Samenvatting Sectorplan Uitzendbranche Aangeboden. door samenwerkende partijen

Transcriptie

1 Samenvatting Sectorplan Uitzendbranche 2014 Aangeboden door samenwerkende partijen (dezelfde partijen als die in het STOOF-bestuur zitten: de sociale partners van STOOF) aan het Agentschap SZW in het kader van de toekenning van tijdelijke cofinanciering van maatregelen in sectorplannen STOOF Singaporestraat RA Lijnden

2 Inleiding De sociale partners van Stichting Opleiding en Ontwikkeling Flexbranche (STOOF) dienen met het Sectorplan Uitzendbranche 2014 een verzoek tot cofinanciering in in het kader van de toekenning van tijdelijke cofinanciering van maatregelen in sectorplannen, zoals afgesproken in het Sociaal akkoord. STOOF is het opleidings- en ontwikkelingsfonds voor de uitzendbranche, een samenwerkingsverband van werkgevers en werknemers in deze branche. STOOF ondersteunt uitzendwerkgevers bij het ontwikkelen en opleiden van hun flexkrachten en vaste medewerkers. Uitzendwerkgevers doen een beroep op STOOF voor advies, financiële ondersteuning, kennis en hulp bij implementatie. Aanleiding voor het indienen van dit Sectorplan zijn de bevindingen in het onderzoeksrapport Arbeidsmarkttransities van uitzendkrachten in de periode (bijlage 1), dat ITS (Radboud Universiteit Nijmegen) in opdracht van sociale partners opstelde. Dit onderzoeksrapport gaat in op de dynamiek op de arbeidsmarkt en de uitzendmarkt van 2007 tot De werkloosheid steeg tussen 2008 en Het beeld is dat de werkloosheid sterker was gestegen als de flexibele schil van flexkrachten, tijdelijke contractanten en zelfstandigen zonder personeel op de arbeidsmarkt niet een belangrijk deel van de terugval in werk hadden opgevangen. De jaren voor de crisis steeg het aandeel flexkrachten juist sterk. In de periode bouwden veel bedrijven een flexibele schil op. De recessie van de afgelopen jaren en de daaropvolgende ontwikkeling van de economie hadden grote gevolgen voor de werkgelegenheid van flexkrachten. In de tweede helft van 2008, toen de economische crisis in Nederland begon door te dringen, nam het aantal flexkrachten al enigszins af, terwijl de werkzame beroepsbevolking nog groeide. In 2009 werd het grootste banenverlies van flexkrachten gemeten sinds veertien jaar. Het aantal daalde met 20%. Begin 2009 werden de effecten ook zichtbaar voor de totale economie. Voor de uitvoering van dit Sectorplan slaan STOOF, een substantieel aantal uitzendwerkgevers, UWV en leerwerkloketten hun handen ineen. STOOF en UWV sloten hiervoor een convenant (bijlage 2). De uitzendwerkgevers die deelnemen, meldden zich bij STOOF schriftelijk voor deelname aan (bijlage 3: Overzicht deelnemende uitzendwerkgevers). STOOF is hoofdaanvrager en budgethouder van de cofinanciering van maatregelen voor dit plan. De uitzendbranche in Nederland bood in 2012 dagelijks aan gemiddeld mensen werk. Totaal werkten in 2012 ongeveer flexkrachten in uiteenlopende sectoren. De uitzendbranche zelf maakt onderscheid tussen de volgende sectoren: industrie, techniek/bouw, administratief, dienstverlening en zorg. In 2012 was het aandeel flexkrachten 2,3% van de totale beroepsbevolking en 7,4% van de totale flexibele schil. De flexibele schil bestaat uit zelfstandigen met en zonder personeel, mensen met een tijdelijk contract langer dan een jaar, mensen met een tijdelijk contract met uitzicht op een vast dienstverband, oproepkrachten, flexkrachten en overige flexibel werkenden. Sinds de invoering van de Wet Flex & Zekerheid in 1999 zijn uitzendorganisaties werkgever geworden. Een uitzendwerkgever verricht de taken die bij het werkgeverschap horen, zoals het opstellen van contracten, loonbetaling, afdrachten, scholing en beoordeling. Leiding en toezicht berusten bij het bedrijf waar de flexkracht werkt. Tijdens de opleiding van een flexkracht vervult dat bedrijf de begeleidingstaken op de werkvloer. De uitzendwerkgever is verantwoordelijk voor alle overige begeleidingstaken: voortgangsgesprekken voeren, contact onderhouden met de opleider, beoordelingsgesprekken voeren en ouders erbij betrekken als de flexkracht een jongere is. De regie voor alle taken ligt bij de uitzendwerkgever. Door onder meer vergrijzing, ontgroening en een groeiend aantal jongeren zonder startkwalificatie ontstaan de komende jaren tekorten aan gekwalificeerde werknemers. Ook in de flexbranche zal dit goed merkbaar zijn. Een grote groep flexkrachten is door de crisis werkzoekend geworden. Velen van hen hebben geen startkwalificatie of werken op los-vaste basis. Bijna alle sectoren hanteren een flexibele schil. Hiervoor is gekwalificeerd personeel nodig. Zodra de economie weer groeit, moeten we er als uitzendbranche voor zorgen dat een groter deel van de flexkrachten een startkwalificatie of een functiegerichte opleiding heeft en aan de slag kan.

