14448/1/14 REV 1 cle/roe/mt JUR

Transcriptie

1 Raad van de Europese Unie Brussel, 20 november 2014 (OR. fr) Interinstitutioneel dossier: 2011/0901B (COD) 14448/1/14 REV 1 BEGELEIDENDE NOTA van: ingekomen: 13 oktober 2014 aan: Betreft: 733 COUR 41 INST 521 CODEC 2044 De heer V. Skouris, president van het Hof van Justitie van de Europese Unie De heer Stefano Sannino, ambassadeur, voorzitter van het Coreper Antwoord van het Hof van Justitie op het verzoek van het voorzitterschap om nieuwe voorstellen te presenteren betreffende de nadere regelingen voor een verhoging van het aantal rechters bij het Gerecht van de Europese Unie Voor de delegaties gaat hierbij een nieuw voorstel van het Hof van Justitie betreffende de verhoging van het aantal rechters bij het Gerecht van de Europese Unie, toegezonden per brief van de heer Vassilios Skouris, president van het Hof van Justitie, aan de heer Stefano Sannino, voorzitter van het Coreper. Het voorstel van het Hof van Justitie gaat vergezeld van een motivering en een financieel memorandum waarin de geraamde kosten van versterking van het Gerecht worden uiteengezet /1/14 REV 1 cle/roe/mt

2 HOF VAN JUSTITIE VAN DE Luxemburg, 13 oktober 2014 EUROPESE UNIE De President Z. E. de heer Stefano SANNINO Hamerstraat 5-11 B-1000 Brussel Uw ref.: 8433 Excellentie, Bijgaand treft u het antwoord van het Hof van Justitie op uw brief van 3 september jl. aan. Daarin geeft u het Hof in overweging om nieuwe voorstellen te doen ter facilitering van de taak om binnen de Raad overeenstemming te bereiken over de wijze waarop het aantal rechters van het Gerecht van de Europese Unie kan worden verhoogd. Het voorstel gaat vergezeld van een argumentatie en een kostenraming voor de versterking van het Gerecht. De drie documenten zijn in alle talen vertaald. Met het oog op de voortzetting van ons overleg zend ik deze documenten tevens aan de heer Freddy Drexler, juridisch adviseur bij het Europees Parlement, en de heer Luis Romero Requena, directeur-generaal van de Juridische Dienst van de Europese Commissie. Hoogachtend, Vassilios SKOURIS C.c.: De heer Drexler, juridisch adviseur bij het Europees Parlement De heer Requena, directeur-generaal van de Juridische Dienst van de Europese Commissie Hof van Justitie van Boulevard K. Adenauer Tel. (+352) de Europese Unie L-2925 Luxemburg Fax (+352) /1/14 REV 1 cle/roe/mt 1

3 СЪД НА ЕВРОПЕЙСКИЯ СЪЮЗ TRIBUNAL DE JUSTICIA DE LA UNIÓN EUROPEA SOUDNÍ DVŮR EVROPSKÉ UNIE DEN EUROPÆISKE UNIONS DOMSTOL GERICHTSHOF DER EUROPÄISCHEN UNION EUROOPA LIIDU KOHUS ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ COURT OF JUSTICE OF THE EUROPEAN UNION COUR DE JUSTICE DE L'UNION EUROPÉENNE CÚIRT BHREITHIÚNAIS AN AONTAIS EORPAIGH SUD EUROPSKE UNIJE CORTE DI GIUSTIZIA DELL'UNIONE EUROPEA EIROPAS SAVIENĪBAS TIESA EUROPOS SĄJUNGOS TEISINGUMO TEISMAS AZ EURÓPAI UNIÓ BÍRÓSÁGA IL-QORTI TAL-ĠUSTIZZJA TAL-UNJONI EWROPEA HOF VAN JUSTITIE VAN DE EUROPESE UNIE TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI UNII EUROPEJSKIEJ TRIBUNAL DE JUSTIÇA DA UNIÃO EUROPEIA CURTEA DE JUSTIȚIE A UNIUNII EUROPENE SÚDNY DVOR EURÓPSKEJ ÚNIE SODIŠČE EVROPSKE UNIJE EUROOPAN UNIONIN TUOMIOISTUIN EUROPEISKA UNIONENS DOMSTOL Antwoord op de uitnodiging van het Italiaans voorzitterschap van de Raad om nieuwe voorstellen in te dienen ter facilitering van de taak om binnen de Raad overeenstemming te bereiken over de wijze waarop het aantal rechters in het Gerecht van de Unie kan worden verhoogd Het Hof dankt het Italiaans voorzitterschap van