Dichter bij de polder

Transcriptie

1 HERFST Het lijkt ieder jaar moelijker afscheid nemen. Dat almaar vastklampen aan de nazomer, niet willen voelen hoe de avonden koelen niet willen zien hoe de dag nadert dat de laatste zwaluw vertrekt niet willen zien hoe het gebladerte verkleurt en de ochtendmist negeren. Wij trekken het seizoen in dat voorafgaat aan dat van de dood, dromen nostalgisch van lente, verdringen het aandringen van de laatste dag. Kees Klok 2016 Dichter bij de polder

2 1Nr. Januari Ma Di Wo Do Vr Za Zo

3 De vier elementen Ozewozewieken hoe maait gij? Door de wind die door de dolle kervel blaast de bermen in beweging zet en golven en zeilen zoekt om te stuwen, keren, draaien, rond as en aardbol. Ozewozewieken wat maalt gij? Het water dat altijd het diepste punt opzoekt maar door ons naar boven wordt gedragen volgens de wil van de mannen die de polder beheren. 2Nr. Februari Ma Di Wo Do Vr Za Zo Ozewozewieken waarom maait gij? Vanwege de aarde die de winterkost verdeeld: kruidnagels en kaneel geurend door de straten jaagt stuifsneeuwende meelzakken over ruggen draagt. Ozewozewieken waar maalt gij om? Om mijn stampende, met olie gesmeerde gewrichten maal ik. En om het licht dat in de lampen brandt als het donker wordt. Om brandstof in ketel en frituur, lijf en leden door de winter loodsen. Machteld Teekens

4 3Nr. Maart Ma Di Wo Do Vr Za Zo

5 4April oud, wat heet oud daar malen de molens niet om span er de zeilen op en ze gaan als van ouds jong als de lente fris als het fluitekruid helder als de was aan de lijn en dat schuurtje dan? ach, klusje voor de timmerman Klaas Blokhuis

6 Mei

7 6Nr. Juni Ma Di Wo Do Vr Za Zo zomerfoto de lage zon verstrooit het laatste avondlicht haar stralen dringen door de dikke stoffen deken dampkring rond de aarde twee wieken naar beneden hun wederhelft verbeeldt een V-teken, oranje boven vrede over het vlakke land zege over water dat was de witte vacht van koeien is in het donker vaag te zien boven de zwarte sloot die het beeld onderstreept als een signatuur Marieke van Leeuwen

8 7Juli

9 8Augustus PANISCH TEVREDEN WIEKEN Houd de dief! Het folkloristisch malen van de molen - zwaaiende man wiens jas is gestolen. Maar eenieder wiekt stokstijf waar men oudergewoonte toch al staat. In het dagelijks leven weegt men waarden zwaarder dan de daad. Oud-Hollands, zeker. Het werk van wolk en pure lucht, gegrepen in zeilen afgevaardigd van de Aarde. 'Heeft u de jas al terug?' Beleefd gevraagd. 'Alles is zoals het is.' Wat ik in het dagelijks leven mis, is de drang tot overstijging. Grond grijpt lucht en keert terug tot Aarde; kluiten korrels kruimels tot dat gouden zand vol hoogdravende metaboliek. Niets dan meel. Uiteindelijk is in dit heelal alles van strikt gelijke waarde. Jan JB Kuipers

10 9 September

11 Oktober Kreupelhout gloeit wolken duwen de zon aan de kant de sloten verkillen het gras kleurt dieper en donkerder groen. De molen maalt er niet om al blijft het bijwiekje braaf zijn rondjes zoemen. Alsof er nog zwaluwen zijn, alsof niet alles draait om een lagere zon. 10Oktober Maria Ros

12 11November

13 Aurora Sneeuw ligt slapend op het land. Een wimper trilt. Er prikkelt licht. De horizon bekruipt, verbreedt zich, krult de mond en toont een lach. De jongste vogel schiet de lucht in, kwettert van de nieuwste dag. Want Zij laait op. Steeds hoger, vuriger. Zij schatert naar de nacht. 12December Zo spant Zij teder haar vergulde vingers, raakt de wilde takken aan. Langzaam breekt het schors door. Zie het glinsteren als een vacht. Haar gele lichaam hemelt, triomfeert. Een koor van spreeuwen juicht haar toe. Zij stijgt, floreert en fonkelt los. Zij wil en zal, zij moet. Josse Kok