dag te bellen. Wanneer ze maar wilde. En dat deed ze. ESQUIRE OKTOBER

8

9 Esquire interview Daniel Craig is een Engelse filmster. Zijn er nog vragen? hij maakte dit jaar drie gegarandeerde blockbusters (één bond!). Toch valt het niet mee om Daniel Craig te leren kennen. Een dialoog door Tom Chiarella Fotografie door Nigel Parry

10 De man die wat kan man van de wereld De man van nu is een man die van alles kan. Of zou moeten kunnen. Maar er zijn zoveel dingen, die je nooit op school kon leren. Daarom wat bijscholing. Want de man van nu is: de man van de wereld. SNELLE OPLOSSINGEN voor Onderweg Rits stuk Controleer of er een stukje van de stof vastzit. Blijkt dat het geval: verwijder het en haal de rits een paar keer op en neer. Als dat niet helpt, wrijf met een potlood langs de rits. Het grafiet van het potlood werkt als een droog smeermiddel. Statisch geladen Zoek een kledinghanger. Wrijf het tegen wat statisch geladen is het metaal haalt de lading eraf. Slechte adem op een feestje Vraag om een glas water en een schijfje limoen. Knijp al het sap in het water, en drink op. Wijn gemorst Gebruik een droog servetje en laat het zoveel mogelijk vocht opnemen. Dep vervolgens het getroffen kledingstuk in koud water zodat de vlek wel vochtig blijft en zich niet kan hechten. Nooit wrijven. Vraag de conciërge / een local / je gezelschap naar een goede stomerij. Ga direct. Niet gepoetste schoenen Eet een banaan. Gebruik de binnenkant van de schil om je schoenen een tijdelijke glans te geven. Die schil kan overigens ook gebruikt worden om muggenbeten wat draaglijker te maken ZO DELEGEER JE Weet wat je wil én wat je kunt delegeren. Dus geen persoonlijke activiteiten (je moeder verdient een bos bloemen die je zelf hebt uitgekozen) en niets vertrouwelijks. Wees duidelijk. Ontzettend duidelijk. Schrijf uit wat je wil, wanneer je het hebben wil en hoe het dient uitgevoerd te worden. Dit voorkomt verdere vragen. Maak duidelijk dat de collega aan wie je dit delegeert the (wo)man for the job is. Hij/zij kan het beter, sneller en efficiënter dan jij, en daarom heb je hem/haar nodig. Waak over het proces. Stel tussentijdse doelen, controleer de voortgang en geef feedback. Je hebt je collega dan wel een verantwoordelijkheid gegeven, eindverantwoordelijke blijf jij. Zeg dank je wel.

11 WORSTEL MET EEN ALLIGATOR Als geleerd van wijlen alligatorheld Steve Irwin. Als de alligator zijn kaken om jouw arm of hand heeft geklemd, sla hem dan op de snuit. Krokodillen openen doorgaans al hun bek bij de lichtste aanraking op hun neus. VERSLA EEN HAAI Haaienexpert Valerie Taylor gaf Esquire twee tips om een haaienaanval tegen te gaan. En nee, meer kun je niet doen. Behalve hopen op een goede afloop Voordat je een light snack voor de haai wordt, probeer hem op zijn oog te slaan. Ze haten alles wat ze maar aanraakt Wees agressief: zwem met gebalde vuisten naar de haai toe. Je zult het misschien niet zeggen, maar haaien zijn niet gewend aan agressiviteit. De meeste wezens zwemmen rap de andere kant op. Ga zitten op de krokodil, bedek zijn ogen en houd zijn kop naar achteren. Dit zal het beest overdonderen, en hem ervan weerhouden te schudden en omver te rollen om uit je greep te komen en je vervolgens op te eten. Want onthoud, een alligator heeft 82 tanden, elk zo scherp als een scheermes. Je leeft nog? Goed zo. Nu snel naar het ziekenhuis. Er leven duizenden bacteriën in de bek van een krokodil. Als je al niet bent doodgebeten, ga je wel dood aan een infectie. SABREREN (KUN JE LEREN) Een klassieke kunst, maar daarom niet minder mannelijk. Een fles champagne sabreren is tenslotte hét toonbeeld van zelfverzekerdheid op een chique gelegenheid. Erin geloven en zonder aarzelen de beweging maken, is namelijk de basis. Voor de rest: verwijder het muselet (het ijzerdraadje) en de folie eromheen Verwijder de folie tussen het tweede etiket en de kurkhals (zodat de hals mooi glad is) Hou met gestrekte arm de fles in een hoek van dertig graden in je linkerhand en de sabel in de rechter (omgekeerd voor linkshandigen) Laat de sabel een paar keer over de hals glijden Maak de beslissende, vloeiende beweging zonder aarzeling. Hadden we al gezegd omstanders te waarschuwen en mogelijke gasten, kunstwerken of ander waardevols uit de vuurlinie te halen?

