ASSOCIATIES EN ZIEKENHUISGENEESHEREN

Transcriptie

1 VLAAMSE VERENIGING VAN HOOFDGENEESHEREN GENT 14 oktober 2006 ASSOCIATIES EN ZIEKENHUISGENEESHEREN Rita CUYPERS, jurist Eglantier Hove tel: Inleiding Meer en meer ziekenhuisgeneesheren oefenen hun medische activiteiten uit in associatieverband. De tijd dat ziekenhuisgeneesheren binnen eenzelfde dienst zich als concurrenten ten opzichte van elkaar opstelden behoort nog niet definitief tot het verleden, maar de nieuwe generaties van ziekenhuisgeneesheren, van wie een steeds groter wordend gedeelte vrouw is, kiezen meer en meer voor associaties. De voordelen zijn legio: ieder kan zich toeleggen op zijn subspecialisatie, de permanentie en de wachten kunnen verdeeld worden onder een groter aantal geneesheren, men kan overleg plegen, bepaalde investeringen worden haalbaar omdat ze met meer gedragen kunnen worden, er is meer ruimte voor het ontplooien van wetenschappelijke activiteiten, er kan vrije tijd gecreëerd worden, Samenwerking heeft een positieve invloed op de kwaliteit van de zorg en het leven van de artsen. In de praktijk moet het geheel van de associatie meer zijn dan de som van de samenstellende delen. Niet alle associaties zijn echter een onverdeeld succes. De artsenopleiding legt nog vaak de nadruk op een individualistische aanpak en inzet. Samenwerken moet aangeleerd worden. Samenwerken is een werkwoord. In een aantal gevallen zorgt het verschil in visie op het uitoefenen van hun medische activiteit voor continue conflicten. Soms is de werkkracht van alle associés niet van dezelfde grootte-orde, wat uiteraard tot wrevel kan leident. De fusiegolf die onze Vlaamse ziekenhuizen overspoeld heeft, heeft bovendien aanleiding gegeven tot een aantal gedwongen associaties. Ziekenhuisgeneesheren van concurrerende ziekenhuizen die jarenlang tegen elkaar op leven en dood gestreden hebben, moeten nu plots gaan samenwerken binnen dezelfde dienst. Samenwerken is geen gemakkelijke oefening. Aangezien patiënten, ziekenhuisgeneesheren en ziekenhuizen er alle belang bij hebben dat associaties goed functioneren, is het essentieel dat een aantal randvoorwaarden vervuld zijn. Op de eerste plaats moeten de geneesheren dezelfde visie en doelstellingen met betrekking tot hun vakgebied nastreven. Op de tweede plaats moeten partijen binnen een associatie als gelijkwaardige partners kunnen functioneren en moeten ze het volste vertrouwen in elkaar kunnen hebben. 1

2 Een aantal van deze bekommernissen kunnen vastgelegd worden in een goed associatiecontract. Voorkomen is beter dan genezen! Maar dat alleen is niet genoeg. Opdat een associatie goed functioneert moeten alle associés permanent inspanningen leveren. 1. Juridische vormgeving De meeste associaties van ziekenhuisgeneesheren hebben geen rechtspersoonlijkheid. Het zijn maatschappen, conform artikel 46 van het Wetboek van Vennootschappen. Het zijn geschreven overeenkomsten waarin de partijen hun wederzijdse rechten en plichten vastleggen. Overeenkomsten strekken de partijen tot wet en moeten te goeder trouw worden uitgevoerd. Wanneer niet alleen de ziekenhuisactiviteit, maar ook de medische activiteiten van de privépraktijk wordt opgenomen in de associatie, wordt wel eens gekozen voor een vennootschapsvorm met rechtspersoonlijkheid. De meest populaire vorm is de BVBA. Andere vennootschapsvormen die eveneens geschikt zijn en soms minder formaliteiten met zich brengen zijn de CVBA, de VOF, het ES. Het gaat steeds om vennootschapsvormen met een burgerlijk doel. De beoefening van de geneeskunde is immers geen daad van koophandel. De meeste associaties van ziekenhuisgeneesheren zijn professionele associaties. Dit wil zeggen dat niet alleen de kosten gedeeld worden, maar ook de inkomsten. Worden alleen de kosten gedeeld en werkt elke associé voor eigen rekening, dan wordt