DON BOSCO DIGITAAL. Gebed. Nieuwsbrief met berichten van en voor de beweging rond Don Bosco 21 OKTOBER 2016

Transcriptie

1 21 OKTOBER 2016 DON BOSCO DIGITAAL Nieuwsbrief met berichten van en voor de beweging rond Don Bosco Koffiecorner Don Bosco Rijswijk Gebed naar Marinus van den Berg Gij zijt geen God van tienen, een van hoge eisen, een die neerziet op wie met moeite een zeven haalt, soms zelfs minder. Gij aanvaardt ook de mens die de lat niet hoog legt, maar zich inzet, de mens die verantwoordelijkheid neemt, maar in zijn maat, met zijn mogelijkheden, met zijn verlangen. Voor U hoef ik mij niet te bewijzen. Voor U hoef ik mij niet te manifesteren. Voor U mag ik zomaar zijn. Dank U wel, God. 1

2 INHOUD WERELDNIEUWS Saved by the bell op 5 oktober 2 Noodtoestand 4 NIEUWS VAN BIJ ONS Ondernemen is een missie 5 Op bezoek bij de zusters Clarissen 6 Jongerewerking in Banguy 7 Zoals Don Bosco verhuizen... 8 Levensloop oktober Van Oost-Timor via Turijn naar Vlaanderen 11 Boortmeerbeek onthaalt en neemt afscheid 12 Mag ik? Sorry. Dank je. 13 Familiedag 14 Sfeerbeelden medewerkers congres 15 Don Bosco inspireert 16 Internationaal vrijwilligerswerk 16 Kalender 17 WERELDNIEUWS Saved by the bell op 5 oktober vanuit Vlaanderen, Afrika, Azië en Latijns-Amerika Door Christopher El Khazen Meer dan geslaagd! De tiende editie van Saved by the Bell was een groot succes! Maar liefst 546 scholen uit België deden mee en toonden hun solidariteit met jongeren die geen toegang hebben tot onderwijs. Daarnaast werd er ook even stilgestaan bij leerkrachten over de hele wereld, die moeten lesgeven in moeilijke omstandigheden. Een vijftiental scholen uit Azië, Latijns- Amerika en Afrika hebben ook deelgenomen aan de actie. L Athénée Royal Orsini Dewerpe nam een week voor de actie al een vliegende start. De leerlingen van het 5de en 6de middelbaar speelden in de klas het spel Wegwijs in Onderwijs. Zo dachten ze na over de mogelijke obstakels op de weg naar kwaliteitsvol onderwijs. De leerlingen werden er toe aangezet te reflecteren over thema s als de rechten van de mens en het kind, ongelijkheden tussen man en 2

3 vrouw en de effecten van mondialisering. Daarna hebben ze het spel zelf uitgelegd in de lagere klassen. Zo werden ook de jongere leerlingen er toe aangezet na te denken over deze themas. Op D-day, 5 oktober, werden zelfgemaakte affiches opgehangen, die de boodschap van deze symbolische actie extra in de verf zetten. Ook politici zetten hun schouders onder Saved by the Bell. Ministers Alexander De Croo en Willy Borsus én ambassadeur van het VVOB (Vlaamse Vereniging voor Ontwikkelingssamenwerking) Herman Van Rompuy tekenden een charter. Daarmee engageren ze zich om onderwijs hoog in het vaandel te dragen bij de uitvoering van hun functie. Foto linksboven: De leerlingen in de Don Boscoschool Perambur, India komen bij elkaar op de speelplaats. Ze luisteren naar het ochtendwoordje van Saved by the Bell. Foto rechtsboven: Minister van ontwikkelingssamenwerking Alexander De Croo tekent het charter Foto hiernaast: De leerlingen van het Koninklijk Atheneum Saint-Ghislain speelden het spel Wegwijs in Onderwijs. Foto vorige pagina: De leerlingen van de Franstalige en Nederlandstalige Don Boscoscholen in Sint-Pieters- Woluwe komen samen om hun solidariteit te tonen. Je kan meer leuke foto s bekijken op de facebookpagina van VIADonBosco.vzw 3

