Dossier internationale handel. Economie in 2014: experten aan het woord. Brussels Enterprises, Commerce & Industry. December 2013 nr.10. p.

Transcriptie

1 p December 2013 nr.10 Maandblad van Brussels Enterprises, Commerce & Industry Vincent Duterne Economie in 2014: experten aan het woord Dossier internationale handel

2 12 centers in België Reserveer uw kantoor in het hart van Brussel Wij zullen u niet tegenhouden. Met het grootste netwerk van kantoren, vergaderzalen op aanvraag, business lounges en virtuele kantoren op 6 locaties in Brussel, kan u zich concentreren op uw business plan, niet op het grondplan. Werk in de Belgische hoofdstad, met makkelijke toegang tot heel Europa, via Thalys en Eurostar. Tot 3 maanden gratis, indien u boekt voor 31 december. Brussels South Station, 4e verdieping, South Center Titanium, Marcel Broodthaersplein 8, 1060 Brussel regus.be Deze aanbieding geld voor nieuwe kantoorklanten die tekenen voor 12 maanden. Aanbieding vervalt op 31 december 2013 en is op beschikbaarheid in de geselecteerde centers. Aanbieding is enkel geldig indien u Regus rechtstreeks contacteert. Voorwaarden worden toegepast.

3 Editoriaal Thierry Willemarck, Voorzitter van BECI Vijf maanden Binnen vijf maanden beslissen de verkiezingen over het lot van Brussel, België en Europa. Voor de partijen en kandidaten wordt het nu tijd om standpunten over de huidige dossiers in te nemen. De burgermaatschappij krijgt binnenkort de gelegenheid om haar mening te uiten, haar standpunten te laten gelden en de aandacht op dringende materies te vestigen. Onze toekomstige beleidsmensen worden vriendelijk verzocht hiermee rekening te houden. Ook BECI wil in het vooruitzicht van de verkiezingen zijn stem laten horen. Het is niet zozeer de boodschap van onze organisatie die hier aan bod komt, wél de verwachtingen en meningen van onze leden, van ondernemers die dag in dag uit op het terrein met de sociale en economische werkelijkheid worden geconfronteerd. Wij ronden een diepgaand enquête- en consultatiewerk af om ons als een betrouwbare woordvoerder te profileren, om onze beweringen te staven en om onze eisen en voorstellen zo concreet mogelijk te verwoorden. We hebben de sectorale organisaties ondervraagd, de opinies van de BECI-leden in een nieuwe editie van onze politieke barometer gepeild en met talrijke ondernemingen gesprekken gevoerd. De vergaarde informatie werd ter attentie van de kandidaten en toekomstige verkozenen samengevat als een richtlijn voor hun toekomstige actie. Er is werk aan de winkel: uit onze politieke barometer blijkt hoe wantrouwig ondernemers ten aanzien van de gewestelijke regering staan. Eén ondernemer op drie heeft trouwens nog niet beslist voor wie hij binnenkort zal stemmen De eerste conclusie is een angstwekkend gevoel van onzekerheid. Nooit hebben ondernemers zoveel geaarzeld om te investeren. Dit is geen toeval: ze verstikken onder de lokale belastingsdruk, het gewicht van de sociale lasten en de administratieve rompslomp. De economisten die wij in dit nummer hebben benaderd, zijn unaniem: het is hoog tijd voor hervormingen en om de arbeidsmarkt nieuw leven in te blazen. Dit wordt een van de grote uitdagingen van de volgende legislatuur. Ook onderwijs en opleiding wekken heel wat bezorgdheid. Het gebrek aan kwalificatie is een oud zeer in Brussel en geen enkele van de politieke maatregelen die tot nog toe werden getroffen, hebben hierin verbetering gebracht. Ook hier wordt het hoog tijd! In Brussel verdient de mobiliteit echter absolute voorrang. Onze leden plaatsen het vraagstuk helemaal bovenaan de prioriteitenlijst. In dit opzicht heeft BECI, samen met de leden van zijn mobiliteitshub, pionierswerk verricht met een diepgaande analyse van alle mogelijkheden om de situatie te verbeteren. In de maand september verscheen hierover een Witboek en 50 voorstellen die wij als bijlage van dit nummer opnieuw uitgeven. Dit hulpmiddel is voor beleidsmakers bestemd. Hopelijk maken ze er het beste van. De volgende legislatuur zal ook een fundamentele staatshervorming moeten uitvoeren, waarbij Brussel een volwaardige plaats moet toegekend krijgen. Er is ruimte om de werking van het Gewest eenvoudiger en doeltreffender te maken en om met andere entiteiten aan een grootstedelijk project samen te werken, waardoor Brussel zijn volledig potentieel kan ontplooien. De inzet van de verkiezingen is veelzijdig maar duidelijk uitgestippeld. De uitdagingen bestaan en de vraag is nu wie ze zal kunnen aannemen. Afspraak binnen vijf maanden. 1

4 Inhoud december 13 BECI 4 Het economische nieuws met een knipoogje 5 Het politieke nieuws met een knipoogje 6 Interview: Armand De Decker, Burgemeester van Ukkel 10 Economie in 2014: experten aan het woord 14 Fiscale concurrentie: waar in Europa belastingen betalen? DOSSIER INTERNATIONALE HANDEL 16 Eendracht maakt macht, ook bij kamers van koophandel 20 Het juiste gewicht van Brussel in export 22 Brussel in de wereldrangschikkingen 24 Uitvoeren met de hulp van de Europese Unie 26 Afrika, optimisme of voorzichtigheid? 30 Colombia op het kruispunt van wegen 32 Goederen voor tweeërlei gebruik: de regels 34 Authorised Economic Operator: waarom niet? 36 Van de ene bubbel naar de andere: het tijdperk van de Globular Economy FOCUS 38 De GOMB wordt citydev.brussels HET BEDRIJF, DAG IN, DAG UIT 40 Grote Brusselse actoren: de BMWB 42 Forfaitaire vergoedingen: behoed uw onderneming tegen risico's 44 Info Law Square: betalingsachterstand vermijden 46 Gezocht: Belgische manager 47 4UP meet de competenties van Belgische managers 48 Impression of a Brit 50 N-powerment Challenge: and the winners are 51 Starter: Belgium is best 52 Restotip: Wine in the city 53 Leads Generator: Zet prospects in klanten om Dynamiek is het maandblad van BECI (Kamer van Koophandel & Verbond van Ondernemingen te Brussel) Verantwoordelijke uitgever Olivier Willocx ow@beci.be Louizalaan Brussel t f Redactie Media coordinator: Emmanuel Robert er@beci.be Productie & Abonnementen Administratie: Emmanuel Robert er@beci.be Opmaak en druk: DB Print Vertaling: Litteris Alle rechten voorbehouden Nadruk zonder toestemming is verboden Abonnementen Prijs: 80 voor 10 nummers Info: er@beci.be t Publiciteit Dynamiek/Entreprendre wordt maandelijks door meer dan decision makers gelezen. Gemiddelde oplage per nummer: ex Inlichtingen en reservaties: Geneviève N. Juste T F genevieve.n@skynet.be Véronique Legein T F vl@beci.be Membership: Catherine Mertens T 0032 (0) cm@beci.be ONS VOLGEND DOSSIER Dynamiek Entreprendre Januari 2013 Speciaal auto BECI & CO 54 De BECI actualiteit in beeld 55 Ledentrefpunt 56 Agenda 57 Toetredingsaanvragen Printed on TCF paper

5 BMW i Echt rijplezier CHARGE&GO. ELEKTRISCH RIJDEN WORDT ZORGELOOS GENIETEN. De elektrische BMW i3 biedt u opwindend rijplezier op een duurzame manier, gecombineerd met een ruime autonomie én intelligente oplaadmogelijkheden. Als professionele klant kunt u hierbij genieten van de aantrekkelijke huurformule ecover van BMW Financial Services met wagengebonden en innovatieve mobiliteitsdiensten. Kiest u voor deze Huur Lange Termijn-formule, dan kiest u voor gemak. U geniet van een aantrekkelijk vast maandbedrag waarin de verschillende componenten zoals onderhoud, verzekering, BMW Protection en banden zijn opgenomen. U hoeft uw BMW i3 enkel nog op te laden! Vanaf 699/maand (1) geniet u van al deze diensten De fi nanciering van uw wagen Onderhoud & herstellingen Banden Verzekering (2) + dienst BMW Protection (3) Rijtaksen Vervangwagen bij immobiliteit > 24u (1) Indicatieve maandelijkse huurprijs van een BMW Huur Lange Termijn berekend voor een looptijd van 36 maanden en maximum km/jaar. Inbegrepen diensten in de maandelijkse huurprijs: afschrijving en interesten, taksen, onderhoud & herstellingen, vervangwagen, BMW Protection en verzekering. Deze publiciteit richt zich uitsluitend tot professionele klanten die het voertuig gebruiken met het oog op de uitoefening van hun handels-, beroeps-, of ambachtelijke activiteiten. Onder voorbehoud van aanvaarding van het dossier door het kredietcomité van BMW Financial Services Belgium NV, Lodderstraat 16, 2880 Bornem. Publiciteit geldig op 16/11/2013. Alle prijzen zijn exclusief BTW en onder voorbehoud van wijzigingen en vergissingen. (2) Dekking en beperkingen overeenkomstig de contractuele voorwaarden. BMW Financial Services Belgium NV (FSMA A; BE ) treedt op als agent van Ethias (FSMA-nr.0196). (3) BMW Financial Services doet afstand van haar recht van verhaal overeenkomstig de toepasselijke contractuele waarden. Milieu-informatie (KB 19/03/04): 0-0,6 L/100 KM 0-13 G/KM CO2

6 Beci Psychanalyse van het nieuws: het economische gedoe Europese schoenen in de regen 4 Journalisten zien overal complotten. Ze horen stemmen en zijn ervan overtuigd dat ergens in een bunker onder de Wetstraat één of andere verschrikkelijke maatregel in voorbereiding is. Nu, let wel, het zal waarschijnlijk wel zo zijn! In de huidige context waar men zo onnozel is geweest juristen bij de fiscaliteit te betrekken (zodat niemand er nog iets van snapt) terwijl belastingen niets anders moesten zijn dan een vorm van overheidsbeheer, zal het kabinet van Financiën zeker niet luidkeels aankondigen dat het voortaan tochten en andere luchtverplaatsingen overweegt te belasten omdat daar energie wordt verspild. Alle fiscalisten van België zouden dan overuren kloppen om snel-snel het tegengif te ontwikkelen. Maar gelooft u nu echt dat de proefballonnetjes die hier en daar in het geniep worden gelost, gewoon aan het toeval te wijten zijn? Een investeerder waarschuwde mij onlangs: Als men ons een dezer dagen niet aankondigt dat het kadastraal inkomen vervalt om de werkelijke huurinkomsten te belasten, dan mag mijn snor als dille op mijn volgend stuk zalm worden geserveerd! Laat die snor maar hangen. In L Echo van 22 november stond dat Minister van Financiën Koen Geens een herschikking van de vastgoedbelasting aan het bestuderen is, en dat hij meer bepaald op de in België verhuurde panden mikte. In België dus, en de Europese Commissie krijgt, bij deze nieuwe fiscale stortbui, de schuld in de schoenen geschoven. Een negatieve rentevoet, wat is dat? Diegenen die ooit economie hebben bestudeerd, maar ook normale mensen, weten dat een rentevoet automatisch positief is. Zelfs de onooglijk kleine rentevoeten waaraan de grote banken ons op de spaarrekeningen hebben gewend, zijn positief. Maar negatief, kan dat? Wel ja! De Europese Centrale Bank overweegt de formule. Het geld moet circuleren, zegt ze. Zij willen geen kapitalen die zonder het minste economische nut ergens in een computergeheugen blijven steken. Dat geld moet naar buiten! En precies daarom smelten de basisrentetarieven als boter in de zon. Ze blijven maar smelten, maar de economische motor sputtert nog steeds. Dus moeten de rentes nog verder naar beneden en is men in Frankfurt ook bereid onder nul te gaan. Dit bericht van het agentschap Bloomberg zorgde voor grote paniek bij de bankiers: Hoezo? Moeten wij nu ook betalen? Daar komt het op neer, want negatieve rentevoeten betekenen dat de bankiers moeten betalen voor het geld dat ze aan de centrale bank toevertrouwen. Of dit een goede oplossing is? De economisten stellen vast dat hun waarschuwingen voor de haast onbestaanbare rentevoeten op spaarrekeningen geen gehoor krijgen en dat er nooit zoveel geld op deze rekeningen werd gestort. In feite is dit logisch. Omdat dit geld niets meer opbrengt, is meer nodig om dezelfde levensstandaard en veiligheid te vrijwaren. Dit is een menselijke reactie. De economie werkt niet altijd louter mechanisch. Meer inflatie, alstublieft! De vijanden van destijds worden morgen misschien onze vrienden. De ouderen onder ons herinneren zich nog hypotheekrentes van meer dan 10%, wat met nul gelijk stond omdat de inflatie toen het zelfde peil bereikte. Vandaag is de inflatie onder 1% teruggevallen. Wie vandaag zijn woning met 4% hypotheekrente financiert, betaalt in werkelijkheid driemaal meer dan zijn eigen ouders op dezelfde leeftijd. Geen wonder dat de jongeren hier hun beklag over maken! Ze hebben groot gelijk. Stel de vraag aan een vastgoeddeskundige en u verneemt er dat de persoon die zijn huis 10% te duur betaalt, dit verschil met een inflatie tussen 2 en 3% in drie of vier jaar tijd kan wegwerken. Maar met een inflatie aan één percent, kost deze fout een fortuin. Wij hebben inflatie nodig want het smeert het economisch raderwerk. Zonder inflatie krijgen we gegarandeerd motorpech. De Europese Centrale Bank herhaalt constant dat de inflatie rond 2% moet liggen. Dat hadden we wel begrepen, maar daarom moeten wij voor het eerst de inflatie bevorderen! Nieuwe tijden, nietwaar? Jean Blavier

7 Beci Psychanalyse van het nieuws: het politieke gedoe Geld bederft zij die (vinden dat ze) er niet genoeg hebben Ze hebben het dus gedaan: Bellens buiten gebonjourd. Excuseer: de heer Bellens, dus. Veel medelijden met de man hoeft niet, want met de aan aandelen die op de vooravond van zijn ontslag werden verkocht, zal hij het wel tot na de eindejaarsfeesten kunnen volhouden. We voelen ons opgelucht voor hem en zijn kinderen (die zelfs niet de gelegenheid hebben gehad het gebouw, eigendom van Belgacom, te kopen dat hun paatje hun in de nabijheid van de Zavel misschien overwoog te verkopen). Kom, kom, geen kwaadsprekerij. Wij maken ons eerder zorgen over de werkelijke reden van deze terechtstelling. Laten we er even bij stilstaan. Didier Bellens gedroeg zich onbehoorlijk tegenover een aandeelhouder, dat klopt. Een aandeelhouder dus, geen baas. En de velen die daar geen onderscheid tussen maken, moeten we eraan herinneren dat een aandeelhouder geen werkgever is. Moesten trouwens alle werknemers die kwaadspreken over een of andere van hun aandeelhouders meteen een C4 ontvangen, dan zouden er bij Arcelor Mittal een stuk minder vakbondsafgevaardigden rondlopen. Enne, tja, wij vinden dat de vergelijking tussen Elio di Rupo en een kleine jongen die vol ongeduld naar Sinterklaas stapt, nu toch ook geen zwaar vergrijp is. Onze Eerste Minister spreekt trouwens regelmatig van zijn jeugd. Al bij al zijn het twee andere misstappen die Didier Bellens zijn job hebben gekost: Om te beginnen, verdiende hij te veel, en dat kan in België moeilijk door de beugel, zelfs bij diegenen die eerst hebben aanvaard dat geld te betalen. Achteraf stellen we vast dat Bellens het voorbeeld van onze dierbare beleidsmensen had moeten volgen. Waarom heeft hij niet tegengeworpen dat hij niet de enige was die zijn loonbriefjes en zijn contract ondertekende? Hij had vaker moeten herhalen dat hij ten dienste van het vaderland stond (zoals de politici zweren dat zij ten dienste van hun partij staan). Hij had kunnen beweren dat hij voor deze functie niets voelde en uitsluitend door zelfopoffering is gebleven. Zoiets gelooft niemand, maar het wordt eigenaardig genoeg wel aanvaard. Door zijn gebrek aan terughoudendheid werd de heer Bellens een symbool. En dit werd zijn tweede misstap. In de politieke wereld is de status van symbool levensgevaarlijk (Bellens job werd op den duur een politieke aangelegenheid). Dit geldt vooral voor symbolen van al wat politici op hun communiezieltje afzweren: geld, macht en arrogantie. Onze beleidsmensen zijn ervan overtuigd dat wanneer ze zulke hoofdzonden bij anderen aanklagen, ze er zelf door de kiezer niet meer van zullen worden verdacht. Spelen ze tikkertje? Over de werkelijke uitkomst zullen we maar zwijgen. In dit stadium weten we nog steeds niet of Didier Bellens naar het gerecht stapt. Misschien is er sinds de aankondiging van het ontslag een financiële overeenkomst gesloten. Dat weten wij niet, hoewel dit een slim alternatief lijkt. Spijtig, want na de politieke verklaringen rond deze zaak, ça nous aurait fait rire un peu, zoals Brassens dit in zijn liedje Le Gorille kostelijk verwoordde. Ondertussen, in Brussel In Brussel stonden de zaken ondertussen niet stil. Niemand verweet onze ministers Grouwels en Madrane de missies in Congo. Twee in amper een maand tijd. Zelfs de oppositie zweeg erover. Waarschijnlijk waren deze missies uitermate nuttig. De Belgische pers maakte er nauwelijks gewag van en werd er waarschijnlijk ook niet echt toe uitgenodigd. Eén krant het zogenaamde Le Potentiel gaf hierover wel een verslag. Een impactvolle gebeurtenis, dus. Hopelijk gelooft u niet dat de lokale verwezenlijkingen van onze gewestelijke regering ons koud laten! Neem nu de vergadering van de ION (instellingen van openbaar nut), die werden aangemoedigd om meer Brusselaars aan te werven. In sommige openbare instellingen vertegenwoordigen Brusselaars weliswaar 3% van het personeelsbestand. Wij steken de hand in eigen boezem, zei de Minister- President. Op die manier erkende hij dat de ware tewerkstelling (duurzaam en betaalbaar) in de privésector te vinden is, niet bij de overheid. Een andere verwezenlijking is het Gewestelijk Parkeerbeleidsplan. Oeps, nee, dit is geen verwezenlijking. Het plan werd op vraag van de conferentie van de burgemeesters uitgesteld (een van deze mannen heeft blijkbaar een contract getekend waardoor hij tot in 2060 vastzit). Voor een coherent en geïntegreerd parkeerbeleid in de Europese hoofdstad vragen wij dus nog even geduld. Sommigen onder u grinniken misschien dat er weer geen goed nieuws is. Dit is grof overdreven! Neem nu bijvoorbeeld de website van Brulingua. Daar vindt u online taalcursussen voor werklozen. Is dit geen goed en concreet nieuws? Het kan zeker beter, maar het is een positief begin. We hebben de methode niet kunnen uittesten omdat ze voor werklozen is voorbehouden. Kunnen de anderen dan niks leren? Kom, kom op termijn krijgen ook andere doelgroepen toegang tot iets dergelijks. Ziet u wel dat er schot in de zaak komt! Al dan niet met een schop onder de ezel zijn kont Michel Geyer 5

