INTERIEUR WONEN IN EEN

Transcriptie

1 INTERIEUR WONEN IN EEN Mini-brocantemuseum Wie binnenstapt in het mini-museum van Ria wordt overweldigd door een imponerende verzameling brocante. In het fijne, kleine en romantische huisje van ongeveer 65 m2 is geen hoekje onbenut gelaten. Nostalgie, spullen uit lang vervlogen tijden, uitsluitend in de kleuren roze en wit, maken van dit huis misschien wel het allerkleinste museum van Nederland. Styling en tekst: Sabine Burkunk/ Fotografie: Hans Mossel

2 Ria Klei is bezeten van brocante woonaccessoires. Jarenlang speurt zij al kringloopwinkels, markten en internetsites af om de meest unieke brocantevondsten veilig te stellen. Het is een uit de hand gelopen hobby die haar nu dagelijks bezighoudt. Ze weet precies wat ze zoekt en het vergt veel geduld om de juiste spullen bij elkaar te verzamelen. Ze doet haar inspiratie op in verschillende woonbladen en ze kijkt woonprogramma s op tv. Eigenlijk doe je overal inspiratie op, vindt Ria. Vrienden en kennissen zijn vaak erg verbaasd over het prachtige interieur. Het kleine huis heeft vanbinnen een boerderijachtige sfeer, iets wat de buitenkant niet doet vermoeden. De grote hoeveelheid bijzondere accessoires maakt dat men blijft rondkijken; elke keer zie je weer een ander detail. Geen mannelijk interieur Ria heeft veel geluk met haar man Fred. Waar menig man niet akkoord zou gaan met een roze en wit romantisch interieur, vindt Ria s echtgenoot het allemaal prima. Ria vertelt: Fred heeft zijn eigen hobby, namelijk het trainen van politiehonden, waar ik ook niet zoveel mee heb. Hij gunt mij daarom ook mijn hobby. Dat het huis gedecoreerd is met roze kannen, tierlantijntjes en bloemenplaids maakt hem vrij weinig uit. Sterker nog, Fred doet aan mountainbiken en stapt regelmatig met een lege rugzak op de fiets om een aankoop op te halen in de regio. Mijn zoon daarentegen vindt mijn hobby helemaal niks. Maar zowel mijn zoon als mijn dochter zijn het huis uit, dus ik kan tegenwoordig lekker mijn gang gaan. De kamer van mijn zoon 8 9

3 staat net leeg, dus ik verheug me erop om daar een mooi plan voor te maken. Uiteraard uitgevoerd in roze en wit brocante. Kopen, maar eerst verkopen Het huis is niet groot, ongeveer 65 m2, dus Ria kan vanwege de beperkte ruimte niet zoveel nieuwe accessoires meer aanschaffen. Ons huis is nu eigenlijk echt wel vol. Elke muur en werkelijk elk hoekje zijn benut. Dus als ik iets koop, moet er ook iets uit. Dat verkoop ik dan weer via internet. Dat doe ik ook als ik iets duurs heb gezien. Zoals mijn echte antieke Wildebraspoppen. Wildebras is één van de weinige poppenmerken die Nederland gekend heeft. Als ik die wil kopen, moet ik van mezelf eerst wat anders verkopen. Dan voelt het als een minder grote uitgave. Ik heb meerdere van deze bijzondere poppen. Ik vind ze vertederend en als de poppen een lief gezicht hebben, kan ik ze bijna niet laten liggen. le Tussen alle pronkstukken valt de grote hoeveelheid le kannen, teiltjes en keukengerei op. Ria weet dat roze le moeilijk te vinden is: Wit le is her en der nog wel voor een leuke prijs op de kop te tikken. Maar het roze kan ik moeilijk vinden, dat is helaas schaars. Mijn hart maakt dan ook een sprongetje als ik het ergens tegenkom op een onverwachte plek, in een kringloopwinkel of op een markt. En ondertussen heb ik een aardige verzameling van echt bijzondere kannen. Daar ben ik trots op. Antieke naaispullen Een ander juweeltje waar menig brocanteliefhebber jaloers op kan zijn, is het naaidoosje. Wit le is her en der nog wel voor een leuke prijs op de kop te tikken. Maar het roze kan ik moeilijk vinden, dat is helaas schaars 10 11

4 We zitten bijna altijd op de klepbank aan de eettafel en drinken hier koffie. Op die manier heb je makkelijk contact met de keuken Het is gemaakt van een oud flessenkrat en is rijkelijk gevuld met antieke spullen zoals kant, oude naalden, knopen, antieke klosjes en elastiek. Alles wat in het naaidoosje zit is oud. Ik koop geen nieuwe spullen, vertelt Ria. Spullen met een verleden trekken me aan; die hebben een ziel en een verhaal. Je ziet tegenwoordig veel imitatiespullen bij warenhuizen en woonwinkels, maar die komen er bij mij niet in. Ik heb er niet zoveel mee. Mijn man maakt nog wel eens wat spullen voor me, zoals de rekjes in de badkamer en de grutterskast in de keuken. Die accessoires hebben dan op een andere manier waarde voor mij, ook al zijn ze niet oud. Borduursels Ria heeft zelf ook nog het een en ander gemaakt wat in haar kleine museum terug te vinden is. De kastrandjes in de servieskast bijvoorbeeld. Die zijn door Ria eigenhandig geborduurd. Ze doen terugdenken aan de uitgebreide collectie huishoudtextiel die de vrouwen vroeger in huis hadden. Keurige stapels lakens, linnengoed en werkdoeken lagen in vroegere tijden in de openstaande linnenkast. Ook de letters op de kussens en de merklappen borduurde Ria zelf. Ik zie iets in een blad of bij de kringloop en als ik het zelf kan maken, dan doe ik dat. Romantisch slapen Ook op de slaapkamer is een charmante en doorleefde sfeer gecreëerd. Achter het bed heeft Ria een fijn bloemetjesbehang geplakt, dat van de rommelmarkt komt. Het idee dat dit behang al eerder bij iemand aan de muur heeft gehangen, vind ik geweldig. Het heeft iets mysterieus en tegelijkertijd is het fijn dat spullen op deze manier een tweede leven krijgen. Ik 12 13

5 14 15

6 16 kon precies genoeg rollen kopen voor dit ene muurtje. Perfect dus, alsof het zo moest zijn. De paspop met balletschoentjes en de oude koffer op de kast maken de ruimte compleet. Het is een heerlijk knus kamertje. Spijt Ria is het meest blij met haar roze en wit le met rozen erop. Dit soort le zie je weinig en ze is er dan ook zuinig op. Ik heb ooit in het buitenland een kan gezien met exact dezelfde roos erop. Die was toen vrij prijzig en ik heb hem uiteindelijk niet gekocht. Daar heb ik nu nog wel eens spijt van. Ik heb zoiets nergens meer gezien. Het zand, zeep en soda setje in de keuken is haar ook erg dierbaar. Het geeft de keuken samen met de andere accessoires, waaronder de oude bakvormen, een landelijk en huiselijk sfeertje. Leven in de keuken en aan de eettafel De leefgewoontes van Ria en Fred hebben wel wat weg van het leven in een klein boerderijtje. Het eetgedeelte bevindt zich direct aan de keuken en heeft de sfeer van een kleine, maar gezellige en stijlvolle woonkeuken. Ria vertelt lachend: We zitten bijna altijd op de klepbank aan de eettafel en drinken hier koffie. Op die manier heb je makkelijk contact met de keuken. Dat is vooral gezellig als ik sta te bakken of te koken. Een grote wens is nog om de eetkamer uit te breiden met een paar echt comfortabele eetkamerstoelen, zodat we nóg langer kunnen tafelen. = INFO: Ik koop geen nieuwe spullen, vertelt Ria. Spullen met een verleden trekken me aan; die hebben een ziel en een verhaal