Wilgenplas, pretpark avant la lettre

Transcriptie

1 De Oud Dinsdag 13 juni Krant voor de 50-plusser - Jaargang 2, nr. 12 Wilgenplas, pretpark avant la lettre In de jaren 30/40 werd Nederlands grootste openluchtzwembad gebouwd aan de Wilgenplas in Hillegersberg. Het was een prachtig bad, met rondom wandelplankieren met een totale lengte van meer dan een kilometer, met recreatie-, lig- en sportvelden met turntoestellen en zelfs het beroemde Röhnrad waarmee allerlei capriolen konden worden uitgevoerd. Wat later werd een restaurant geopend en als klap op de vuurpijl kwam aan de achterkant van het zwembad een permanente kermis met vele attracties en werd het bekende Wilgenplasstationnetje aangelegd. Op die kermis zag ik stijlwand motorrijders hun gevaarlijke toeren uitvoeren en woonde ik diverse trainingen bij van de beroemde bokser Bep van Klaveren die daar regelmatig aanwezig was. Ik geloof dat het zijn voorbereidingen waren voor het Europees kampioenschap. Mijn vader was destijds lid van de Rotterdamse Reddingsbrigade en had het geluk te worden aangesteld als Hoofdbadmeester. Zo was er voor ons weer brood op de plank. Het eerste jaar was er vanaf de Kleiweg nog geen goed begaanbaar pad naar de Wilgenplas. In de weekends reden geheel versierde paard en wagens om de twintig minuten gratis heen en weer. Lopend was het over de bar slechte weg nog een heel eind. Later is dit allemaal verbeterd. - Leden van de Rotterdamse reddingsbrigade waakten over de zwemmers - Grootse opzet Bij de plas werden nog twee 50- meter wedstrijdbaden bijgebouwd, alsmede een duiktoren van tien en twee duikplanken van drie meter Het was echt voor die tijd heel groots opgezet. Je begrijp dat ik, als zoon van de badmeester, natuurlijk geen entree hoefde te betalen en daar, samen met mijn moeder, gretig gebruik van maakte. Er was altijd wat te beleven en daardoor was het er ook altijd gezellig en druk. Hele feesten werden er georganiseerd met bijvoorbeeld Napolitaanse nachten met versierde en verlichte gondels. Mijn moeder schnabbelde er zo nu en dan een paar centjes bij met het verhuren van badpakken, wat we natuurlijk in die tijd hard konden gebruiken. Omstreeks 1932 haalde ik mijn zwemdiploma. Het zwemmen had mij intussen zo te pakken gekregen dat ik zelfs ging trainen en mee ging doen aan onderlinge wedstrijden - De Wilgenplas in Hillegersberg - waarbij ik zelfs een keer eerste werd op de 25 meter. Riet Mastenbroek In diezelfde periode kwam er in het badmeestershuisje regelmatig een meisje om een praatje te maken met mijn moeder. Ze had het altijd maar over dat ze zo graag zwom en tot onze grote verbazing bleek dit de later zo beroemd geworden zwemster Riet Mastenbroek te zijn geweest. Later bleek, dat zich onder mijn vaste zwemvriendinnetjes nog een later heel bekende zwemster bevond namelijk Rietje van Veen. In het zwembad had ik een vriendje die mij vertelde dat hij geen vader meer had. Pas veel later is mijn vader er achtergekomen dat hij de zoon was van de destijds in Amerika zo beroemde Battling Sikky die door de onderwereld in New York was doodgeschoten. Als jonge jongen sta je daar niet zo lang bij stil, maar het is wel frappant dit allemaal mee te maken. Ratten De klad kwam erin toen in de Wilgenplas veel ratten bleken te zitten die vermoedelijk waren afgekomen op de etensresten die de dagjesmensen achterlieten. Veel mensen kregen de Ziekte Van Weil en er zijn zelfs verschillende mensen aan overleden. Na protesten op de scholen en door kranten heeft de overheid het zwembad gesloten, waardoor mijn vader en vele anderen van de een op de andere dag op straat stonden. Geen werk meer en dat in de crisisjaren! Gelukkig is het hierna nooit meer slechter dan toen geworden en werd voor mij een tijdperk afgesloten dat ik niet gauw zal vergeten. Leuk is nog dat de badmeester van de Wilgenplas, Henk Dey, ruim 50 jaar later ook mijn dochter haar zwemdiploma heeft afgenomen in het Oostelijk zwembad in Rotterdam. G. Sauvangsjo