de Raad voor het initiatief dat het bij brief van 3 september 2014 heeft genomen om nieuwe suggesties in te winnen over de wijze waarop het aantal rechters in het Gerecht van de Unie kan worden verhoogd. I. Context van de huidige situatie De verhoging van het aantal rechters in het Gerecht maakt deel uit van het wetgevingsinitiatief dat strekt tot herziening van het statuut van het Hof van Justitie van de Europese Unie, dat het Hof van Justitie op 28 maart 2011 aan de Uniewetgever heeft voorgelegd. Na een positief advies van de Commissie is deze verhoging door het Parlement goedgekeurd in eerste lezing. Hoewel binnen de Raad een principeakkoord kan worden geconstateerd, zijn er echter verschillen van inzicht over de wijze waarop de aanvullende rechters moeten worden aangewezen, die nog niet konden worden overbrugd. Wat dat laatste punt aangaat, is het Griekse voorzitterschap van de Raad van het eerste semester van 2014 tot de conclusie gekomen dat, wanneer het Hof andere opties zou willen overwegen, enige oplossing die een kleiner aantal rechters dan het aantal lidstaten omvat, waardoor een keuze tussen lidstaten zou moeten worden gemaakt, op dezelfde problemen zou stuiten als die welke de laatste jaren hebben verhinderd dat binnen de Raad een akkoord kon worden bereikt. Overigens zijn er tussen de zojuist omschreven situatie en de moeilijkheden waarop de Raad de afgelopen tijd een aantal malen is gestoten bij de benoeming van de rechters in het Gerecht voor ambtenarenzaken (GVA), gelijkenissen te zien. Zowel het afgelopen jaar als dit jaar heeft de noodzaak om keuzes te maken, gezien het beperkt aantal posten dat als gevolg van de kleine omvang van dit Gerecht moest worden bezet en de wens om de beginselen van stabiliteit en rotatie met elkaar in evenwicht te brengen, geleid tot lange en lastige debatten. Dit heeft zelfs 14448/1/14 REV 1 cle/roe/mt 2

4 een zodanig punt bereikt dat de benoemingen die voor 30 september 2014 moesten plaatsvinden, na de afloop van het mandaat van twee rechters van het GVA, waaronder zijn president, nog steeds niet zijn geschied. De negatieve weerslag van deze impasse op de goede werking van deze rechterlijke instantie, is nu reeds merkbaar, aangezien het in het licht van de onzekerheid over de samenstelling ervan haast onmogelijk is om de daarbij aangebrachte zaken efficiënt te beheren. Wat de werklast van het Gerecht betreft, is de situatie nog verergerd ten opzichte van het tijdstip waarop het wetgevingsinitiatief van het Hof van Justitie is ingediend. Terwijl op die datum het aantal bij het Gerecht aanhangige zaken ongeveer 1300 bedroeg, zal dit cijfer binnenkort op 1600 zaken uitkomen, hetgeen overigens het dubbele is van het aantal zaken dat hij het Hof aanhangig is. Het cijfer van de bij het Gerecht aanhangig gemaakte zaken, dat 636 in 2010 en 722 en 2011 was, zal in 2014 waarschijnlijk uitkomen op duizend zaken. Opgemerkt moet voorts worden dat de eerste beroepen tot schadevergoeding na de vaststelling van het Hof dat het Gerecht de redelijke termijn had geschonden, inmiddels zijn ingesteld (T-479/14, Kendrion/Hof van Justitie van de Europese Unie; T-577/14, Gascogne Sack Deutschland GmbH en Gascogne/ Hof van Justitie van de Europese Unie). In andere zaken die thans bij het Hof aanhangig zijn, is door de verzoekende partijen aangevoerd dat het Gerecht zijn plicht om binnen redelijke termijn uitspraak te doen, heeft geschonden. In alle deze zaken tezamen genomen, waaronder die welke zich nog in de precontentieuze fase bevinden (indiening van een verzoek om schadevergoeding bij het Hof en/of de Commissie), wordt schade ten belope van bijna 20 miljoen EUR aan de orde gesteld. II. Voorstel om het aantal rechters in het Gerecht in drie stappen te verdubbelen en de rechtspreking over ambtenarenzaken van de Unie in eerste aanleg daarnaar over te hevelen In die omstandigheden meent het Hof van Justitie dat een verhoging van het aantal rechters in het Gerecht moet verlopen op een wijze die de gerechtelijke capaciteit van het Gerecht op zeer korte termijn kan versterken, om het in staat te stellen om snel en aanzienlijk de procesduur te verkorten en de achterstand aan aanhangige zaken weg te werken. Daarom stelt het Hof van Justitie voor om het aantal rechters in het Gerecht op twee per lidstaat te brengen, waarbij die uitbreiding gefaseerd wordt doorgevoerd om ervoor te zorgen dat er een parallel is tussen de ontwikkeling van het aantal bij die rechterlijke instantie aanhangig gemaakte zaken en de overheveling naar het Gerecht van de ambtenarenzaken van de Unie in eerste aanleg /1/14 REV 1 cle/roe/mt 3

5 Dit voorstel komt dus niet alleen tegemoet aan de onmiddellijke behoeften van het Gerecht. Het is ook bedoeld, doordat het voor een langere termijn geldt, als structureel en duurzaam antwoord op de problemen, aangezien daarmee de kwestie van de behandeling van de bij het Gerecht aangebrachte zaken voor langere tijd kan worden geregeld, door deze rechterlijke instantie in staat te stellen om het hoofd te bieden aan de te voorziene verhoging van zijn werklast. De eerste stap is een uitbreiding van het aantal rechters in het Gerecht met twaalf, waardoor dit onmiddellijk de versterking krijgt die het zo dringend nodig heeft. Dit cijfer, dat overeenstemt met het aanvankelijk in 2011 voorgestelde cijfer, wordt meer dan ooit gerechtvaardigd door de ontwikkeling van de werklast bij het Gerecht en zal niet de kosten overstijgen die reeds in dat verband waren voorzien in het kader van het wetgevingsinitiatief van 2011, die in beginsel reeds zijn goedgekeurd door de Uniewetgever. De tweede stap is een uitbreiding van het aantal rechters in het Gerecht met zeven. Deze omvat de overheveling van de ambtenarenzaken van de Unie in eerste aanleg naar het Gerecht. Deze zou in 2016 (jaar van de gedeeltelijke vervanging van het Gerecht) kunnen plaatsvinden op grond van een wetgevingsinitiatief in die zin dat door het Hof van Justitie wordt uitgewerkt. De lidstaten waarvan een onderdaan het ambt van rechter in het GVA uitoefent, zullen de mogelijkheid krijgen om deze voor benoeming als rechter in het Gerecht voor te dragen, vooropgesteld dat zij niet aan de eerste stap hebben deelgenomen. De derde stap is een uitbreiding van het aantal rechters in het Gerecht met negen, die zou samenvallen met de gedeeltelijke vervanging van het Gerecht in Het onderhavige voorstel is voorwerp van interne discussie geweest, eerst met de president en de vicepresident van het Gerecht en de president van het GVA. Vervolgens heeft de algemene vergadering van het Hof het goedgekeurd en heeft de voltallige vergadering van het GVA daarover een positief advies uitgebracht, terwijl de voltallige vergadering van het Gerecht zijn voorkeur te kennen heeft gegeven voor de invoering van een gespecialiseerde rechtbank voor merken en voor het behoud van de status-quo wat het GVA betreft, waarna de president en de vicepresident van het Hof, die voor een speciale voltallige vergadering van het Gerecht waren uitgenodigd, aan de leden van het Gerecht hebben kunnen toelichten waarom het Hof tot het onderhavige voorstel overgaat. In die omstandigheden hoopt het Hof dat zijn voorstel op zo kort mogelijke termijn positief kan worden ontvangen door de wetgever van de Unie /1/14 REV 1 cle/roe/mt 4

