Bijlage 12: Notitie verbrede rioolheffing, 7 september 2009

Transcriptie

1 1 Bijlage 12: Notitie verbrede rioolheffing, 7 september Aanleiding Vanaf 1 januari 2010 vervalt de mogelijkheid tot het heffen van rioolrechten en kan de gemeente enkel de rioolheffing in rekening brengen op basis van artikel 228a van de Gemeentewet. De rioolheffing is een bestemmingsheffing, die dient ter bekostiging van de gemeentelijke watertaken (afvalwater, hemelwater en grondwater). Ook wel de verbrede rioolheffing genoemd. 2. Vraagstelling Met de invoering van de rioolheffing heeft de wetgever het mogelijk gemaakt om in plaats van een rioolheffing twee rioolheffingen te heffen. Een rioolheffing afvalwater en een rioolheffing hemel- en grondwater. Hoe de kosten te verdelen over alle belastingplichtigen is afhankelijk van de gekozen heffingsmaatstaf. De twee onderzochte vragen in deze notitie zijn: Is een aparte rioolheffing voor de nieuwe watertaken per 1 januari 2010 wenselijk of kunnen de kosten van de drie watertaken via een heffing geheven worden? Welke heffingsmaatstaf passen wij daarbij toe? 3. Wettelijke basis De rioolheffing komt in de plaats van de rioolrechten. Vanaf 1 januari 2010 vervalt de mogelijkheid tot het heffen van rioolrechten en kunnen wij enkel rioolheffing in rekening brengen. De Wet verankering en bekostiging van gemeentelijke watertaken (Stb. 2007, 276 en 277) introduceert in artikel 228a van de Gemeentewet een nieuwe rioolheffing (zie bijlage). Deze rioolheffing treedt in de plaats van het rioolrecht dat is gebaseerd op artikel 229 van de Gemeentewet. De nieuwe rioolheffing heeft het karakter van een bestemmingsheffing waarmee kosten kunnen worden verhaald om maatregelen te treffen die de gemeente noodzakelijk acht voor een doelmatig werkende riolering en overige maatregelen ten aanzien van hemelwater en grondwater. Dit betekent dat het individuele profijt van de heffing niet meer hoeft te worden aangetoond. De gemeente kan de kosten verhalen die ze maakt voor het nakomen van de zorgplichten uit de Wet verankering en bekostiging van gemeentelijke watertaken. De voorzieningen waarvan de kosten kunnen worden verhaald sluiten aan bij de maatregelen die in het kader van het gemeentelijke rioleringsplan (GRP) worden ondernomen. Dit kunnen maatregelen met een collectief of individueel karakter zijn. Van belang is dat wij aannemelijk maken dat de maatregelen van belang zijn voor het nakomen van de zorgplichten. Het wetsvoorstel kent naast de introductie van de rioolheffing ook een verbreding van het GRP. De wetgever heeft het mogelijk gemaakt om in plaats van een rioolheffing twee rioolheffingen te heffen. Een rioolheffing afvalwater en een rioolheffing hemel- en grondwater. 4. Zorgplicht In artikel 228a van de Gemeentewet worden de verschillende zorgplichten van de gemeente op het terrein van water opgesomd. Het betreft de zorgplicht voor afvalwater en de zorgplicht voor hemel- en grondwater. Het resultaat en de doelmatigheid van de maatregelen staat voorop, niet meer de wijze waarop de gemeente haar zorgplicht nakomt. De opbrengsten van de rioolheffing dienen te worden aangewend voor de nakoming van deze zorgplichten. De reikwijdte van de verschillende zorgplichten is in de Wet verankering en bekostiging gemeentelijke watertaken vastgelegd. Dat de gemeente de zorgplichten heeft, betekent niet dat de gemeente steeds aan zet is om alle problemen op te lossen. De afvalwaterzorgplicht kent een mogelijkheid tot het vragen van ontheffing bij de provincie als maatregelen niet doelmatig zijn. De zorgplicht voor hemel- en grondwater kent een voorkeursvolgorde. In eerste instantie is de particulier verantwoordelijk op eigen terrein. Pas indien het redelijkerwijs niet van de particulier kan worden verwacht dat hij zelf maatregelen neemt kan het water ter nadere verwerking worden aangeboden bij de gemeente. De gemeente kan in een verorde-

2 2 ning vastleggen aan welke voorwaarden de particulier moet voldoen voordat het water aan de gemeente kan worden aangeboden. Ook het GRP wijzigt. Nieuw vast te stellen GRP s dienen naast de reeds bestaande planverplichting voor de riolering ook expliciet aandacht te besteden aan de nieuwe zorgplichten voor hemel- en grondwater. Het GRP zal ook ten minste een overzicht bevatten van de in de gemeente aanwezige voorzieningen voor de inzameling en verwerking van afvloeiend hemelwater en de voorgenomen maatregelen ter voorkoming of beperking van nadelige gevolgen van de grondwaterstand. Dat laatste uiteraard alleen als er zich in de gemeente daadwerkelijk grondwaterproblemen voordoen. Centraal staat bij de uitvoering van de zorgplichten dat een doelmatige oplossing dient te worden gekozen. Wij zijn dus vrij in de keuze welke maatregelen worden getroffen als het beoogde doel maar wordt bereikt. Als bijvoorbeeld een individuele behandeling afvalwater (IBA) het beoogde milieurendement oplevert, is het een goede oplossing. Normen waarbinnen verplicht riolering dient te worden opgelegd zijn niet meer van toepassing. Voor de bestrijding van water dat in de huizen stroomt bij hevige regenval kan vanzelfsprekend een regenwaterriool worden aangelegd. De gemeente mag er echter ook voor kiezen om de stoepranden langs de straat te verhogen. Zodoende blijft het water op straat staan en loopt het niet meer de huizen in. 5. Het begrip en het aantal aansluitingen Net als in de verordening rioolrechten is het belastbare feit voor de rioolheffing per 1 januari 2010 het hebben van een directe of indirecte aansluiting op de riolering. Met het begrip aansluiting wordt echter niet hetzelfde bedoeld. Nu de zorgplichten zijn verruimd naar het hemel- en grondwater zal de aard van de gemeentelijke voorzieningen ook wijzigen. De voorzieningen zullen meer op het publieke domein komen te liggen. Als de gemeente de grondwaterstand wil reguleren kan het drainageriool worden aangelegd op openbaar terrein. Alle omliggende percelen profiteren van drainageriool, omdat het grondwater van hun perceel afvloeit richting het drainageriool. In de zin van de verordening hebben deze percelen een aansluiting op de gemeentelijke riolering omdat ze hun grondwater ter nadere verwerking aanbieden bij de gemeente en de gemeente een voorziening heeft waar dat water daadwerkelijk wordt verwerkt. Een aansluiting in de zin van een buis is dus geen voorwaarde. Dat er vanaf het perceel water ter nadere verwerking wordt aangeboden en dat de gemeente daar ook wat mee doet is voldoende voor het hebben van een aansluiting. De verbreding van het begrip aansluiting heeft voor het overgrote deel van de percelen geen consequenties. Deze percelen hebben sowieso al een afvalwater aansluiting op het rioleringsstelsel. In 2009 waren dat objecten. Wij verwachten dat een kleine minderheid van de percelen geen afvalwater aansluiting op het buizenstelsel heeft maar wel water ter nadere verwerking aanbiedt. Te denken valt aan garageboxen, loodsen en dergelijke. Voor de meeste belastingplichtigen zal echter niet veel wijzigen. Zoals gezegd is de definitie van de term aansluiting veranderd. In de oude situatie was er pas sprake van een aansluiting wanneer de gemeente naar de burger toe kwam om afvalwater in te zamelen. In de nieuwe situatie is er sprake van een aansluiting wanneer een perceel water aanbied. (of dat nu afvalwater, hemelwater of grondwater is). In het belastingjaar 2009 hebben wij voor objecten een aanslag rioolrechten verzonden. Door de verruiming van het begrip aansluiting zal het aantal belastingplichtige percelen toenemen met 520 en uitkomen op Dit wordt vooral veroorzaakt door de garageboxen die tot op heden niet betrokken waren in de heffing van het rioolrecht. 6. Heffingsmaatstaven De rioolheffing kan geheven worden van zowel de eigenaren als de gebruikers van percelen. In de toelichting bij de Wet verankering en bekostiging gemeentelijke watertaken staat dat de wetgever de bestaande praktijk dat de belasting zowel van de eigenaar als de gebruiker kan worden geheven wil voortzetten.

