EEN GEÏNTEGREERDE AANPAK VOOR EEN LEVEN IN BALANS!

Transcriptie

1 Soms heeft uw lichaam steun nodig! Exorfinen Endorfinen DPP-IV Enzymfuncties DPP4Zym Leaky Gut Balans Cirkel LDN low dose naltrexone TNO research GluZym EEN GEÏNTEGREERDE AANPAK VOOR EEN LEVEN IN BALANS!

2 Exornen VOEDING EXORFINEN MICROBIEEL Opiaat-achtige peptiden ofwel exorfinen, zijn in zeer hoge mate aanwezig in gluten, caseïne, zuivel, soja, spinazie en schimmels (dermorfinen en deltorfinen). Ze geven een ontspannend, passief en afstompend effect, net als andere soorten opiaten. In dit geval hebben we dus een voedselbron welke hetzelfde effect geeft als opium. gluten zuivel spinazie soja schimmels (dermorphin - deltorphin) enzym elastase Exorfinen worden in de dunne darm door het enzym elastase geactiveerd en opgenomen in de bloedbaan. Eenmaal in de bloedbaan ontpoppen de exorfinen zich als 'endorfineimitators'. Deze imitators hechten zich op de endorfine-receptoren in het weefsel, het darmkanaal, de hersenen, de luchtwegen, het beenmerg en de ingewanden. De activiteit van deze opioïde imitators hangt af van welke receptoren ze bezetten en welke affiniteit ze uitoefenen op deze receptoren. Door hun bezetting blokkeren ze de vrijgave van dopamine en serotonine. Ze kunnen de oorzaak zijn van een exorfinen overbelasting met een endorfineresistentie tot gevolg. Een endorfineresistentie leidt tot een vermindering van de dopamineafgifte. Bij een goede vertering en darmfunctie worden deze opioïde peptiden afgebroken door het DPP-IV enzym in de dunne darm, de bloedbaan en de hersenen. Klachten bij hoge exorfinen belasting Mensen met een hoge exorfinen belasting kunnen allerlei klachten ontwikkelen. Doordat het endorfinesysteem dermate geprikkeld is door de 'valse' stimulatie van de endorfinereceptoren ontstaat er een uitputting. In het begin voelt men zich sneller moe, de aandacht verslapt en de motivatie vermindert. Vervolgens neemt de weerstand tegen stress af, de suiker-behoefte neemt toe en worden er spierspanningen opgebouwd in het lichaam (fibromyalgie achtige klachten, nek- en/of rugpijn). Uiteindelijk neemt ook de totale weerstand af en kunnen er immuun problemen optreden, waaronder astma, allergieën en diverse auto-immuunziekten. Leaky Gut Syndroom Het gevolg wanneer onverteerd voedsel door gebrek aan enzymen het mucosa beschadigt. Wanneer de spijsvertering niet optimaal functioneert als gevolg van slechte voeding en een slechte levensstijl, kan dit leiden tot een permeabele of "lekkende" darm. Voeding komt onverteerd in onze darmen en ondergaat een rotting/fermentatie proces waardoor deze toxische stoffen het mucosa aantasten. De aanwezige bacteriën in de darmen reageren op onverteerde voedseldeeltjes en produceren hierbij giftige chemische stoffen en gassen. Deze intestinale toxines, bekend als endotoxines, kunnen schade aan de mucosa teweeg brengen. Eenmaal in het bloed, zullen deze giftige stoffen een ontstekingsreactie creëren. Deze ontstekingsreacties kunnen plaatsvinden in de gewrichten, de spieren, de lever, de nieren, de darmen, de maag en op verscheidene andere locaties in het lichaam. Een Leaky Gut betekent ook een verminderde functie van metallothioneine waardoor kwik, lood en andere toxines de lever belasten. Als er onvoldoende metallothioneine in de darm aanwezig is, zullen zware metalen aan sulfhydril groepen gebonden worden. Sulfhydril groepen zijn belangrijk om caseïne en gluten af te breken.

