Coen Wirtz. Themanummer JAAR NUMMER

Transcriptie

1 Coen Wirtz Themanummer JAAR NUMMER

2 US Basketball heeft als thuishal de Amstelcampushal Tweede Boerhaavestraat AN Amsterdam Bestuur Voorzitter Céline van der Peet Penningmeesters Erik Miedema Tessa Kempen Secretaris Jitske Roosjen Wedstrijdsecretaris Inge Killian Algemeen bestuursleden Raymond Aartman Iteke van Hille Redactie Ard Buikema Esther Visser t Hooft Laurens van der Graaff Merel Hondebrink Sigrid den Elt In het bijzonder wil de redactie van de DUS Coen Wirtz bedanken voor het verzorgen van een enorme bron van inspiratie. Heb jij een ook speciale US-held of bijzondere US er? Laat het de DUS redactie weten en stuur een inspirerende mail naar dusredactie@gmail. com. 2

3 Inhoud Pagina Woord van de Voorzitter 4 Noot van de Redactie 5 Tipje van de Sluier 6 de succesformatie van de DUS Met sterven bedreigd 8 de Wibauthal De Amstelcampushal onder de loep 10 DUS-count 11 standen Plaatjespagina 12 Coen Wirtz-Katern 15 Teamuitjes 19 ITUS-katern 24 3

4 Opnieuw thuiskomen Shit zeg!, dacht ik vorig seizoen toen de gemeente met de mededeling kwam dat de Wibaut tegen de vlakte moest. Niet dat het nou echt nieuws was, want als het zwaard van Damocles hing deze gebeurtenis ons al enige jaren boven het hoofd. Maar ja, dat zwaard hing daar prima. We dronken nog steeds onze biertjes al zittend op de versleten banken in de kantine. En als de basket na het lossen van een schot iets opzij bewoog, dan schoven we die gewoon weer terug. Alles aan de Wibaut voelde vertrouwd. En dat zou ineens verdwijnen na de zomer van Nachtmerries had ik over een te grote steriele kantine. Over overbelichte velden en een afgelegen en verlaten tribune. Strontzenuwachtig was ik, de eerste keer dat ik de nieuwe hal binnenliep. De quote: Als het maar geen Apollohal de tweede wordt, die hebben zo n ongezellige kantine - door een USer geroepen op het sloopfeest - hoorde ik nog even extra door mijn hoofd galmen. Ik duw tegen de deur. De nieuwe deur van de Amstelcampushal. De frisgroene kleur viel als eerste op. En daarna de enorm lekkere loungebank die uitkijkt over de velden. De eerste USers met pitchers aan de bar waar John vanachter glimlachte. Het voelde als vanouds. Het voelt als vanouds moet ik natuurlijk zeggen. Een half jaar verder is het alsof het nooit anders is geweest. Ok, er zijn enkele veranderingen. We hebben geen schimmel meer in de douches, als je het toilet doortrekt dan spoelt deze daadwerkelijk door en de baskets zitten, ondanks dat ze uit het plafond komen, muurvast. Maar die veranderingen zijn natuurlijk minimaal. Want nu zelfs ITUS onze nieuwe Wibaut onveilig heeft gemaakt hulde daarvoor aan Stan, Bolke, Iteke, Marie, Sigrid, Jiska en Roy gaan we hier natuurlijk echt nooit meer weg. Het spreekwoord: Haal je de hal weg van de USer, toch haal je de USer niet uit de hal, is op ons wel van toepassing. Welkom thuis! Céline 4

5 noot van de redactie Het Guinness Book of Records is weer een record rijker; s werelds langste brainstorm duurde 524 dagen en voor u ligt het resultaat. Na anderhalf jaar van afwezigheid presenteren wij eindelijk een nieuwe DUS. Vele trouwe lezers hebben geklaagd bij de bezorgdienst, de drukker en zelfs bij het bestuur. Het treurige feit wil dat wij door een gebrek aan motivatie, inspiratie en levenslust het niet konden opbrengen een DUS te vervaardigen. Wat is er in die tussentijd allemaal gebeurd? Twee redactie leden zijn vertrokken naar het noorden van India voor een meditatie cursus en een workshop van Ben Tiggelaar Vind je chakra in één dag!. Een ander trok zich maandenlang terug in een klooster in Bretagne. Tot slot bezochten wij nog een lezing van Tanja Nijmeijer: Van Denekamp naar Bogóta: hoe ik mijn leven op de rit kreeg. Hoger doel van deze omzwervingen? Terugvinden van ons chakra, ons mojo, een beetje begeisterung op zijn minst. Om te beginnen met een thema. Waar moesten we in s hemelsnaam over schrijven? Was alles niet al een keer gedaan? Zijn we niet gewoon toe aan wat vers bloed in de kantine? En dan opeens kun je jezelf wel met een grote moker voor je kop slaan. Al die levensvragen om niks, waarom die twijfel, waarom het onzekere? Je ziet Coen Wirtz daar staan. Pilsje in de ene hand, vijf dames eten uit zn andere hand. Alsof het hem geen moeite kost rijgt hij verhaal aan verhaal, grap aan grap. Ze hangen aan zn lippen. Wij willen ook hanglippen. Wat kun je doen als je zelf niet zo cool bent? Schrijven over iemand die wel heel cool is. Daarom ditmaal: de Coen Wirtz special! Wij doen ons best een klein graantje mee te pikken van de magie die Coen Wirtz heet. En noem ons maar goedkoop, vergelijk ons maar met een roddelblad. Maar bedenk wel dat wij naar hetzelfde op zoek zijn als jullie. Dat we allemaal, al is het maar voor even, een klein beetje Coen Wirtz kunnen zijn. 5

