Poetrytree. REIN-ART Gedichten uit de installatie

Transcriptie

1 Het jaar X in Tienen REIN-ART Gedichten uit de installatie september 2006 Stadspark Tienen REIN-ART Gemeentestraat Kessel-Lo Tel Fax Info@REIN-ART.be Arne Reynaert, alle rechten voorbehouden. Foto: Kristof Gentens Contents Kust Ik zei slaap zacht en zeg de gedichten in m n hoofd.. 3 Brug (1) Brug (2) Aardbeving Stad Hart Blad Vlinder Hoog

2 Kust Ik zie je hoor je zee, je wil de oceaan, geluwde wind. Ik wil baden, in je brullende branding aanspoelen op je zachte strand me wentelen in de warmte van je zand mijn scherpte aan je schuren uren naar je turen je afschuimen als een strandjutter wat ik ook vind in een zandloper tussen je zijden vingers doorheen je leven glijden naakt op en in je vloedlijn mijn blotevoetafdrukken drukken je vol sculpturen zetten jaloerse vrouwen naar jou zien gluren.

3 Ik zei slaap zacht en zeg de gedichten in m n hoofd Jij ligt naakt tussen de herfstbladeren halfbedekt bruin, geel en hier en daar rood je lende wit als dood. Jij denkt niet aan vrouwen die elkaar de haren uitrukken en ik dek je toe met mijn lichaam. Tranen lopen traag van je oog naar je oor en ik slurp ze daar door-, om- en voorzichtig uit. Je mag niet slurpen zei je vader en ik slurp, van jou en je glimlach - t. Door de mist passeren witte schimmels met gewapende ridders op op weg naar elders en jij en ik verdwalen in het woud en we eten dikke donkerrode frambozen die pronken veel te laat in het seizoen alleen voor jou en mij.

4 Brug (1) Ik heb een brug voor je gesierd. Sta wijdbeens, zwaaiend wenkend wachtend springend smekend smachtend. Zet me neer tuur staar, blijf kijken, zie je, in de verte, je rug, je land verlatend. Het laatste vuur het laatste uur van onze liefde. Over een and re brug. Je land, verlaten. Ik ruim de bloemen op, gooi ze naar beneden. Zie ze drijvend mee in zee tussen lijken, wrak en oude bomen. Tussen and re oude dromen, woeste stromen. Sur ce pont on y danse pas. On y danse PAS.

5 Brug (2) Ik kijk achter me en zie dat je na zwerven en oogsten langs and re landen, ei-landen, een brug vol offers naar me hebt gebouwd. Ik ruik aan de bloemen die je meebracht en kus je.

6 Aardbeving Ik had een beetje aardbeving in mijn hart van haar. Van zacht, donzig haar.

7 Stad Ik bewoon je. Wandel door je heen. Wanneer ik afwijk van je gesponsorde bewandelde paden, etalagen, liggen je losse dallen los over dalen, plassen. Wanneer ik daar op trap, schieten onderliggende kelders water tranen mij in de ogen. Zij spreken me boekdelen, over je liters, bergen, schuilend, verdriet en toch zijn het deze wegen, lieve, die ik betreden wil.

8 Hart De wind huilt er door alle kamers schrijft braille sporen, wervelt korrels verhalen onleesbare rimpels het strand van mijn bestaan. Het tocht hard in mijn hart dat passie pompt blijft zuigt en stuwt als storm de sneden kerft en bramen krast. Op het randje van ver gaan. Het tocht hard in mijn hart dat vindt, verschuilt balen wieren verweesde knipsels die komen, gaan. Het tochtte hard in mijn hart tot ik je vond de ramen sloot de wind luwde de bruisende vloed een spiegel liet.

9 Blad Blad voor blad her- en beschrijven wij ons verleden, ons seizoen en andere seizoenen en zoenen tussendoor bladerde ik door oude agenda s en verhalen. Ik verander niet, bedacht ik me mijn perceptie verandert en meandert op variab len. De oevers en œuvres waarop ik strand voelen als van, op hoger en aan lager wal. Soms als beste zeelieden en dan weer versteend in een luie zetel.

10 Vlinder De eelt op de plaatsen waar je vleugels gebarsten, gebroken waren, is sterker dan de vilten vlakken daartussen. Je pijn is je kracht, je kracht is je vreugde.

11 Hoog Ik span een regenboog voor jou. Wie maakt die regenboog zo mooi denk je dat ik niet zie dat jij dat bent?