4 Noodtoestand Haïti Uit ANS Om het in de woorden van J. Brandolini te zeggen: het schijnt dat orkanen en aardbevingen soms wreed de armste en meest achtergestelde plaatsen vervolgen. Dat is wat lijkt te zijn gebeurd met Matthew. De meest krachtige tyfoon van de afgelopen tien jaar raakte namelijk het armste land van Amerika, Haïti. Het is nu al een tijdje geleden dat dit tragisch natuurfenomeen over het land raasde. De Haïtiaanse staat worstelt nog steeds met de gevolgen ervan. De salesianen die er leven zijn niet bezorgd over hun werk, maar leven vooral mee met de armen die alles verloren zijn. Daarom zijn ze op pad gegaan om drinkbaar water uit te delen en waar nodig nog andere vormen van hulp te bieden. Fr. Jean Paul Mesidor, overste van de salesianen in Haïti, zegt: We weten nog steeds niet de exacte impact, maar we willen iedereen bedanken voor hun solidariteit en hun donaties voor Haïti. De salesianen zijn er zich van bewust dat hun belangrijkste taak nu is om dicht bij de bevolking te staan en hen te ondersteunen met noodhulp om de hongersnood en de cholera te overleven. Het huis van de salesianen in Les Cayes werd het zwaarst getroffen maar ook andere werken in Port-au-Prince hebben schade. 4 Dit artikel is een korte samenvatting. Wie graag het hele artikel wil lezen kan dit via deze link:

5 NIEUWS VAN BIJ ONS Ondernemen is een missie Interview met Karel van Eetvelt Door Johan Van der Vloet uit MagaZijn Ik ben oud-leerling van een Don Boscoschool. Daar heb ik alles geleerd. Zoals beseffen dat samenleven het allerbelangrijkste is. Unizobaas Karel Van Eetvelt maakt zich niet vaak boos - niet gezond op mijn leeftijd maar toch komt hij in de media soms stevig uit de hoek. Zoals in het voorjaar toen hij de stakingen onverantwoord noemde en een gijzeling. Ook ik moet soms eens toneel spelen, zegt hij met een knipoog. Toch klopt het dat hij zich soms druk kan maken, vooral in stakingen bij openbare diensten. Kijk, er zijn sectoren die het veel moeilijker hebben en waar nooit gestaakt wordt. Dat vindt hij heel jammer. Het sociaal overleg is de plek waar men samen kan zoeken naar oplossingen. Net over dat sociaal overleg zeggen de vakbonden dat de werkgevers het onmogelijk maken. Ook Van Eetvelt ziet dat overleg op dit moment somber in... Als individuen kunnen we mekaar vinden. Iedereen weet dat er veranderingen nodig zijn, maar naar buiten wordt er stoere taal gebruikt. Ik begrijp dat ook wel, het heeft te maken met de achterban van de vakbonden. Die zijn bang voor verandering en ook dat kan ik begrijpen. Helaas, de wereld verandert wel en daar kunnen wij niets aan doen. Je moet je nu eenmaal aanpassen. We doen daar trouwens allemaal aan mee. Spelen de christelijke wortels van UNIZO mee in zijn werk? Zonder aarzelen: Die vind je nog steeds terug in onze missie en dat zal ook zo blijven. Hijzelf is oudleerling van een Don Boscoschool. Dat raad ik iedereen aan. Ik was daar intern en heb ook speelpleinwerking gedaan. Daar heb ik alles geleerd. Zoals beseffen dat samenleven het allerbelangrijkste is. Je wordt maar gelukkig als je voor anderen iets kan doen en onderdeel kan zijn van een samenleving. Blijven geloven dat je inzet iets zal opleveren. Dat is mijn drijfveer in mijn werk. Ik heb dat ook van mijn vader meegekregen die politicus was. Nog steeds zet hij zich in voor anderen. Daar wordt hij gelukkig van. Ik vind dat schoon. Daarom blijf ik ook geloven in het sociaal overleg. We moeten samen zoeken naar een maatschappelijk draagvlak en elkaar daarin steunen. Dan kunnen we de veranderende wereld ook aan. Dit artikel is een korte samenvatting. Wie graag het hele artikel wil lezen kan dit via deze link. Nadat je geregistreerd bent kan je 3 dagen gratis MagaZijn lezen. 5

