Interview Adriaan Wat is je naam en waar ben je geboren? Heb je een partner, kinderen? Was het liefde op het eerste gezicht?

Transcriptie

1 Interview Adriaan Wat is je naam en waar ben je geboren? Mijn formele naam is Adrianus Jilles Fokker en ik ben geboren in Voorschoten op 15 mei Ik vernoemd naar allebei mijn grootvaders. Ik had en heb heel veel respect voor mijn grootvader Jilles en had dit ook liever als eerste naam gehad. Heb je een partner, kinderen? Dat ik een partner heb, dat weet je en dat is Rachel. Ik of liever wij hebben twee kinderen. Een zoon van 23, Pepijn en een dochter van 21, Thirsa. Beide kinderen studeren en zitten op kamers in respectievelijk Utrecht en Amersfoort. Beiden studeren in de sociale richting, een beetje in het doen en laten van de ouders. Was het liefde op het eerste gezicht? Oei, zoals het traditioneel bedoeld is, niet. Ik heb Rachel ontmoet op de wintersport tijdens de vakantie. In het begin vond ik het wel een leuk meisje, maar langzamerhand kwam er meer om de hoek kijken en heb terug in Nederland maar de stoute schoenen aangetrokken om contact te zoeken. Wat wilde je vroeger worden? Ik heb heel lang geleefd met het idee om ergotherapeut te worden. Het is gewoon een mooi vak omdat je daarmee de gehandicapte medemens mogelijkheden biedt. Ik heb hiervoor op twee scholen toelatingsexamen gedaan, op de ene school lukte het niet vanwege mijn vooropleiding en de andere kwam ik niet door het toelating. Waar werk je nu en wat is je functie? Ik werk bij Cordaid in Den Haag. Een medefinanciering organisatie voor de ontwikkelingswereld en ik vervul hier de functie van financieel expert. Hierbij werk ik aan projecten om vanuit een financieel economisch hoek het management van de uitvoerende organisaties te verbeteren. Wat betekent je functie inhoudelijk? Tot voor vier tot vijf jaar geleden heb ik veel projectorganisaties begeleid, tegenwoordig is het meer gericht op de financiering van de organisatie zelf en de economische haalbaarheid van de projecten. Het ontwikkelen van meer commerciële activiteiten die ook op langere

2 termijn zelfstandig, zonder subsidie voort kunnen bestaan. Zeg maar, vroeger deelden we geld uit en nu kijken we of het project werk genereerd en financieel haalbaar is. Heb je vroeger veel aan sport gedaan? Ik heb tot aan mijn 17 de in de selectie van de Dorpsvoetbalvereniging gespeeld als verdediger. Meerdere keren trainen en sporten in de week vond ik altijd wel leuk, maar toen ik moest kiezen tussen een betaald zaterdag baantje of sporten toch maar gekozen voor het werk. Daarna heb ik jaren niets meer aan sport gedaan tot het hardlopen er aankwam. Rachel wilde hardlopen en we waren druk met het huis en de kinderen, maar we wilden ook graag samen iets doen. Tenslotte zijn we niet getrouwd om alleen problemen op te lossen maar ook om samen leuke dingen te doen. We hebben toen rondgekeken en kwamen uiteindelijk bij de loopgroep van Monica uit. Heb je nog andere hobby s dan hardlopen? Ik mag heel graag thrillers lezen, maar ook een goede roman. Momenteel lees ik een drietal boeken, maar voor de ontspanning lees ik Laatste trein naar Zona Verde van Paul Theroux. Voor mijn werk moet ik veel lezen. Wat ik ook erg leuk vind om te doen is klussen. Alles in en om het huis, zoals behangen tot buiten tegelen en schilderen. We wonen nu 25 jaar in Lathum en zijn nog dagelijks bezig met klussen. Hoe ben je bij FRoS gekomen? Op de manier zoals de meesten van ons. Eerst samen met Rachel gelopen bij de loopgroep van Monica. Op een gegeven moment werd het serieus en werden de afstanden langer, wat resulteerde in een verblijf in Marrakesh voor de marathon en later is FRoS ontstaan in Egmond aan Zee tijdens de halve marathon. Wat betekent FRoS voor jou? Gewoon heerlijk fysiek bezig zijn en ook gezelligheid. Hoe vaak train je per week? Ik train drie keer per week op woensdag, vrijdag en zondag. Heb je nog wensen t.a.v. doelen voor FRoS, zo ja welke? Nou eigenlijk niet. Gewoon lekker hardlopen en de gezelligheid is minstens zo belangrijk als het lopen zelf. Ken je de frosinfo site, zo ja wat vind je hiervan? Slecht, ik ken de site amper. Ik wilde dit wel checken voor het interview, maar ben daar niet aan toegekomen. Ik lees wel de berichten op FB in de groep FRoS. Welke wedstrijd staat je bij? Ja, dat is mijn eerste halve marathon in Venlo in Uiteraard de marathons in Marrakesh en Berlijn. Venlo was mijn allereerste wedstrijd op die afstand en boven verwachting ging het prima. Ik kon het lang volhouden en wordt er nog regelmatig aan herinnert dat ik door Jos op de streep ben verslagen. In Venlo was ik echt verrast hoeveel mensen er langs de kant stonden, dit kende ik helemaal niet. Marrakesh gewoon omdat het Marokko is en daardoor een andere sfeer kent. Marrakesh was mijn eerste marathon en het blijft speciaal om op

