Nota Fraudewet en regeling huisbezoek. Gemeente Roerdalen Maart 2013

Transcriptie

1 Nota Fraudewet en regeling huisbezoek Gemeente Roerdalen Maart 2013

2 Inhoudsopgave Inhoudsopgave Inleiding Regeling huisbezoeken Algemeen Gevolgen niet meewerken Gevolgen voor de organisatie De wet aanscherping handhaving en sanctiebeleid SZW-wetgeving (de Fraudewet) Uitgangspunten... 3 Solidariteit... 3 Preventie... 3 Straf is geen doel maar middel Bestuurlijke boete Terugvordering Recidive Recidive bij andere regelingen met gevolgen voor de Wwb Waarschuwing bij een 0-fraude Implicaties gemeentelijke uitvoeringspraktijk Informatie en communicatie Financiële gevolgen Conclusie Voorstel Pagina 1

3 1. Inleiding Op 1 januari 2013 is een tweetal nieuwe wetten van kracht geworden die grote invloed hebben op de uitvoering van de Wet werk en bijstand (Wwb), de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers (Ioaw) en de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijke arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (Ioaz). Het betreft: - de Regeling in de sociale zekerheid bij het niet aantonen van de leefsituatie na een aanbod van een huisbezoek (Regeling huisbezoeken) en - de Wet aanscherping handhaving en sanctiebeleid SZW-wetgeving, de zgn Fraudewet. Voorliggende nota beschrijft doel en gevolgen van deze wetten en doet voorstellen voor de invoering ervan. 2. Regeling huisbezoeken 2.1 Algemeen In sommige sociale zekerheidswetten, zoals bijvoorbeeld in de Wwb is de hoogte van de uitkering afhankelijk van de woon- en leefsituatie van de cliënt. De cliënt moet zijn woon- en leefsituatie aantonen. Het aantonen van de woon- en leefsituatie kan, naast het overleggen van documenten ook door een huisbezoek. Tot op heden had de gemeente de mogelijkheid een huisbezoek af te leggen in die gevallen dat er gerede twijfel bestaat over de juistheid van de verklaring van de cliënt. De gemeente kan de klant aanbieden twijfels weg te nemen door een huisbezoek. Het is echter de keuze van de cliënt hier gebruik van te maken. Het betreden van een woning kan alleen met toestemming van belanghebbende. Met deze wetswijziging krijgt de gemeente de bevoegdheid om in veel meer gevallen een huisbezoek af te leggen. In de Eerste Kamer heeft de staatsecretaris toegezegd middels een AMvB (uitvoeringsprotocol) dit te preciseren. Deze AMvB wordt rond 1 juli 2013 verwacht. 2.2 Gevolgen niet meewerken De gevolgen van het niet meewerken aan een aangeboden huisbezoek kunnen als volgt worden samengevat: - Als de belanghebbende geheel niet kan aantonen waar hij woont, dan is er geen recht op een uitkering (woonsituatie). Een verder onderzoek naar de leefsituatie is dan niet aan de orde. - Toont de cliënt niet aan dat hij alleenstaande (ouder) is, dan bedraagt de uitkering de helft van de gezinsnorm. De alleenstaand ouder krijgt geen ontheffing van de sollicitatieplicht. Het gemeentelijk toeslagenbeleid is niet van toepassing. Deze situatie blijft voortduren zolang de betrokkene weigert mee te werken. De beleidsvrijheid die de gemeente heeft, bestaat uit een besluit c.q. een beleid om huisbezoeken af te leggen. De gemeente kan een beleid formuleren om huisbezoeken af te leggen bij speciale Pagina 2

4 doelgroepen waarbij zij meent dat er een verhoogd risico bestaat dat ten onrechte een uitkering wordt toegekend of reeds wordt ontvangen. 2.3 Gevolgen voor de organisatie Om bezoeken ter verificatie af te leggen (zoals huisbezoeken) heeft de gemeente enkele toezichthouders benoemd. Deze zijn hiervoor opgeleid. Om te waarborgen dat dergelijke bezoeken correct worden afgelegd heeft het college een protocol vastgesteld. Het is aan de gemeente te bepalen in welke gevallen zij een huisbezoek zal afleggen. Dit is echter ook afhankelijk van de AMvB die nog moet verschijnen. Pas daarna kan de gemeente een keuze maken, het protocol herijken en een inschatting maken van de benodigde middelen en verwachte besparingen. 3. De wet aanscherping handhaving en sanctiebeleid SZW-wetgeving (de Fraudewet) 3.1 Uitgangspunten Fraude mag niet lonen. Fraude 1 met uitkeringen ondermijnt de solidariteit. Deze uitgangspunten worden door het ministerie opnieuw benadrukt. Geconstateerd is dat er grote verschillen bestaan in de wijze waarop gemeenten en uitkeringsinstanties fraude en misbruik bestrijden. Ook in het terugvorderen van ten onrechte verstrekte uitkeringen bestaan veel verschillen. De regering heeft daarom gemeend met dit wetsvoorstel de fraudebestrijding te uniformeren. Verder wil zij door strengere straffen fraude bestrijden 2. Naast het principe dat fraude niet mag lonen stoelt de wet op de volgende principes: Solidariteit Burgers zijn bereid elkaar solidariteit te bieden omdat zij ook zelf belang hechten aan een sociaal vangnet. Die bereidheid neemt echter af als er misbruik ongestraft blijft. Een strengere aanpak is noodzakelijk om het draagvlak voor sociale zekerheid te behouden. Preventie Hogere straffen en een strengere aanpak moet mensen er van weerhouden om regels te overtreden. Daarnaast blijken sancties een effectief middel te zijn om de uitstroom naar werk te bevorderen. 1 Fraude is een schending van de informatieplicht: het niet, niet tijdig, niet volledig of niet juist verstrekken van alle informatie die van belang is voor de uitkering. 2 Belangrijk is daarbij dat het schenden van de informatieplicht, zonder dat dit heeft geleid tot teveel verstrekte uitkering, ook hiertoe wordt gerekend. Pagina 3

5 Straf is geen doel maar middel Sanctioneren is een middel om het gedrag van degene die verwijtbaar handelt te corrigeren en te verbeteren. De nieuwe sancties zijn fors maar staan in verhouding tot de ernst van de overtreding en zijn derhalve proportioneel. De belangrijkste elementen van de wet zijn: - Fraudevorderingen moeten volledig worden terugbetaald. - In de wet zijn enkele bepalingen opgenomen met betrekking tot de mogelijkheid van kwijtschelding van fraudeschulden. De huidige beleidsregels zullen daarop worden aangepast. - In het geval van geconstateerde fraude wordt een boete opgelegd. Deze boete is gelijk aan het bedrag dat ten onrechte is ontvangen met een minimum van 150,-. - In geval van recidive wordt de boete 150% van het gefraudeerde bedrag. In deze gevallen mag de gemeente bij de Wwb besluiten de beslagvrije voet voor een periode van drie maanden buiten werking te stellen om de boete (deels) te innen. - Fraudevorderingen en de bijbehorende boetes worden uitgesloten van minnelijke trajecten in de schuldhulpverlening. - Tegelijk met deze wet wordt de aangiftegrens voor geconstateerde fraude bij het Openbaar ministerie verhoogd van ,- naar ,-. Dit betekent dat meer zaken door de gemeente bestuursrechtelijk worden afgedaan 3. - Er komt een nieuw landelijk register waarin fraudes worden geregistreerd. De gemeente moet in dit register nagaan of er bij een andere instantie of een andere gemeente eerder sprake is geweest van fraude. - De aanvrager moet bij de aanvraag een machtiging ondertekenen om het de gemeente toe te staan gegevens uit het buitenland op te vragen. Zonder ondertekening van deze machtiging mag de gemeente de aanvraag niet in behandeling nemen. 3.2 Bestuurlijke boete Tot 1 januari 2013 werd een maatregel 4 opgelegd als een uitkeringsontvanger zich niet aan zijn verplichtingen hield, ongeacht om welke verplichting het ging. Vanaf 1 januari 2013 is de bestuurlijke boete ingevoerd in de Wwb, Ioaw en Ioaz. De boete wordt opgelegd bij een 3 Dit geldt niet als tegelijk met de fraude sprake is van andere strafbare feiten, zoals identiteitsfraude, zwart werk of hennepkwekerijen. Dit maakt het moeilijk een inschatting te maken van het aantal zaken dat door de gemeente meer zal worden afgedaan. Nieuw is ook dat aangifte moet worden gedaan indien de betrokkene aangeeft de boete niet te willen of kunnen betalen. 4 Maatregel: tijdelijke verlaging van de uitkering Pagina 4

6 verwijtbare schending van de inlichtingenplicht 5 en komt dus in de plaats van de verlaging (afstemming van de bijstand) zoals die voorheen in de gemeentelijke afstemmingsverordening geregeld was. Een maatregel is bedoeld als correctie op het door de betrokkenen getoonde gedrag. Een maatregel is niet bedoeld als straf. Een boete is wel bedoeld als straf (leed toevoegend). De bestuurlijke boete is een bijzondere vorm van strafrecht en is verankerd in de Algemene wet bestuursrecht. Gaat het om een schending van een andere verplichting dan de inlichtingenplicht dan is een maatregel nog wel aan de orde. Dit geldt bij : a. meewerkplicht b. arbeids- en reïntegratieplicht c. tekortschietend besef aan verantwoordelijkheid d. ernstige misdragingen De hoogte van de boete is wettelijk geregeld. Deze bedraagt 100 % van het benadelingsbedrag. Verlaging is mogelijk bij een afname van de van de verwijtbaarheid. Gemeenten beschikken over beleidsruimte om rekening te houden met andere omstandigheden die kunnen leiden tot verminderde verwijtbaarheid. In een verordening wordt daar nader richting aan gegeven. Nog een mogelijkheid om af te zien van een boete is de toepassing van dringende redenen. Ook hier gaat het om zeer uitzonderlijke situaties. Het opleggen van een bestuurlijke boete is in tegenstelling tot een maatregel ook mogelijk als iemand geen uitkering meer heeft. Dat maakt het mogelijk fraudeurs aan te pakken waarvan het recht op uitkering na de fraude beëindigd is. 3.3 Terugvordering Vanaf 1 januari is de gemeente verplicht om uitkeringen die door een schending van de inlichtingenplicht teveel of ten onrechte zijn betaald volledig terug te vorderen. Tot 1 januari 2013 was dat nog een bevoegdheid. Slechts in een beperkt aantal situaties kan de gemeente van terugvordering afzien. Dit kan bij voorbeeld indien sprake is van dringende redenen. Het moet dan gaan om een zodanige bijzondere situatie dat terugvordering tot onaanvaardbare financiële of sociale consequenties 5 Een uitkeringsgerechtigde heeft de verplichting om op verzoek of uit eigen beweging mededeling te doen van alle feiten en omstandigheden waarvan hem redelijkerwijs duidelijk moet zijn dat zij van invloed kunnen zijn op zijn arbeidsinschakeling of het recht op bijstand. Pagina 5

7 voor de belanghebbende zou leiden. De verplichting geldt overigens alleen ingeval van schending van de inlichtingenplicht. In alle andere gevallen blijft terugvordering een bevoegdheid. Er bestaat een duidelijk onderscheid tussen het besluit tot terugvordering en de feitelijke invordering van de ten onrechte gemaakte kosten van uitkering. Invorderen is alleen verplicht bij een lopende uitkering. Is er geen lopende uitkering meer dan is er voor invordering, anders dan voor terugvordering, geen verplichting in de wet opgenomen. De gemeente heeft de bevoegdheid om bij debiteuren die werken een minnelijke betalingsregeling af te spreken zonder rekening te houden met de beslagvrije voet. De prikkel voor de debiteur om aan het werk te blijven is dan veel groter omdat betrokkene meer salaris overhoudt dan bij een strikte toepassing van de beslagvrije 6 voet. Bij verwijtbare vorderingen is de gemeente per verplicht om de door fraude ten onrechte ontvangen uitkeringen te verrekenen met lopende uitkering. Dit geldt ook voor de bestuurlijke boete. De wet laat ruimte voor kwijtschelding, indien: - de klant 10 jaar aan zijn aflossingsverplichting heeft voldaan; - de klant gedurende deze 10 jaar niet aan zijn aflossingsverplichting heeft voldaan, maar voldoet het achterstallige bedrag alsnog; - er gedurende 10 jaar geen aflossing heeft plaatsgevonden en het aannemelijk is dat dit ook niet gaat gebeuren; - de klant 50% van de vordering in één keer aflost. Het college besluit hiertoe op individuele gronden en kan hierbij ook nadere voorwaarden stellen. - Er sprake is van verminderde verwijtbaarheid. Op grond hiervan worden door het college de beleidsregels over terugvordering aangepast. 6 Bij een strikte toepassing van de beslagvrije voet houdt de uitkeringsgerechtigde 90% van de bijstandsnorm Pagina 6

8 3.4 Recidive Bij recidive 7 bedraagt de boete in beginsel 150 % van het benadelingsbedrag. Er is geen zwaardere straf voor herhaalde recidive. Voor de bepaling van de exacte hoogte van de boete moet gekeken worden naar de ernst van de gedraging, de mate van verwijtbaarheid en de omstandigheden van persoon en gezin. Als er sprake is van nulfraude 8 dan wordt dit niet als recidive beschouwd. Daarvoor moet bij beide gedragingen sprake zijn van een benadelingsbedrag. Net als bij de gewone boete is de gemeente verplicht de recidiveboete te verrekenen met de lopende uitkering. Voor de recidive boete geldt echter een belangrijke uitzondering. De gemeente beschikt over de bevoegdheid om bij deze verrekening de beslagvrije voet gedurende maximaal drie maanden buiten werking te stellen. Dit betekent dat de gemeente de uitkering gedurende drie maanden volledig mag aanwenden als aflossing, terwijl alle verplichtingen van kracht blijven. Na deze drie maanden moet de beslagvrije voet weer gewoon in acht worden genomen. In dit geval spreekt men van robuuste incasso die past bij mensen die herhaald frauderen met uitkeringen. Gedurende de periode van volledige verrekening blijven de verplichtingen van de Wwb onverkort gelden. Als de fraudeur gaat werken herleeft de bescherming door de beslagvrije voet. Wij hebben in de verordening van deze bevoegdheid gebruik gemaakt als het bezit van betrokkene voldoende is om deze periode te overbruggen. Als betrokkene deze periode van drie maanden niet kan overbruggen is er voor gekozen om de beslagvrije voet gedurende één maand volledig buiten werking te stellen en de volgende twee maanden zodanig dat betrokkene over 80% van de uitkering kan beschikken en in geval van andere dringende redenen de beslagvrije voet volledig te respecteren. 3.5 Recidive bij andere regelingen met gevolgen voor de Wwb De andere sociale zekerheidswetten kennen op het gebied van recidive andere bepalingen. In deze wetten is de uitvoerende instantie, bijvoorbeeld het UWV of de gemeente, verplicht gedurende een periode van 5 jaar de uitkering volledig te verrekenen ter betaling van de boete. Er is hierin geen beleidsvrijheid. Voor de gemeente geldt dit bijvoorbeeld voor de Ioaw 9 en de Ioaz Van recidive is sprake als iemand die de inlichtingenplicht schendt, terwijl hij binnen een periode van vijf jaar voorafgaand aan de dag van het begaan van deze overtreding hiervoor al eerder een boete of strafrechtelijke sanctie opgelegd heeft gekregen. 8 Fraude zonder financiële consequenties 9 Wet Inkomensvoorziening Oudere en Arbeidsongeschikte werkloze Werknemers 10 Wet Inkomensvoorziening Oudere en Arbeidsongeschikte gewezen Zelfstandigen Pagina 7