6 tipje van de sluier Zonder redactie geen DUS, zo is het afgelopen jaar eens temeer gebleken. En aangezien de DUS het cement van de vereniging is kan rustig gesteld worden dat de DUS-redactie een machtig orgaan is. Actieve redactieleden kennen een strikte en twijfelachtige geheimhoudingsplicht. Eenmaal inactief echter staat niets meer in de weg voor een stukje publiciteit. Hieronder ontluikende inzichten van ex-redactieleden middels 4 knetterende vragen. 1. Voor de kneuzen onder ons: waarom is de DUS ook al weer van cruciaal belang binnen de vereniging? 2. Waar zou je zijn beland als je niet zou beschikken over een dergelijke CV-knaller als het DUS redactielidmaatschap? 3. Wat zou je onder het mom van vroeger was alles beter graag veranderd zien in de toekomstige DUS sen? 4. Heb je verder nog iets te melden? Maaike Vonk: 1. Zoals iedereen weet stijgt het USgevoel significant op de avond van de uitreiking van het infrequent verschijnende kwaliteitsclubblad. Wat vrijwel niemand weet is dat het verschijnen minutieus door de redactie getimed wordt, namelijk zeer kort voor de US-bestuursvergadering. Via framen, neurolinguistisch programmeren, subliminale boodschappen, en andere listige beinvloedingstechnieken fluisteren we cruciale besluiten in. Onze redactievergaderingen ervaarde ik altijd als vrolijke bedoelingen, vooral als we doornamen welke besluiten het US-bestuur autonoom en na zeer veel wikken en wegen in hun vergadering had genomen. Je zou kunnen stellen dat de notulen van de bestuursvergaderingen al tevoren in de DUS geschreven staan. Of niet, wat jij wil Wie schrijft, die blijft. Als ik nog voor de DUS zou schrijven, dan zou ik nog gewoon in dames 2 spelen en 2 a 3 keer per week pitchers bestellen. Bij het bekendmaken van mijn aftreden als redactielid werd alles me ontnomen. De Wibauthal bleek plots een uitgang te hebben. Met nostalgie denk ik terug aan de tijd dat ik me van binnenuit beklaagde over de fuik. 3. In toekomstige DUS sen moet vaker horizontaal geprogrammeerd worden, met geregeld iets exact haaks daarop. 4. De intelligentsia van US pocht graag met de naam DUS en claimt dat het staat voor het betere denkwerk. Logica, zo betogen zij, zou namelijk in het cement van de US-er zitten, zie bijvoorbeeld de afleiding x=2y en x=4, DUS (eureka!) y=2. Echter, diepgravend etymologisch onderzoek heeft uitgewezen dat de naam zijn herkomst vindt in het West-Brabantse Steenbergen en wel van mijn neef Harold. Hij heeft de bijzondere karakteristiek dat hij achter vrijwel iedere zin het woord DUS plaatst, waarna hij een veelzeggende stilte laat vallen. DUS Bolke Koster 1. Achter de feiten aanlopen is het nieuwe trendwatchen, doe je hier niet aan mee dan ben je de risee van de vereniging. De DUS is het medium bij uitstek om naar behoren achter de feiten aan te kunnen lopen. 2. Mijn CV interesseert me geen hol. Een regelrechte babe magnet, dat wordt je ervan. Ik denk dat ik damescoach, barman, vakantieleider én skileraar had moeten worden om dat te compenseren!

