Uitkomsten sessies met directies van uitvoeringsorganisaties en gemeenten Delfzijl, Appingedam, Loppersum rond participatie.

Transcriptie

1 Uitkomsten sessies met directies van uitvoeringsorganisaties en gemeenten Delfzijl, Appingedam, Loppersum rond participatie.

2 Wat beweegt/inspireert ons? Omdenken= traditionele schotten doorbreken Verbinding en samenhang zoeken. Integrale aanpak. Visie op integrale aanpak zorgt ervoor dat mensen niet uitgesloten worden van zorg. Werken met mensen. Mensen zien groeien. Werken met een team / organisatie successen / resultaten bereiken. Samenwerking realiseren (ten voordele van burger en jeugdige) Door te doen.

3 Uitgangssituatie De stip op de horizon voor mensen is werk of participatie. Door de vele veranderingen en bezuinigingen die er op ons afkomen, voor zowel gemeenten als uitvoeringsorganisaties, hebben we het individueel zwaar en hebben we elkaar nodig. Zo halveren de re-integratiebudgetten; forse bezuinigingen op WSW, dus moeten we op zoek naar andere mogelijkheden en oplossingen. Er is verandering nodig; elk instituut kan het niet meer alleen, kunnen we niet veel meer effect bereiken door verbinding en samenhang?; er is urgentie; het roer moet echt om; er is verandering in houding en gedrag nodig; omdenken! Verbinding en samenhang zoeken, verbreding: werkgevers. EZ, SoZa, WSW, (jeugd)zorg, AWBZ; integraliteit We hebben de afgelopen jaren onze cliënten verwend, evenals de werkgevers en onze professionals. Het moet anders. We hebben allemaal binnen ons eigen domein te maken met intergenerationele problematiek, dit moeten we proberen te doorbreken bv. het doorbreken van de erfelijke werkloosheid. Ook in de huidige structuur kun je al decentraal en met verbinding werken. 50% van de jongeren zit in de vrijwillige jeugdzorg, signalering vindt plaats door politie, school, welzijnswerk, ggz; 50% komt onder dwang (onder toezichtstelling). Er is een groep die forse problemen heeft: de vraag is wat participatie voor hun oplevert? Werkgevers spelen een belangrijke rol, zij bieden werk aan; we hebben ze nodig en we moeten ze verbinden.

4 Opgave/visie Zorg moet dichterbij georganiseerd worden, in de buurten en straten. Versterken van de eerste lijn. Meer laagdrempelige opvoedhulp. We moeten inzetten op een beweging naar voren: in de voorste linie. We brengen opvoeden terug naar de ouders. Het rendement van de school kan omhoog, als de zorg laagdrempelig is. Van zorgen voor... naar zorgen dat.... Versterken van de eigen positie van de cliënt. Empoweren (wat kan de klant zelf; reële werkbare stappen formuleren); geloof in eigen kunnen terug brengen bij de klant. Vertrouwen is het sleutelwoord (voor de relatie met de burger, maar ook in onze eigen mensen). We gaan uit van de burger; wat heeft de burger nodig; dat gaan we regelen. Monitoren, voordat het erger wordt. Maak het zichtbaar, laat het zien. Opmerkingen: Etiketten leiden tot het gedrag: Ik kan er niks aan doen. Het moet lonen dat mensen zelf iets gaan doen. Eigen kracht heeft wel grenzen. Ga op zoek naar passie/verlangen van werknemers/professionals. Hulpverlening is ondersteunend, participatie staat voorop. Ouders aan het werk, goed voorbeeld voor de kinderen. Verbind de zorg met de context van de klant. Kinderen in een context plaatsen, waar ze de kans krijgen veel kennis tot zich te nemen en achterstand van een aantal jaren in kunnen halen. Arbeidsmarkt kan vanwege de dunne beroepsbevolking niet leidend zijn, maar de talenten van de kinderen zijn leidend. 1 kind 1 dossier. Speerpunten benoemen: en wat doen we dan niet? Anders gaan we struikelen. Heldere doelen stellen.