gesproken van een kosten- of middelenassociatie. Het feit dat talrijke ziekenhuisgeneesheren een BVBA hebben, doet niet ter zake. In dat geval is het de BVBA die de overeenkomst afsluit met de collega s, al dan niet als natuurlijk persoon of als orgaan van hun vennootschap. Omwille van de continuïteit is het wel aangewezen een clausule op te nemen die bepaalt dat wanneer een partij zijn praktijk inbrengt in een vennootschap, deze vennootschap van rechtswege de rechten en plichten van de inbrengende partij als rechtsopvolger overneemt. De vennootschap wordt in de associatie vertegenwoordigd door zijn orgaan, die dezelfde persoon moet zijn als de inbrengende partij. Omgekeerd is het ook nuttig te bepalen dat ingeval een partij die in het kader van deze associatie verbonden is door middel van een vennootschap, overgaat tot ontbinding en vereffening van deze vennootschap, de partij van rechtswege als rechtsopvolger treedt in de rechten van de professionele vennootschap. Nu het deontologisch toegelaten is dat artsen met een verschillende medische discipline een professionele vennootschap mogen oprichten (voorheen konden ze alleen een kostenassociatie oprichten), moet men bij het afsluiten van associatiecontracten een aantal bepalingen opnemen die waarborgen dat alleen die geneesheer vennoot van een meerhoofdige vennootschap - waarmee men effectief wil samenwerken, actief is binnen de associatie. Van deze versoepeling van de deontologie hebben vooral echtparen (met verschillende medische discipline) gebruik gemaakt om samen één vennootschap op te richten. 2

3 Een partij die in het kader van een associatie verbonden is door middel van een vennootschap verbindt er zich toe de overeengekomen medische activiteit uitsluitend te laten uitvoeren door de in deze overeenkomst nominatim aangeduide zaakvoerder-ziekenhuisgeneesheer. Indien de vennootschap meerdere vennoten heeft, verbindt de in deze overeenkomst aangeduide zaakvoerder er zich tevens toe dat hij de enige is die verbintenissen kan aangaan namens de vennootschap voor wat de uitvoering van deze overeenkomst betreft. De mogelijkheid om tot een associatie toe te treden, die de vorm heeft aangenomen van een vennootschap met rechtspersoonlijkheid, door de aankoop van aandelen, moet kritisch onderzocht worden. Diegene die de aandelen verkoopt verliest het monopolie van zijn beslissingsbevoegdheid in zijn vennootschap (tenzij hij de meerderheid van de aandelen behoudt of via een overeenkomst over het stemrecht de beslissende stem behoudt). De koper van de aandelen moet beseffen dat de aangekochte aandelen fiscaal niet aftrekbaar zijn. Bij de prijsbepaling moet hier in elk geval rekening mee gehouden worden. Een ander juridisch aspect is de verhouding van de verschillende partijen tot elkaar. Feitelijke gelijkwaardigheid is belangrijk maar ook op juridisch vlak moet men oog hebben voor de gelijkwaardigheid. Ondergeschiktheid van de ene partij ten opzichte van de andere moet ten allen tijde vermeden worden zodat partijen in geval van conflict geen argumenten vinden om schijnzelfstandigheid in te roepen. 2. Associatiecontract en algemene regeling Meer en meer worden in de Algemene Regeling der rechtsverhoudingen bepalingen voorzien met betrekking tot de associaties. Daarin wordt meestal expliciet bepaald dat associatiecontracten geen bepalingen mogen bevatten die strijdig zijn met de algemene regeling, het reglement inzake organisatie en coördinatie van de medische activiteit in het ziekenhuis en de individuele overeenkomst van de ziekenhuisgeneesheer, en mocht dit toch het geval zijn, hebben deze bepalingen voorrang op de bepalingen van het associatiecontract. Voor een aantal materies biedt het associatiecontract geen onderhandelingsruimte en dient het volledig afgestemd te zijn op de bepalingen van de algemene regeling of