12 ik word nergens chagrijnig van Wat in den haag wordt gemeld, is pas belangrijk als het wordt geresoneerd door Frits Wester. En die legt het allemaal goedgemutst uit. Ook aan Esquire. door Vanessa Oostijen fotografie Fotofloor styling Clyde Semmoh visagie Hanneke de Hartog

13 Esquire interview Trenchcoat van Trussardi 600 Overhemd van Jefferson Hotel via Jefferson Hotel 129 Donkerblauw vest van Boss Black 349

14 E s q u i r e w i n d t z i c h o p Fotoboek & kunst Berlijnse kuur Kortgeleden schraapte een berlijnse galerie verf van zijn binnenmuur, om daaronder een vroeg werk van graffiti-artiest banksy te ontdekken. De ontdekking van vintage moderne kunst, het kan in Berlijn, de stad waar creativiteit ontplooit, Europa zich centreert, en waar zoals bekend de hele geschiedenis van de twintigste eeuw op straat zichtbaar is. Dat laatste is het meest gehoorde verhaal waarom Berlijn zo n aantrekkingskracht heeft op creatievelingen wereldwijd. Maar wie beter kijkt naar de fotoboeken, multimediale kunst en architectuur van de stad, ziet dat daar weinig in terugkomt van alle sporen uit het verleden. Berlijn is bovenal nu. Zie bijvoorbeeld het fotoboek Berlin van Mitch Epstein (rechts). Het zet de rauwheid van de stad perfect neer, maar juist in die sfeer komen onalledaagse taferelen ineens tot leven; olifanten in een grauwe flatwijk, een laptop op een begraafplaats. Een mooi boek, met dito beeld van een niet bijster mooie stad, die desondanks zoveel excentriciteit opwekt. 24 ESQUIRE NOVEMBER 2011