3 Endornen Een hoge concentratie van het gelukshormoon bèta endorfine in de hersenen zorgt ervoor dat tumoren zich minder goed kunnen ontwikkelen! (Conclusie onderzoek Rutgers Universiteit) Endorfines zijn opioïde peptiden (morfineachtig eiwitdeeltjes) die van binnenuit werken. Ze worden geproduceerd door de hypofysemiddenkwab en de hypothalamus en staan onder parasympatische (acetylcholine) beïnvloedingen. Endorfines werden in de jaren 70 ontdekt en in chemische opzicht lijken ze heel erg op morfine. Ze binden zich ook aan dezelfde receptoren in de hersenen. Receptoren zijn moleculen met een specifieke structuur, waardoor alleen stoffen die precies passen zich eraan kunnen hechten, zoals een sleutel in een slot. Receptoren zorgen ervoor dat de in het lichaam aangemaakte stoffen (bijv. neurotransmitters en hormonen), buiten de cel, de activiteit van de cel kunnen beïnvloeden. De endorfinereceptoren bevinden zich in het hele lichaam, maar de grootste concentratie bevindt zich in de hersenen, huid, het maagdarmkanaal, de ingewanden, de lymfocyten, het zenuwstelsel, het beenmerg en het ruggenmerg. Endorfines fungeren als neurotransmitters en hormonen, maar zijn het technisch gesproken niet. Ze geven gevoelens van plezier en welzijn, euforie en verandering van het bewustzijn. Endorfines vergemakkelijken de natuurlijke hechting tussen moeder en kind en onderdrukken het immuunsysteem en pijnen. Ze worden aangemaakt tijdens lichamelijke inspanning, opwinding, pijn, consumptie van scherp voedsel, liefde en orgasme en hechten zich aan een aantal receptoren die op het oppervlak van de hersencellen zitten. Endorfines zijn de snelst werkende antistresshormonen, antidepressiva en natuurlijke angstremmers. Ze zijn betrokken bij beloningssystemen in de hersenen, die voor heel veel soorten (consumerend) gedrag sturend werken. Endorfines zijn in verband gebracht met verslavingen, stemmingsstoornissen, klinische depressie, schizofrenie en vele andere gedragsstoornissen en chronische aandoeningen. Ze zijn zeer actief gebleken bij automutilatie (zelfverminking). Een acute toename van de concentratie van deze neuropeptiden is in verband gebracht met verschillende soorten euforisch gedrag, waaronder overtraining-euforie bij atleten, de 'runners high' bij duursporters, en de euforie na 'thrill-seeking' activiteiten zoals bungeejumpen. De smaakervaring bij suikers, vetten, chilipepers en ook chocolade zorgt voor het vrijkomen van endorfines. Endorfines maken deel uit van de groep signaalstoffen die bekend staan als neuropeptiden en waarvan verondersteld wordt dat ze aanwezig zijn in vele lichaamsweefsels, inclusief weefsels van het perifeer en centraal zenuwstelsel. Er zijn drie types endorfines α-, β-, γ-endorfine. Ze worden gesynthetiseerd vanuit de precursors L-tyrosine en de methylgroep van L-methionine via een enzymatisch proces. Wist u dat endorfine ook wel polypeptide of neurohormoon genoemd wordt? een rol speelt bij het aansturen van een gedeelte van het immuunsysteem? het immuunsysteem een flinke oppepper geeft door het activeren van NK-cellen en dat deze cellen ontstekingsreacties rond kankercellen remmen? wordt aangemaakt door zwangere vrouwen in de laatste weken voor hun bevalling om de bevalling dragelijker te maken? ook door paarden en andere dieren aangemaakt wordt? angst vermindert en dat adrenaline angst versterkt? aangemaakt wordt door hardlopen en daardoor angsten verminderen? vrijkomt bij verliefdheid en dat men daarom de persoon waarop men verliefd is weer wil zien? een stof is die de hersencellen beschermt en opnieuw aanmaakt? de vrijgave activeert van dopamine, insuline en cortisol? de werking activeert en remt van o.a. diverse neurotransmitters, hormonen, immuuncellen, ontstekingsstoffen, allergische reacties en genen? betrokken is bij celherstel, het dopaminesysteem, de hormoonhuishouding, stressweerstand, het opruimen van oxidatieve stress, vruchtbaarheid, pijnmodulatie, zintuiglijke prikkels, motoriek, geheugen, maagzuur- en thermoregulatie bij fysieke stress? Het endorfinesysteem Het endorfinesysteem is een systeem waarbij neurotransmitters, hormonen, signaalstoffen, enzymen en andere eiwitten betrokken zijn. Het werkt door middel van receptoren in lichaamscellen waar de endorfinemoleculen op kunnen aanhechten, waarna hun functie geactiveerd wordt. Door onze huidige leefgewoontes wordt er een aanslag gepleegd op ons endorfinesysteem ( zie cirkel leven in balans ) en zullen andere stoffen zich op de endorfine receptoren gaan hechten, waardoor het oorspronkelijke endorfinesysteem ontregeld wordt. Verminderde werking van het endorfinesysteem wordt endorfineresistentie genoemd. Men krijgt steeds vaker het gevoel 'iets tekort te komen' in het leven. Er wordt een leegte en een zinloos gevoel ervaren. Dit gevoel nodigt uit om te compenseren door meer eten, vooral snel verterende koolhydraten, suikers en een vette hap. Junk- en fastfood zijn geliefde 'troosters'. Ook verslaving aan diverse genotmiddelen, drang naar verslavende handelingen en gedrag, is dan een logisch gevolg! Ontregeling van het endorfinesysteem verstoort vele processen in het lichaam en de werking van onze genen, wat weer kan resulteren in ziektebeelden en epigenetische aandoeningen.

