1. Algemeen. 1.1 Geldt verordening (EU) nr 1007/2011 al? Ja, de textiel-verordening geldt vanaf 8 mei 2012 (artikel 28).

Transcriptie

1 Disclaimer: Houd er rekening mee dat de vragen en antwoorden in dit document de standpunten van de Europese Commissie Directoraat-generaal ondernemingen en industrie geven en als zodanig niet juridisch bindend zijn. Alleen het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft de bevoegdheid om een bindende interpretatie van EU-wetgeving. De Europese Commissie noch enige persoon die optreedt namens haar is verantwoordelijk voor het gebruik dat kan worden gemaakt van deze publicatie. 1. Algemeen 1.1 Geldt verordening (EU) nr 1007/2011 al? Ja, de textiel-verordening geldt vanaf 8 mei 2012 (artikel 28). 1.2 Wat over etikettering die werd gebruikt voor de inwerkingtreding van de verordening textiel? Zijn de detailhandelaren, bijvoorbeeld verplicht om hun textielproducenten opnieuw te etiketteren? Textielproducten die in de markt overeenkomstig Richtlijn 2008/121/EG zijn gebracht voordat de textiel-verordening van toepassing (dat wil zeggen vóór 8 mei 2012 is) kunnen nog tot het einde van de overgangsperiode (9 November 2014) worden verhandeld. Na 9 November 2014, zullen alleen producten die voldoen aan de textiel-verordening worden toegestaan op de markt, en de nietconforme producten moeten worden verwijderd uit de distributieketen binnen de EU. 2. Toepassingsgebied 2.1 Komen kledingontwerpers en hoedenmakers die eenmalige stukken maken en verkopen via hun eigen websites in aanmerking voor de vrijstellingen die betrekking hebben op 'zelfstandigen kleermakers'? Het hangt ervan af. De textiel-verordening definieert niet uitdrukkelijk 'zelfstandige kleermakers'. Echter, de relatie tussen op maat gemaakte textielproducten en 'zelfstandigen kleermakers' bepaalt of de textiel-verordening van toepassing of niet is (artikel 2.4 en overweging 4). Bijvoorbeeld, zou de textiel-verordening van toepassing zijn op niet-aangepaste textielproducten die verkocht worden door een zelfstandige kleermaker. De textiel-verordening zou aan de andere kant, niet van toepassing zijn op eenmalige stukken, gekwalificeerd als 'op maat ', verkocht door een zelfstandige kleermaker aan een eindverbruiker, hetzij door middel van een website of andere kanalen. 2.2 Hoe zit het met textielproducten die niet bestemd zijn voor verkoop aan de eindverbruiker, maar die zijn verkocht aan corporate kopers (bijvoorbeeld uniforme verhuur en schoonmaak bedrijven), gedragen door hun werknemers, verzameld voor het reinigen en vervolgens opnieuw verstuurd aan werknemers? Moeten dergelijke producten dragen etiketten met vermelding van hun vezel inhoud en onderhoudsinstructies?. Ja, elke textielproduct moet worden gemerkt met de vezelsamenstelling wanneer het product op de markt (artikel 14.1) beschikbaar wordt gesteld.). Er zijn echter geen geharmoniseerde EU-regels om de consument te informeren over de onderhoudsinstructies. 2.3 Als een leverancier verklarende documentatie ter ondersteuning van zijn textielproducten levert, moeten deze producten dan nog steeds een samenstellingsetiket dragen? Ja. De enige omstandigheid waaronder begeleidende handelsdocumenten etiketten kunnen vervangen is wanneer de producten worden geleverd aan economische subjecten binnen de supply chain, of worden geleverd als onderdeel van een openbare aanbesteding (artikel 14.2).