8 Beci Beleidsmensen Armand De Decker, burgemeester van Ukkel De regionale parlementariërs kennen de plaatselijke realiteiten niet goed genoeg Hij is de meest elegante van onze politici, maar laten we het uiterlijk en de kleding die hem de naam Bel Armand opleverden, toch even vergeten. We leggen liever de nadruk op het bijzonder aangename karakter van deze sympathieke man die humor en luchtigheid combineert met een doorknede politieke vaardigheid. De man, die Voorzitter van het Brusselse Parlement, Voorzitter van de Senaat en Minister van Ontwikkelingssamenwerking is geweest, wijdt zich vandaag aan de leiding van zijn gemeente Ukkel, terwijl hij daarnaast ook nog zijn taak als Senator vervult. Sinds zijn aantreden als Burgemeester, heeft hij de gemeentefinanciën weer in evenwicht gebracht, met de laatste drie jaar zelfs de luxe van een bonus op de rekening geen vanzelfsprekende zaak in een gemeente die karikaturaal wordt beschreven als een rijke enclave, maar die nochtans het 5de grootste OCMW van het Gewest beheert. In een open gesprek deelt hij met ons zijn bedenkingen over de politiek, het Gewest en zijn gemeente. 6 Olivier Maingain, die vorige maand onze gast in deze rubriek was, eist de erfenis van het sociaal liberalisme op dat niet meer door de MR zou worden belichaamd. Is de MR asociaal en waren al die jaren van een gemeenschappelijke weg dan nodig om tot deze vaststelling te komen? Olivier Maingain is getraumatiseerd door de echtscheiding die er tussen de MR en het FDF is geweest. Ik maak er aanspraak op één van de hoofdrolspelers van deze echtscheiding met het FDF te zijn geweest. Zoals het CD&V zich van de N-VA heeft afgescheiden, zo moesten wij ons afscheiden van het FDF om uit de crisis te geraken en aan het land een regering te geven. Zowel het FDF als de N-VA verhinderden elk institutioneel compromis dat nochtans onontbeerlijk was voor de vorming van een regering. Met het FDF zouden we nog altijd in een institutionele malaise en een politieke crisis zitten. En wat die gemeenschappelijke weg betreft: ik heb mij altijd tegen deze alliantie verzet, terwijl Jean Gol er een voorstander van was. We hadden allebei gelijk. Jean Gol zag er een electoraal pluspunt in en hij droomde van een francofone natie. Ik voorzag de moeilijkheid om, met hen erbij, te onderhandelen over de Staatshervormingen die zich onvermijdelijk aandienden. Ik geloofde niet in de francofone natie omdat ik sterk gehecht ben aan het specifieke karakter van Brussel en dus aan het Gewest. Omdat ik aan alle institutionele onderhandelingen heb deelgenomen, heb ik op de eerste rij gezien wat de nefaste effecten zijn wanneer men zich verschanst achter radicale standpunten die geen enkele voorrang geven aan pragmatisme. Toen ik bijvoorbeeld samen met Herman Van Rompuy Koninklijk Bemiddelaar was, en daarna medevoorzitter van de dialoog van gemeenschap tot gemeenschap, ben ik tot het besluit gekomen dat het mogelijk was om vóór de verkiezingen een kleine Staatshervorming door te voeren en misschien zelfs de BHV-kwestie te regelen. Ik was erin geslaagd een ruime consensus te creëren, maar Olivier Maingain heeft alles geblokkeerd. Resultaat: de triomf van de N-VA met de verkiezingen van 2010; N-VA en FDF vormen een verstandshuwelijk. De heer Maingain zei ons hetzelfde over de MR: u zou de natuurlijke bondgenoot van de N-VA zijn, want u deelt hun standpunten over het economische Mag ik er op wijzen dat de laatste samenstelling van de Regering, die een echte Weg naar Damascus was, is gebeurd zonder de MR? Wij waren uit de onderhandelingen uitgesloten en de PS en cdh probeerden de N-VA voor zich te winnen. Ze hebben bijna 400 dagen nodig gehad om vast te stellen dat ze hun tijd verspilden door over het beheer van een Belgische Staat te onderhandelen met een partij die ze enkel wilde vernietigen

