Pest protocol basisschool Titus Brandsma

Transcriptie

1 Pest protocol basisschool Titus Brandsma Doel van dit protocol: Alle kinderen mogen zich in hun basisschoolperiode veilig voelen, zodat zij zich optimaal kunnen ontwikkelen. Deze zin staat in de visie van Basisschool Titus Brandsma. Door regels en afspraken zichtbaar te maken kunnen kinderen en volwassenen, als er zich ongewenste situaties voordoen, elkaar aanspreken op deze regels en afspraken maken. Door elkaar te steunen en wederzijds respect te tonen stellen we alle kinderen in de gelegenheid om met veel plezier naar school te gaan! Leerkrachten en ouders uit de medezeggenschapsraad onderschrijven gezamenlijk dit protocol. Het geldt voor kinderen, ouders en leerkrachten van Basisschool Titus Brandsma. Pesten is een maatschappelijk probleem en komt helaas ook bij ons voor. Het is een probleem dat wij onder ogen zien en op onze school serieus aan willen pakken. Hiervoor gelden enkele uitgangspunten. Uitgangspunten - Pesten moet als probleem worden gezien door alle direct betrokken partijen: leerlingen (gepeste kinderen, pesters en de zwijgende groep), leerkrachten en de ouders/ verzorgers (hierna genoemd: ouders). - De school moet proberen pestproblemen te voorkomen. Los van het feit of pesten wel of niet aan de orde is, moet het onderwerp pesten met de kinderen bespreekbaar worden gemaakt, waarna met hen regels worden vastgesteld. - Als pesten optreedt, moeten leerkrachten, in samenwerking met de ouders, dat kunnen signaleren en duidelijk stelling nemen. - Wanneer pesten ondanks alle inspanningen toch weer de kop opsteekt, moet de school beschikken over een directe aanpak. - Wanneer het probleem niet op de juiste wijze wordt aangepakt of de aanpak niet het gewenste resultaat oplevert dan kan de inschakeling van een vertrouwenspersoon nodig zijn. De vertrouwenspersoon kan het probleem onderzoeken, deskundigen raadplegen en het bevoegd gezag adviseren. HET PROBLEEM DAT PESTEN HEET: Pesten kan gebeuren in alle groepen. Een pestproject alleen is niet voldoende om een eind te maken aan het pest- probleem. Het onderwerp wordt in alle klassen regelmatig aan de orde gesteld, zodat het ook preventief werkt. Dit doen we met behulp van de methode Goed gedaan! We gebruiken deze methode, een keer per twee weken, in alle klassen. De volgende onderwerpen komen hierbij aan de orde: eerlijk zijn, veiligheid, omgaan met elkaar binnen de groep, plagen of pesten, zelfvertrouwen, zelfkennis, anders zijn, blij zijn met jezelf, samenwerken. Ouders krijgen geregeld een ouderbrief mee. Hierin 1

2 leest u welk onderwerp aan de orde is geweest en hoe we hier over gesproken hebben. Het voorbeeldgedrag van de leerkrachten (en de ouders thuis) is van groot belang. Er zal minder gepest worden in een klimaat waar duidelijkheid heerst over de omgang met elkaar, waar verschillen worden aanvaard en waar ruzies niet met geweld worden opgelost maar worden uitgesproken. Agressief gedrag van leerkrachten, ouders en de leerlingen wordt niet geaccepteerd. Leerkrachten nemen duidelijk stelling tegen dergelijke gedragingen. Elke klas spreekt elk jaar klassenregels af voor de dagelijkse omgang met elkaar. Hoe kan worden gepest? - Achtervolgen - Stelen en vernielen: - Afpersing - Vernederen en belachelijk maken - Schelden, met bijnamen aanspreken en dreigen - Gemene briefjes, mailtjes, sms-jes schrijven, trekken aan kleding, duwen en sjorren, schoppen en slaan - In de val laten lopen - Doodzwijgen en negeren - Uitsluiten van feestjes - Dwingen om geld of spullen af te geven - Het afdwingen om iets voor de pestende leerling te doen. Deze lijst kan nog verder worden uitgebreid: je kunt het zo gek niet bedenken of volwassenen en dus ook leerlingen hebben het bedacht. Leerkrachten en ouders moeten daarom alert zijn op de manier waarop kinderen met elkaar omgaan en duidelijk stelling nemen wanneer bepaalde gedragingen hun norm overschrijden. REGEL 1: Een belangrijke stelregel is dat het inschakelen van de leerkracht niet wordt opgevat als klikken. Vanaf de kleutergroep brengen we kinderen dit al bij: Je mag niet klikken, maar Als je wordt gepest of als je ruzie met een ander hebt en je komt er zelf niet uit dan mag je hulp aan de leerkracht vragen. Dit mag ook als het ongewenst gedrag niet ophoudt. Dit wordt niet gezien als klikken. REGEL 2: Een tweede stelregel is dat een niet betrokken medeleerling ook de verantwoordelijkheid heeft om het pestprobleem bij de leerkracht aan te kaarten. Alle leerlingen zijn immers verantwoordelijk voor een goede sfeer in de groep. 2

3 REGEL 3: Samenwerken zonder bemoeienissen: School en gezin halen voordeel uit een goede samenwerking en communicatie. Dit neemt niet weg dat iedere partij moet waken over haar eigen grenzen. Het is bijvoorbeeld niet de bedoeling dat ouders naar school komen om eigenhandig een probleem voor hun kind op te komen lossen. Bij problemen van pesten zullen de directie en de leerkrachten hun verantwoordelijkheid nemen en overleg voeren met de ouders. De inbreng van de ouders blijft bij voorkeur beperkt tot het aanreiken van informatie, tot het geven van suggesties en tot het ondersteunen van de aanpak van de school. Wanneer leerlingen ruzie met elkaar hebben en/of elkaar pesten, proberen zij en wij: 1. Er eerst zelf ( en samen) uit te komen. 2. Op het moment dat een van de leerlingen er niet uitkomt ( in feite het onderspit delft en verliezer of zondebok wordt) heeft deze het recht en de plicht het probleem aan de meester of juf voor te leggen. De leerkracht beslist of er dan tot sancties overgegaan moet worden. 3. De leerkracht brengt de partijen bij elkaar voor een verhelderingsgesprek en probeert samen met hen de ruzie of pesterijen op te lossen en (nieuwe) afspraken te maken. Bij herhaling van pesterijen/ruzies tussen dezelfde leerlingen volgen sancties. 4. Bij herhaaldelijke ruzies/pestgedrag, neemt de leerkracht duidelijk stelling en houdt een gesprek met de leerling die pest/ruzie maakt. De betrokken ouders worden op de hoogte gebracht. De leerkracht meldt de namen van betreffende leerlingen in teamoverleg, zodat ook andere leerkrachten extra alert op deze kinderen zijn. In het leerlingdossier beschrijft de leerkracht de situatie en de toedracht van verschillende gebeurtenissen. Ook eventuele afspraken worden hierin genoteerd. De leerkracht biedt altijd hulp aan de gepeste en begeleidt de pester, indien nodig in overleg met de ouders en/of externe deskundigen. Als bovenstaande punten geen positief resultaat opleveren (het ongewenste gedrag stopt) voor de gepeste, volgen sancties. De straf is opgebouwd in verschillende fases; afhankelijk van hoelang de pester door blijft gaan met zijn/haar pestgedrag en geen verbetering vertoont in zijn/haar gedrag: sancties Fase 1. Een of meerdere delen van pauzes binnen blijven. Nablijven (de ouders worden geïnformeerd). Een schriftelijke opdracht zoals een opstel over de toedracht en zijn of haar rol in het pestprobleem. 3

4 . Door gesprek: bewustwording van wat pesten voor gevolgen kan hebben. Afspraken maken met de pester over gedragsveranderingen. De naleving van deze afspraken komen aan het einde van iedere week (voor een periode) in een kort gesprek aan de orde. Fase 2 Een gesprek met de ouders, als voorgaande acties op niets uitlopen. De medewerking van de ouders wordt nadrukkelijk gevraagd in het proces om een einde aan het ongewenst gedrag te maken. De school heeft alle activiteiten vastgelegd en de school heeft al het mogelijke gedaan om een einde te maken aan het pestprobleem. Fase 3 Bij aanhoudend pestgedrag kan deskundige hulp worden ingeschakeld zoals de Schoolbegeleidingsdienst, de schoolarts van de GGD of schoolmaatschappelijk werk. Fase 4 Als voorgaande niet werkt kan een leerling geschorst of verwijderd worden. (zie schorsings- en verwijderingsbeleid Stichting Aves, Organisatie/beleidsdocumenten/Onderwijs, nr. 2.3) Als na korte tijd blijkt dat voorgaande maatregelen geen structurele verbeteringen opleveren kunnen deze fases elkaar snel opvolgen. 4