2 2.4 Bijlage V van de verordening van textiel (voorheen bijlage III van Richtlijn 2008/121/EG), zegt dat 'textiel delen van schoeisel' niet moeten worden geëtiketteerd. Geldt dit voor elke textiel component van het schoeisel, of alleen voor de voering? Hoe zit het met de voeringen van, handschoenen en wanten? Het antwoord hangt af van de samenstelling van elke specifieke product. Krachtens artikel2 van de verordening van textiel, wordt een product beschouwd als een textielproduct als het is gemaakt van ten minste 80% textielvezels. Bijgevolg moeten marktdeelnemers zelf beslissen of de warme voering van de handschoen, want, enz een textielproduct is voor de toepassing van de verordening. In het geval van schoeisel, zelfs als de voering een textielproduct is is het vrijgesteld van de verplichte etikettering onder bijlage V punt 23 van de verordening. Onder de schoeisel-richtlijn (94/11/EG) moeten de belangrijkste onderdelen van schoeisel echter worden geëtiketteerd. 2.5 Donsdekens gevuld met dons kunnen minder dan 80 gewichtspercenten bevatten aan textielvezels. Is het daarom zo dat deze producten buiten het toepassingsgebied van deze verordening vallen?. Ja: als het product minder dan 80% van het gewicht van textielvezels bevat, het valt niet binnen het toepassingsgebied van de verordening van textiel. De textiel-onderdelen van de matras bekledingen worden echter behandeld als textielproducten (artikel 2.2 brandt c). 2.6 Zijn mode / textielbedrijven verplicht om te informeren over het land van oorsprong van hun producten, de fabrikant en/of de omstandigheden (bijvoorbeeld fabriek arbeidsomstandigheden) waaronder deze producten zijn gemaakt, of in de EU of in andere delen van de wereld? Nee, de textiel-verordening voorziet niet in een dergelijke verplichtingen. Als de naam van de fabrikant wordt geleverd, kan en in sommige gevallen moet deze verschijnen onmiddellijk voor of na de vezelsamenstelling (artikel 16.2). 2.7 Volgens bijlage V, punt 17 vallen reisgoederen die zijn vervaardigd van textielstoffen niet onder de verplichte etikettering. Ook sporttassen. Als de fabrikant gerecycled polyester gebruikt, kan het product dan worden geëtiketteerd als "100% gerecycleerd polyester'? Is er geen specifieke etikettering eisen voor producten op basis van gerecycleerde vezels?. Etikettering is niet verplicht op tassen gemaakt van textielstoffen (artikelen 16 en 17 van bijlage V). Indien een textielproduct dient te beschikken over een vezel samenstelling label, markering, zijn samenstelling dient te worden vermeld met behulp van een of meer van de namen van de vezels in genoemde bijlage I (bijvoorbeeld ' polyester'). Er is geen verplichting om de term 'gerecycleerd' te gebruiken maar fabrikanten mogen die informatie afzonderlijk weergegeven (artikel 16.2). 3. Vezelnamen en samenstelling 3.1 Verschillende schapenrassen bieden niet dezelfde kwaliteit van wol. Generieke wol verschilt bijvoorbeeld van geselecteerde wol zoals 'merino'. Consumenten, evenals fokkers, zien graag de samenstelling uitvoeriger beschreven. Is aanvullende etikettering mogelijk? Kunnen termen zoals 'Merino', 'Blue Leicester' of 'Wensleydale' worden gebruikt op de etikettering van wollen producten? Textielproducten op de markt gebracht in de EU moeten een samenstellingsetiket dragen. In het geval van wollen producten, moet het woord 'wol' verschijnen op het product (bijlage I, punt 1). Termen zoals 'Merino' of 'Blauwe Leicester' worden niet vermeld in bijlage I: bijgevolg volstaat het niet om deze te gebruiken. Fabrikanten mogen die informatie additioneel afzonderlijk weergegeven.

