1. Naam van het geneesmiddel. 2. Kwalitatieve en kwantitatieve samenstelling. 3. Farmaceutische vorm. 4. Klinische gegevens

Transcriptie

1 1. Naam van het geneesmiddel Humaan hepatitis B-immunoglobuline, 100 IE/ml steriele oplossing 2. Kwalitatieve en kwantitatieve samenstelling Humaan hepatitis B-immunoglobuline bevat menselijk eiwit, g/l, waarvan ten minste 95% IgG. De concentratie specifiek IgG tegen hepatitis B-virus bedraagt 100 IE/ml in nominale flacons van 200 IE en 500 IE. Op het etiket staat het juiste volume voor de opgegeven werkzaamheid vermeld. Dit product is bereid uit plasma van gescreende donoren. De donoren zijn geselecteerd in de Verenigde Staten. Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek Farmaceutische vorm Oplossing voor injectie. 4. Klinische gegevens 4.1 Therapeutische indicaties Immunoprofylaxe van hepatitis B - In geval van onbedoelde blootstelling bijv. prikaccidenten, besmetting van schaafwonden, vloeistof die per ongeluk in een oog of de mond terecht is gekomen, beten of krabben, bij nietgeïmmuniseerde personen (met inbegrip van personen van wie de vaccinatiestatus onvolledig of niet bekend is). - Bij patiënten die hemodialyse ondergaan, tot de vaccinatie effectief is. - Bij pasgeborenen van moeders die draagster zijn van het hepatitis B-virus (bij een geboortegewicht 1500 g ongeacht e-antigeenstatus van de moeder; bij > 1500 g ongeacht HBeAg-status van de moeder, maar niet nodig als is vastgesteld dat zij anti-hbe-positief is). - Bij personen die na vaccinatie geen immuunrespons vertoonden (< 10 IE/l hepatitis B- antilichamen) en voor wie een continue preventie noodzakelijk is vanwege een voortdurend risico op besmetting met hepatitis B. - Personen die seksueel contact hebben gehad met patiënten met acute hepatitis B binnen één week na het laatste seksuele contact. - Personen die seksueel contact hebben gehad met iemand bij wie onlangs chronische hepatitis B is geconstateerd als ze in de afgelopen week onbeschermd contact hebben gehad. 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering - Preventie van hepatitis B in geval van onbedoelde blootstelling van niet-geïmmuniseerde personen of van personen die niet meer dan een enkele dosis vaccin hebben gehad: - Ten minste 500 IE, afhankelijk van de mate van de blootstelling, zo snel mogelijk na blootstelling en bij voorkeur binnen uur, hoewel het nog steeds overwogen dient te worden tot een week na blootstelling. - Als het niet zeker is of de bron van de blootstelling HBsAg-positief is, wordt het profylactisch gebruik van humaan hepatitis B-immunoglobuline niet nodig geacht. - Preventie van hepatitis B in geval van onbedoelde blootstelling van personen of van personen die geen respons hebben vertoond op een eerdere, volledig doorlopen vaccinatie: Ten minste 500 IE (bij een leeftijd van 10 jaar of ouder), afhankelijk van de mate van de blootstelling, zo snel mogelijk na blootstelling en bij voorkeur binnen uur, hoewel het nog steeds overwogen dient te worden tot een week na blootstelling. De dosis voor kinderen is als volgt: 300 IE bij kinderen in de leeftijd van 5 t/m 9 jaar; 200 IE bij kinderen in de leeftijd van 0 t/m 4 jaar. Ongeacht of wel of niet bekend is of de bron van de blootstelling HBsAg-positief is, dient één maand later een tweede injectie met humaan hepatitis B-immunoglobuline te worden gegeven.