3 De uitzendbranche bouwt aan een flexibele schil en is een belangrijk instroomkanaal voor sectoren. Daarom is het opleiden van flexkrachten voor ons essentieel. Op dit moment volgt bijna 16% van de flexkrachten, exclusief reguliere scholieren en studenten, een opleiding via hun uitzendwerkgever. Dit is beduidend meer dan de 10% onder werknemers met een tijdelijk contract en net iets minder dan de 16,4% bij werknemers met een vast dienstverband (bron: Opleidings-Monitor Flexbranche 2012, ITS (Radboud Universiteit Nijmegen), bijlage 4). STOOF koestert de ambitie om de uitzendbranche door te laten groeien naar een scholingspercentage voor flexkrachten van 20%, conform het Verdrag van Lissabon uit De belangen van opleiden zijn groot. Voor flexkrachten betekent een extra impuls voor opleiden en ontwikkelen meer inkomenszekerheid, participatie en perspectief. De bedrijven waar flexkrachten werken, de opdrachtgevers van uitzendwerkgevers, krijgen hierdoor goed opgeleide werknemers en de vakmensen aan wie nu en in de toekomst zoveel behoefte is. Uitzendwerkgevers verwerven zo voor hun opdrachtgevers een extra duurzame rol van betekenis. En de overheid maakt minder kosten (uitkeringen) en krijgt meer social return. Leren loont! Voor de flexkracht, de opdrachtgever, de uitzendwerkgever én de overheid (bron: Uitzendwerk is vast en zeker vakmanschap, STOOF, 2013, bijlage 5). Sectorplan met twee aandachtsvelden Met dit Sectorplan ondersteunen we de volgende groepen niet-werkende recent werkzoekend geworden flexkrachten: flexkrachten langdurig fase A/1-2 zonder startkwalificatie en los-vaste flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt; flexkrachten in en voor de Sector Techniek vanaf startkwalificatieniveau. Naast de ondersteuning van deze groepen flexkrachten maakt STOOF in het eerste kwartaal van 2014 afspraken met UWV over re-integratie en werkhervatting van zieke flexkrachten, ook wel vangnetters genoemd. Bij ziekte komen flexkrachten in de ziektewet. Verschillende onderzoeken in de afgelopen jaren tonen aan dat de re-integratie en de werkhervatting van vangnetters te wensen overlaten. Het ziekteverzuim onder flexkrachten en de instroom in de WIA zijn hoger dan onder andere groepen werknemers. De te maken afspraken betreffen een nadrukkelijke inzet bij werving & selectie en scholing om vangnetters, voor zover ze behoren tot de doelgroepen flexkrachten langdurig fase A/1-2 en los-vaste flexkrachten, een kans te bieden. Het betreft zowel de benadering van exvangnetters na betermelding als de kortdurend zieke vangnetters van wie wordt verwacht dat ze binnen drie weken weer volledig aan de slag kunnen gaan. Deze groepen nemen we uitdrukkelijk mee in de mogelijkheden die dit Sectorplan biedt. Toelichting op de groepen flexkrachten uit de twee aandachtsvelden: Fase A/1-2 De CAO voor Uitzendkrachten van de Algemene Bond van Uitzendwerkgevers (ABU) (bijlage 6) onderscheidt drie fasen: A, B en C. Deze CAO is algemeen verbindend verklaard. De CAO voor Uitzendkrachten van de Nederlandse Bond voor Bemiddelings- en Uitzendondernemingen (NBBU) (bijlage 7) maakt een vergelijkbare indeling in fasen. In de aanduiding fase A/1-2 voegen we de faseaanduidingen van beide bonden samen. Fase A duurt 78 gewerkte weken. De flexkracht werkt in fase A op basis van een uitzendovereenkomst met uitzendbeding (tenzij uitdrukkelijk een detacheringsovereenkomst is overeengekomen). De 78 weken in fase A tellen door (alleen de gewerkte weken tellen mee), zolang er geen onderbreking is van 26 weken of meer tussen twee uitzendovereenkomsten. Als er sprake is van een onderbreking van 26 weken of meer, begint de telling in fase A opnieuw. Los-vaste flexkracht Een uitzenddienstverband is in 49% van de situaties het startsein voor een niet-uitzenddienstverband. In de andere helft van de gevallen kan er sprake zijn van het verschijnsel dat wel knipperlichtflexkracht wordt genoemd. Dit is een flexkracht die periodes van werken in uitzenddienstverband afwisselt met

