Den Haag Rode Kruis-stad Deetman naar Raad van State. Midgaard opent haar poorten. Project ICT in de Zorg

Transcriptie

1 FOCUS HAAGLANDEN jaargang [ THEMA: ZORG ] Den Haag Rode Kruis-stad 2008 Interview met Martje van Nes, Nederlands Rode Kruis Deetman naar Raad van State Interview met een prominent Haaglands bestuurder Midgaard opent haar poorten Integrale aanpak Jeugdzorg Project ICT in de Zorg Zorginstellingen werken samen aan ondersteunende ICT Relatiemagazine voor overheid en bedrijfsleven

2 Inhoudsopgave In dit nummer pagina EU Week Vertil je niet! 15 Voorwoord 5 Deetman over het belang van de regio Haaglanden 8 De Stelling 9 KvK stimuleert regio voor goed economisch klimaat 10 In the picture 16 Kort in de regio 32 Europees Jaar van de Interculturele Dialoog 3 Column Luigi van Leeuwen 35 GHOR krijgt steeds prominentere rol in veiligheidsveld 17 De wereld achter sirene en zwaailicht 18 Unieke Haagse regeling Brandveilig gebouw 20 Haagse Hogeschool staat midden in zorg-werkveld 21 Zoetermeer levert gemotiveerde werkzoekenden 22 Patiënt centraal in project Zorg en ICT 2 Grontmij: schoner ziekenhuis, schoner milieu 26 Haagse campagne Natuurlijk: gezond! 28 Actieprogramma Gezond Gewicht 29 3 Thema Zorg pagina USG Capacity en werving van zorgpersoneel 30 Martje van Nes over Den Haag Rode Kruis-stad Vesteda werkt samen met zorgaanbieders 31 Goed openbaar vervoer in een stad is een levensvoorwaarde. Zonder goed openbaar vervoer slibt de stad dicht en verliest zijn aantrekkingskracht op bedrijven, bewoners en bezoekers. HTM probeert zoveel mogelijk reizigers te laten zien dat openbaar vervoer een goed alternatief voor de auto kan zijn. s Ochtends, s middags, s avonds, in het weekend en ook s nachts. Met goede verbindingen naar winkelcentra, scholen, ziekenhuizen, bedrijfsterreinen of Vinexlocaties, biedt het openbaar vervoer altijd een oplossing. Openbaar vervoer in de stad gaat verder dan het rijden van trams, bussen en lightrailvoertuigen. Een betrokken vervoerbedrijf heeft oog voor de omgeving en neemt actief deel aan sociale en maatschappelijke ontwikkelingen. HTM ziet voor zichzelf een rol in de economie, het sociale leven, de (sociale) veiligheid, de zorg voor een aantrekkelijke leefomgeving, de organisatie van evenementen, etc. Op die manier werkt HTM mee aan een leefbare stad. Voor meer informatie: of HTM Consumentenlijn Jeugdzorg: Midgaard doorbreekt grenzen hulpaanbod WINTER Jeugdformaat pakt groeiende behoefte jeugdzorg aan 13 Sara Kroos, ambassadrice Week van de JeugdZorg 1 Colofon Focus Haaglanden is een gezamenlijke kwartaaluitgave van het Stadsgewest Haaglanden, de Kamer van Koophandel, de Hulpverleningsregio Haaglanden en de Politie Haaglanden. Dit nummer is mede tot stand gekomen dankzij redactionele bijdragen van de Gemeente Den Haag en de Gemeente Delft. Redactieadres Stadsgewest Haaglanden Grote Marktstraat 3 Postbus CB Den Haag Tel: Fax: informatie@haaglanden.nl Concept, uitgave en vormgeving Actorion Communicatie Adviseurs, Velp Aan dit nummer werkten mee Tekst: Joyce Adriaansen, Brigitte Beeks, Eduardo van den Berg, Susanne Boerhof, Anne Geert Bosma, Ingeborg Hofstede, Marinka Klaassen, Winneke Kok, Chris Lieshout, Hans Oerlemans, Luigi van Leeuwen, Miriam van der Meyde, Gemma Schoot, Anneke Verbraeken, Nico Wortel. Fotografie: Ed Blok, Remco Bordewijk, Sicco van Grieken, Alex de Groot, Martien de Man, Peter Oosterhout, Hans van Oostrum, René Oudshoorn, Elly van Schaik, Hugo Thomassen. Druk DeltaHage grafische dienstverlening Oplage exemplaren Commerciële exploitatie Actorion Communicatie Adviseurs, tel Abonneren 31 Copyright en verantwoordelijkheid Het auteursrecht op de in dit tijdschrift verschenen artikelen wordt door de uitgever voorbehouden. De verantwoordelijkheid voor een artikel ligt bij de betreffende organisatie. Uitgave Winter 2007 Het volgende nummer van Focus Haaglanden verschijnt medio maart Het overkoepelend thema is Ruimte. Kijk voor meer informatie op Op de voorpagina Martje van Nes, Senior Fondsenwerver voor het Nederlandse Rode Kruis. Fotografie: Sicco van Grieken Partners Actorion Communicatie Adviseurs, Velp Grontmij, Waddinxveen HTM, Den Haag USG Capacity Vesteda, Den Haag Wilkens C.S. Leiderdorp

3 Zorg Zorg vraagt voortdurend onze aandacht, economische groei of niet. Het is dan ook het centrale thema van deze editie van Focus Haaglanden. De gemeente Den Haag combineert haar hoedanigheid als internationale stad van vrede en veiligheid met de titel Rode Kruis-stad die zij vanaf 1 september 2007 een jaar mag dragen. De Haagse bewoners, organisaties en instellingen geven aan deze titel vorm door geld in te zamelen voor slachtoffers in oorlogsgebieden in Afrika. Het Rode Kruis helpt daar met voedsel, medicijnen en onderdak. 5 Aanrijtijden van ambulances zijn al geruime tijd een bron van zorg. Het wordt op de dichtgeslibde wegen steeds lastiger binnen de deadline van vijftien minuten te blijven. De bestaande organisatie van de ambulancezorg gaat daarom op de schop. De Kamer van Koophandel bepleit eveneens betere doorstroming van het verkeer binnen de regio, maar dan vooral uit economische motieven. Media plaatsen jeugdzorg regelmatig in de schijnwerpers. Focus Haaglanden doet dat in deze editie ook en heeft daar goede redenen voor. Stichting Jeugdformaat, een organisatie voor jeugdhulpverlening, slaagt er bijvoorbeeld in de wachtlijsten heel kort te houden. Dat is een prestatie omdat de vraag naar zorg snel toeneemt. Ander goed nieuws uit de jeugdzorg is dat Haaglanden aan vijftig jongeren, die op civielrechtelijke gronden in een gesloten inrichting moeten worden ondergebracht, passend onderdak kan aanbieden. Zij hoeven niet langer bij gebrek aan beter naar de jeugdgevangenis. Stadsgewest Haaglanden, verantwoordelijk voor het regionaal beleid en financiering van jeugdzorg, gaat deze capaciteit de komende jaren uitbreiden. Een geheel andere vorm van zorgverlening is de manier waarop de gemeente Zoetermeer samen met het bedrijfsleven langdurig werklozen in staat stelt om met behulp van participatiebanen de weg te vinden naar de arbeidsmarkt. Rest mij het volgende. Binnenkort zal ik het voorzitterschap neerleggen van het Stadsgewest en van de Hulpverleningsregio en treed ik af als korpsbeheerder van de Politie Haaglanden. Deze drie partijen hebben aan de wieg gestaan van Focus Haaglanden. De doelstelling van dit magazine is de samenhang en samenwerking tussen regionale overheden, lokale overheden, het bedrijfsleven en maatschappelijke organisaties zichtbaar te maken en te stimuleren. Omdat de beoogde versterking van het regionaal saamhorigheidsbesef een kwestie van lange adem is, spreek ik de wens uit dat Focus Haaglanden daar nog geruime tijd aan mag bijdragen. Ik dank u voor uw interesse in ons magazine! Drs. W.J. Deetman voorzitter Stadsgewest Haaglanden voorzitter Hulpverleningsregio Haaglanden korpsbeheerder Politie Haaglanden