kan er gekozen worden binnen de door de algemene regeling bepaalde krijtlijnen : - de aanwervingsprocedure - de proefperiode - beëindigingsvoorwaarden - financiële regeling - continuïteit van de zorgen - solidariteit bij ziekte - vakantie en wetenschappelijk verlof - het begrip voltijdse activiteit Verder wordt soms gestipuleerd dat de voorstellen van associatiecontracten voorafgaandelijk moeten voorgelegd worden aan de medische raad: ofwel ter inzage maar meer en meer ter goedkeuring. Deze taak wordt in een aantal ziekenhuizen uitbesteed aan een door de medische raad opgerichte contractencommissie. Deze contractencommissie kan ook een rol toevertrouwd worden bij bemiddeling en eventueel bij beslechting van geschillen in associaties. 3

4 In bijlage 1 wordt een voorbeeld gevoegd met betrekking tot samenstelling, werking en bevoegdheden van een dergelijke commissie. 3. Deontologische aspecten. De code van geneeskundige plichtenleer besteedt zeer veel aandacht aan de problematiek van samenwerking. De integrale tekst uit de code wordt in bijlage gevoegd. Ter vergelijking de enige bepaling met betrekking tot overeenkomsten tussen apothekers: Artikel 2 van de code van de apothekers dat bepaalt: Alle overeenkomsten tussen apothekers moeten oprecht en eerlijk zijn; de contractuele verplichtingen moeten in een ruime geest van confraterniteit nageleefd worden.voorafgaandelijke verplichte toetsing aan hun provinciale raad is niet vereist.ze kunnen wel vrijblijvend hun overeenkomsten voor advies voorleggen aan de voorzitter van de provinciale raad van hun provincie. Essentieel is dat alleen geneesheren die hun beroep actief uitoefenen samenwerkingsverbanden kunnen afsluiten. Verder stelt de code dat elk ontwerp van overeenkomst of statuten voorafgaandelijk ter goedkeuring moet voorgelegd worden aan de provinciale raad. Hetzelfde geldt voor latere wijzigingen. Hierbij moet opgemerkt worden dat het hier enkel om een deontologische verplichting gaat en geen wettelijke verplichting. Dit betekent dat men de nietigheid van een overeenkomst niet kan inroepen omdat ze niet goedgekeurd is door de orde (tenzij goedkeuring als een voorwaarde voor inwerkingtreding van de overeenkomst zelf wordt opgenomen). Zoals reeds hoger vermeld kunnen ten gevolge van een recente wijziging van de code, geneesheren van verschillende disciplines niet alleen kostenassociaties maar ook professionele associaties oprichten. Een ander punt dat de aandacht verdient is dat een geneesheer steeds ten volle medisch aansprakelijk blijft, ook als hij een éénhoofdige vennootschap opricht. 4. Medische aansprakelijkheid Het is aangewezen vooral in het belang van de patiënt - dat de verschillende associés hun burgerlijke aansprakelijkheid verzekeren bij dezelfde verzekeringsmaatschappij. Aangezien in de meeste ziekenhuizen de geneesheren een gezamenlijke polis hebben bij dezelfde maatschappij (soms zelfs bij dezelfde maatschappij als de ziekenhuisbestuurder), stelt zich hier meestal geen probleem. 5. Voorwerp van de associatie Het is zeer belangrijk vooral in een professionele associatie - om het voorwerp van de associatie duidelijk te bepalen. Met andere woorden: welke activiteiten worden in 4

5 associatieverband georganiseerd, welke niet? Vallen de inkomsten van privé-raadplegingen in of uit de pool? Wat met de inkomsten van expertises? Het hoeft geen betoog dat er het minst aanleiding is tot conflict wanneer ALLE medische activiteiten opgenomen worden in de associatie. Een geneesheer die geneigd is om zoveel mogelijk raadplegingen in zijn privé-praktijk te verrichten is niet alleen voor het ziekenhuis een verliespost, hij zal ook in conflict komen met zijn associés die hun activiteit vooral in het ziekenhuis verrichten. 