15 manifest column door Michiel Borstlap illustratie Moker Kantjeboord Berlin, die stadt, die immer wird >> Giovanni Chiaramonte >> schirmer/mosel - 39,80 Daarnaast zijn er waarschijnlijk ook praktische redenen waarom de stad creativiteit aantrekt. De stad is ten eerste betaalbaar; in wijken als Bergheim en Kreuzberg zijn appartementen te huur voor de prijs van een kamer in Groningen. Daarnaast biedt die rauwe, onderontwikkelde kant van de stad veel mogelijkheden voor acute kunst als pop up-concerten en street art. Leegstaande panden dienen als tentoonstellingsruimtes, kraakpanden als pop up-winkels en metro-overgangen als openluchtkroegen. Het fotoboek Berlin, die Stadt, die immer wird (links), van Giovanni Chiaramonte, toont de constante verandering van de stad, met prachtige voor-en-na-fotografie. Het boek bewijst: Berlijn is bovenal een stad waar dingen mogelijk zijn. Dat is deels te danken aan het stadsbestuur, dat al een poosje geleden besloot dat het creativiteit moet stimuleren, niet begrenzen. Wanneer een twintigtal mensen tijdens een pop-up concert bier wil drinken op straat, dan wordt dat gedoogd. Spontane activiteiten ondersteund. Dat gegeven, in combinatie met een vriendelijkheid die bewoners van metropolen als Parijs en Londen al lang geleden hebben ingeruild voor arrogantie, maakt de stad bijzonder leefbaar voor wie zijn eigen gang wil gaan. Berlijn heeft de rauwheid die bijvoorbeeld Amsterdam in de jaren tachtig ook had, en waar ook initiatieven als de it en Roxy uit voortkwamen. Maar overregulatie, klagende buren, hoge huren en commercialisatie hebben het vuur uit de Amsterdamse creativiteit gehaald dat in Berlijn nog welig woekert. En dat de geweldigste beelden oplevert. Berlin >> mitch epstein >> steidl - 45 Decennia lang bedient hij, Piet, een pontje. Het pontje, dat plaats biedt aan fietsers en voetgangers, vaart tussen de twee oevers van de Vecht, tussen Nederhorst den Berg en Nigtevegt. De totale tocht bedraagt enige tientallen meters. Misschien maakt hij wel vijftig overtochten per dag, door weer en wind, met slechts de vier jaargetijden aan zijn zijde. Piet ziet er uit als een zeeman die alle wateren op deze aardbol diverse malen met zijn schoener heeft doorkliefd. Uiteraard een witgrijze, volle baard, sterke beaderde bovenarmen, voorzien van een oude tatoeage. Piet is mateloos populair in het dorp. De ongekroonde burgemeester, de man aan wie de dorpelingen graag hun verhaal kwijt willen. Soms passeerde ik met mijn bootje de pont. Van ver kon ik zijn glimlach zien en hij trakteerde me soms op een vette, doorleefde knipoog. Vorig jaar pas kreeg hij van de gemeente een nieuw pontje, de oude was zo versleten dat je soms zou denken dat het de overkant niet zou halen. Kantjeboord, zo noemt Piet zijn nieuwe pont. Op de poster van het muziekfestival dat de gemeente onlangs organiseerde prijkte een lange lijst lokale en nationale artiesten. Tussen Ria Valk en Hans Dulfer, stond de naam van Piet. Piet had de organisatie verteld dat hij wel wat karaoke wilde verzorgen. Uiteindelijk werd Piet aangekondigd en een ovatie viel hem ten deel. Piet zei door de microfoon dat de CD-speler niet werkte en dat hij a capella, onbegeleid, zou gaan zingen. Normaal gesproken zou geen enkele artiest zich wagen aan een solooptreden. Maar Piet schraapte zijn keel en begon. Het applaus werd, na afloop van een kwartier onvervalste Hazes, in de wijde omtrek gehoord. Daags erna fietste ik naar het dorp voor een halfje volkoren. Ik zag Piet, alleen bij zijn Kantjeboord. Hij gaf een vette knipoog. Michiel Borstlap is internationaal vermaard jazzpianist. Deze maand kwam zijn nieuwste album uit, Blue, met odes aan zijn pasgeboren dochter. ESQUIRE NOVEMBER