7 3. Ik zie het als mijn grootste persoonlijke mislukking dat de rubrieken die ik ooit bedacht voor andere bladen, te weten wist-u-dat, Maria weet raad en mijn lijf nooit de overige redactieleden hebben kunnen overtuigen. Wie weet heeft de nieuwe redactie meer visie en lef. 4. Krokodillen zijn verrassend snel op het land, maar ze zijn niet wendbaar. Als je zigzagt kun je ze altijd van je af schudden. Als je een rozijn in een vers glas champagne laat vallen, zal die continu van onder naar boven in je glas blijven stuiteren. En tot slot, alle klokken in Pulp Fiction staan op 4:20. Michiel Bles 1. Waarom doe je ballen in je soep? 2. Customer service medewerker bij de Frisia Bank. 3. Beeld, geen tekst. 4. De beerput, daar gaat-ie. Bolke K, wat moet je daarmee als redactielid? Altijd veilig in het midden, nooit eens een uitspatting, nooit eens het randje opzoeken. Een maaiveld? Bolke Koster niet gezien. En bier halen? Ho, maar. Coen W, man, gek word je van m. Lult de hele redactievergadering de oren van je kop. Maar iets zeggen? Dacht het niet. Speelde het vuile politieke spel in de redactie als geen ander. Was voortdurend aan het drammen, aan het zuigen. Het moest volgens Coens regels en wie er tegenin ging, werd publiekelijk aan de schandpaal genageld. Coen vaarde wel bij deze door zichzelf gecreëerde angstcultuur. Maaike V, geen land mee te bezeilen. Geen afspraken mee te maken. Nooit eens een serieus verhaal, altijd maar die nihilistische prietpraat. Bronnen checken, ha, dat is voor mierenneukers. Maaike schrijft uit de losse pols en als je het niet bevalt, dan zout je maar een end op. Of krijg je de tyfus. Dat is Maaike ten voeten uit. Dan hadden we nog een zooitje freelancers. Jan D. Ha. Ha. Ha. Om de strips van 7 Jan D, daar moesten de mensen om lachen, daar kwamen de mensen voor naar de kiosk, hoor. De jihadistische bommeldingen aan het adres van de redactie waren niet van de lucht, als Jan s striphoekje weer eens van de pers kwam rollen. Zo plat, zo makkelijk scoren. Puur populisme. Boze tongen beweren dat Martijn B klakkeloos Amerikaanse NBA artikelen plaatste onder zijn eigen naam. Tegen die mensen zeg ik: jullie hadden gelijk. Er zijn hoogleraren voor minder de laan uit gestuurd worden. Bah. Dan Joost B, elk voorwoord van de voorzitter beginnen met Hallo allemaal, de zomervakantie zit er weer op, ik hoop dat jullie allemaal genoten hebben van een aantal weken ontspanning en vertier. Hoe kun je zo het 20-jarige jubileum als voorzitter aantikken? Tis mij een raadsel. Van hetzelfde laken een pak Stan B. Gortdroog, niet door te komen, nooit eens een knipoog, een woordgrap of een kwinkslag. Rammen was Stan z n stylo, gevoelloos rammen. Als laatste in dit miserabele rijtje: Roel van den N. Een originele insteek, daar heb ik Roel daadwerkelijk nog nóóit op weten te betrappen. Een zin waarvan je denkt: verdorie, daar zeg je me wat. Helaas, niet in het repertoire van Roel. Wie kijkt er van op dat de volledige redactie zijn biezen heeft gepakt, op Roel na? Hij, die het zinkend schip zou moeten redden. Een regelrechte aanfluiting, dat is het. Tot zover. Het was mooi mensen. Coen Wirtz [komt nog, of niet, moet Coen weet je het nooit ]

8 MET STERVEN BEDREIGd De Wibauthal Ik zit in de Wibauthal en realiseer me dat ik binnenkort niet meer op die plek kan zitten. De hal gaat tegen de grond. Alleen er aan denken doet me meer pijn dan het missen van een open layup (die pijn went inmiddels wel). Uiteindelijk zorgt de Wibaut toch voor het succes van US. Het is met afstand de beste kantine van Rayon Noord Holland. Zonder Wibaut is er eigenlijk geen lol aan basketball te beleven. Als het niet zo mooi was dat je na je uitwedstrijd er ook nog naar toe kunt, zouden ze die hele uitwedstrijden van mij mogen afschaffen. Op Ijmuiden-uit na misschien; de fruitella s ontbreken vaak, maar verder heeft het alles van een schoolreisje. Ik bestel een pitcher en een bord patat. Onze kantine is ouderwets gezellig. En dan bedoel ik niet het type gezelligheid dat de oma 8 van je vriendin benoemt, nadat je daar geweest bent en je een gesprek van 3 uur hebt gehad waarin ze uitgebreid over de zieke hond van de overbuurvrouw heeft verteld. Ik bedoel het type gezelligheid dat er voor zorgt dat zelfs de Brothers en Sisters (die nog geen halfuur daarvoor de scheidsrechter hebben neergeslagen omdat de tafel de 24 seconden klok niet gereset had) een biertje mee drinken en ineens de beroerdste niet lijken. Het is de gezelligheid waardoor het niet erg is dat de snacks zo uit de frituur komen, dat de spelers van heren 7 met weemoed terugdenken aan de tijd van de tulpenbollen. Na 20 minuten hoor ik een wekker gaan. Ik zou willen vragen of dat betekent dat mijn patat klaar is, maar er is geen personeel achter de bar te bekennen. Naast de kantine is natuurlijk ook de hal zelf subliem. Vooral de tribune is mooi. Er komt zo nu en een scheids bij je op schoot zitten of er vliegt een afgeketste rebound tegen je smoel, maar dan heb je wel zitplaatsen waar Jack Nicholson bij de Lakers 5000 dollar per avond voor betaalt. John! Hoe is het met m n patat?. O, vergeten. Ik ga het gelijk in de frituur doen. Toch denk ik dat het goed is als de Wibaut gaat sluiten. Ik heb geen zin om uit te rekenen wat de fysiologische gevolgen zijn, maar als je bedenkt dat het gemiddelde team drie keer langer in de kantine dan in de sporthal is, dan kun je er van uitgaan dat we net niet ons volledige potentieel benutten. US, dat is de enige vereniging waar je de zomervakantie nodig hebt om fit te worden. Nog een half uur later. De patat duurt nog even, de frituur was nog niet warm. Buiten de vereniging zullen ook een hoop