5 De opgave vraagt: verbinding/samenwerking/verbreding Integraal samenwerken met minder/afnemende financiële middelen (bundelen, anders, slimmer). Er wordt steeds meer een beroep gedaan op de opvoedkundige taak van de school, ook is er geld/drank en drugsproblematiek. Waar hoort deze problematiek thuis? Of moeten we dit samen oppakken? Wij worden als aanbieders/uitvoerders voor specifieke expertise ingeschakeld; onze cliënten hebben echter vaak problemen op meerdere leefgebieden: daar zit de verbinding. Samen goede vangnetten creëren; inzetten van deskundige hulp als dat nodig is. Je laat een cliënt pas los, als je weet dat de ander het goed oppakt. Niet doorverwijzen, maar begeleiden. 1 organisatie coördineert voor de andere organisaties. Verantwoordelijkheden onderscheiden en erkennen. Ga uit van de kracht van ieder en zet die in waar dat optimaal is (en erken ook je beperkingen). Waardering van elkaars deskundigheid. Gemeenten hebben de aanbieders/uitvoerders nodig, zij hebben expertise/deskundigheid die gemeenten niet hebben. Gemeenten vragen van aanbieders: over de grenzen van de eigen organisatie en expertise heen te kijken. Dat vraagt van gemeenten: veiligheid en vertrouwen. Het kost heel veel om jongeren op de rails te houden; dat moeten we samen doen. Van binnen gericht naar buiten gericht/samen. Buiten eigen kaders denken; durven inleveren en temporiseren. ZAT s werken nog niet effectief: waar zitten de drempels? Verbinden van verschillende beleidsniveaus is essentieel. Voor de uitvoering van de jeugdzorg is een bepaalde schaal vereist. Ga niet op macht zitten, maar kracht. We moeten elkaar iets gunnen. Als professionals elkaar weten te vinden, gaat het beter met de klantprincipes. Bereidheid van organisaties/instellingen om over hun eigen schaduw heen te stappen. Commitment zonder consensus. Lef en daadkracht voor onze professionals: hoe brengen we ze in die positie?

6 Aanpak Inzetten op preventie. We willen niet alleen horizontale samenwerking in het onderwijs, maar ook vertikaal (primair voortgezet beroepsonderwijs). Aansluiting bij informele zorg. Als we in samenhang op een gezin duiken, dan betekent dat misschien voor sommige leerlingen vanuit het Speciaal basisonderwijs dat ze kunnen doorstromen naar het regulier Vmbo in plaats van naar het PraktijkOnderwijs. Laten we via onderzoek onze nieuwe aanpak volgen: wat zijn de effecten op langere termijn. Onderken het belang van de doorgaande ontwikkelingslijn van mensen en dat monitoring vanaf het begin van die ontwikkeling erg belangrijk is om tijdig te kunnen interveniëren. Met elkaar een methode/aanpak ontwikkelen om met elkaar het gezin in beweging te krijgen in de gewenste richting. We moeten klein beginnen. Hoe maak je het simpel en behapbaar? We putten zelfvertrouwen uit dat wat werkt. Bv. elke gemeente 1 straat (zie risicogebieden). Werken met frontlinies die integraal en instituut overstijgend kunnen werken. Eén regiehouder met mandaat. 3 peilers: behandelen, wonen en werken; per casus bepalen wat prioriteit heeft (kwalificatie van casuïstiek). Feiten in beeld brengen per casus en voortgang volgen. We moeten het samen aanpakken, zodat we ieder terug kunnen naar onze corebusiness/specialisme. Sommige items zijn zo specialistisch dat de kennis en de aanpak dat ook vergt en maatwerk nodig is. Ouders en werkgevers moeten ook iets doen. Maar wij moeten voor hen een vangnet/begeleiding organiseren bij/voor werkgevers, scholen, gezinnen (pro-actief). In kleine stappen richting de stip op de horizon bewegen. Aansluiting Speciaal basisonderwijs Vmbo Sociale media inzetten voor professionals: sneller contact met elkaar via bv. Facebook.

7 Wat werkt/goede voorbeelden Aansluiten bij wat al goed gaat in deze regio. Sinds 2011 Sluitende aanpak jongeren in het Waddenmodel, nu een samenwerking tussen Werkplein en RMC: het voortijdig schoolverlaten is in deze regio goed op orde. Ook de resultaten van de aanpak jeugdwerkloosheid zijn goed, samenwerking tussen onderwijs-werkpleinen-rmc-zorg. Amaryllis project Leeuwarden. Frontlijnsturing Enschede. Jongerenloket Heerlen.