VERDRAG VOOR DE RECHTEN VAN HET KIND

Transcriptie

1 informatieblad voor jongeren KINDERRECHTEN VERDRAG VOOR DE RECHTEN VAN HET KIND Voor wie? Dit informatieblad is bedoeld voor jongeren van het voortgezet onderwijs die meer willen weten over het Verdrag voor de Rechten van het Kind. Bijvoorbeeld om er een presentatie over te houden of werkstuk over te maken. Of om - alleen of met een groepje - iets te doen voor de rechten van kinderen. Ontstaan van het Verdrag voor de Rechten van het Kind De rechten van het kind zijn vastgelegd in het Verdrag voor de Rechten van het Kind van de Verenigde Naties. Maar dat is niet altijd zo geweest. Eeuwenlang werd er geen speciale aandacht besteed aan kinderen. Pas vanaf de Verlichting in de zeventiende en achttiende eeuw werden kinderen als een aparte categorie mensen gezien. En pas vanaf het begin van de twintigste eeuw werden in de meeste Westerse landen wetten ter bescherming van kinderen ingevoerd. Na de Eerste Wereldoorlog ( ) boden Save the Children en het Rode Kruis hulp aan kinderen in het door de oorlog geteisterde Europa. Beide organisaties vonden dat er ook het een en ander over hulp aan kinderen op papier moest worden gezet. Door hun inspanning en samenwerking kwam in 1924 de Verklaring van Genève tot stand. Deze verklaring is eigenlijk het eerste document waarmee de rechten van kinderen internationaal vorm kregen. Na de Tweede Wereldoorlog ( ) werd de Verklaring van Genève uitgebreid en aangepast met begrippen zoals liefde (kinderen hebben recht op liefde). De nieuwe tekst, de Verklaring voor de Rechten

2 van het Kind, werd goedgekeurd door de Verenigde Naties (VN) in Deze Verklaring was nog geen echte wet, maar een oproep en een belofte om aandacht te geven aan de belangen van alle kinderen en jongeren (tot achttien jaar) wereldwijd. In 1979 zou de twintigste verjaardag van de Verklaring voor de Rechten van het Kind gevierd worden. De Verenigde Naties hadden dat jaar uitgeroepen tot Internationaal Jaar van het Kind. Het leek de regering van Polen wel een goed idee om de rechten van kinderen ter ere van deze verjaardag nog beter te beschermen door een echt Verdrag te maken, een bindende afspraak tussen landen, in plaats van een Verklaring. Daarom werd in 1979 gestart met de voorbereiding van een tekst voor het VN Verdrag voor de Rechten van het Kind. Het duurde even voor die tekst af was en regeringsleiders het er wereldwijd over eens waren. Maar in 1989 was het zover, de VN besloten dat kinderen en jongeren (onder de achttien jaar) speciale aandacht verdienen omdat zij kwetsbaarder zijn dan volwassenen en nog veel moeten leren. Op 20 november 1989 werd het Verdrag voor de Rechten van het Kind aangenomen (goedgekeurd) door de VN. Wat staat er in het Verdrag voor de Rechten van het Kind? In het Verdrag staan afspraken over de manier waarop landen met hun kinderen moeten omgaan en waar alle kinderen recht op hebben. Het Verdrag gaat eigenlijk over alles waar een kind mee te maken heeft of kan krijgen - vanaf de geboorte tot aan zijn of haar achttiende jaar. Het gaat over school, spelen, wonen, gezondheid, geloof, ouders en vrienden. Maar ook over kindermishandeling, kinderarbeid, oorlog en scheiding van ouders bijvoorbeeld. In het Verdrag staan 54 artikelen. Artikel één tot en met veertig gaan over de rechten van het kind. De andere artikelen, 41 tot en met 54, gaan over het Verdrag zelf. Alle kinderen hebben dezelfde rechten Er zijn aan het Verdrag ook protocollen (extra teksten) toegevoegd over twee problemen waar kinderen wereldwijd mee te maken hebben: één over kinderen in gewapende conflicten (waaronder kindsoldaten) en één over kinderhandel, kinderprostitutie en kinderporno.

3 Rechten Hoewel alle rechten van kinderen even belangrijk zijn, wordt er meestal wel een verdeling gemaakt in soorten rechten: Voorzieningenrechten Deze verwijzen naar dingen, diensten en voorzieningen, die kinderen nodig hebben om in de best mogelijke omstandigheden op te groeien. Zoals onderwijs, gezondheidszorg, eten en drinken en een veilige plek om te leven en spelen. beschermingsrechten artikelen uit het Verdrag voor de Rechten van het Kind die aandacht vragen voor bepaalde groepen kinderen zoals vluchtelingenkinderen of kinderen met een handicap. Participatierechten Dit zijn rechten waarmee kinderen en jongeren voor zichzelf op kunnen komen en mee kunnen praten of beslissen over kwesties die met hen te maken hebben. Zoals het recht van kinderen om gehoord te worden (bijvoorbeeld door een rechter) in zaken die belangrijk voor hen zijn (bijvoorbeeld bij scheiding van ouders), het recht op vrije meningsuiting, op vrijheid van gedachten en godsdienst en het recht op toegang tot informatie uit verschillende bronnen. Wat zijn rechten eigenlijk? Beschermingsrechten Deze rechten moeten kinderen en jongeren beschermen tegen gedrag of leefomstandigheden die schadelijk zijn voor hun ontwikkeling of welzijn. Bijvoorbeeld het recht op bescherming tegen mishandeling, kinderarbeid, de gevolgen van oorlog en seksuele uitbuiting. Ook vallen onder Rechten zijn regels die bepalen wat mensen wel en niet mogen. Die regels zijn vastgelegd in wetten. Sommige wetten gelden voor iedereen, andere zijn afhankelijk van de leeftijd van een persoon. Wetten zijn vaak ingewikkeld omdat ze in moeilijke woorden zijn beschreven. Bovendien is het soms lastig om te onderscheiden wat in de wetten anders is voor kinderen en jongeren dan voor volwassenen. Kijk voor alle artikelen van het Verdrag voor de Rechten van het Kind op Je kunt de volledige tekst van het Verdrag in gedrukte versie ook opvragen bij: Unicef ( ) of Defence for Children International ( ).

4 Plichten Behalve rechten, hebben volwassenen en kinderen ook plichten. Dat zijn dingen die je moet doen. De rechten van kinderen brengen bijvoorbeeld plichten met zich mee: - voor volwassenen: zij hebben bijvoorbeeld de plicht te zorgen voor voeding, kleding en onderdak voor kinderen, zodat die kunnen opgroeien tot volwaardige leden van de samenleving. - voor regeringen: zij hebben bijvoorbeeld de plicht te zorgen voor goed onderwijs en een goed functionerend rechtssysteem, zodat ouders hun verantwoordelijkheden ten opzichte van kinderen waar kunnen maken. - voor kinderen zelf: zij hebben allemaal recht op onderwijs, maar zijn ook verplicht om naar school te gaan. Andere verdragen over de rechten van mensen Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) In de Tweede Wereldoorlog bleek dat mensen in staat zijn om elkaar verschrikkelijke dingen aan te doen. Om ervoor te zorgen dat dit nooit meer zou gebeuren, werden in 1945 de Verenigde Naties (VN) opgericht door de landen die Duitsland overwonnen hadden. De VN wilden internationale vrede en veiligheid, vriendschappelijke samenwerking tussen landen, betere levensomstandigheden voor iedereen en respect voor de mensenrechten bevorderen. Alle lidstaten van de VN (landen die lid zijn van de VN) waren het erover eens dat vrede tussen mensen rechtstreeks in verband staat met eerbied voor de mensenrechten. Daarom werd er een commissie opgericht die de mensenrechten nauwkeurig moest omschrijven. Omdat er met zoveel verschillende culturen rekening gehouden moest worden, duurde het een paar jaar voor de tekst klaar was. Op 10 december 1948 werden de 30 artikelen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) door de Algemene Vergadering van de VN goedgekeurd. Natuurlijk geldt deze Verklaring ook voor kinderen! Behalve dit universeel (voor iedereen) geldende mensenrechten-verdrag, zijn er nog een heleboel verdragen die te maken hebben met mensenrechten en een bepaald thema, zoals marteling, verdwijning en oorlog. Ook zijn er verdragen waarin de rechten van een bepaalde groep mensen, zoals vluchtelingen, minderheden en vrouwen zijn vastgelegd. Kijk voor meer informatie over Internationale Verdragen die met de rechten van de mens te maken hebben op