4 "Je bent wat je absorbeert." Als je niet over de juiste enzymen beschikt en je lichaam het voedsel niet optimaal verteert, heeft dit invloed op het hele lichaam en alle lichaamsfuncties. Optimaal gebruik van de nutriënten uit voeding wordt door een enzymtekort beperkt. Zelfs de zogenoemde 'gezond' diëten hebben een beperkte waarde, wanneer je lichaam het voedsel niet verteert en correct gebruikt voor de vele lichaamsfuncties. Enzymen zijn stoffen die het leven mogelijk maken. Ze zijn nodig voor elke chemische reactie die in ons lichaam optreedt. Zonder enzymen zou er geen activiteit kunnen plaatsvinden. Vitaminen, mineralen en hormonen zijn stuurloos zonder enzymen. Spijsverteringsenzymen zijn nodig voor het afbreken van verschillende soorten voeding o.a. eiwitten, vetten en koolhydraten. Onderzoek heeft aangetoond dat zonder de juiste enzymen, het lichaam moeilijker de voeding kan verteren en dit leidt op zijn beurt weer tot een verscheidenheid aan gezondheidsproblemen. Vanaf de leeftijd van 50 jaar heeft 1/3 van de mensen een deficiëntie van spijsverteringsenzymen. Erven we een bepaalde enzympotentieel bij de geboorte? De geboortelevering van enzymen en hun activiteit moet ons leven lang meegaan. Het is net alsof u een bepaalde hoeveelheid geld overgenomen hebt. Hoe sneller u dit aanbod van enzymactiviteit uitput, hoe sneller de levenstijd verkort. Experimenten op diverse universiteiten hebben aangetoond dat des te sneller de stofwisseling gaat, hoe korter de levensduur wordt. Wanneer men op een punt komt dat bepaalde enzymen niet meer worden aanmaakt, dan zal het leven uiteindelijk eindigen. De mens van deze tijd eet voornamelijk gekookt voedsel. Dit betekent dat de voeding vandaag de dag zo goed als enzymloos is. Wanneer levensmiddelen worden gekookt boven de 44 C, zijn de enzymen voor 100% vernietigd. Stel dat het voedsel dat wij eten rijk zou zijn aan enzymen, dan zouden de enzymen een aanzienlijk deel van het verteringswerk zelf doen. Echter, wanneer je gekookt, enzym-vrij voedsel eet, dwingt dit ons lichaam om zelf de enzymen te maken die nodig zijn voor de spijsvertering en putten we onze enzymcapaciteit uit. Enzymen die we zo hard nodig hebben voor andere processen in ons lichaam worden aangesproken en gebruikt voor de spijsvertering. Dit is één van de grootste oorzaken van voortijdige veroudering, vele aandoeningen en een (te) vroege dood. Logisch te denken dat een specifiek enzymtekort de onderliggende oorzaak is van bijna alle degeneratieve ziekten. Als het lichaam overbelast is door de levering van vele enzymen in het speeksel, maagsap, pancreassap en intestinale sap, zal er beperking optreden voor de productie van enzymen voor andere doeleinden, zoals enzymwerking in de hersenen, hart, nieren, longen, spieren en andere organen en weefsels. Dit resulteert in metabolische stoornissen en is mogelijk de directe oorzaak van kanker, hart- en vaatziekten, diabetes en vele andere chronische en ongeneeslijke ziekten.