4 FOCUS GEMEENTE HAAGLANDEN Samen opkomen voor slachtoffers in conflictgebieden Den Haag jaar lang Rode Kruis-stad 6 Den Haag is vanaf 1 september een jaar lang Rode Kruis-stad. Samen met het Rode Kruis zet de stad zich in voor slachtoffers in conflictgebieden. Bewoners, organisaties en instellingen gaan de komende maanden met acties geld inzamelen voor projecten in oorlogsgebieden in Afrika. Het Rode Kruis helpt daar met voedsel, medicijnen en onderdak. Martje van Nes is nauw betrokken bij de organisatie. Beatstad-festival op het Malieveld. We hadden met de organisatoren afgesproken dat er van elk toegangskaartje één euro naar het goede doel zou gaan. Men reageerde heel spontaan. Zo willen we ook werken bij andere evenementen. Onlangs haalden we bij de Stichting KICI Kledinginzameling vijfentwintigduizend euro op. Allemaal uit de opbrengst van tweedehands kleding. Aanleiding was de eerste textielcontainer die in Den Haag werd geplaatst. We gaan de komende maanden zoveel mogelijk aansluiten bij bestaande activiteiten en evenementen. Op die manier voorkomen we versnippering en maken we van Den Haag een jaar lang een Rode Kruis-stad van en voor de Hagenaars. 7 Tekst: Gemeente Den Haag Fotografie: Sicco van Grieken Op haar kaartje staat: Senior Fondsenwerver van het Nederlandse Rode Kruis. De naam zegt het al. Mijn werk is om samen met fondsenwervers zoveel mogelijk fondsen te werven voor ons werk. Zodat we kunnen waar maken wie we zijn: op ieder moment klaar staan om mensen te helpen die slachtoffer zijn van een ramp of van een conflict. Het initiatief van Den Haag sluit daar goed bij aan. Niet voor niets is Den Haag dé internationale stad van vrede, recht en veiligheid. Martje van Nes refereert aan Den Haag Unicef Stad. Een prachtig voorbeeld hoe een stad zich kan profileren. We kwamen als Rode Kruis op het idee om Den Haag te benaderen om een jaar lang met ons samen te werken. Gelukkig werd daarop enthousiast gereageerd. Evenementen en culturele manifestaties De actie begon al spectaculair op 1 september. Onder grote belangstelling op het Spuiplein gingen burgemeester Wim Deetman en Elco Brinkman, bestuursvoorzitter van het Rode Kruis, van start in een zogenaamde tuktukrace. Diezelfde avond werd al veertigduizend euro opgehaald met het Martje van Nes, Senior Fondsenwerver voor het Nederlandse Rode Kruis Het Rode Kruis staat altijd in de frontlinie Bondgenoot De actie gaat zich een jaar lang richten op landen als: Tsjaad, Soedan en Somalië. Neem het stadje Haskanita (zevenduizend inwoners) in het zuiden van Soedan. In enkele dagen werd dat stadje volledig platgebrand en geplunderd. De bevolking en vijftienduizend ontheemden sloegen op de vlucht. Een klein berichtje daarover verscheen bij ons in de krant. Voor miljoenen mensen elders in de wereld is oorlogsgeweld hun dagelijkse realiteit. Martje van Nes legt uit dat een natuurramp als de tsunami of een aardbeving niet is te voorkomen. Als Rode Kruis werken we hard aan het verminderen van de gevolgen. Dat doen we bijvoorbeeld door het bouwen van aardbevingsbestendige huizen te stimuleren. Als Rode Kruis staan we altijd in de frontlinie. We kiezen geen partij. Alleen partij voor de slachtoffers. Als iedereen in Den Haag zijn steentje of zijn eurootjes bijdraagt, dan zou dat fantastisch zijn. Daarbij is Den Haag een bondgenoot, als dé internationale stad van vrede, recht en veiligheid. n Het Nederlandse Rode Kruis Het Nederlandse Rode Kruis (NRK), opgericht in 1867, helpt mensen in nood, wie ze ook zijn en waar ze ook zijn. De organisatie werkt in conflict- en rampgebieden en geeft hulp aan personen die in de verdrukking komen door basale tekorten aan medische of menselijke zorg. Het Nederlandse Rode Kruis is onderdeel van het grootste onafhankelijke hulpnetwerk ter wereld, de Internationale Rode Kruis- en Rode Halve Maan-beweging. Bijna alle hulp wordt door vrijwilligers verleend. Wereldwijd wordt noodhulp geboden door slachtoffers van een ramp of gewapend conflict, water, voedsel, onderdak, kleding en medische zorg te geven. Bij een calamiteit in Nederland verleent het NRK eerste hulp en medische assistentie en regelt opvang, verzorging en contactherstel tussen slachtoffers en familie. Andere taken zijn het bestrijden van eenzaamheid en uitsluiting, het ontlasten van mantelzorgers en het geven van een thuis aan zeer zieke kinderen. Als basisgezondheidszorg, eten of water nauwelijks toegankelijk zijn, vult het NRK de tekorten aan. Waar natuurrampen dreigen of veel voorkomen wordt ingezet op rampenvoorbereiding. Het Nederlandse Rode Kruis in cijfers Vrijwilligers Beroepskrachten 23 Leden en donateurs Overige geregistreerde geldgevers Plaatselijke afdelingen 338 (inclusief de Antillen) Districten 69 Landen waarin we langlopende projecten hebben 32 (inclusief Nederland) Netto baten (beschikbaar voor de doelstelling) Lasten (besteed aan de doelstelling) Iedereen kan meehelpen om van Den Haag Rode Kruis-stad een succes te maken. Dat kunt u doen door geld te storten op giro 6251 van Den Haag Rode Kruis-stad. Voor meer informatie: of bel