6 СЪД НА ЕВРОПЕЙСКИЯ СЪЮЗ TRIBUNAL DE JUSTICIA DE LA UNIÓN EUROPEA SOUDNÍ DVŮR EVROPSKÉ UNIE DEN EUROPÆISKE UNIONS DOMSTOL GERICHTSHOF DER EUROPÄISCHEN UNION EUROOPA LIIDU KOHUS ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ COURT OF JUSTICE OF THE EUROPEAN UNION COUR DE JUSTICE DE L'UNION EUROPÉENNE CÚIRT BHREITHIÚNAIS AN AONTAIS EORPAIGH SUD EUROPSKE UNIJE CORTE DI GIUSTIZIA DELL'UNIONE EUROPEA Argumentatie EIROPAS SAVIENĪBAS TIESA EUROPOS SĄJUNGOS TEISINGUMO TEISMAS AZ EURÓPAI UNIÓ BÍRÓSÁGA IL-QORTI TAL-ĠUSTIZZJA TAL-UNJONI EWROPEA HOF VAN JUSTITIE VAN DE EUROPESE UNIE TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI UNII EUROPEJSKIEJ TRIBUNAL DE JUSTIÇA DA UNIÃO EUROPEIA CURTEA DE JUSTIȚIE A UNIUNII EUROPENE SÚDNY DVOR EURÓPSKEJ ÚNIE SODIŠČE EVROPSKE UNIJE EUROOPAN UNIONIN TUOMIOISTUIN EUROPEISKA UNIONENS DOMSTOL 1. Belangrijkste voordelen Het voorstel waarvan de grote lijnen zojuist zijn geschetst, is daadwerkelijk een hervorming, die zich niet beperkt tot de voorlopige oplossing van enkele kleinere of grotere problemen, maar een structureel en duurzaam antwoord op de problemen is. Meer bepaald maakt dit voorstel het mogelijk dat een gelijk aantal zaken wordt afgedaan als het aantal zaken dat aanhangig wordt gemaakt, waarmee de toename van het aantal aanhangige zaken een halt kan worden toegeroepen; met het wegwerken van de achterstand aan aanhangige zaken kan worden begonnen; de procesduur voor het Gerecht wordt verkort, zodat het risico dat de Unie wegens schending van de redelijke termijn wordt veroordeeld wordt verkleind; de gerechtelijke architectuur van de Europese Unie wordt vereenvoudigd en de samenhang van de rechtspraak wordt bevorderd; voor meer flexibiliteit bij de behandeling van de rechtszaken wordt gezorgd, aangezien het Gerecht, in het belang van een goede rechtsbedeling, meer of minder rechters aan een of meerdere kamers kan toevoegen, al naar gelang de ontwikkeling van de rechtszaken, of bepaalde kamers kan opdragen om van de zaken over bepaalde materies kennis te nemen; de vaak voorkomende problemen in verband met de aanwijzing van aanvullende rechters in het Gerecht en die van de rechters van het GVA worden opgelost, en ook de problemen die ontstaan wanneer aan het einde van een mandaat of ingeval van tijdelijk afwezigheid van een lid, geen nieuwe benoeming heeft plaatsgevonden; aan het Hof de bevoegdheid wordt teruggeven om in hogere voorziening uitspraak te doen over ambtenarenzaken van de Unie, waardoor de heroverwegingsprocedure (die in de praktijk bijzonder complex ten uitvoer te leggen blijkt te zijn) overbodig wordt, zoals ook het ambt van rechter-plaatsvervanger bij het GVA /1/14 REV 1 cle/roe/mt 5

7 2. Geen alternatieven Het is juist dat in het VWEU in meerdere mogelijkheden is voorzien om aan een stijging van het aantal bij de rechterlijke instanties van de Unie aangebrachte rechtszaken het hoofd te bieden, en dat een van die mogelijkheden de oprichting van een of meer gespecialiseerde rechtbanken is. Wegens de hierboven genoemde omstandigheden en gelet op bepaalde kenmerken van de gespecialiseerde rechtbanken, meent het Hof van Justitie dat de oprichting van dergelijke rechtbanken geen werkbaar alternatief is. Daarvoor zijn er verschillende