Van de voorzitter. Financieel: ondanks de crisis heeft Interplast Holland met uw ondersteuning weer veel kunnen

Transcriptie

1 Van de voorzitter Voor u ligt het jaaroverzicht 2012 van Stichting Interplast Holland. Hierin zijn korte verslagen opgenomen van onze missies en andere activiteiten in Uitgebreide missie- en financiële verslagen vindt u op onze website In 2012 waren er 5 reguliere missies en 1 verkennende teamuitzending. Naast de missies naar Burundi, Nigeria (2 X), Guinee-Bissau en Zanzibar hebben we ondersteuning verleend, zowel materieel als adviserend, aan Dokters van de Wereld / Operatie Glimlach. Zij organiseerden missies met Nederlandse plastisch chirurgen naar Sierra Leone en Bangladesh. Met het Burundi team van Interplast is een medewerker van Dokters van de Wereld meegegaan om onze werkwijze te bestuderen en contact met lokale stakeholders te leggen. De verkennende missie vond plaats in Guinee-Conakry en verliep door omstandigheden niet helemaal zoals we bij Interplast gewend zijn! Tijdens onze missies zijn 450 kinderen en (jong) volwassenen geopereerd. Zij hebben hierdoor zicht op een betere toekomst gekregen. We zagen weer veel blije gezichten. Wat betreft opleiding en training: In Guinee-Bissau hebben 2 jonge artsen in opleiding uitgebreid meegewerkt met het Interplast team. In Burundi werkte de staf van de afdeling Oral Surgery van het CHUK in Bujumbura enthousiast mee. Twee Nigerianen, een arts en een verpleegkundig manager, hebben opleiding genoten in het Brandwondencentrum in Oeganda. De voorbereidingen voor het Brandwondencentrum in Mangu / Nigeria zijn dankzij initiator en plastisch chirurg Cees Spronk in volle gang. Financieel: ondanks de crisis heeft Interplast Holland met uw ondersteuning weer veel kunnen doen. Slecht de voorjaarsuitzending naar Burundi is niet doorgegaan. Voor de andere missies waren dankzij onze sponsoren net genoeg financiële middelen om onze afspraken in de diverse landen te kunnen nakomen. U.B.P.S.I. / Uganda: het Brandwondencentrum in Oeganda functioneert naar lokale maatstaven goed. Helaas kunnen zij financieel gezien nog niet zonder onze ondersteuning en hebben we eind 2012 nog een keer bijgesprongen. We zijn de afgelopen 3 jaar bezig geweest met een financiële afbouwregeling. In de toekomst gaan we verder op projectbasis. Brandwondenpreventie: het brandwondenpreventieprogramma dat samen en/of met steun van de Nederlandse Brandwonden Stichting, Cordaid en Stichting Liberty werd uitgevoerd, is een groot succes. Er zijn vele sessies in de sloppenwijken van Kampala gehouden waarbij bijna mensen werden geïnformeerd over de onveilige situaties en Eerste hulp bij brandwonden. Tijdens onze laatste visitatie aan Uganda in november en december hebben we de projectfase geëvalueerd. Er zijn zichtbare attitude- en gedragsveranderingen en zelfs minder slachtoffers zo bleek uit bezoeken aan verschillende sloppenwijken en interviews met Local Community Leaders. Om een en ander sustainable (duurzaam) te maken voor de toekomst is er op hoog niveau overleg geweest met Unicef Uganda en het Uganda Red Cross Society. Er zijn afspraken gemaakt om dit succesvolle preventieprogramma te integreren in hun bestaande Community Based Programs.