9 Beci Natuurlijk stemmen er bepaalde details van hun programma s overeen wanneer je naar hun besparingsplannen kijkt: ook wij zijn voorstander van een daling van de belastingdruk die de middenklasse treft; maar dat is niet ambigu zoals het FDF wil laten uitschijnen, maar een concrete vraag die de MR al jaren stelt en die gedeeltelijk door Didier Reynders is gerealiseerd. Op institutioneel vlak is er echter geen compromis mogelijk met de N-VA die de Belgische staat wil vernietigen en Brussel onder de voogdij van Vlaanderen en Wallonië wil plaatsen. Vandaag heeft de N-VA zich volledig en definitief buiten spel gezet. Over het sociaal liberalisme Het sociaal liberalisme is bijna een pleonasme: liberalisme is in essentie sociaal. Het streeft naar persoonlijke autonomie en naar het globale creëren van rijkdom. Vooraleer men rijkdom kan verdelen, moet men ze eerst creëren. En opdat een samenleving harmonieus zou functioneren, moet iedereen van deze groei van de rijkdom kunnen profiteren in de vorm van inkomsten, het creëren van banen, sociale uitkeringen voor de zwakkeren, de ontplooiing van iedereen, enz. Dat weet iedereen. Moeten we er nog aan herinneren dat het de liberalen waren die destijds hebben gevochten voor verplicht en gratis onderwijs, voor het algemeen kiesrecht, dat zij de spaarkas, de sociale zekerheid hebben gecreëerd, enz.? Wij geloven in de sociale rol van een onderneming en in de sociale vooruitgang dankzij een globale economische ontwikkeling. Zeggen dat de MR de partij is geworden die enkel de belangen van grote ondernemingen verdedigt, zoals de heer Maingain beweert, is dus totale nonsens. Het bewijs: de bewonderenswaardige strijd die Sabine Laruelle, Minister van Middenstand, voert voor KMO s, zelfstandigen en vrije beroepen. Als het waar is dat wij de grote ondernemingen respecteren en als we weten dat de notionele belangen tot tal van investeringen hebben geleid en enorm veel werkgelegenheid hebben gecreëerd, dan weten we ook dat 85% van de werkgelegenheid van de privésector door KMO s en zelfstandigen wordt geleverd. Zij vormen de spil van onze bekommernissen en onze doelstellingen. Zelf heb ik veel respect voor de patroons van grote ondernemingen die een moeilijke taak vervullen, risico s moeten nemen en die een essentiële rol spelen in Het sociaal liberalisme is bijna een pleonasme: liberalisme is in essentie sociaal. Het streeft naar persoonlijke autonomie en naar het globale creëren van rijkdom. Vooraleer men rijkdom kan verdelen, moet men ze eerst creëren. de ontwikkeling van ons land. Ik verzet mij tegen het proces dat links, waarbij ik ook het FDF reken, al te vaak tegen hen voert. Ik denk hierbij aan de aanvallen tegen de heer Bellens, die zich nochtans met zijn welgekende efficiëntie heeft ingezet om aanzienlijke dividenden aan de Belgische Staat uit te keren (meer dan 1 miljard euro ) en die van Belgacom een eersterangs bedrijf op Europese schaal heeft gemaakt. We mogen niet vergeten dat grote ondernemingen een belangrijke rol spelen in sleuteldomeinen van het wetenschappelijk onderzoek, waaruit de vooruitgang van de samenleving en de banen van morgen zullen voortspruiten. Bovendien maak ik mij zorgen over het antiondernemersklimaat dat zich bij ons aan het ontwikkelen is. Kijk maar naar wat er in Frankrijk gebeurt Het Belgisch socialisme zou een voorbeeld moeten nemen aan het Duitse en niet het Franse socialisme, want dit laatste is het meest reactionaire, het meest conservatieve dat er bestaat. En nu we het er toch over hebben: de gevolgen ervan zijn voelbaar tot in mijn gemeente, want het aantal Franse burgers die zich in Ukkel komen vestigen, blijft voortdurend toenemen. In drie jaar tijd steeg hun aantal van naar Ze ontvluchten letterlijk het suïcidaal fiscaal beleid van hun land. Moedigt het Gewest het ondernemerschap doeltreffend aan, meer bepaald via het onderwijs? Laten we eerst al zeggen dat het aantal leerkrachten werd vermeerderd en dat hun koopkracht tegelijkertijd werd verminderd. En dat is een strategische vergissing voor hun motivatie, ook al zetten veel leerkrachten zich gedreven in door hun mooie beroep. Vervolgens moet men de werkgelegenheid en ondernemerschap ook aanmoedigen dankzij de valorisatie van het technisch, economisch en wetenschappelijk onderwijs, dat vandaag aan zijn lot wordt overgelaten. Ook het leren van talen is essentieel. In Ukkel heeft onze FDF-schepen, Joëlle Maison, trouwens een programma voor een taalbad in het Nederlands uitgewerkt dat goed functioneert en dat ik zou willen uitbreiden. Ik zou zelfs nog verder gaan en een samenwerkingsakkoord tussen de twee gemeenschappen willen bereiken voor de uitwisseling van leerkrachten en studenten. Ik ben er ook van overtuigd dat men in Brussel ook het Engels moet opdringen. We zijn de hoofdstad van Europa en onze jongeren kennen het Engels niet goed genoeg! Ik ben net terug uit Kroatië waar ik verbaasd heb vastgesteld dat de mensen heel goed Engels spreken. Dat is normaal, want men besteedt er 1 lesuur per week aan in het algemeen secundair onderwijs! Ik ben voorstander van deze aanpak in onze Brusselse scholen. We zouden dan onze rol als Hoofdstad van Europa beter invullen en er zouden veel minder werklozen zijn. We hebben aan de Ministerpresident gevraagd of er meer Engelse lessen mogelijk zijn; hij bleek er geen echte voorstander van te zijn, hoewel hij ook niet gekant is tegen het gebruik van deze taal, maar hij stelt dat het huidige systeem te ingewikkeld is om te hervormen. Het is nochtans pure noodzaak. Als we ook nog weten dat tegenwoordig alles via het Internet verloopt, dat de economie aan het mondialiseren is, enz. Men moet er heel ernstig over nadenken. De regionalisering van het onderwijs zou deze opportuniteit kunnen bieden. Brussel behoort tot de steden van de wereld die het meest met verkeersopstoppingen kampen. De gemeente Ukkel zelf heeft te maken met ernstige mobiliteitsproblemen door het gebrek aan een metronetwerk, grote invalswegen (geen enkele met 2x2 rijstroken) en een toegang tot de Ring. Hoe kan deze situatie verbeteren? Inderdaad, we hebben slechte verbindingen en onze hoofdwegen zijn smal en aan weerszijden geflankeerd door verouderende gebouwen. Daar komt nog bij dat een cdh-schepen van de Stad Brussel zelfs het waanzinnige plan heeft 7

10 Beci voorgesteld om alle verkeer door het Terkamerenbos te verbieden. Dat zou ons totaal hebben afgesloten in een enclave, afgesneden van de rest van het Gewest. is een Hoofdstad van Europa onwaardig! De Staatshervorming zal ons extra middelen geven, maar naar mijn gevoel zullen die nog altijd ontoereikend zijn. 8 Brussel heeft geen Noord-Zuid metrolijn. Nochtans is het onontbeerlijk om Ukkel te verbinden met het stadscentrum dat op zijn beurt een verbinding met Schaarbeek moet hebben. In Ukkel is er geen metro omdat de gemeente die 40 jaar geleden heeft geweigerd. Maar in die tijd waren de voorziene werken uiterst handicappend voor de inwoners; de meerderheid ervan was er dan ook tegen. Bovendien heeft Ecolo zich altijd al verzet tegen de uitbouw van de metro in het Gewest. Kortom, de situatie is niet denderend, maar naar het schijnt is er eindelijk sprake van concrete plannen. Het zal nog een tijd duren. Een metro met een vertrekpunt in Ukkel is uiteraard een must: we tellen inwoners, een aanzienlijk aantal dus, en hierbij moeten we als potentiële metrogebruikers ook nog de inwoners rekenen van de buurgemeenten Linkebeek, Vorst, Drogenbos, Sint-Genesius-Rode De inwoners van Ukkel hadden ook hun veto gesteld tegen de Zuidelijke Ring van Brussel. Gelukkig maar, want die zou de gemeente dwars doormidden hebben gesneden: hij liep over de spoorweg van Calevoet Vandaag zou een Zuidelijke Ring van Brussel voornamelijk ondergronds worden aangelegd, zoals dit het geval is met de Ring van Parijs in de omgeving van Versailles. Misschien zouden Europese subsidies voor dit ambitieuze project kunnen bijdragen. We hebben ook veel stations die kunnen helpen het GEN veel sneller te ontwikkelen. Ik maak mij kwaad over de tegenstand die er in de randgemeenten bestaat, want door de bijzondere eisen van sommigen leidt dit tot buitenproportionele macro-economische gevolgen. We kunnen niet anders dan in één adem de mobiliteit en het gebrek aan financiering van het Gewest te noemen dat In Ukkel worden er veel woningen gebouwd, maar worden er ook gronden voorbehouden voor de industrie? Aan de Stallestraat staan er veel kantoren, maar we zien dat er tamelijk veel rotatie is. De reden? De problematische mobiliteit waarvoor het Gewest mij absoluut niet helpt. Er is het probleem van het Stalle-Neerstalle kruispunt dat een ware bron van verkeersopstoppingen vormt. Maar ook de tram is er een probleem: het is een terminuslijn die daardoor weinig gebruikers telt, maar de automobilisten moeten een fenomenale verkeersopstopping ondergaan om deze lijn te respecteren. Dat is onaanvaardbaar. Nog een grief tegenover de MIVB: ik had de ambitie De regering geeft te gemakkelijk toe aan de MIVB die van haar kant niet genoeg moeite doet om andere oplossingen te zoeken. Ze vinden dat ze het recht hebben om het individuele voertuig achteruit te stellen in het voordeel van het openbaar vervoer. Dat is overdreven. om aan de Menhirs een bedrijfszone te creëren, want er was een bijzonder goed gelegen terrein beschikbaar; maar de MIVB heeft deze grond opgeëist voor een tramdepot! De MIVB verantwoordt dit met het argument dat dit depot voor haar onontbeerlijk is. En aangezien de regering aan de MIVB altijd toegevingen doet De regering geeft te gemakkelijk toe aan de MIVB die van haar kant niet genoeg moeite doet om andere oplossingen te zoeken. Ze vinden dat ze het recht hebben om het individuele voertuig achteruit te stellen in het voordeel van het openbaar vervoer. Dat is overdreven. Het probleem met de projecten van de MIVB, net zoals met andere projecten in het Gewest, is dat erover wordt beslist zonder daadwerkelijk overleg met de gemeenten. De regionale parlementariërs kennen de plaatselijke realiteiten niet goed genoeg. De gemeente moet worden geraadpleegd en als stakeholder optreden voor alles wat haar grondgebied betreft. Wij kennen onze gemeente tot in de kleinste details en dat maakt het verschil. Bovendien zijn wij in de eerste plaats bekommerd om de levenskwaliteit van de inwoners van onze mooie gemeente. Misschien zou men de Conferentie van de Burgemeesters moeten omzetten in een regionale Senaat. Dat zou nuttig zijn, denk ik. De echte bestemming van Brussel is dat het een sterke, gerespecteerde Hoofdstad van Europa wordt. En om dit te optimaliseren, hebben we iemand nodig die er graag zijn schouders onder zet. En zo iemand is Didier Reynders ten voeten uit. Laten we de gelegenheid aangrijpen: zou een Minister-president afkomstig uit Luik, het Gewest goed genoeg kennen om aan het hoofd ervan te komen? Maar Didier Reynders kent Ukkel heel goed en hij verblijft er al jaren regelmatig. Voor hem is Brussel verre van buitenlands gebied, want hij komt er al 25 jaar elke dag werken. Ik denk oprecht dat hij de persoonlijkheid heeft die wij voor een Minister-president nodig hebben. Hij beschikt over een buitengewone ervaring op alle machtsniveaus en hij is ook een briljant beheerder. En dankzij zijn huidige functies doet hij ook op Europees niveau en op wereldschaal ervaring op. Didier Reynders zou de Europese rol van Brussel uitbreiden. Iets wat Charles Picqué nooit heeft gedaan. Welnu, de echte bestemming van Brussel is dat het een sterke, gerespecteerde Hoofdstad van Europa wordt. En om dit te optimaliseren, hebben we iemand nodig die er graag zijn schouders onder zet. En zo iemand is Didier Reynders ten voeten uit. Interview afgenomen door Didier Dekeyser