3 3 De huidige systematiek voor de heffing van het rioolrecht in Haren is dat er een vast bedrag per perceel van de eigenaar wordt geheven en de gebruiker in de heffing wordt betrokken als het jaarlijks waterverbruik hoger is dan kubieke meter. De modelverordening van de VNG voorziet in de toepassing van de volgende mogelijkheden Optie 1 (vast bedrag per perceel voor eigenaren en/of gebruikers) Optie 2 (vast bedrag eigenaren en gebruikersdeel voor grootverbruikers) Is tot 2009 de huidige systematiek voor de rioolrechten. Optie 3 (waterverbruik gebruikers) Optie 4 (waarde in het economische verkeer) Onderstaand zijn deze opties verder uitgewerkt. Daarbij wel enkele opmerkingen vooraf. De te realiseren opbrengst is gebaseerd op de kosten die nu begroot zijn voor De mogelijke effecten van het nog vast te stellen GRP zijn hierin nog niet verwerkt. De tarieven die in deze notitie worden genoemd hebben voor het uiteindelijk in 2010 te heffen rioolheffing geen status. Het betreft hier voorbeelden, gebaseerd op de thans beschikbare gegevens. Onderling zijn de tarieven vergelijkbaar voor het maken van de benodigde beleidskeuze. De definitieve hoogte en opbouw van de tarieven 2010 zal aan de raad worden voorgelegd. 6.1 Optie 1 (vast bedrag per perceel voor eigenaren en/of gebruikers) Bij deze optie worden de kosten verhaald op de eigenaren, de gebruikers of op de eigenaren en de gebruikers. Het eigenarendeel van de rioolheffing is gebaseerd op het profijt dat de eigenaar heeft van de aansluiting op de gemeentelijke riolering. Uit de relevante jurisprudentie blijkt dat de hoogte van het recht dat van de eigenaar wordt geheven niet afhankelijk mag zijn van het feitelijke gebruik dat van de riolering wordt gemaakt. Zoals dat nu gebeurd in Haren is een vast bedrag per perceel dan alleen mogelijk. Ook voor het gebruikersdeel van de rioolheffing kan een vast bedrag geheven worden. Het kostenpatroon van de voorzieningen rechtvaardigt ook voor het gebruik een vast bedrag. De kosten van het leggen van riolering en de overige voorzieningen zijn voornamelijk vaste kosten. De mate van gebruik van de voorzieningen per individueel perceel heeft over het algemeen slechts een klein effect op de totale kosten. Daarom is het goed verdedigbaar om ook voor het gebruikersdeel van de rioolheffing van elke gebruiker een zelfde bijdrage te vragen in de kosten. Natuurlijk is het ook mogelijk om de kosten van de drie zorgtaken te verdelen of beide categorieën. Zowel de eigenaar als de gebruiker van een perceel ontvangt dan een aanslag rioolheffing. Tarieven De tariefstelling voor deze optie zou dan als volgt kunnen zijn: Rioolheffing alleen van de eigenaren 171, 72 per perceel of Rioolheffing alleen van de gebruikers 176,58 per perceel of Indien de rioolheffing zowel van de eigenaren als de gebruikers wordt geheven 87,06 per perceel. In bijlage 2 treft u de berekening van deze tarieven aan. Voordelen van deze optie: Heffing van eigenaren sluit aan op huidige systematiek Kosten kunnen verdeelt worden over alle belanghebbende (eigenaren en gebruikers) Introductie van gebruikersheffing vooral gunstig voor groot zakelijk gerechtigden (o.a. woningbouwverenigingen)