3 zo n vreselijke manier na 32 km kapot te gaan. Berlijn was mijn 2 de marathon en dat was heel speciaal door de perfecte organisatie en doordat ik hier constant kon blijven lopen en mezelf overtrof om na 32 km nog gewoon te kunnen blijven lopen. Ik ging hier echt een gevecht met mezelf aan om deze wedstrijd rennend uit te lopen. De Brandenburgerturm was voor mij een heel groot doelwit. Trouwens de hele sfeer rondom deze wedstrijden is gewoon geweldig. Welke tijdschriften lees je? Eigenlijk alleen vaktijdschriften en Vica Versa is eigenlijk de enige die ik lees en af en toe met veel plezier de Kampioen. Als ik bij de dokter zit pak ik wel altijd de Margriet, dit is vanuit vroeger. Ik las altijd de ingezonden brieven in de Margriet. Welke tv programma's wil je niet missen? Het enige dat ik niet wil missen is het journaal, voor de rest interesseert het me niet. Na het journaal begint voor ons de avond. Vroeger vond ik Wie is de mol wel leuk. Samen met Thirsa, mijn dochter, op de bank maar raden en gissen, dat was gewoon gezellig. Nu kijk ik wel eens Erica op reis, maar ik moet hier wel tijdens het zappen op terecht komen. Waar voor kunnen ze je 's nachts wakker maken? Een koud colaatje! Dat dateert nog uit mijn tijd in Afrika. Vroeger waren er nog geen auto s met airco en als je op reis was stonden er langs de kant van de weg gammele houten karretjes met een groot blok ijs erop. Hierin stonden dan die koude cola flesjes. Bloedheet en dan zo n koud flesje, genieten. Wat is je lievelingsmuziek? Ik mag heel graag naar Cilon Dion luisteren. Op een gegeven moment slaat zoiets aan, zowel tekst als muziek is het gewoon prettig. Voor de rest heb ik geen uitgesproken voorkeur voor muziek. Wel wat oudere muziek, bijvoorbeeld wat je nu in de Top 2000 hoort. Van rock tot klassiek en dat in allerlei vormen. Hou je je bezig met social media, zoals FaceBook, Hyves, enz. en zo ja welke? Ik zit op FB en LinkedIn. FB vanwege FRoS en LinkedIn voor mijn werk. Ik ben hier niet actief mee bezig, ook niet op ander gebied van social media. Wie was je jeugdidool? Ik ben altijd wel supporter geweest van Feijenoord en was wel onder de indruk van Willen van Hanegem. Maar een echt jeugdidool had ik niet. Wat zou je aan jezelf willen veranderen? Zowel innerlijk als uiterlijk? Uiterlijk is verloren, nee gewoon niet zo erg mee bezig. Misschien de grote flaporen iets minder aanwezig laten zijn, maar dit is eigenlijk ook geen groot probleem. Ik zou wel wat meer zelfverzekerdheid willen uitstralen. Ik sta er wel, maar van binnen zit een boel onzekerheid, dat mag wel minder. Ja, dan vraag je hoe komt dat, dat zal een deel opvoeding zijn en een deel karakter. Ik ben opgevoed op een manier om geen conflicten aan te gaan en jezelf weg te cijferen ten gunste van de ander. Gedurende de rit kom je erachter, dat de wereld zo niet in elkaar zit. Tijdens de jeugd heb je niet geleerd hoe hier mee om te gaan. Mijn zus en ik hebben het zelfde dilemma. We hebben dan ook

4 geprobeerd om dit bij onze kinderen anders te doen. De jongste, de dochter, neemt hier wel het voortouw in. Mijn zoon heeft hetzelfde dilemma als ik en heeft zich heel lang achter zijn zusje kunnen verschuilen en zal nu zijn eigen weg hierin moeten vinden. Als vader kun je adviseren om de dingen anders op te pikken. Inmiddels is Pepijn een volwassen vent van 23 en leeft zijn eigen leven en zal hij het zelf moeten doen. Ik zal dit moeten accepteren en daar komt de onzekerheid weer om de hoek kijken. Voor opvoeden krijg je geen diploma en je doet het naar eigen goeddunken. Net zoals ik mijn weg heb gevonden in het leven zal hij het ook vinden, maar misschien anders dan pa het bedoelt had, maar dat hebben mijn ouders ongetwijfeld ook gehad. Waar word je vrolijk van? Van lekker weer en ruimte om me heen. Lekker buiten bezig kunnen zijn. Geen stress, geen verplichtingen. Met een groep iets doen, sociaal bezig zijn. Wat doe je nu waarvan je vroeger zei 'dat nooit'? Boekhouder worden is één en me zorgen maken over mijn kinderen. Ondertussen wel geleerd om me hier niet mee te bemoeien. Met wie zou je wel eens willen ruilen? Met niemand! Ik ben tevreden met wat ik ben en wat ik heb. Ik droom wel eens van andere dingen maar wat niet is, is er niet, dus ik kan hier niets mee. Wat is je beste aankoop? Dat heb ik niet eens zelf gedaan, maar de beste aankoop is ons huisje in Frankrijk. Eigenlijk de schuld van Rachel. Ik had altijd wel voor enige tijd naar het buitenland gewild maar het was er nooit van gekomen. De broer van Rachel had een huis in Frankrijk. En toen ik rachel nog niet zolang kende heeft zij besloten dat van hem te kopen en kreeg ik de keus om wel of niet mee te gaan. Ik was 25 had een leuke baan en kamer en dacht wat heb ik te verliezen. Lukt het niet in Frankrijk dan kom ik wel weer terug naar Nederland. Eerst samen in Frankrijk gewoond, dat was heel leuk en daarna zijn we vertrokken richting Afrika. Frankrijk heeft grote invloed op mijn verdere leven, een plekje voor mezelf en het is nu nog steeds heerlijk om er naar toe te kan gaan. We gingen naar Afrika om Franstalige werkervaring op te doen om daarna gemakkelijker een baan te vinden in Frankrijk. Terug uit Afrika werd de baan niet gevonden in Frankrijk, dan maar terug naar Nederland. Ik kreeg toen weer een tweede aanbieding om naar Afrika te gaan. Wij konden voor een aantal jaren naar Ghana. Vlak voor het vertrek waren er ineens problemen met een verblijfsvergunning en uiteindelijk is het helemaal niet doorgegaan.. In Nederland beschikten we niet direct over een huis en logeerden in afwachting van ons vertrek bij onze ouders. Op de langer duur was dat niet prettig en we zijn toen weer naar tijdelijke woonruimte gaan kijken. Voor het Ghana project moesten we een keer in Oosterbeek zijn en die omgeving leek ons wel wat. Uiteindelijk zijn we in Lunteren terecht gekomen en hebben daarna een beetje door de regio gezworven van zomerhuis naar zomerhuis. Toen duidelijk werd dat Ghana niet doorging ben ik opzoek gegaan naar werk en ben uiteindelijk in Velp gaan werken. Van daaruit op zoek naar een eigen huis. Maar we wilden een huis waar veel aan moest gebeuren én we wilden ruimte om ons heen. Nu, na 25 jaar zijn we nog steeds aan het klussen. Zaken lopen zoals ze lopen, het had ook Drenthe kunnen zijn en als ik een baan richting Utrecht zou hebben, was dat het misschien wel geworden.

5 Je mag één ding meenemen naar een onbewoond eiland, wie of wat is dat? Een persoon is Rachel, een ding een goed boek om wel tien keer te lezen, misschien wel mijn ipad dan kunnen er meer boeken mee. Wat is je levensmotto? Something good in anything there is. Oftewel alles is altijd wel ergens goed voor. Heb je een vraag gemist, zo ja welke? Genoeg moeilijke vragen gesteld. Wil je nog iets kwijt? Nee, ik vond het zo wel gezellig.