2 - Immunoprofylaxe van hepatitis B bij patiënten die hemodialyse ondergaan: 8-12 IE/kg met een maximum van 500 IE, iedere 2 maanden totdat er na vaccinatie seroconversie optreedt. - Preventie van hepatitis B bij pasgeborenen, van moeders die draagster zijn van het hepatitis B- virus, bij de geboorte of zo snel mogelijk na de geboorte, bij voorkeur binnen 24 uur na de geboorte: IE/kg. Het kan nodig zijn de toediening van hepatitis B-immunoglobuline te herhalen tot het optreden van seroconversie na vaccinatie. In al deze situaties wordt vaccinatie tegen het hepatitis B-virus ten zeerste aangeraden. De eerste dosis vaccin kan op dezelfde dag worden geïnjecteerd als humaan hepatitis B-immunoglobuline, maar wel op een andere plaats. Bij personen die na vaccinatie geen immuunrespons vertoonden (geen meetbare antilichaamproductie tegen hepatitis B), en voor wie een continue preventie noodzakelijk is, kan toediening worden overwogen van 500 IE aan volwassenen en 8 IE/kg aan kinderen iedere 2 maanden; 10 mie/ml wordt beschouwd als de minimale beschermende antilichaamtiter. Wijze van toediening Humaan hepatitis B-immunoglobuline moet worden toegediend via de intramusculaire route. Bij volwassenen wordt meestal de deltoideus spier als injectieplaats aanbevolen. Bij kinderen heeft de laterale zijde van de dij de voorkeur. Als er een groot volume (> 2 ml voor kinderen of > 5 ml voor volwassenen) nodig is, wordt aanbevolen dit volume verdeeld over kleinere doses op verschillende plaatsen toe te dienen. Wanneer simultane vaccinatie vereist is, dienen de immunoglobulinen en het vaccin op twee verschillende plaatsen te worden toegediend. Als er een contra-indicatie is voor intramusculaire toediening (bloedingsstoornissen), kan de injectie subcutaan worden toegediend indien er geen intraveneus product beschikbaar is. Er moet echter worden opgemerkt dat er geen gegevens over de klinische werkzaamheid zijn ter ondersteuning van toediening via de subcutane route. 4.3 Contra-indicaties Overgevoeligheid voor een van de bestanddelen. Overgevoeligheid voor humane immunoglobulinen. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Zorg ervoor dat humaan hepatitis B-immunoglobuline niet in een bloedvat wordt toegediend, vanwege het risico op shock. Als de ontvanger drager is van HBsAg, levert toediening van dit product geen voordeel op. Echte allergische reacties op humaan hepatitis B-immunoglobuline zijn zeldzaam. Humaan hepatitis B-immunoglobuline bevat een kleine hoeveelheid IgA. Personen met een IgAdeficiëntie kunnen mogelijk IgA-antilichamen ontwikkelen en anafylactische reacties vertonen na toediening van bloedbestanddelen met IgA. Daarom dient de arts het voordeel van een behandeling met humaan hepatitis B-immunoglobuline af te wegen tegen het potentiële risico op overgevoeligheidsreacties. In zeldzame gevallen kan humaan hepatitis B-immunoglobuline een snelle daling van de bloeddruk met een anafylactische reactie teweegbrengen, zelfs bij patiënten die een eerdere behandeling met humaan immunoglobuline goed hebben verdragen. Bij verdenking op reacties van allergische of anafylactische aard dient de injectie onmiddellijk te worden onderbroken. In geval van shock dient de standaard medische behandeling voor shock te worden toegepast. Standaardmaatregelen voor het voorkomen van infecties door het gebruik van geneesmiddelen bereid uit menselijk bloed of plasma, zijn onder andere: donorselectie, screening van individuele donaties en plasmapools op specifieke infectiemarkers, en effectieve productiestappen voor het deactiveren/verwijderen van virussen. Desondanks kan de mogelijkheid op transmissie van infectieziekten niet volledig worden uitgesloten bij toediening van geneesmiddelen die zijn bereid uit menselijk bloed of plasma. Dit geldt ook voor onbekende of opkomende virussen en andere pathogenen. De genomen maatregelen worden als effectief beschouwd voor virussen met envelop zoals HIV,

3 HBV en HCV. De genomen maatregelen kunnen een beperkte waarde hebben tegen virussen zonder envelop zoals HAV en parvovirus B19. Uit klinische ervaring is gebleken dat transmissie van hepatitis A of parvovirus B19 bij immunoglobulinen niet voorkomt, en er wordt tevens verondersteld dat de antilichamen in het product een belangrijke bijdrage leveren aan de virale veiligheid. Er wordt sterk aanbevolen om altijd de naam en het batchnummer van het humaan hepatitis B- immunoglobuline te noteren wanneer het product aan een patiënt wordt toegediend, om de koppeling tussen de patiënt en de productbatch te behouden. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Vaccins met levend verzwakt virus De toediening van immunoglobulinen kan interfereren met de ontwikkeling van een immuunrespons op vaccins met een levend, verzwakt virus, zoals rubella (rode hond), de bof, mazelen of varicella (waterpokken), gedurende een periode van 3 maanden. Tussen toediening van dit product en vaccinatie met een vaccin met levend, verzwakt virus dient een interval van ten minste 3 maanden te worden aangehouden. Humaan hepatitis B-immunoglobuline moet worden toegediend drie tot vier weken na vaccinatie met een dergelijk vaccin op basis van levend, verzwakt virus; wanneer toediening van hepatitis B- immunoglobuline binnen drie tot vier weken na vaccinatie echt noodzakelijk is, dient de betreffende persoon drie tot vier maanden na de toediening van humaan hepatitis B-immunoglobuline opnieuw te worden gevaccineerd. Verstoring van serologisch onderzoek Na een injectie met immunoglobulinen kan de tijdelijk verhoogde concentratie van de verschillende passief overgedragen antilichamen in het bloed van de patiënt misleidende positieve resultaten opleveren bij serologisch onderzoek. Passieve overdracht van antilichamen tegen erytrocyt-antigenen, bijv. A, B, of D, kan interfereren met bepaalde serologische tests op antilichamen in rode bloedcellen, bijvoorbeeld de antiglobulinetest (Coombs test). 4.6 Zwangerschap en borstvoeding De veiligheid van dit geneesmiddel voor gebruik tijdens de zwangerschap bij de mens is niet vastgesteld in gecontroleerde klinische onderzoeken. Op basis van klinische ervaring met immunoglobulinen worden geen schadelijke effecten verwacht op het verloop van de zwangerschap en op de foetus of de pasgeborene. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Er zijn geen effecten waargenomen op de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen. 4.8 Bijwerkingen Er zijn geen harde cijfers over de frequentie van bijwerkingen uit klinische onderzoeken. De volgende bijwerkingen zijn gerapporteerd bij intramusculaire immunoglobulinen: pijn op de borst, dyspneu, tremor, duizeligheid, gelaatsoedeem, glossitis, mondzweren en artralgie. Anafylactische reacties komen zelden voor en zijn waarschijnlijker bij patiënten met antilichamen tegen IgA en bij patiënten die een allergische reactie hebben gehad na een bloedtransfusie of behandeling met plasmaderivaten. Zoals bij elke intramusculaire injectie kan er enig kortdurend ongemak op de plaats van injectie worden verwacht. In zeldzame gevallen komt plaatselijke induratie voor, wat kan worden geminimaliseerd door een diepe intramusculaire injectie. Zie rubriek 4.4 voor het risico op overdracht van virusinfecties. 4.9 Overdosering De gevolgen van een overdosis zijn niet bekend.