5 Bijlage 1 Adviezen aan de ouders Ouders van gepeste kinderen De onderstaande adviezen en tips zijn afkomstig van pestweb.nl en gebaseerd op de door hen verzamelde kennis en ervaringen. Mijn kind laat merken dat het gepest wordt. Hoe ga ik daarmee om? Besteed vooral aandacht aan de gevoelens van je kind. Maak wat er gebeurt samen bespreekbaar. Volg je kind, forceer niks. Pas daarna kun je eventueel samen actie ondernemen. Neem serieus wat je kind zegt! Geef je kind steun en begrip. Kinderen vinden het moeilijk om te vertellen dat ze gepest worden. Probeer je mening voor jezelf te houden. Voorkom uitspraken als: het zijn ook rotmeiden, of Je moet beter voor jezelf opkomen. Vraag door, luister: wat is er gebeurd, wat deed jij toen, wat zou je willen, hoe voelde je je, wat deden de anderen? Onderzoek samen wat je kind zelf kan doen om uit de situatie te komen. Steun hem of haar hierin. Geef vertrouwen. Onderneem alleen in overleg met je kind actie. De ouders van de pester opzoeken is een mogelijkheid. In de praktijk blijkt dit echter niet altijd effectief te zijn. Meestal kiezen de ouders van het pestende kind de kant van hun kind of zeggen: je kind moet meer voor zichzelf opkomen. Geef je kind zelfvertrouwen door complimenten te geven. Kijk samen waar je kind goed in is en moedig je kind aan. Lees samen boeken over pesten. Ouders van een pestend kind Als ouder komt het veelal niet in je op dat jouw kind een pestkop kan zijn. Hoe reageer je als blijkt dat dat wel zo is? Guido zit achter zijn computer als ik zijn kamer binnenkom. Hij klikt zijn Facebookscherm weg en zegt met een lieve glimlach tegen me dag mam, dank je wel! Ik leg zijn schone kleren in zijn kast. Terwijl ik naar beneden ga om af te wassen, roept hij me na ik kom je zo helpen hoor mam! Wat een lieverd is het toch. De volgende dag gaat de telefoon. De leerkracht van Guido vertelt me dat zij een klacht heeft gekregen van een andere moeder. Guido is een pestkop. Ik weet niet wat ik moet zeggen. De woorden galmen na, Het is niet waar, denk ik, het kan niet waar zijn. Verbergen van pestgedrag Pestkoppen zijn goed in het verbergen van hun pestgedrag. Kinderen spreken er nauwelijks met hun ouders over. Misschien geloof je het niet of kun je het je niet voorstellen dat jouw kind pest. 5

6 Signalen Hoe kun je herkennen dat je kind pest? Mogelijke signalen zijn: Impulsief gedrag Het omringen met meelopers Graag de baas willen zijn Populair willen zijn Andere kinderen zijn bang voor je kind Hoe kun je reageren? Je hebt ontdekt dat jouw kind pest of meepest. Schrik, ongeloof en ontkenning zijn heel begrijpelijke reacties als ouder. Als je bekomen bent van de schrik, wat kun je dan doen? Ontken niet meteen wat je kind doet. Zo is mijn kind niet. Kinderen laten heel verschillend gedrag zien in verschillende situaties. Pestkoppen gedragen zich thuis anders dan op school. Ga het gepeste kind niet beschuldigen, Ze gedraagt zich ook raar. Praat me je kind over wat er gebeurt. Je kind zal zijn gedrag waarschijnlijk goedpraten: Het was maar een geintje. Zij vraagt er om met die stomme kleren. Hij heeft mijn spullen ook kapotgemaakt. Je kunt aangeven dat hoe een ander kind zich gedraagt of eruit ziet, dat nooit een reden is om te pesten Praat met je kind over de gevolgen: een gepest kind heeft verdriet en pijn van het pesten. Gepeste kinderen worden bang en ontwikkelen faalangst. Soms hebben gepeste kinderen de rest van hun leven last van de gevolgen van het pesten. Maak je kind gevoelig voor wat het anderen aandoet. Pestkoppen hebben vaak geen idee wat zij anderen aandoen. Laat je kind merken dat je het pesten serieus neemt en dat je vindt dat pesten niet mag. Neem contact op met de school, zeker als je merkt dat het pesten doorgaat. Bespreek met je kind dat je dit gaat doen. Pestkoppen hebben het niet gemakkelijk om een andere rol te krijgen in de klas. Soms kan het helpen om lid te worden van een hobby- of sportclub. Als je hoort of ziet dat er kinderen worden gepest op school, ook al hebben je eigen kinderen er niet mee te maken, zoek dan contact met de school. Voor de school is het moeilijk om pesten te signaleren. De leerkrachten hebben de hulp van de ouders hierbij nodig. Een aantal andere algemene tips - Als je de leerkracht vraagt om je kind niet naast bepaalde kinderen te zetten, dan geef je het signaal dat uitsluiten mag. - Leer je kinderen zich in te leven in, en rekening te houden met, anderen. - Vertel hoe belangrijk je het vindt dat kinderen met elkaar samenwerken en dat alle kinderen zich veilig moeten kunnen voelen! Voor meer informatie: