ARBITRALE BESLISSING VAN DE GESCHILLENCOMMISSIE REIZEN TE BRUSSEL

Transcriptie

1 ARBITRALE BESLISSING VAN DE GESCHILLENCOMMISSIE REIZEN TE BRUSSEL ZITTING VAN 30 SEPTEMBER 2008 Inzake De heer A, xxx en zijn echtgenote mevrouw B, xxx, samenwonend te xxx, xxx Eisers Met als raadsman: de heer C, kantoorhoudend te xxx, xxx Ter zitting vertegenwoordigd door mter. C, voornoemd, En RO, handel drijvend onder de benaming xxx, met zetel te xxx, xxx, met ondernemingsnummer xxx Verweerster Ter zitting niet aanwezig, noch vertegenwoordigd, Hebben ondergetekenden: 1. Mevrouw xxx, advocaat, met kantoor te xxx, xxx, in haar hoedanigheid van voorzitter van het arbitraal college; 2. Mevrouw xxx, wonende te xxx, xxx, in haar hoedanigheid van vertegenwoordigster van de verbruikers; 3. De heer xxx, wonende te xxx, xxx, in zijn hoedanigheid van vertegenwoordiger van de verbruikers; 4. Mevrouw xxx, wonende te xxx, xxx, in haar hoedanigheid van vertegenwoordigster van de reissector; 5. De heer xxx, wonende te xxx, xxx, in zijn hoedanigheid van vertegenwoordiger van de reissector; Allen in hun hoedanigheid van scheidsrechters van de Geschillencommissie Reizen, met zetel te 1000 Brussel, Koning Albert II-laan 16 (Federale Overheidsdienst Economie, K.M.O., Middenstand en Energie), 1

2 Volgende arbitrale sententie geveld: Uit een eerste onderzoek is gebleken dat het Arbitraal College rechtsmacht heeft om van onderhavig geschil kennis te nemen. In haar algemene voorwaarden heeft verweerster immers voorzien in de rechtsmacht van de Geschillencommissie Reizen voor de behandeling van geschillen voortvloeiend uit de door haar aangegane reiscontracten. Eisers hebben dit arbitraal beding aanvaard door het aanhangig maken van hun klacht bij de Geschillencommissie Reizen. Overeenkomstig het door partijen aanvaard geschillenreglement werd de vordering rechtsgeldig aanhangig gemaakt door middel van het daartoe bestemde klachtenformulier op 3 januari De partijen werden behoorlijk opgeroepen per aangetekend schrijven dd. 3 juni 2008 om te verschijnen op de zitting van het Arbitraal College van 30 september 2008, waarbij eisende partij is verschenen, vertegenwoordigd zoals hoger aangegeven en verwerende partij niet is verschenen, zodat de zaak in haar afwezigheid werd behandeld. De feiten 1. Uit de stukken van het dossier blijkt dat eisers via tussenkomst van RB bij verweerster een vliegvakantie naar Costa Rica boekten met heenreis op 24 december 2006 en terugreis op 7 januari Deze reis omvatte naast de vlucht, een 14-daagse rondreis met vervoer ter plaatse (transfers en huurwagen) en verblijf in verschillende hotels in vol pension, dan wel volgens de formule kamer met ontbijt, afhankelijk van het reisprogramma. De totale kostprijs van deze reis bedroeg 4858,47 EUR, met inbegrip van een annulatieverzekering. 2. Via RB mochten eisers ook na de boeking informatie over het reisprogramma ontvangen, samen met bepaalde instructies over o.a. de excursies en het overbrengen van de bagage. In deze informatie konden eisers omtrent de 3-daagse excursie van 25 tot en met 27 december 2006 naar het xxx Park het volgende lezen: Door de beperkte capaciteit van de boten is de bagage beperkt tot 12 kg, maar geen nood, hiervoor is er een oplossing. Klanten nemen best een aparte rugzak mee, waarin ze hun bagage voor de 3-daagse excursie kunnen meenemen. De rest van hun bagage kunnen de klanten veilig achterlaten in hun hotel in San José. Als de klanten een huurwagen geboekt hebben zal er het volgende gebeuren: een medewerker van de autoverhuurmaatschappij brengt de wagen van San José naar Guapiles, hij gaat eerst langs bij het hotel in San José om de rest van de bagage op te pikken. Tegen de tijd dat de klanten in het xxx Station arriveren, staat de wagen klaar met hun bagage aan boord! Het enige wat de klanten moeten doen, is een klein briefje schrijven waarin ze aan de chauffeur de toestemming geven om hun bagage in het hotel op te pikken. Ik kan me voorstellen dat heel het gedoe rond het oppikken van de wagen en het regelen van de bagage er op dit moment zeer ingewikkeld uitziet, maar ik kan u verzekeren dat dit steeds zeer vlot verloopt. Deze excursie wordt zeer vaak geboekt en 90% van onze klanten gaan nadien met de huurwagen verder. We hebben nog nooit klachten gehad dat er problemen waren met de bagage of de huurwagen. 2

3 3. Op 24 december 2006 laat in de avond bereikten eisers hun eerste bestemming: het hotel Z te San José. Daags nadien vertrokken eisers voor een 3-daagse excursie naar het xxx Park. Eisers beweren dat zij de instructies van verweerster voor de bagagetransfer correct hebben nageleefd. Teneinde ervoor te zorgen dat hun bagage door de chauffeur van de autoverhuurmaatschappij zou kunnen worden opgehaald en vervolgens overgebracht naar de plaats van afspraak in Guapiles, werd de bagage door eisers achtergelaten in de lobby van het hotel. Aan de chauffeur werd schriftelijk de toelating gegeven om de koffers op te halen. 4. Na de excursie werden eisers door de plaatselijke gids naar de plaats van afspraak in Guapiles gebracht, waar zij hun huurauto konden ophalen om vervolgens hun rondreis verder te kunnen zetten. Aangekomen ter plaatse bleek dat er geen wagen voor eisers gereserveerd was. Ook hun bagage was niet overgebracht. Uiteindelijk konden eisers in een nabijgelegen kantoor van de autoverhuurmaatschappij een wagen verkrijgen. Eisers beweren dat deze medewerkers niet op de hoogte waren van de zogenaamde bagagetransfer. Na uren van heen en weer bellen, hadden eisers nog steeds geen duidelijkheid waar hun bagage zich op dat moment bevond en wie het nodige zou doen om deze over te brengen. Naar mening van eisers liet ook de begeleiding van de vertegenwoordiger van verweerster ter plaatse te wensen over: in plaats van oplossingen aan te reiken voor het probleem, werd de verantwoordelijkheid geheel op eisers afgeschoven. Uiteindelijk hebben eisers hun reis verder gezet met de huurwagen die hen inmiddels ter beschikking was gesteld, echter zonder bagage. Door de opgelopen vertraging dienden eisers de rit naar de volgende bestemming, met name Y te Heredia in het donker af te leggen. Daar aangekomen hebben eisers onmiddellijk contact opgenomen met het hotel in San José, alsook met de plaatselijke vertegenwoordiger van verweerster, teneinde meer duidelijkheid te verkrijgen. Door de hotelverantwoordelijke werd hen medegedeeld dat de bagage verkeerdelijk naar Panama was overgebracht. Daags nadien ontvingen eisers het bericht dat hun bagage in Panama was teruggevonden. Het bleek echter uitsluitend om een kleine reistas te gaan. Er bleef onduidelijkheid waar de 2 grote valiezen van eisers zich bevonden. Na contact te hebben genomen met de kantoren van verweerster in België alsook met RB mochten eisers van verweerster vernemen dat zij de kosten voor het overbrengen van de bagage niet ten laste zou nemen, om reden dat eisers een verkeerde procedure zouden gevolgd hebben. Volgens verweerster hadden eisers immers nagelaten een ontvangstbewijs te vragen voor de bagage, zodat het bagageverlies aan hun eigen fout te wijten was. In voorkomend geval was verweerster van mening de transferkosten niet ten laste te kunnen nemen. Bij gebrek aan bagage beschikten eisers enkel over de kledij en de reisspullen die zij hadden meegenomen voor de 3-daagse excursie naar het xxx Park. Zij waren dan ook genoodzaakt bijkomende kledij aan te kopen tijdens de rondreis. 3

4 5. Bij hun terugkeer in het hotel te San José om vandaar uit de terugvlucht naar Amsterdam te nemen bleek de handbagage van eisers reeds terug in het hotel te zijn. Om over een afdoend bewijsstuk te beschikken dat hun twee andere reiskoffers verloren waren gegaan, hebben eisers de laatste dag van hun vakantie opgeofferd om een klacht neer te leggen bij de plaatselijke politiedienst. Zonder hun twee reiskoffers zijn eisers uiteindelijk naar huis teruggekeerd. Ook de terugreis verliep niet geheel vlekkeloos. Op de binnenvlucht waren eisers immers als passagiers geannuleerd. Volgens de informatie van verweerster was een overboeking hiervan de oorzaak. Volgens eisers hebben zij ter plaatse zelf de nodige inspanningen moeten leveren om te achterhalen welke alternatieven mogelijk waren. Andermaal liet naar mening van eisers de bijstand van de plaatselijke vertegenwoordiger van verweerster te wensen over. Uiteindelijk zijn eisers akkoord gegaan met een nieuwe terugvlucht diezelfde dag in de namiddag. 6. Thuisgekomen hebben eisers nogmaals hun klachten herhaald in een schrijven, dat door tussenkomst van RB op 12 januari 2007 werd overgemaakt aan verweerster. Hoewel alle betrokkenen sedert april 2007 op de hoogte waren van het feit waar de bagage van eisers zich bevond eisers hadden immers in februari een bericht ontvangen van een dame uit Panama heeft het uiteindelijk nog heel wat moeite gekost alvorens deze bagage naar België werd overgebracht. Na enkele maanden van heen en weer geschrijf tussen eisers en hun raadsman, RB en verweerster konden eisers uiteindelijk hun bagage op 19 mei 2007 ophalen in de luchthaven te Zaventem. De kosten van deze transfer werden door verweerster ten laste genomen. Bij nazicht van de inhoud van hun valiezen bleek echter een deel van het materiaal te zijn gestolen, bovendien waren kledingstukken en schoenen vervangen door oude spullen. Eisers hebben verweerster hiervan onmiddellijk op de hoogte gebracht. Inmiddels hadden eisers per brief dd. 19 april 2007 van verweerster een antwoord ontvangen op hun klachtenbrief. Naar mening van verweerster kon zij niet verantwoordelijk gesteld worden voor de problemen met de huurwagen en de annulering van de vlucht, nu eisers telkenmale hadden nagelaten contact op te nemen met de vertegenwoordiger van verweerster ter plaatse. Hadden zij dit wel gedaan, dan had verweerster, naar eigen zeggen het probleem onmiddellijk kunnen oplossen. Wat de vermiste bagage betreft, was het initiële standpunt van verweerster dat eisers die hierbij een verkeerde procedure hadden gevolgd de transferkosten zelf dienden te dragen. Zoals hierboven reeds werd aangehaald, is verweerster uiteindelijk op dit standpunt teruggekomen en heeft zij deze kosten ten laste genomen. Bij schrijven van hun raadsman dd. 27 juni 2007 hebben eisers nogmaals aangedrongen op een ernstige vergoeding van de door hen geleden schade. Aangezien verweerster hiertoe niet bereid was, hebben eisers op 3 januari 2008 een procedure aanhangig gemaakt bij de Geschillencommissie Reizen door middel van het daartoe bestemde vragenformulier. In dit vragenformulier vorderen eisers een vergoeding van 6234,61 EUR, samengesteld als volgt: Aankoop materiaal en kledij ter plaatse in gevolge verlies bagage (forfait): 750,00 EUR Vervanging van verdwenen/gestolen spullen (met aftrek van 15% vetusteit): 3884,61 EUR Kilometervergoeding voor verplaatsing naar Zaventem (forfait): 100,00 EUR 4

5 Morele schade voor gederfd vakantiegenot (forfait): 1500,00 EUR Verweerster heeft in deze procedure geen besluiten geformuleerd. Eisers hebben op 8 september 2008 hun conclusie neergelegd. De beoordeling A. De aansprakelijkheid van verweerster 7. Artikel 17 van de Wet van 16 februari 1994 tot regeling van het contract tot reisorganisatie en reisbemiddeling, hierna kortweg reiscontractenwet, schrijft voor: De reisorganisator is aansprakelijk voor de goede uitvoering van het contract, overeenkomstig de verwachtingen die de reiziger op grond van de bepalingen van het contract tot reisorganisatie redelijkerwijs mag hebben, en voor de uit het contract voortvloeiende verplichtingen, ongeacht of deze verplichtingen zijn uit te voeren door hemzelf dan wel door andere verstrekkers van diensten en zulks onverminderd het recht van de reisorganisator om deze andere verstrekkers van diensten aan te spreken. De reisorganisator is voor de daden en nalatigheden van zijn aangestelden en vertegenwoordigers, handelend in de uitoefening van hun functie, evenzeer aansprakelijk als voor zijn eigen daden en nalatigheden. Uiteraard worden de verwachtingen die de reiziger op grond van de bepalingen van het contract tot reisorganisatie redelijkerwijs mag hebben in de eerste plaats gecreëerd door de beschrijving die de reisorganisator van zijn contractuele diensten geeft in zijn informatieverstrekking naar de reizigers toe. Blijkens het ingevulde vragenformulier verwijten eisers aan verweerster: (i) een gebrekkige organisatie van de bagagetransfer, met het verloren gaan van hun bagage als gevolg; (ii) een niet correcte uitvoering van de afspraken omtrent de levering van de huurwagen; (iii) de annulering van de binnenlandse vlucht. Hierna zullen de klachten van eisers worden onderzocht. Hierbij mag niet uit het oog worden verloren dat het overeenkomstig art B.W. aan eisers toekomt het bewijs te leveren van de gegrondheid van hun klachten, alsook van de omvang van de door hen geleden schade. Het is aldus de taak van de eisers de nodige bewijsstukken aan het Arbitraal College voor te leggen, vooraleer deze de vordering van eisers kan inwilligen en vervolgens de schade kan begroten. 8. Problemen bij de bagagetransfer met langdurig verlies van de bagage tot gevolg In de informatiebundel die eisers na boeking van de reis mochten ontvangen, werd beschreven op welke wijze de bagage van de reizigers na de excursie aan het xxx Park zou worden overgebracht naar de plaats van afspraak te Guapilles. Voor reizigers die een huurwagen geboekt hadden, zoals eisers, zou een medewerker van de autoverhuurmaatschappij eerste langs het hotel te San José rijden om aldaar al de bagage op te halen en vervolgens de huurwagen klaar te zetten op de afgesproken plaats. Van de reizigers werd 5

6 verwacht dat zij aan de chauffeur de schriftelijke toelating gaven om hun bagage in het hotel op te pikken. Eisers bevestigen dat zij deze instructies hebben nageleefd. Alvorens op excursie te vertrekken hebben zij hun bagage in de lobby van het hotel achtergelaten, samen met een schriftelijke toelating voor de chauffeur van de autoverhuurmaatschappij. Naar oordeel van verweerster hebben eisers de afspraken niet nageleefd, nu zij nagelaten hebben na afgifte van hun bagage aan het hotelpersoneel een ontvangstbewijs te vragen. Een en ander heeft tot gevolg gehad dat eisers genoodzaakt waren hun rondreis te vervolgen zonder bagage. Eisers hadden enkel de kleine rugzak met kledij, waarmee zij op 3-daagse excursie waren gegaan, ter beschikking gedurende hun verdere reis. Verweerster argumenteert verder dat zij bij gebrek aan ontvangstbewijs over geen referentienummer beschikte, zodat zij niet in de mogelijkheid was de verloren bagage op te sporen. Het arbitraal college merkt op dat eisers in hun faxbericht dd. 29 december 2006 hun reisbemiddelaar verzoeken de verzekeraar in te lichten van hun bagageverlies. In haar antwoordfax van diezelfde dag argumenteert ook verweerster dat alle kosten verbonden aan het verlies van de bagage zullen moeten worden geregeld via de verzekering. Ter zitting heeft de raadsman van verweerster op basis van de informatie die hij hieromtrent van zijn cliënten had ontvangen bevestigd dat er geen reisverzekering was afgesloten die dekking verleent in geval van verlies van bagage. Na lezing van de stukken dringt volgens het Arbitraal College het besluit zich op dat nergens in de richtlijnen van verweerster omtrent de bagagetransfer, aan de reizigers de verplichting wordt opgelegd om na afgifte van de bagage aan het hotelpersoneel een ontvangstbewijs te vragen. Aan eisers kan in de gegeven omstandigheden geen enkele fout of onzorgvuldigheid verweten worden. Eisers hebben de instructies van verweerster correct uitgevoerd. De gebrekkige bagagetransfer kan in de gegeven omstandigheden dan ook enkel aan verweerster worden verweten, of meer bepaald aan de plaatselijke vertegenwoordiger van verweerster voor wiens fouten zij op grond van artikel 17 van de Resicontractenwet