Christian Bijvoets, klas 11a. Periode Biologie DNAlabs Docent: Bart J. van Zweeden. Datum: 6 januari / 24 januari. Practicum 1 Over rode uien

Transcriptie

1 Christian Bijvoets, klas 11a Periode Biologie DNAlabs Docent: Bart J. van Zweeden Datum: 6 januari / 24 januari Practicum 1 Over rode uien

2 Practicum 1 Over rode uien Handelingen: Ik zat in een team met Jente, en we begonnen met de ui. We merkten dat we eigenlijk te groot en niet nauwkeurig genoeg bezig waren, dus besloten we om het kleiner aan te pakken. We sneden éérst een vierkantje uit de uienrok, en haalden daar het vliesje vanaf. Dat konden we goed bekijken. Zie voor een tekening de volgende pagina. Vervolgens legden we op de voorgeschreven manier een druppel zout water naast het dekglaasje, en zogen het water vanaf de andere kant met behulp van een groen papieren doekje onder het dekglaasje door. Waarnemingen: Nadat we het zout hadden toegevoegd wachtten we een paar minuten, maar er gebeurde niets. We deden nog wat extra zout water bij het preparaat, maar na weer een paar minuten gebeurde er nog steeds niets. We besloten het opnieuw te proberen, maar weer hetzelfde resultaat. Gelukkig stond er een filmpje op Youtube, zodat ik het proces van de plasmolyse tóch kan beschrijven. Wat er eigenlijk gebeurt is dat het water in de cellen minder zout is dan het water wat we er kunstmatig omheen brachten. Het zout kan niet door de celmembranen heen, maar het water wel. En nu is het zo dat de natuur het evenwicht probeert te herstellen, om het overal even zout te krijgen. Het gevolg is dat het water de cellen uit stroomt, zodat de inhoud van de cellen kleiner wordt, en het zoutgehalte weer overeenkomt met het zoutgehalte van het water buiten de cellen. Maar de cellen krimpen dus, en de celmembranen komen dus los van de celwanden. Ook hiervan is op de volgende pagina een tekening te vinden. Als we vervolgens weer gewoon water zouden toevoegen aan het preparaat op dezelfde manier als eerder met het zoute water, dan zullen de cellen weer zwellen. Dat is ook logisch, want ervan uitgaande dat de zoutconcentratie overal zo veel mogelijk gelijk wil zijn, kun je bedenken dat de zoutconcentratie ín de cel nu weer te hoog is, met als gevolg dat er extra water instroomt, met als gevolg dat de cellen weer groter worden. Dit gebeurde nogmaals niet echt bij ons in de klas, waarschijnlijk omdat het water toch niet zout genoeg was, of omdat we nóg langer hadden moeten wachten. Ik had tijdens de biologielessen al wel eens dit soort zaken gezien, maar nog niet zo goed zelf geprobeerd. Bovendien vond ik het erg leuk om te zien dat je naast de celwanden ook heel af en toe de intercellulaire ruimten kon zien. En de celkernen natuurlijk, ook die waren vaak goed te zien. Zie hiervoor ook de tekeningen op de volgende bladzijde.

3

4 Practicum 2 Over tulpen Handelingen: We sneden eerst zelf wat coupes. We hadden hem eerst weer véél te dik gemaakt, en moesten ons dus weer dwingen om een stuk nauwkeuriger te werken. We sneden weer een coupe, en deze was redelijk dun. We konden hem mooi bekijken. Later kwamen we een bakje tegen met methyleen, een blauwe kleurstof, waardoor de contrasten van de coupe beter zichtbaar werden na toevoeging door middel van intrekking van deze stof aan het preparaat. Wel was het zo dat we niet het hele preparaat in één keer konden bekijken, we zagen een stuk van de rand, ongeveer een kwart van de coupe, schat ik. Waarnemingen: Zie voor een tekening de volgende bladzijde. We zagen dat de steel uit allemaal ronde cellen was opgebouwd, variërend in grootte. Hier en daar, in aantal toenemend naarmate men meer naar de rand van de stengel keek, waren donkerder plekken te zien, waarin de cellen gemiddeld wat kleiner werden, met een bepaalde structuur van grote en kleine cellen. Zie hiervoor de tekening. We vroegen David, de TOA, wat dit waren, en hij vertelde dat dit de transportvaten waren. Aan de rand van de coupe werden de cellen ook sowieso wat kleiner, niet alleen bij die vaten. En helemaal aan de rand was nog een soort lijn te zien, vermoedelijk van heel kleine cellen, maar die konden we niet onderscheiden. Omdat er in de opdracht ook een plaatje van een éénzaadlobbige plant te zien was, konden we onze coupe met deze doorsnede vergelijken, en ik vermoed dat ook een tulp een éénzaadlobbige plant is. Een vlugge search op het internet leerde mij dat bij een éénzaadlobbige plant de vaatbundels verspreid door de stengel zaten, en bij tweezaadlobbige planten zouden ze in een ring zitten. Dat klopte wel, de vatenbundels leken best wel verspreid. Bart vertelde ons ook dat er inderdaad verschillende cellen in zo n coupe te onderscheiden waren, zoals de opperhuid (epidermis) helemaal aan de buitenkant (die lijn die ik al had waargenomen). Maar ook de zeefvaten en houtvaten zouden moeten kunnen worden waargenomen, deze zou je terug moeten kunnen vinden in de vatenbundels. Ik kon deze vaten nauwelijks onderscheiden, maar de vorm van de gehele vatenbundel klopt wel met wat ik vindt op het internet over deze verschillende vaten, die in zo n vatenbundel zitten. Hiernaast een aardig