2 Vrijwilligers: zonder de steun van onze hardwerkende vrijwilligers was het allemaal niet gelukt! Een van onze vrijwilligers van het eerste uur Marie Therese de By - de Bakker is dan ook benoemd tot Officier in de Orde van Oranje. Zij ontving het lintje uit de handen van de burgemeester van Den Haag. De waardering voor het werk van Interplast en de inzet van haar vrijwilligers is nog steeds groot! Samenwerking Dokters van de Wereld: in het komende jaar zal de samenwerking met Dokters van de Wereld voor operatie glimlach zich verder uitbreiden. Gesprekken hierover zullen begin 2013 plaatsvinden. Al dit werk is alleen mogelijk dank zij onze sponsors! Zonder uw steun en bijdragen was dit allemaal niet mogelijk geweest. Leest u vooral de korte verslagen of volg ons op onze website met uitgebreide verslagen Veel dank, thank you, merci beaucoup, vielen dank, shukran djazilan, asante sana, webalenyo! Rein J. Zeeman Inleiding Stichting Interplast Holland is een ideële organisatie die zich richt op reconstructieve chirurgie voor kinderen en (jong) volwassenen in ontwikkelingslanden. Jaarlijks wordt een aantal teams van ervaren Nederlandse plastisch en reconstructief chirurgen, anesthesiologen en operatie- en anesthesieassistenten uitgezonden. De artsen en assistenten, die ter plekke worden bijgestaan door lokale artsen en verpleegkundigen, zetten zich hiervoor kosteloos tijdens hun vakanties in. Zij bieden hulp door: - het uitvoeren van kosteloze reconstructieve operaties bij kinderen en (jong) volwassenen met lip- en gehemeltespleten (schisis), brandwondverminkingen, tumoren en andere aangeboren en/of verworven (bijvoorbeeld oorlogsslachtoffers) afwijkingen - het opleiden van lokaal medisch personeel in de reconstructieve chirurgie, anesthesiologie en verpleegkundige technieken - te helpen bij het opzetten van brandwondafdelingen en afdelingen voor reconstructieve chirurgie binnen de bestaande ziekenhuizen en ondersteuning bieden bij het organiseren van nationale brandwonden preventiecampagnes Om duurzame resultaten te bereiken, wordt intensief samengewerkt met lokale ziekenhuizen, artsen, verpleegkundigen, universiteiten en hulporganisaties. Om de lokale ziekenhuizen zoveel mogelijk te ontlasten worden alle materialen die nodig zijn voor circa operaties meegenomen vanuit Nederland

3 Interplast is een internationale organisatie die in 1969 in de Verenigde Staten ontstond. In 1990 werd Stichting Interplast Holland opgericht. In vele andere landen is Interplast inmiddels vertegenwoordigd. Interplast Holland is als stichting volledig onafhankelijk van haar zusterorganisaties. Interplast Holland richt zich momenteel voornamelijk op Zanzibar, Burundi, Nigeria, Oeganda en Guinee-Bissau. Naar deze landen vinden jaarlijks missies plaats. Om de paar jaar wordt op uitnodiging van, en in samenwerking met, Zr. André Lemmers van Yayasan Sinar Pelangi een missie naar Indonesië georganiseerd. In het verleden werden teams uitgezonden naar Vietnam, Pakistan, India, Bhutan en Libanon. VISIE Stichting Interplast Holland beoogt in ontwikkelingslanden een samenleving ng waarin kinderen en volwassenen met lichamelijke beperkingen medisch worden behandeld, zodat ze fysiek, geestelijk en sociaal volledig te participeren in hun omgeving. MISSIE Stichting Interplast Holland is een ideële organisatie die een bijdr drage wil leveren aan de ontwikkeling op het gebied van de reconstructieve behandelingen en chirurgie in ontwikkelingslanden door middels van participatie tot zelfstandigheid van lokale artsen, verpleegkundigen en andere medewerkers is bereikt. De organisatie kan dit bewerkstelligen door de uitvoering van operaties, trainingen en opleidingen tijdens teamuitzendingen, de oprichting en ondersteuning van plastisch/reconstructieve- en brandwondencentra, en het opzetten van brandwondenpreventieprogramma s. Samenwerking met andere instanties en organisaties binnen en buiten Nederland staat voor Stichting Interplast Holland hoog op de agenda. Binnen Nederland wil de organisatie een gestructureerde administratieve- en beleidsondersteuning van vrijwilligers en medewerkers op kantoor.