redenen: Een gespecialiseerde rechtbank voor intellectuele eigendom zou niet in haar eentje de geconstateerde problemen kunnen oplossen. Hoewel het juist is dat de zaken over intellectuele eigendom cijfermatig een aanzienlijk deel vormen van de rechtszaken die bij het Gerecht aanhangig worden gemaakt, zou de overheveling ervan naar een op dit gebied gespecialiseerde rechtbank het probleem niet duurzaam kunnen oplossen, omdat de verlichting die daar het gevolg van zou zijn, snel zou worden gecompenseerd door de constante stijging van het aantal zaken dat in het algemeen bij het Gerecht aanhangig wordt gemaakt. Daarnaast zou volgens de huidige statistieken een derde van de zaken op het gebied van de intellectuele eigendom naar het Gerecht terugkeren in de vorm van hogere voorzieningen tegen de beslissingen van de gespecialiseerde rechtbank. De oprichting van een gespecialiseerde rechtbank voor intellectuele eigendom zou hoogstens de werklast kunnen verlichten op het gebied waarop zij van geschillen kennis mag nemen, en zou dus niet bijdragen tot een grotere lastenverlichting, waarbij ook andere materies worden inbegrepen zoals de bevriezing van tegoeden of REACH, tenzij het voornemen zou zijn om daarnaast ook andere gespecialiseerde rechtbanken op te richten. De oprichting van nieuwe gespecialiseerde rechtbanken verhoogt het risico op aantasting van de eenheid en samenhang van het Unierecht, omdat steeds twee instanties met vergelijkbare vragen kunnen worden aangezocht, de ene langs prejudiciële weg (Hof) en de andere langs de weg van de hogere voorziening (Gerecht), bovenop de problemen in verband met een waarschijnlijke stijging van het aantal heroverwegingen. De kleine rechterlijke instanties zijn niet flexibel. Indien het aantal zaken sterk stijgt, dreigt het gevaar dat deze rechterlijke instantie deze niet meer aankan; omgekeerd, indien het aantal zaken op het betrokken gebied drastisch daalt, zou voor de betrokken rechters snel het gevaar van technische werkloosheid dreigen. De kleine rechterlijke instanties vertonen structurele zwakten die verband houden met de wijze waarop de leden ervan worden aangewezen (problemen in verband met de benoeming van hun rechters) en de wijze waarop zij functioneren, omdat de afwezigheid van een of twee rechters het functioneren van de rechterlijke instantie als geheel lam kan leggen. Hoewel deze zwakten en met name de omvang ervan in het begin nauwelijks voorzienbaar waren, strekken zij, nu zij zich voordoen en voortduren, niet tot aanbeveling 14448/1/14 REV 1 cle/roe/mt 6

8 om het GVA als model te gebruiken voor de oprichting van andere gespecialiseerde rechtbanken. Integendeel, bij elke ontwikkeling van het gerechtelijke stelsel van de Unie moet worden vermeden dat wordt teruggevallen op elementen waarvan de ervaring heeft aangetoond en nog steeds aantoont dat zij niet geschikt zijn om tot een soepel en efficiënt functioneren van de rechterlijke instanties van de Unie bij te dragen. Aan deze conclusie wordt niet afgedaan door de omstandigheid dat de oprichting van een of zelfs meerdere andere gespecialiseerde rechtbanken het probleem van de vertegenwoordiging kan verzachten. Zelfs wanneer het aantal posten hoger zou zijn en de lidstaten eventueel gemakkelijker de posten tussen hen zouden kunnen verdelen, zou dit namelijk niets wijzigen aan het feit dat de lidstaten de procedure voor de benoeming van de leden van de gespecialiseerde rechtbanken niet volledig in handen hebben. Indien het model van het GVA zou worden