11 V.U. Daoust nv, Louizapoortgalerij 203/5, 1050 Brussel, tel. 02/ , info@daoust.be, Erkenningen voor de 3 regio s: Wallonië : W.INT/SO/RS/RE.22, Vlaanderen : VG.163.BUOP, Brussel : Erkenningsnummer Dienstencheques :

12 Beci Enquête De mening van deskundigen over de Belgische en wereldeconomie in 2014 Zowel in Europa als wereldwijd vertoonde de economie tekenen van herstel in 2013, maar zal zich dit in 2014 verderzetten? Hebben we met een tijdelijke opklaring te maken, of een verbetering op lange termijn? Dynamiek ondervraagde hierover enkele van de betere Belgische economisten. Wij stelden drie vragen: 1. Welke evolutie verwacht u voor de wereldeconomie in 2014? 2. Hoe zal de Belgische economie zich volgens u in 2014 gedragen? 3. Welke zijn, in het raam van de komende verkiezingen, de eerste maatregelen die de volgende regering op economisch vlak zou moeten treffen? 10 Bruno Colmant Prof. Dr. aan de Vlerick School of Management en aan de UCL. Lid van de Koninklijke Academie van België. De geschiedenis van voorgaande ernstige crisissen wijst op drie achtereenvolgende impacts die min of meer gelijkmatig in de tijd zijn verdeeld. Na de oorspronkelijke schok van de lente 2008 zou er dan een eerste impact in de herfst 2011 worden gevoeld (is inderdaad gebeurd) en de tweede en derde dan respectievelijk in 2014 en Misschien wordt 2014 het jaar van de onverwachte schokken. De economist Roubini (van wie we meestal zeer terechte voorspellingen krijgen) verwacht een moeilijk jaar 2014, met een te sterke euro, besparingsmaatregelen die de recessie in talrijke lidstaten verergeren, een moeilijker toegang tot krediet en hoge petroleumprijzen. De geschiedenis van voorgaande ernstige crisissen wijst op drie achtereenvolgende impacts die min of meer gelijkmatig in de tijd zijn verdeeld. Na de oorspronkelijke schok van de lente 2008 zou er dan een eerste impact in de herfst 2011 worden gevoeld (is inderdaad gebeurd) en de tweede en derde dan respectievelijk in 2014 en Zal het zo gebeuren en op welke manier? Krijgen we golven of naschokken of zal alles op een meer lineaire, eentonige en geleidelijke manier verlopen? Wordt het één klap of een lange en trage economische agonie? Welk eventueel pietluttig evenement zal kettingreacties op gang brengen? Op zich heeft dit alles weinig belang. Crisis is de natuurlijke staat van de economie die zichzelf constant definieert. Dit is dus slechts een begin. Er komt een opeenvolging van breuken en gebrekkige evenwichten. Het wordt zo hard dat het begrip economische oorlog niet overdreven zal zijn. Sinds de financiële crisis van 2008 beseffen we dat we in een overgangsfase zijn beland tussen het model van de verzorgingsstaat en de globale wereld, met een trage maar onvermijdelijke herschikking van een aantal krachten in de wereld. De groeigebieden in de wereld gaan zich op een permanente manier verankeren, na een verschuiving naar het Oosten toe, onder invloed van de globalisering en de demografie. Dit keert zich nooit meer om. Het Europese gebied zal op zijn eentje zwakjes blijven groeien door een gebrek aan innovatie, een stabiele of zelfs teruglopende demografie en de beperkingen van een kapitalisme dat op hebberigheid werd gebouwd. Tijdens de 10 afgelopen jaren hebben de Westerse economieën hun groei uitsluitend via een expansief monetair beleid verder gezet. Dit is een kunstmatige en kortstondige aanpak. Nu de monetaire expansie haar grenzen bereikt, zal de Europese economie voor een lange periode aftakelen. Op geopolitiek vlak zal Europa meer en meer op de achtergrond geraken. Stagflatie is dus het voorspelde scenario. De monetaire aanpak van de crisis zal waarschijnlijk inflatiebuien in de hand helpen. Deflatie zal door een groei van de sociale transfers worden vermeden. Ook de hyperinflatie zal worden vermeden, want die zou te gevaarlijk zijn voor de geglobaliseerde wereldeconomie. 2. De Belgische economie zal aan het zelfde tempo als de andere Europese economieën evolueren. Het voornaamste struikelblok is de omvang van de overheidsschuld en de werkloosheid. Verder zal de veroudering van de bevolking als een rode draad door alle economische scenario's van de volgende jaren lopen. 3. De jeugd en het ondernemerschap moeten nieuw vertrouwen worden ingeboezemd. De jongeren vernemen dat de crisis een naschok zou zijn van de crisis van de jaren 30, maar over hun