4 Guinee-Bissau januari - februari 2012 Alweer een jaar voorbij Sinds 2008 de vijfde Interplast Holland-missie naar Guinee-Bissau! Alles was weer prima voorbereid door het lokale organisatiecomité: Consul Jan van Maanen, zijn echtgenote Will en Johannes Mooij. Dankzij een goede lokale pre-screening zijn er maar weinig patiënten die nu door het team gezien worden die niet in aanmerking komen voor operatie. Twee jonge artsen, Chris en Delfim, zijn op eigen verzoek door het ministerie van gezondheid aan het team toegevoegd. Charlotte komt deze keer direct met het team mee en kan niet langer blijven voor de nazorg! Deze moet Chris en Delfim op zich gaan nemen. Week 1: maar één anesthesiemachine Tijdens het inrichten van de operatiekamer bleek maar één anesthesiemachine aanwezig die werkte. Gelukkig kon er begin van de week één geleend worden van het lepraziekenhuis niet al te ver weg van Bissau. Op de operatiekamer was het vaak een drukte van belang, ook dankzij veel aandacht van de media voor het werk van Interplast. Alles verloopt goed en in de eerste week konden er 43 patiënten geopereerd worden. Chris en Delfim werken enthousiast mee maar zijn basisartsen en moeten nog veel leren voordat ze iets zelfstandig kunnen doen, zo schrijft Rein Zeeman in zijn verslag van de missie. Dit in tegenstelling tot Dr. Lassana Intchsso die alle Noma operaties samen (of onder begeleiding) met Rein uitvoert. Dr. Lassana gaat het nieuw te openen Noma ziekenhuis (is bijna klaar) leiden en is nu zeker in staat de niet te complexe operaties zelf uit te voeren. Dr. Lassana, Sr. Fatima en dr. Zeeman na een succesvolle operatie Een passage uit het verslag over de eerste week van Charlotte: De dagen vliegen voorbij. Toos ontpopt zich als een ware duizendpoot; terwijl het Toos, Toos, Toos bij het lokale personeel al een veelgebruikte schreeuw om aandacht wordt, kunnen Rein en ik er ook wat van. Ze blijft rustig, voorziet ons van onze gewilde hechtdraden en gazen, maar loopt af en toe een blokje extra om even aan het geroep te

5 ontkomen. Marjo onderwijst de lokale anesthesiemedewerkers alsof ze niet anders doet en ze vinden het fantastisch. Infusen prikken, omgaan met de dosering Halothaan gaat gestroomlijnder dan ooit. Dirk houdt de twee tafels in alle chaos in de gaten. Dat lijkt een simpele taak, maar als er zo n 15 man in de operatiekamer staan om twee operatietafels heen, met daar soms nog een lokale filmploeg bij, is dat een redelijke uitdaging. Tweede week: screenen in het weekend Jan van Maanen samen met Chris en Delfim screenen in het weekend nog eens 50 mensen waarvan de meesten ook in aanmerking kwamen voor operatie. In totaal worden er 73 patiënten geopereerd waarbij opvallend weinig kinderen met schisis! Zouden die inmiddels allemaal geopereerd zijn??? Charlotte schrijft verder: Wat dit jaar erg opviel is dat de lokale bevolking en overheid behulpzaam en positiever tegen onze komst aankeek dan de voorgaande jaren. De twee lokale artsen (Chris en Delfim) zijn de twee weken duidelijk aanwezig geweest en hebben ook de nazorg van de geopereerde patiënten op zich genomen na ons vertrek. Ze willen zich graag specialiseren in de plastische chirurgie, maar hiervoor zijn geen mogelijkheden in Guinea-Bissau. Ze hebben zich leergierig opgesteld en hebben van Rein en mij zeker veel geleerd. Vanuit de overheid was er zeker meer gestructureerde aandacht, waarbij er hoopgevende contacten voor de toekomst zijn gelegd. Ook was er dit jaar vanuit de nationale en internationale media aandacht voor onze aanwezigheid; op nationale radio, nationale televisie en Portugese televisie is aandacht besteedt aan de Interplast-missie. Het mooiste teken van het vertrouwen dat er nu lijkt te bestaan in Interplast was wel het afscheid wat het ziekenhuis had georganiseerd op donderdagavond. Hierbij sprak een afgevaardigde van het Ministerie van Gezondheid, maar ook de directeur van het ziekenhuis ons dankbaar toe. Het is goed om te merken dat er een wens tot ontwikkelen bestaat; het zou mooi zijn als we daar, als Interplast, een klein steentje aan kunnen bijdragen. Zanzibar februari 2012 De missies in Zanzibar worden altijd uitstekend voorbereid door Dr. Ramadhan Suleiman van het Mnazi Mmoja Hospital. Dr. Rama, selecteert weken voorafgaande de komst van het team de patiënten in Zanzibar en op het nabijgelegen eiland Pemba. Omdat dit alweer het zesde team is sinds 2009 dat Zanzibar bezoekt weet hij inmiddels wel wat de Interplast chirurgen zoal opereren. Uiteraard moeten de patiënten ook gezond zijn en daar heeft de Interplast anesthesioloog het laatste woord over. Deze keer was dat Gijs Witte, een Interplaster van het eerste uur met 20 missies achter zijn naam, met een schat aan ervaring! De eerste (screenings)dag (zondag) in het ziekenhuis was ook een warm weerzien met de lokale staf en er stonden bijna 120 patiënten te wachten die geselecteerd waren. Een enkeling werd afgewezen voor operatie, soms omdat ze nog te jong waren of omdat ze een te laag HB (bloedgehalte) hadden. Uiteindelijk werden 83 patiënten geopereerd, waarvan een groot deel wederom met urogenitale problematiek waar Ruth Lester (UK) in is gespecialiseerd. Ed opereerde de patiënten met schisis, pbc s en tumoren. Opvallend weinig kinderen met schisis deze keer!