4 periodes van niet-werken en daarmee aan de onderkant van de arbeidsmarkt blijft hangen. Hij heeft steeds verschillende uitzenddienstverbanden bij verschillende uitzendwerkgevers, eventueel afgewisseld met periodes in een uitkering of met periodes zonder dienstverband of uitkering. Er is hierdoor sprake van een versnipperd arbeidspatroon. Techniek De vraag in de Sector Techniek is groot en groeiend. De kenniseconomie neemt verder toe en daarmee het eisenpakket dat aan vakkrachten wordt gesteld. De uitzendbranche onderkent de behoefte aan meer goed opgeleide technici en nam daarom medeverantwoordelijkheid voor het Nationaal Techniekpact In dit kader leverde STOOF een best-practice aan voor het verhogen van de zijinstroom in de Sector Techniek. Sociale partners hebben besloten om in ,5 miljoen beschikbaar te stellen voor scholing: 1 miljoen voor flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt; 0,5 miljoen voor flexkrachten in de Sector Techniek. De scholing die uitzendwerkgevers aanbieden, is bedoeld om flexkrachten op een vacature te plaatsen en hen beter toe te rusten op de arbeidsmarkt. Ook zetten uitzendwerkgevers EVC-trajecten in voor het behalen van een Ervaringscertificaat. Dit certificaat is een formele erkenning van kwaliteiten en eerder verworven competenties. De doelstellingen en maatregelen in dit Sectorplan zijn additioneel. Ze komen bovenop het reguliere, bestaande beleid zoals geformuleerd in het STOOF Dienstenpalet 2013 (bijlage 8). Dit bevat onder meer het beleid voor scholingsvouchers voor flexkrachten, de begeleidingsfee voor flexkrachten in een leerwerktraject en de vergoeding voor EVC-trajecten. STOOF is een erkend speler op het gebied van scholing en stimuleert de combinatie leren en werken. In 2008, 2009 en 2010 ontving STOOF subsidie vanuit de Projectdirectie Leren en Werken. Bij de start van de Projectdirectie volgden in 2008 slechts enkele honderden flexkrachten een BBLleerwerktraject. Op dit moment combineren flexkrachten leren en werken. Deze flexkrachten worden van startkwalificatie tot mbo-niveau 4 voor meerdere sectoren opgeleid en bij Erkende Leerbedrijven in die sectoren geplaatst. STOOF ontving in 2007 het Gouden Ervaringscertificaat voor haar inzet voor EVC-trajecten. Beoogd doel voor 2014: 900 flexkrachten langdurig fase A/1-2 zonder startkwalificatie en los-vaste flexkrachten uit de doelgroep aan de onderkant van de arbeidsmarkt scholen en duurzaam plaatsen; 200 flexkrachten zonder startkwalificatie een EVC- traject voor een Ervaringscertificaat bieden en hen op basis van de uitkomst duurzaam plaatsen; 250 flexkrachten in de Sector Techniek scholen en duurzaam plaatsen. Met de keus voor deze groepen flexkrachten en de aanpak in dit Sectorplan sluiten we aan bij de aanbevelingen en adviezen van de Experttafel die in opdracht van STOOF in 2012 werd georganiseerd. Aan deze Experttafel schoven deskundigen aan van de vakbeweging, van een kenniscentrum, werkgevers en opleiders uit het onderwijs en deskundigen uit de wetenschap. In verschillende bijeenkomsten die onder leiding van de toenmalige voorzitter van CNV Vakmensen plaatsvonden, is aan deze experts gevraagd hun adviezen en eventuele oplossingsrichtingen over een aantal kernvragen te delen. Het verslag hiervan is te lezen in Uitzendwerk is vast en zeker vakmanschap (STOOF, 2013, bijlage 5).