6. Verdeling van de onkosten Voor de ziekenhuisassociaties vormen de onkosten hoofdzakelijk de onkosten die door het ziekenhuis worden afgehouden in het kader van artikel 140 van de ziekenhuiswet : de inningskosten, de kosten die niet door het budget worden gedragen en de kosten ter instandhouding en bevordering van de medische activiteit in het ziekenhuis. Slechts die andere kosten kunnen worden weerhouden dewelke met éénparigheid (of een zeer ruime meerderheidvb 4/5) van de associés worden gedragen. Wie bepaalt, betaalt! In professionele associaties waar ook de privé-praktijk deel uitmaakt van de associatie is het belangrijk duidelijke afspraken te maken omtrent de kosten uit de privé-praktijk die in aanmerking komen. Met betrekking tot kosten zoals gebruik van het kabinet en personeel, wordt best met gestandaardiseerde forfaitaire bedragen gewerkt. Medische investeringen kunnen best slechts door de associatie worden gedragen nadat de in de overeenkomst voorziene besluitvormingsprocedure is gevolgd. In kostenassociaties dienen met betrekking tot de door het ziekenhuis aangerekende kosten duidelijke afspraken te worden gemaakt inzake de toe te passen verdeelsleutels. Dit geldt uiteraard alleen in de ziekenhuizen waar met een zuivere kostenafrekening wordt gewerkt. In ziekenhuizen waar de onkosten op procentuele wijze worden afgehouden stelt er zich terzake geen probleem. Voor de associaties waar de privé-activiteiten eveneens zijn opgenomen in de associatie, dienen duidelijke verdeelsleutels te worden vastgelegd in verband met de verschillende kostenposten: gebouw, nutsvoorzieningen, apparatuur, informatica, personeel verbruiksmateriaal, 7. Verdeling van de inkomsten In een kosten- of middelenassociatie werkt iedere arts voor eigen rekening. Alleen de onkosten kunnen verdeeld worden volgens bepaalde verdeelsleutels (zie hoger). In een professionele associatie waarbij geind wordt voor gemeenschappelijke rekening; wordt na kostenaftrek, het saldo verdeeld tussen de associés, volgens bepaalde verdeelsleutels. 5

6 Bij professionele associaties kan bij de inkomstenverdeling rekening gehouden worden met de volgende principes: - loon naar werken Op basis van dit principe is het geoorloofd te bepalen dat iemand die voltijds werkt het dubbel verdient van iemand die halftijds werkt. Concreet wordt meestal gewerkt op basis van dagdelen: voormiddag/ namiddag het inkomen wordt bepaald op basis van het aantal dagdelen dat iemand werkt. Een andere mogelijkheid is dat het activiteitsniveau uitgedrukt wordt in een percentage ipv in dagdelen. - lagere vergoeding tijdens de eerste jaren van de samenwerking Dit principe kan op twee manieren gemotiveerd worden: enerzijds kan men stellen dat een toetredende collega minder mag verdienen omdat hij zich moet inkopen in de associatie; anderzijds kan men stellen dat een toetredende collega minder mag verdienen omdat hij minder werkt ook al is hij voldoende dagdelen aanwezig tijdens de eerste jaren, omdat hij zijn patiëntenbestand nog moet opbouwen Hanteert men de eerste motivatie, dan is een lagere vergoeding tijdens de beginjaren zowel geoorloofd voor bijvoorbeeld klinisch biologen, radiologen, (die meestal even hard werken vanaf de eerste dag van de samenwerking als hun gevestigde collega s) als chirurgen (die meestal effectief minder operaties doen tijdens de eerste jaren) Hanteert men de tweede motivatie, dan is een lagere vergoeding tijdens de beginjaren alleen geoorloofd in disciplines die effectief minder werken en dus minder inbrengen Tijdens de beginjaren kan geopteerd worden om een vaste vergoeding toe te kennen aan de toetredende arts ofwel om een stijgend percentage toe te kennen. Meestal wordt een inloopperiode van maximum vier jaar gehanteerd. Meestal wordt aanvaard dat de inloopperiode met ongelijke honorering langer duurt in klinische disciplines (vb. chirurgie) dan in technische disciplines (vb. radiologie). - ongelijke Riziv-nomenclatuur De Riziv-nomenclatuur is aan een grondige herijking toe, zowel tussen de verschillende disciplines als binnen eenzelfde discipline. Vandaar dat het redelijk is om binnen eenzelfde discipline niet uit te gaan van wat een arts inbrengt, maar van zijn activiteitsniveau, het aantal dagdelen dat hij werkt voor de associatie. Voorbeeld: als twee anesthesisten voltijds werken, en de ene doet een ganse dag anesthesies bij operaties met een laag nomenclatuurnummer en de andere doet een ganse dag anesthesies bij operaties met een hoog nummer (die niet noodzakelijk moeilijker zijn), dan is het logisch dat beide artsen hetzelfde verdienen. Gelet op de ongelijke nomenclatuur is het bijgevolg niet logisch dat correcties worden ingebouwd gecorreleerd aan de inbreng. - moeilijkheidsgraad 6

7 Indien er binnen een discipline een groot verschil in moeilijkheidsgraad is tussen de verschillende prestaties, kan men aan bepaalde moeilijke prestaties een hogere waarde toekennen. Oogartsen kunnen bijvoorbeeld overeenkomen dat raadplegingen aan 100% gekwoteerd worden en bepaalde operaties aan 125%. Er moet dan wel over gewaakt worden dat alle partijen een even grote mogelijkheid hebben om die hoger gekwoteerde prestaties te verrichten mits ze de nodige bekwaamheid terzake bezitten. - voorwerp van de associatie Het is belangrijk duidelijk te bepalen wat het voorwerp is van de associatie: betreft het alleen de inkomsten uit ziekenhuisactiviteiten? Wat met de in komsten (en onkosten ) van de privaat praktijk? Wat met inkomsten van studies? Wat met de supplementen? Het is duidelijk dat het niet geoorloofd is om tijdens dagdelen dat men werkt voor de associatie, activiteiten te verrichten die inkomsten genereren voor eigen rekening. Wat de supplementen betreft : ook deze worden best behandeld zoals de andere inkomsten. Wanneer men stipuleert dat de supplementen niet gepoold worden maar toekomen aan de geneesheer die de prestatie die het supplement genereerde, is de strijd open om die patiënten te behandelen aan wie een supplement kan gevraagd worden, met alle gevolgen van dien. - ongelijke inbreng en zelfde activiteitsniveau, andere dan te wijten aan Rizivnomenclatuur en inloop. In bepaalde disciplines kan goed gemeten worden wat iemand inbrengt (bijvoorbeeld de chirurgie); de neiging is groot om toch, gegeven een gelijke activiteitsgraad, correcties door te voeren in functie van de inbreng en een collega die minder inbrengt minder te betalen. Indien beslist wordt correcties door te voeren, kunnen daaraan bepaalde voorwaarden worden gekoppeld: - het kan niet met terugwerkende kracht gebeuren; alleen voor de toekomst; - vooraleer gecorrigeerd wordt moet een arts gedurende een voldoende lange referentieperiode (vbminstens drie jaar) meer dan x % onder zijn procentueel aandeel zitten; - elke arts moet de garantie hebben dat hij voldoende kans krijgt alle soorten werk te doen (zowel de goed betaalde als de minder goed betaalde prestaties) indien hij er de nodige competentie voor heeft; vermeden moet worden dat het werk zo verdeeld en georganiseerd wordt dat een bepaald arts alleen maar de slecht betaalde prestaties mag doen en de andere de goed betaalde prestaties; - een arts mag niet afgestraft worden omdat hij meestal prestaties uitvoert die een grote tijdsinvestering vereisen; - een arts kan bepaalde activiteiten uitvoeren die niet veel geld binnenbrengen in de associatie, maar die op termijn voor een associatie wel erg nuttig zijn: een pediater die Kind en Gezin doet, een lid van een associatie dat bij de verwijzende huisartsen voordrachten geeft, administratieve taken, Een collega die dergelijke activiteiten doet, mag daar niet voor gestraft worden; Men moet er steeds van uitgaan dat in een associatie het geheel meer is dan de som van de verschillende delen. Mogelijke oplossingen Indien er, na rekening te hebben gehouden met het voorgaande, toch correcties worden doorgevoerd, kan bepaald worden dat de arts die onder zijn procentueel aandeel blijft, een 7

