Reisverslag van de Rot naar Workum in de herfstvakantie van 2015.

Transcriptie

1 Reisverslag van de Rot naar Workum in de herfstvakantie van Deze reis van de Rot wordt gemaakt door de laatste opstappers van Ruud de Haan (de laatste particuliere eigenaar van de Rot tot 2011), namelijk Koos Follings als schipper en Nico Schermer als maat, scheepskok en fotograaf. Deze reis wordt gemaakt om de naamsbekendheid in Fryslân en wijde omgeving verder te verbeteren. Daarom hebben we in het voortraject van deze reis ook al contact met de organisatie van de strontrace in Workum gehad om de Rot in de museumhaven te krijgen (is best wel spannend want er is een nieuwe werfbaas). De activiteiten in Workum omvatten het onder zeil gaan vissen door een aantal oude kleine vissersschepen zoals botters, zeeschouwen, lemster aken en staverse jollen. Daarnaast de meest bekende zeiltocht, de strontrace van Workum naar Warmond (nabij Leiden), waarbij per skûtsje (of tjalk, de zware stront) een aantal zakken gedroogde mest wordt meegenomen. Als retourvracht wordt dan een aantal zakjes bloembollen meegenomen. Dan is er nog de beurtveer (grotere tjalken en klippers) die de zeiltocht maken naar Amsterdam met als verplichte tussenhavens Medemblik en Lemmer. Deze schepen nemen post mee en een aantal passagiers. Op woensdag 14 oktober 2015 worden de laatste boodschappen gedaan, door schipper Koos, halen we Nico van de trein in Heerenveen en worden we door Marian (de vrouw van de schipper) per auto naar Rottevalle gebracht. Om ca uur hebben we alles aan boord, wordt er water getankt en strijken we de mast. Daarna wordt de motor gestart en gaan we richting de Leijen en door naar Opeinde. De mast wordt direct na de laatste brug weer omhoog gedraaid want er is een mooi noordoostelijk windje. De Rot onder zeil op de Wijde Ee, een prachtig deel van de reis. We kunnen heerlijk zeilen tot voorbij De Veenhoop. Helaas is dan de wind op, dus motor starten en de zeilen onder de huikjes. Net op tijd want het begint te regenen. Op de motor gaan we verder naar Akkrum waar we ca aankomen. Na ca een uurtje wachten kunnen we door de spoorbrug en

2 leggen we direct daarna aan. We overnachten hier en gaan lekker chinees eten. Dan de kachelpijp erop, een lekker borreltje bij kaarslicht. Wie doet je wat? De Rot voor de wal in Akkrum Op donderdag 15 oktober staan we redelijk op tijd op want de mobiele keuken, die we vergeten waren, wordt gebracht door Marian. Dan de laatste boodschappen halen bij de Poiesz, een praatje met de havenmeester en ca uur motor starten en richting Kameleoneiland-Heerenzijl. Dan door naar Uitwellingerga. Onderweg moeten we nog even wachten want de kabelpont gaat over van de vaste wal naar het tegenovergelegen eiland/natuurgebied (dan hangt er een dikke staalkabel ca 1 meter boven water, daar kun je beter even voor wachten). Deze keer vaart de pont echt en moeten we wachten tot de kabel weer op de bodem van de vaart ligt.

3 Dan via het PMkanaal naar de Jeltesloot. Hier leggen we aan één van de eilandjes aan om ca uur. Dan en broodje met een heerlijk bakje soep. Even een knippertje en dan door richting Heegermeer om ca uur. Helaas blijft het maar regenen en weinig tot geen wind, dus we besluiten door te varen richting Elahuizen. Hier gaan we bij Tineke de Vries voor de wal, een goede bekende van de schipper. Nadat we hier even lekker gezeten hebben, en een thermokan meekregen waar de maat beter mee uit de voeten kan, steken we ca uur weer van wal. We steken over, varen via het Brandemeer naar Brandeburen. Hier leggen we aan voor de Schollefaer, de zeeschouw van Klaus. Bij Klaus drinken we een borreltje, eten we een heerlijke door Nico bereide maaltijd stimpstamp die hij op de Rot heeft bereidt. Om ca uur gaan we weer aan boord, rollen nog even een stroomkabel uit zodat de accu s kunnen opladen, en daarna te kooi. We liggen mooi voor de wal, midden in Brandeburen, zoals Hylke Speerstra het omschreef in zijn boek de oerpolder.