3 3.2 Artikel 20, lid 3 van verordening (EU) nr 1007/2011 stelt dat 'een productie tolerantie van 3% is toegestaan tussen de vermelde vezelsamenstelling en de percentages verkregen analyse'. Hoe moet de 'tolerantie van 3% ' worden geïnterpreteerd?. Etiketten moeten de naam en het percentage van het gewicht van alle samenstellende vezels in aflopende volgorde (artikel9) correct vermelden. Een productietolerantie van 3% verwijst naar het procentuele verschil tussen het werkelijke gewicht, zoals gemeten tijdens de markttoezicht controle, en het gewicht op het etiket of de markering (artikel 20(3)). 3.3 Welke stappen moeten worden genomen voor het aanvragen van een nieuwe vezelnaam, en hoe lang duurt dit proces?. Bij het aanvragen van een generieke naam voor een nieuwe vezel, zijn de stappen als volgt: 1) Een ondernemer kan een schriftelijke aanvraag indienen. Deze toepassing vereist een technisch dossier overeenkomstig Bijlage II, maar er is geen specifieke indeling of sjabloon (artikel6). 2) de EuropeseCommissie begint haar technische werkzaamheden inzake de voorgestelde identificatie (geslachtsnaam) en kwantificering methoden. 3) desgevallend zal de EuropeseCommissie de nieuwe textiel vezelnaam toevoegen aan de lijst in bijlage I. Het tijdschema is afhankelijk van de toepassingen in kwestie. 3.4 Twee producten kunnen de dezelfde vezelsamenstelling hebben, maar met verschillende percentages. Bijvoorbeeld, een product is samengesteld uit 40% katoen en 60% polyester, terwijl het andere bestaat uit 60% katoen en 40% polyester. Kan men met slechts één label deze twee producten labelen?. Alle textielproducten moeten worden geëtiketteerd met de naam en het percentage van het gewicht van de vezels in aflopende volgorde (artikel 9.1). Bijgevolg kan er niet één enkel label worden gebruikt voor producten van verschillende percentages in hun vezelsamenstelling. 4. talen 4.1 Moeten textiel labels in de nationale taal of talen van de EU-land waar het textielproduct wordt verkocht? Is een label in slechts een van de officiële talen van de Europese Unie aanvaardbaar? De etikettering moet in de officiële taal of talen van de EU-lidstaat op wiens grondgebied het product beschikbaar wordt gesteld aan de consument, tenzij de nationale wetgeving van dat land anders vermeld (artikel 16.3). 4.2 Mag men een etiket maken met inbegrip van (alle) officiële talen van de EU? Ja, meertalige etiketten vormen geen probleem. 4.3 Volgens artikel 16.3, Klossen, rollen, strengen, ballen of andere kleine hoeveelheden naaien en borduurwerk-garens die gemerkt zijn in een van de officiële talen van de Europese Unie, kunnen afzonderlijk verkocht worden, mits zij ook 'inclusief' zijn geëtiketteerd. Is het voldoende als de consument deze 'inclusief etikettering' vindt in de advertenties (bijvoorbeeld op het internet, reclamebrochures, enz.)?. Nee, dat is niet voldoende. De informatie in de vereiste officiële talen moet worden aangebracht op de algehele verpakking of de worp. 5. Onderdelen van dierlijke oorsprong

4 5.1 artikel12 van de textiel-verordening vereist dat fabrikanten verklaren of hun textielproducten niet-textiel onderdelen van dierlijke oorsprong bevatten. De bovendelen van schoeisel vallen onder dit artikel, of zijn ze vrijgesteld uit hoofde van bijlage V, punt 23?. Onder bijlage V, punt 23, zijn fabrikanten niet verplicht om textiel te etiketteren in schoeisel, maar ze kunnen dit wel doen als zij dit wensen en mits dit niet misleidend voor de consument is. Onder de schoeisel-richtlijn (94/11/EG), moeten pictogrammen of schriftelijke aanwijzingen worden gegeven voor de drie hoofdonderdelen van schoeisel en hun belangrijkste componenten. 5.2 Sommige textiel producten zoals outdoor kleding, jassen en wanten bevatten dons of veren. Worden dons en veren beschouwd als " textiel delen van dierlijke oorsprong"? Is er een uitzondering voor producten die slechts een kleine hoeveelheid onderdelen van dierlijke oorsprong bevatten? Alle delen gemaakt van materialen zoals down, veren, been, leer, parel of hoorn moeten geëtiketteerd of gemarkeerd worden met de zinsnede "Bevat niet-textiel delen van dierlijke oorsprong" (artikel12), wanneer die producten op de markt beschikbaar worden gesteld. 5.3 Artikel 12 verwijst naar de aanwezigheid van niet-textiel delen van dierlijke oorsprong 'in' textielproducten. Gaat het alleen om gevallen waar niet-textiel delen van dierlijke oorsprong wezenlijk deel uitmaken van het textielproduct, bijvoorbeeld met een naad verbonden zijn (zoals wanneer bont is genaaid aan textiel onderdelen)? Sommige delen van de niet-textiel van dierlijke oorsprong, zoals lederen knoppen, zijn slechts op de textielproducten aangenaaid. Vallen deze onderdelen derhalve buiten het toepassingsgebied van artikel12?. In artikel12 moet het woord 'in' in de ruimste zin worden opgevat. Iets dat deel van een textielproduct uitmaakt, ongeacht hoe deze is aangesloten, valt binnen de werkingssfeer van artikel andere 6.1 Welke textielproducten kunnen worden beschouwd als korsetten/ondergoed? Is de etikettering van biezen verplicht?. Artikel 13 bevat speciale voorschriften voor etikettering van bepaalde textielproducten, met inbegrip van korsetten producten. Vrijstellingen die betrekking hebben op korsetten of ondergoed zijn vastgelegd in artikel17. Bijlage V vermeld textielproducten waarvoor etikettering niet verplicht is en bijlagevi bevat producten waarvoor een inclusieve etikettering voldoende is. 6.2 Moet het etiket rechtstreeks worden aangebracht op het product? Is het mogelijk om etiketten te vervangen door op papier gebaseerde informatie? Is het aanvaardbaar om een etiket te bevestigen (bijvoorbeeld van karton of plastic), met behulp van een tagging apparaat en/of nylon draad? De etikettering van textielproducten moet duurzaam, gemakkelijk leesbaar, zichtbaar en toegankelijk zijn. Alle etiketten moet stevig bevestigd worden(artikel 14.1). De enige omstandigheid waaronder op papier gebaseerde informatie,etiketten kan vervangen is als de producten worden geleverd aan economische subjecten binnen de supply chain of als zij bevolen worden door een aanbestedende instantie uit hoofde van Richtlijn 2004/18/EG. 6.3 Volgens artikel 14.1 moet etikettering 'goed leesbaar, zichtbaar' zijn. Is er een vereiste inzake minimale grootte van de tekens?