2 Pagina 2 Dinsdag 13 juni 2006 De Oud Rotterdammer - - Krant voor de 50-plusser TANTE POST(BUS) Via postbus 113, 2910 AC Nieuwerkerk a.d. IJssel of en naar info@deoudrotterdammer.nl kunt u reageren op artikelen in de Oud- Rotterdammer. (Er worden geen anonieme brieven geplaatst en de redactie behoudt het recht brieven in te korten of niet te plaatsen). Op kunt u de brieven die ingezonden zijn teruglezen. Jules de Corte Het doet mij deugd dat Gerard Cox zo hartverwarmend schrijft over Jules de Corte. Ik herinner mij nog dat Jules in de jaren vlak na de oorlog regelmatig te horen was in het radio-ziekenbezoek De Zonnebloem. De eerste LP die mij bekend is, verscheen in Daarop staan o.a. Ik zou wel eens willen weten, De vogels en Waar blijft de tijd?. Een bijzondere prestatie was het wekelijkse radioprogramma Roulette, waarin Jules zijn zang en klavierspel afwisselde met grammofoonplaten en op humoristische wijze stoeide met de oorspronkelijke teksten. Wat mij, naast zijn veelzijdigheid, altijd heeft getroffen, zijn de prachtige, verrassende akkoorden in zijn pianospel. Geen andere artiest deed hem dat na. Eef Kersseboom, Vlaardingen e.a.kersseboom@zonnet.nl Jules de Corte (2), Hartstikke goed, die columns over Jules de Corte. Hij kende als geen ander het roomse gedachtegoed, zijn eigen roomse nest. En hij kon als geen ander de huichelachtigheid ervan doorprikken en aan de kaak stellen. Zie Mijnheer N.N. of Het bruidspaar. Ook ik ben uit hetzelfde roomse nest, vandaar. Iets anders: u heeft zelf ook vele kritische teksten gezongen. Een daarvan vind ik erg mooi. Dat is de vertaling van Mourir au soleil van de Fransman Jean Ferrat. Ik begrijp niet, dat wel Sonnevelds Mijn dorp (vorige week bij de Vlaamse VRT nog op de tweede plaats geëindigd in het Nederlandse Lied aller tijden ) van diezelfde Jean Ferrat nog dagelijks te horen is, maar niet Sterven in de zon. Volgens mij stammen beide liederen uit dezelfde tijd, toen Ferrat erg populair was (rond 1970) in alternatief Nederland. Vooral de laatste regel: en in het zonlicht zul je zacht om mij schreien kan ik niet met droge ogen zingen. Is de tekst van Mourir au soleil nog ergens te vinden of bestaat er nog een uitvoering van u op plaat of cd? Ik heb er een (eigen) bandopname van bezeten; die ben ik echter kwijt. Wil van Berge Henegouwen Buitenhofstraat 27, 3022 PB Rotterdam tel Jules de Corte (3) Met enorm veel plezier en herkenning volg ik de CC-columns van Gerard Cox over Jules de Corte. Ik ben vanaf 1946 bevriend geweest met Jules en trok dagelijks met hem op in ons cabaretgezelschap. Jules was ook organist van de RK kerk aan de Nassaulaan in Delft, waar ik in het koor zat. Wij maakten diverse liedjes, gingen s avonds soms een fikse wandeling maken of haalden een kroketje uit de automaat bij slager Gillemans. In zijn kamer had hij veel klokken, die na elkaar de klokslagen gaven, terwijl zijn vele vogels er nog een schepje op deden. Ook was ik bij zijn huwelijk met Mientje Verhoeven, een klasgenote van mij van de lagere school. Gerard, wat je schreef over de jaren 60 laat duidelijk zien wie Jules was. Een fijne gozer. Jammer dat hij er niet meer is, maar gelukkig wel zijn muziek. In 1965 heeft hij nog orgel gespeeld op mijn koperen bruiloft. Herman Nolman Schiedam Parkeren Graag wil ik reageren op het bericht in het Spionnetje van dinsdag 30 mei. En wel over het stukje parkeren met parkeerkaart invaliden. Ik ben al jaren in het bezit van deze parkeerkaart en woon ook al jaren in Spijkenisse. Als ik het goed lees, schrijft de spionneur dat je in Spijkenisse met deze kaart bij een parkeermeter mag staan zolang je wil. Nu daar klopt niets van! Je mag alleen bij een parkeermeter staan als je betaalt, zelfs parkeerplaatsen invaliden zijn betaalde parkeerplaatsen in Spijkenisse. Er zijn misschien vier plaatsen waar je niet hoeft te betalen. In Rotterdam betaal je nooit op een parkeerplaats invalide algemeen. Het zou heel fijn zijn als dit een landelijk besluit is. Dan weet je waar je aan toe bent. Henny de Jong, Spijkenisse E55 Ik ben Wim Friederich, geboren , in Rotterdam. Enkele nummers geleden las ik een verhaal over E55. Dat heb ik ook meegemaakt, maar op een heel andere manier dan waar die voor was. In 1950 was bij mij tbc geconstateerd. Na bijna vijf jaar in sanatorium Sonnevanck te hebben doorgebracht, kwam ik in 1955 niet geheel genezen naar huis in de Volmarijnstraat. Nadat ik op de Baan was gekeurd, besloten ze dat ik moest nakuren en dat was in het Euromastpark. Je had daar Lichthallen achter Het Noorse kerkje. Daar lagen wij met ongeveer tien personen na te kuren van 9 uur tot 17 uur, waarna we weer naar huis gingen. Ik was daar net de laatste week van de E55 en we werden erg verwend door de mensen van de E55. Melk, boter en kaas om mee te nemen naar huis, want wij waren zieke mensen. Als ik me goed herinner was er altijd iemand die zijn roes lag uit te slapen als het etenstijd was. Ik maakte hem dan wakker, maar moest daarvoor flink aan zijn bed schudden. En direct na het eten ging hij weer onder zeil. We kregen elke dag om 12 uur warm eten van een ouder echtpaar en om 13 uur moesten we weer gaan slapen tot uur. We kregen dan brood, maar niemand had honger, dus dat was vogels voeren. Vooral meeuwen, die wisten precies wanneer dat was. Boterham in de lucht gooien en de meeuwen vingen ze feilloos op. De dagen voor Kerst kwamen er wat dames het kerstverhaal vertellen en kregen we een kerstpakket. De lichthallen zijn er nog steeds, maar zijn nu van gemeentewerken, park onderhoud. W.H. Friederich, Zwanensingel CG Capelle a/d IJssel Goeie dokter Ik heb meer dan 30 jaar nekklachten gehad en daarvoor duizenden paracetamollen gebruikt. Wij woonden in de Hoeksewaard. Ik kwam via de dokter terecht bij de gyropracticer, kreeg manuele therapie en sesamtherapie, liep bij de homeopaat en als laatste bij de acupuncturist. Dit laatste werkte tijdelijk. Een groot geluk was dat we vorig jaar naar Rotterdam zijn verhuisd. Daar kwam ik bij dokter Bouma, die mij direct doorstuurde naar de pijnbestrijder in het Ikaziaziekenhuis. Deze stuurde mij eerst naar een fysiopaat, de heer Bouman in bejaardenhuis Simeon en Anna (Zuidplein). Na ongeveer een uur was de dader gevonden en behandeld. Het is nu zeven maanden geleden en ik heb nooit meer een pil geslikt. In plaats van twee- à driemaal per week pillen te slikken, kon ik weer gewoon naar verjaardagen en met vakantie. Er bestaan toch nog goeie dokters en fysio s! Ik ben heel blij ze gevonden te hebben. A.Visser Het Bourgondische hof Vakantie aan het strand Ik ben met mijn broer Piet in 1939 ook drie weken met de Rotterdamse Vakantieschool (RVS) naar Hoek van Holland geweest. Ik kan mij de strenge leiding en de kale lange houten tafels op schragen onder een tentafdak nog goed herinneren. We deden spelletjes in de duinen of de bosjes en gingen naar zee. Dat bleef bij pootje baden, want een zwembroek had je niet. Sommigen waagden zich alleen met onderbroek in zee. Je had blijvers die vier dagen overbleven, en trekkers, die elke dag naar huis gingen. Wij kregen vaak boterhammen met gebakken ei mee. Een lekkernij die wij met veel trek en een flesje melk verorberden. Van mijn oudere broers begreep ik dat wij boften dat we met de trein naar Hoek van Holland gingen. Zij gingen nog met de boot en dat betekende een saaie vaartocht van twee uur. Ik ben mijn ouders nog dankbaar dat ze ons meestuurden. Ik meen voor een kwartje per week en als het geld er niet was, mocht je tóch mee. Na drie weken waren we, bruin verbrand en gezond van de zeelucht, augustus doorgekomen en gingen we met plezier weer naar school. Leen van der Knaap Barendrecht Klikgebit, dé oplossing voor een loszittende prothese - Volledige vergoeding via basis en aanvullende verzekering - Kunstgebit op implantaten (KLIKGEBIT) - Nieuwe prothese op maat gemaakt - Reparaties en aanpassingen aan bestaande prothese Nabij Ambachtsplein / metrostation Ambachtsland / Bus 37 voor de deur Advies, reparaties, onderhoud en installaties I&P Computerservice VOOR UW COMPUTERPROBLEMEN TELEFOON: MOBIEL: (OOK S AVONDS EN WEEKEND) NO CURE,NO PAY / info@inpc.nl U heeft al een abonnement voor 49,90 p/jaar Vrijblijvend advies Zevenkampsering HG Rotterdam Zevenkamp Telefoon H ONDENTRIMSTER Johan Huizingastraat WN Rotterdam Zevenkamp Telefoon Rijksgediplomeerd sinds 1981 Gratis oor- en nagelbehandeling Eventueel halen en brengen Een abonnement op De Oud-Rotterdammer! Wat moet u doen? Maak voor een abonnement op de mooiste krant van Rotterdam 49,90 Euro over op giro t.n.v. De Oud-Rotterdammer o.v.v. abonnement. Vergeet niet uw adresgegevens te vermelden!