4 Op vrijdag 16 oktober 2015, na een heerlijk rustig nachtje (zoals Hylke Speerstra beschreef in zijn boek de Oerpolder) te hebben geslapen, gaan we bij Klaus lekker douchen en ontbijten. Nadat we alles genoten hebben, wordt de kabel weer opgerold en vertrekken we ca uur richting Hofmeer-Fluessen-Ienthymasloot-Workum. Om ca uur komen we aan bij de spoorbrug, die vlot wordt bediend. Na de provinciale brug tanken we dieselolie, daarna voor de wal. Even een lekker soeppie met een broodje en even een knippertje. Dan om uur, nadat de bruggen weer draaien na de middagpauze, even aanleggen bij de nieuwe passantenhaven (heel erg mooi), maar helaas geen boodschappen want de supermarkten zijn verhuisd. Dan de laatste bruggen naar de museumhaven. Na een schependans met botters, liggen we uiteindelijk om ca uur op ons eigen plekje. Dan komt er rust in de tent en nemen we er een borreltje op. We liggen op onze eigen plek in de museumhaven, achter de Texel 11. Er wordt nog druk schoongemaakt door de organisatie, o.a. de planken van het bruggetje worden van hun groene aanslag ontdaan. Op zaterdag 17 oktober hebben we na ons ontbijt even wat drukte met alles installeren op het dek, de brandstoftentoonstelling op de luikenkap weer geïnstalleerd inclusief onze drankjes (Slokje fan de Rot) en gaan we her en der bij vrienden langs en krijgen we al direct veel aanloop.

5 We zijn van alle kanten zichtbaar tegenover de zeesluis en de oude helling. Ook de pramen van de aanbrengtocht brengen de zakjes met gedroogde stront bij ons aan de wal. Het koor Onstuimig schuim, dat liederen ten gehore brengt uit de VOC tijd, komt nog even bij ons langs om te zingen en te spelen. Oude bekenden van de schipper en de maat, Piet en Gu met hun campertje, zijn er ook weer. Ook treffen we nog veel andere bekenden, donateurs en vrijwilligers. Hartstikke gezellig.

6 Daarna opruimen, lekker eten in de Smitte, lekker zingen in de Doopsgezinde Kerk (was deze keer een groep uit Egypte, heel apart) en in de Klameare. We zijn vrij laat weer weer aan boord (was heerlijk nazitten met engelse en Ierse muziek). Onder het genot van een borreltje praten we nog even na en gaan vrij laat naar bed. De zangers in de Doopsgezinde Kerk zingen hun liederen en spelen op hun instrumenten. Zondag 18 oktober lekker uitslapen en hebben we toch al weer vrij vroeg koffiedrinkers. Gelukkig dat de maat een ochtendmens is, dus is er ook vrij vroeg koffie. Er komen veel mensen naar de schepen kijken, dus ook naar de Rot. Vele bekenden nog uit de tijd van Ruud, maar ook veel mensen uit Rottevalle die even langskomen om een praatje te maken. Ook verschillende vrienden en kennissen en enkele collega s van de schipper. Het is redelijk mooi weer (de voorspellingen waren regen), dus

7 allemaal heel gezellig. De handel met de likeur loopt redelijk goed (eind van de middag is haast alles uitverkocht). Er worden door Nico nog een paar heerlijke rode poontjes gescoord die we rond de middag lekker oppeuzelen. Heerlijk. Op de haven staan verschillende kraampjes met schiemanswerk, netten maken, scheepstimmerwerk en enkele oude motoren zoals Listers. Allemaal heel gezellig maar de schipper komt niet aan harmonicaspelen toe, ook door de muziek die er rondom de haven is. Eind van de middag gaan we naar de Klameare voor een heerlijke schippersmaaltijd. Daarna kijken naar een niet nautische voorstelling van Maartje en Ilke. Dan nog een tijdje nazitten en engelse en Ierse muziek spelen en zingen. Dan nog even bij de boerderij langs waar Onstuimig schuim logeert om de gebeurtenissen bij te praten. Om ongeveer middernacht zijn de schipper en zijn maat weer aan boord, wordt onder het genot van een borreltje de dag doorgenomen en dan uiteindelijk veel te laat op bed. In de Klameare een optreden van Maartje en Ilke, daarna van Nanne en Ankie. Op maandag 19 oktober worden de laatste boodschappen gedaan, brengt Nico even een flesje met het slokje bij Ivor langs als dank voor de gastvrijheid en ruimen we alles op. In de kom van de haven wordt alles in gereedheid gebracht zodat de schepen uit de haven kunnen vertrekken voor hun wedstrijd. Er doen weer redelijk veel schepen mee aan de strontrace, beurtveer en de visserij. Een mooi gezicht, de haven vol met oude schepen. Gjalt vertelt in de haven over de schepen en hoe het allemaal geregeld is. De zakjes met gedroogde stront wordt op de skutsjes gesjouwd.