5 De Experttafel formuleerde in hoofdlijnen de volgende aanbevelingen: Zet stevig in op ontwikkeling aan de onderkant van de arbeidsmarkt. Gebruik de uitzendbranche voor beroepsgerichte scholing en het realiseren van vakmanschap bij flexkrachten. Benut het intersectorale karakter van de uitzendbranche ten volle. Investeer als uitzendbranche in publiek-private samenwerking. Regionale aanpak als pilot Voor 2014 hebben we gekozen voor het uitrollen in een beperkt aantal regio s. We kiezen hiervoor op grond van eerdere samenwerking van uitzendbranche, gemeenten en UWV WERKbedrijf in het kader van het sectorconvenant jeugdwerkloosheid. Eén van de aanbevelingen van het evaluatierapport Verbinden & Loslaten (bijlage 9), opgesteld in opdracht van de samenwerkingspartners, luidde om bij een volgende samenwerking te kiezen voor een regionale aanpak, aan te sluiten bij wat er in regio s al goed werkt en die kennis te borgen. We selecteerden zes regio s op basis van informatie van uitzendwerkgevers, cijfers van UWV en de opgedane ervaring met publiek-private samenwerking bij leerwerkloketten en het Servicepunt Flex (dit expertisecentrum is een krachtenbundeling van STOOF en UWV WERKbedrijf voor advies en informatie aan medewerkers van uitzendwerkgevers en UWV WERKbedrijf). Deze zes regio s zijn: Groot Amsterdam, Rijnmond, ZO- & NO-Brabant, Zuid-Limburg, Groningen & Drenthe en Twente. Deze zes regio s vallen samen met negen arbeidsmarktregio s. Pilot, uitvoering en monitoring In de samenwerking gebruiken we bestaande structuren en contacten. Door een beperkt aantal regio s te kiezen, kunnen we het proces in deze regio s goed managen en de voortgang goed monitoren. We zien 2014 als een pilotjaar: een ervaringsjaar als start van een intensievere publiekprivate samenwerking met UWV en leerwerkloketten. Deze samenwerking beogen we na afloop en evaluatie van dit Sectorplan voort te zetten, te bestendigen en te intensiveren door een eventuele uitrol in meerdere regio s. We dienen dan een volgend Sectorplan met een verzoek tot cofinanciering in. Al eerder werkten we succesvol met een pilot. In 2007 begonnen we met subsidie van de Projectdirectie Leren en Werken in de uitzendbranche op kleine schaal met BBL-leerwerktrajecten. Het ging toen om enkele honderden trajecten. In de erop volgende jaren steeg het aantal trajecten door opgedane ervaring en met behulp van subsidie en projectbijdrage van de ministeries van SZW en OCW flink. In 2013 realiseren we leerwerk- en EVC-trajecten. STOOF vergoedt voor 3000 trajecten de begeleiding. Convenant Door het convenant met UWV weten we zeker dat we voldoende mensen uit onze doelgroepen bereiken. UVW identificeert vanuit zijn polisadministratie in de bovenstaand genoemde zes geselecteerde regio s maandelijks de niet-werkende recent werkzoekend geworden flexkrachten uit onze doelgroepen. De leerwerkloketten kunnen hierdoor binnen een maand met de recent werkzoekend geworden flexkrachten uit onze doelgroepen in gesprek. Het betreft dus mensen die recent werkten als flexkracht en flexkrachten die (verder) geschoold willen worden in of voor de Sector Techniek. Door de afspraken met uitzendwerkgevers zijn we verzekerd van voldoende duurzame plaatsingen bij opdrachtgevers. Door de adviserende rol van de leerwerkloketten is er voor elke opleidingsvraag expertise aanwezig.

6 Thema s Met het Sectorplan Uitzendbranche 2014 focussen we ons op de volgende thema s: arbeidsinstroom en begeleiding jongeren; mobiliteit en duurzame inzetbaarheid; scholing. We vinden dat we ook het thema van-werk-naar-werk voor een groot deel bedienen, als de leerwerkloketten in de zes geselecteerde regio s het item van niet-werkende recent werkzoekend geworden flexkrachten uit onze doelgroepen binnen een maand oppakken. Financiering De kosten van de maatregelen om de beschreven doelstellingen in dit Sectorplan te realiseren, bedragen 3 miljoen. STOOF zet 1,5 miljoen in: twee derde voor scholing en EVC-trajecten voor flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt en een derde voor scholing in de Sector Techniek. Voor het resterende bedrag vragen we cofinanciering aan. Toekenning betekent dat we tweemaal zoveel flexkrachten kunnen scholen en tweemaal zoveel flexkrachten een EVC-traject kunnen bieden als zonder cofinanciering. Indeling van het Sectorplan Uitzendbranche 2014 Allereerst geven we een analyse van de situatie aan de onderkant van de arbeidsmarkt en van de Sector Techniek. Zowel de ontwikkelingen en knelpunten op de korte termijn komen aan de orde als de sectorale arbeidsbehoefte op de langere termijn. Dan lichten we onze doelstellingen en maatregelen toe en we geven aan in welke mate cofinanciering bijdraagt aan het realiseren van deze doelstellingen. Vervolgens beschrijven we de organisatie van de uitvoering. Tot slot komt de begroting aan bod, met inzicht in de eigen financiering en de door ons gevraagde cofinanciering. Ook geven we de financiering aan van ons arbeidsmarktbeleid na afloop van de cofinanciering, waarmee we de inbedding van de maatregelen uit dit Sectorplan in de bedrijfsvoering aangeven. Doelstellingen en maatregelen Algemeen Om vraag en aanbod beter op elkaar aan te laten sluiten, scholen en plaatsen we de komende jaren flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt en flexkrachten in en voor de Sector Techniek. Deze groepen flexkrachten zijn afgestemd en afgesproken met de sociale partners. We formuleerden concrete doelstellingen en maatregelen. Deze zijn additioneel, bovenop het reguliere, bestaande beleid zoals geformuleerd in het STOOF Dienstenpalet 2013 (bijlage 8). We leiden op voor reële vacatures en voorkomen hiermee dat flexkrachten in een uitkeringspositie komen. Naast de ondersteuning van deze twee groepen flexkrachten maakt STOOF in 2014 afspraken met UWV over re-integratie en werkhervatting van vangnetters (zie Hoofdstuk I: Inleiding). Doelstellingen Onderkant van de arbeidsmarkt flexkrachten langdurig fase A/1-2 zonder startkwalificatie en los-vaste flexkrachten uit de doelgroep aan de onderkant van de arbeidsmarkt scholen en duurzaam plaatsen (plaatsing voor tenminste een half jaar); 200 flexkrachten zonder startkwalificatie een EVC-traject voor een Ervaringscertificaat bieden en hen op basis van de uitkomst duurzaam plaatsen (plaatsing voor tenminste een half jaar).

7 Sector Techniek flexkrachten vanaf startkwalificatieniveau in en voor de Sector Techniek scholen en duurzaam plaatsen (plaatsing voor tenminste een jaar; afhankelijk van de opleiding twee jaar). Uitgaande van onze keus voor zes regio s* betekent dit op jaarbasis gemiddeld** per regio: 150 flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt; 34 flexkrachten een EVC-traject; 42 flexkrachten in en voor de Sector Techniek. * Groot Amsterdam, Rijnmond, ZO- & NO-Brabant, Zuid-Limburg, Groningen & Drenthe en Twente ** naar rato van het aantal deelnemende uitzendwerkgevers en het aantal opdrachten in de regio s Maatregelen Om de doelstellingen te realiseren, sloot STOOF een convenant met UWV. De maatregelen die hieruit voortvloeien, zijn: Leerwerkloketten pakken in de zes geselecteerde regio s mensen bij werkloosheid binnen een maand op, om ervoor te zorgen dat ze meteen terug kunnen naar de arbeidsmarkt en niet in een uitkeringspositie terechtkomen en inactief worden. Daarmee bedienen we ook het thema vanwerk-naar-werk. We scholen en plaatsen flexkrachten (ook richting andere sectoren) op bestaande vacatures om de vraag naar en het aanbod van personeel bij elkaar te brengen. We zetten in op een krachtige publiek-private samenwerking met UWV en leerwerkloketten. De uitwerking van deze maatregelen staat in Hoofdstuk IV: Organisatie van de uitvoering. Bovenstaande maatregelen kunnen we gemakkelijk inbedden in al bestaand beleid. STOOF zet zich namelijk al jaren in voor flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt en flexkrachten in de Sector Techniek met onder meer: aanpak jeugdwerkloosheid; taaltraining voor laaggeletterde flexkrachten; cursus beheersing Nederlandse taal voor arbeidsmigranten; stimulering van EVC-trajecten, ook als vertrekpunt voor verdere scholing en omscholing; vergoeding aan uitzendwerkgevers van de begeleiding van flexkrachten bij BBL-trajecten; scholingsvouchers: STOOF stelt in 2013 aan 500 flexkrachten zonder startkwalificatie een scholings-voucher beschikbaar, waarvoor de flexkracht zelf een arbeidsmarktgerichte opleiding kan kiezen; medeverantwoordelijkheid voor het Nationaal Techniekpact 2020; samenwerkingsovereenkomst van STOOF, Metalektro (Groot Metaal) en OOM (Klein Metaal) in het Project Flexkrachten Techniek (bijlage 16); pilot Bouw Infra;

8 onderzoek van STOOF met TNO over ontwikkelloopbanen en het bevorderen van eigen regie aan de onderkant van de arbeidsmarkt; scholing van A tot Z: een informatie- en instructieboekje van STOOF voor uitzendvestigingen over onder andere POP-gesprekken, scholing en EVC-trajecten (bijlage 17); financiering van het pilotproject e-portfolio door STOOF: een project voor de implementatie van het e- portfolio onder flexkrachten. (Aanleiding was om de Vitaliteitsnota van voormalig minister Kamp geïntegreerd te krijgen. Hierin heeft STOOF samengewerkt met de ministeries van SZW en OCW. Op verzoek van deze ministeries is STOOF een pilot gaan doen Onder andere de pilot van STOOF is onderzocht door bureau Bartels. Deze pilot, die bij STOOF nog voortduurt, heeft als doel het e-portfolio breed geïmplementeerd te krijgen in de uitzendbranche); financiering van Servicepunt Flex door STOOF en UWV WERKbedrijf: een expertisecentrum in het belang van een goede informatievoorziening aan het vaste personeel van beide organisaties; tweejaarlijkse prijsuitreiking aan de best presterende uitzendvestiging op het gebied van opleiden; experttafel: regelmatige meetings met experts om ons te laten adviseren in het kader van een leven lang leren ; klankbordgroep leren en werken met leerwerkmanagers van MKB- en grote uitzendwerkgevers voor informatie-uitwisseling; opleidings-webportal op de website van STOOF; uitzendwerkgevers kunnen hier opleidingen en gegevens van opleiders zoeken voor het opleiden van flexkrachten; mentortrainingen uitzendwerkgevers voor de begeleiding van flexkrachten; nauwe samenwerking van STOOF met FNV Bondgenoten rondom het project Winnen met Leren ; leerambassadeurs van FNV Bondgenoten kunnen scholingsvouchers van STOOF uitreiken aan flexkrachten die zij op de werkvloer tegenkomen. De mate waarin cofinanciering bijdraagt aan het realiseren van de doelstellingen Toekenning betekent dat we tweemaal zoveel flexkrachten scholen en plaatsen en tweemaal zoveel flexkrachten een EVC-traject bieden en hen aansluitend plaatsen dan zonder cofinanciering. Cofinanciering als effectieve besteding van overheidsgeld Met dit Sectorplan en door toekenning van cofinanciering: neemt voor in totaal 1350 flexkrachten de kans op een betere arbeidsmarktpositie toe; werken 900 extra flexkrachten in combinatie met scholing aan de onderkant van de arbeidsmarkt; werken 200 extra flexkrachten met een Ervaringscertificaat, waarmee ze eerder verworven kennis en ervaring kunnen aantonen; werken 250 extra flexkrachten in combinatie met scholing in de Sector Techniek; voldoen meer flexkrachten in de Sector Techniek aan de toenemende eisen die de sector stelt; kunnen meer flexkrachten zich om laten scholen naar werk in de Sector Techniek, wat deze met tekorten aan arbeidskrachten kampende sector zeer ten goede komt;

9 gaan meer flexkrachten, ook intersectoraal, van-werk-naar-werk, wat minder uitkeringskosten voor de overheid betekent.

10 Organisatie van de uitvoering Algemeen Voor de uitvoering van dit Sectorplan slaan STOOF, 45 uitzendwerkgevers, UWV en leerwerkloketten de handen ineen. STOOF en UWV sloten hiervoor een convenant (bijlage 2). Door het convenant zijn we er zeker van dat we voldoende mensen uit de doelgroepen bereiken. Regionale verankering in de arbeidsmarktregio s In de samenwerking gebruiken we bestaande structuren en contacten van uitzendwerkgevers, UWV en leerwerkloketten. We kozen voor uitrol in zes regio s: Groot Amsterdam, Rijnmond, ZO- & NO- Brabant, Zuid-Limburg, Groningen & Drenthe en Twente. Publiek-private samenwerking kwam hier al eerder tot stand. Deze zes regio s vallen samen met negen arbeidsmarktregio s. We koppelden deze zes regio s aan de negen arbeidsmarktregio s en zestien leerwerkloketten (bijlage 15). UWV en leerwerkloket overleggen over de coördinatie in de regio s. Operationalisering van de uitvoering De werkwijze binnen de samenwerking ziet er in grote lijnen als volgt uit: UVW identificeert binnen de zes regio s, dit betreffen negen arbeidsmarktregio s, vanuit zijn polisadministratie maandelijks de niet-werkende recent werkzoekend geworden flexkrachten uit onze doelgroepen: langdurige fase A/1-2 flexkrachten zonder startkwalificatie aan de onderkant van de arbeidsmarkt; los-vaste flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt; flexkrachten vanaf startkwalificatieniveau in en voor de Sector Techniek. De geselecteerde leerwerkloketten en de uitzendwerkgevers overleggen samen welke vacatures wanneer beschikbaar komen en welke eisen bij de invulling van deze vacatures aan flexkrachten worden gesteld. De geselecteerde leerwerkloketten selecteren mensen die recent hebben gewerkt als flexkracht en flexkrachten die (verder) geschoold willen worden in de Sector Techniek. De leerwerkloketten toetsen de competenties van flexkrachten met hun reguliere instrumentarium. Om medewerkers aan de onderkant van de arbeidsmarkt beter voor te bereiden op de werkvloer, is er voor hen onder andere aanvullend de SBCM-module Aan de slag blijven. Dit instrument wordt momenteel in samenwerking ontwikkeld door de uitzendbranche en het fonds voor de sociale werkvoorziening. De leerwerkloketten verbinden flexkrachten aan de vacatures van de uitzendwerkgevers. De leerwerkloketten en uitzendwerkgevers gaan samen met de flexkrachten uit onze doelgroepen in gesprek (speedmeets). De leerwerkloketten en de uitzendwerkgevers bepalen samen welke vacature het beste bij een flexkracht past, eventueel gecombineerd met een opleiding. De uitzendwerkgever bepaalt vóór aanvang van een opleiding of de flexkracht wordt geplaatst. De uitzendwerkgever regelt alle werkzaamheden rondom de plaatsing.