16 De pianist Komende maand zou Herman Brood 65 zijn geworden. zijn oude bandmaat Bertus Borgers over... een voorpublicatie. Door Bertus Borgers Fotografie Gerke Kok Ergens in de eerste helft van de jaren zeventig werd ik uitgenodigd om op een jamsessie te komen spelen. Ik dacht ergens in t Gooi. Het vond plaats in een openluchttheater en het werd aangekondigd als een supersessie. Het idee was om een stel leden uit bekende popgroepen bij elkaar te zetten (dat was het element super ), zodat zij al improviserend verrassende, nieuwe muziek konden laten ontstaan (het element sessie ). Althans, zoiets beloofde de aankondiging en er was een grote bezetting gecontracteerd om dit allemaal waar te maken. Er zouden jongens komen van Golden Earring (George en Cesar), Cuby en een paar Blizzards (waaronder Eelco), wat mensen van Living Blues en Broer Bogaart en ik van Mr. Albert Show. Er staat me vaag iets van bij dat er ook een nestje achtergrondzangeressen was ingehuurd. De organisatie had tijd ingeruimd om te repeteren, maar daar kwam bij gebrek aan leiding natuurlijk weinig van terecht. Het was meer een kat uit de boom kijken en elkaar afbluffen met trucjes en volume. En de Blizzards waren sowieso te laat (het is ook zó ver weg, dat Drenthe). Zij kwamen pas aan toen we moesten beginnen, dus we stoven het podium maar op en ik zou bij god niet meer weten wat er gespeeld werd. Er ontstond een kakofonie van slecht afgesteld geluid; drummers die maar door bleven rammen, zangers en zangeressen die wat onduidelijke lijnen bleven schreeuwen en gitaristen die met de bas probeerden om tot een zinnig akkoordenschema te komen. Ik keek naar de pianist. Hij was van de Blizzards. Ik had hem nog nooit ontmoet, maar wat ik op de plaat van hem had gehoord, vond ik te gek. Hij zag er goed uit en stond intens te spelen, de ogen gefixeerd op de toetsen, de bek half open. Ik probeerde uit de brei van geluid zijn spel te halen maar ik kon er geen piano in ontdekken. Toen ik in de buurt was van de versterker, waarop zijn elektrische piano was aangesloten, hing ik mijn hoofd voor het speakerdoek. Er kwam absoluut geen geluid uit. De pianist echter speelde of zijn leven ervan afhing, stoer in het oneindige kijkend met zijn mond in een vage grijns. De show was afgelopen en de chaos verplaatste zich naar de ruimte achter de bühne. Slechts een zwart doek scheidde deze ruimte van de speakers in het theater waarop inmiddels schelle soulmuziek werd gedraaid. Sommige muzikanten zaten stil voor zich uit te kijken, zo van: waar ben ik nou toch in beland? Anderen waren alleen maar bezig om aan drank, blow of poeier te komen en dan waren er toch nog een paar dapperen die, boven de herrie uit, probeerden een gesprek op te zetten. De pianist was kalm en glimlachte. Ik ging naast hem zitten. Hoi. Bertus, zei ik, mezelf voorstellend. Herman, zei hij, Herman Brood. Mooie sax. Zijn stem kraakte op een sympathieke manier. Ik had een moeilijk geluid, hoe ging het bij jou? begon ik voorzichtig. Oh, zei hij, bij mij klonk het goed. Ik