4 4 Nadelen van deze optie: Heffing van de gebruikers leidt tot toename administratieve lasten. Bij verhuizingen moeten aanslagen worden verminderd en voor het resterende deel worden opgelegd aan nieuwe gebruikers. Gebruikersheffingen leiden tot meer bezwaren. Bij gebruikersheffing heeft leegstand gevolgen voor de opbrengst. Introductie nieuwe belastingplichtigen leidt tot lastenverschuivingen. Grootverbruikers worden niet meer afzonderlijk en naar evenredigheid belast. 6.2 Optie 2 (vast bedrag eigenaren en gebruikersdeel voor grootverbruikers) Bij deze optie worden de kosten verhaald op de eigenaren en de gebruikers van perceel waarbij het waterverbruik boven een bepaalde grens ligt. Deze systematiek wordt nu in Haren toegepast en de grootverbruikers die meer dan m 3 water verbruiken worden nu in de gebruikersheffing betrokken. Daarmee is deze optie een verfijning van de systematiek in optie 1. De motivering van de eigenarenheffing komt overeen met die onder optie 1. De belasting van de grootverbruikers rust op de gedachte dat deze het stelsel meer dan gemiddeld belasten en daardoor extra kosten genereren. Door de verruiming van het begrip aansluiting neemt het aantal percelen dat in de rioolheffing wordt betrokken toe met ruim 500. Omdat deze nieuwe categorie geen afvalwater aansluiting heeft is het wenselijk deze voor een lager tarief in de heffing te betrekken. De relatie tussen de zorgplicht voor hemel- en grondwater en deze nieuwe categorie blijft dan zichtbaar. Het volledig belasten van bijvoorbeeld garageboxen voor hetzelfde tarief als woningen lijkt ons daarbij niet gepast. Tarieven De tariefstelling voor deze optie zou dan als volgt kunnen zijn: Rioolheffing van de eigenaren 168,70 per perceel en Rioolheffing van 30,00 per perceel die geen afvalwater aansluiting hebben en Van de grootverbruikers 0,93 voor elke kubieke meter water boven een verbruik van m3. In bijlage 2 treft u de berekening van deze tarieven aan. Voordelen van deze optie: Heffing sluit aan op huidige systematiek en is bekend bij de burgers. Met de uitvoering van deze optie zijn de laagste administratieve lasten gemoeid. Geen (forse) lastenverschuiving door nieuwe groepen van belastingplichtige of nieuwe tarieven. Nieuwe groep belastingplichtigen (garageboxen, ect) kunnen eenvoudig en naar evenredigheid betrokken worden in deze heffing. De opbrengst is niet afhankelijk van leegstand. Grootverbruikers blijven afzonderlijk en naar evenredigheid belast. Nadelen van deze optie: Geen introductie van het principe de vervuiler betaalt. 6.3 Optie 3 (waterverbruik gebruikers) De belasting van de gebruiker is afhankelijk van de hoeveelheid afgevoerd water. Deze keuze is vaak gebaseerd op het principe de vervuiler betaalt. De gemeente is vrij in de vaststelling van de grootte van de volle eenheid kubieke meters water waarop het tarief wordt toegepast. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat de belasting per (volle een), vijftig of honderd kubieke meter wordt berekend. Als een zogenaamde schijven-

5 5 tarief wordt toegepast dan kan het tarief degressief op progressief van opbouw zijn. Aangezien het streven is vermindering van waterverbruik is gekozen voor een progressieve tariefsopbouw. Omdat veel rioleringskosten betrekking hebben op het aanleggen en onderhouden van het stelsel vertegenwoordigen deze zogenaamde vaste kosten het grootste deel. De vraag kan dan ook gesteld worden in hoeverre het wenselijk is om het verhaal hiervan volledig afhankelijk te stellen van het gebruik. Het verband tussen de het gebruik en de vaste kosten is namelijk klein. Daarbij komt nog dat tussen het waterverbruik en de twee nieuwe zorgtaken, grond- en hemelwater, al helemaal geen relatie aanwezig is. Tarieven De tariefstelling voor deze optie zou dan als volgt kunnen zijn: Rioolheffing van de gebruikers van 1,60 per kubieke meter of Rioolrecht van de gebruikers via een klassenstelsel waarbij de prijs per