11 Als voor opleiden wordt gekozen, staat er een duurzame plaatsing tegenover: bij langdurige fase A/1-2 flexkrachten zonder startkwalificatie: scholing in combinatie met een plaatsing voor tenminste een half jaar; bij los-vaste flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt: scholing in combinatie met een plaatsing voor tenminste een half jaar; op kandidaten van de Gemeente is een proefplaatsing van twee maanden van toepassing; bij een EVC-traject voor flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt: een EVC-traject in combinatie met een plaatsing voor tenminste een half jaar; bij flexkrachten vanaf startkwalificatieniveau in de Sector Techniek: scholing in combinatie met een plaatsing voor tenminste een jaar; als er een opleiding van mbo 2 naar mbo 3-niveau tegenover staat, gaan we uit van een plaatsing voor twee jaar. Inspanningsverplichtingen UWV maandelijkse identificatie binnen de zes regio s, dit betreffen negen arbeidsmarktregio s, vanuit zijn polisadministratie van de niet-werkende recent werkzoekend geworden flexkrachten van onze doelgroepen in de geselecteerde regio s; inzet in zes regio s van een leerwerkloket; deelname aan afstemmingsbijeenkomsten in de regio Inspanningsverplichtingen leerwerkloketten contact met UWV over de instroom-ww-flexkrachten; contact met de Gemeente over de los-vaste flexkrachten met een Wwb-uitkering; werven en testen van de niet-werkende recent werkzoekend geworden flexkrachten voor de vraag van de uitzendwerkgevers in de regio, bijvoorbeeld door de inzet van een competentietest; de scholingsbehoefte samen met de uitzendwerkgevers vaststellen en organiseren; inzet van speedmeets; deelname aan afstemmingsbijenkomsten in de regio. Inspanningsverplichtingen uitzendwerkgevers concreet werven van vacatures voor de flexkrachten uit de doelgroepen; aanbod van de vacatures voor de flexkrachten uit de doelgroepen communiceren met de leerwerkloketten. Hierbij wordt gebruik gemaakt van de zogenaamde Providersboog, een werkdocument voor vacature-inventarisatie (bijlage 18). de scholingsbehoefte samen met de leerwerkloketten vaststellen en organiseren; deelname aan speedmeets; deelname aan afstemmingsbijeenkomsten in de regio. NB: door scholing in de regio te verankeren, wordt scholing dagelijkse praktijk op uitzendvestigingen.

12 Tijdpad De werking van het Sectorplan is het jaar Er is een regionale verdeling van doelstellingen opgesteld, zoals beschreven in Hoofdstuk III: Doelstellingen en maatregelen. Taken en verantwoordelijkheden De taken en verantwoordelijkheden voor de uitvoering van het Sectorplan zijn als volgt georganiseerd: Projectleiding Sectorplan De directie van STOOF voert namens werkgevers en werknemers het projectmanagement om de samenwerking vorm te geven en zorgt voor de uitrol, de implementatie en de monitoring van het Sectorplan. Projectleiding UWV De directie van UWV stelt een vertegenwoordiger aan die verantwoordelijk is voor de uitvoering van de in het convenant gemaakte afspraken. Deze vertegenwoordiger stelt de eigen organisatie op de hoogte van de inhoud van het convenant en is verantwoordelijk voor de communicatie en coördinatie binnen de eigen organisatie. Regionaal projectmanagement UWV en leerwerkloketten overleggen over de coördinatie in de zes geselecteerde regio s. Regionale uitvoering Regionale uitzendwerkgevers, UWV en leerwerkloketten zijn verantwoordelijk voor de maatregelen om de afgesproken doelstellingen per regio te realiseren. Monitoring en handhaving Er wordt een Stuurgroep samengesteld, bestaande uit een afvaardiging van de partners. De Stuurgroep komt in de eerste periode maandelijks bijeen, erna eens per kwartaal. Zij doet dit om de voortgang vanaf aanvang goed te kunnen monitoren en om daar waar nodig te zorgen voor handhaving van de afgesproken maatregelen.

