naar dat mijn ziel op adem mag komen. Dat ik mag volgen en dat de weg voor mij duidelijk is.

Transcriptie

1 1 Opening Wij zijn hier bij elkaar in de Naam van de Eeuwige, schepper van hemel en aarde, van mens en dier en in de Naam van Jezus Messias onze broeder die ons voorleefde wat waarlijk menszijn is en in de Naam van de Geest die ons inspireert met haar zielsgeluk en verlangen. Amen Inleiding Lieve mensen, heerlijk om weer bij elkaar te zijn in deze viering, kom even tot jezelf, bij de klanken van de muziek, bij het zingen en bij de stilte van gebed en meditatie. Wij hebben gekozen om vandaag de psalm, misschien wel de bekendste psalm van David centraal te stellen, psalm 23. De psalm van de herder die zijn schapen weidt, de klank van de oude woorden is ons dierbaar en vertrouwd, we lezen ze eerst de oude woorden en dan lezen we de poëtische vertaling van Huub Oosterhuis van deze psalm. Wat gebeurt er met je als je die oude woorden hoort? In de voorbereiding spraken we over dierbare herinneringen die die psalm oproept, dikwijls ouders, die ervan zongen,de psalm als trouwtekst, het verschillende geloof thuis, moeder die eraan hechtte, vader die het te simpel vond. Maar ook de twijfel aan deze woorden, hoe kan het dat ik mijn ouders zo jong verlies, en dat de God van deze psalm mij volgt en beschermd?? We hebben het vandaag over Geloven met een vraagteken en een uitroepteken. Over geloof en twijfel. We hebben wel hele rijke en dierbare gevoelens bij die oude vertaling, maar de andere woorden passen meer bij ons gevoel en geloof van deze tijd. En daar duiken we wat dieper in in de overweging.

2 2 Maar eerst staan we even stil bij wat we te vieren hebben. Onlangs werd Rinske Schaper 90 jaar en Wabe en Rinske waren ook 67 jaar getrouwd eind september. Vorige week hebben ze het mooi gevierd met een receptie, maar vandaag willen we hen nogmaals feliciteren. Zullen we ze toezingen met lang zal ze leven! En daarna zingen we het lied van de Geest om er zeker van te zijn dat de Geest in ons midden komt. Overweging Ik lig in bed in mijn kleine kamertje, de deur staat op een kier en mijn moeder staat te strijken op de overloop. Dat voelt veilig en vertrouwd. Helemaal omdat we dan altijd nog even praten, praten over de dingen van de dag, maar ook over de grote vragen van een kind van 9 jaar. Mamma, geloof jij altijd in God? Of een dergelijke vraag zal het geweest zijn, die ik haar stelde. En mijn moeder zegt dat ze wel vaak op God vertrouwt, maar ook wel eens twijfelt. Dat ze het ook niet altijd zeker weet. Ik weet het nog ruim 50 jaar later, dit gesprek ofwel de strekking van dit gesprek. Ik wist van psalm 23, de zekerheid van het geloof die daaruit sprak was heerlijk en beklemmend tegelijk. Want wat gebeurt er met je als je eens ff niet gelooft, als je het wel gelooft De vast burcht, de goede, betrouwbare herder die ons leidt en voedt, de schaapjes allemaal, dat is een heerlijk gevoel op sommige momenten. En ik wil niemand iets afnemen als je dat gelooft. Want hoe veilig is dat. Maar als we naar de nieuwe vertaling kijken, zien we ook de angst en de twijfel opdoemen. Er staat een vraagteken achter Jij mijn herder?? Er spreekt een groot verlangen uit de eerste strofe, een verlangen naar rust,