5 VN-Vrouwenverdrag Op 18 december 1979 werd tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties het Verdrag voor de uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen (het VN-Vrouwenverdrag) aangenomen. Dit Verdrag verplicht regeringen niet alleen alle vormen van discriminatie van vrouwen uit te bannen. Het draagt regeringen ook op om wetten te ontwikkelen waarmee de positie van vrouwen verbeterd kan worden. 20 november: dag voor de Rechten van het Kind Op 20 november 1989 werd het Verdrag voor de Rechten van het Kind unaniem (zonder tegenstemmingen) aangenomen door alle landen die lid zijn van de Verenigde Naties. 20 november is toen uitgeroepen tot internationale dag voor de Rechten van het Kind. Vandaar dat ook in Nederland ieder jaar op en rond deze datum de verjaardag van het Verdrag gevierd wordt met allerlei activiteiten die te maken hebben met kinderrechten. Als je rond die datum ook zin hebt in allerlei leuke en leerzame kinderrechten-festiviteiten, houd dan de pagina aktueel op goed in de gaten! Ondertekenen en ratificeren In 1989 werd het Verdrag voor de Rechten van het Kind unaniem aangenomen door de VN. Dat betekent dat geen enkel land tegen het Verdrag stemde. Maar hierdoor was het Verdrag nog niet meteen geldig (van kracht) in alle lidstaten van de VN. Om een VN-verdrag in de lidstaten van kracht te laten worden, moet nog het een en ander gebeuren: 1) Als een verdrag goedgekeurd is door de VN, moeten eerst alle staatshoofden het verdrag ondertekenen. Met een handtekening zegt het staatshoofd (de koning(in) of president) dat zijn of haar land het eens is met de inhoud van het verdrag. 2) Om een verdrag vervolgens ook echt onderdeel van de nationale wetten van een land te laten worden, moet de regering van dat land het verdrag daarna ratificeren (bekrachtigen). Zo n ratificatie (bekrachtiging) garandeert dat de regering van een land de inhoud van het verdrag ook in het eigen land waar maakt en niet alleen maar mooie beloftes doet. 3) En dan treedt het verdrag nog niet in werking als één land het ratificeert. Pas als het geratificeerd is door meerdere landen wordt het in al die landen van kracht. Voor bekrachtiging van het Verdrag voor de Rechten van het Kind was de ratificatie door twintig landen nodig. Het Verdrag voor de Rechten van het Kind brak in dit opzicht een internationaal record: nog nooit werd een VN- Verdrag zo snel door voldoende landen geratificeerd. Al in 1990 hadden meer dan twintig landen het Verdrag voor de Rechten van het Kind geratificeerd!

6 Inmiddels hebben bijna alle landen van de wereld dit Verdrag geratificeerd. Alleen de Verenigde Staten en Somalië nog niet. In Somalië heeft jarenlang chaos en burgeroorlog geheerst. Nu is er een overgangsregering, maar echt duidelijk is de politieke situatie er nog altijd niet. Twee provincies hebben zichzelf onafhankelijk verklaard, maar worden niet als land erkend door de internationale gemeenschap. In deze situatie is het voor Somalië niet mogelijk om het Verdrag voor de Rechten van het Kind te ratificeren. De Verenigde Staten hebben heel andere redenen om het Verdrag niet te bekrachtigen. Zij vinden dat de rechten van kinderen die in hun land wonen al goed beschermd worden en dat het ratificeren van het Verdrag hen niets extra oplevert. Tot voor kort waren er ook mensen die beweerden dat de Verenigde Staten geen zin hadden het Verdrag te ratificeren omdat in een aantal Amerikaanse staten de doodstraf voor minderjarigen nog altijd bestond. In het Verdrag staat namelijk dat kinderen niet ter dood veroordeeld mogen worden. Maar nu heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof onlangs besloten dat de doodstraf voor jongeren onder de achttien jaar voortaan in strijd is met de grondwet. Dit kan nu dus geen reden meer voor de VS zijn om het Verdrag voor de Rechten van het Kind niet te ratificeren. Het VN Comité voor de Rechten van het Kind Om te controleren of alle landen die het Verdrag geratificeerd hebben, ook daadwerkelijk doen wat zij beloofd hebben, is in 1991 het VN Comité voor de Rechten van het Kind ingesteld. Dit Comité bestaat uit achttien kinderrechtenexperts, afkomstig uit alle delen van de wereld. Deze mensen worden door hun eigen regering voorgedragen en gekozen voor twee jaar. Elk land dat het Verdrag geratificeerd heeft moet twee jaar na de ratificatie een rapport inleveren bij het comité met informatie over de rechten van kinderen en jongeren in hun land. Het Comité nodigt ook andere organisaties en kinderen en jongeren zélf uit om hun ideeën over de rechten van kinderen en jongeren in het land kenbaar te maken. Omdat een regering misschien niet altijd even kritisch zal zijn op haar eigen beleid, vindt het Comité het belangrijk om ook andere stemmen te horen. De leden van.het Comité lezen de rapporten en nodigen vertegenwoordigers van de regering en de schrijvers van de andere rapporten uit op het kantoor in Genève (Zwitserland). Zij mogen daar hun rapport komen toelichten. Tijdens zo n rapportage sessie ondervraagt het VN Comité de delega-

7 tie (de vertegenwoordigers) van het land. Er zijn altijd twee Comitéleden die zich extra hebben verdiept in het land dat komt rapporteren. Deze Comitéleden stellen dan ook de meeste vragen. Een paar weken later verschijnt dan een rapport van het Comité met daarin aanbevelingen over wat het land kan doen om het VN Verdrag voor de Rechten van het Kind nog beter uit te voeren. De regering is verplicht om vijf jaar na het eerste rapport een tweede rapport aan het Comité te sturen. foto: Unicef/Alejandro Balaguer Kijk voor de rapporten van Nederland, de aanbevelingen van het kinderrechtencomité aan de Nederlandse regering en voor meer informatie over kinderrechten op: Braziliaanse kinderen maken gebruik van het recht van kinderen om te spelen Het Verdrag voor de Rechten van het Kind in Nederland De Grondwet is de belangrijkste wet die in Nederland voor iedereen geldt. De grondrechten van iedere Nederlander staan erin beschreven. Er staat bijvoorbeeld in artikel 1 dat niemand op grond van zijn huidskleur, afkomst, geslacht of leeftijd gediscrimineerd mag worden. Andere belangrijke grondrechten zijn: - Het recht om je mening te uiten, dus om te schrijven of te zeggen wat je wilt (als het maar niet discriminerend is). - Het recht om je eigen godsdienst of politieke richting te kiezen. - Het recht om te vergaderen, te demonstreren, een vereniging op te richten. - Het recht op onschendbaarheid van je persoon en huis. Dat betekent dat een ander niet zomaar aan je mag zitten of je huis binnen mag komen. Al deze rechten gelden dus voor iedereen in Nederland. Maar er zijn ook rechten die met leeftijd te maken hebben, zoals het recht om te stemmen en het recht om je rijbewijs te halen. Deze rechten krijg je pas als je achttien jaar bent.