9 Belanghebbenden die door deze verrekening bij andere wetten geen uitkering ontvangen en daardoor in de problemen komen kunnen een beroep doen op de Wwb. De gemeente legt dan een maatregel op wegens tekortschietend besef van verantwoordelijkheid voor de kosten van bestaan. Immers een cliënt doet eerder een beroep op bijstand en wentelt daarmee zijn kosten van bestaan af op de gemeente. 3.6 Waarschuwing bij een 0-fraude Ingeval een benadelingsbedrag ontbreekt kan de gemeente ook volstaan met een waarschuwing. (mits er in de voorgaande twee jaar geen waarschuwing is gegeven). Een waarschuwing telt overigens niet mee voor de eventuele recidive. Van recidive is enkel sprake als binnen de recidivetermijn voor de tweede keer een boete is opgelegd voor een schending van de inlichtingenplicht waarbij sprake is van een benadelingsbedrag. Om de maatschappelijke gevolgen van bestuurlijke boetes zoveel mogelijk te beperken gaat de gemeente de mogelijkheden tot het geven van een waarschuwing maximaal gebruiken. 3.7 Implicaties gemeentelijke uitvoeringspraktijk De gemeenteraad is op grond van artikel 8, eerste lid, onderdeel i Wwb verplicht om een verordening vast te stellen over de verrekening van een bestuurlijke boete bij recidive. Deze verplichting vloeit voort uit het feit dat de gemeente over deze verplichting bij recidiveboetes bij de Wwb eigen keuzes kan maken. In de andere wetten is deze beleidsruimte niet opgenomen. Dit betekent dat deze verordeningsplicht niet geldt voor de Ioaw en de Ioaz. De beleidsvrijheid voor de gemeente beperkt zich hierbij tot: - De beoordeling of er sprake is van verminderde verwijtbaarheid; - Of andere dringende redenen op grond waarvan de boete wordt verlaagd. Zowel de verordening als beleidsregels moeten als gevolg van het nieuwe sanctieregime worden aangepast. Een kort overzicht van de belangrijkste wijzigingen: 1. De gevolgen van het schenden van de inlichtingenplicht zijn nu nog in de gemeentelijke Afstemmingsverordening geregeld. Dat geldt zowel voor de Ioaw en Ioaz. Nu de sancties in de wet zijn vastgelegd, moeten deze uit de Afstemmingsverordening worden gehaald. 2. Bij verordening moet worden geregeld hoe wordt omgegaan met de beslagvrije voet bij verrekening van recidiveboete. Deze verplichting geldt alleen voor de Wwb en niet voor de Ioaw en Ioaz. Voorgesteld wordt deze regeling als een apart hoofdstuk op te nemen in de nieuwe verordening en deze een nieuwe naam te geven: de Maatregel- en Boeteverordening Roerdalen De oude Afstemmingsverordening wordt ingetrokken. Pagina 8

10 3. De nieuwe verordening is gebaseerd op twee principes. In de eerste plaats wordt uitgegaan van het principe dat fraude niet mag lonen. Daar staat tegenover dat de gemeente een zorgplicht heeft. Het volledig buiten werking stellen van de beslagvrije voet gedurende drie maanden kan onwenselijke maatschappelijke consequenties hebben. Hiermee zou de regeling aan zijn doel voorbijschieten. In de verordening is er voor gekozen om het al dan niet respecteren van de beslagvrije voet af te laten hangen van de bezittingen waarover de uitkeringsgerechtigde beschikt. Dit heeft tot gevolg dat ook op vermogen ingevorderd kan worden. Heeft de recidivist voldoende bezittingen (ter waarde van drie maal de toepasselijke bijstandsnorm) dan wordt gedurende die maanden volledig verrekend met de beslagvrije voet. Beschikt de recidivist niet over bezittingen ter waarde van drie maal de toepasselijke bijstandsnorm, dan wordt slechts eenmaal volledig verrekend met de beslagvrije voet. In de daarop volgende twee maanden verrekent het college op een dusdanige wijze dat de belanghebbende blijft beschikken over een inkomen ter hoogte van 80 % van de toepasselijke bijstandsnorm. Is het aannemelijk dat de volledige verrekening tot huisuitzetting leidt of zijn er andere dringende redenen, dan kan het college besluiten niet volledig te verrekenen en gewoon de bescherming van de beslagvrije voet in acht te nemen. Boetes tot 340,- mag de gemeente opleggen zonder de betrokkene te horen. Dit is de lichte procedure. Is een boete hoger dan 340,- (de zware procedure) dan zal de gemeente altijd de betrokkene moeten uitnodigen zijn zienswijze naar voren te brengen. Voor het opleggen van een bestuurlijke boete geldt een bijzondere procedure met elementen die aan het strafprocesrecht zijn ontleend omdat deze volgens het internationaal recht wordt beschouwd als een criminal charge. Deze aanvullende eisen zijn in de Algemene wet bestuursrecht vastgelegd. Door de functiescheiding die aan de hoorplicht is gekoppeld zullen meerdere medewerkers een rol spelen in de procedure. Daarnaast worden aan de rapportages en de beschikking voor de boeteoplegging aanvullende eisen gesteld. De aanscherping van de sancties zal samen met de verplichte terugvordering vermoedelijk leiden tot een toename van het aantal bezwaarschriften. Hoe zwaarder de sanctie hoe groter de bereidheid om hiertegen op te komen. Dit zal dus ook een zwaardere werklast tot gevolg hebben. Zeker nu de toetsing van de boetes zeer zorgvuldig dient te geburen. Bovendien zal het aantal voorlopige voorzieningen vermoedelijk toenemen. Zeker als er sprake is van een recidiveboete en de beslagvrije voet voor drie maanden respectievelijk vijf jaar op nihil wordt gesteld. Hoeveel vaker een beroep zal worden gedaan op de commissie bezwaarschriften is op dit moment nog niet in te schatten. Een fraudeschuld (met een boete) betekent een uitsluiting van een minnelijktraject in de schuldhulpverlening. Het kan voor de rechter ook aanleiding zijn om een aanvraag in het kader Pagina 9

11 van de WSNP af te wijzen 11. Als er sprake is van schulden dan heeft de gemeente alleen de mogelijkheid om via budgetbeheer te helpen. Dit geldt niet alleen voor nieuwe trajecten. Als er sprake is van een vordering als ge volg van het schenden van de informatieplicht is de gemeente verplicht deze te verrekenen met de uitkering waardoor de volledige financiële ruimte wordt gebruikt. Er is dan geen financiële ruimte meer voor schuldhulp. Als de betrokkene geen uitkering ontvang dan kan de gemeente niet verrekenen. In het geval van een schuldentraject ontstaat er een nieuwe vordering wat niet is toegestaan. Dit zou reden kunnen zijn de hulp te beëindigen. 3.8 Informatie en communicatie Voorkomen is beter dan sanctioneren. Willen de zwaardere sancties een preventieve werking hebben dan is het belangrijk om hierover te communiceren met (potentiële) uitkeringsgerechtigden. Een hogere pakkans schrikt potentiële fraudeurs af. Naast de landelijke voorlichtingscampagne is het van belang om alle bestaande en nieuwe uitkeringsgerechtigden goed voor te lichten over de wijzigingen in de regelgeving. Bij een eerste overtreding is het belangrijk om betrokkene erop te wijzen wat de gevolgen zijn van een eventuele tweede overtreding. 3.9 Financiële gevolgen Het wetsvoorstel levert naar verwachting besparingen op door zowel hogere boeten, een hogere pakkans en hogere incasso s. De stijging van boete-inkomsten verlaagt de uitkeringslasten. Daarnaast zal er een gedragseffect optreden omdat fraude minder aantrekkelijk wordt. Het aantal fraudeurs zal afnemen zodat minder fraudeschade ontstaat. Indien mensen inkomsten volledig opgeven en de woonsituatie correct melden heeft dit ook een daling van de uitkeringslasten tot gevolg. Het ministerie heeft becijferd dat de totale besparingen voor Nederland vanaf 2014 totaal 52 miljoen euro zullen bedragen. Daarvan gaat het om 23 miljoen direct effect en 29 miljoen indirect. De besparing voor 2013 is in verband met aanloopeffecten lager ingeschat op 40 miljoen euro. Omgerekend voor de schaal van Roerdalen zou dit, globaal geschat, tot een besparing van ,- leiden. Deze schatting lijkt echter te optimistisch. De nieuwe wet zal zeker een daling van de kosten tot gevolg hebben door de stijging van het aantal fraudegevallen en een gedragsverbetering. Daarnaast zal ook de aangescherpte regels voor terugvordering een positieve uitwerking hebben op de inkomsten. 11 Bij een WSNP aanvraag beoordeelt de rechter of betrokkene gedurende 5 jaar voorafgaand aan de WSNP aanvraag te goeder trouw is geweest bij het ontstaan en aflossing van schulden. Een fraudeschuld werkt daarbij negatief. Pagina 10

12 Indien we echter uitgaan van het aantal geconstateerde fraudegevallen in Roerdalen zal de door het Rijk aangekondigde besparing niet gerealiseerd worden. Het aantal ligt onder het landelijke gemiddelde. Er is in de afgelopen jaren veel geïnvesteerd in preventieve maatregelen en er zijn extra inspanningen geleverd op het terrein van invordering. Deze maatregelen hebben al in een verhoging van ingevorderde bedragen geresulteerd. Daar staat tegenover dat de uitvoeringskosten zullen stijgen omdat we meer tijd besteden aan aan voorlichting, strengere procedures, de verplichte functiescheiding en meer juridische procedures. Conclusie Vooralsnog bestaat onvoldoende inzicht over de hoogte van de besparingen die de nieuwe frauderegeling zal opleveren. De voorspellingen van het rijk lijken te optimistisch. Wel is duidelijk dat de verzwaring van de procedurele regels een extra werklast tot gevolg zullen hebben. Voorstel 1. De Nota Fraudewet en regeling huisbezoek vast te stellen en ter kennisneming aan de raad en de Cliëntenraad Roerdalen te brengen. 2. De Maatregel- en Boeteverordening Wwb/Ioaw/Ioaz Roerdalen 2013 aan de raad ter vaststelling voor te leggen onder gelijktijdige intrekking van de Afstemmingsverordening Wwb, Ioaw en Ioaz 2010 nadat de Cliëntenraad in de gelegenheid is gesteld advies uit te brengen over de concept verordening. 3. De beleidsregels Handhaving en Terugvordering herijken en opnieuw vast te stellen. Daarbij zo maximaal mogelijk gebruik te maken van de mogelijkheid een waarschuwing te geven in plaats van het opleggen van een boete en op te nemen dat in geval van een vordering die bestaat uit een bestuurlijke boete en een fraudevordering beginnen met de aflossing van de fraudevordering. Pagina 11