1/8. Openingsrede: Vision 2030 conferentie President D.D. Bouterse 19 januari 2013

Transcriptie

1 OPENINGSREDE Z.E. DESIRÉ DELANO BOUTERSE, PRESIDENT VAN DE REPUBLIEK SURINAME, OP DE CONFERENTIE TER GELEGENHEID VAN DE HERDENKING VAN HET 64- JARIG BESTAAN VAN DE VOORUITSTREVENDE HERVORMINGS PARTIJ, DE VHP, OP ZATERDAG 19 JANUARI 2013 Geachte Voorzitter en Hoofdbestuursleden van de VHP, Voorzitter van De Nationale Assemblee, mevrouw J. Geerlings Simons, Vicepresident, de heer R. Ameerali, leden van de Nationale Assemblee, Oud- Presidenten, de heren R. Shankar, R. Venetiaan en J. Wijdenbosch, Oud- Vice- Presidenten, de heren J. Ajodhia en R. Sardjoe, Vertegenwoordigers van de Structuren van de VHP, genodigden Dames en heren, Allereerst wil ik de Voorzitter en de leiding, de leden en de sympathisanten van de Verenigde Hervormings Partij, de VHP, van harte feliciteren met de 64 ste verjaardag van de partij op 16 januari jongstleden. De door uw partij geleverde bijdrage aan ons land wordt ten zeerste gewaardeerd. In dit verband breng ik u de grote verdiensten van de grote Surinaamse leider Jaggernath Lachmon in herinnering. Wij, allen Surinamers, zijn erfgenamen van de politieke nalatenschappen van de grote politieke leiders, in het bijzonder van hen die ons zijn voorgegaan. Staat u mij toe, als President van de Natie, bij de gelegenheid van de 64 ste jaardag van de VHP, ode te brengen aan de eerste voorzitter van de VHP, mr. Jaggernath Lachmon, en u vragen een minuut stilte in acht te nemen voor hem en alle politieke leiders die ons zijn voorgegaan. (een minuut stilte). Ik dank u. Toen de VHP Voorzitter, dhr. Santokhi enige tijd geleden deze conferentie met mij besprak, merkte ik dat het ging om een onderwerp van groot belang met een brede nationale opzet. Het initiatief kon daarom rekenen op mijn steun en medewerking. Ik vernam verder dat deze conferentie getiteld: 1/8

2 DIALOOG EN CONSENSUS OVER EEN DUURZAME TOEKOMST Aanzet tot Surinames 2030 Vision steun en sympathie kreeg van vele organisaties, bedrijven en personen; dat is belangrijk want dialoog, consensus, duurzaamheid, visie en eenheid hebben draagvlak nodig. Als wij vandaag samen de komende 20 jaren vooruit willen kijken, gaat het ook om samenwerking en draagvlak. Geachte aanwezigen, Zowel vóór als na mijn uitverkiezing tot President van de Republiek Suriname in de Nationale Assemblee op 19 juli 2010, nu op de dag af 30 maanden terug, heb ik alle Surinamers, die hier en in het buitenland wonen, die in het bezit zijn van de Surinaamse nationaliteit, dan wel van Surinaamse afkomst zijn, allen zonder aanzien des persoons, opgeroepen om samen te werken aan de opbouw van ons land. Suriname is van de Surinamers, heb ik steeds gezegd. Wij, politici, hebben het op ons genomen een vooruitgeschoven politieke rol te vervullen. Daarmee hebben wij ons de taak opgelegd hard te werken, zodat Suriname in de wereld het etiket krijgt opgeplakt van een waardig land. Een land, dat overal ter wereld respect afdwingt. Een land dat door dit alles de reputatie krijgt een land te zijn, dat zijn onderdanen een economisch menswaardig bestaan biedt; een land dat het mogelijk maakt dat zijn onderdanen een sociaal en cultureel rechtvaardig bestaan leiden, een land dat zijn bevolking een educatief, maatschappelijk, een sportief en kansrijk bestaan biedt. Wij willen Suriname op de wereldkaart plaatsen als een mens- en milieuvriendelijk land; als een ontwikkelingsgerichte natie en als een land met vredige en energieke, arbeidzame mensen, die in eenheid en harmonie, in vrijheid en geluk met elkaar leven. Wij hebben in zowel het nabije als het verre verleden vaker gesproken over het ontwikkelen van een visie waarachter wij als één volk moeten staan om zodoende vooruitgang te bewerkstelligen voor land en volk. Vandaag, geachte aanwezigen, is het daarom voor mij een grote eer hier te mogen staan om de officiële opening van deze, door u georganiseerde eendaagse conferentie over Dialoog en consensus over een duurzame toekomst,te verrichten een conferentie waarin centraal staat een visie met betrekking tot de ontwikkeling van ons land naar 2030 toe. Het kan niet anders dan dat ik, zeker vanuit de verantwoordelijkheid die ik als President draag, in hoofdlijnen mijn visie op de ontwikkeling ons land in 2030 aangeef. Die visie op de toekomst van Suriname in 2030 richt zich op de blijvende vormgeving van een kwalitatieve toekomst van Suriname. 2/8

3 Om te beginnen moet ik U mijn opvatting voorhouden over Ontwikkeling. Ontwikkeling is, volgens mij, een integraal verschijnsel waarbij uiteindelijk sociale doelstellingen geldend zijn. Sociale vooruitgang van mens en maatschappij, dat is het uiteindelijke doel van ontwikkeling. Daarbij zijn bestuurlijke vormgeving, economische inrichting en milieubescherming onmisbare middelen. De mens staat in deze opvatting centraal en dient de meest begunstigde van deze ontwikkeling te zijn. Het bestuurlijke systeem, de economische aanpak en de milieu- bescherming moeten dienstbaar zijn aan de noden en de behoeften van de mens in ons geval: van de Surinaamse mens. Een langetermijnvisie voor Suriname, bijvoorbeeld tot 2030, behoort mijns inziens onder meer de volgende kernpunten te omvatten: 1) Het uiteindelijke doel van het ontwikkelingsproces tussen nu en 2030 is het vestigen van een volwaardige en succesvolle samenleving in Suriname die wordt gekenmerkt door een duurzaam sociaaleconomisch systeem, waarin menselijk welzijn op elk gebied het hoogste doel is en waarin alle groepen Surinamers zich in harmonie met elkaar, in sociaal, cultureel en economisch opzicht en anderszins, vrij en positief kunnen ontplooien. 2) Wat in de Grondwet in de hoofdstukken één tot en met negen over de sociaal- maatschappelijke, economische en democratische staatsordening is opgenomen, dient krachtig te worden onderschreven. 3) De economische ontwikkeling moet altijd ten dienste staan van de mens en van haar maatschappelijke ontwikkeling. 4) Van een gezonde economische ontwikkeling is slechts sprake, als steeds zoveel mogelijk burgers door loonarbeid of zelfstandig ondernemen, kunnen bijdragen aan het Bruto Binnenlands Product en op die manier tevens in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien. 5) De materiële basis voor economische ontwikkeling wordt in Suriname voornamelijk nog gevormd door de natuurlijke hulpbronnen, die het onvervreemdbaar eigendom zijn van het Surinaamse volk. 6) Economische ontwikkeling moet niet alleen worden gebaseerd op rationele ontginning van niet- hernieuwbare natuurlijke hulpbronnen, doch steeds meer op beheersbare inzet van de hernieuwbare hulpbronnen. 3/8

4 Deze kernpunten zullen integraal opgehangen moeten worden aan een algemeen maatschappelijk kader, dat mijns inziens het volgende moet omvatten: 1) Wij zullen een Politiek- bestuurlijke orde moeten scheppen, waarin waarachtige democratie zal heersen, waarbij wezenlijke invloed op de politieke besluitvorming en controle op het politieke handelen op alle niveaus, aan ons volk zal zijn gegarandeerd. 2) Wij zullen een Sociaaleconomische Orde moeten scheppen, die onder controle van onze natie zal staan en die primair gericht zal zijn op de noden en de behoeften van onze eigen samenleving. 3) Wij zullen een Sociale Orde moeten scheppen die zal zijn gebaseerd op een hechte onderlinge solidariteit, op verdraagzaamheid en respect voor elkaar, een Orde die zal zijn gericht op sociale zelfstandigheid van ons volk. 4) Wij zullen een Educatieve Orde moeten scheppen, die gebaseerd zal zijn op waarachtige liefde voor ons land, die gericht zal zijn op de vrije ontwikkeling van de Surinaamse cultuur uit de schat aan culturele waarden en die de harmonie tussen de Surinaamse mens en zijn natuurlijke en sociale milieu zal bevorderen, maar die het ook mogelijk maakt dat ons land beschikt over goed opgeleide en goed gevormde burgers die maximaal kunnen putten uit de technologische mogelijkheden van nu en in de toekomst waardoor zij kunnen werken aan de realisatie van de idealen en ambities van ons volk een onderwijssysteem dus, dat het mogelijk maakt dat ons land binnen de regio kwalitatief en technisch tot het beste behoort. 5) Wij zullen een duurzame samenleving moeten scheppen, waarbij Overheid en burgers zich bewust zijn van hun verantwoordelijkheid voor het milieu en door de bescherming hiervan een collectieve daad van fundamentele betekenis moeten veiligstellen voor de instandhouding van het leven op aarde. Hieraan gekoppeld wil ik benadrukken de noodzaak voor het veiligstellen van strategische reserves en het operationeel maken van het Spaar- en Stabilisatiefonds. Dit alles met het oog op een goede voorbereiding tegen eventuele gevolgen van klimaatsverandering en minder gunstige economische omstandigheden. Dames en heren, U zult begrijpen dat er geen pasklare methodieken zijn om de zojuist geschetste visie om te zetten in realiteit. U zult ook begrijpen dat zulks niet kan zijn weggelegd voor één persoon of voor één regering. U zult vervolgens begrijpen dat, indien wij het met het gestelde met elkaar eens zouden zijn, het voor ons een opgave zal zijn waaraan wij samen zullen moeten werken om die visie van de toekomst naar 2030 te realiseren. Dat vereist moed en durf: moed om, ondanks de eigen angst, de eigen overtuiging en 4/8

5 zelfverzekerdheid, met anderen toch te doen wat nodig is om die toekomstvisie tot werkelijkheid te brengen: durf om over de eigen schaduw heen te stappen en om broederlijk de hand van de andere vast te pakken om samen aan die nieuwe en noodzakelijke toekomst te bouwen. Het is goed te benadrukken dat het onmogelijk is, zeker gezien de korte tijdspanne, om alle relevante aspecten te belichten dan wel diepgaand te behandelen. Het gaat slechts om een bijdrage in grote lijnen die ik wil leveren ter ondersteuning van de discussie die wij met elkaar moeten voeren over de ontwikkeling van ons land. Het is meer dan begrijpelijk dat het bewerkstelligen van bovengenoemde elementen die een stevige basis moeten leggen voor gezinsontwikkeling, gemeenschapsontwikkeling en maatschappijontwikkeling, niet alleen geld kost, maar ook tijd. Er zal ook een grote mate aan organisatiekracht aan te pas moeten komen. Het land zal daarom moeten verdienen, mensen zullen beschikbaar gesteld moeten worden, zodat zij zich kunnen concentreren op de specifieke acties die uitgevoerd moeten worden en Surinamers zullen opgeleid en getraind moeten worden op verschillende gebieden om de organisatie van het geheel systematisch en gestructureerd ter hand te kunnen nemen. Het is buiten kijf dat een planmatige en procesmatige aanpak een gebiedende eis is voor een succesvol verloop. Het voorgaande vereist dat wij de te ontwikkelen gebieden moeten identificeren. De voor dit tijdsgewricht meest in het oog springende gebieden dan wel sectoren kunnen wij, zonder te pretenderen uitputtend te zijn, als volgt opsommen: 1) Het ontwikkelen van de niet duurzame sectoren, zoals goud en olie. Hierbij moet het besef aanwezig zijn dat, zoals de naam impliceert, wij niet tot in lengte van dagen de vruchten daarvan zullen kunnen plukken, omdat (a) de bronnen opraken en (b) de prijzen niet blijvend een positieve trend zullen vertonen. Het is bekend dat de prijzen sterk aan verandering onderhevig zijn. 2) Het ontwikkelen van de duurzame sectoren zoals de Landbouw, Veeteelt, Visserij, Bosbouw, Industrie, Toerisme en overige Dienstverlening. 3) Het ter hand nemen van de verwerking van wat wij als land produceren de industrie dus al dan niet in samenwerking met op de eerste plaats de lokale private sector en op de tweede plaats de internationale private sector. 5/8

6 4) Het ondersteunen van, zeker het productiegerichte bedrijfsleven, voornamelijk de kleine en middelgrote ondernemingen in de vorm van faciliteiten en incentives. Dit is noodzakelijk omdat productiebedrijven er onder meer zorg voor dragen dat de nationale economie een stevige ruggengraat heeft en tevens positieve effecten heeft naar de werkgelegenheid toe. Nadat, zoals hierboven aangegeven is, de veelbelovende sectoren zijn geïdentificeerd, is het zaak dat de drager van de ontwikkeling, de mens, klaargestoomd wordt om kennis en organisatiekracht beschikbaar te stellen zodat in de praktijk die werkelijke ontwikkeling teweeggebracht wordt. Hiervoor zijn specifiek op die ontwikkelingsgebieden toegespitste trainingen en opleidingen nodig. Voor wat de scholing betreft moeten wij ons concentreren op voornamelijk Landbouw, Mijnbouw, Engineering, Lager en Middelbaar Technisch Onderwijs, Bedrijfsorganisatie en Management. Ik wil oproepen om middelen die noodzakelijkerwijs voor het opleiden en trainen van onze jeugd uitgegeven moeten worden, ook daadwerkelijk beschikbaar te stellen, omdat het ontbreken van de kennis ons op de lange termijn meer gaat kosten dan wij in een eerder stadium hadden moeten uitgeven. Het niet onderrichten van onze talentvolle landgenoten qua kennis zal ons op termijn vele inkomsten uit potentiële projecten doen mislopen. Het effectief en met zorg ter hand nemen van dit aspect is een gebiedende eis, als wij niet in een situatie willen komen te verkeren waarbij wij als volk niet in staat zullen zijn de potentie die wij hebben te benutten. Kennis vergaren kost geld, maar onwetend zijn kost veel meer! Ik wil daarom met klem een speciale oproep doen, namelijk dat wij bij het formuleren van de visie 2030 als nationaal doel vaststellen, dat wij een bepaald vast percentage van onze nationale begroting besteden aan scholing, opleidingen en trainingen en dat wij de afspraak met elkaar maken dat wij allen, ongeacht politieke overtuiging en levensbeschouwing, ons daaraan zullen houden. De regering moet in het kader van de collectieve inspanning voor de nationale ontwikkeling ook denken aan een nationale structuur, die afspraken die wij met elkaar maken, moet vastleggen om van daaruit een traject dat ons moet leiden naar 2030, uit te zetten. Wij moeten onderkennen dat (1) Suriname een jonge natie is en niet beschikt over voldoende, goed geoliede, gespecialiseerde private structuren om de ontwikkeling te stuwen en (2) het overheidsapparaat, zeker voor wat betreft het gecoördineerd en eenduidig optreden, het tijdig verstrekken van management- informatie, het effectief en efficiënt handelen, nog niet is wat het wezen moet. Dat vastgesteld hebbende, kan het niet anders dan dat er gezamenlijk opgetrokken wordt om de positieve elementen van zowel de private als de publieke structuren zodanig te combineren, dat er wel positieve resultaten in nationaal 6/8

7 belang, uit kunnen voortkomen. Het terugtreden van de overheid, zoals vaker wordt aangegeven, is in elk geval nu niet wenselijk. Dames en heren aanwezigen, Ik ben me ervan bewust dat er ten gevolge van het gepresenteerde, zeker in detail, geen eenduidige mening onder alle Surinamers zal ontstaan. Het moet me wel van het hart dat wij tijdens gesprekken met elkaar steeds weer tot de conclusie komen dat wij, wat onze ontwikkelingsvisie betreft, niet gek ver uit elkaar liggen. Wat vaak aan de hand is, is dat verschillen in politieke en levensbeschouwelijke overtuiging, cultuur, vereniging dan wel organisatiechauvinisme, de uitvoering van veelbelovende projecten stagneren. U hoort mij niet zeggen dat voor die verschillen geen ruimte moet zijn. Integendeel, die aspecten zullen altijd een rol van betekenis spelen bij de besluitvorming; dat is nou eenmaal onze samenleving en wij zijn niet uniek op dat stuk. Waar wij wel voor moeten waken, genodigden, is dat die aspecten onder geen beding de boventoon gaan voeren. De genoemde aspecten, die kenmerkend zijn en moeten blijven voor onze Surinaamse samenleving, zullen ondergeschikt moeten zijn en blijven aan het algemene belang. Wij hebben in het Ontwikkelingsplan de op basis van onze objectieve mogelijkheden haalbare beleidsdoelen geformuleerd. Om de realisatie van het beleid, zoals aangegeven in het bedoelde Ontwikkelingsplan, een kans van slagen te geven, geldt als voorwaarde een grote mate van daadwerkelijke solidariteit tussen alle maatschappelijke krachten, organisaties, groepen en individuen. Andere noodzakelijke voorwaarden zijn goede nationale communicatie en wederzijdse verstandhouding, kortom: EEN MAATSCHAPPELIJK AKKOORD. De ideeën uit het Ontwikkelingsplan zijn belangrijk, ook als wij verder dan 2016 de toekomst in willen kijken. Het vormt de basis om succesvol te zijn. Het vraagt om samenwerking tussen sociale partners en alle andere maatschappelijke groepen, ieder behoort zijn verantwoordelijkheid te dragen; ook in de politiek is die samenwerking hard nodig. Dames en heren, tot slot, als wij om ons heen kijken naar grotere economieën dan de onze, dan mogen wij als land niet ontevreden zijn. Als wij echter goed door hebben wat onze mogelijkheden zijn, dan moeten wij stellen dat wij niet volledig benutten wat wij van de natuur gekregen hebben en dat wij er nog lang niet zijn. Wij zullen elkaar moeten beloven dat wij met elkaar afspreken dat voor wat de nationale issues betreft, wij ons als Surinamers zullen opstellen en de besluitvorming altijd zullen doen geschieden in het voordeel van ons land en niet tegen iets of iemand. Laten wij allen vóór Suriname zijn en dat ook werkelijk in de praktijk tot uiting brengen. 7/8

8 Dames en heren aanwezigen, Ik verwacht dat Suriname, na deze conferentie, een waardevolle bijdrage rijker zal zijn voor de inrichting van zijn toekomst en ik wens de VHP en de genodigden vruchtbare discussies toe. Met deze woorden verklaar ik deze eendaagse conferentie: Visie 2030, voor geopend. 8/8