5 STADSGEWEST HAAGLANDEN Wim Deetman naar Raad van State Haaglanden, een regio waar het goed leven is DE STELLING Zelfredzaamheid primaire verantwoordelijkheid burger Burgemeester Wim Deetman verlaat op 1 januari na elf jaar de gemeente Den Haag. Tegelijkertijd legt hij ook zijn functie neer als voorzitter van Stadsgewest Haaglanden. In elf jaar tijd zette Deetman Haaglanden op de nationale en internationale kaart. Een terugblik op wat er in zijn periode tot stand kwam en een blik in de toekomst. Bij calamiteiten is de burger zelf primair verantwoordelijk voor de eigen veiligheid. Het zelfredzaam vermogen moet een veel centralere plaats krijgen in het veiligheidsbeleid. Als burgers adequaat weten te handelen, kunnen de risico s op en de gevolgen van calamiteiten sterk worden beperkt. 8 Tekst: gemeente Den Haag Fotografie: Peter Oosterhout Wat is het belang van de regio Haaglanden voor Den Haag? De stad Den Haag en de regio Haaglanden zijn dermate van elkaar afhankelijk, dat een ontwikkeling in de stad bijna altijd van invloed is op de regio. En andersom. Daarom ben ik verheugd dat de samenwerking binnen het Stadsgewest de afgelopen jaren zo n hoge vlucht heeft genomen. Een mooi voorbeeld vind ik de totstandkoming van het Regionaal StructuurPlan, het RSP. De gezamenlijke visie die is neergelegd geeft mij vertrouwen voor de toekomst van de regio. Wat is er de afgelopen elf jaar bereikt in de regio? Op tal van terreinen is grote vooruitgang geboekt. Niet alleen op grensoverschrijdende terreinen als openbare ruimte en verkeer, maar ook op het gebied van de jeugdzorg en de economie. Het belangrijkste vind ik, dat we zijn gaan beseffen dat we moeten samenwerken als we deze regio optimaal willen ontwikkelen. Hoe belangrijk is de regio (inter) nationaal? Nationaal gezien is deze regio economisch van groot belang. Denk maar eens aan wat er in het Westland wordt gepresteerd en hoeveel dat de Nederlandse schatkist oplevert. Dan het kenniscluster rond Delft, waar we echt met hightech bezig zijn. Den Haag met zijn instanties op het gebied van internationaal recht, vrede en veiligheid. Rotterdam heeft de Maasvlakte, Amsterdam zijn grachten maar Den Haag heeft de internationale juridische wereld die niet alleen van belang is voor de identiteit en het imago van de stad en de regio, maar ook voor veel werkgelegenheid zorgt. Ik vind het fantastisch dat er nu vanuit het Stadsgewest gezegd wordt dat Den Haag een icoon moet krijgen, dat refereert aan die unieke positie. Het was een paar jaar geleden echt ondenkbaar, dat daar vanuit de regio ook zo naar gekeken zou worden. Welke uitdagingen zijn er nog voor de regio Haaglanden? Ik verwijs weer naar het RSP. Daarin staat precies wat het Stadsgewest wil bereiken. Het RSP spreekt over een internationaal concurrerende regio in Met als thema: vrede, recht en veiligheid; kennis en innovatie. Greenport Westland-Oostland en toerisme kenmerken de regio. Ik zie een goed functionerend stedelijk netwerk, een regio waar het goed leven is. Intensiveren regionale samenwerking ligt voor de hand Dat betekent wel dat op veel terreinen de handen uit de mouwen moeten. Ik noem er willekeurig een aantal: het vestigingsklimaat en de werkgelegenheid, bereikbaarheid, groene gebieden, voldoende verschillende woningen, jeugdzorg, intensiever gebruikmaken van bedrijfsterreinen, klimaatverandering, openbaar vervoer, waterberging, toerisme en ontspanning. Op al deze gebieden en meer heeft het Stadsgewest bewezen dat samenwerken tussen gemeenten efficiënter is dan negen keer zelf het wiel uit te vinden. Heeft het Stadsgewest nu zijn ideale vorm wat betreft bevoegdheden? Nee, dat denk ik niet. Nu de Randstadprovincie van de baan is, voorzie ik dat de discussie over de stadsprovincies binnenkort weer nieuw leven wordt ingeblazen. Ik ben daar een groot voorstander van. Gezien de groeiende wederzijdse afhankelijkheid op tal van terreinen is het intensiveren van de regionale samenwerking een voor de hand liggende keuze. Dat kan door de samenwerking binnen het Stadsgewest verder uit te bouwen of door een systeemwijziging die meer van buitenaf zal komen. In beide gevallen denk ik dat we steeds meer naar de vorm van een stadsprovincie zullen toegroeien. n Ton van Dijk Directeur Volksgezondheid en directeur GGD Den Haag, tevens Regionaal Geneeskundig Commandant van de Hulpverleningsregio Haaglanden DE STELLING Als het woord primair in de stelling wordt vervangen door ook, dan ga ik akkoord. Wat mij betreft kan een parallel worden getrokken met de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) die eveneens uitgaat van zelfredzame burgers. Volgens deze wet is de burger zelf primair verantwoordelijk voor zijn welzijn, gezondheid en zelfstandigheid. Als dat tijdelijk of gedurende lange tijd niet lukt, moet de omgeving bijspringen in de vorm van mantelzorg. In bijzondere gevallen kan een beroep op de overheid worden gedaan. We zijn in Den Haag volop bezig een infrastructuur voor de WMO op te bouwen in de wijken. Het is goed denkbaar om naast welzijn en gezondheid ook veiligheid aan het werkgebied toe te voegen. Die relatie is tot nu toe nog niet gelegd. Ik ben niet zo pessimistisch over het zelfredzaam vermogen van burgers. De praktijk laat zien dat veel mensen hun eigen oplossing organiseren door bijvoorbeeld bij familie te logeren. Bij ernstige calamiteiten is het onvoorspelbaar hoe mensen zullen reageren. Sommigen kunnen ook in abnormale situaties verstandig blijven functioneren, anderen raken totaal in paniek. Op die momenten moet de overheid sturend aanwezig zijn door burgers helder te informeren hoe te handelen en adequate hulpverlening te bieden. Maar ook dan is het goed het zelfredzaam vermogen aan te spreken. Het is beter als burgers niet totaal afhankelijk worden, maar zoveel mogelijk zelf voor de eigen veiligheid zorgen. Dat helpt ook om later de gebeurtenissen te verwerken. Hendrik Jan Steenstra Adviseur gevaarlijke stoffen bij de Hulpverleningsregio Haaglanden Voorkomen is beter dan blussen! Daar begint de zelfredzaamheid van de burger. Installeer rookmelders. Hang in de keuken een blusdeken op. Laat de televisie niet op de standby-knop staan. Houd lucifers weg van kleine kinderen. Maar als er dan toch brand komt, moet iemand sterk in zijn schoenen staan om niet in paniek te raken. Dan nemen instincten en oerdriften vaak het heft in handen. De burger kan geen verstandige keuzes meer maken en doet dingen die het vuur juist aanwakkeren. Toch heb ik ook goede voorbeelden van zelfredzaamheid gezien. Bij brand in een benedenwoning is voor de bovenburen de normale weg naar buiten door vuur en rook afgesneden. Vaak weten bewoners zich dan al voor aankomst van de brandweer te redden, bijvoorbeeld door in de tuin te springen. Ik heb ook wel eens een geval van contraproductieve zelfredzaamheid meegemaakt. Een bewoner had zichzelf op tijd in veiligheid gebracht, maar ging vervolgens weer zijn brandende woning binnen om de hond te redden, met fatale gevolgen. Goede en tijdige instructies kunnen de zelfredzaamheid van burgers enorm versterken. Een extra zorg zijn de mensen die door ouderdom of een handicap niet in staat