9 mensen blij zijn als de gezelligheid wat afneemt. De economie helpen we er waarschijnlijk zo bovenop, als we op donderdag ook eens een keer wat anders doen dan koffie halen en nu.nl verversen. En De Stigter zal het ook wel waarderen als we niet meer met 40 man tot 4 uur in de Wibaut staan op de avond dat we zelf een borrel hebben georganiseerd. Ah, daar is mn patat al. Een flink bord dat net 10 minuten te lang in de frituur heeft gezeten. Zoals het een goede burger betaamt reken ik op het eind van de avond netjes af. 3,50 euro voor een bord patat en een aquarius. Je vertelt maar eerlijk dat er ook nog 2 pitchers op de rekening moesten, in de hoop dat dit goede karma er voor zorgt dat het in de nieuwe hal als vanouds zal zijn. Naschrift: De Amstelcampushal (ACS) Ik baal van het feit dat deze DUS zo laat verschenen is. Niet alleen omdat er daardoor een flink gat in mijn CV is ontstaan, maar zeker ook omdat de actualiteit van bovenstaand stukje behoorlijk is aangetast. Daarom bij deze een kleine reflectie op de angst voor het verlies van de gezelligheid. De eerste paar weken na ingebruikname van de ACS had ik vooral chronisch pijn aan mn ogen. Was ik op woensdag net die schroeiplekken op mijn netvlies van de afgelopen thuiswedstrijd kwijt, moest ik weer naar training. Naar verluid komt er een dimmer en ik mag hopen dat dit voor ITUS nog geregeld is. Verder was het even wennen aan de nieuwe barequipe. De Wibaut, waar een pitcher nog 9 gewoon een pitcher heette. Tegenwoordig bestel je een pietsjer en heet Jurre ineens Youry. Ook is er een beachboy met eeuwige zonnebril op. En als hij dat ding nou gebruikte om zijn ogen tegen het licht te beschermen begreep ik het, maar de bril doet slechts dienst als haarband. Maar eerlijk is eerlijk, de bediening is ten allen tijde zeer vriendelijk en inmiddels hebben we de nieuwe gastdames en heren stuk voor stuk in ons hart gesloten. En noem me maar glas halfvol, maar ik zou zweren dat ons eten een stuk sneller geprepareerd wordt. De hal zelf was ook even wennen met van die baskets van na Waar de rest van Nederland al was overgestapt op fatsoenlijke ringen met glazen borden erachter, speelden wij nog geheel in de traditie van Naismith op een soort perzikmand aan de muur. Ook de driepuntslijn ligt niet meer op mini afstand en dat komt mijn immer bewierookte techniek bepaald niet ten goede. Aan de andere kant neemt het aantal airballs bij uitwedstrijden dan weer substantieel af. Maar met name het publiek moest even omschakelen. Opeens waren de plastic bekers en daarmee de beschonken supporters uit het straatbeeld verdwenen. Nu hoor je slechts af en toe wat gebonk op de ramen van de fanatiekelingen die toch echt niet zonder alcohol kunnen. Daar staat wel weer een echte tribune tegenover en uiteindelijk was dat toch wel een groot gemis gezien onze supportersaantallen. Maar goed, dit alles is slechts een voetnoot bij het verhaal dat we na ITUS kunnen optekenen. Namelijk het verhaal van een slordige 250 mensen die deze hal 3 dagen tot woning, basketball tempel en bar-dancing komen omtoveren. Want dat is toch de belangrijkste graadmeter voor een echte basketballhal. Of dat goed afgelopen is lezen jullie waarschijnlijk in het naschrift, wat ik nog net kan schrijven voordat deze DUS in april 2014 van de pers rolt.