5 "Verminderde enzym niveaus zijn gevonden in een aantal chronische kwalen." Zo heeft men aanwijzingen dat: - de mens de laagste niveaus van zetmeel verterende enzymen in het bloed heeft en het hoogste niveau van deze enzymen in de urine en dat betekent een sneller verbruik. - lage enzym niveaus te wijten zijn aan de grote hoeveelheden van gekookte zetmeelproducten die we eten. - gekookte, enzym-vrije diëten bijdragen tot een pathologische verstoring van de hypofyse en deze verstoort daarop weer andere klieren. - er onderzoek is, welke aantoont dat bijna 100% van de mensen ouder dan 50 jaar sterven aan toevallige oorzaken die in defecte slijmachtige klieren werden gevonden. - enzymdeficiëntie mede ook de oorzaak is van de vroegtijdige ontwikkeling van hedendaagse kinderen en tieners. - enzymdeficiëntie een belangrijke oorzaak is van overgewicht bij vele kinderen en volwassenen. - enzymdeficiëntie de schildklier zou kunnen vergroten, zelfs in aanwezigheid van voldoende jodium. - wanneer de alvleesklier meer enzymen moet verwerken, zij zich gaat uitbreiden. Dit beïnvloed het gehele systeem. Wij zijn schuldig wanneer wij onze pancreas dwingen om al de kostbare enzymactiviteit te moeten uitvoeren en dat wij hiernaast ook verwachten dat ons metabolische enzympotentieel op volle toeren moet draaien. Voedingsenzymen en andere exogene enzymen kunnen helpen met spijsvertering, waardoor het metabolisme ondersteunt wordt. PH stabiliteit in de maag Wanneer je voedsel eet, vindt er een minimale zuursecretie plaats gedurende ten minste 30 minuten. Als voeding de slokdarm doorgaat, druppelt het in het bovenste gedeelte van de maag. Dit heet de cardiale sectie, omdat het dichter bij het hart ligt. De rest van de maag blijft plat en gesloten terwijl de cardiale sectie opent voor het eten. Gedurende de tijd dat het voedsel in het bovenste gedeelte zit, wordt weinig zuur of enzymen uitgescheiden door het lichaam. De enzymen uit het voedsel zelf zorgen dat het voedsel verteert. Hoe meer van deze zelfvertering optreedt, des te minder werk het lichaam heeft om dit later te doen en wordt er weinig tot geen beroep gedaan op andere enzymen die in het lichaam aanwezig zijn. Wanneer deze minimale zuursecretieperiode van 30 tot 45 minuten voorbij is, opent het onderste gedeelte van de maag zich en het lichaam begint zuur en enzymen af te scheiden. Zelfs op dit punt, worden de voedingsenzymen niet geactiveerd totdat het zure niveau te extreem wordt. Metabolische enzymen Metabolische enzymen zijn verwerkende werknemers. Zij nemen geabsorbeerde voeding op met hun mineralen en vitaminen en verwerken ze in de weefsels. Proteolytische enzymen herstellen het lichaam en zijn gericht op het gezond houden van de organen. Bovendien, via substraat actie, kunnen metabolische enzymen opgebruikt materiaal weghalen uit de cellen. Ze herstellen de cellen en stimuleren enzym activiteiten. Metabolische enzymen zoals protease ondersteunen het genezingsproces van ontstekingen en helpen alle afval opruimen in het ontstekingsgebied.