6 De directeur van het ziekenhuis, dr. Jamala, en dr. Rama nodigde het team uit een presentatie te geven over het werk van Interplast Holland. Ruth en Ed gaven beiden een presentatie, Ruth over de problematiek t.g.v. slecht uitgevoerde circumcisies en Ed over Schisis en de PBC (post burn contractures) De anesthesiemedewerkers Khamis en Mgeni waren al snel onder de indruk van de technieken (vooral regionale anesthesie, geen narcose nodig) van Gijs en hebben veel geleerd. Het team maakte lange dagen maar kreeg voortreffelijke ondersteuning van de lokale staf. Ze raken steeds beter op elkaar ingespeeld. Dankzij de goede preselectie van Dr. Rama kon bijna iedereen geopereerd worden. In totaal werden 83 operaties verricht maar 90 keer anesthesie gegeven i.v.m. verbandwissels. Het complete team Guinee uinee-co Conakry Een nieuwe bestemming Initiator voor een Interplast programma in Guinee is Idrissa Camara (Papingo), een Guineer en gewezen olympisch zwemmer die al jaren in The USA woont maar met Interplast in contact kwam doordat hij hulp zocht voor zijn neefje Naromba die een lipspleet had en daar erg onder leed. Naromba werd in 2006 in Ghana geopereerd door een team van Interplast Holland. (zie Jaarverslag 2006) Naromba in 2006 en in 2011

7 Na een kort bezoek door Rein Zeeman en Etienne Lommen in 2011 werd nu een eerste team voor een verkennende missie uitgezonden! Papingo was al eerder vanuit the USA naar Guinee afgereisd de komst van het team voor te bereiden. Bij aankomst van het team bleek helaas al snel dat er vele zaken niet geregeld waren! Zo stonden de vooruitgestuurde dozen nog op het vliegveld maar op naam van de Minister van Gezondheid en die was niet in het land en onbereikbaar. Drie dagen en vele instanties later eindelijk de dozen opgehaald op het vliegveld. In Conakry was geen goede werkplek geregeld. Onze chirurg prof. Saadi had het laten afweten! Gepoogd werd nog om ergens onder dak te komen, maar helaas was het wel erg kort dag. onder andere in het Donka University Hospital heeft een kinderafdeling met een klein operatiekamercomplex. Het team maakte daar kennis met plastisch chirurg Dr. Karamba. Er wordt afgesproken een ochtend mee te opereren met hem door een deel van het team (andere deel team voor de inklaring van de dozen ). De operatiekamer is te klein voor het hele team! Helaas heeft Dr Karamba de volgende dag een sterfgeval in de familie en het programma moet worden afgeblazen. Dan maar eerder naar de tweede locatie, Het Peychine ziekenhuis in Fria. Hier wordt het team heel warm en vriendelijk verwelkomd! Hieronder enkele alinea s uit het verslag van Rein Zeeman over de week in Fria: Fria is een bijzonder Afrikaans stadje. Door de grote Bauxietmijn wordt er voor de bevolking en werknemers het een en ander gedaan. Zo is er 24 uur per dag elektriciteit en stromend water is gratis. Ook bijzonder zijn de drie grote flatgebouwen die ons deden denken aan de Bijlmer. Verder zijn de wegen keurig en zijn er zelfs hier en daar brandkranen. Maandag 19 maart t/m vrijdag 24 maart Vandaag hebben we een zestal patiënten kunnen opereren en nieuwe patiënten kunnen screenen. De operatiekamer is prima om in te werken en de medewerking van de lokale staf heel enthousiast. Dr. Bengoura (de lokale chirurg) heeft ons uitstekend begeleid en hij heeft mee geopereerd. Ook zorgt hij voor de nazorg. Uiteindelijk zijn 30 patiënten geopereerd. Opvallend is het lage aantal schisis. Zij zouden zich in Haute Guinee ophouden (?). Het lijkt een prima plek voor een Interplast team uit Nederland. Deze missie is het aantal patiënten onder de maat gebleven, maar de volgende keer zorgen ze voor veel meer patiënten. Het was hartverwarmend en we zijn gevraagd volgend jaar terug te komen. Het inklaren van de materialen kan via een Franse instantie. We laten een Watson skingraft mes achter zodat de lokale artsen zelf huidtransplantaten kunnen snijden voor de behandeling van de brandwondpatiënten en contracturen. Voor en na lipsluiting