10 DE AMSTELCAMPUSHAL ONDER DE LOEP Door onze redactie Met weemoed fietste ik voor het eerst langs een kaal stuk grond waar ooit de Wibaut stond. De overgang van deze oude stoffige hal naar het nieuwe steriel is fors. Voor veel US ers dan ook gedoemd te mislukken; er kan immers niets op tegen onze Wibauthal. De DUS-redactie vraagt zich af of echt alles slechter is geworden en neemt de nieuwe Amstelcampushal grondig onder de loep. Beginnend bij het begin, de kleedkamers. In de Wibaut gezellig tegenover elkaar. Waardoor je als gelijk geslacht tijdens het omkleden met lieden uit de andere kleedkamer kon socializen. De houten bankjes mochten dan ondersteund worden door hun eigen afgebroken pootjes maar ze functioneerden nog prima. De kleedkamers in de ACH (voor de gemakzuchtige onder ons) zijn in de kern toch wel samen te vatten als strak, wit, strak, kunststof en strak. De aanbevolen vloerverwarming heeft het ook niet gered. Jammer. De grote zwarte platen voor de ingang zorgen voor een hermetisch afgesloten gevoel van de rest van de zaal. Al met al grote verandering en naar het oordeel van de redactie een achteruitgang. Na het omkleden staat iedereen te trappelen om het veld weer op te mogen. Het zelfde vertrouwde groen als waar iedereen aan gewend is. De velden in de Wibauthal lagen dicht op elkaar en de demping in de grond had haar beste tijd ver achter zich gelaten. En waar de vloer in de Wibaut het lelijke eendje was is de nieuwe vloer toch wel het mooiste jongentje van de klas. Licht deinsend glooit het mee als je over het veld heen zweeft (voor degenen waarvoor het zweven nog is weggelegd). De ruimtes tussen de velden zo immens dat het andere veld bijna uit het zicht is verdwenen. En de redactie oordeelt dat de velden vooruit zijn gegaan. Na het vliegen en zweven over de nieuwe vloer moet er uiteraard ook gescoord worden. De baskets zijn nieuw. De witte houten borden uit de Wibauthal zijn niet meer. Deze zijn vervangen door een stel doorzichtig kunststof exemplaren. Over de borden kunnen we kort zijn. Ten eerste zitten ze vast. Ten tweede, heeft de een hier wel voordeel van en de ander niet. Het oordeel van de redactie luidt: zeer persoonlijk. Als je gutsend van het zweet klaar bent met trainen is de weg naar de kantine tegenwoordig wat langer. Eerst douchen schijnt op prijs gesteld te worden. Douchen in de Wibaut stond in de meeste gevallen gelijk aan levend verbranden en een gratis stoombad (ten minste in de dameskleedkamers, ervaringsdeskundigen op herengebied ontbreken bij het schrijven van dit stuk). Het stukje aluminiumfolie wat door moest gaan voor een spiegel deed zijn taak niet écht goed en gemiddelde verzameling haar in het doucheputje was op z n minst dubieus. De doucheruimtes in de ACH zijn ruim, strak en schoon. De spiegel is daadwerkelijk een spiegel (tenminste in de dameskleedkamers). En het water dat uit de douche komt bereikt het kookpunt niet meer (tenminste in de dameskleedkamers). Voetnoot hierbij is als deze ook echt werkt wat niet altijd het geval is. Het oordeel van de DUSredactie over de douches in de kleedkamers luidt: de dameskleedkamers zijn vooruitgegaan. Over de mannenkleedkamers luidt het oordeel geen idee. Last but not least la cantina, het paradijs van John. Een paar maand geleden nog gemeubileerd als gezellige huiskamer. Maar ook de kantine heeft het moeten vergelden en is omgetoverd naar een hippere versie van zichzelf. Oude tweedehands banken vol oud zweet zijn ingeruild voor een reusachtige chaise longue waar een klein team op past. Statafels met bar- 10

11 krukachtigen sieren de rest van het interieur. Afgemaakt met bouwlampen waardoor je je bier en medemens goed kan zien. Met je nieuwe Grolsch (let op geen bier maar Grolsch) in de hand kan dit alles op de woensdag en vrijdag aanschouwt worden onder toeziend ook van het nieuwe barpersoneel. Wat overigens ook een hippere versie van zichzelf is. Hipper, nieuwer, sneller. Maar naar oordeel van de DUS is de kantine er niet op vooruit gegaan. Echter zijn wij de beroerdste niet en raden John aan om een dimmer aan te schaffen. Want gelukkig is er nog één troost voor menig US er, John is en John blijft John. DUScount In deze splinternieuwe rubriek worden de standen van alle teams doorgenomen. Vraag jij je ook af waar het team waar jij net hebt gefloten staat in de competitie of ben je benieuwd hoe ons Dames 1 het doet. Check het hier. Team Stand Dames 1 6 Dames 2 1 Dames 3 6 Dames 4 6 Dames 5 2 Dames 6 12 Heren 1 3 Heren 2 3 Heren 3 8 Heren 4 13 Heren 5 7 Heren 6 11 Heren 7 12 Dit jaar is Dames 2 de koploper van U.S.. Als enige staan deze vrouwen bovenaan in hun competitie. Voor de winterstop ging het nog met vallen en opstaan maar met de afgelopen wedstrijden allemaal op winst is het tweede damesteam aan een opmars begonnen. Zin om een wedstrijd te kijken waar de winst gegarandeerd is, Dames 2 is een goede keuze! Ook de meiden van Dames 5 doen het goed in de competitie met een 2e plaats. Met deze score eindigen zij boven Dames 4 welke in dezelfde poule zit. Met nog maar een stuk of zeven wedstrijden te gaan kan het bijna niet meer slecht aflopen. Echter is de laatste wedstrijd wel de kaskraker van het seizoen; tegen U.S. Dames 4 uit. Het eerste mannenteam van U.S. doet het ook niet onverdienstelijk. Met een keurige derde plaats doet Heren 1 het prima in de competitie. Echter is alleen een kampioenschap goed genoeg om vorig jaar te evenaren. Maar met thuiswedstrijden tegen de nummer een en twee in het vooruitzicht ligt alles nog open. Coen W. zet hem op! 11