6 Op bezoek bij de zusters Clarissen Oostende Door Jos Claes Op maandag 10 oktober, het feest van O.-L.-Vrouw Sterre der zee, bracht de salesiaanse gemeenschap haar jaarlijks bezoek aan de buren: nl. aan de zusters Clarissen. Het bezoek is voor ons, salesianen, meer dan een beleefdheidsbezoek. Zeg nu zelf, het is niet vanzelfsprekend dat enkele luidruchtige salesianen op een herfstige avond de stilte van een moniaal klooster doorbreken. Met trommelgeroffel op de tamtam werden wij in de grote spreekzaal onthaald en wat alcoholisch spreekwater maakte vlug de tongen los voor allerlei verhalen en nieuwtjes zowel over Clara als over Don Bosco en over de hedendaagse volgelingen van beiden. Bij een lekkere kaasschotel en wijntje liepen de verhalen verder over Hoe goed en zalig moet het zijn waar zussen en broers... De dagsluiting en het lied Weesgegroet O Sterre, zegen onze jeugd bracht enkele uren later opnieuw de stilte in het anders zo vredige klooster Zonnelied. Zo was de aanwezigheid van enkele salesianen voor de zusters een algemene repetitie van De Groote Storinge, - niet van Albrecht Rodenbach, maar van Jan Bosco - voor de enkele maanden dat de jongeren van het Dagcentrum De Takel een kloostervleugel zullen bezetten. 8

7 Jongerenwerking in Banguy Groot-Bijgaarden Door Lieve Grypdonck De Missiemaand ongemerkt laten voorbij gaan kon niet voor de medewerkers van Groot-Bijgaarden. Daarom hadden zij Jan Scheymans en zijn echtgenote Veronique Dembady uitgenodigd om hen te laten kennismaken met de lagere en middelbare school in Banguy (Centraal-Afrikaanse Republiek). Guy Kette, de broer van Veronique, heeft met eigen middelen die school opgericht, en biedt daardoor een betaalbare mogelijkheid op onderwijs aan enkele honderden leerlingen in de hoofdstad. Een ideaal terrein om een project met salesiaanse geest gestalte te geven. De Centraal-Afrikaanse Republiek is een uiterst arm land - een gewezen Franse kolonie - bovendien geteisterd door rebellen en buitenlandse huursoldaten, die hopen er een islamstaat van te maken. Ook kindsoldaten zijn er niet vreemd. Een ideaal terrein dus om een project met salesiaanse geest gestalte te geven. Met een film van de hand van Veronique en een reeks dia s konden wij ons een beeld vormen van de toestand ter plaatse, de noodzaak aan hulp van hieruit (de Centraal Afrikaanse Republiek is verstoken van ontwikkelingshulp vanuit de Belgische staat en is niet opgenomen op de lijst van landen die in aanmerking komen, en overgeleverd aan de steun van enkelingen) en de samenwerking van Guy Kette met de salesianen in Damala. Ten slotte was er de bevlogen oproep van Veronique, waarin zij een aantal fenomenen verduidelijkte en verklaarde, en waaruit een grenzeloze liefde sprak voor haar geteisterd land en volk. 9