aansprakelijk is. Zodoende is het Arbitraal College van oordeel dat de aansprakelijkheid van verweerster voor deze klacht in toepassing van art. 17 van de Reiscontractenwet betrokken is. 9. Niet correcte levering van de huurwagen Eisers beweren dat de door hen geboekte huurwagen niet klaar stond op de plaats van afspraak. Toen zij daar aankwamen bleek er geen wagen voor hen gereserveerd te zijn. Verweerster betwist deze tekortkoming in de uitvoering van het reiscontract niet (stuk 14 van bundel eisers). Zodoende is verweerster in toepassing van art. 17 van de Reiscontractenwet ook voor deze klacht aansprakelijk. 6

7 10. Annulering van de binnenvlucht Verweerster erkent dat eisers als gevolg van een overboeking geannuleerd werden op de binnenlandse vlucht. Eisers beweren dat zij zelf de nodige inspanningen hebben moeten leveren om nieuwe vlucht te kunnen boeken. Verweerster betwist deze bewering van eisers, argumenterend dat zij aan eisers de nodige bijstand hebben verleend. Bij nazicht van de stukken van het dossier stelt het Arbitraal College vast dat eisers geen enkel bewijsstuk voorleggen waaruit het gebrek aan bijstand in hoofde van verweerster blijkt. In de ingebrekestellingen die na de reis aan verweerster werden overgemaakt is van deze klacht geen sprake. In de gegeven omstandigheden, bij gebrek aan afdoende bewijsstukken is het College niet in de mogelijkheid de gegrondheid van deze klacht te onderzoeken, zodat de aansprakelijkheid van verweerster op dit punt niet kan worden weerhouden. B. De schade 11. Op grond van art van de reiscontractenwet is de reisorganisator aansprakelijk voor alle schade die het gevolg is van de niet-nakoming van zijn verplichtingen. In casu staat vast dat verweerster een deel van haar verplichtingen niet is nagekomen, zodat op haar de verplichting rust de hierdoor veroorzaakte schade te vergoeden. Volgens de berekeningen van eisers dient de door hen geleden schade als volgt te worden begroot: - Aankoop materiaal en kledij ter plaatse in gevolge verlies bagage (forfait): 750,00 EUR - Vervanging van verdwenen/gestolen spullen (met aftrek van 15% vetusteit): 3884,61 EUR - Kilometervergoeding voor verplaatsing naar Zaventem (forfait): 100,00 EUR - Morele schade voor gederfd vakantiegenot (forfait): 1500,00 EUR. Eisers maken aldus aanspraak op een totale schadevergoeding voor gemengde morele en materiële schade ten belope van 6234,61 EUR. 12. Dat eisers ingevolge het bagageverlies, waardoor zij gedurende de rest van de rondreis geen kledij, noch andere spullen ter beschikking hadden, ongemakken hebben geleden en vakantiegenot hebben gederfd en aldus morele schade hebben geleden, lijdt geen twijfel. De door eisers voorgestelde begroting van deze schadepost lijkt het Arbitraal College redelijk te zijn. Een schadevergoeding van 1500,00 EUR voor morele schade kan worden toegekend. Bij gebrek aan bagage waren eisers uiteraard genoodzaakt ter plaatse wat kledij en ander materiaal aan te kopen. Het college stelt vast dat eisers hiervan geen bewijsstukken voorleggen. Nochtans was het voor eisers zeker mogelijk aankoopbewijsjes van de kledij die zij ter plaatse kochten bij te houden. Vermits het bestaan van de schade in voorliggend geval vaststaat, doch er geen concrete begrotingscijfers voorliggen, dringt een begroting ex aequo et bono ( naar billijkheid ) zich op (Cass. 23 oktober 1991, Arr. Cass ; Cass. 30 maart 1994, Arr. Cass. 1994, 340). 7

8 Rekening houdend met de duur van de reis alsook de eerder lage levensduurte in Costa Rica komt een schadevergoeding van 500,00 EUR het College als gepast voor. 13. Daarnaast maken eisers aanspraak op een schadevergoeding ten belope van 3884,61 EUR. Eisers beweren immers dat een deel van de inhoud van hun valiezen gestolen was, ook zouden kledij en schoenen vervangen zijn door oude spullen, zodat zij genoodzaakt zijn waren deze gestolen en verdwenen spullen opnieuw aan te kopen. Uit de stukken van het dossier kan het College afleiden dat de koffers van eisers bij hun aankomst op de luchthaven in Zaventem beschadigd waren. Ondanks de beschadiging van hun valiezen hebben eisers tot hun thuiskomst gewacht om de inhoud van hun bagage te controleren. Het is voor het College onduidelijk, waarom eisers de inhoud van hun bagage niet ter plaatse hebben nagekeken, te meer omdat hun valiezen klaarblijken opengebroken waren. Zoals verweerster terecht heeft aangehaald zijn de reizigers ertoe gehouden de beschadiging van hun bagage bij de desbetreffende diensten op de luchthaven aan te geven. In casu hebben eisers dit niet gedaan, evenmin hebben zij de inhoud van hun bagage op de luchthaven gecontroleerd. Er ligt bijgevolg geen klacht voor, noch enig ander bewijs van de diefstal van hun bagage. Zelfs als kan worden aangenomen dat inderdaad een deel van de bagage vervreemd werd, dan nog kan uit geen enkel stuk van het dossier worden achterhaald op welk ogenblik de vervreemding heeft plaats gevonden en dus ook niet of dit gebeurde op een ogenblik dat de bagage onder de controle van verweerster stond. Het Arbitraal College is in de gegeven omstandigheden van mening dat elk bewijs ontbreekt waaruit kan worden afgeleid dat het verlies dan wel diefstal van de bagage van eisers aan verweerster te wijten is. Bijgevolg is het College van oordeel dat voor deze schadepost, waarvan het oorzakelijk verband met de tekortkomingen van verweerster geenszins vaststaat, geen vergoeding kan worden toegekend. 14. Voor de noodzakelijke verplaatsing naar de luchthaven te Zaventem vorderen eisers een schadevergoeding, forfaitair begroot op 100,00 EUR. De afstand van de woonplaats van eisers tot aan de luchthaven te Zaventem bedraagt 34,33 km ( De Indicatieve Tabel 2008 een tabel die richtlijnen formuleert bij het begroten van materiële en morele schade stelt ter vergoeding van verplaatsingskosten, indien forfaitair berekend, een bedrag van 0,30 EUR per kilometer voor. Verwijzend naar de Indicatieve Tabel begroot het Arbitraal College deze schadepost dan ook als volgt: 34,33 km x 2 x 0,30 EUR/km = 20,60 EUR 8

9 C. Het klachtengeld 15. Artikel 26 van het reglement van de Geschillencommissie bepaalt dat de eiser als waarborg voor de arbitragekosten een bedrag gelijk aan 10% van de geëiste som, met een minimum van 100,00 EUR dient de betalen. In hun vragenformulier hebben eisers hun schadevordering begroot op een bedrag van 6234,61 EUR, waaronder een bedrag van 3884,61 EUR tot vervanging van de naar oordeel van eisers gestolen en verdwenen goederen. Zoals hierboven reeds geargumenteerd werd deze schadepost niet weerhouden, dit bij gebrek aan enig bewijsstuk dat de beweerde diefstal aan verweerster kan worden verweten. Dat deze schadepost uiteindelijk niet werd toegekend, doet volgens het Arbitraal College geen afbreuk aan het gegeven dat de schade door eisers overdreven werd begroot. Deze overdreven begroting van de schadevergoeding heeft een invloed gehad op de omvang van het klachtengeld. Nu de vordering van eisers slechts deels wordt toegekend en de overdreven begroting van hun claim de procedurekosten heeft opgedreven, beslist het Arbitraal College in toepassing van art. 27 van het geschillenreglement dit klachtengeld bij helften om te slaan tussen eisers en verweerster. OM DEZE REDENEN Het Arbitraal College, Verklaart rechtsmacht te hebben om van deze vordering kennis te nemen; Verklaart de vordering van eisers toelaatbaar en in de hierna bepaalde mate gegrond; Veroordeelt verweerster om aan eisers te betalen de som van 2020,60 EUR (tweeduizend en twintig euro zestig eurocent) ten titel van schadevergoeding; Verwijst verweerster in de helft van de kosten van het geding, begroot op het door eisers voorgeschoten klachtengeld ten belope van 623,46 EUR, zodat aan eisers een bedrag van 311,73 EUR dient te worden terugbetaald. Wijst het meer- of andersgevorderde af als ongegrond. Aldus uitgesproken, met eenstemmigheid, te Brussel op 30 september Het Arbitraal College, 9