gevolgd in het kader van de oprichting van een nieuwe gespecialiseerde rechtbank, zou door de belanghebbenden naar de aldus gecreëerde rechtersposten kunnen worden meegedongen. Vervolgens onderzoekt een selectiecomité de sollicitaties en stelt het een lijst op die het aan de Raad voorlegt. Ook wanneer het aantal beschikbare posten in de gespecialiseerde rechtbanken zou uitkomen op het aantal lidstaten, is er bijgevolg geen enkele garantie dat het comité of de comités hun voorstellen zodanig zullen aanpassen dat zij steeds rekening zullen houden met het belang van de lidstaten om elk binnen de gespecialiseerde rechtbanken vertegenwoordigd te zijn. Bovendien zou het juridisch gevoelig kunnen liggen wanneer deze comités ertoe worden verplicht om ambtshalve en automatisch de sollicitaties af te wijzen van onderdanen van lidstaten waarvan de nationaliteit reeds is vertegenwoordigd in de samenstelling van een andere gespecialiseerde rechtbank. Tot slot zou het met het discriminatieverbod in het primaire recht van de Unie onverenigbaar zijn indien de onderdanen van bepaalde lidstaten niet naar een rechterspost in een gespecialiseerde rechtbank zouden mogen solliciteren, op grond van het enkele feit dat een persoon met dezelfde nationaliteit het ambt van rechter in een andere gespecialiseerde rechtbank van de Unie uitoefent. In die context moet worden opgemerkt dat de Raad weliswaar krachtens artikel 3, lid 1, van bijlage I bij het statuut van het Hof moet toezien op een evenwichtige samenstelling van het Gerecht voor ambtenarenzaken, maar dat dit geenszins tot gevolg heeft dat elke sollicitatie van een persoon met een bij het GVA reeds vertegenwoordigde nationaliteit op die enkele grond van de selectieprocedure wordt uitgesloten. 3. Aspecten die specifiek op het GVA betrekking hebben De benoemingen bij het GVA zijn nooit een eenvoudige zaak geweest. Sinds de oprichting van dit gerecht zijn er verschillen van inzicht geweest over de vraag of het comité of de comités die met het onderzoek van de sollicitaties belast waren en een lijst met geschikte kandidaten aan de Raad moesten voorleggen, ervan moesten afzien om hun voorstel te doen in de vorm van een lijst in volgorde van verdienste van de kandidaten, zodat de Raad zo vrij mogelijk een beslissing 14448/1/14 REV 1 cle/roe/mt 7

9 zou kunnen nemen. Ook heeft de vraag of het beginsel van de rotatie moest worden toegepast en zo ja, in welke mate, aanleiding gegeven tot sterk uiteenlopende standpunten. In plaats dat zij in de loop der jaren verdwenen zijn, zijn genoemde problemen de laatste tijd nog erger geworden, en dit tot op een punt waarop de Raad thans in de onmogelijkheid verkeert om over te gaan tot de benoemingen waartoe het primaire recht hem verplicht. 4. Spoedeisendheid bij een oplossing voor het wegwerken van de achterstand van het Gerecht Reeds in 2011 heeft het Hof benadrukt dat snel tot een oplossing moest worden gekomen om de achterstand bij het Gerecht weg te werken. Sindsdien is, zoals blijkt uit de cijfers die hierboven zijn genoemd, de situatie nog verslechterd, zodat thans nog meer spoed vereist is. Het is dus onontbeerlijk dat een oplossing wordt gekozen die snel ten uitvoer kan worden gelegd en ook op korte termijn effecten zal kunnen sorteren. In dat verband moet eraan worden herinnerd dat de tenuitvoerlegging van de eerste stap (2015) geen enkele wijziging van de gerechtelijke architectuur van de Unie vereist en dus op zeer korte termijn kan plaatsvinden. Enige oprichting van een gespecialiseerde