8 Zoals Don Bosco verhuizen De Takel in Oostende Door Jos Claes Even deed het Dagcentrum De Takel op de Elisabethlaan denken aan het reizend oratorio (jeugdcentrum) in Turijn meer dan 160 jaar geleden. Aanvankelijk had hij voor zijn jongens een plaats gevonden in het hospitaaltje van Markiezin di Barolo, maar toen zijn jongeren enkele zondagen te luidruchtig waren voor de meisjes in het nabije opvanghuis moest hij verhuizen. Dan maar naar een kerk met een oud kerkhof. Het mocht van de pastoor, maar het stadsbestuur zag het anders. Daar verbleef hij maar één zondag. Er was gelukkig nog een andere kerk aan de stadsrand, maar de omwonenden vonden het na enkele maanden te lawaaierig. Opnieuw kwam de politie langs. Dan konden ze kamers huren bij een bevriende pastoor. Maar de groep jongeren groeide elke zondag. Nu kon Don Bosco met wat steun een weide huren met eens schuurtje als opbergplaats, maar dit openluchtoratorio was geen ideale verblijfplaats. Daarbij zag de vochtige weide te veel af van het geloop van de jongeren. Het was de tijd van een reizend oratorio. Uiteindelijk vond Don Bosco een afdak bij een huis in de wijk Valdocco. Ze huurde het en het afdak bij het huis werd Don Bosco s eerste kapelletje. Op Pasen 1846 startte hier het Oratorio van Don Bosco. Het was een hele verhuis. Don Bosco vertelt in zijn Herinneringen : En daar zijn we dan op een zondag: men neemt banken, bidstoelen, kandelaars en enkele stoelen, kruisen, prenten en prentjes, ieder draagt een voorwerp dat hij in staat is te dragen en op de manier van een volksverhuizing, met geroep, gelach en spijt zijn wij op weg gegaan om ons hoofdkwartier te gaan vestigen op de aangeduide plaats. Zo n vaart liep het gelukkig niet en op zoveel verschillende plaatsen zijn we niet terecht gekomen in Oostende. Hoewel... op 13 oktober, de verhuisdag leken we wel eventjes terug in de tijd van Don Bosco. Ook hier geroep, gelach, spijt, terwijl iedereen droeg dat wat hij of zij kon dragen. Wat het afdak was van Don Bosco werd voor hen het goed ingerichte gastenhuis Zonnelied van de zusters Clarissen langs de Mariakerkelaan. De kinderen en hun begeleiders zullen er enkele maanden hun thuis vinden. We zijn de zusters heel dankbaar om hun gastvrijheid. De vreedzame rust van het monasterium zal 10

9 misschien wel enkele keren gestoord worden door de vreugde van de kinderen. Maar zijn zowel de franciscaanse als de salesiaanse spiritualiteit niet sterk getekend door de eenvoud en de vreugde? Intussen zal het gelijkvloers van De Takel een nieuw gelaat krijgen: een frisse keuken, een vernieuwde living en studieruimte, een bijdehandse fietsenstalling. En weet je, zoals Don Bosco op Pasen 1846 in de wijk Valdocco zijn definitief Oratorio startte, zo zal op Pasen 2017 het Dagcentrum zijn plaats vinden in een vernieuwde Takel. Zo beloofde architect en aannemer. Intussen startten de werken op 18 oktober. Gelukkig waren er vele helpende handen van begeleiders en vrienden voor de grote verhuis op zaterdag 8 en 15 oktober. Gedurende twee zaterdagen werd er ingepakt, kasten ontmanteld, opgeruimd en ontruimd. De inboedel kwam terecht bij de zusters Clarissen, in een schuur in Ichtegem en in het parochiecentrum van Bredene. De kelders en het gelijkvloers staan nu klaar voor het vernieuwen van muren, ramen, vloeren, sanitair en elektriciteit. De Takel zegt hartelijk dank aan de mannen en vrouwen die met hun handvaardigheid de verhuis wat lichter en gemakkelijker maakten. Natuurlijk kost koken geld. De Takel heeft al jaren gespaard om deze verbouwing mogelijk te maken, maar voor de dagelijkse inrichting van de keuken en de studieruimte voor de kwetsbare jongeren doet ze verder beroep op sympathisanten en weldoeners. Wie wil steunen kan dit via een overschrijving op het nummer: BE van Jeugdhulp Don Bosco Vlaanderen, afd. Dagcentrum. Je kan een duwtje in de rug geven door lekkere DC pralines te kopen aan de prijs van 10 euro voor 250 gr. en 18 euro voor 500 gr. Dankjewel! 11