5 plaatje om een beeld te geven van die vatensoorten. Merk op dat de vorm van het geheel, van de hele vatenbundel in de tekening, inderdaad wel wat overeenkwam met de vorm op het plaatje.

6 Practicum 4 Over bacteriën Hieronder de opname van de grotere bacteriën. De blauwe kleur komt door de violetkleurige kleurstof. Hieronder de opname van de grotere bacteriën, je ziet een duidelijke afscheiding tussen veel bacteriën en weinig bacteriën. Dit is een opname van de rand van de kolonie. Dit is zoals je het met het oog kon zien door de microscoop. Ik heb het iets vergroot op de computer in de hoop dat het beter zichtbaar zou zijn. Hierboven zie je een groepje bacteriën, waarschijnlijk van de rest van de kolonie gescheiden door mijn geklungel met kleurstof en andere vloeistoffen. Hier zien we veel duidelijker echt losse bacteriën, zoals links boven, waar de rode cirkel omheen staat. Na wat geklungel met contrast en lichtsterkte heb ik dit plaatje kunnen fabriceren. De donkere stippen zijn allemaal bacteriën. De bacterie die ik heb omcirkeld in het rood lijkt net klaar te zijn met een vermenigvuldiging.

7 PERIODE BIOLOGIE HANNAH DE GREEF 11c

8 Practicum: Mos blaadje in de spotlight Om ons, en dan heb ik het vooral over de CM/EM kids, een beetje in de wondere wereld van biologie te introduceren gingen we wat prutsen met een mosblaadje en een microscoop. Hier liep je meteen tegen de harde feiten aan, zelfs als je dacht dat je een veel te klein stukje onder de lens had gelegd is en blijft het tien maal te groot. Ik zelf legde eerst een hele plant onder het lensje gemengd met een halve liter kraanwater, het verbaasde me al dat het afdekglaasje brak toen ik het geheel met mijn vuist probeerde aan te stampen. Hierna heb ik een stukje van een mosblaadje gepakt en deze eens bekeken, ik verbaasde me over de scherpheid van het geen wat ik door de lens zag. Echt top! Practicum: Uiencellen

9 Voor dit practicum heb je het volgende nodig: - Coupe: stukje van het rode uienvlies, met een pincet losgepeuterd - Zoutoplossing in een pipet - Water observerende papieren doekjes (groene handdrogers zijn handig, maar driezijdig page toilet papier met kamille kan natuurlijk ook) - Microscoop Bekijk de uiencellen, je ziet als het goed is vooral rode/paarse langvormige cellen. Als je minder ver inzoomt zie je ook verschillende groepen, variërend van donkerpaars tot wit(met paarse randen). Leg vervolgens een druppel zoutoplossing aan de rechterzijde van de coupe en leg aan de linker kant een water observerend doekje. Hierdoor zal de huidige waterdruppel uit de coupe worden opgenomen door het doekje en de zoutoplossing zal met de ui in aanraking komen. Kijk opnieuw door de lens en je zal merken dat de cellen van rechts naar links steeds kleiner worden. Dit komt omdat het zout het water uit de cel onttrekt, zou je weer normaal water toevoegen zie je de cellen weer tot normale grote groeien. Ook merkte ik op dat de cellen die kleiner worden een donkerder kleur paars krijgen, wat ook logisch klinkt, de stof die de rode/paarse kleur geeft heeft nu een groter percentage in de cel als het water verdwijnt(?).