8 Nigeria 2012: weer twee missies mogelijk! Maart Ook nu was het van te voren weer spannend of de missie wel door kon gaan. In Jos blijft de situatie gespannen vanwege conflicten tussen Christenen en Moslims. Aanslagen zijn helaas aan de orde van de dag. Gelukkig ligt Mangu toch nog op zo n 80 kilometer van Jos. Dankzij onze contacten ter plaatse weten we dat er van alle onlusten in Mangu zelf gelukkig niet zoveel te merken is. De komst van een plastisch chirurgisch team uit Nederland is in de wijde omtrek na 12 missies heel bekend. Er staan dan ook altijd heel veel mensen te wachten om gezien te worden door de plastisch chirurgen, deze keer waren dat Cees Spronk, Jan Hochtritt en assistent Hanneke Tielemans. Het team is er deze keer 2.5 week en opereert bijna 100 patiënten waaronder iets meer dan de helft met PBC (Post Burn Contractures). Het is duidelijk dat zorg voor brandwondpatiënten hier nog niet bestaat. Cees Spronk hoopt daar met behulp van o.a. Stichting Faridpur verandering in te brengen en een Brandwondencentrum op te zetten. Hieronder volgt een stukje uit het verslag van Hanneke Tielemans die voor het eerst mee was: De anesthesie heeft voor alle kindjes die geopereerd worden een kleinigheidje meegebracht en ook voor Dapperheids Certificaten gezorgd. Na een dag blijkt dat ook de volwassenen zeer gesteld zijn op een certificaat Er wordt zelfs via de verpleging doorgegeven dat iemand er geen heeft gehad!! Dus vanaf dag 2 krijgt iedere patiënt een Dapperheids Certificaat. Het team is goed op elkaar ingespeeld en er is een fijne sfeer. De operaties verlopen goed en 1 casus zullen we allen niet snel vergeten: een kindje van 11 maanden met een grote tumor op het hoofd. We zien haar op de polikliniek en moeten kiezen tussen niets doen, waarbij aannemelijk is dat ze op korte termijn zal kunnen overlijden, of haar opereren met de toch beperkte middelen die we tot onze beschikking hebben. We kiezen voor het laatste.. We komen tijdens de operatie in een reanimatie-setting terecht, maar mede door goede samenwerking en uitstekend leiding geven van Ina, de anesthesioloog, loopt dit goed af.

9 Het meisje krijgt, wanneer we de volgende dag visite lopen, alweer borstvoeding van haar moeder. De laatste dag hebben we nog een leuke activiteit voor de boeg, namelijk een onderwijssessie door Annet over hygiëne en infectiepreventie, en het uitdelen van de certificaten. Degenen die naar voren worden geroepen zijn zichtbaar trots op hun Interplast Certificaat!! Al met al leren we allemaal veel gedurende deze missie. Op de laatste avond hebben we een afscheidsdiner met genodigden en worden we uitgebreid bedankt voor onze inspanning. We zijn blij en voldaan als we de volgende ochtend de busjes instappen op weg naar het vliegtuig. Een fantastische missie!! En we hopen dat er nog vele mogen volgen! Oktober Gelukkig kon ook de tweede missie naar Nigeria nu gewoon door gaan. Dat Mangu afgelegen ligt blijkt wel uit een stukje uit het verslag van deze missie. Deze keer geschreven door Geke Hoeksma (anesthesie verpleegkundige). Zij schrijft: Na 17 uren gereist te hebben en een hartelijke ontvangst door Kefas (hoofd verpleging in Mangu en chauffeur Sati op het vliegveld in Abuja, komen we s avonds laat aan bij de Sisters of Divine Love, een hotel van Cocin (Church of Christ in Nigeria) nabij Abuja. Na een goede nachtrust vertrekken we de volgende ochtend, met een truck (geleend van de lepra stichting) en de aftandse bus van het kindertehuis voor gehandicapte kinderen, voor een lange rit naar Mangu. De bus laat ons onderweg in de steek ivm een riem die ergens bij de motor afgebroken is. De mannen repareren dit met een stuk hout uit de bush en we kunnen weer verder. Even verderop moet de wig weer even vastgeslagen worden en na 6 uurtjes komen we dan toch veilig aan bij ons guesthouse. Net zoals de bus is ook de guesthouse dringend aan vervanging toe, geen stromend water en maar heel soms elektriciteit. Hotels zijn in geen velden of wegen te bekennen. Toch is er door de teams, o.l.v. Cees Spronk, steun van o.a. Stichting Faridpur en de Nederlandse Ambassade al veel bereikt in Mangu. Na de nieuwe verpleegafdelingen wordt er nu hard gewerkt aan de bouw van een nieuw ok-complex en de medisch directeur dr. Kuden en hoofd verpleging en manager Kefas gaan direct na afloop van de missie voor een training van 6 weken naar het brandwondencentrum in Uganda. Deze wordt verzorgd door Interplast Holland en het Uganda Burns & Plastic Surgery Institute. Het is de bedoeling om ook hier in Mangu een brandwondencentrum op te zetten.