10 LEVENSLOOP OP OKTOBER 2016 Don Bosco Genk Door zr. Greta Van Humbeek Voor de 2de keer organiseerde de stichting voor kanker de levensloop in Genk. Alles draait op vrijwilligers. Onze school, Don Bosco Genk, was weer goed vertegenwoordigd: met onze fluorescerende jasjes van ver te zien. Een mooie opkomst (83!) van collega s, leerlingen, oudercomité en onderhoudspersoneel te midden van de ruim 5000 mensen die deelnamen aan de marathon van 24 u. We hoorden enthousiaste toespraken van de burgemeester, zijn schepen (met de brandende fakkel) en van de peter en de meter van de organisatie. Een stemmig orkest bracht leven in de brouwerij. Alles verliep vlot. Jong en oud deed mee. Ze stapten of liepen, ieder volgens eigen mogelijkheden, soms uren na elkaar. Dit gebeuren bracht ons als collega s en leerlingen dichter bij elkaar. Onze directeur Marleen Billen was er steeds te zien, blij om de sterke opkomst van Don Bosco Genk. Naarmate de duisternis inviel werd iedereen stiller, de brandende kaarsen langs de banen, in zakjes die zelf waren versierd, maakten diepe indruk. Je zag er namen, tekeningen, sterren of een hartje. Er werd gedacht aan de vele vechters. Mensen die de strijd aan gaan tegen kanker en ook familieleden en kennissen van hen die de strijd tegen kanker hadden verloren. Je kon ze herkennen aan hun paars T-shirt waarop gedrukt stond vechter. De hele nacht door tot aan de zondag 14u30 werd gestapt op het sportterrein van de St-Lodewijksschool te Genk. Er werd verzameld! Wij van Don Bosco Genk, hebben dit evenement mogen ervaren als ware teambuilding. Onze solidariteit met al wie met deze ziekte geconfronteerd wordt, maar ook onderling met elkaar, is sterk gegroeid. Ware collegialiteit is geen fictie! Oprechte dank aan allen die er zich voor hebben ingezet, aan allen die hebben meegeleefd door hun interesse en aandacht. 10

11 Van Oost-Timor via Turijn naar Vlaanderen Heverlee Door Wilfried Wambeke Toen Don Bosco in 1875 zijn eerste missionarissen naar Latijns-Amerika zond, droomde hij er van dat er ooit salesianen zouden zijn tot in de verste uithoeken van de wereld. Sedertdien zijn - vooral uit Europa - duizenden salesianen vertrokken als missionaris, zodat Don Bosco nu actief is in 132 landen. Vlaanderen en Nederland waren altijd sterk vertegenwoordigd bij het zenden van missionarissen. Momenteel hebben we nog altijd een 45-tal (eerder oudere) missionarissen die actief zijn in zowat alle werelddelen. Vaak werken zij in landen waar het salesiaans charisma een sterke dynamiek teweeg bracht en waar veel roepingen zijn. Ook bij vele van deze jonge medebroeders leeft de missiedroom van Don Bosco verder en op hun beurt willen zij gezonden worden om elders het charisma van Don Bosco toekomst te helpen geven. Onze provincie Vlaanderen- Nederland mocht de voorbije jaren al 4 jonge medebroeders verwelkomen (Andy en Toni uit Indonesië, Pedro uit Mexico en Simon uit India), en vorige week kwam er nog eentje bij: de 28-jarige Cirilo de Deus, afkomstig uit Oost-Timor. Op 25 september 2016 werd hij vanuit Turijn door de Algemeen Overste van de salesianen aan onze provincie toevertrouwd (over de zendingsviering in Turijn kon u al lezen in een vorig nummer van DB Digitaal). Nadien moest hij nog wachten op de nodige documenten om naar België te kunnen doorreizen. Cirilo is hier aangekomen op dinsdag 11 oktober 2016 en behoort nu tot de gemeenschap van Heverlee. We ervaren hem als een gedreven medebroeder die meteen de studie van de Nederlandse taal aangevat heeft. De eerste dagen vertelde hij ons (in het Engels) dat hij op taalgebied het gevoel had als een baby te zijn die zijn eerste woordjes moest leren uitspreken, maar ondertussen kan hij al zijn eerste zinnen vormen en kent hij het Onze Vader en het Weesgegroet al uit het hoofd. Hij is iemand die vlot contacten legt, en zijn opgewekte manier van doen en zijn sportief en muzikaal talent zullen bovendien een belangrijke troef zijn om in het salesiaanse jeugdwerk te staan. Twijfel er dus niet aan: in Heverlee zijn we blij en dankbaar om deze nieuwe medebroeder in onze gemeenschap. 11