3 De Oud Rotterdammer - - Krant voor de 50-plusser Dinsdag 13 juni 2006 pagina 3 De opening van Boulevard Zuid Zo af en toe komen wij er even terug. Met de intercity vanuit Zuid-Limburg. Toch altijd nog een kleine drie uur reizen van de plaats waar wij nu al langer wonen dan wij ooit in ons Rotterdam hebben gewoond, drie uur heen én drie uur terug. Vroeger wilden we nog wel eens logeren in een hotelletje op de hoek van de Beijerlandselaan met vanaf het nostalgische balkonnetje uitzicht op Colosseum en het geboortehuis van mijn man, boven Broadway, de ijssalon, naast fotograaf Bleuzé, die later onze trouwfoto s zou maken. Maar sinds wij daar s nachts door de brommers van de nieuwste generatie Rotterdammers uit onze slaap worden gehouden kiezen we steeds vaker voor een dagretour met vrij reizen, want wij zijn 60 +ers. - Feest bij de opening van Boulevard Zuid - Donderdag waren we er weer eens om in De Maagd van Holland naar de accordeonisten te gaan luisteren en op de Oude Binnenweg een paar ouderwetse cafés aan te doen. Die accordeonisten komen al zeker veertig jaar op de eerste donderdag van de maand bij elkaar om samen of om de beurt de sterren van de hemel te spelen. Het vreemde is dat ik dat niet wist toen ik nog in de Maasstad woonde. Jammer! Een enkele keer leen ik een instrument van een van de anderen en speel mijn deuntje mee. Ik leerde spelen bij piano/accordeonleraar H. Kunst op de Pleinweg en vormde met mijn grote broer, Wim, een duo. Vaak ook waren wij een trio, als hij weer eens een nieuw maatje had gevonden. Een jongen van zijn eigen leeftijd, die langer en beter speelde dan wij of goed kon improviseren. Sinterklaas Onze vader is met zijn twee meter lengte voor zover ik weet - lange tijd de grootste politieman van de stad geweest. En zéker van Zuid, waar hij brigadier was op het bureau Sandelingenplein. In de Kuip liep hij altijd voorop als de sterrenploeg ging spelen. In mijn jeugd was er namelijk nog geen spelerstunnel en met zijn imposante gestalte baande hij een weg voor voetbalhelden als Coentje Moulijn en vele andere grootheden. Onze vader was ook jaren en jaren Sinterklaas op de scholen in Vreewijk en voor de politiekinderen. Ik herinner mij bovendien gevaarlijke boottochtjes bij stormweer met de Heen en Weer van de Spido van de Parklaan naar Katendrecht, waar de Goedheiligman met zijn drie Pieten, mijn broer, zijn vriend Herman H. en ik, het kleine zusje, werd rondgereden in een heuse calèche. Wij strooiden zakkenvol Van Melle s toffees, terwijl wij door de Katendrechtse straten reden en mijn diverse neefjes net als ik rond de 10, 11 jaar renden naast de koets om zoveel mogelijk snoepjes op te vangen. De Sint gunde de kinderen van zijn broers en hun vriendjes best een voorraadje snoep, maar ze moesten er wél wat voor doen! Na de rijtoer gingen wij het wijkgebouw binnen waar drie of vier verschillende bijeenkomsten waren met Sint en zijn accordeonspelende Pieten. Voor de jongste, de grotere en uiteindelijk voor de oudste jeugd. Dat waren nog eens tijden! De Heiligman heeft zijn staf doorgegeven aan zijn enige zoon, Wim, en die gaf de mijter weer aan zijn jongste zoon, Albert, die al jaren de stads-sint is van Zoetermeer. De geschiedenis herhaalt zich. Boulevard Zuid Mijn vader werd ook vaak gefotografeerd door fotojournalisten. Eén van hen won een prijs met een foto van mijn in uniform rokende pa, in de actie: Ook al aan de sigaar? genomen op de Boulevard Zuid. In die omgeving ben ik opgegroeid. Geboren in juli 1944 in de kraamkliniek aan het Putseplein, en tot mijn huwelijk in 1968 wonend op de Hillevliet 62B. Op de foto ziet u in het midden mijn vader staan op 24 oktober 1953 tijdens het bescheiden bloemencorso ter gelegenheid van de opening