rechtbank zou echter overeenkomstig artikel 257 VWEU een wetgevingsinitiatief van het Hof of de Commissie vergen. Aangezien het huidige initiatief van het Hof geen betrekking heeft op een dergelijke oprichting, zou een voorstel in die zin nog moeten worden uitgewerkt, door de bevoegde organen worden onderzocht en door de twee takken van de wetgevende macht van de Unie worden aanvaard. Bovendien zou een comité moeten worden belast met het onderzoek van de sollicitaties voor de rechtersposten bij deze rechtbank en het opstellen van een lijst van geschikte kandidaten voor de Raad. Binnen de Raad zou een consensus moeten worden gevonden over de wijze waarop deze rechters worden aangewezen. Voordat het volledig operationeel is, zou elk dergelijk gerecht bovendien over een griffie moeten beschikken en zich van een reglement voor de procesvoering moeten voorzien. Bijgevolg is het moeilijk voorstelbaar dat al deze stappen kunnen worden gezet binnen een termijn die het Gerecht daadwerkelijk in staat zal stellen om het daarbij aanhangige aantal zaken op korte termijn terug te brengen. Ten slotte zouden, op basis van een politieke beschouwing van het voorstel in zijn geheel, snel de maatregelen moeten worden genomen om aan de eerste stap uitvoering te geven. Wat de wetgevingsprocedure aangaat, is deze eerste stap gedekt door het wetgevingsinitiatief van het Hof van Justitie van 2011, dat daarmee dan ook zou zijn afgerond. Vervolgens zouden de modaliteiten voor de daarop volgende stappen (2016, 2019) moeten worden besproken op basis van een wetgevingsinitiatief van het Hof van Justitie dat tot voorwerp heeft om aan het Gerecht de rechtspreking in eerste aanleg over de ambtenarenzaken van de Unie opnieuw toe te bedelen, 14448/1/14 REV 1 cle/roe/mt 8

10 alsook de wijzigingen van het statuut van het Hof van Justitie die noodzakelijk zijn voor de integratie van het GVA in het Gerecht. De eindbeslissing over deze aspecten zal worden genomen in het kader van het onderzoek van bedoeld wetgevingsinitiatief. De kosten van het onderhavige voorstel zijn gedetailleerd omschreven in een document dat in de bijlage is opgenomen. In dat verband moet worden benadrukt dat de kosten van de eerste stap niet zo hoog zullen zijn als die welke in dat verband in het kader van het wetgevingsinitiatief van 2011 waren voorzien, die in beginsel reeds zijn goedgekeurd door de wetgevende instanties van de Unie. De toevoeging van 7 rechters aan het Gerecht door de integratie van het GVA komt in een normaal jaar neer op een noodzaak aan aanvullende kredieten van 2,4 miljoen EUR. De kosten van de derde stap stemmen wat het bedrag van een post van rechter betreft (kosten voor het kabinet en de infrastructuur inbegrepen), overeen met de kosten voor de eerste stap, namelijk, in een normaal jaar, ongeveer een miljoen EUR per rechterspost (kosten voor het kabinet en de infrastructuur inbegrepen). Ten slotte moet er wat de nochtans beperkte niet-vermijdbare kosten als gevolg van de verdubbeling van het aantal rechters in het Gerecht betreft, een verband worden gelegd met de voordelen van de hervorming voor de justitiabelen. Aangezien de grote vertragingen in de behandeling van de directe beroepen die bij het Gerecht worden ingesteld, zwaarwegende gevolgen hebben voor de particulieren en de ondernemingen, gebiedt het primordiale belang van de justitiabelen deze hervorming /1/14 REV 1 cle/roe/mt 9