3 3 naar dat mijn ziel op adem mag komen. Dat ik mag volgen en dat de weg voor mij duidelijk is. Dan is er die herder misschien? op de momenten van doodsangst, we hebben allemaal de beelden van de onthoofdingen van de laatste tijd op ons netvlies. De dichter zegt: ik ben bang, moet ik de afgrond in, de doodsvallei?? Welke woorden waren er op de lippen van de slachtoffers van de beulen van IS, woorden van liefde of woorden van haat, woorden tot God, een gebed of een vloek omdat ze het leven zo liefhadden? En dan komen de spotters voorbij, de pesters, de treiteraars, jij de herder, de goede God, laat ze zien wat het is om een mens te eren. Te midden van het afgrijselijke geweld, de mensonterende behandelingen, wordt deze mens als een koning bejegend. Je voelt je gekoesterd, gezalfd, liefdevol gewassen, en je krijgt te eten en te drinken en dat is heerlijk in dat stoffige, droge land. Het verlangen naar dit geluk, deze genade, het godsgeschenk van de nabijheid, is weldadig. Is het zo dat je bij de gratie van de twijfel, kan geloven? Bij de kennis van de godloosheid, dat je de Nabijheid van de Eeuwige kan ervaren? Het beeld van de herder die achter de kudde aan loopt is een oud beeld maar als ik het lees, zie ik voor mij dat je als mens je eigen weg mag gaan, met alle moeilijkheden en obstakels van dien, het schaap klimt het steenachtige pad de berg op, maar als het valt of achter blijft, is er iemand die je opraapt, die je opbeurt en even over zijn

4 schouder legt. Je moet het leven zelf leven, je moet je pad zelf kiezen. De zware lasten en het groot verdriet zijn er omdat wij mensen sterfelijk zijn en omdat wij elkaar helaas een heleboel leed en schade berokkenen. Daarom is het ook bijna onmogelijk om je ziel op adem te laten komen. In deze wereld waar zoveel op je af komt, waar de angst door de media alleen maar groter gemaakt wordt, is het moeilijk om nog erin te geloven dat je ziel rust vind, op adem komt. Iemand van ons noemde de ziel alles wat achter je ligt, alles wat voor je ligt en wat je nu bent. Je ziel is alles bij elkaar. En wat een verlangen is daarnaar, soms gaat het leven sneller dan jezelf, dan ben je blij met rechte sporen en even rust. Dan is er de herinnering aan die oude woorden, aan dat zakken in jezelf en in je wezen dat uit diepe bron tevoorschijn komt. Soms kan je dat even voelen, dat niets je ontbreekt, dat je geleid en beschermd wordt, dat je je hoofd mag neerleggen en de achterdocht en de angst mag afleggen. Het getuigt van lef om in deze tijd nog te vertrouwen, te durven vertrouwen dat God er is. Dat er plaatsen zijn waar je rust vind, waar je ziel op adem mag komen, waar jij mijn herder bent. Dat er tijd is en aandacht voor jou, in je angst en je pijn, in je verdriet en in je vreugde. Dat is het mooie van deze psalm, we worden herinnerd aan de zekerheid van Gods nabijheid en we horen ook dat die zekerheid niet vanzelfsprekend is. Dat het even weg kan zijn. Ik noem de psalmen altijd de levensliederen uit de Bijbel. Ze gaan als je ze leert verstaan over ons leven, over de innerlijke en uiterlijke weg die wij mogen gaan. Met alle vragen en antwoorden 4

5 5 die het leven ons geeft. Met de troost en de diepte van de dagen van ons leven en de hoop dat er altijd weer een hand in je rug is, een arm om je schouder, een blik van liefde en erkenning. Dat is geloven, dat is God in deze tijd. En dat is een geschenk, net zoals deze psalm een geschenk is. Moge het zo zijn. Viering van het Heilig Avondmaal Tafelgebed V. Jij, naamloos vanaf den beginne, wie ben je? A. Ben je het licht in onze ogen, de tranen die er zo vaak achter branden? Ben je het licht in ons hart, het onstuimige leven in onze aderen, de kracht in onze ledematen? En ben je ook onze zwakheid, ons verslijten aan dit leven, onze kwetsbaarheid en onmacht? V. Ben je onze hoop en wanhoop, ons geloven en ons twijfelen? Ben jij die ziel in ons lijf? Die stem, die drang tot goedheid, liefde, vechtlust, hoop en volhouden die wij levenslang in ons horen, voelen? A. Daartoe is de Mensenzoon gekomen: niet om gediend te worden maar om te dienen, en zijn ziel te geven tot bevrijding van velen in deze wereld. Zo sprak ooit een mens als wij,

6 6 Jezus van Nazareth, die wij hier gedenken. Die man die brood en wijn deelde als teken van zijn dienstbaarheid, als teken dat hij zijn ziel wilde geven tot bevrijding, redding en opstanding. Zingen Tafellied 390 alle verzen Onze Vader Onze Vader die in de hemelen zijt, uw naam worde geheiligd; uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde. Geef ons heden ons dagelijks brood; en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren; en leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen. Vredeswens In een wereld waarin vrede lang geen vanzelfsprekend goed is, wensen wij elkaar hier en nu vrede toe, gerechtigheid en genade voor allen hier aanwezig en voor de wereld waarin wij leven. Wens elkaar vrede