6 DPP-IV enzym Dipeptidyl peptidase-4 (DPP-IV), ook bekend als adenosine deaminase complexerend eiwit 2 of CD26, is een eiwit dat bij mensen gecodeerd wordt door het DPP4 gen. DPP-IV speelt o.a. een belangrijke rol in het glucose metabolisme en de regulatie van het immuunsysteem. Het DPP-IV enzym is een groep van enzymen met verschillende onderverdelingen die elk tot taak hebben een specifieke eiwit peptide te neutraliseren, waaronder de opioïde peptiden zoals casomorphinen en glutemorphinen (exorfinen). Wat is de functie van DPP-IV? ondersteunt de vertering van opioïde eiwit-peptiden zoals casomorphinen en glutemorphinen afbreken van de opioïde peptiden (exorfinen) in de dunne darm, de bloedbaan en de hersenen verwerking en modulatie van gedefinieerde peptiden en chemokines ondersteunt het glucose metabolisme multifunctioneel enzym met meer dan 70 functies actief op de membranen van diverse lichaamscellen stimuleert de genetische aanmaak versterkt de werking van het eigen DPP-IV enzym ondersteunt de werking van het endorfine- en dopaminesysteem vermindering van de hoge concentratie opioïde stoffen in het bloed intracellulaire actie met proteïne-tyrosine-fosfatase voor ondersteuning van de T cellen activatiemarker op de lymfocyten, T cellen, B cellen, macrofagen en andere immuun cellen ondersteunt het DNA, celherstel, immuun- en histamineregulatie en beschermt tegen allergieën reguleert de immuniteit op de mucus producerende weefsels zoals de slokdarm, maagwand, darmwand, luchtwegen en de geslachtsorganen behoort tot de groep celadhesiemoleculen (CAM) en binden zich aan collageen type I en III en interfereren in een cysteïnerijk gebied. DPP-IV is nodig voor actie en interactie met cysteïne. Waarom is DPP-IV nodig? Slechte DPP-IV enzym activiteit is schadelijk voor een gezond lichaam. Hierdoor krijgen exorfines en toxines vrij spel. Ze verstoren de werking van onze genen en veroorzaken epigenetische aandoeningen zoals: astma, allergieën, diabetes, artritis, dementie, depressie, CVS, fibromyalgie, psoriasis, epilepsie en schizofrenie. Het DPP-IV enzym is tevens erg gevoelig voor stress. Onze hedendaagse levensstijl levert een aanslag op ons stresssysteem, zowel door de psychische druk als door extreem sporten, 'foute' voedingsstoffen, straling, medicijnen, weinig bewegen, chemicaliënbelasting, etc. Waarom klachten bij een tekort aan DPP-IV? Als er een tekort is aan activiteit van het DPP-IV enzym is dit vaak mede de aanleiding voor een leaky gut, waardoor de morfine-achtige peptiden (exorfinen) door de bloed-hersenbarrière de bloedbaan ingaan en in het lichaam diverse klachten veroorzaken. Dit verklaart ook het aantal hersen gerelateerde aandoeningen. Daarnaast raakt het endorfinesysteem overbelast door de verminderde afbraak van exorfinen en het defect in de aanmaak van gezonde endorfine receptoren. LDN Low Dose Naltrexone LDN blokkeert tijdelijk de opioïde receptoren in de hersenen, waardoor de productie van endorfine even wordt stilgelegd (2-4 uur). Door het blokkeren van de opioïde receptoren, blokkeert ook de opname van de opioïdehormonen die onze hersenen en bijnieren produceren, namelijk bèta-endorfine en metenkephalin. Het effect van deze blokkade is dat het lichaam hierna nog 2 tot 3 keer meer endorfine kan aanmaken en tevens ook een aantal receptoren gaan groeien, met als gevolg dat de gevoeligheid van de receptoren groter wordt. LDN zorgt er voor dat het endorfine niveau weer normaal wordt en het immuunsysteem zich herstelt. Daardoor is het immuunsysteem weer in staat om de zogenaamde 'lichaamseigen' van 'niet-lichaamseigen indringers' te onderscheiden. De aanval op het eigen lichaam, wordt gestopt of neemt af en het immuunsysteem gaat weer normaal functioneren. Voor het verkrijgen van LDN is een recept van de arts nodig. LDN is te bestellen bij gespecialiseerde (natuur)apotheken. Het DPP-IV enzym ondersteunt door zijn functies het herstel en de behandeling van de LDN therapie. DPP-IV reguleert mede het overbelaste endorfinesysteem.