van diezelfde Boulevard Zuid. Cora M.S. Okhuizen - Zuurveld Zuid-Limburg c foto burosolo.nl CCtje Vader C ox C olumn Vader weet je nog hoe of we door de polder zijn gegaan Grote man met kleine jongen aan de hand Ik moest mee, we gingen kijken, de natuur kleedde zich aan Het was Mei en licht en vrolijk was het land. En je leerde me de vogels, we bekeken ieder blad En je zei me waar te kijken in het veld Ik wist zeker dat er niemand in de buurt een vader had Die z n zoon zoveel geheimen had verteld. Vader weet je nog hoe of je op een nacht bent doodgegaan Oude man met grote jongen aan de hand. Maar je schonk me alle schatten die je zoal had vergaard Zodat er niet eens zoveel gestorven is Want ik heb ze allemaal nog, en er nieuwe bij gespaard Nu de zoon de vader zelf geworden is Fragmenten uit een prachtig liedje van Peter Blanker. Kennelijk zijn wij allemaal terdege met onze (dode) vaders bezig, denk aan de liedjes van Robert Long en Stef Bos. En niet te vergeten dat van Andre van Duin, over zijn vader zijn allergrootste fan. (De vader van Peter Blanker was trouwens een bijzonder aardige man.) s Morgens moet ik meteen na het opstaan al aan mijn vader denken, want als ik in de spiegel kijk zie ik hoe langer hoe meer die ouwe kop van hem die me aanstaart. En hij heeft me geleerd me te scheren natuurlijk, dus hoor ik zijn aanwijzingen goed inzepen (al hoeft dat niet meer met de kwast) niet te veel drukken, het scheermes zelf het werk laten doen. n Blokje aluin heb ik nog altijd maar ik gebruik het niet meer. Zelf had ie in ons keukentje op de Bree aan een spijker een half kapot spiegeltje hangen, en op het gasstel stond kokend heet water in een mess-tin uit de mobilisatie die hij als scheerbakje gebruikte. Het gillette-mesje moest voorzichtig uit het apparaat worden gehaald en sekuur worden afgedroogd, anders ging het roesten en het moest de hele week worden gebruikt. (Ik had laatst een aanval van prijsbewustheid: Weet u dat 1 scheermesje vandaag de dag in oud geld n KNAAK kost?) Mijn vader heeft zich zijn hele leven kapot gewerkt. Dat was de wederopbouwgeneratie, die wist niet beter. In de haven, altijd de late nacht, als het kon drie taken, zodat het zoveel mogelijk opbracht. Zijn drie kinderen moesten doorleren. Op z n fietsie, door weer en wind, ik heb er eens het liedje Talliemann over geschreven. Trots was ie als ik met vrienden hem kwam opzoeken en hij zo n schip kon laten zien; ik weet nog hoe duizelingwekkend diep zo n ruim was waar je in keek. s Zondagsmorgens stond ie vroeg op, dan had ie het rijk alleen, braadde kaantjes en draaide zijn klassieke platen, Beethoven en Finlandia van Sibelius. In de oorlog zat ie bij de Ondergrondse, wat ik niet mocht weten want n kind praat onbewust snel zijn mond voor bij. Maar ik wist het toch wel. Drie dagen na de Bevrijding zei hij het Verzet vaarwel: Nu zit iedereen bij de Ondergrondse. Dat waren die melkmuilen die op vrachtwagens door de stad toerden en bij iedere straathoek in de lucht schoten. Toen was het niet meer gevaarlijk de held uit te hangen. Hij heeft nog jarenlang twee achterover gedrukte stenguns in zijn werkhok bewaard. Mijn vader was een motorgek. Hij had voor de oorlog een Norton, en de oudste broer van mijn moeder een FN, daar reden ze mee naar de TT in Assen, en, vertelde mijn moeder, dan gingen ze met losse handen door de bocht. Als ik naar de Motorraces kijk, en zie hoe die tegenwoordig majestueus in beeld worden gebracht, dan wou ik dat mijn vader dat had kunnen zien. Hij zou gek worden van enthousiasme bij de kapriolen van Rossi en zijn kompanen. Dan denk ik dat ie naast me zit op de bank, en dan zie ik zijn opgewonden grijze kop, en dan kijk ik naar hem en dan is ie anderhalf jaar jonger dan ik.