10 Ook nu weer verschijnen er vele patiënten op de screeningsdag. Een vol programma is het resultaat na een dag screenen. Maar in totaal komen er 21 geregistreerde patiënten niet opdagen, zo n groot aantal is nog niet eerder voorgekomen. Dit had waarschijnlijk te maken met de rellen en onrust in de omliggende gebieden waardoor mensen niet veilig konden/durfden reizen. Open vuur, oorzaak van vele brandwonden Toch heeft het team nog bijna 80 operaties kunnen uitvoeren. Het bekende tableau van afwijkingen, veel post burn contractures en schisis, een enkele hypospadie en een paar keloid redukties.

11 Burundi september/oktober 2012 In 2012 maar 1 missie Aan het begin van 2012 liet de verslechterde financiële situatie van Interplast het niet toe dit jaar twee missies naar Burundi te organiseren. De voorjaarsmissie werd afgeblazen. Gelukkig werd een sponsor gevonden voor Burundi en kon de najaar missie wel doorgaan. De twee voorzitters, van Interplast en Izere, Rein Zeeman en André Nkeshimana, vertrokken 2 dagen eerder dan de rest van het team. Dit was maar goed ook want onze dozen stonden nog op het vliegveld en in het CHUK (Centre Hopitalo Universitaire de Kamenge) in Bujumbura was ook nog niets geregeld. Wel fantastisch was het dat Brarudi (Heineken) een busje met chauffeur sponsorde. Het team was hier zeer verguld mee. Ook waren we met blij een financiële bijdrage van de Nederlandse Ambassade in Bujumbura. Op vrijdag, een dag voor de komst van de rest van het team, werd in het CHUK de OK Stomatologie aan ons toegewezen. Professor Gordien werd uit een operatie geroepen en kreeg ter plekke meegedeeld dat Interplast Holland op zijn Ok ging werken. Uiteindelijk pakte dit heel positief uit en heeft de hele staf (assistenten en verpleegkundigen)en prof. Gordien zelf een groot gedeelte van de week enthousiast meegewerkt met het team! Helaas waren er dit maal minder patiënten op de screeningsdag en zeker maar weinig met Schisis! Oorzaak lag in het feit dat er net medische teams uit India en Kenya in Bujumbura waren geweest, die voornamelijk schisis hadden geopereerd! Wel nog meer dan genoeg aanbod van patiënten met tumoren en brandwond contracturen (postburncontractures of PBC). Nadat dr. Jean-Claude (lokale arts en ingehuurd door Interplast) het beddenprobleem voor onze patiënten had opgelost verliepen de operatiedagen prima. Ongeveer 10 operaties per dag waaronder een paar grote. Ngozi In tegenstelling tot Bujumbura was hier het aanbod van patiënten wel weer overweldigend groot. Meer dan 150 patiënten stonden te wachten en ze wilden allemaal de Mzungu (blanke) dokter zien zo is te lezen in het verslag van Rein Zeeman; iedereen bleek 500 Bfr betaald te hebben, ongeveer 30 eurocent maar toch. Iedereen wilde daarvoor wel aandacht en advies.

12 Voor meer dan 150 patiënten was dat wat hectisch maar waren we gelukkig net voor donker klaar. De eerdere bezoeken in Ngozi waren gekenmerkt door het enthousiasme van de lokale staf, nu echter door het wegvallen van de enige lokale chirurg dr. Augustin, was de organisatie op de Ok beduidend minder. Alleen dr. Claude was gelukkig erg enthousiast! De anesthesie kreeg Italiaanse ondersteuning van dr. Vania, een anesthesioloog / intensivist uit Verona. De ok-programma s waren fors maar hebben we uiteindelijk toch zonder problemen kunnen afwerken en in 4 dagen bijna 50 operaties verricht! Tijdens de eerste zaalvisite bleek dat er niets voor onze patiënten was geregeld, er werden geen controles gedaan en niemand kreeg te eten of te drinken!! Met de ziekenhuiskeuken werd diezelfde avond nog een regeling getroffen voor onze patiënten. De uit Nederland meegebrachte verdamper bleek precies te passen op het anesthesieapparaat(in 2010 in een ander ziekenhuis eentje moeten lenen omdat er hier geen werkende machines waren) en deze kon nu gelukkig direct en veilig gebruikt worden. De aanvang van de terugreis naar Bujumbura, voor de nacontroles en vlucht op vrijdagochtend was lastig in verband met de benzineschaarste. Uiteindelijk na wat onderhandelen en na een wat hogere prijs betaald te hebben(blackmarket) toch nog aan genoeg benzine kunnen komen en de terugreis naar Bujumbura aan te vangen om vervolgens in het CHUK de laatste verbandwisselingen te doen met dr. Jean-Claude. Er waren gelukkig weinig complicaties, we konden tevreden zijn over de resultaten. Het was na een slow start in CHUK weer een succesvolle missie. De volgende missie zal naar Kibimba en Ryuigi in het Oosten gaan (in maart 2013). Met dank aan Esperance (niemand is ziek geworden), Brarudi en onze ambassade in Bujumbura. Dokters van de Wereld Van 21 September tot 5 Oktober 2012 ben ik als afgevaardigde van Dokters van de Wereld met Interplast meegeweest op de missie naar Burundi. Aangezien Dokters van de Wereld dezelfde doelstelling nastreeft als Interplast - reconstructieve chirurgie in ontwikkelingslanden met de nadruk op kinderen met een gespleten lip, een gespleten gehemelte en contracturen na brandwonden - bestond mijn taak uit het observeren en leren van de werkwijze van Interplast. Sinds 2010 organiseert Dokters van de Wereld ook chirurgische missies en heeft vanaf de start een goede samenwerking met Interplast opgebouwd waarin het team van Interplast onze missies heeft ondersteund met kennis en materialen. Deze gezamenlijke missie had dan ook mede tot doel om te beoordelen in hoeverre de samenwerking nog geïntensiveerd kan worden. Samen op missie is dan de beste start om dit verder uit te zoeken. In Burundi hebben we in twee ziekenhuizen gewerkt, in de hoofdstad Bujumbura en ten noorden daarvan, in Ngozi. Beide missies waren een succes. Interplast kwam al voor de zesde keer in Burundi. Mede daardoor was b.v. de screening heel goed georganiseerd. Rein Zeeman, de teamleider, maakte direct bij aankomst in het ziekenhuis, een gedetailleerde selectie: patiënten met een gespleten lip, een gespleten gehemelte en/of contracturen ontstaan na brandwonden werden als eerste geselecteerd en op het operatieprogramma gezet. Ook al de overige patiënten werden gezien door de chirurgen en indien mogelijk ingedeeld voor operatie.

13 Het belangwekkende van zo'n missie is de conclusie dat gemeenschappelijke en aanvullende ervaring belangrijke factoren zijn. Naar de toekomst toe zien we mogelijkheden om gezamenlijk missies opzetten en uit te voeren. De missie met Interplast is heel succesvol en leerzaam geweest. Het team waarvan ik deel uit maakte was heel competent, open en collegiaal. Mijn grote dank voor de succesvolle en fijne samenwerking. Johanna de Vries, Medisch Coördinator Dokters van de Wereld Verslag Uganda nov 2012 (Rein Zeeman) Het Brandwondencentrum functioneert nog steeds goed onder leiding van Dr. Christine en Dr. Morgan (supervisie van Dr Ssentongo). De nieuwe sterilisator op de OK bevalt goed. Er is en Canadees team geweest die vnl. op de brandwonden Ok hebben geopereerd. Het lijkt niet erg druk te zijn met patiënten. De grote visite gaat nog steeds door en vaak zijn de plastisch chirurgen aanwezig. Onze Nigeriaanse collega s (die voor training in Uganda zijn) uit Mangu zijn geïntegreerd en draaien de Ok s en verbandwisselingen mee. Ze hebben ook nog extra bijscholing van Marjo en mijzelf gekregen. Ze hebben in ieder geval voldoende praktische ervaring op gedaan al was het Ugandese eten niets voor ze. Er is momenteel lokaal moeilijk aan zwachtels en gazen te komen. In de Holland Ward komt hier en daar een deel van het plafond naar beneden. Komend jaar is wel enige renovatie noodzakelijk. Grote visite Gesprek met de nieuwe directeur van Mulago gehad over de UBPSI. Hij was niet erg op de hoogte van de financiële perikelen rond de UBPSI. Het moet via het budget van Mulago worden