7 7 Nodiging Ooit eens brak Jezus van Nazareth het brood en schonk de wijn voor zijn vrienden, zijn leerlingen. Het was in een tijd dat zij als groep leefden op het scherpst van de snede. Het kon een triomf worden, maar ook een groot fiasco, met de onherroepelijke dood van de leider tot gevolg. Wij willen vandaag ook delen van brood en wijn, tekenen van leven en van samen. Wij willen delen omdat wij het leven willen delen met elkaar als gemeenschap. Als mensen die zoeken naar een weg van Liefde, Vrede en Gerechtigheid. Iedereen is welkom aan de Tafel, iedereen wie je ook bent, waar je ook vandaan komt, voor God zijn we allemaal gelijk. Komt dan want alles staat klaar voor jou. Breken van het brood en schenken van de wijn In navolging van Jezus van Nazareth breken we het brood, zijn geloof in een wereld van liefde en gerechtigheid was zo sterk dat hij zijn leven gaf. Dat Hij tot het uiterste ging in die liefde. Daarom breken wij het Brood van liefde en delen het Wij schenken de wijn, de drank die gemaakt is met veel aandacht en liefde. In de maaltijd die Jezus hield met zijn discipelen stond de wijn symbool voor het bloed van Jezus dat zou vloeien uit liefde en voor liefde In de wijn herinneren wij ons zijn leven tegen de klippen op, tegen de stroom in en we worden

8 8 gesteund in het geloof dat we niet alleen zijn, dat de Nabije in ons midden is. We delen wijn van leven... Tijdens het avondmaal speelt Het Muziekensemble uit de triosonate in g kl.t Largo van G.F.Händel Het Muziekensemble G. Pergolesi - Ave Verum Corpus Stil gebed Voorbede voor de wereld Barmhartige en Liefdevolle, wij bidden voor een wereld die nog niet in vrede is. Wij bidden voor de burgers van Syrië en Irak en voor allen die lijden onder geweld en uitzichtloze armoede. Wij bidden voor hen die vluchten uit hun land om een beter leven te bereiken en die vaak teleurgesteld en vernederd worden in hun zoektocht naar nieuw leven. Wij bidden om hulp en steun, om respect voor hen die in den vreemde verkeren, dat wij ze mogen opnemen als waren het onze eigen kinderen. Voorbede voor ons en voor de gemeenschap Ene en Onnoembare, wij bidden voor onze gemeente, voor eenheid in verscheidenheid, voor begrip en respect, voor aandacht en genegenheid. Dat onze ogen open mogen zijn voor elkaar, dat onze oren horen wat de ander zegt, dat wij allen onze plek innemen in dit mooie huis van God en mensen, waar de liefde wil wonen. Geef ons goede moed en goede wil om liefde in onszelf en in dit huis te laten wonen en om samen te zingen en te vieren dat wij er zijn met elkaar. Dat we begenadigde mensen zijn hoe kwetsbaar soms ook.

9 9 Wij bidden voor ons allemaal, voor ieder persoonlijk en voor de gemeente als geheel. Geef ons vrede. Het Muziekensemble zingt Comfitemini Domino Vertaling: Loven wij en danken wij de Heer om zijn goedheid Dankgebed Wij danken u voor leven en voor liefde van onze naasten, van onze geliefden, van onze kinderen en kleinkinderen, van onze buren of van degene die zo maar even langsloopt. Wij danken voor wat ons gegeven is aan kennis en kunde, aan ervaring en wijsheid, waardoor we in de loop van ons leven andere keuzes durven te maken, meer te staan voor wat die profeet uit Nazareth ons geleerd heeft. Wij danken u voor vredeszoekers en liefdebrengers in de wereld. Ze zijn er en we steunen ze graag met onze stem en ons verlangen naar gerechtigheid en vrede, naar Liefde en Licht. Mededelingen en inzameling van de gaven Tijdens de collecte speelt het Muziekensemble J.S.Bach aria piano vierhandig Zingen Slotlied 415 Zegen ons algoede vers 1,2 en 3 Gezongen Zegenbede De levende zegene U