4 Pagina 4 Dinsdag 13 juni 2006 De Oud Rotterdammer - - Krant voor de 50-plusser n goed kunstgebit? Voor ons geen kunst! Bij Tandprothetisch Centrum FairDent bent u verzekerd van een perfect passende prothese. Op maat gemaakt. En met optimaal gebruikscomfort. Voor zowel een nieuwe (lichtgewicht) prothese als aanpassingen aan uw bestaande prothese bent u bij ons aan het goede adres. Lengweg 80, Hoogvliet Maandag - vrijdag 9-17 uur Tel Leren meubels spuiten Als uw leren stoel of bankstel nog lekker zit maar er niet lekker meer uitziet kunt u een keuze maken: Nieuw kopen of laten spuiten. Ukunt een dag gaan winkelen of u belt Marco Leer en vraagt wat het kost om uw comfortabele bankstel een facelift te geven. Bel voor een prijsopgave ECONOLOGISCH DE BESTE Marco Leer B.V., Nijverheidsweg 31, 3274 KJ Heinenoord,Telefoon: NIEUW & OCCASIONS CiTO houdt u MOBIEL ZONDER AUTORIJBEWIJS COMFORTABEL RIJDEN met bromfiets certificaat. Als u geboren bent voor is theorie-examen niet nodig. Aflevering bij u thuis. Een LIGIER 45-KM WAGEN is er v.a ,- Klaverbaan 62, CiTO Capelle a/d IJssel Subaru en Ligier Dealer Tel LIGIER X-TOO Belastinghulp voor iedereen! tel info@fiscoop.nl Boek Rob Babyboomer (ISBN ) Prettig vlot geschreven sfeervol tijdsbeeld van de periode 1945 tot heden van de geboren Rotterdammer Robert van Leeuwen. Alleen voor de lezers van dit blad blijvende aanbieding 13,95 incl. verzendkosten, te storten op gironr t.n.v. EGO -Barendrecht- Uitgevers te Barendrecht. Moet U gelezen hebben! Ook een leuk cadeau voor Uw familie in het buitenland. Voor meer informatie: EGO -Barendrecht Uitgevers Fiscoop zomeraanbieding voor lezers van de Oud Rotterdammer!!! 65 jaar geweest? Geen aangifte inkomstenbelasting gedaan? Laat nu uitrekenen of u toch geld krijgt. Tussen 1 en 15 juli geen voorrijkosten bij inlevering van deze advertentie. Voor 24,95 per jaar verzorgt Fiscoop uw aangifte. Grijp uw kans. Klavecimbelweg ND Barendrecht Rouwkamers voor permanent bezoek 24 uur per dag Al meer dan 50 jaar een begrip in de regio Begrafenissen en crematies Rotterdam e.o. Dag en nacht bereikbaar (24 u p/d) Kamerlingh Onnesweg 50, 3068 JR Rotterdam UITVAARTVERZORGING VAN MOURIK BV MEUBELSTOFFERDERS INTERIEURADVISEURS Ambachtelijke meubelstoffeerderij Leerspecialist Antiekrestauratie Interieuradviseurs MIEDEMA & ZN.+ HENK DE JONG Mag ik mij even voorstellen mijn naam is Henk de Jong. Ik ben samen met mijn twee zoons een klein maar knus bedrijf begonnen in Rotterdam. Na ruim 25 jaar in diverse landen te hebben gewerkt als in meubelstoffeerder/ontwerper en restauranteur (o.a. in Engeland, Italie en Frankrijk), ben ik weer terug op eigen bodem. Samen met mijn twee zoons, die zelf ook ruime ervaring hebben in stoffering en leerbewerking, ben ik bewust een klein bedrijf begonnen, zodat wij nog de ouderwetse kwaliteit en service kunnen bieden zoals het vroeger was. Tevens verzorgen wij ook complete verhuizingen voor senioren, want na jaren van land naar land te zijn verhuist weten wij hoeveel zorgen en ongemak dit met zich meebrengt, wij hebben daar ruime ervaring in. Bij ons staat goede kwaliteit en service op de eerste plaats, en heten wij u van harte welkom in onze winkel met open werkplaats. De koffie staat voor u klaar. Stoffeerwerk Kwaliteit kent geen tijd, wél een adres! Wij stofferen al uw eetkamerstoelen, oorfauteuils, bankstellen en sofa s. Wij zijn gespecialiseerd in Artifort, Leolux, Rolf benz, Pander en Oisterwijk meubelen. Ook kunnen wij uw stoelen of bankstellen voorzien van nieuwe vullingen. Zit of ligt u slecht vanwege lichamelijke klachten dan kunnen wij u helpen. Met een vulling aan uw houding aangepast, voor een perfect comfort. Leerbewerking Wij kunnen diverse leer reparaties verrichten, o.a. stiknaden, uitgerekt leer innemen, gedeeltelijk vernieuwen van leren banken of stoelen, en leer opnieuw inkleuren, dit is alleen mogelijk in dezelfde kleur van het leer. Uiteraard stofferen wij ook uw stoelen en/of bankstellen