12 Heren 2 staat net al het eerste ook op de derde plaats. Maar in tegenstelling heeft het tweede alleen nog een wedstrijd tegen de koploper te spelen. De nummer twee is enkele weken geleden al met één punt verschil verslagen. Het kampioenschap lijkt redelijk ver weg maar een top drie moet sowieso lukken. We zijn benieuwd. De trots van U.S., Dames 1 staat op een mooie 6e plek in de competitie. Wat wel opvalt is dat bijna alle afgelopen wedstrijden met tien punten verschil zijn gewonnen ofwel verloren. Als de concurrentie zo dicht bij elkaar ligt is het dan mogelijk om toch nog een paar plaatsen te klimmen? Het gevarieerde Dames 3 staat net als twee andere teams binnen U.S. op de 6e plaats in de competitie. Ze hebben een erg goed seizoen gehad met hun kersverse coaches Laurens en Roy en winnen alle wedstrijden waar zij compleet zijn. Daar zit het venijn dan ook, met een groot deel van het team geblesseerd is de winst soms moeilijk te behalen. Nog meer 6e plekken zijn te verdelen aan Dames 4. Dit team heeft super veel nieuwe aanwas gekregen dit jaar. Een frisse wind door een team betekent ook aan elkaar wennen. Misschien is zo te verklaren dat dit team 4 plekken onder Dames 5 staat. Maar na de eerste keer te verliezen is er nog mogelijkheid voor revanche! Het vriendenteam wat dit jaar Heren 5 heet staat op de 7e plaats. Bier drinken schijnt in dit team boven basketballen te gaan. Met een gemiddelde van tussen de 50 en 60 punten per wedstrijd komt dit team ook uit op een negatief doelsaldo. Misschien is het tijd voor minder gezelligheid of vinden jullie een goede middenmoot meer dan zat? Dit team mag dan wel de competitie met Heren 2 delen de plaats deelt u helaas niet. Met een 8e plaats in de competitie wordt de onderkant toch opeens wel zichtbaar. De deskundigheid van de nieuwe coach kan er niet voor hebben gezorgd. Net als de dames van het derde en vierde mag Heren 3 ook de afsluitende wedstrijd tegen bekende spelen. Afgelopen keer is er verlopen met zestien punten verschil. Komt dat dus allen zien. De mannen van Heren 6 staan op de 11 plaats met een winstpercentage van 27%. Hiermee staan deze heren een na laatste in hun poule. Met nog zeven wedstrijden te gaan kunt u met de drie daarvan in de ACH wel wat support gebruiken. Nodig iedereen uit want zo vroeg op de dag is de hal vaak nog leeg. Op de twaalfde van de dertien plekken vinden we Heren 7 in hun competitie. Deze bij de commissie relatief onbekende mannen hebben deze plek niet alleen aan hun spel te danken want uit betrouwbare cijfers weet de redactie van de DUS dat deze mannen twee keer niet hebben gespeeld. Maar met een winstpercentage van 29% wordt Heren 6 nog altijd overtroffen. Ook op de twaalfde plaats is Dames 6 te vinden. Net als Heren 6 en 7 bijna onderaan. Dit toch wel geïsoleerde damesteam is op woensdagen altijd in de sporthal te vinden voor een biertje en gezelligheid. Wellicht is het daarom ook niet erg dat er maar twee wedstrijden zijn gewonnen. Dit team gaat onder het motto gezelligheid boven alles. Last but not least Heren 4 op een dertiende plaats in de competitie. Met een winstpercentage van 12% en een negatief doelsaldo van 179 punten kunnen wij weinig anders dan ons afvragen waar het mis is gegaan. Heren 4 is een leuk team met mannen die toch een aardig balletje kunnen gooien maar toch wil het winnen niet echt vlotten. Misschien tijd voor een nieuwe core business? 12

13 plaatjesplezier Striphoekje van Jan D. Bolkes suggestie voor het thema van de 11e editie van ITUS: Spuit11 13