13 Beci toekomst wordt gezwegen. Zoals in alle andere Europese landen begrijpen de jongeren niet waarom de problemen van de vorige generatie in hun nadeel wordt aangepakt. Alles moet in het werk worden gesteld om de tewerkstelling van de jongeren van een te zwaar belastingstelsel te ontdoen, zodat ze weer naar de toekomst uitkijken en met ons voorbeeld en ervaring gaan ondernemen. Ten slotte hebben zij de toekomst van België in handen. Etienne de Callataÿ Chief Economist, Banque Degroof. De werkelijke urgentie, als u het mij vraagt, is de lange termijn! Hervormingen moeten worden uitgewerkt en toegepast om het potentieel van onze economie te vergroten, zodat de meerderheid van de bevolking daar baat bij heeft. 1. Ik geloof dat wij op economisch vlak, zowel in de Verenigde Staten als in Europa, de verderzetting van een trage verbetering gaan meemaken, onder andere dankzij minder strenge bezuinigingsmaatregelen. Dit betekent natuurlijk niet dat we nooit meer zullen schrikken. De gevaren van 2011 of 2012, toen sommigen voor een instorting van de eurozone of een burgeropstand in bepaalde omliggende landen vreesden, zullen we echter niet meer meemaken. Wij hebben afgeleerd het woord nooit te gebruiken, maar het is hoogst onwaarschijnlijk dat wij de moeilijke tijden van de jaren 2008 en 2009, toen de ontwikkelde landen 4 tot 5 BBP punten verloren, nog zullen meemaken. 2. Ons land heeft zijn eigenheden. Kijk maar naar de onzekerheden rond de resultaten van de verkiezingen in mei volgend jaar. De Belgische economie zal echter min of meer op het tempo van de Europese economie blijven evolueren. Ik verwacht noch superprestaties, noch een brutale verslechtering van onze nationale economie. Ons land onderscheidt zich door zijn openheid en integratie en zal daarom traag maar zeker aan een gematigd herstel werken, ondanks de onopgeloste kwesties van de overheidsschuld en de arbeidsmarkt. Het delicate vraagstuk van de lonen zal in 2014 moeten worden aangepakt, aangezien de oplossing die de huidige regering heeft gekozen, namelijk een feitelijke loon freeze, slechts tijdelijk stand kan houden. Er moet een meer structurele aanpak in de plaats komen. 3. Ik heb een probleem met urgentiemaatregelen. In de jongste jaren hebben wij heel wat vuurtjes moeten blussen, maar we kunnen het niet laten ons constant op korte-termijnaangelegenheden blind te staren. Wat we vandaag nodig hebben is een visie, een nieuw elan, hoop en lange-termijnuitzichten. De werkelijke urgentie, als u het mij vraagt, is de lange termijn! Vergelijk dit met een bejaarde man die zich haast om vandaag een boom te planten zodat die binnen 100 jaar in volle pracht kan pronken! Hervormingen moeten worden uitgewerkt en toegepast om het potentieel van onze economie te vergroten, zodat de meerderheid van de bevolking daar baat bij heeft. De arbeidsmarkt in de brede zin van het begrip heeft hervormingen nodig in domeinen als opleiding, fiscaliteit, sociaal overleg en loonbeleid. We hebben behoefte aan een globale aanpak. Weet u nog: de vermindering van de sociale bijdragen voor 2008 hebben vaak voor hogere lonen gezorgd, maar hebben de tewerkstelling niet verbeterd. De verbetering van de arbeidsmarkt veronderstelt een kordate aanpak van problemen als de verdergezette vorming van volwassenen, buiten maar ook binnen de onderneming, de financiële stimulansen om werklozen aan te zetten werk te aanvaarden, de beruchte valstrikken bij tewerkstelling, en last but not least, de werkelijk leeftijd van het pensioen, die voortaan volledig van levensverwachting losstaat. Vincent Duterne Roland Gillet Professor aan de Sorbonne (Paris I) en aan de ULB (Solvay), internationaal erkend deskundige. België zal moeten gaan nadenken over zijn concurrentiekracht. Een klein land als het onze ontsnapt er niet aan: we moeten rekening houden met wat buiten onze grenzen gebeurt. 1. De groei heeft zich op wereldschaal lichtjes hersteld maar blijft gering. We verkeren nog steeds in een delicate situatie. Sinds 2008 zijn de zaken vooral in de Verenigde Staten verbeterd. De Amerikaanse regering en centrale bank hebben getracht de gevolgen van de economische, financiële en vastgoedcrisis door middel van grootschalige aankoop van Amerikaanse obligaties via quantitative easing verrichtingen op vastgoedactiva weg te werken. Vandaag stellen wij wel degelijk een verbetering van de groeicijfers vast, maar de tewerkstelling blijft broos. De staatsschuld weegt nog steeds enorm zwaar, net als voor de crisis, met echter een lichte vermindering van de schulden van de huishoudens. Azië en opkomende landen ondergaan van hun kant een vertraging van 11

14 Beci 12 de groei, dat aan specifieke problemen te wijten is. China kampt bijvoorbeeld met een vastgoedzeepbel waarvan de oplossing wel eens zwaar zou kunnen doorwegen op de rol van China als economische motor op wereldschaal. Europa, ten slotte, is eerder in een evenwicht- dan in een groeifase. Ons werelddeel gaat gebukt onder een beleid dat moeite heeft om de nodige solidariteit tussen de landen van het Noorden en van het Zuiden tot stand te brengen. Er wordt met leningen gespeeld, niet met werkelijke transfers. De werkloosheid blijft zeer hoog in sommige landen waaronder Spanje, waar meer dan 25% van de actieve bevolking werkloos is. Bij de jongeren loopt de proportie zelfs tot 55% op. Met zulke niveaus bestaat er een risico van sociale opstand. Het is vandaag duidelijk dat het beslissingsvermogen niet meer bij de centrale banken ligt, want veel verder kunnen die niet meer gaan. De verantwoordelijkheid ligt bij het politieke beleid. 2. Omwille van zijn open economie zal België er niet in slagen op zijn eentje succesvolle herstelmaatregelen door te voeren. Het land hangt in grote mate af van zijn Europese partners, die door hun verdeeldheid zwak staan. 3. Ik wil me zeker niet prekerig opstellen. Ik bekleed geen politieke verantwoordelijkheden en beperk me dus tot enkele ideeën uit mijn eigen domein. Als u de KMO's wil stimuleren en de mensen aanzetten in bedrijfsprojecten te investeren eerder dan hun geld op spaarboekjes te laten staan, dan zijn positieve maatregelen nodig. Wat stel ik vast? De roerende voorheffing op dividenden en intresten werd onlangs van 15 naar 25% verhoogd. De bedrijven worden dus geconfronteerd met 66% verhoging van de voorheffing op hun interne geldmiddelen, terwijl de externe financieringsbronnen hoe langer hoe minder toegankelijk zijn. De bedrijven worden dus niet geholpen, maar nog kwetsbaarder gemaakt. Bovendien zal België moeten gaan nadenken over zijn concurrentiekracht, zonder daarom alle elementen van de indexering in vraag te stellen. In het buitenland wordt daarover diepgaand nagedacht. Een klein land als het onze ontsnapt er niet aan: we moeten rekening houden met wat buiten onze grenzen gebeurt. We moeten de durf opbrengen om bepaalde lastige vragen te stellen en het huidige populisme te ontkrachten. land aan snel tempo herindustrialiseert. De politieke problemen blijven echter op de groei wegen. Japan doet het redelijk goed, al zal het land nu wel echt werk moeten maken van structurele hervormingen om de groei-heropleving te bestendigen. China zoekt naar een nieuw groeimodel, dat meer op consumptie en minder op investeringen is gebaseerd. Dat zorgt er voor dat de opwaartse druk op de grondstoffenprijzen eerder beperkt is. In de groeilanden is de situatie eerder gemengd. Nogal wat groeilanden (Turkije, Indonesië, India, Brazilië) steunden de voorbije jaren te veel op kapitaalimport, iets wat de economie kan destabiliseren als de kapitaalstromen van richting veranderen. Ook in Europa blijven er neerwaartse risico s. Vermoedelijk krijgt Griekenland een nieuw reddingsplan in de loop van 2014, terwijl de doorlichting van de Europese banksector door de ECB de bankproblemen in sommige landen zou moeten blootleggen. Hoewel de perifere landen zeer zwak blijven, zijn er heel wat structurele hervormingen doorgevoerd die het groeipotentieel op termijn zouden moeten aanzwengelen. Uit alle voorlopende indicatoren blijkt dat de Eurozone in 2014 opnieuw een positieve groei zal neerzetten, al zal het cijfer nog altijd maar rond de 1% schommelen. Inflatie is geen probleem in de meeste Oeso-landen, wat de centrale banken moet toelaten om ook in 2014 hun stimulerend monetair beleid verder te zetten. 2. België is uiteraard sterk afhankelijk van de situatie in de rest van Europa. Het matige herstel van de wereldhandel zal ook de Belgische export ten goede komen, al is het hefboomeffect minder groot dan in het verleden door het verlies aan concurrentiekracht. De huidige capaciteitsbenuttiging in de industrie en het lage renteniveau lijken in de richting te wijzen van een bescheiden heropleving van de bedrijfsinvesteringen in De werkloosheid zou in de loop van volgend jaar opnieuw moeten beginnen zakken, wat de consumptie moet ondersteunen. Maar zelfs dan zal de Belgische BBP-groei nog altijd slechts 1,2% bedragen. 'Een nieuwe pensioenhervorming lijkt overigens onontbeerlijk om de vergrijzingskost te kunnen opvangen.' Peter Vanden Houte Chief Economist, ING Belgium. 1. De wereldeconomie blijft aan een matig tempo groeien, ook in De VS profiteren nog altijd volop van de goedkope energie (schaliegas en olie), waardoor de privésector het goed doet en het 3. Concurrentiekracht is het sleutelwoord. Onze handelsoverschotten zijn in de loop der jaren steeds verder geslonken, omdat politici steeds de voorkeur hebben gegeven aan de ondersteuning van de koopkracht i.p.v. een verbetering van de concurrentiekracht. Daardoor zijn er sinds de start van de crisis heel wat jobs verloren gegaan in de sectoren die blootstaan aan buitenlandse concurrentie, terwijl de banencreatie vooral is gebeurd in de beschermde (gesubsidieerde) sectoren. Dit model is niet houdbaar. De concurrentiekrachtdiscussie noodzaakt een grondige hervorming van de loonvorming in België en een verlaging van de sociale lasten. Ook moet er dringend werk gemaakt worden van een energiebeleid, dat de betaalbaarheid van elektriciteit in de komende jaren garandeert. De huidige, soms ondoordachte, plannen om het aandeel van de hernieuwbare energie in de productie te verhogen, dreigen immers een zwaar prijskaartje voor de gebruikers te impliceren. Tenslotte blijft de werkzaamheidsgraad van de Belgische bevolking te laag, wat de betaalbaarheid van het sociaal systeem bedreigt. Dat vergt niet enkel inspanningen inzake vorming en onderwijs, maar vooral ook een beleid dat dringend komaf maakt met vervroegde uittreding. Een nieuwe pensioenhervorming lijkt overigens onontbeerlijk om de vergrijzingskost te kunnen opvangen.