12 Boortmeerbeek onthaalt en neemt afscheid Boortmeerbeek Door Cor Anthonissen En we zijn weer op weg Het jaar is gestart en de scholen en bedrijven draaien weer op volle toeren; sommige met minder volk, andere met meer. De gemeenschap van Boortmeerbeek Missieprocuur startte in september met hetzelfde aantal waarmee het juni beëindigde. Ondertussen is er wel een komen en gaan geweest. Dat komen en gaan is voor ons de vakantie! Vakantie is de tijd van de bezoekers. Dat betekent voor ons: missionarissen halen op de luchthaven of brengen naar de luchthaven; missionarissen met vakantie, die een verkwikkende thuis willen in familiekring of in een salesiaans huis; missionarissen die omwille van geneeskundige zorgen een consultatie of verzorging nodig hebben al of niet in een ziekenhuis. Dat is het komen en gaan dat in de maanden juni, juli, augustus en september hier de grote uitdaging is. Bij de bezoekers moeten we ook de salesiaanse regionale overste Tadeusz Rozmus vermelden: hij verbleef hier vier dagen en sprak met ieder van ons. Maar ook de nieuwe pastoor van Haacht en bijhorende parochies was bij ons. Hij heet Nikita Skatchkoff. Wegens onbeschikbaarheid van de pastorij in Haacht kwam hij een paar zaterdagen bij ons overnachten. Ook Freddy Staelens kwam nog eens enkele dagen onder ons verblijven. Bij hun vertrek klonk het steeds welkom! Einde juli mochten wij onze jaarlijkse familiedag organiseren die het contact mogelijk maakt tussen de salesiaanse missionarissen, hun familie, medebroeders en vrienden, families van hen die mekaar jaarlijks eens willen terugzien. Meer dan 130 personen kwamen ervoor samen in onze tuin, in de kerk van Haacht-Station en daarna rond een gezellige tafel in Don Bosco Haacht. In onze gemeenschap vierden we natuurlijk enkele verjaardagen maar toch wel twee bijzondere: een jubileum van twee medebroeders: beiden 60 jaar religieuze geloften: Guido Bataillie en Jaak Hantson. Ze verdienen een proficiat! De burgemeester vond dat ook en vereerde hen met een bezoek. Een andere verjaardag die we in de verf moeten zetten betreft Gaston De Neve. De Bijbel zegt: Zeventig jaar kan ons leven tellen, tachtig misschien als wij krachtig zijn ; maar Gaston is meer dan krachtig en werd 90! Zo is hij begonnen aan het laatste decennium alvorens bij de eeuwelingen plaats te nemen. Wij bidden opdat hij het mag worden! 12

13 Mag ik? Sorry. Dank je. Antwerpen Woorden uit Amoris Laetitia en titel van een nieuw boek. Op vrijdag 14 oktober 2016 werd in het TPC in Antwerpen een nieuw boek voorgesteld, waarin journaliste Ilse Van Halst in gesprek gaat met bisschop Johan Bonny en professor emeritus Roger Burggraeve, salesiaan van Don Bosco. De titel: Mag ik? Sorry. Dank je. Vrijmoedige dialoog over relaties, huwelijk en gezin. Aanleiding tot dit gespreksboek was de dubbele gezinssynode (2014 en 2015) en het daaropvolgend document Amoris Laetitia (De vreugde van de liefde) van paus Franciscus. Daarin nodigt de paus iedereen uit om mee te denken over de toekomst van huwelijk en gezin. Het voorliggende boek wil een aanzet geven om het proces van de synode voort te zetten in onze streken. Het heeft geenszins de bedoeling om de puntjes op de kerkelijke i te zetten, zo lezen we in de inleiding, maar het wil veeleer een hartelijke oproep zijn voor al wie in pastoraal en opvoeding actief is, om een dialoog op gang te brengen over relatievorming, huwelijk en gezin. Roger Burggraeve, die al sinds 1967 een ethiek van de groei ontwikkelt voor jongeren, een ethiek van het haalbare met eerbied voor het goede dat reeds aanwezig is en met oog voor de kansen tot verdere groei naar het evangelische ideaal, zegt zelf over dit boek: Het pleit voor mondige gelovigen en voor een kerkgemeenschap die deze mondigheid bevordert en zelfs aanwakkert. Christenen worden uitgedaagd om zelf, met de Geest in het hart en het evangelie in de hand, een eigen gewetensoordeel te vormen, omdat iedere situatie anders is en in elke situatie verschillende elementen anders doorwegen. Als Kerk hoeven we daar geen schrik voor te hebben. Christenen kunnen dat aan! Ilse Van Halst noteert: De Kerk wil niet langer de ogen sluiten voor de realiteit van een veelheid aan leefvormen die net als het huwelijk duurzame liefde nastreven. Hoe kan ze met allen op weg gaan, met gehuwden, maar ook met samenwoners, enkel burgerlijk gehuwden, gescheiden mensen, homoseksuelen en lesbiennes? Dit boek wil een aanzet bieden. U bent uitgenodigd om mee na te denken. Vele mensen dromen nog steeds van een duurzame liefdesrelatie in wederkerigheid, en werken eraan. Het boek (dat zeer vlot leest) is dan ook een ondersteuning voor al deze mensen en voor al wie pastoraal op weg wil gaan met hen. Beslist een aanrader! 13