14 14

15 DIT ARTIKEL HEET COEN WIRTZ... Door: Arie Boomsma Dit artikel heet Coen Wirtz. Want behalve de man, die de Wibauthal de mooiste plek van Europa vond, heb ik nooit een wonderlijk man ontmoet dan Coen Wirtz. Zoals Maxima betoogde dat de Nederlander niet bestaat, zo houd ik, Arie Boomsma, presentator en God, graag een vurig pleidooi voor de idee dat er niet zoiets is als Coen Wirtz. We zijn allemaal Coen Wirtz, en tegelijk is niemand Coen Wirtz. Het is simpelweg onmogelijk. Zelfs Coen Wirtz kan Coen Wirtz niet zijn. Het is teveel. Harry Mulisch deed in zijn befaamde boek De zaak 40/61 een experiment. Hij sneed de foto van nazi-kopstuk Adolf Eichmann in tweeën en drukte beide hoofdhelften gespiegeld aan elkaar af in zijn boek. Op de ene foto was Eichmann veranderd in het monster Eichmann en op de andere foto werd hij de getuige van de verschrikkingen. Zoiets kunnen wij ook doen. Of iets heel anders, dan kan natuurlijk ook, want eigenlijk sloeg dat van Mulisch helemaal nergens op. Neemt u dus maar eens een kijkje op onderstaande foto s. Op foto 1 zien we namelijk een promovendus Sociale Psychologie, terwijl we op foto 2 een artiest zien die samen met Huub van der Lubbe door het land reisde. Coen Wirtz op foto 3 (pag. 14) draait hippe plaatjes op hippe feestjes en Coen Wirtz op foto 4 zong in de jaren 80 al liedjes met een heel hoog refrein. Foto 5 is trouwens een foto van een staafmixer en heeft weinig met dit artikel te maken. Wat wel met Coen Wirtz te maken heeft, is dat Coen Wirtz meerdere gezichten heeft en daarmee géén gezicht. Waar Spinoza revolutionair vaststelde dat God in alles zit, zit ook Coen Wirtz in alles. En iedereen. En ik stel me bij deze filosofische gedachtespanne graag voor dat er ook een stukje Coen Wirtz in mij zit. Een heel specifiek stukje. Of zeg maar gerust: stuk. 15

16 16

17 17

18 Over de lul van Coen Wirtz gesproken, die staat altijd een bepaalde kant op. Net zoals bij biologisch-dynamisch brood heeft dat te maken met de stand van de sterren, het moment van de dag en of het eb of vloed is. Hij wijst altijd naar de plek waar de zon en het dichtstbijzijnde water, bier en vrouwen zijn. Het is een wiggelroede, en zodoende graadmeter en gids tegelijk. Een Lonely Planet van vlees. Als de lul van Coen Wirtz in de middeleeuwen geleefd zou hebben, zou hij op het marktplein als zonnewijzer gebruikt zijn en in de zeevaart als almanak. De lul van Coen Wirtz geeft richting in het bestaan. Coen Wirtz is seks. Niet voor niets werkt hij in zijn verschijning als Sociaal-Psycholoog louter samen met mensen die dubbelzinnige namen als Doosje hebben, of Vrugt. En dan is er ook nog iemand in wiens naam Van der Pligt, een naam om geil van te worden: het beeld doemt op van een vrouw die zich altijd prima bewust is van d r pligt. Dat het hier gaat om een mannelijke professor van achter in de vijftig laten we achterwege. Het gaat immers om de naam, en niet om het plaatje dat erbij hoort, moet ook Coen Wirtz gedacht hebben. Coen Wirtz is bijzonder, en dat zijn vriendin zich al twaalf keer aan mij, Arie Boomsma, heeft voorgesteld, laat me koud. Het zal wel jaloezie zijn van haar kant. Dat ik Coen Wirtz ken en weet te duiden als geen ander, kan begrijpelijkerwijs leiden tot platvloerse kinnesinne in een web van onmacht en rancune. Ik geloof er tevens heilig in dat de vriendin van Coen Wirtz minimaal vier woorden uit de vorige zin niet begrijpt. Het is niet erg, het komt er allemaal op neer dat Coen Wirtz een man is met vele gezichten, maar allemaal zijn ze om van te smullen. Mmm... Arie Boomsma Volgende keer een column met de titel: Wie klotst er van Bolke Koster Een verkenning 18

19 teamuitjes Dames, Heeren leden der US Basketbal, Wat gaat er ieder jaar voor de start van het seizoen door jullie koppen heen? Ga ik me vastleggen aan de verplichtingen die bij een teamsport horen? Kan ik het verwachtingspatroon dat mijn teamgenoten hebben nog waarmaken? Kijk, die trainingen iedere woensdag; OK. Wedstrijdje op zaterdag of zondag; heerlijk. En die fluit- en tafeltaken zijn ook zo erg niet er zijn verenigingen waar de leden niet alleen verantwoordelijk worden gemaakt voor tafel-/fluittaken, maar ook voor bardiensten (moet je je voorstellen, bardienst bij US Basketbal! Met mensen als Stan Buis en DJ aan de goede kant van de bar ). Dan is er natuurlijk nog de verwachting dat je een biertje blijft drinken na de training. Dan is de balans van mooie en minder mooie verplichtingen wel ongeveer compleet. Toch? Neen, er is ook nog het fenomeen teamuitjes. Binnen ieder team zijn er wel een paar fanatiekelingen die het héle team jaarlijks een paar keer mee willen nemen op excursie. Als US er wordt er van je verwacht dat je gedurende de tijdspanne van het teamuitje ook buiten de sporthal drinkt, lacht, plezier maakt met je teamgenoten. Teamuitjes, een (ongewenste?) sociale verplichting of quality time met je teamgenoten? Een greep uit de activiteiten die US-teams de afgelopen 3 seizoenen ondernamen. De schuingedrukte stukken zijn nooit eerder gepubliceerde verslagen uit seizoen Verreweg het populairst was De Bierfabriek. De credits voor de ontdekking van de eigen De kilometerteller aan de teamtap. Bierfabriek. tap-tafel gaan naar onze kampioenen van Heren 1. Maar inmiddels hebben ook de leden van d1, d2, d6 en h2 kennis gemaakt met de kippetjes, de pinda s, de dansvloer en het gemak waarmee gevaarlijke hoeveelheden bier uit te tapkranen stroomt. De meeste US ers weten the day after nog maar weinig van de gebeurtenissen in de bierfabriek. Stan, Karin en Sigrid daarentegen namen een langdurige herinnering mee naar huis, in de vorm van fysiek letsel. In het seizoen voor het jaar waarin De Bierfabriek zo populair werd onder US-teams bezochten de mannen van Jiska (H5) die andere Amsterdamse bierbrouwerij. Na het lezen van onderstaand verslag vroeg ik me slechts af: (hoe) heeft Jiska zich tot 3.00 uur staande gehouden tussen al dit drankgeweld? Om drie uur s middags zijn we begonnen bij bierbrouwerij het IJ met een rondleiding en een proeverij. Daarna een hapje eten, zelf beslissen over je voorgerecht is er niet meer bij dat wordt gewoon tequila. En tijdens het wachten tussen de gerechten door is de voor heren 5 bekende award uitreiking. De nominaties 19

20 vooraf leveren al een hoop gesprekstof op en tijdens de uitreiking is de spanning te snijden. Vooral bij de zo gewilde Iron Man. Toch maar even koffie zodat in ieder geval het begin van het vervolg van de avond nog bewust meegemaakt kon worden en de eerste Sjaak afhaak (met hele goede reden (echt)) uitzwaaien. En op naar Canvas. Daar kan ik kort over zijn, er was iets met karaoke en het was gezellig! Meer details heb ik niet onthouden, wat wil je, het is ook alweer een maand of 8 geleden en ik mis natuurlijk de kleedkamergesprekken achteraf. s Maandag bleek dat, onafhankelijk van elkaar, zich nog een spontane activiteit had ontwikkeld, namelijk wie de meest spectaculaire val van de fiets kon maken op de weg naar huis. Geen idee wie de winnaar is geworden, maar er waren wel behoorlijk wat deelnemers. Jiska Ook in H3 werd er dat jaar geworsteld met de peer pressure. Daniel (in het kader van privacy is hier een zuiver fictieve naam gekozen) liet deze avond meteen even zijn ruggengraat zien, door meermaals onder de peer pressure te bezwijken. Ter illustratie even zijn statements naarmate de avond vorderde u: Nee ik ga niet mee, ik moet om 6 uur werken morgen u: Ok, ik ga wel even mee, maar ik ga niet drinken u: 1 biertje dan, maar ik ga om 2 uur naar huis u: Ik ga me ziekmelden, nu ga ik cola BB s halen u: Iedereen gaat naar huis u: Daniel belt dronken zn baas op dat hij zich nie helemaal ok voelt. Uit het tweede verslag van H3 kunnen we overigens wel concluderen dat het opgaan in de peer pressure een bizarre/prachtige avond oplevert. Conclusie 2: Samen-uit-samen-thuis staat hoog in het vaandel bij deze mannen. Echter, ze hebben een ietwat aparte interpretatie van dit principe. Hoe anders was het 2e teamuitje, woorden schieten te kort om het gekkenhuis te kunnen beschrijven. =Disclaimer: gezien de staat waar in de schrijvers zich bevonden mag niet worden aangenomen dat onderstaande volledig klopt, maar het berust zeker op waargebeurde feiten= Het begon op een relatief rustig feestje in de Wibaut. De godenzonen van het derde hadden alweer hun 4e overwinning van het seizoen geboekt, doordat JBC het nodig vond zoveel P s, T s en zelfs 2 D s te behalen dat ze nog met 3 man op het veld overbleven. Laat het maar aan heren 3 over om zo n meermanssituatie eens even flink uit te buiten. Onder het genot van de hitjes die ons werden voorgeschoteld door DJ Stan begaven wij ons in een dubieus verkleedfeestje van US volleybal. Wij hadden ons zo verheugd op de dames, maar hier kwamen wij van een koude kermis thuis. Ze waren allemaal minimaal 2 meter (lang en/of breed) en in dagelijkse kledij bleek dat de mooie korte volleybalbroekjes een pushup werking hebben. Uiteindelijk kwam het feestje wel enigszins op gang en wisten enkele mannen toch nog een paar reuze volleybaldames voor een dansje te interesseren. Nadat DJ Stan op een haar na de trofee van allerbeste US DJ misliep (volledig onterecht uiteraard) togen de heren in verschillende fases naar de Trouw. Rick zette zijn ritueel voort en viel van zijn fiets (misschien had hij de fles Berenburg van 5 liter die hij met oud en nieuw had gestolen toch beter terug kunnen brengen naar de rechtmatige eigenaar -> Karma is a bitch!). Eenmaal aangekomen in de Trouw ontvouwde zich Het Grootsche Bacchanaal. Het begon nog rustig met een aantal manly tequila shots (snuif het zout, pers citroen uit in je oog en neem daarna het shot). Al snel volgde echter het cham- 20