17 heb in tijden niet meer zo lekker gespeeld. Even dacht ik: hij zit me te dollen, maar ik zag dat hij het meende. Er ontstond tumult en er viel een zangeres half over ons heen. Overal kwam het kabaal vandaan en die avond hebben we elkaar niet meer gesproken. Kijk, dat was toch wel een aparte gast, die Herman. Sympathiek en met een groot voorstellingsvermogen: hij hoort zichzelf spelen terwijl hij niet eens aanstaat. Een paar jaar later speelde ik op een zondagmiddag in Groningen en toen ik na de set het podium af kwam, stond hij daar, onderaan het trapje. Ik herkende hem meteen. Ik had gehoord dat hij uit de Blizzards was gezet en dat hij nu zelf een bandje was begonnen. Herman Brood, een beetje verlegen lachend. Hij liet weer merken dat hij gecharmeerd was van mijn saxspel, en kwam meteen to the point. Hee, dat nummer dat je zong, Heatwave, heb je daar de akkoorden van? Ja, dat had ik wel. En de tekst? Had ik ook. Of we ergens wat konden gaan drinken? Dan konden we het opschrijven. We zaten op een terras en Herman pakte een paar bierviltjes. Weet je wat mijn favoriete soulnummer is? I Can t Stand The Rain. Bedoel je die originele versie van Ann Peebles? vroeg ik. Jij bent de eerste die dat zegt. Niemand kent het. We hadden elkaar snel gevonden in onze voorkeuren in muziek. Ik schreef de akkoorden op van Heatwave en ik dicteerde de tekst aan Herman die het per couplet op een viltje schreef. Het waren belangrijke momenten. Ik speel vannacht hier in een kroeg met mijn bandje. Blijf je hangen? Ja, ik wilde wel wat blijven hangen in Groningen. Ik had in die tijd nog geen rijbewijs en ik liet het vaak aan het toeval over waar ik de volgende dag naartoe ging. Alleen de dagen dat ik ergens moest spelen, hield ik in de gaten. Op andere dagen maakte het me weinig uit waar het lot me bracht. We hadden het over films, over zangers, over mooie vrouwen, over drugs. Allebei waren we bezig met uit te zoeken wat die spulletjes, die men samenvatte met de term drugs, voor ons leven betekenden. Herman bekende dat hij al sinds zijn achttiende alle dagen streefde naar een relaxt evenwicht van speed en sterke drank. Sigaretten en bier waren niks voor hem. Wat dat betreft waren we tegenovergesteld. Ik rookte, ik blowde, ik vond bier lekker. En ik had me afgekeerd van synthetische dope. En wat is dope? Eerst was er alleen alcohol. En toen kwamen al die poeiers, pillen en plantjes die wij nu samenvatten onder de vage term drugs. Ze kwamen een voor een ons kringetje binnen. Maar wel allemaal in twee jaar tijd! En zonder bijsluiters! We wisten meestal niet waar we aan begonnen. Eerst marihuana en hasjiesj, lol en plezier, zonder kater, zonder buikpijn. Alleen wat hoesten. Toen kwamen de laboratoriumproducten. Speed in de vorm van vermageringspillen tot poeiers in papiertjes, emphedrine, amfetamine, heroïne, cocaïne, lsd op vloeipapier en als pilletje met mooie namen zoals Purple Haze, Morning Glory, Yellow Sunshine en Love Fever. Elke week kwam er wel iets nieuws wat we móesten proberen. Maar er was ook een periode dat ik me oriënteerde op de geschiedenis van drugs in onze streken, en toen kreeg ik te maken met studenten van de sociale academie. Morsige baardmannen die zich niet wasten, maar die mij alles konden vertellen over Belladonna, doornappelzaadjes en het drogen van een jonge vliegenzwam. Er was een truckchauffeur die lange ritten maakte naar Irak, dat toen nog Perzië heette, en naar Afghanistan. Hij smokkelde zwarte Afghaan mee, de zwaarste hasjiesj die ik ooit gerookt heb. En hij bracht ook opium mee, in de vorm van pikzwarte zachte bolletjes. Dat was echt heel lekker, ik kan niet anders zeggen. Alles was goed als je dat rookte, de wereld was volledig in evenwicht. Het spul stonk alleen verschrikkelijk en je vingers werden er zwart van. Maar er was een korte periode dat ik het dagelijks rookte. Zo om de twee weken kwam mijn maat met zijn Een junk, altijd achter de meiden aan, nog nooit een baan gehad, een hedonist, een alcoholist. vrachtwagen terug uit die streken met opium. Totdat hij zijn baan verloor en de toevoer ophield. Esquire voorpublicatie Gelukkig was ik niet zwaar verslaafd, daarvoor gebruikte ik opium te kort en te weinig, maar het afkicken maakte me alert. Gaandeweg groeit je expertise. In de publieke discussie ontstond een scheiding tussen harddrugs en softdrugs. Zo n beetje in de trant van spul waar je wel aan verslaafd raakt en waar je niet aan verslaafd raakt. Heroïne, daar moest ik helemaal niks van hebben. Het liep slecht met je af als je aan dat spul zat. Mijn zwager was de eerste heroïnedode in de streek en ik zag voor mijn ogen hoe toffe gasten in twee maanden tijd vervielen tot onverzorgde stotterende rovertjes. Cocaïne zag ik nauwelijks begin jaren zeventig omdat het werkelijk onbetaalbaar was. Ik las erover in Rolling Stone, waarop ik geabonneerd was. Vooral de verhalen over lsd vond ik interessant. Ik las dat Timothy Leary het had over een heilzame werking bij een deskundig gebruik als medicijn voor de psyche. Ik wilde erin geloven omdat ik verlangde naar iets dat je in één klap, in één haal, een ander mens kon maken. Een volledig mens, helemaal één met het kosmische ritme, verlost van dat stomme verleden. Weg met de erfzonde! Ik las ook dat lsd een behoorlijke aanslag deed op je energie en dat je na een trip de tijd moest nemen om weer te herstellen. Het waren studenten van de Technische Hogeschool, tegenwoordig universiteit genoemd, die hun studie vaarwel hadden gezegd en in hun keuken lsd fabriceerden. Bij hen kochten we Morning Glory voor vijfentwintig gulden per roze pilleke; mijn vrouw, mijn vriend Broer en ik. We sloegen genoeg proviand in en slikten ze vroeg in de avond, na het eten, door. Een half uur later veranderde de hele wereld op een manier die ik niet eens waag te beschrijven. Het was zowel verbijsterend, ademstokkend fascinerend als beangstigend. De hele nacht bleven we bezig. Muziek draaien, muziek maken, kletsen, huilen, lachen, roken, en toen het licht werd liepen we naar buiten. In het park was de wind, die ontstond omdat de bomen woest zwaaiden, en de zon droogde het gras. Tegen een uur of tien waren we weer thuis en vielen voor dood in slaap. Maar terug naar Groningen, waar Herman en ik in café De Koffer zaten te drinken en te kletsen over muziek. Het was al laat toen Herman begon met spelen in een kroegje ESQUIRE JULI / AUGUSTUS