7 Enzym & Functie Enzym Functie Proteasen Vertering van proteïnen. Afbraak van eiwitten en andere ketens van aminozuren. Helpt bij de levering van specifieke nutriënten (aminozuren) die nodig zijn voor spier-, bot- en weefselherstel en de aanmaak van enzymen. Het breekt de biofilm af. Ondersteunt de metabolische productie van hormonen en de werking van het immuunsysteem. Via complex met alpha 2macroglobuline specifiekere inwerking interleucines. Systemische inname heeft sterke anti-inflammatoire eigenschappen. Peptidase Vertering van endo- en exopeptideketens. DPP-IV Vertering van eiwit-peptiden zoals casomorphinen en glutemorphinen. Amylase Vertering van zetmeel en koolhydraten. Vertering van dode witte bloedcellen (abcessen). Werkt samen met lipase om virussen te vernietigen. Verminderd ontstekingen veroorzaakt door histamine reacties. Glucoamylase Breekt koolhydraten af, met name de polysacchariden. Trans-glucosidase Omzetten van zetmeel in prebiotische vezel in het spijsverteringskanaal. Ondersteunt het handhaven van een gezond bloedglucose, cholesterol en insulineniveaus. Lactase Vertering van melksuikers (lactose). Lipase Vertering van vetten en opname vetoplosbare vitamines. Nodig bij de opmaak van het celmembraan. Xylanase Breekt de suikervorm xylose af. Alpha-galactosidase Vertering van moeilijker verteerbare voedingsmiddelen zoals: bonen, koolsoorten en broccoli. Beta-Glucanase Breekt de polysacchariden en vezels, genaamd beta glucans af. Cellulase Vertering van de vezel cellulose in smallere deeltjes, inclusief D-Glucose. Helpt bij verteringsproblemen/slechte opname van voedingstoffen (malabsorption). Het lichaam zelf kan cellulase niet aanmaken. Cellulase breekt de biofilm af. Hemicellulase Breekt hemicellulose af, dit zijn koolhydraten die voorkomen in plantaardige voedingsmiddelen. Phytase Breekt phytases (koolhydraten) af, die voorkomen in vele, moeilijk verteerbare moderne granen, soja en bonen. Phytase verhoogd de mineralen opname en de biologische beschikbaarheid van zink, calcium, magnesium en ijzer. TNO DPP4Zym & GluZym bewezen enzymactiviteit en enzymeffectiviteit door TNO Zeist Genomicals DPP4Zym & GluZym geproduceerd en gekeurd volgens de FDA U.S.A, GMP en NSF (sport)norm Digestion of hydrates in Jejunum Perfect Digestion Perfect Digestion with Carbo Enzymes TNO Nutrition and Food Research Zeist, Netherland - USA Deze grafiek vergelijkt de vertering van koolhydraten en polysachariden onder perfecte spijsvertering voorwaarden. Getest met en zonder aanwezigheid van de verteringenzymen gebruikt in de DPP4Zym en GluZym. Tevens is er een grafiek beschikbaar over de werkzaamheid en effectiviteit van de vertering van proteïnen door de enzymen gebruikt in de Genomicals DPP4Zym en GluZym.

8 komt met twee unieke en zeldzame supplementen GluZym Proteasen HUT & DPP IV 1000 DPP4Zym Proteasen / Peptidasen HUT & DPP IV 4000 DPP4Zym GluZym Labelbenaming Enzym Eenheid (afkorting) Volledige omschrijving Protease HUT Hemoglobin Unit Tyrosine base Peptidase HUT Hemoglobin Unit Tyrosine base DPP-IV DPP-IV Dipeptidyl peptidase IV CD26 Amylase DU Alpha-amylase Dextrinizing Units Glucoamylase AGU Amyloglucosidase Unit Trans-glucosidase MG Milligram Lactase ALU Acid Lactase Unit Lipase LU Lipase Unit Xylanase IsoU Isolase Unit Alpha-galactosidase GalU Galactosidase Unit Beta-Glucanase BGU Beta-Glucanase Unit Cellulase CU Cellulase Unit Hemicellulase HCU Hemicellulase Unit Phytase FTU Fhytase Unit info@genomicals.com Uitgebreide informatie op: Genomicals is een dochteronderneming van Molendijk Holding B.V. Bestellen via: SAMENSTELLING PER 1 CAPSULE / COMPOSITION PAR 1 GÉLULE Protease Blend HUT Protease SAPU DPP IV 1000 DPP IV Lactase 1500 ALU Lipase 2000 FIP Transglucosidase (bevat soja) 60 mg Xylanase 40 IsoU Beta-glucanase 30 IsoU Beta-glucanase 4 BGU Cellulase 110 CU Hemicellulase 303,5 HCU Phytase 0.75 FTU Bifidobacterium infantus 300 million c.f.u. Lactobacillus acidophilus 150 million c.f.u. Beta-Glucans β1,3/β1,6 50 mg Overige ingrediënten / ingrédients: rijstzemelen, plantaardige cellulose en water. Molendijk Holding BV Dokter Koekoeklaan TW 's Gravenmoer Een voedingssupplement mag niet als vervanging van een gevarieerde en evenwichtige voeding en van een gezonde levensstijl gebruikt worden. Copyright: Molendijk Holding B.V. - Design: Artcom