zijn zichzelf in veiligheid te brengen. Als wordt opgeroepen om ramen en deuren te sluiten, dan zou je eigenlijk even moeten checken of de bejaarde buurvrouw de boodschap begrepen heeft. Zelfredzaamheid en zorgen voor elkaar moeten wat mij betreft samengaan. Dennis Mark Ambulanceverpleegkundige op auto en motor Veel burgers zijn helaas weinig zelfredzaam. Ze gedragen zich eerder hulpeloos of misschien is het wel gemakzucht. Ik zal een voorbeeld geven. Iemand belt in paniek het alarmnummer 112. Mijn vrouw is met een hand in de blender gekomen, roept hij. Het klinkt behoorlijk ernstig. We rijden er in volle vaart naar toe. Wat blijkt: mevrouw heeft een lelijke snee opgelopen in een vinger. Heel vervelend, maar zeker geen verwonding waarvoor een ambulance moet komen. Dergelijke oneigenlijke meldingen krijgt 112 heel veel. Als wij ter plekke komen, denken we vaak: Wat moeten we hier? De meeste ongelukken in en om het huis zijn geen zaak voor 112. Het lijkt soms wel of mensen zelf stoppen met nadenken en verwachten dat wij alles komen regelen. Het gevolg kan zijn dat zodra er echt levens op het spel staan een ambulance van elders moet komen, omdat wij worden beziggehouden met een incident zonder spoedeisend belang. Dat realiseren de mensen zich niet. De voorlichting over 112 moet beter duidelijk maken in welke gevallen je het alarmnummer belt en wat je zelf kunt doen bij minder ernstige ongelukken. We kunnen moeilijk voorrijkosten in rekening brengen. Af en toe zeg ik het wel eens voor de grap en dan schrikt men behoorlijk. Voor vierhonderd euro wil je nog wel even iets langer nadenken. Het alarmnummer moet laagdrempelig blijven, maar de bijzin als elke minuut telt dient meer inhoud te krijgen. 9

6 KAMER VAN KOOPHANDEL Kamer van Koophandel ijvert voor voldoende ruimte, bereikbaarheid en veiligheid Regiostimulering is goed voor economisch klimaat Gastlessen op school, veiligheidsprojecten in en rond bedrijven, lobbyen voor een betere bereikbaarheid. De afdeling Regiostimulering van de Kamer van Koophandel werkt op meerdere fronten aan de regionale economie. Dat bedrijven ook steeds meer oog krijgen voor duurzaam ondernemen, vind ik een positieve ontwikkeling, aldus Ton Rijerkerk, directeur Regiostimulering. 10 Tekst: Anneke Verbraeken Fotografie: Martien de Man 11 Ton Rijerkerk is sinds 1998 directeur van de afdeling Regiostimulering. De afdeling is het beleidsmatige hart van de Kamer van Koophandel Haaglanden en na 1 januari 2008 van de nieuwe Kamer van Koophandel Den Haag, want dan is de fusie van de Kamers Rijnland en Haaglanden een feit. Bij Regiostimulering worden nieuwe projecten bedacht, samenwerkingsverbanden gezocht, lobbystrategieën uitgestippeld. Alles voor een zo gunstig mogelijk economisch klimaat. Haaglanden moet op Europees niveau kunnen concurreren. In veel gevallen werkt de Kamer intensief samen met lokale, regionale en landelijke bestuurders en organisaties. Kamer van Koophandel streeft naar twee procent werkgelegenheidsgroei Rijerkerk pakt het thema zorg van dit nummer van Focus Haaglanden met enthousiasme op: Van Dale definieert zorg onder andere als het streven om iets in goede conditie te houden of zo goed mogelijk te maken. Zo gekarakteriseerd zijn wij beslist een zorgverlenende instelling. Wij werken namelijk voortdurend aan het economisch klimaat van de regio. Zorgen Hij wijst erop dat zorg ook een synoniem is voor ongerustheid. En zorgen heeft hij, bijvoorbeeld over de ruimte. Want die is schaars in de Randstad en de claims zijn legio: van woningen, wegen, waterberging tot recreatie en natuur. Rijerkerk: Permanent dient in dit krachtenveld het belang van het bedrijfsleven te worden bepleit en verdedigd. Bij Rijk en provincie, maar zeker ook bij de gemeenten als nieuwe bestemmingsplannen of het parkeer- en verkeersbeleid aan de orde zijn. Wij willen minimaal het behoud van het huidige aantal bedrijfsvestigingen en een groei van het aantal werkzame personen met twee procent per jaar. Ook de bereikbaarheid van de regio heeft de constante aandacht van zijn afdeling. Gelukkig hebben Rijk en regio in het Urgentieprogramma voor de Randstad de handen ineengeslagen om de bereikbaarheid te verbeteren, vertelt hij. De files belemmeren het goed functioneren van het bedrijfsleven. Om beleidsvoornemens goed te laten aansluiten bij de wensen van het bedrijfsleven, stellen we per deelregio een aanjaag-top-10 op, met de daarbij behorende uitvoeringsvoorstellen. Snelle aanleg van de A Midden Delfland is voor ons een must, evenals een vier sporen brede spoortunnel in Delft, realisatie van de Trekvliettunnel en de lightrail-verbinding in de Leidse regio. Het Verkeerscirculatieplan in Den Haag wordt door ons kritisch gevolgd. Wij zijn beslist groot voorstander van een sterke regionale vervoersautoriteit. Met de juiste bevoegdheden kan deze de samenwerking van de diverse overheden op een slagvaardige wijze afdwingen. Veiligheid De afdeling Regiostimulering houdt zich daarnaast bezig met de veiligheid in en rond bedrijven. In Nederland wordt naar schatting een kwart tot de helft van alle ondernemingen slachtoffer van criminaliteit. De gevolgen kunnen groot zijn. Personeel dat ziek thuiszit na een overval, omzetschade, braakschade. Wij proberen de ondernemers bewust te maken van de risico s en geven onder meer voorlichting op het gebied van preventie, collectieve beveiliging, de aanpak van interne criminaliteit en acquisitiefraude. Wij willen het aantal ondernemersverenigingen, dat meedoet aan het Keurmerk Veilig Ondernemer of de Kwaliteitsmeter Veilig Uitgaan verder uitbreiden, zodat Ton Rijerkerk, directeur Regiostimulering Ton Rijerkerk: Wij zijn beslist groot voorstander van een sterke regionale vervoersautoriteit een steeds veiliger ondernemersklimaat ontstaat. We gaan ook onderzoeken of centrale camerabewaking voor bedrijventerreinen wenselijk en haalbaar is. Met financiële steun van de overheden pakt de Kamer van Koophandel een aantal knelpunten op de arbeidsmarkt op. Er is immers sprake van een kwalitatieve en kwantitatieve mismatch tussen de schoolverlaters en de vraag van de bedrijven. Het knelt al geruime tijd in een aantal bedrijfstakken zoals de zorg, de bouw, de metaalsector. Het gaat dan vaak om lager en middelbaar geschoolde medewerkers, maar ook om specialisten. Veel minder bekend is dat er over een aantal jaren ook een tekort ontstaat aan hoger geschoold personeel. Vergroening en vergrijzing zijn daar onder andere de oorzaak van. Dat is een regelrechte bedreiging van de regionale economische dynamiek. Succesvolle SOB s De Kamer van Koophandel zorgt ervoor, dat onderwijsinstellingen en bedrijfsleven met elkaar overleggen teneinde aanbod en vraag op elkaar af te stemmen. De praktische uitwerking vindt plaats door SOB s (Samenwerkingsverbanden Onderwijs Bedrijfsleven). Het eerste SOB ging enkele jaren geleden van start in Zichtenburg/ Kerketuinen/Dekershoek en was vanaf het begin een doorslaand succes. Bedrijven en scholen vinden elkaar op een heel directe manier, leren elkaars cultuur begrijpen, waardoor de samenwerking aanmerkelijk verbetert. Er zijn inmiddels zes SOB s in de regio en dat aantal wordt nog voor het eind van het jaar uitgebreid naar acht. Rijerkerk: De projectcoördinatoren zijn kind aan huis bij de bedrijven en de scholen en adviseren over innovatievouchers, subsidies, stageprojecten, de inzet van de regioregisseur, leerwerktrajecten voor vroegtijdige schoolverlaters en ga zo maar door. Overigens zijn medewerkers van de Kamer zelf ook regelmatig in de klaslokalen te vinden. Door het geven van gastlessen van basisschool tot universiteit, het contact met scholieren en studenten en participatie in de Stichting Jong Ondernemen wil de Kamer het ondernemerschap stimuleren en professionaliseren. De Kamer is dan ook een enthousiaste partner in de European Centres for Entrepreneurship. Wist je dat er in 2006 maar liefst nieuwe bedrijven zijn gestart in Haaglanden en Rijnland? Geweldig vind ik dat. En het worden er volgend jaar nog meer. Verantwoord ondernemen Een belangrijke ontwikkeling vindt Rijerkerk ook de aandacht voor duurzaamheid binnen de bedrijven. De termen maatschappelijk verantwoord ondernemen en duurzaam ondernemen worden tegenwoordig door elkaar gebruikt en staan voor het zoeken naar evenwicht tussen financieel economische resultaten (winst), sociale belangen (menselijke aspecten) en milieuaspecten. Er wordt inmiddels in veel landen ingezien dat deze aspecten elkaar zeker op de lange termijn versterken. Wij richten ons vooral op de bewustmaking van ondernemers als onderdeel van de bedrijfsvoering. Duurzaam ondernemen wordt namelijk voor het midden- en kleinbedrijf steeds belangrijker, mede omdat overheden en grote bedrijven meer eisen op dit vlak stellen aan hun toeleveranciers. Dit jaar startte de Kamer van Koophandel Rijnland met een programma duurzaam ondernemen door middel van expertmeetings. Hier krijgen ondernemers informatie en tips aangereikt door deskundigen. Dat werkt prima en daarom worden deze bijeenkomsten door de nieuwe Kamer van Koophandel Den Haag voortgezet. n

7 STADSGEWEST HAAGLANDEN Interdisciplinaire aanpak jeugdhulpverlening uniek in Nederland Midgaard doorbreekt grenzen hulpaanbod STADSGEWEST HAAGLANDEN We laten geen kind buiten staan Sommige jongeren vertonen zulke ernstige Afgelopen jaar is ons aantal cliënten met twintig procent gegroeid. Die groei was niet inciden- gedragsproblemen dat opvang in een gesloten teel, vanaf onze start in 2003 is het aantal kinderen en ouders aan wie we hulp verlenen van ruim instelling noodzakelijk is. Bij gebrek aan pas naar vierduizend dit jaar. Dat is in vier jaar tijd een toename van 66 procent. Welk bedrijf kan send hulpaanbod krijgen zij soms een plek in ons dat nazeggen? 12 een justitiële jeugdinstelling. Ook als ze geen criminele achtergrond hebben. Tekst: Anne Geert Bosma Fotografie: Sicco van Grieken 13 Tekst: Anne Geert Bosma Fotografie: Sicco van Grieken A ls oplossing voor deze ongewenste situatie hebben De Jutters, centrum voor geestelijke gezondheidszorg en Jeugdformaat, organisatie voor jeugdhulpverlening, in april van dit jaar samen de Stichting Jeugdformaatde Jutters Combinatie (JJC) opgericht. De nieuwe organisatie heeft er geen gras over laten groeien, want op donderdag 1 november opende hun gezamenlijke instelling Midgaard aan de Monsterseweg in Den Haag haar poorten. Midgaard telt 26 jeugdhulpverleningsplekken voor jongeren van twaalf tot achttien jaar oud en 2 plaatsen voor leeftijdgenoten met een ortho-psychiatrische achtergrond. Integrale jeugdzorg Met JJC doorbreken we de grenzen van het hulpaanbod, legt Hetty Goedvolk uit. Zij is directeur van JJC. We bieden integrale jeugdzorg aan. Dat houdt in dat opvoeden, opgroeien, onderwijs en behandelen steeds in samenhang worden uitgevoerd. JJC maakt dat mogelijk omdat we de kennis en ervaring van zowel De Jutters als van Jeugdformaat in huis hebben. Deze interdisciplinaire aanpak, die uniek in Nederland is, levert positieve mogelijkheden op omdat het bij de betrokken jongeren vaak gaat om een combinatie van gedragsstoornissen en psychiatrische problemen. We kijken welke krachten we kunnen mobiliseren om het opvoedingssysteem zo te rehabiliteren, dat het kind daar weer gebruik van kan maken. Hetty Goedvolk, directeur van de Stichting Jeugdformaat-de Jutters Combinatie We proberen het kind te resocialiseren. We zetten een heel programma op met sociale vaardigheidstraining, oefenen met hen op agressieregulatie, we lezen de kranten met hen. Naast groepsgewijze behandeling, doorlopen alle jeugdigen een individueel behandeltraject. We brengen ze dus weer terug naar hun plekje in de maatschappij. De justitiële jeugdinstellingen (JJI s) zetten volgens Goedvolk zetten zich maximaal in om jongeren, die daar niet thuis horen, zo goed mogelijk op te vangen. Maar een strafregime is nu eenmaal heel wat anders dan een behandelregime. Toen dat besef op landelijk niveau doorbrak, hebben politici, overheden en zorgaanbieders alles op alles gezet om voor deze groep jongeren een goed passend hulpaanbod op te zetten. Algemeen geaccepteerd uitgangspunt is daarbij dat hulpverlening alleen succesvol is als je die zo dicht mogelijk in de leefomgeving van het kind aanbiedt. Vandaar ook JJC in deze regio. Op die manier kunnen we ook iets doen aan gezinshulpverlening. Dat is onmogelijk als het gezin bijvoorbeeld in Den Haag woont en het kind in een JJI in Groningen verblijft. Gezin De behandeling in Midgaard is er namelijk mede op gericht om de verhouding tussen het kind en het gezin van herkomst zo goed mogelijk te herstellen. Goedvolk: Voor het ene kind betekent dit dat het terug naar huis kan na behandeling. Nu gaat een derde van de kinderen na civielrechtelijke plaatsing in een JJI terug naar huis. Voor de anderen is dat niet meer mogelijk. Bijvoorbeeld omdat ze geen goede of geen heldere relatie met hun ouders hebben. In die gevallen proberen we de verhoudingen zoveel mogelijk te normaliseren, zodat ze zaterdag op z n minst met elkaar koffie drinken en naar elkaars verjaardagen gaan. Het gezin wordt dus heel nauw betrokken bij de behandeling. De ouders zijn vaak door jarenlange narigheid met hun kinderen gegaan, maar ze blijven vader en moeder van hun kind. En andersom geldt precies hetzelfde. Je blijft altijd kind van je vader en je moeder. n Fred Venus, algemeen directeur van Stichting Jeugdformaat, vergelijkt de gang van zaken in zijn organisatie voor jeugdhulpverlening graag met die in het bedrijfsleven. Op die manier kijkt hij ook naar de voortdurend stijgende vraag naar jeugdzorg waarop hij het aanbod moet aanpassen. De groeiende behoefte aan jeugdzorg doet zich niet alleen in Haaglanden voor, maar in het hele land. Volgens Venus hangt deze ontwikkeling samen met drie oorzaken: Het systeem van de jeugdzorg is beter gaan werken sinds de invoering van de nieuwe Wet op de Jeugdzorg in Bovendien sorteren de publiciteitscampagnes effect: als er een campagne over kindermishandeling start, stijgt de vraag naar zorg aan mishandelde kinderen. Worden er nu meer kinderen mishandeld? Nee, dat geloof ik niet, maar mishandeling wordt beter herkend. Ten derde bespeur ik dat de samenleving striktere normen aan opvoeding stelt dan een aantal jaren geleden. Omdat niet altijd direct hulp kan worden geboden, ontstaan er wachtlijsten. Er bestaan twee soorten wachtlijsten: externe wachtlijsten met kinderen die van buiten komen en langer dan negen weken op hulp wachten. Begin november telde de externe wachtlijst van Jeugdformaat achttien (25 was begin oktober) kinderen. Daarnaast zijn er interne wachtlijsten. Daar staan kinderen op die al hulp krijgen, maar op een vorm van zorg wachten die beter op hun vraag aansluit. Bijvoorbeeld kinderen die in een kindertehuis zitten en op de nominatie staan voor een pleeggezin. De interne lijst in Haaglanden telde begin november tachtig kinderen. Overbruggingshulp Venus is de eerste om te erkennen dat elk kind op een wachtlijst er één teveel is. Maar vergeleken met het landelijk beeld noemt hij de wachtlijsten in Haaglanden kort : landelijk stonden er begin november drieduizend kinderen op de externe wachtlijst, in Haaglanden dus maar achttien. Wij laten geen kind buiten staan, zo verklaart Venus dit relatief gunstige beeld voor Haaglanden. Wij kunnen niet altijd direct gepaste hulp bieden. Maar als we nog geen pleegouder hebben, bieden we eerst overbruggingshulp, dus ambulante begeleiding in het gezin. Jeugdformaat slaagt er in de wachtlijsten relatief kort te houden door een aanpak langs drie wegen. Venus: Bij het zoeken naar een geschikt pleeggezin kijken we eerst naar mogelijkheden binnen ons bestand aan pleegouders. Pleeggezinnen bieden kinderen zoveel perspectief. Denk maar aan het gezin, de club, de kerk, broertjes en zusjes, de warmte. Als dat niet lukt, koppelen we een begeleider aan een kind dat op de wachtlijst staat. Deze gaat actief zoeken in het netwerk van dat kind. Bijvoorbeeld binnen de familie, een leraar op school, de voetbalclub. Daarnaast doen we heel intensief mee met de landelijke wervingscampagne We zoeken nog een hart met wat ruimte. Die campagne vertalen we naar Haaglanden. Tot nu toe zijn we succesvol, mede overigens dankzij extra Fred Venus, algemeen directeur van Stichting Jeugdformaat middelen van de Rijksoverheid. In 200 hadden we vierhonderd tachtig pleeggezinnen, nu zevenhonderd vijftig. Oneindige vraag Venus concludeert dat er in feite een oneindige wachtlijst is, een oneindige vraag naar pleeggezinnen. Is dat niet ontmoedigend? Venus: Het is helemaal geen probleem. Wij zien het als een uitdaging, we gaan ervoor! n

8 STADSGEWEST HAAGLANDEN Sara Kroos weet hoe belangrijk het voor een kind is om perspectief te hebben Nu in de jeugdzorg, maar straks ACTORION Aandacht voor RSI in Europese Week Vertil je niet! Van 17 november tot en met 2 november was het in het hele land Week van de JeugdZorg. Daarin werden nu eens de goede dingen benadrukt. Onder meer met de campagne Nu in de jeugdzorg, maar straks, die de toekomstdroom van zeven jeugdzorgjongeren portretteert, in samenwerking met ambassadrice Sara Kroos, cabaretière. Cabaretière Sara Kroos presenteerde tijdens de Week van de JeugZorg in november Praatjesmakers, in theater De Regentes in Den Haag. Jongeren vanaf twaalf jaar vertelden hun verhaal in een theatervoorstelling Tekst: Stadsgewest Haaglanden Fotografie: Sicco van Grieken Goed Jeugdzorg-nieuws E en van zeven jongeren, de elfjarige Giancarlo die hulp krijgt bij Jeugdformaat, kreeg onverwachts de hoofdrol in de landelijke en regionale media. Het begon met de fotoshoot samen met Sara Kroos voor de campagneposter, en met de opnames voor de tv- en radiospot. Een week later werd hij geïnterviewd en gefotografeerd voor het Algemeen Dagblad en werd hij ook gevraagd door landelijke media. In één dag werd hij gefilmd voor het Jeugdjournaal en voor Paul de Leeuw. Hij vertelde nuchter over zijn leven, de jeugdzorg en zijn wens om Korporaal klasse 2 te worden. Maar hoe leuk hij de aandacht ook vond, hij had maar één boodschap uit te dragen: Ik word het gelukkigst, als ik weer terug bij mijn vader mag wonen. In Haaglanden is de Week van Jeugd- Zorg georganiseerd door Bureau Jeugdzorg Haaglanden, Jeugdformaat, De Jutters, Leger des Heils, GGZ Delfland en het Stadsgewest Haaglanden. De provincie Zuid-Holland gaf de aftrap met een voetbalclinic bij Feyenoord voor tachtig jongeren door oud-voetbalinternational Ben Wijnstekers. Vooraf ondertekenden drie bestuurders, onder wie Rik Buddenberg, op de middenstip het convenant Preventieve jeugdzorg. Hiermee wordt extra geld uitgetrokken om de jeugdzorg bij gemeenten verder te ontwikkelen. Ambassadrice Sara Kroos over jeugdzorg: Jeugdzorgkinderen en jongeren kunnen wél goede hulp gebruiken, maar géén vooroordelen. Zij hebben recht op een nieuwe kans én een toekomst. Ik weet waarover ik praat. Want ik heb zelf hulp van Jeugdzorg gehad en heb gemerkt hoe belangrijk het hebben van perspectief is! n De jeugdzorg komt door incidenten regelmatig negatief in het nieuws. Daardoor blijven de vele goede resultaten en positieve ontwikkelingen, die er wel degelijk òòk in de jeugdzorg zijn, onderbelicht. Zeker in de regio Haaglanden is er goed nieuws te melden. Rik Buddenberg, regiobestuurder Jeugdzorg van het Stadsgewest Haaglanden, kijkt tevreden terug op de week van de JeugdZorg die van 17 tot en met 2 november in Haaglanden is georganiseerd. Het Stadsgewest is een van de initiatiefnemers in de regio van deze (landelijke) themaweek, die een beter beeld van de jeugdzorg wil geven. Gevraagd naar voorbeelden van positieve ontwikkelingen in Haaglanden, vertelt hij: Met Bureau Jeugdzorg Haaglanden en de gemeenten in Haaglanden is de afgelopen jaren een doorlopende zorgketen opgebouwd, waarin preventie, jeugdzorg en nazorg goed verbonden zijn. Dat geeft een uitstekende uitgangspositie voor de ontwikkeling van Centra voor jeugd en gezin in de gemeenten. Een andere voorbeeld van een positieve ontwikkeling is het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling dat onder Bureau Jeugdzorg Haaglanden valt. Het Stadsgewest heeft hierin flink geïnvesteerd en het is het AMK gelukt zonder wachtlijsten en met snelle afronding van onderzoeken te werken, nummer één in Nederland wat dat betreft. Dat het crisisteam van Bureau Jeugdzorg Haaglanden genomineerd is voor de Nationale Jeugdzorgprijzen van het Nederlands Jeugdinstituut is daarbij een extra opsteker. Ook Jeugdformaat zet een prestatie van formaat neer door de wachtlijsten, ondanks de snel groeiende vraag naar jeugdzorg, goed binnen de perken te houden. Weer een nummer één in Nederland! Als laatste goednieuws-item noemt Buddenberg de recente start van de gesloten instelling Midgaard, een gezamenlijk initiatief van Jeugdformaat en de Jutters. In de loop van 2008 zullen in Midgaard vijftig jongeren behandeld kunnen worden met ernstige gedragsproblemen en psychiatrische problematiek. Dit zijn maar een paar voorbeelden. Er is eigenlijk teveel om op te noemen. We doen er in de regio alles aan om snelle en goede zorg te bieden samen met gemeenten en andere betrokkenen, besluit Buddenberg. n Onder de noemer Vertil je niet! vroeg het Europese Agentschap voor Veiligheid en Gezondheid op het Werk aandacht voor het bewegingsapparaat. Net als voorgaande jaren bestond de Europese Week uit een intensieve campagne, die duurde van het voorjaar tot een week in oktober vol congressen voor vakmensen en beleidsmakers. Een belangrijk onderwerp was RSI. Tekst: Joyce Adriaansen Fotografie: European Community, 2007 Halverwege de jaren negentig kreeg de term RSI (Repetitive Strain Injury) in ons land ineens veel aandacht. Er was een enorme groei van het aantal mensen met RSI-klachten. Er was veel over te doen in de media. Het leek wel een hype. Tegenwoordig hoor je er weinig meer over. Je zou bijna denken dat RSI geen factor meer is. Of is alleen de hype in de media afgelopen? Helaas, we zien nog steeds veel mensen met klachten die onder de noemer RSI vallen, weet Birgitte Blatter te vertellen. Zij doet onderzoek bij van TNO Kwaliteit van Leven naar de relatie tussen arbeid en RSI. In de wetenschap is de aandacht voor de klachten en oorzaken nog steeds even groot als tien jaar geleden. De media-aandacht voor dit onderwerp is alleen veel minder geworden. Nieuwe term Tegenwoordig wordt er vaak niet meer over RSI gesproken. RSI bleek geen handige term omdat de klachten niet alleen door het herhaald uitvoeren van taken komen. Ook juist hele statische situaties als kunnen voor RSI-klachten zorgen. Daarom is door onder andere artsen en fysiotherapeuten in 200 afgesproken om het voortaan over CANS (Complaints of Arm, Neck and Shoulder) te hebben. Maar ook deze term blijkt zijn beperkingen te hebben: hij wordt niet door iedereen onderschreven. Zo wordt ook KANS (Klachten aan Arm, Nek en/of Schouder) of zelfs KASN gebruikt. Hoewel de meeste RSI klachten (nog) niet met een diagnose zijn vast te stellen, zijn de risicofactoren al wel bekend. Volgens Brigitte Blatter gaat het om een optelsom van factoren, zoals repeterend werk, kracht uitoefenen, statisch werk, een te hoge werkdruk, monotoon werk zonder voldoende afwisseling en extreme of te verkrampte houdingen. Over het algemeen bieden bedrijven hun medewerkers met RSI-klachten voldoende ondersteuning. Maar er gebeurt nog heel weinig op het preventieve vlak, vindt Brigitte Blatter. Er is nauwelijks RSI-beleid. De informatie over RSI is er wel, maar er wordt nog onvoldoende mee gedaan. Werknemers hebben natuurlijk ook een eigen verantwoordelijkheid. Ze kunnen zelf hun houding in de gaten houden, af en toe op staan en ergens heen lopen en hun werkzaamheden goed organiseren en structureren. n Spier- en skeletaandoeningen, dus aandoeningen aan het bewegingsapparaat, zijn dan wel niet levensbedreigend, ze vormen wel het leeuwendeel van de arbeidsgerelateerde problemen in Europa. Een kwart van de werkenden binnen de EU klaagt over rug- of spierpijn. Deze klachten kunnen het gevolg zijn van zwaar tilwerk, maar kunnen ook ontstaan door verkeerd uitgevoerd kantoorwerk, of doordat werkenden te lang in eenzelfde houding moeten staan of zitten. Spier- en rugpijn betekenen niet alleen veel persoonlijk leed, het levert bedrijven ook een grote kostenpost op. Een goede beoordeling van de taken kan, samen met preventieve maatregelen en controle op de effectiviteit van die maatregelen, veel van dat leed voorkomen. Net als in de afgelopen jaren, zoals in 2005 Stop die herrie! en in 2006 Start Veilig, werd de Europese Week Vertil je niet in Nederland verzorgd door TNO, het Focal Point in Nederland. Actorion Communicatie Adviseurs ondersteunde TNO bij de organisatie en verzorgde de publiciteit. Bedrijven die willen weten wat ze kunnen doen om fysieke klachten tegen te gaan, kunnen TNO inschakelen. 15

