EEN KAASPUIKE HERFSTDAG

Transcriptie

1 Mijn naam is Stilton, Geronimo Stilton. Ik ben een uitgeefmuis, directeur van De Wakkere Muis, de meest gelezen krant van Muizen eiland. Mijn kantoor is gevestigd aan de Raviolistraat 13. En daar was ik die bewuste herfst - middag. Ik zat achter mijn bureau de boek - houding te doen. DE WAKKERE MUIS 7

2 Ik slurpte van mijn lekkere warme chocolade - melk en knabbelde aan toastjes met gesmolten mozzarella en gorgonzola. Opeens begonnen de wanden te trillen. B r B r rr R r o E r rr o E m m m m m m m... M M m Ik kon nog net het pennenbakje vastgrijpen, dat ik voor kerst van mijn tante had gekregen. Ik zette het netjes terug op mijn bureau. Gi-gageitenkaas, ik was gehecht aan dat pennenbakje! De deur vloog open... en daar reed mijn zus Thea op de motor naar binnen. Thea is de speciale verslaggeefster van De Wakkere Muis. Thea Stilton

3 Ik gilde: Thea, ik heb je toch al zo vaak gevraagd hier niet met de motor naar binnen te komen? Ze zette haar helm af, streek haar zachte velletje glad en zei: Geronimo! Waarom schrijf je niet meer? Hoe lang is het nu al geleden dat je laatste boek uitkwam? Met een weids gebaar wees ik op de berg papieren. Thea, ik moet nog zo veel andere belangrijke zaken regelen. Ik heb helemaal geen tijd om te schrijven! Zij piepte: Dat is raar, voor je andere boeken had je wel genoeg tijd! Ik denk gewoon dat je niet hard genoeg je best doet! Ze zette haar helm weer op en verdween met piepende banden. Ik ging weer achter mijn bureau zitten. Maar een paar seconden later vloog de deur weer open. 9

4 Dit keer kwam mijn neef Klem binnen, die aan een tien verdiepingen HOGE sandwich knaagde. Hij sopte zijn megasandwich in mijn warme chocolademelk (Bah!) en met volle mond smakte hij: Geronimo, ik hoor dat je het jezelf wel erg makkelijk maakt. Luilak, je moet schrijven, schrijven, schrijven! Ik pufte: Ik heb helemaal geen inspiratie! Weer vloog de deur open en Pinky Punk, mijn assistente, kwam binnen. Baas, ik ben een WAANZIN NIGE presen tatie aan het organiseren voor je nieuwe boek! Ik trok vertwijfeld aan mijn snor. Gi-ga geitenkaas, dat heb ik toch nog helemaal niet geschreven! En wéér vloog de deur open: het was mijn neefje Benjamin. Hij kwam net uit school. 10

5 Oom Geronimo, al mijn vriendjes vragen wanneer je volgende boek uitkomt! Ik stamelde in de war: Eh, ik weet het nog niet, maar dat duurt niet lang meer, Benjamin, niet lang... Ze gingen allemaal weg en ik ging weer aan het werk. Later (het was intussen avond) opende ik het raam en liet mijn gedachten afdwalen terwijl ik uitkeek over de daken van ROKFORD, DE STAD VAN DE MUIZEN. Het was eind oktober. Droge bladeren k o u d e dwarrelden h e r f in s de t w Benjamin i n d. Stilton 11

6 Ik liet mijn gedachten afdwalen terwijl ik uitkeek over de daken van Rokford...

7 Ik bleef lang naar de lucht staren, toen deed ik het raam weer dicht. Waarom had ik geen inspiratie? Misschien was ik aan vakantie toe... Ik ging achter de computer zitten en probeerde te schrijven maar ik kreeg geen letter op papier. ontmoedigd las ik mijn reisnotities. Ik bladerde zelfs door mijn geheime dagboek. Niets, helemaal geen idee: een groot zwart g a t! Ik leunde met mijn snuit op mijn bureau en snikte en snotterde door mijn tranen heen: Ik kan niet meer schrijven... Afgeschreven!! Als schrijver ben ik afgeschreven! 13

8 EEN MYSTERIEUS TELEFOONTJE Zucht! Plotseling rinkelde de telefoon. ring, rriiing, rrriiiing! Ik snoot mijn snuit, veegde mijn tranen af en nam de hoorn op: Hallo, dit is Stilton, Geronimo Stilton! Aan de andere kant begon een stemmetje te kirren: Bolletje! Ben jij dat? Bolleboutje! Ik zuchtte. O ja, die stem kende ik maar al te goed. D U I F J E D U I S T E R M U I S! Ineens schoot mij te binnen dat het precies een jaar geleden was dat ik haar leerde kennen! 14

9 EEN MYSTERIEUS TELEFOONTJE Zij werkte in het theater en was gespecialiseerd in een zacht, zilverglanzend velletje en lange, puntige, paarsgelakte nagels. Ze is absoluut een aantrekkelijke knager, maar alleen erg opdringerig. En ze heeft, helaas, een zwak voor mij. Ik antwoordde voorzichtig: O eh, hallo, Duifje! Zij tetterde in mijn oor: Bolletje! Ik moet naar het S C H E D E L S L O T, in de Vallei van de Verwaande Vampiers. Ze gaan daar het testament van mijn Opa, professor Frank Stijn Duistermuis, voorlezen. Papa kan niet meespeciale effecten. Haar vader, Grafknager Duistermuis, is directeur van het uitvaartcentrum De Gepiepte Muizen in de Steeg van de Zonderlinge Zerk 666, vlakbij het kerkhof van Rokford. Duifje heeft lonkende groene ogen, 15

10 EEN MYSTERIEUS TELEFOONTJE komen, dus jij zult mee moeten! Daar achteraan fluisterde ze geheimzinnig: Bovendien kan ik je dan ook officieel voorstellen aan mijn familie! Mijn haren gingen rechtovereind staan. Voorstellen? Officieel? Aan Het spijt me heel erg maar ik kan echt niet met je mee. Ik moet... ik moet... eh, ik moet een boek schrijven! Duifje vertrouwde het niet helemaal en vroeg: Echt waar? Een nieuw boek? Waar gaat het over? Ik stotterde: Dat is nog geheim... Ze werd ongeduldig. Bolletje, je boek moet maar even wachten. Je moet mee! De lijkwagen is al onderweg. Begin maar met pakken, we vertrekken zo! haar familie? 16