kubieke meter progressief verloopt van 1,55 tot 1,85 per kubieke meter.of Rioolrecht van de gebruiker via een klassenstelsel waarbij voor de eerste 500 kubieke meter een vast prijs geldt met een toeslag voor elke kubieke meter daarboven die oploopt van 1,65 tot en met 1,85. In bijlage 2 treft u de berekening van deze tarieven aan. Voordelen van deze optie: Heffing sluit aan op de gedachte de vervuiler betaalt. Introductie van gebruikersheffing vooral gunstig voor groot zakelijk gerechtigden (o.a. woningbouwverenigingen) Nadelen van deze optie: Introductie van nieuwe belastingplichtigen leidt tot forse lastenverschuivingen van eigenaren naar gebruikers. Huurders gaan betalen en de verhuurders niets. Met de uitvoering van deze optie zijn de hoogste administratieve lasten gemoeid. Voor het dekken van alle kosten minder geschikt omdat de rioleringskosten vooral schuilen in het afvoeren van regenwater. Heffing van de gebruikers leidt tot forse toename administratieve lasten. Bij verhuizingen moeten aanslagen worden verminderd en voor het resterende deel worden opgelegd aan nieuwe gebruikers. Gebruikersheffingen leiden tot meer bezwaren. Zeker als deze ook nog eens afhankelijk is van een historisch waterverbruik. Jaarlijks moeten de verbruiksgegevens verwerkt worden en het verzenden van de aanslagen eind februari is dan niet mogelijk. De verbruiksperiode is namelijk gelijk aan het kalenderjaar. Complicatie: niet al het toegevoerd water wordt ook daadwerkelijk afgevoerd. Voorbeelden zijn veehouderijen, bakkers, wasserijen, productiebedrijven, consumptie. Complicatie: panden zonder watermeter of met verzamelmeter. Bij gebruikersheffing heeft leegstand en het waterverbruik gevolgen voor de opbrengst. Verdeling van de kosten vooral gericht op die van afvalwater. Met de kosten voor de zorgtaken van het grond- en hemelwater is geen relatie. Nieuwe groep belastingplichtigen (garageboxen, ect) passen niet goed in deze systematiek van heffen. 6.4 Optie 4 (waarde in het economische verkeer) De belasting wordt geheven naar de waarde in het economische verkeer zoals die op grond van de Wet waardering onroerende zaken (Wet WOZ) is vastgesteld. In de toelichting op de Wet materiële belastingbepalingen Gemeentewet is deze mogelijkheid expliciet toegestaan voor de rioolrechten (Kamerstukken II 1989/90, 21591, nr. 3, pag. 66). In een later stadium

6 6 is dit ook op Kamervragen geantwoord (Kamerstukken II 2005/06, Aanhangsel, nr. 1172). Ondanks dat in de toelichting bij de Wet verankering en bekostiging van gemeentelijke watertaken deze heffingsmaatstaf niet weer expliciet wordt genoemd zijn wij van mening dat de waarde in het economisch verkeer ook een goede maatstaf is voor de rioolheffing. Sterker nog, de heffingsmaatstaf heeft aan betekenis gewonnen. De hemel- en grondwaterzorgplichten betekenen in belangrijke mate investeringen in het publieke gebied. De effecten van deze maatregelen strekken zich uit naar alle percelen die op een of andere wijze profijt trekken. Voor duurdere percelen heeft (het uitblijven van) een voorziening een meer dan evenredige effect op de benuttingswaarde van het perceel. Het is wel wenselijk om een absoluut maximum op te nemen voor deze belasting. Bij percelen met een heel hoge waarde in het economisch verkeer bestaat bij een proportionele toepassing van het tarief de mogelijkheid dat er een wanverhouding ontstaat tussen de hoogte van de heffing en de kosten die gepaard gaan met de gemeentelijke voorzieningen. Ondanks dat er geen sprake is van een retributie maar van een belasting, achten wij het niet wenselijk als de kosten van de voorzieningen in belangrijke mate worden gedragen door een of enkele grote belastingplichtigen. Tarieven De tariefstelling voor deze optie zou dan als volgt kunnen zijn: Rioolheffing van de eigenaar voor 0,0572% van de WOZ-waarde of Rioolheffing van de gebruiker voor 0,0588% van de WOZ-waarde of Indien de rioolheffing zowel van de eigenaren als de gebruikers wordt geheven 0,0290 van de WOZ-waarde. In bijlage 2 treft u de berekening van deze tarieven aan. Voordelen van deze optie: Kosten kunnen verdeelt worden over alle belanghebbende (eigenaren en gebruikers) De WOZ-waarde is als heffingsmaatstaf bekend en wordt ook al voor de OZB toegepast. Nieuwe groep belastingplichtigen (garageboxen, ect) kunnen goed in deze systematiek van heffen worden opgenomen en worden door lage WOZ-waarden ook minder belast dan bij optie 1. Oplegging van de aanslagen eind februari blijft mogelijk. Nadelen van deze optie: Als heffing beperkt blijft tot de eigenaren dan vind binnen deze categorie toch een lastenverschuiving plaats door de introductie van de WOZ-waarde. Introductie van gebruikers als nieuwe belastingplichtigen leidt tot lastenverschuivingen van eigenaren naar gebruikers. Uitgaande van een eigenarenheffing zijn met de uitvoering meer administratieve lasten gemoeid dan bij optie 2 maar minder dan bij optie 3. Heffing van de gebruikers leidt tot forse toename administratieve lasten. Bij verhuizingen moeten aanslagen worden verminderd en voor het resterende deel worden opgelegd aan nieuwe gebruikers. Gebruikersheffingen leiden tot meer bezwaren. Het belang van de WOZ-waarden neemt toe en leidt mogelijk tot meer bezwaren tegen hoogte hiervan. Bij gebruikersheffing heeft leegstand gevolgen voor de opbrengst. 7 Financiële gevolgen Het invoeren van de rioolheffing zal financiële gevolgen hebben voor zowel de burger als voor onze eigen bedrijfsvoering. De gevolgen verschillen ook per optie. In onderstaand overzicht zijn deze schematisch weergegeven. In de eerste kolom staan de vier opties met hun eventuele onderverdeling. In de volgende kolommen is aangegeven wat de effecten zijn van deze opties ten opzichte van de huidige systematiek voor respectievelijk de burger (als

7 7 eigenaar of gebruiker) onze eigen organisatie (in uren en kosten derden). Vervolgens zijn deze effecten kort toegelicht. Effect voor burger als Interne gevolgen Eigenaar Gebruiker Uren Kosten Optie 1 Van eigenaren -/N N - N Van gebruikers N Van eig + gebr N Optie 2 N N N N Optie Optie 4 Van eigenaren --/+ N - -- Van gebruikers Van eig + gebr zeer negatief, - negatief, N neutraal. + positief, ++ zeer positief. 7.1 Toelichting Optie 1: het hanteren van een vast bedrag per perceel zal voor de nieuwe categorie belastingplichtigen (garageboxen, loodsen, ect) leiden tot een forse verhoging van de aanslag. Voor de andere eigenaren heeft dat een neutraal tot klein positief effect. Dit wordt groter als de gebruikers ook in de heffing worden betrokken. Dit zal leiden tot meer vragen en bezwaren waardoor het aantal benodigde uren intern stijgt maar gerealiseerd kan worden met de bestaande derden budgetten. Optie 2: de naam verandert van rioolrechten naar rioolheffing maar in de ogen van de meeste burgers zal veel bij het oude blijven. De effecten voor de nieuwe categorie belastingplichtigen blijft beperkt net zoals die voor de interne bedrijfsvoering. Optie 3: de lasten voor de eigenaren dalen omdat die volledig verschuiven naar de gebruikers. De lastenverschuiving is dus groot en afhankelijk of je eigenaar of gebruiker bent zal dit als zeer positief of zeer negatief bestempelt worden. Door de gebruikersheffing en differentiatie naar waterverbruik zijn hier intern veel uren en kosten mee gemoeid. Optie 4: afhankelijk of ook een gebruiksheffing wordt geïntroduceerd en de hoogte van de WOZ-waarden kunnen de effecten voor de burger beoordeeld worden van zeer positief tot zeer negatief. De interne effecten zijn groot. Zeker omdat voor de jaarlijkse verwerking van de WOZ-waarden voor de rioolheffing onze software aangepast moet worden. 8. Beschouwing Een of twee heffingen? Een verstandig uitgangspunt in deze is om alleen wijzigen wat er gewijzigd moet worden. Voor de nieuwe rioolheffing is de keuzes in de kostenonderbouwing, de heffingsmaatstaf en de tariefstelling het meest van belang. Door de besluitvorming en de keuzes vast te leggen kan worden voorkomen dat in een beroepsprocedure de rechter deze onder uit haalt. Een credo wat hier heel duidelijk op zijn plaats is: keep it simple. Dat maakt de heffing minder kwetsbaar en is eenvoudiger uit te leggen aan de burger. Omdat uit het concept GRP blijkt dat de kosten voor de nieuwe zorgtaken niet de grootste invloed hebben op de totale tariefstelling is de noodzaak voor de invoering van een nieuwe en afzonderlijke heffing klein. De nieuwe rioolheffing biedt voldoende mogelijkheden tot (tariefs)differentiatie en daarmee zijn veel minder administratiekosten gemoeid. Het advies is daarom een rioolhef-

8 8 fing in te voeren waaruit de bekostiging van de drie zorgtaken (afval- regen- en grondwater) kan plaatsvinden. Heffing maatstaven Het uitgangspunt om alleen te wijzigen wat er gewijzigd moet worden lijkt ook bij de keuze van de heffingsmaatstaf een verstandige zet. Zoals de verkenning aantoont zijn de effecten door het betrekken van een nieuwe groep belastingplichtigen of een geheel nieuwe heffingsgrondslag groot. De huidige systematiek blijkt efficiënt te zijn en kan bijna een op een omgezet worden naar de rioolheffing. Aangezien geen van de andere opties een overwegend positief (financieel)effect hebben lijkt de neutrale optie 2 het meest voor de hand te liggen. 9. Advies Met ingang van 1 januari 2010 de rioolheffing in te voeren in overeenstemming met de huidige systematiek van het rioolrecht. De rioolheffing wordt dan geheven van de eigenaren voor een vast bedrag per perceel. Alleen voor percelen zonder aansluiting voor afvalwater geldt een gereduceerd tarief. Daarbij wordt ook een gebruikersheffing ingevoerd voor grootverbruikers met een waterverbruik van meer dan kubieke meter per jaar.

9 9 Bijlage 1 bij notitie verbrede rioolheffing Artikel 228a Gemeentewet 1. Onder de naam rioolheffing kan een belasting worden geheven ter bestrijding van de kosten die voor de gemeente verbonden zijn aan: a. de inzameling en het transport van huishoudelijk afvalwater en bedrijfsafvalwater, alsmede de zuivering van huishoudelijk afvalwater en b. de inzameling van afvloeiend hemelwater en de verwerking van het ingezamelde hemelwater, alsmede het treffen van maatregelen teneinde structureel nadelige gevolgen van de grondwaterstand voor de aan de grond gegeven bestemming zoveel mogelijk te voorkomen of te beperken. 2. Ter zake van de kosten, bedoeld in het eerste lid, onderdelen a en b, kunnen twee afzonderlijke belastingen worden geheven. 3. Onder de kosten, bedoeld in het eerste lid, wordt mede verstaan de omzetbelasting die als gevolg van de Wet op het btw-compensatiefonds recht geeft op een bijdrage uit dat fonds.

10 10 Bijlage 2 bij notitie verbrede rioolheffing