11 СЪД НА ЕВРОПЕЙСКИЯ СЪЮЗ TRIBUNAL DE JUSTICIA DE LA UNIÓN EUROPEA SOUDNÍ DVŮR EVROPSKÉ UNIE DEN EUROPÆISKE UNIONS DOMSTOL GERICHTSHOF DER EUROPÄISCHEN UNION EUROOPA LIIDU KOHUS ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ COURT OF JUSTICE OF THE EUROPEAN UNION COUR DE JUSTICE DE L'UNION EUROPÉENNE CÚIRT BHREITHIÚNAIS AN AONTAIS EORPAIGH SUD EUROPSKE UNIJE CORTE DI GIUSTIZIA DELL'UNIONE EUROPEA EIROPAS SAVIENĪBAS TIESA EUROPOS SĄJUNGOS TEISINGUMO TEISMAS AZ EURÓPAI UNIÓ BÍRÓSÁGA IL-QORTI TAL-ĠUSTIZZJA TAL-UNJONI EWROPEA HOF VAN JUSTITIE VAN DE EUROPESE UNIE TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI UNII EUROPEJSKIEJ TRIBUNAL DE JUSTIÇA DA UNIÃO EUROPEIA CURTEA DE JUSTIȚIE A UNIUNII EUROPENE SÚDNY DVOR EURÓPSKEJ ÚNIE SODIŠČE EVROPSKE UNIJE EUROOPAN UNIONIN TUOMIOISTUIN EUROPEISKA UNIONENS DOMSTOL oktober 2014 Geschatte kosten van de versterking van het Gerecht 1. Voor de uitbreiding van het aantal rechters in het Gerecht met 12 zijn aanvullende kredieten nodig waarvan het bedrag kan worden geschat op 11,6 miljoen EUR in een normaal jaar. Dit bedrag omvat de bezoldigingen en kosten in verband met 12 rechters, het personeel in hun kabinet (51 posten, rekening houdend met de 9 referendarissen die reeds in 2014 zijn verkregen) en het personeel bij de griffie (17 posten) alsook de daarmee verband houdende huishoudelijke uitgaven (op het gebied van huisvesting, meubilair en informatica). In het aanstellingsjaar zullen de diverse uitgaven in verband met de installatie van de rechters rond 3,4 miljoen EUR bedragen. Ten opzichte van het financieel memorandum dat bij het voorstel van het Hof van Justitie van maart 2011 is gevoegd, zijn in een gewoon jaar iets meer dan 2 miljoen EUR minder kredieten nodig. Dit wordt hoofdzakelijk verklaard door de kredieten die reeds in 2014 zijn verkregen voor de 9 aanvullende referendarissen. 2. Voor de toevoeging van 7 rechters aan het Gerecht door middel van de integratie van het Gerecht voor ambtenarenzaken (GVA) zijn aanvullende kredieten ten belope van 2,4 miljoen EUR nodig. Deze meerkosten zijn voornamelijk het gevolg van het feit dat de kabinetten bij het Gerecht groter in omvang zijn dan bij het GVA. De integratie van het personeel van de griffie van het GVA in de griffie van het Gerecht is zonder financiële gevolgen. Op het moment van integratie van het GVA zal in een bedrag van 1,3 miljoen EUR voor de installatiekosten moeten worden voorzien (of meer, indien geen van de rechters die een ambt bij het GVA bekleden als rechter in het Gerecht wordt aangewezen). 3. Tot slot kan het bedrag aan kredieten dat nodig is voor de uitbreiding van het aantal rechters in het Gerecht met 9 op 8,9 miljoen EUR in een normaal jaar worden geschat. Dit bedrag stemt overeen met de bezoldigingen en verwante kosten van 9 rechters en het personeel in hun kabinet (45 posten) en de daarmee verbonden huishoudelijke uitgaven. In het eerste jaar zullen de meerkosten ongeveer 2,2 miljoen EUR bedragen /1/14 REV 1 cle/roe/mt 10

12 4. Tot slot zal het gewicht van de kosten voor de versterking van het Gerecht ten opzichte van de begroting van het Hof en ten opzichte van de administratieve begroting van alle instellingen tezamen in een gewoon jaar het volgende zijn: Begroting Hof Totale administratieve begroting van de instellingen Bedrag ,7 mln. 100 % 6.783,2 mln. 100 % Aanstelling 12 rechters 11,6 mln. 3,3 % 11,6 mln. 0,17 % Aanstelling 7 rechters 2,4 mln. 0,7 % 2,4 mln. 0,03 % (integratie GVA) Aanstelling 9 rechters 8,9 mln. 2,6 % 8,9 mln. 0,13 % Totaal (28 rechters) 22,9 mln. 6,6 % 22,9 mln. 0,34 % 14448/1/14 REV 1 cle/roe/mt 11