14 Familiedag Oud-Heverlee Door Piet Stienaers Derde zondag van oktober. Naar jaarlijkse gewoonte houden we dan in Oud-Heverlee onze familiedag. Van heinde en ver komen broers en zussen en wat aanverwanten binnengeschoven op zoek naar broerlief. Iedereen weet ondertussen de weg en de ingrediënten zijn gekend: een hartelijke groet, een kop koffie in de eetzaal, eucharistieviering in een overvolle kapel, receptie, feestmaal (wat voor een!), een wandeling om te eindigen met een heerlijk stuk taart en de opruim (voor enkele gegadigden en de medebroeders). Een paar zaken waren anders: een aantal kozen ervoor om Tom Boonen net niet wereldkampioen te zien worden en ja, bij broer en zussen - en ook bij ons - waren er tegenover de vorige keer toch weer wat rimpels bijgekomen, de haren wat dunner en grijzer, het buikje wat verder over de broekriem. Maar verder was het dezelfde vlotte organisatie onder leiding van onze econoom Wilfried en van Diane, onze keukenprinses. Dezelfde helpende handjes hielpen bij het bereiden en opdienen van het feestmaal. Wellicht klonken ook weer dezelfde verhalen als de vorige jaren en werden dezelfde herinneringen opgehaald. Maar het deed deugd want er hing een gezellige sfeer in huis. Bovendien was de zon alweer van de partij op deze warme oktoberdag. 14

15 Sfeerbeelden medewerkers congres Heverlee Door Hilde Stinkens Engagement is een gave geen opgave. 15

16 Don Bosco inspireert vanuit Nederland Door Hannie Webbers Op 9 en 10 september 2016 hebben de medewerkers van Nederland hun boek gepresenteerd in Amsterdam en in Assel: Don Bosco inspireert! Een boek met 31 inspiratieverhalen van wat Don Bosco in het leven van mensen heeft betekend en nog betekent. Het boek is te koop voor 6 euro door een mailtje te sturen naar verenigingmedewerkers@donbosco.nl. Het zal per interne salesiaanse post worden verzonden. Internationaal vrijwilligerswerk vanuit België Door Lindsey Pinnock Wil je je via Jeugddienst Don Bosco engageren in het buitenland? Dat kan! We bieden jou de kans om deel te nemen aan speelplein- en animatorprojecten, jongerenuitwisselingen, vormingsprojecten of individueel vrijwilligerswerk... in Europa, Afrika, Azië en Zuid-Amerika. Jeugddienst Don Bosco staat garant voor de unieke Don Boscosfeer, veilig reizen en verblijven, kwaliteit en inhoudelijk sterke projecten. Niet twijfelen, gewoon DOEN! Hier vind je het aanbod internationaal vrijwilligerswerk of vraag de folder aan via internationaal@donbosco.be Je vindt ons ook op de infobeurs International Days van UGent op maandag 24 oktober van 15u. tot 21u. of Go International van KULeuven op woensdag 26 oktober van 12u30 tot 19u. 16

17 KALENDER WAT TE DOEN? WAAR IS HET TE DOEN? Donderdag 20 tot vrijdag 21 OKTOBER Bezinning 3de, 4de & 5de jaar BSO & TSO Don Bosco Haacht Zaterdag 22 OKTOBER 30 jaar bij Don Bosco Antwerpen Woensdag 26 OKTOBER Beloningsactiviteit 1, 2 & 3 Don Bosco BUSO Halle 17