14 geregeld!? Hij was wel zeer geïnteresseerd in de resultaten van het brandwondenpreventie project. Volgend jaar begint Mulago met renovatie, dus ook van de Burns Unit. Board meeting Dirk ten Brink trekt zich terug als voorzitter en wordt opgevolgd door Hon. Tim Lwanga. Ook Astrid de Rooij trekt zich vanwege drukke werkzaamheden terug als penningmeester. Ministerie Er is contact gelegd met de minister van gezondheid Dr. Christine Ndoa. We kennen haar nog uit 2005 toen we Arua Hospital inspecteerden voor een teamuitzending. Ze werkt nu met Ben Khingi als adviseur en we konden met hem overleggen over de Burns Unit. We hebben uiteraard uitgebreid met Ben overlegd en naast het contract ook de geschiedenis van Interplast in Uganda kort geresumeerd voor haar. We hebben hem genoeg munitie gegeven om het belang van UBPSI bij de minister te bepleiten. Het blijft uiteraard afwachten. In ieder geval is het voor een ieder duidelijk dat er geen sprake meer is van budget support door Interplast Holland. Wel kunnen nog projecten worden ingediend waarvoor wij dan donors trachten te vinden Burn Prevention Project Er is door de 7 BPO s (Burn prevention Officers) hard gewerkt. In totaal zijn er ongeveer 1200 sessies uitgevoerd in de sloppenwijken rond Kampala en op grote markten. Er werden toehoorders bereikt. Ook werden er op 37 scholen 53 sessies gedaan. Charles doet de 2 e serie interviews na de vorige interviews (baseline ) 1 jaar geleden. Wij controleerden de financiën en ook de effecten on the ground. Door enkele community leaders (12) te interviewen en rond te kijken in diverse wijken en te vragen naar de sessies en de mogelijke veranderingen. Sommige sigiri,s zijn echt afgeschermd met een stuk golfplaat anderen staan in een beschermde hoek. Afgeschermde sigiri

15 Op een markt in Rubaga mogen geen kleine kinderen meer komen. Volgens een LC1 chairman Mulago 1 waren er dit jaar geen brandwonden bij kinderen voor gekomen binnen zijn community. Vorig jaar waren het er nog 15. Men let op elkaar en geeft het door als er gevaarlijk situaties bestaan. Hoe nu verder Het geplande symposium hebben we voor dit jaar moeten aflasten i.v.m. de financiële situatie. Voor het verder uitrollen van dit project in Uganda en in andere steden werd contact gelegd met Unicef Uganda en de Uganda Red Cross Society. Beide organisaties waren onder de indruk van de getallen. Vooral het aantal kinderen beneden de 5 jaar met brandwonden (waarvan 60 tot 70 % met heet water verbrandingen), die rond de kookplaats opgelopen worden en dus te voorkomen zijn! Ze namen onze visie over dat brandwonden preventie eenvoudig in hun bestaande programma s kan worden ingevoerd. Marjo heeft de BPO s een spoedcursus train the trainers gegeven. Zij zullen de vrijwilligers van het Rode Kruis trainen in het geven van deze specifieke voorlichting. Ook bij Unicef wordt het in het programma Child Protection en Adult Education opgenomen. Na de positieve voortgangsgesprekken zullen de contacten verder per worden onderhouden. We moeten trachten het project in de sloppenwijken en scholen nog zo n 6 maanden door te laten lopen om continuïteit te verkrijgen. Er zullen dan niet meer dan 50 tot 60 sessies per maand plaats kunnen vinden. Financiering hiervoor moet nog worden gevonden. Op de Nederlandse Brandwonden Stichting hoeven we niet meer te rekenen. We kregen het bericht dat Welsly Bhoda als directeur is afgetreden i.v.m. verschil van inzicht met het Bestuur over het buitenlands beleid. COMBRA(Community Based Rehabilitation) We hebben kennis gemaakt met Barbara, de CEO van deze organisatie, die veel doet aan community based rehabilitation en veel met het ministerie samenwerkt. Zij was ook zeer geïnteresseerd in het brandwondenpreventie programma. Daarbij komt nog dat onze ontslagen brandwondpatiënten via haar organisatie kunnen worden gevolgd en gecontroleerd als ze naar hun dorp teruggaan. We hoeven alleen naam en dorp en korte ziektegeschiedenis door te geven. Een welkome aanvulling op moeilijke follow up van brandwonden slachtoffers in Uganda.