met het beste kwaliteit leer. Ook reparaties en inkleuren van Chesterfield. Restauratiewerk Bij ons kunt u ook terecht voor het restaureren, verstevigen en lijmen (Met beenderen lijm) van alle soorten antieke kasten, kabinetten, bureaus, stoelen en tafels. Ook kunnen wij antieke meubels voorzien van nieuwe was en/of politoerlagen. Hebt u last van houtworm? Wij kunnen dit voor u verhelpen! Hebt u stoelen met biezen of rieten zittingen die kapot of beschadigd zijn, dan kunnen wij die gedeeltelijk of geheel vernieuwen. Dit gebeurt op een ouderwetse en handmatige manier. Senioren verhuizingen Wij bieden u een unieke service van seniorenverhuizingen aan. Desgewenst hoeft u zelf niets te doen, wij kunnen alles voor u verzorgen, zoals: het inpakken van alle spullen, het oude huis bezemschoon maken, en alle gaten en kieren wegwerken. Het nieuwe huis compleet schoonmaken, spullen uitpakken en plaatsen. Het ophangen van schilderijen, klokken enz. het aansluiten van alle electrische apparatuur. Ook hebben wij een samenwerkingsverband met twee erkende bedrijven voor het verzorgen van vloerbedekking, gordijnen en behangwerk. Dit alles wordt met de grootste zorg gedaan. Ook kunt u een gedeelte zelf doen, dat drukt natuurlijk de kosten. 6 standaardpunten van Henk de Jong * Gratis halen en brengen * Altijd vijf jaar garantie * Grote collecties stof en leer * Uitsluitend beste kwaliteit materiaal * Service en kwaliteit * Geen aanbetaling Wij komen voor een vrijblijvende prijsopgaaf bij u thuis, dit is uiteraard geheel kosteloos. Of kom even langs in onze winkel Kleiweg 135 (Hillegersberg) Telefoon Openingstijden: Maandag - gesloten - Dinsdag t/m vrijdag : uur tot uur - Zaterdag van uur tot uur.

5 De Oud Rotterdammer - - Krant voor de 50-plusser Dinsdag 13 juni 2006 pagina 5 Waar was dat nou? Oplossing Waar was dat nou 14 Mocht ik in de vorige krant vermelden, dat foto s in de RiBcollectie veelal de naam van de fotograaf ontberen, prompt kreeg ik een brief van de heer H.M. Mertens uit Nieuwerkerk aan den IJssel. Hij schreef me, dat hij op 17 augustus 1961 op het Burgemeester Hoffmanplein had gestaan, om de uit de Leliestraat komende lijn 9 te fotograferen. Zijn hobby zag hij nu als Waar was dat noufoto in De Oud Rotterdammer staan. Hij stelt het op prijs indien zijn naam als maker wordt vermeld; k hoop dat het nu in orde is. Het aantal goede oplossingen liep tegen de 200 aan, maar de foute inzenders deden deze keer ook erg hun best. Als meest gemaakte fout kwam de Pijperstraat in Crooswijk naar voren. Dat deze straat al eerder in een raadfoto mocht optreden, vergeten we even. Maar wat een lijn 9 in Crooswijk heeft te zoeken op weg naar de Lange Hilleweg, ontgaat mijn Rotterdamse kennis. Ook de Polderlaan en straat werden genoemd door echte Zuiderlingen; ik weet echter als Delfshavenaartje niets van een tram in de Polderstraat. Zelfs de Kootsekade behoorde tot de foute inzendingen. De vele herinneringen aan de geopende Koninginnebrug en het daaraan gekoppelde rondrijden van de zuidtrams op het Noordereiland, ontlopen elkaar weinig tot niets. Ed de Bruijn (Rotterdam) dook in Weet je nog... zijn geheugen en produceerde een stukje tekst, dat ik graag in z n geheel overneem. Excuses aan al die andere inzenders, die zelfs nu hun naam niet zien. Maar ik ben er zeker van, dat iedere 50plus-lezer Ed de Bruijn begrijpt: Graag stond ik als jongetje links vooraan in de tram naast de bestuurder. Je vond het echt schitterend, als je op zo n extra Noordereiland-rondrit getrakteerd werd. Daar genoot ik toen al echt van, het was ook in die jaren al eigenlijk on-rotterdams om met een tram door zulk een smalle straten te rijden. OK, er waren ook een Goudserijweg, een Havenstraat en een Scheepstimmermanlaan, maar deze trams kwamen ook langs de TOEN Nieuwe opgave haven! Prachtig toch! Met de lijnen 2 of 12 was je eerder al via de Boompjes of, met de lijnen 3 of 9, via het Bolwerk óók langs de Maas gereden. Natuurlijk stelde niet