8 De haven nog even vol met schepen, die gereed zijn voor vertrek. Om de kom van de haven allemaal mensen die wachten op het vertrek van de schepen. Het is leuk om te zien dat PJ, de zoon van Joke, als schipper meevaart met de strontrace (hij eindigt uiteindelijk als tweede). Nadat we een prachtige start hebben gezien (helaas zonder een knal met de melkbus met carbit) gaan de visserij- en strontschepen hoog aan de wind de haven uit. Lidwine, de vrouw van Nico, kan met de auto terug naar Haarlem (ipv de trein), hetgeen en betekent dat ze veel vlugger en minder vermoeid weer in Haarlem aankomt. Daarna alles opruimen en vertrekken we om ca uur uit de museumhaven. Ook de maat met zijn vrouw zwaaien de schepen uit, dan is het ineens een havenkom met nog maar een enkel schip erin. De beurtveerschepen moeten nog wel vertrekken, die liggen bij de grasdrogerij en er tegenover voor de wal.

9 We gaan de stad Workum door, en gaan verder via de Ynthiemasloot, Heegermeer, Jeltesloot. Aangezien de wind steeds oostelijker en noordelijker wordt, betekent dit dat we eind van de middag, en Nico na een zwaar weekeinde even een tukje doet, na een hele middag stug door moteren met de schipper aan het helmhout aanleggen om ca uur in de museumhaven van Terhorne. We klagen niet want de motor loopt heel mooi en start wanneer het moet en gaat alleen uit wanneer de schipper dat wil. Dat geeft toch wel veel rust in vergelijking met vorig jaar. Dan een heerlijke pannenkoek van Nico, even lekker douchen, een knippertje, het logboek bijwerken en een filmpje bekijken van Musselkanaal op de smartphone. Het is dan geen mooi weer, maar onderweg hebben we wel mooie luchten waar we van kunnen genieten.

10 Na de openstaande keersluis van Terhorne komen we aan in de museumhaven van Terhorne. De Rot ligt er weer mooi bij.

11 Op dinsdag 20 oktober staan we redelijk op tijd op, ontbijten en nog wat napraten over Workum onder het genot van een bakje koffie. Nadat de vuilniszak in de container is gedaan, de sleutel weer is ingeleverd, vertrekken we ca uur richting Akkrum. Gaat allemaal redelijk vlot, dus uur laten we Akkrum al achter ons. Helaas blijft de beloofde zuidwesten wind uit, en gaat het ook nog regenen. Dus alles vrij vlot met draaiende motor door over het Pikmeer en dan door naar De Veenhoop. Hier komen we Harm Jonker en Koop Hoekstra tegen, die onderweg zijn naar Grou. We gaan nog even bij het beurtschip St. Michael langs in Oudega. Hier nemen we een broodje met een heerlijk opgewarmd poontje en praten nog even bij met een vrijwilliger die nog enkele klusjes doet op het schip. Tevens praten we nog even bij met de havenmeester, die ook een keer met een avondtocht met de Rot is mee geweest. Voor vertrek wordt de mast naar beneden gedraaid, waarna we ca uur afvaren. Nabij de grasdrogerij in Opeinde leggen we aan het passantensteiger aan want we gaan wokken in Opeinde. Wel een onrustige plek om te liggen want er komen veel vrachtauto s en trekkers met ladewagens met gras langs want de drogerij werkt op volle toeren. Op woensdag 21 oktober staan we redelijk op tijd op, na een toch redelijke nachtrust. Dan om ca 8.45 uur op de motor richting Rottevalle waar we ca uur aanleggen. Dan alles opruimen, de mast weer omhoog draaien, de fok even te drogen hangen en dan alles vervoerklaar maken voor de auto.

12 De mast wordt met de lier weer omhoog gedraaid. Hopelijk gaat dat volgend jaar beter als we de mast kunnen draaien met een contragewicht. Ook even de fok te drogen hangen na al die regen. Om ca uur worden we door Marian (de vrouw van de schipper) opgehaald en gaan we richting Leeuwarden. Daarna door naar Haarlem (Nico wegbrengen), Spaarndam (even bij Jannie langs) en dan weer naar Gorredijk waar ik ca uur aankom. Al met al een zeer geslaagde reis, veel mensen aan boord gehad, een motor die de gehele reis heeft gedaan waarvoor hij aanwezig is: de Rot gebracht waar we wilden komen aangezien we weinig konden zeilen. De foto s in het reisverslag zijn gemaakt door Nico Schermer en Koos Föllings.