Toespraak. Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Directie Voorlichting en Communicatie. Doorkiesnummer (070) Fax (070)

Transcriptie

1 Directie Voorlichting en Communicatie van de staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Clémence Ross-van Dorp, tijdens de conferentie van het Landelijk Netwerk Mentorschap op 23 mei 2006 in Rotterdam. Wijzigingen voorbehouden. Alleen de uitgesproken tekst geldt! Hartelijk dank mijnheer Van Schelven voor uw rapport. De voorstellen daarin spreken mij zeer aan, omdat u voor het mentorschap uitgaat van een regionale structuur, plus een landelijk steun- of servicepunt. De regio s moeten de basis vormen, à la het model dat ze al in Rotterdam en Breda hanteren. Het werven, selecteren en opleiden van mentoren is nu eenmaal veel beter te regelen op regionaal dan op landelijk niveau. Parnassusplein 5 Postbus EJ DEN HAAG Telefoon (070) Doorkiesnummer (070) Fax (070) Hebt u 's avonds of in het weekend dringend een voorlichter nodig, belt u dan met het ministerie, telefoon (070) Daar regelt men dat u wordt teruggebeld.

2 - 2 - Omdat ik het heel belangrijk vind dat er meer mentoren komen in de zorgsector, ben ik graag bereid om daarvoor geld beschikbaar te stellen. Ik trek daar in totaal drie miljoen euro voor uit. Daarmee wil ik vooral de oprichting van regionale stichting mentorschap stimuleren. Elke regionale stichting zal ik ondersteunen met euro per jaar. En voor het landelijke servicepunt wil ik euro per jaar reserveren. Wel ga ik er van uit dat zowel de regionale stichtingen als het landelijke netwerk na een paar jaar zichzelf financieel kunnen bedruipen. Hoe dat zou kunnen, moeten we het komende jaar uitzoeken. Ik sprak trouwens vorige week, mede ter voorbereiding op deze conferentie, met een aantal mensen die ervaring hebben als mentor. Het leek mij heel goed en ook nuttig eens van ervaringsdeskundigen te horen wat het is om mentor te zijn.

3 - 3 - Uit hun verhalen maakte ik op dat het mentorschap niet altijd gemakkelijk is, soms zelfs zwaar, maar ook dat het vrijwilligerswerk is dat echt voldoening geeft omdat je er veel van je talenten in kwijt kunt. Je helpt mensen die hun eigen belangen niet of niet meer kunnen behartigen. Het is natuurlijk zwaar als je ingrijpende beslissingen voor een ander moet nemen. Maar het kan juist weer bevredigend zijn als je na stevig onderhandelen met de zorginstelling een goed zorgplan overeenkomt. Een zorgplan waar de instelling mee uit de voeten kan, misschien zelfs trots op is, en waarbij de cliënt ook echt maatwerk krijgt. Je bent als mentor trouwens niet alleen de vertegenwoordiger van de patiënt tegenover de instelling. De ervaring leert dat je ook als het ware een maatje bent voor de man of vrouw in kwestie. Je bouwt, hoe moeilijk dat soms ook gaat, een band op met zo iemand. Zo breng je de menselijke maat weer terug in de zorg.

4 - 4 - Er zit dus niet alleen een formele, maar ook een heel menselijke kant aan het mentorschap. Ook dat maakt het mentorschap, zo is mij verteld, tot een aantrekkelijke vorm van vrijwilligerswerk. Hoewel de Wet op het mentorschap inmiddels tien jaar bestaat, is het fenomeen mentorschap in de zorgsector nog niet erg bekend. Terwijl er, zo blijkt uit het onderzoek van het NIZW dat straks wordt gepresenteerd, wel degelijk behoefte aan is. Zo zou er in ons land werk zijn tussen aanhalingstekens voor zeker 2000 mentoren. En als we in de langdurige zorg voor alle patiënten en cliënten met zorgplannen gaan werken, dan zal de vraag naar mentoren waarschijnlijk snel groter worden dan het aanbod. Alleen al daarom is het goed dat deze conferentie nu plaatsvindt en dat we vandaag met z n allen een nieuwe impuls geven aan het mentorschap.

5 - 5 - Zoals ik eerder al zei is het mentorschap iets dat je op vrijwillige basis doet. Ik weet haast wel zeker dat er meer mensen zijn die dat willen doen. Als je bijvoorbeeld kijkt naar het aantal mensen dat bereid is om in een hospice of bijna-thuishuis mensen in hun laatste levensfase te begeleiden, dan kan het haast niet anders of ook voor het mentorschap zijn vrijwilligers te vinden. Wat dat betreft zijn de ervaringen in Rotterdam en Breda bemoedigend. En ik weet dat inmiddels ook in Utrecht, Roosendaal en Oost-Gelderland wordt gewerkt aan de oprichting van een regionale stichting mentorschap. Punt is alleen dat iémand het initiatief moet nemen tot het opzetten van zo n regionaal netwerk. Op zich maakt het niet uit wie dat doet. Dat kan iemand van een patiënten- of cliëntenorganisatie zijn, of een verpleeghuisarts, of iemand van een zorginstelling.

6 - 6 - Belangrijk is wel dat de initiatiefnemer daarbij andere partijen betrekt, zoals ouderen- en patiëntenorganisaties, zorginstellingen en behandelaars. Alleen een regionaal netwerk met een breed draagvlak heeft kans van slagen. Ook dat zullen ze in Rotterdam en Breda kunnen beamen. Ik wil mij in dit verband speciaal even tot de zorgaanbieders richten. Ik hoop en verwacht dat u actief wilt meewerken aan de totstandkoming van de regionale netwerken voor mentoren. Bijvoorbeeld door vergaderfaciliteiten beschikbaar te stellen. U heeft daar straks voordeel van. Want als zo n netwerk er is en er voldoende mentoren zijn, kunt u met die mensen de zorg afstemmen voor uw cliënten die kind noch kraai hebben en die niet in staat zijn hun eigen belangen te behartigen. Bovendien is het voor u en uw medewerkers prettig te weten dat u er alles aan doet om uw bewoners de kwalitatief best mogelijke zorg te geven.

7 - 7 - Verder zou ik u willen vragen: kijk ook eens in uw eigen instelling rond of er geen mensen zijn die mentor willen worden. Dat kunnen uw eigen medewerkers zijn die dan overigens geen mentor mogen worden van iemand in hun eigen instelling, maar uiteraard wel van iemand in een andere verzorg- of verpleeghuis maar bijvoorbeeld ook de zoon of dochter van één van de bewoners. Als u een oproep doet via prikbord of website, is er misschien wel iemand te vinden die mentor wil zijn van een andere bewoner van uw instelling. Sowieso hoop ik dat deze conferentie ertoe leidt dat overal in het land regionale stichtingen mentorschap als paddestoelen uit de grond schieten. Ik wil en kan dat niet afdwingen, maar ik wil het wel stimuleren en daarin investeren. Aan u om de eerste stap te zetten, het initiatief te nemen. Ik wens u daarbij in elk geval heel veel succes