15 de toekomst van uw bedrijf Actiris verandert om werkgevers en werkzoekenden nog dichter bij elkaar te brengen. Gratis dienstverlening Persoonlijke opvolging Snelheid (we contacteren u binnen de 48 uur) Voorselectie van 6 kandidaten binnen de 2 weken Instapstages Individuele Beroepsopleidingen in de Onderneming (IBO) Extra taalondersteuning: taalcheques, Brulingua-platform Wilt u de toekomst van uw bedrijf veranderen en uw voordeel halen uit onze diensten? Contacteer een van onze consultants op 02/ , werkgevers@actiris.be of surf naar actiris.be.

16 Beci In Europa moet men de fiscaliteit als een dienst voor ondernemingen opvatten Op 4 november laatstleden waren de stabiliteit, de optimalisering en de toekomst van de fiscaliteit in Europa dé onderwerpen van debatten tijdens een ontmoeting tussen een reeks ondernemers en Valère Moutarlier, adviseur van het kabinet van Algirdas Semeta, Europees Commissaris voor de Fiscaliteit. Uitgaande van een thema dat eerder gelinkt was aan de mogelijkheden van fiscaal shoppen in Europa, bood deze ontmoeting vooral de gelegenheid aan bedrijfsleiders om te spreken over hun terugkerende problemen rond de fiscale instabiliteit in België en de geringe zichtbaarheid waarover ze op Europese schaal beschikken. 14 Voor Valère Moutarlier was dit de gelegenheid om de richtlijnen van zijn werk en van de Commissie inzake fiscaliteit duidelijk te formuleren. En om eraan te herinneren dat de hoofdopdracht van dit werk ernaar streeft de fiscale discriminatie zoveel mogelijk weg te werken. Discriminatie elimineren inderdaad, maar niet de concurrentie. Fiscale concurrentie is een goede zaak en onze Commissaris heeft dit al herhaald, meerbepaald met het voorbeeld van Ierland: de Staat is soeverein en hij heeft absoluut het recht om stimulansen te bieden met de bedoeling de ene of de andere industrie aan te lokken, zolang dit niet bedoeld is om op kunstmatige wijze een fiscale basis van een ander land te ontfutselen, zo klonk het commentaar van Moutarlier. Voor Europa stelt het basissysteem van Ierland geen enkel probleem. Wel problematisch is het bestaan van halflege dozen, die overduidelijk dienen voor het doorsluizen van alle inkomsten naar markten die geen aftrek aan de bron hebben, en het feit dat deze inkomsten in belastingparadijzen belanden. Er is hier een gebrek aan fair play en aan spelregels die duidelijk zijn voor iedereen. Anderzijds mag er geen sprake van zijn dat men daadwerkelijk fiscaal gaat shoppen: Men moet heel goed beseffen dat de fiscaliteit een accessoire is dat aan een reële activiteit vastzit. Ze moet overeenstemmen met de creatie van waarde en het heeft geen enkele zin dat men in een land wordt belast wanneer de activiteit van de onderneming ergens anders plaats vindt. En over het feit dat België één van de landen is die op Europese schaal het meest met de vinger wordt gewezen om zijn gebreken (36 gevallen, tegen 4 voor Malta, bijvoorbeeld), geeft Valère Moutarlier uitleg met een glimlach: Het is simpelweg een feit dat heel wat Europese instellingen in België gevestigd zijn en dat hun werknemers en kaderleden rechtstreeks met de Belgische fiscaliteit worden geconfronteerd. Vandaar misschien de overdreven aandacht. Ingewikkeld werk Het DG Tax wil dus maximaal werken aan de harmonisering van de fiscale praktijken in de Unie, meerbepaald via het Europese semestersysteem: gedurende zes maanden worden de praktijken van een Lidstaat van nabij door het DG geobserveerd. Dit formuleert dan een reeks aanbevelingen die echter geen enkele verplichting inhouden. En precies daar zit één van de grootste belemmeringen van het werk van de Commissie op fiscaal gebied: belangrijke beslissingen kunnen enkel unaniem worden genomen. Binnen de eurozone is dit moeilijk te bereiken omdat bepaalde klanten zoals Luxemburg, Ierland, Cyprus, Malta bijzonder gehecht zijn aan hun fiscale soevereiniteit. En vervolgens wordt in detail een reeks pistes gegeven waaraan het DG momenteel aan het werken is. We noteren hiervan onder andere de definitie van de unieke btw-aangifte: Van het ene land tot het andere vraagt de administratie 12 tot 550 inlichtingen voor het ondernemerschap of voor de export kan dit een waar blok aan het been zijn. Bovendien werkt het DG hard aan een geharmoniseerd en geconsolideerd basisontwerp voor de vennootschapsbelasting, het Accisproject. Dit is geen kernfysica: wat is een aftrekbare last? Wat is een product? Hoe boekt men afschrijvingen, reserves En dat is alles. Iedereen behoudt zijn tarief: een transparant en leesbaar systeem dat de Lidstaten toelaat om hun tarieven gelijk te schakelen als ze dat wensen, voegt Valère Moutarlier hieraan nog toe. En vooral: als een der-

17 Beci gelijk systeem wordt aangenomen, dan zou dit unaniem kunnen gebeuren. En er zou dus een unanimiteit nodig zijn om het af te schaffen: in termen van fiscale stabiliteit zou dit voor de zaken alvast een grote stap voorwaarts zijn. De lokale dimensie De ondernemers die de ontmoeting bijwoonden, hielden eraan hun eigen standpunt te herhalen, dat volgens hen soms ver verwijderd is van de beschouwingen van de Europese Unie. Het is heel goed om op Europese schaal te werken, maar wij zijn uitstekend geplaatst om te weten wat er reilt en zeilt voor de KMO s. De fiscale horizon is eerst lokaal, regionaal en zodra het over het internationale gaat, beperkt deze horizon zich vaak tot enkele buurlanden. Precies op dat niveau hebben wij het meest behoefte aan meer stabiliteit en transparantie in de fiscaliteit, verklaarde één van de deelnemers. Een problematiek die het DG Tax stevig aanpakt dankzij de invoering van nauwe samenwerkingen, zoals akkoorden voor een praktijkenharmonisering tussen enkele landen, die dus aan de unanimiteitsregel ontsnappen en kunnen beantwoorden aan vragen die specifiek zijn voor bepaalde regio s, bepaalde industrieën. We vermelden hierbij dat het eerste dergelijke akkoord iets meer dan een jaar geleden werd ondertekend en gaat over de belastingheffing op financiële transacties. De sprekers: Christophe Boerave (links) en Valère Moutarlier Dixit: Dit zal aan ondernemers de mogelijkheid geven om hun fiscale en sociale lasten te verminderen. Christophe Boeraeve, advocaat en vennoot bij Law Right, is gespecialiseerd in fiscaal recht. Hij animeerde het seminarie aan de zijde van Valère Moutarlier: We kunnen beter zien wat onze ondernemingen nodig hebben in termen van het vergemakkelijken van de export, het vereenvoudigen van de formaliteiten en tal van aangiften. Als een gemeenschappelijke basis van de vennootschapsbelasting een wenselijke doelstelling is (terwijl elk land nog altijd zijn belastingvoet mag kiezen), dan moedigt de huidige situatie het fiscaal en sociaal shoppen aan en maakt ze dit ook mogelijk, voor zover dit rechtvaardig is en dit overeenstemt met een economische, commerciële of industriële realiteit. Het is heel goed zo en het laat ondernemers toe om hun fiscale en sociale lasten die in België heel vaak de hoofdmoot zijn, te verminderen op een volledig wettelijke manier, en te genieten van de grote Europese markt en haar vier fundamentele vrijheden. 15 Ook vermeldenswaard is dat het DG op het web een instrument, Solvit, ter beschikking heeft gesteld dat door de Commissie wordt gecoördineerd en waarmee men over fiscale kwesties advies kan krijgen ingeval van een geschil met een nationale administratie. Streefdoel: de betrokken belastingadministraties rechtstreeks in contact brengen om snel een antwoord te krijgen en hierbij de geschillen etappe vermijden die vaak uiterst lang duurt en ingewikkeld is. Binnen de drie tot vijf maanden wordt tot 85% van de aan het systeem voorgelegde gevallen effectief opgelost, verduidelijkt Valère Moutarlier. Dit is een perfect voorbeeld van wat men kan doen wanneer men het paradigma een beetje omkeert en wanneer de belastingadministratie functioneert als een dienst voor ondernemingen : transparantie, simpele aanpak, één enkel loket Een hele reeks richtlijnen die geleidelijk aan moeten doordringen in het geheel van het fiscaliteitbeheer in Europa. Dit zal duidelijk tijd vergen en men zal meer speelruimte aan het DG Tax moeten geven, maar het werk gaat vooruit, stap voor stap. Y.B.

18 DOSSIER INTERNATIONALE HANDEL Eendracht maakt macht, ook bij kamers van koophandel De goede relaties tussen BECI en diverse buitenlandse kamers van koophandel met een vestiging in Brussel bestaan veel langer dan vandaag. Trouwens, ze hebben al geleid tot menige concrete samenwerking in het kader van gemeenschappelijke evenementen. Maar deze samenwerkingen en banden zou men ongetwijfeld nog nauwer kunnen aanhalen in het voordeel van Brusselse ondernemingen die bereid zijn internationale stappen te zetten, zeker vanuit Brussel als kosmopolitische economische hoofdstad. Onze kleine rondvraag leert ons alleszins dat de wil er is. En tegelijkertijd kregen we een beeld van de buitenlandse kritische kijk op ons stad. 16 Als kamer van koophandel staat BECI open voor een samenwerking met andere in Brussel gevestigde kamers. Letterlijk zelfs, want in haar gebouw aan de Louizalaan zijn de kantoren gevestigd van de Belgisch- Luxemburgse-Braziliaanse Kamer van Koophandel (Brascam), de Canada-Belgium-Luxembourg Kamer van Koophandel en het Turkse werkgeversverbond Murciad. Uiteraard zijn ook andere kamers van harte welkom. Meer nog, BECI is ook vragende partij om met haar alter ego s gemeenschappelijke gestructureerde evenementen te organiseren, met als hoofddoel de uitwisselingen en de contacten voor haar leden te bevorderen. Heel wat KMO s willen uitbreiden naar een vreemd land, maar hebben inderdaad niet altijd de juiste sleutels in handen. Het feit dat ze hier in Brussel Braziliaanse, Amerikaanse, Japanse of andere bedrijfsleiders of professionals kunnen ontmoeten, kan hen helpen tijd te winnen. Dit is tevens de gelegenheid om in één keer antwoorden te krijgen op doelgerichte problematieken, zoals In mei organiseerde BECI in zijn kantoren een vergadering van de Europese kamers van koophandel. de logistiek naar het ene of het andere land. Het win-win streven is in elk geval overal voelbaar. Een open dialoog, tussen evenknieën Laten we beginnen met BritCham, de Britse Kamer van Koophandel in België. Ze is al meer dan een eeuw in ons land aanwezig en naast welbekende Britse ondernemingen groepeert ze ook nog Franse, Nederlandse, Duitse en zelfs Belgische multinationals in allerlei sectoren zoals financiën, chemie of vrijetijdsbesteding. Vaak weet men niet dat België de 6 de handelspartner van Groot-Brittannië is, vóór India en China, beklemtoont haar voorzitster Glynis Whiting. Het bevorderen van een omgeving voor een open dialoog met Europese en Belgische decisionmakers, is voor ons uiterst belangrijk. We herinneren Glynis Whiting (BritCham): Vaak weet men niet eens dat België de 6 de handelspartner van Groot-Brittannië is, vóór India en China. onze leden er graag aan dat België een heel gemakkelijk land is voor business en dat het een uitstekend vertrekpunt vormt om Europa te veroveren. Maar dit compliment wil niet zeggen dat de situatie enkel rozengeur en maneschijn is. België heeft soms een heel bureaucratisch imago. En het is ingewikkeld om je weg te vinden tussen de gewestelijke, de federale, de lokale bevoegdheden Een toenadering met een organisatie zoals BECI zou bijvoorbeeld onze leden, in het bijzonder de KMO s, helpen om een Belgische counterpart te vinden die uitlegt hoe de zakenwereld hier functioneert, in welke toestand een markt verkeert, wie de agenten, de distributeurs zijn, enz. Ook bilaterale contacten zouden helpen om bijvoorbeeld opheldering te geven over bepaalde werkgeversverplichtingen inzake sociale zekerheid. Waarom hebben jullie rode, groene en blauwe mutualiteiten? ironiseert Glynis Whiting. Zaken doen in België is gemakkelijker dan in Frankrijk of in Duitsland, maar je moet weten hoe. De voorzitster van BritCham brengt ook de nood aan informatie over

19 Design: BRUSSEL, HAVENSTAD IN HET HART VAN EUROPA. UITGELEZEN LIGGING De Brusselse haven ligt op vijf uur varen van Antwerpen en biedt een uitzonderlijke toegankelijkheid voor binnenschepen en zeeschepen tot ton. De haven ligt bovendien midden in een dicht netwerk van snelwegen en spoorwegen. PERFORMANT WERKTUIG In de voorhaven is er een containerterminal operationeel die aansluit op de vier transportmodi: binnenvaart, zeevaart, spoorwegen en autowegen. Behalve de terreinen langsheen de waterweg heeft de Haven van Brussel ook nog m 2 pakhuizen in het TIR-centrum. TEN DIENSTE VAN BRUSSEL Het havendomein bedient een afzetgebied van twee miljoen inwoners en vertegenwoordigt een belangrijk economisch gewicht: zowat 350 ondernemingen, goed voor directe en indirecte jobs, een jaartrafiek over de waterweg van 6,5 miljoen ton. Jaarlijks vrachtwagens minder in de stad. Een jaarlijkse besparing van ton CO 2. Design: Redersplein, 6 B Brussel T: +32 (0)

20 DOSSIER INTERNATIONALE HANDEL tot de personen die hen op hun niveau kunnen bijstaan. Samen kunnen we de eerste contacten vergemakkelijken. Zodoende zullen de contacten op Skype niet meer onpersoonlijk zijn. De advocaat en medestichter van het kantoor CMS De Backer wijst trouwens op twee unieke troeven van BECI: BECI heeft Brussel in een Europese visie geïntegreerd, met de wil om uit de Belgo-Belgische problematieken te stappen. Net zoals wij, is BECI een tweetalige kamer, die in haar alle belang bij hun krachten te bundelen voor het organiseren van doelgerichte en relevante evenementen die deze onmiskenbare kant van de hoofdstad van Europa nog meer kracht bijzetten. Onderling zouden de kamers van koophandel en BECI nog heel veel aan elkaar kunnen leren. Denk maar aan het organiseren van evenementen, het uitwisselen van ervaringen ook de minder geslaagde of de uitbreiding van onze 18 de fiscale voordelen inzake R&D en octrooien ter sprake, die niet genoeg gekend zijn. Brussel, je kunt er niet omheen Jean-Marie De Backer, voorzitter van de Belgisch-Braziliaanse kamer van koophandel, legt de nadruk op de rollen die Kamers van koophandel kunnen spelen om economische missies beter voor te bereiden. Onze leden kunnen de leden van andere kamers helpen om de zakenmentaliteit in Brazilië beter te begrijpen. En in de praktijk kunnen we KMO s helpen gemakkelijker toegang te krijgen Ever considered Kinepolis Brussels Jean-Pierre Tanghe (CanCham): Er zijn veel zaken die Kamers van koophandel en BECI aan elkaar kunnen leren, hetzij rond de organisatie van evenementen, hetzij rond de uitbreiding van onze internationale netwerken. communicatie getuigt van een ware internationale openheid. Volgens Jean- Marie De Backer beschikt Brussel, hoog boven het regionale krijgsgewoel, over een superieure onthaalcapaciteit voor elke investeerder of zakenman die België bezoekt. De kamers van koophandel die er gevestigd zijn, hebben er dan ook internationale netwerken, zo klinkt het enthousiaste commentaar Jean-Pierre Tanghe, voorzitter van CanCham Belux, de Canadese kamer van koophandel. In Brussel ben je in de buurt van plaatsen waar de meeste belangrijke politieke, economische en culturele beslissingen worden genomen. Dat vergemakkelijkt... for a real blockbuster of a gift? Cinema is always fun. Comedies, thrillers, romances and so on you name it, an evening at the cinema is pure pleasure. Delight your staff and business contacts with a Kinepolis cinema voucher. 2D or 3D, single or in an attractive little box, with or without a voucher for a soft drink, sweets or popcorn. Guaranteed to be a box-offi ce smash You even get a tax break! Thinking about Kinepolis Brussels for your next successful gift? Discover our Business gifts at: For more information: Melanie Lisanti b2bbrussel@kinepolis.com WHEREBUSINESSMEETSPLEASURE