4 5. Farmacologische eigenschappen 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: immuunsera en immunoglobulinen: Hepatitis B-immunoglobuline, ATC-code: J06B B04. Humaan hepatitis B-immunoglobuline bevat voornamelijk immunoglobuline G (IgG) met een hoog gehalte antilichamen tegen het oppervlakte-antigeen van het hepatitis B-virus (HBs). 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Humaan hepatitis B-immunoglobuline voor intramusculair gebruik is binnen 2-3 dagen biologisch beschikbaar in de bloedsomloop van de ontvanger. De piekserumconcentratie wordt na ongeveer 5 dagen bereikt. Humaan hepatitis B-immunoglobuline heeft een halfwaardetijd van ongeveer 3-4 weken. Deze halfwaardetijd kan per patiënt verschillen. IgG en IgG-complexen worden afgebroken in het reticulo-endotheliale systeem. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Humaan hepatitis B-immunoglobuline is een bereiding uit menselijke plasma-eiwitten. Daarom zijn veiligheidsproeven bij dieren niet relevant voor de veiligheid van het gebruik bij mensen. Uit onderzoeken naar acute toxiciteit bij ratten en muizen kwamen soortspecifieke reacties naar voren, die niet relevant zijn voor toediening bij mensen. Onderzoeken naar herhaalde dosistoxiciteit en onderzoeken naar de toxiciteit voor embryo's en foetussen zijn niet haalbaar vanwege de inductie van en interferentie met antilichamen tegen menselijk eiwit. De klinische ervaring levert geen aanwijzingen voor mogelijke tumorigene en mutagene effecten van immunoglobulinen. 6. Farmaceutische gegevens 6.1 Lijst van hulpstoffen Natriumchloride, glycine, natriumacetaat en een kleine hoeveelheid natriumhydroxide. 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Dit geneesmiddel mag niet gemengd worden met andere geneesmiddelen. 6.3 Houdbaarheid Bij bewaring bij 2 C - 8 C: 3 jaar. Bij bewaring bij 25 C: 1 week. 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Humaan hepatitis B-immunoglobuline dient te worden bewaard bij 2 C tot 8 C. Bewaring tot maximaal een week bij kamertemperatuur (25 C) is niet schadelijk. NIET IN DE VRIEZER BEWAREN. In de oorspronkelijke flacon bewaren. Bewaar de flacon in de kartonnen buitenverpakking ter bescherming tegen licht. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking Neutrale flacon van borosilicaatglas (type I Ph.Eur.) met een verzegeling bestaande uit een stop van halobutyl-rubber (type I Ph.Eur.), heldere gelakte aluminium krimpdop en een flip-off dop van polypropyleen. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen en andere instructies Breng het product voorafgaand aan gebruik op kamer- of lichaamstemperatuur. De kleur kan variëren van kleurloos tot bleekgeel en is helder of licht opalescent. Gebruik geen oplossingen die troebel zijn of neerslag bevatten. Al het ongebruikte geneesmiddel of afvalmateriaal dient te worden afgevoerdovereenkomstig lokale voorschriften. De toestand van product waarvan de uiterste gebruiksdatum verlopen is of dat op onjuiste wijze is bewaard, kan niet worden gegarandeerd. Dergelijk product kan onveilig zijn en mag niet worden gebruikt.

5 7. Houder van de vergunning voor het in de handel brengen Bio Products Laboratory Limited Dagger Lane Elstree Hertfordshire WD6 3BX Verenigd Koninkrijk. Tel: +44 (0) Fax: +44 (0) Gewijzig 8. Nummer(s) van de vergunning voor het in de handel brengen PL 08801/ Datum van eerste verlening van de vergunning/verlenging van de vergunning februari Datum van herziening van de tekst oktober 2013 Versiecode: GHS12 POM