5 Nee, er zijn geen vereisten inzake minimale grootte. De informatie moet duidelijk zichtbaar zijn voor de consument vóór de aanschaf. 6.4 Kan het etiket voor een matras in de verpakking worden aangebracht of moet het worden vastgenaaid op de matras? Is er een specifieke plaats op de matras voorzien? Zijn er etiketten nodig voor de matras zelf of enkel voor de matras covers?. De textiel-onderdelen van de matras bekledingen gemaakt van textielvezels met ten minste 80% van het gewicht moeten worden behandeld als textielproducten (artikel 2.2. () c). (ii)). 6.5 Is er, afgezien van Richtlijn 94/11/EG betreffende de etikettering van schoeisel, een EUwetgeving voor de etikettering van lederen kleding en accessoires zoals leren jassen, leerzakken, lederen riemen, welke verkocht zullen worden op de Europese markt?. Afgezien van de textiel-verordening en de schoeisel-richtlijn (94/11/EG) is er geen specifieke EUwetgeving inzake etikettering van lederwaren. Als een textielproduct niet-textiel delen van dierlijke oorsprong, zoals leder bevat, moet de uitdrukking "Bevat niet-textiel delen van dierlijke oorsprong" op het etiket worden weergegeven. 6.6 Speelgoed is vrijgesteld van de verplichte etikettering. Slaat de term 'speelgoed' op speelgoed voor kinderen, volwassenen en/of dieren?. 'Speelgoed' worden gedefinieerd in de Richtlijn Speelgoedveiligheid (2009/48/EG) als 'producten ontworpen, al dan niet uitsluitend, of bestemd voor gebruik in het spel door kinderen jonger dan 14 jaar'. Producten voor dieren hoeven niet geëtiketteerd te worden. 6.7 Moeten camera riemen gemaakt van textielstoffen een vezel samenstellingsetiket dragen? Camera bandjes die een gewicht aan textielvezels van ten minste 80% hebben, moeten worden behandeld op dezelfde wijze als andere textielproducten (artikel 2.2. () a)) en moet worden geëtiketteerd in overeenstemming met de verordening. 6.8 Artikel 14, lid 2 zegt dat etiketten kunnen worden vervangen of aangevuld met begeleidende handelsdocumenten, als de producten worden geleverd aan economische subjecten binnen de supply chain. Geldt dit ook voor business-to-business (B2B)?. Ja: B2B transacties vallen onder artikel Zijn er veiligheidseisen voor de ontvlambaarheid van kleding voor in de EU verkochte product en er zijn gerelateerd etiketteringsvoorschriften? In de Verenigde Staten, moet sportkleding voldoen aan de 16 CFR 1610 ontvlambaarheid procedure.. Er is geen EU-wetgeving specifiek inzake de ontvlambaarheid van kleding. Sommige EU-lidstaten (bijvoorbeeld het Verenigd Koninkrijk, Nederland en Ierland) hebben wel nationale voorschriften ter zake. De richtlijn algemene productveiligheid bevat algemene veiligheidsvoorschriften die voor alle consumentenproducten gelden welke op de markt gebracht worden. Er bestaat een specifieke Europese norm (EN 14878:2007) voor kindernachtkleding. Last updated: