ZORG VOOR ZORG ZORG MET SPIRIT

Transcriptie

1 OKRA ZORGFEEST Vrijdag 28 oktober Groenhove, Torhout ZORG VOOR ZORG ZORG MET SPIRIT Bezinningsteksten. voor mensen begaan met zorg. voor mensen bezield zoals Jezus bezield was Redactie en verzameling: Jean-Paul Vermassen Nationaal pastor OKRA en ZIEKENZORG

2 Jij bent zo kostbaar voor mij In een tijd die geen tijd meer heeft voor ouder wordende mensen, voor zieke en eenzame mensen kom jij met aandacht en aanwezigheid. Je bent zo kostbaar voor mij. In een samenleving die nog zo weinig echt samen kent, die mensen zo gemakkelijk laat vallen of zelfs uitsluit kom jij met tekens van leven en warme, blijvende verbondenheid. Jij bent zo kostbaar voor mij. In een tijd die geen weet meer heeft van geestelijke diepgang kom jij aandachtig luisterend naar mijn verhaal, met troostende woorden, met een symbolisch gebaar of teken vol zin en betekenis. Jij bent onbetaalbaar voor mij. Ik wacht elke keer weer op jou. Ik ben elke keer weer blij met jouw bezoek. Duizend maal dank. jpv 2

3 Schenk ons, bezoekers, wijkverantwoordelijken, zorgers Schenk ons de kracht van het luisteren, de kunst van het zien, de durf om diepere vragen te stellen. Schenk ons het vermogen om tijd te blijven vrijmaken, de moed om weer op stap te gaan, de energie voor een nieuw zorgbezoek. Schenk ons de trouw van het langlopend bezoek, de trouw van het eindeloos luisteren, herbeluisteren, de trouw om mee te gaan tot in de donkerste dagen. Schenk ons de innerlijke vernieuwing van onszelf, de vriendschap van de band in OKRA-ZORG, de kracht van het geloof in ons kostbaar werk, de deugd van het schouderklopje van Jezus en het evangelie voor onze inzet. jpv 3

4 De engel De dag wordt avond en de avond nacht en morgen vult de nieuwgeboren dag de kamer op, zie je dezelfde dingen die je zolang onveranderd zag, herken je de mensen aan hun stap en lach, voel je de zorg waarmee zij jou omringen. Je bent niet echt alleen meer. Iemand wijdt aan jou haar lieve aandacht en haar tijd om - als een mantel om je heen geslagen, een pallium - door haar aanwezigheid jou steun te geven in de zwaarste strijd: Ik laat je nooit alleen. Ik zal je dragen. Geef me je hand, ik leen jou het wit licht van een barmhartig duurzaam vergezicht, de angst voorbij, de eenzaamheid der pijnen. Je zal mijn warmte voelen waar je ligt totdat je wordt getild en opgericht wanneer de andere engelen verschijnen. Anton Van Wilderode 4

5 De tijd tussen Kerst en Nieuwjaar Een engel op bezoek die onze beperking aanvoelt en begrijpt en ons toefluistert: ik blijf bij jou ook in moeilijke dagen. Een herder op bezoek die ons een lied leert van verzet en strijd tegen pijn en ellende. Een ster boven ons dak die ons uitzicht wijst: kijk goed: ook als het donkert, zijn er nog lichtpunten. Een wijze op bezoek die ons nieuwe moed en waardigheid schenkt: zoek contact met lotgenoten, leer de wereld het verhaal van kwetsbaarheid en weerbaarheid. Dat het ons tussen Kerst en Nieuwjaar mag overkomen: ontmoetingen met warmte en licht. Ziekenzorg CM wenst je een innig Kerstfeest en een 2012 met veerkracht! 5

6 In tederheid en zorg De franciscaanse levensweg Ik leef in dankbaarheid voor het Mysterie en ik open mijn hart vol mededogen voor al wat leeft. Ik zie iedereen als broeder en zuster en ik leer met hen te leven zoals ze zijn. In overgave zoek ik vrede en ongewapend ga ik onderweg. Vrede wens ik vriend en vijand. Niets en niemand eigen ik mij toe; ik leef eenvoudig en alles wordt mij geschonken. Ieders dienaar probeer ik te zijn, niemands slaaf; zo geef ik gehoor aan de droom van het evangelie. Belangeloos en kwetsbaar ga ik om met de mensen, in ieder groet ik het Licht. In vreugde leef ik dit leven, om mijn lippen een glimlach. Vrij naar Hein Stufkens 6

7 Jij had iets met zieke mensen. De blinde, jij zag hem staan. De melaatste, jij durfde er naartoe gaan. De lamme opgesloten in zijn kamer, jij liet hem bij jou brengen. De mens met vreemde stemmen in zijn hoofd, je had er oog voor. Wie was jij toch? Een en al begaan met mensen die ernstig en langdurig ziek waren. Jij haalde hen weg uit hun eenzaamheid. Jij verpulverde de vooroordelen en roddels over hen. Jij doorbrak de uitsluiting van chronisch zieke mensen. Wie was jij toch? Jij, die zelf je eigen pijn en lijden te verduren kreeg. Jij, die zelf gemarteld werd en je zware kruisweg ging. Jij, die zelf onschuldig aan het kruis werd gespijkerd, tot de dood. Je begreep niet waarom dit jou moest overkomen. Je protesteerde tegen de God in wie je zo geloofde. Maar je gaf je hoop niet op. Je besefte dat liefde en inzet voor anderen soms heel moeilijk worden, dat na kruis toch weer nieuwe kracht kan komen, dat liefde nooit tevergeefs is, dat het leven op aarde uiteindelijk niet zinloos is. Niet te verwonderen dat je een bron van hoop werd voor velen, een spoor van licht, een weg die tot meer leven en liefde leidt voor mens en wereld. Jezus, hou ons maar dicht bij jou. Als we naar je kijken, word je onze troost. Als we aan je denken, krijgen we meer moed. In jouw buurt voelen we ons sterker en gaan we met meer vertouwen verder. We doen zoals jij: we geven niet op, we geloven in licht dat sterker is dan het donker. We blijven gaan voor geloof, liefde en hoop. jpv 7

8 Wie heeft wat te leren? Het gehele leven is nodig om chronisch ziek zijn te aanvaarden. Het gehele leven is nodig om te leren sterven. Wie de mensen hun kwetsbaarheid leert, leert ze tevens leven. Wie op het ritme van gekwetste mensen gaat, leert zelf veel over het leven. Een samenleving die dat niet kan, moet worden genezen van een ernstig tekort. Kwaliteit van samenleven is oog hebben voor de wijsheid van kwetsbaarheid. jpv Ik heb geleerd om mijn ouders uit te leggen dat het leven een gek cadeau is. Eerst vind je het veel mooier dan het in feite is: je denkt dat je het eeuwige leven hebt gekregen. Daarna vind je het maar niks: wat stelt het nou voor, het duurt te kort, je zou het bijna willen weggooien. Ten slotte besef je dat het geen cadeau is, alleen maar een lening. Dan probeer je het cadeau waard te zijn. Hou ouder je wordt, hoe geraffineerder je moet zijn om het leven te waarderen. Je moet subtiel te werk gaan, een kunstenaar zijn. Uit een zeer lezenswaard, klein boekje: Oscar en oma Rozerood van Eric-Emmanuel Schmitt. 8

9 Doe het een beetje rustiger aan. Een fragment uit het mooie, kleine boekje van Oscar en oma Rozerood. De 10-jarige Oscar verblijft met kanker in het ziekenhuis. Hij kijkt kritisch naar de moderne geneeskunde. Zeg maar naar heel de moderne samenleving. We laten de kleine Oscar aan het woord. U moet niet zo n lang gezicht trekken, dokter Düsseldorf. Luister, ik zal eerlijk tegen u zijn, want ik ben altijd heel braaf geweest wat de medicijnen betreft en u hebt het prima gedaan wat de ziekte betreft. Maar u moet ophouden met zo schuldbewust te kijken. U kunt er niets aan doen dat u sommige mensen slecht nieuws moet vertellen over ziektes die niet te genezen zijn. Doe het een beetje rustiger aan, niet zo gespannen. U bent Onze-Lieve-Heer niet. U hebt geen macht over de natuur. U bent er alleen maar voor de reparaties. U moet een beetje gas terugnemen, dokter Düsseldorf, wat minder druk op de ketel zetten en niet denken dat u zo belangrijk bent, want dan houdt u het in dit beroep niet lang vol. Moet u eens zien met wat voor een gezicht u er al bij loopt. Dokter Düsseldorf stond met open mond naar me te kijken, alsof hij er een heel ei in had gestopt. Toen glimlachte hij, een echte glimlach en hij omhelsde me. Je hebt gelijk, Oscar. Bedankt dat je me dat gezegd hebt. 9