8 De Nederlandse regering heeft het Verdrag voor de Rechten van het Kind geratificeerd op 8 maart Daarmee werd het Verdrag voor de Rechten van het Kind in ons land geldig. Dat betekent dat je de rechten van kinderen zoals die in het Verdrag zijn vastgelegd, ook in de Nederlandse wetgeving terug kunt vinden. Nederlandse kinderen kunnen dus via de wet aanspraak maken op hun rechten. Er is bijvoorbeeld Nederlandse wetgeving over kinderarbeid (artikel 32 van het Verdrag voor de Rechten van het Kind), over leerplicht (artikel 28 van het Verdrag), over jeugdzorg (artikelen 5, 9, 12, 18, 19, 20 en 25 van het Verdrag) en over het recht om gehoord te worden (artikel 12 van het Verdrag). Een soort vertaling van het Internationale Verdrag voor de Rechten van het Kind naar de Nederlandse situatie vind je in de leeftijdsladder hiernaast. Hoe ouder je wordt, hoe meer rechten je krijgt. Deze ladder geldt voor Nederland. Aanspraak maken op je rechten Recht hebben en krijgen waar je recht op hebt zijn twee verschillende dingen. Zoals uit de leef- De leeftijdsladder 0 tot 4-jarigen je mag gratis met het openbaar vervoer reizen je mag naar school maar je hoeft niet 5 jarigen begin leerplicht 12-jarigen je mag je mening zeggen, als de rechter er aan te pas komt bij problemen thuis je mag naar films voor twaalf jaar en ouder je kunt voor de rechter komen, als je de wet overtreedt je kunt je eigen paspoort aanvragen (als je ouders het goedvinden) je moet een identiteitsbewijs kunnen tonen je hebt het recht mee te praten over verdere behandeling als je ziek bent je kunt lid worden van de medezeggenschapsraad op school 13-jarigen je mag betaalde klusjes doen buiten schooltijden en een baantje hebben op zaterdag en in de schoolvakanties 14-jarigen je hebt de plicht om je te identificeren met een paspoort of Europese identititeitskaart je hebt er recht op om te horen wat er medisch met je aan de hand is je krijgt je fiscaal nummer toegestuurd van de belastingsdienst 15-jarigen je mag kranten bezorgen, ook vroeg in de morgen je mag je mening geven bij adoptie (je mag dus nee zeggen als je niet geadopteerd wilt worden) je hebt recht op een minimum bedrag aan loon als je werkt je kunt een visvergunning aanvragen 16-jarigen je mag maximaal 24 uur per week werken (want de andere twee dagen moet je nog naar school)

9 de leerplicht voor vijf dagen in de week loopt af je mag brommer rijden met een brommercertificaat je mag een tractor besturen je mag gaan oefenen voor een vliegbrevet je mag naar films voor zestien jaar en ouder je mag een testament maken je mag zelf beslissen over alle medische behandelingen je kunt aansprakelijk gesteld worden voor de schade die je aanricht je kunt een eigen zaak beginnen als je daarvoor toestemming krijgt van de rechter je kunt wezenpensioen op je eigen rekening ontvangen je mag parachutespringen je kunt lid worden van een omroepvereniging 17-jarigen je mag vijf dagen per week werken je kunt alvast je basisstudiebeurs aanvragen (voor als je achttien wordt en gaat studeren) je mag een motorschip in havens en kanalen besturen 18-jarigen je bent meerderjarig en volwassen voor de wet je mag een bankrekening openen zonder toestemming van je ouders je mag gaan stemmen bij de verkiezingen je kunt gekozen worden in bijvoorbeeld de gemeenteraad je kunt zelf een proces aanspannen iemand anders kan een proces tegen jou aanspannen je mag je rijbewijs gaan halen je mag ook 's nachts werken je kunt trouwen zonder toestemming van je ouders je kunt zelf - als je die nodig hebt - een uitkering aanvragen je kunt alimentatie op je eigen rekening ontvangen etcetera, etcetera... tijdsladder wel blijkt, hebben alle kinderen en jongeren onder de achttien jaar in Nederland toestemming van hun ouders of voogd nodig om bepaalde dingen te kunnen doen. Bijvoorbeeld voor het openen van een rekening bij de bank. In dit opzicht wordt voor jongeren onder de achttien jaar in de wet ook wel de term 'handelingsonbekwaam' gebruikt. Het is om die reden dan ook alleen in zeer uitzonderlijke gevallen mogelijk om als jongere zélf naar de rechtbank te stappen om een rechtszaak te beginnen. En een aantal (rechts)- handelingen (zoals het aanschaffen van dure spullen) die je pleegt kunnen door de rechter vernietigd worden op verzoek van je ouders of verzorgers. Op sommige rechten is het dus lastig aanspraak maken als je jonger bent dan achttien jaar. Dat moeten je ouders voor je doen. Vervelend als het net je ouders zijn waar je een probleem mee hebt! In die gevallen is het slim om contact op te nemen met de Kinder-en Jongerenrechtswinkel of een Jongeren Informatie Punt (JIP). Als er problemen zijn met de omgangsregeling wanneer je ouders gescheiden zijn, kun je trouwens wel zelf naar de rechter stappen. Andere rechten, zoals je eigen mening uiten op school, kun je natuurlijk wel zelf uitoefenen.

10 (Rechts)hulp nodig? Bijvoorbeeld omdat je ouders gaan scheiden en je wilt weten wat er allemaal gaat gebeuren? Of omdat je bij één van je ouders woont, maar eigenlijk liever bij de ander bent en niet weet hoe je dat aan moet pakken? Of omdat je problemen met de studiefinanciering hebt? Neem dan contact op met de Kinder- en Jongerenrechtswinkel (voor iedereen tot achttien jaar) of een Jongeren Informatie Punt (JIP). Kijk voor adressen en telefoonnummers op of foto: Yeah Right Kinderrechten wereldwijd Wereldwijd worden de rechten van kinderen nog altijd geschonden: - meer dan 120 miljoen kinderen waarvan het merendeel meisjes, volgen geen basisonderwijs; miljoen kinderen leven in gezinnen die rond moeten komen van minder dan één dollar per dag; - ongeveer 250 miljoen kinderen werken, veelal onder erbarmelijke omstandigheden; - bijna vijftien miljoen kinderen zijn wees geworden als gevolg van de ziekte Aids; - wereldwijd zijn zo n 2,1 miljoen kinderen onder de vijftien jaar besmet met het Aidsvirus en hebben geen goede gezondheidszorg; - twintig miljoen kinderen hebben vanwege oorlogen hun huis moeten ontvluchten; - sinds 1990 zijn meer dan twee miljoen kinderen omgekomen en meer dan zes miljoen gewond geraakt als gevolg van conflicten; - jaarlijks sterven elf miljoen kinderen onder de vijf jaar, waarvan twee miljoen sterfgevallen voorkomen hadden kunnen worden door een vaccinatie. Er dient dus nog wel het een en ander verbeterd te worden in de wereld voordat alle kinderen en jongeren krijgen waar ze volgens het Verdrag voor de Rechten van het Kind ook recht op hebben. Gelukkig zijn er veel organisaties die zich inzetten om de