9 Opgegroeid in Den Haag, heb ik in mijn jeugd nogal wat rondgespookt in IN THE PICTURE Leidschendam-Voorburg. In het begin van mijn bestuurlijke carrière heb ik ook met Leidschendam van doen gehad. Sinds 9 november is drs. Hans van der Sluijs burgemeester van Leidschendam-Voorburg. Wie is deze bestuurder die niet alleen aan het hoofd staat van de 73 duizend inwoners tellende gemeente, maar ook een rol zal spelen in de regio? HRH HAAGLANDEN GHOR krijgt steeds prominentere rol in veiligheidsveld 16 Hans van der Sluijs Waar liggen voor u de uitdagingen als burgemeester van Leidschendam-Voorburg? Die liggen op verschillende plekken. Leidschendam-Voorburg ligt in een stadsregio. Daardoor heb je als bestuurder te maken met allerlei belangen binnen de gemeente, maar ook met grensoverschrijdende vraagstukken. Ik wil daar op een goede manier vorm aan geven zodat ook de gemeenteraad zich daarin herkent. Een andere uitdaging is dat de gemeenteraad de ambitie heeft om als een moderne, efficiënte en burgervriendelijke gemeente de relaties met de burger te onderhouden. Dat spreekt mij bijzonder aan. Afgaande op de kwaliteit van de gemeentelijke website en op de mogelijkheid om veel zaken met de gemeente digitaal te regelen, constateer ik dat de gemeente behoorlijk op weg is om die ambities te realiseren. Dus u bent in een gespreid bedje terechtgekomen? Dat gevaar ligt op de loer. Natuurlijk is er in Leidschendam-Voorburg veel werk aan de winkel. Het is een gemeente waar inherent aan haar omvang van alles gebeurt op het gebied van veiligheid. Er zijn plannen waar burgers ook bij betrokken raken, omdat ze in hun leefomgeving spelen. Daar wil ik zo mee omgaan, dat mensen en ondernemingen het gevoel hebben dat hun eigen gemeentebestuur hen serieus neemt. Aan de andere kant moet er ook ruimte zijn voor kritische kanttekeningen. Niettemin moet er ook wat gerealiseerd worden. Dit krachtenspel bestaat in veel gemeentes. Ik heb een signaal gekregen dat de burgemeester hier een belangrijke rol heeft als het mannetje met de oliespuit. Hoe kijkt u aan tegen regionale samenwerkingsverbanden? Bijna elke gemeente heeft te maken met grensoverschrijdende belangen. Er ligt altijd een spanning besloten in de vraag wat een gemeentelijke en wat een regionale aangelegenheid is. Daar moet je ook met elkaar een oplossing voor zoeken. Belangrijk is de gemeenteraad er in een vroeg stadium bij te betrekken, zodat deze nog gelegenheid heeft om een standpunt in te nemen. U bent geïnteresseerd in moderne geschiedenis en internationale politiek. Welke politicus heeft voor u een voorbeeldfunctie? Zoals voor veel mensen van mijn generatie spreekt John Kennedy tot mijn verbeelding. Hij is door zijn vroegtijdige dood een soort icoon geworden, daar is mijn politieke belangstelling ook wel door gewekt. Echte politieke betrokkenheid is bij mij ontstaan tijdens het kabinet-den Uyl. Toen heb ik heel bewust voor de VVD gekozen. Afgaande op uw naam moet de sluis in Leidschendam uw favoriete plek in de gemeente zijn? Voorlopig wel, over een jaar kan ik vertellen wat dan mijn echte favoriete plek is. Eerlijk gezegd sluit ik de sluis niet uit, maar het kan ook een andere plek zijn. n Hulpverlenend Haaglanden gaat samen verder in de nieuw te vormen Veiligheidsregio Haaglanden. Politie, brandweer, gemeenten en GHOR zullen dan slagvaardiger zijn bij grootschalige incidenten. Daarnaast wordt de GHOR dé voordeur van de zorginstellingen in de Veiligheidsregio. Zij gaat een steeds prominentere rol spelen in het zorg- en veiligheidsveld. Tekst: Ingeborg Hofstede, Hoofd GHOR Haaglanden Fotografie: Ed Blok, HRH De regio Haaglanden kan getypeerd worden als het bestuurlijke epicentrum van Nederland. Het is bovendien een dichtbevolkt gebied waar bijna één miljoen mensen woonachtig zijn. Als grootste gemeente in de regio is Den Haag naast regeringscentrum, een prominente internationale stad. Een stad van recht en vrede, evenals de residentie van het Koninklijk huis. Dit alles maakt de regio tot een dynamische maar complexe regio, wat consequenties heeft voor de slagkracht van de hulpverleningsdiensten. Om deze zo optimaal mogelijk te maken, is onlangs in de nieuwe wet op de Veiligheidsregio s bepaald, dat brandweer, politie en de vertegenwoordiger van de geneeskundige hulpverlening, GHOR, samen dienen te gaan in één Veiligheidsregio. Voor ons is dat Haaglanden, waar de drie diensten gaan werken onder verantwoordelijkheid van de negen burgemeesters. Ingeborg Hofstede, Hoofd GHOR Haaglanden, plv. Regionaal Geneeskundig Commandant (RGC) De GHOR, een begrip De Geneeskundige hulpverlening bij Ongevallen en Rampen (GHOR) bestaat al geruime tijd, maar wordt door de nieuwe wet erkent als begrip. De Wet op de Veiligheidsregio s betekent een duidelijke plaats voor de GHOR en een versterking van haar positie. Zodra het gaat om opgeschaalde zorg, gaan alle zorginstellingen werken onder de coördinatie en regie van deze overheidsorganisatie. Onder verantwoordelijkheid van de Regionaal Geneeskundig Commandant (RGC) verbindt zij alle schakels in het zorgveld, tussen het incidententerrein en de zorginstelling. Ook verbindt zij het zorgveld met de overige veiligheidspartners in het veld. Gebeuren er op drie plaatsen mistongelukken op de snelweg, ligt het arrestatieteam drie dagen in uw woonwijk, vallen op een ijskoude winteravond de treinen uit of is er een evenement met driehonderd duizend bezoekers, bewoners of bezoekers willen in ieder geval zeker weten dat ze geneeskundige hulp krijgen als dit nodig is! Alle coördinatie van hulp die nodig is ten aanzien van infectieziekten, psychosociale hulp of spoedeisen medische hulp, wordt onder regie van de GHOR geregeld. Netwerkend vermogen De vorming van de Veiligheidsregio vraagt om een nog betere voorbereiding van alle hulpdiensten en de GHOR in het bijzonder. Haar positie op de scheidslijn van zorg en veiligheid vraagt de GHOR is een echte netwerkorganisatie een groot netwerkend vermogen en flexibiliteit. Ze heeft te maken met een diversiteit aan autonome organisaties die met elkaar moeten samenwerken. De uitdaging om dit veld op één lijn brengen is groot. Met geneeskundige organisaties, waterschappen, NS of de gemeente en hulpverleners uit het witte, rode en blauwe veld, worden plannen gemaakt. De verschillende scenario s worden vervolgens realistisch geoefend. Wordt er een tunnel gebouwd dan denkt de GHOR met haar collega s mee over uw toekomstige veiligheid, maar ook als er een grieppandemie naar Nederland zou komen, liggen de rampenplannen klaar. Een trein die tegen een vrachtauto met gevaarlijke stoffen aanrijdt, een bus te water of brand op een schip: het zijn allemaal mogelijke scenario s die wij met alle hulpverleningsdiensten oefenen. Ziekenhuizen, ambulancediensten, GGD- en GGZ instellingen, EHBO-ers en artsen infectieziekten, maar ook brandweer, uw wijkagent en uw burgemeester. Allen oefenen mee om voor iedere inwoner en ondernemer in Haaglanden voorbereid te zijn op een grootschalig incident, mocht dit in de regio gebeuren. n 17