iedereen het rondje Noordereiland op prijs. Op de Blaak (heel lang na de oorlog nog Vischmarkt genoemd) riepen de conducteurs het al vanaf het middenbalkon: Vlug instappen, dan halen we de brug nog. Iedereen deed wel wat er gevraagd werd, groen licht werd getrokken en dan snel optrekkend, richting bruggen. Als de bestuurder op rijcontact 10 over de Willemsbrug sjeesde en de Van der Takstraat indaverde, hoorde je bij de stroomonderbreker ter hoogte van het Burg. Hoffmanplein de trammotoren gieren. Dit geluid was mooier dan het beste concert van het Rotterdams Philharmonisch Orkest, nog klinkt het vaak in m n oren. Iedereen zag je denken Halen we de brug nog? Naar mijn idee stond iedereen voorin, inclusief de bestuurder, wat naar voren gebogen. Het wekte de indruk alsof de tram nog sneller ging. Als we het gehaald hadden, hoorde je niet alleen de gierende motoren, maar ook het gebonk als de tram over de wissels reed. Een hou-je-vast klonk uit de mond van de conducteur, vlak voor de tram een korte zwiep naar rechts maakte om de verkeerszuil op de NU kruising met de Prins Hendrikkade te omzeilen. Het gedaver van de tramwielen op beide brughelften, werd overstemd door het gejank van de hefbrugsirene. Gelijktijdig klonken de elektrische bellen van de verkeersbrug en sprongen de rode lampen aan. Op het Stieltjesplein keken de passagiers elkaar tevreden aan: We hebben het gered! Uit de hoge hoed kwamen, buiten het konijn, de namen van Leo en Els Hengstmengel. Zij zonden hun oplossing via Internet, maar De Oud Rotterdammer wil graag de gewonnen attentie per gewone post toezenden. Daarom de uitnodiging aan Els en Leo om even hun adres aan Waar was dat nou te mailen. De combinatie tram en (verdwenen) stadsbeeld doet het goed in deze rubriek. Deze keer een foto, waarop de tram wel heel duidelijk aan de verkeerde kant van de straat rijdt. We zien ook een Euromast zonder Spacetower, dus moet het op de rechter Maasoever zijn. Momenteel rijdt het verkeer daar op 2 x 2 rijbanen, terwijl de tram een eigen traject heeft. Verdikkeme, waar was dat nou? Oplossingen via de post verzenden vóór 26 juni 2006 naar Waar was dat nou? Sint Jobsweg 22e, 3024 EJ Rotterdam Via Internet gaat het sneller en gemakkelijker. De inzenddatum is gelijk, het adres luidt: waarwasdatnou@xs4all.nl Ik kijk uit naar de herinneringen, anekdotes of andere bijzonderheden. Voor de uitgelote inzender van de goede oplossing wacht een leuke Rotterdamse attentie. Gezelligheid kende geen tijd in de Afrikaanderwijk Vaak ga ik in gedachten terug naar de Pretorialaan waar ik ben geboren. Een prachtige laan met winkels en in het midden een plein, waar je soms het geluid van de stoomtrein hoorde. Op dat plein heb ik fietsen, tollen, touwtje springen en rolschaatsen geleerd en het was een luxe toen het werd geasfalteerd. In de honingtijd stond er ter hoogte van drogisterij Van Trigt een honingkraam, waarvoor mijn vader menig keer in de rij stond. In de winkels kende iedereen elkaar. Was je iets vergeten, dan vond niemand het een probleem als je s avonds nog even aanbelde. Je kon toen s avonds nog gerust je deur opendoen. Nu zitten er overal extra sloten op de deur, maar toen had je een loper die op elke huisdeur paste. Op de markt aan de Maashaven hoorde je de vrolijke klanken van de orgelman. Op zaterdag haalde je voor tien cent een zak lekkere patat bij Van Klaveren. Wie herinnert zich niet Theo, de bloemenkoopman, die z n VW-bus helemaal versierde als Feijenoord gewonnen had. Tegenover hem stond de bananenkoopman, die er samen met Theo altijd een mooi schouwspel van maakte. Zij raasden en tierden tegen elkaar en verkochten ondertussen hun waar. Met Koninginnedag was de wielerronde, georganiseerd door WBR, zeer populair en was er kermis op het Afrikaanderplein. Het was een gezellige tijd rond de Pretorialaan. Mijn ouderlijk huis staat er niet meer, maar de herinneringen aan die jaren blijven en zijn van onschatbare waarde. Mevr. M. Verhoogh Barendrecht