18 Donkerbruine chino van Filippa K 130 Blauwe suède veterschoenen van Gaastra 109,95 Kousen met bergmotief van Burlington 14 het geluk van lucky het moment, IS klaar voor De beste Nederlandse singersongwriter van de herfst. Tekst Gandor Bronkhorst Fotografie Anne Timmer Productie Vanessa Oostijen Styling Clyde Semmoh Visagie Aga Urbanowicz

19 Beige peacoat van Folk via Black Sheep Road 439,95 Beige overhemd van Levi s Made & Crafted 120 Geruite wollen stropdas van The English Hatter 69,95 Kaki ribbroek van CP Company 205 Bruine laarzen van Gaastra 249,95 Wollen pet van Ben Sherman 39,95 Bruine Column Wheel chronograaf van Longines Esquire mode

20 Hoe een advocatenzoon uit Amsterdam introuwde bij een van de machtigste politieke families van Amerika. De onvermoede wegen van RTL-correspondent Michiel Vos. door Daan Dijksman fotografie Cynthia van Elk Behalve een uitgesproken kwaliteitskrant is The New York Times ook tamelijk tuttig, met name als het gaat om de berichtgeving over trouwerijen in het hogere sociale segment. Half juni 2005 wordt er in extenso verslag gedaan van een door priester John P. McGuire in de St. Joseph s Church op Manhattan voltrokken huwelijk tussen een zekere Michiel en Alexandra. De Nederlandse bruidegom is de dan 34-jarige zoon van de Amsterdamse advocaat Pieter Vos, en journalist van beroep. Als moeder van de bruidegom voert The New York Times Geertruida de Boer op, een docente Frans, die aardigheid heeft in activiteiten voor de Alliance Francaise en van wie als plaats van herkomst het Twentse Borne wordt gemeld. De aanleiding voor The New York Times om uitgebreid verslag te doen van dit huwelijk, is niet de aanwezigheid van de bruidegom met die korte, doorsnee-nederlandse achternaam. Diens onuitspreekbare voornaam (die op zijn Amerikaans nog het meest in de buurt komt van Mie-hiel) draagt ook al niet bij tot het type prestigieuze status van het soort waarvan men in dit land wel pap lijkt te lusten. Nee, bepalend in deze is de afkomst van de bruid. De dan 34-jarige Alexandra Pelosi is de jongste dochter (er zijn nog drie zussen en een broer) van Paul Pelosi, een puissant rijke entrepreneur uit San Francisco. Maar wat qua status nog meer telt, is dat Alexandra s moeder Nancy Pelosi op dat moment op nummer drie staat in de 86 ESQUIRE november 2011

21 Esquire profiel ESQUIRE november

22 88 ESQUIRE OKTOBER 2011

23 Esquire achtergrond Is jouw baas een psychopaat? (of ben je het zelf?) Of, misschien nog wel zorgwekkender, ben je er zelf een? Voordat je je CEO in een dwangbuis stopt, stelt Esquire voor dat je eens een paar voorbeelden erbij pakt waar je nog wat van kan leren. Of juist niet. Door Jon Ronson De wereld draait om psychopaten. Althans, dat zeggen psychopaten. De meest vooraanstaande onderzoeker op het gebied van psychopathisch onderzoek, Robert Hare, vertelde me onlangs met een gekwelde uitdrukking op z n gezicht dat ik niet al mijn onderzoek in gevangenissen had moeten doen. Ik had ook tijd moeten doorbrengen op de beursvloer. Echt waar?, vroeg ik. Maar psychopathische beurshandelaren zijn toch niet zo erg als seriemoordenaars? Schouderophalend antwoordde hij: Seriemoordenaars ruïneren families. Psychopaten in bedrijven en politiek ruïneren economieën. Ze ruïneren samenlevingen. Een andere psycholoog, Harvard s Martha Stout, vertelde me dat de karaktertrekken die strebers voortbewegen bij hun meedogenloze stormtocht richting de top dezelfde karaktertrekken zijn die andere psychopaten ertoe bewegen moord en doodslag te plegen. Deze eigenschappen omvatten een welbespraakte charme, een volmaakt gebrek aan empathie en geweten, een enorm gevoel van eigendunk en een vermogen om te manipuleren en liegen zonder wroeging. Als je hun eigenschappen vergelijkt, dan kom je tot griezelige overeenkomsten. Het is een beangstigende gedachte, zei ik tegen haar, dat 99 procent van de mensen wordt gedirigeerd door een psychopathische fractie, die oorlogen begint, economische onrechtvaardigheid in stand houdt en de financiële crisis heeft veroorzaakt. Het is een beangstigende gedachte, antwoordde ze, het is een gedachte die mensen niet vaak hebben. Omdat we zijn opgegroeid met de gedachte dat iedereen een geweten heeft. Ze zweeg even. Ze zijn gek op macht. Ze houden van winnen. Toch twijfelde ik nog. Het is gemakkelijk voor psychologen om zoiets te zeggen. Ze bouwen immers aan hun reputatie met grootse, pole- mische verklaringen zoals deze. Zou ik kunnen doen wat geen enkele psycholoog zou kunnen doen? Zou ik kunnen leren om als een getrainde psychopatenspotter door de gangen van de macht te dwalen om meedogenloze CEO s in het geheim van dichtbij te bestuderen, op zoek naar psychopathische karaktertrekken? Het leek me een briljant idee. En dat is precies wat ik de afgelopen twee jaar gedaan heb. Hierdoor ben ik totaal gekwalificeerd om jou, Esquire-lezer, in te schatten op psychopathie. Je klimt op de maatschappelijke ladder, terwijl je je afvraagt of je de sinistere kwaliteiten hebt om de top te bereiken. Ben je psychopathisch genoeg om daar te komen? Ik geef je een aantal uit het leven gegrepen psychopathische scenario s, zodat je kunt beoordelen hoe je zou reageren als je in een soortgelijke situatie zou zitten. 1 Karla Homolka Karla Homolka is een 41-jarige Canadese. In de vroege jaren negentig vermoordde ze met haar man Paul Bernardo drie jonge vrouwen. Ze filmden zichzelf terwijl ze de vrouwen martelden en verkrachtten, vertelde psycholoog Robert Hare me. Toen de politie Karla mee door het huis leidde waar ze de lichamen in stukken hadden gesneden, zei ze: Mijn zus zou graag dit vloerkleed hebben... Ze namen haar mee de badkamer in en Karla zei: Mag ik je iets vragen? Ik had hier een fles parfum staan... Ze was totaal losgekoppeld van de werkelijkheid. Het was verbijsterend. Hare vertelde me dit verhaal gedurende mijn driedaagse cursus om psychopaten te kunnen herkennen. Hij is de uitvinder van een PCL- ESQUIRE OKTOBER