13 Begroting Kosten van de maatregelen De kosten van de maatregelen bedragen 3 miljoen. Onderkant van de arbeidsmarkt Bij scholing van flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt gaan we uit van gemiddeld maximaal 2.000* per opleiding in combinatie met een plaatsing voor tenminste een half jaar. De kosten bedragen 1.8 miljoen (900 x 2.000). Voor een EVC-traject voor flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt vergoeden we per traject in combinatie met een plaatsing voor tenminste een half jaar. De kosten bedragen (200 x 1.000). Techniek Bij scholing van flexkrachten in en voor de Sector Techniek gaan we uit van gemiddeld maximaal 4.000* per opleiding en een plaatsing voor tenminste een jaar; als er een opleiding van mbo 2- niveau naar mbo 3-niveau tegenover staat, gaan we uit van een plaatsing voor twee jaar. De kosten bedragen 1 miljoen (250 x 4.000). * Dit zijn gemiddelde opleidingstarieven. We hanteren de eis van marktconformiteit. Het kan zijn dat we daardoor meer flexkrachten kunnen scholen dan waar we in dit Sectorplan van uitgaan. Bovenstaande doelgroepen, de aantallen flexkrachten en de kosten per opleiding staan weergegeven in onderstaande tabel. Doelgroep Aantal Kosten per opleiding Kosten totaal Plaatsing (gemiddeld, maximaal) Onderkant van de arbeidsmarkt Scholing flexkrachten fase A/ tenminste 1/2 jaar EVC-traject flexkrachten tenminste 1/2 jaar Sector Techniek Scholing flexkrachten in/voor de Sector tenminste 1 jaar * Totaal aan opleidingskosten * 2 jaar als opleiding van mbo 2 > mbo 3 Eigen financiering STOOF zet 1,5 miljoen in. Dit is naast ruim 3 miljoen in 2014 voor bestaand beleid.

14 Herkomst en samenstelling van deze 1,5 miljoen Sociale partners van STOOF besloten in ,5 miljoen beschikbaar te stellen: 1 miljoen voor flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt; 0,5 miljoen voor flexkrachten in en voor de Sector Techniek. Regeling financiering van scholing en trajecten STOOF betaalt de rekeningen voor scholing en trajecten. Gevraagde toekenning van cofinanciering De kosten van de maatregelen bedragen 3 miljoen. STOOF zet 1,5 miljoen in: twee derde voor scholing en EVC-trajecten voor flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt en een derde voor scholing in en voor de Sector Techniek. We vragen voor miljoen toekenning van cofinanciering aan met dezelfde twee derde / een derde verdeling. Toekenning betekent dat we tweemaal zoveel flexkrachten scholen en plaatsen en tweemaal zoveel flexkrachten een EVC-traject bieden en hen aansluitend plaatsen dan zonder cofinanciering. De maatregelen waarvoor cofinanciering van de overheid wordt gevraagd Ondersteuning met scholing en EVC-trajecten van niet-werkende, recent werkzoekend geworden, flexkrachten uit de volgende groepen: flexkrachten langdurig fase A/1-2 zonder startkwalificatie aan de onderkant van de arbeidsmarkt; los-vaste flexkrachten aan de onderkant van de arbeidsmarkt; flexkrachten vanaf startkwalificatieniveau in en voor de Sector Techniek. Financiering van arbeidsmarktbeleid na afloop van de cofinanciering We zien 2014 als een pilotjaar: een ervaringsjaar als start van een intensievere publiek-private samenwerking met UWV en leerwerkloketten. In 2015 willen we de samenwerking bestendigen en intensiveren door een eventuele uitrol in meerdere regio s. Hiervoor zetten we ook in 2015, naast bestaand beleid, 1,5 miljoen in. We dienen dan een volgend Sectorplan met een verzoek tot cofinanciering in. Ons doel is vanaf 2016 na een bredere uitrol dit beleid voort te zetten. We denken daarbij aan 2 miljoen op jaarbasis.