11 situatie voor kinderen wereldwijd te verbeteren. Zij praten met regeringen en politici om hen te doordringen van het feit dat kinderen rechten hebben en om hen eraan te herinneren dat ze zich moeten houden aan de regels van het Verdrag voor de Rechten van het Kind. Met een mooi woord heet dit lobbyen voor de rechten van kinderen. Verder trachten zij zoveel mogelijk volwassenen, kinderen en jongeren voorlichting te geven over de rechten van kinderen en jongeren. Als mensen niet eens afweten van kinderrechten, kunnen ze er namelijk geen rekening mee houden of in actie komen als de rechten van kinderen geschonden worden. Ook bieden deze organisaties praktische hulp aan kinderen die op willen komen voor hun rechten in Nederland en in ontwikkelingslanden. Tips om in actie te komen Wat kun jij zelf doen voor de rechten van kinderen? Maak een school- of buurtkrant met allerlei artikelen, gedichten, tekeningen, krantenknipsels en verhalen over kinderrechten en hang deze op school of in het buurthuis op. Je kunt ook een strip over kinderrechten tekenen en zorgen dat die geplaatst wordt in een blad dat veel mensen lezen. Organiseer een debat over kinderrechten. Een mogelijke stelling is: kinderen en jongeren (dus jonger dan achttien jaar) moeten zelf naar de rechter kunnen stappen als zij op willen komen voor hun rechten. Nodig een gastspreker van bijvoorbeeld Unicef uit op school om te vertellen over kinderrechten. Ben je tussen de tien en twaalf jaar? Meld je met een groepje aan om mee te doen met KidzWise en kom in actie voor de rechten van kinderen. Kijk voor meer informatie op Schrijf samen met je klasgenoten of een groepje vriend(inn)en eens op welke zaken volgens jullie nog niet goed genoeg geregeld zijn voor kinderen en jongeren in Nederland. Als je een lijstje hebt, probeer dan ook over serieuze oplossingen na te denken. Vraag het boekje over kinderrechten, Yeah Right met stickervel, interviews en leeftijdsladder op bij Defence for Children International, tel: Je kunt lid worden van een schrijfgroep van Amnesty International. Samen met Amnesty help je kinderen en jongeren van wie de rechten worden geschonden (bijvoorbeeld jongeren die gevangen gezet zijn omdat ze voor hun mening uitkwamen). Meld je aan bij

12 Je kunt dit informatieblad ook vinden op Vragen/Opdrachten: In de Nederlandse grondwet staat in artikel 7 dat iedereen recht heeft op vrijheid van meningsuiting. Met welk recht in het VN Verdrag voor de Rechten van het Kind komt dit overeen? Simon is dertien jaar en enig kind. Zijn ouders zijn gescheiden toen hij tien was. Zij hebben toen, na veel geruzie, besloten dat hij bij zijn moeder zou blijven wonen. Zijn vader is inmiddels hertrouwd met een heel aardige vrouw. Simon ziet zijn vader eens in de twee weken. Meer mag niet van zijn moeder. Ze is nog altijd kwaad op haar ex-man. Maar Simon wil liever bij zijn vader wonen. Hij heeft al geprobeerd dat met zijn moeder te bespreken, maar ze wil er niets van weten. Ze heeft eigenlijk liever dat Simon helemaal geen contact heeft met zijn vader. Wat zijn Simons rechten? Wat zou jij hem adviseren om te doen? Welk recht van kinderen wordt door deze illustratie uitgebeeld? In het VN Verdrag voor de Rechten van het Kind staan drie artikelen waarin het belang van internationale samenwerking beschreven wordt: artikel 4, 24 (gezondheidszorg) en 28 (onderwijs). Wat vind jij? Moeten rijke landen als Nederland hulp geven voor verbetering van de leefsituatie van kinderen in ontwikkelingslanden? Beargumenteer je antwoord. Probeer na het lezen van dit informatieblad antwoord te geven op de volgende vragen: - Je bent dertien jaar en je wilt een brommer kopen van je spaargeld. Je vader vindt het niet goed, maar je doet het toch. Wat kan je vader doen? - Je woont nog thuis, je bent zestien jaar en verliefd. Je vriend(in) en jij schrijven elkaar spannende brieven, maar je moeder maakt elke morgen jouw post open. Mag dat? Wat kun je doen als je moeder je niet serieus neemt? Dit is een uitgave van het Kinderrechtencollectief. Het Kinderrechtencollectief is een coalitie ter bevordering van rechten van kinderen en bestaat uit Defence for Children International (DCI), Unicef Nederland, de Landelijke Vereniging van Kinder- en Jongerenrechtswinkels, Jantje Beton, de Nationale Jeugdraad, Plan Nederland en Save the Children Nederland. Het NIZW jeugd is betrokken als adviseur. Tekst: Mijntje van Kemenade Illustraties: Olivier Heiligers Druk: Stenco Deze uitgave is financieel mogelijk gemaakt door de Nederlandse overheid.