8 gedeelte van het verschil tussen enerzijds de vergoeding waarop hij recht zou gehad hebben, en anderzijds de vergoeding die overeenkomt met zijn inbreng, aan de pool terugstort. Een andere mogelijkheid bestaat erin dat een gedeelte van de pool in gelijke delen wordt verdeeld, en een andere gedeelte volgens inbreng wordt verdeeld. Eventueel kan bepaald worden dat het verschil tussen het hoogste en het laagste inkomen een bepaald bedrag of percentage niet mag overschrijden. 8. Duur en einde De meeste associatieovereenkomsten worden afgesloten voor onbepaalde duur, meestal met een proefperiode. De duur van de proefperiode dient afgestemd te worden op deze voorzien in de individuele overeenkomst die de ziekenhuisgeneesheer heeft met het ziekenhuis. In dit verband is het belangrijk te noteren dat het associatiecontract pas afgesloten kan worden nadat de individuele overeenkomst met het ziekenhuis ondertekend is, of minstens pas inwerking kan treden onder de opschortende voorwaarde dat de individuele overeenkomst met het ziekenhuis wordt afgesloten. In associatiecontracten wordt meestal gestipuleerd dat ze eindigen (of dat het lidmaatschap van de associatie eindigt ingeval er meer dan twee associés zijn), wanneer de individuele overeenkomst met het ziekenhuis eindigt. Aan het beëindigen van de samenwerking worden soms ook voorwaarden gekoppeld. Zo wordt soms gestipuleerd dat, indien de associé die de overeenkomst wil opzeggen, na de effectieve beëindiging van de associatieovereenkomst verder als ziekenhuisarts in het ziekenhuis wil werken, hij dit slechts kan na een bemiddelingsprocedure te hebben gevolgd. Af en toe wordt nog gestipuleerd dat het verboden is zich na de beëindiging te vestigen in een bepaalde straal, gedurende een bepaalde termijn. Een vestigingsverbod is slechts geldig als de beperking duidelijk geformuleerd is in de tijd en in de ruimte. 9. Afwezigheden In een professionele associatie is het belangrijk dat al de partijen evenveel vakantie nemen. In een kostenassociatie is dit minder belangrijk. Ieder werkt voor eigen rekening en wie veel vakantie neemt, zal minder verdienen. Nochtans moeten ook hier duidelijke afspraken gelden opdat de continuïteit van de zorgen gewaarborgd blijft. In principe wordt de vakantie van de ziekenhuisgeneesheer geregeld in de algemene regeling en is er in een associatiecontract voor ziekenhuisartsen weinig ruimte voor een eigen invulling van dit onderwerp. De duur van het wetenschappelijk verlof wordt meestal eveneens geregeld in de algemene regeling. Moeilijker is het om afspraken te maken met betrekking tot afwezigheden wegens arbeidsongeschiktheid ten gevolge van ziekte of ongeval. In een kostenassociatie lost het probleem meestal zichzelf op: wie niet werkt verdient niets. De stimulans om het werk snel te hervatten is voor de hand liggend. 8

9 Eventueel kan een zekere solidariteit worden afgesproken met betrekking tot de verdeling van de gemeenschappelijke kosten. Uiteraard geldt dit alleen voor de vaste kosten. Voor kosten die verdeeld worden in functie van de verhouding tot de bruto-omzetten van de partijen is er evenmin een probleem. Wie niet werkt, genereert geen inkomen en draagt op die manier niet bij tot die kosten. In een professionele associatie, waar inkomsten en uitgaven gepoold worden, is het gebruikelijk dat er een bepaalde vorm van solidariteit voorzien wordt. In veel contracten wordt bepaald dat gedurende maximum drie maand per jaar de poolverdeling gewoon doorloopt. Gelet op de zeer beperkte dekking die voorzien is in het kader van het wettelijk stelsel voor sociale zekerheid van zelfstandigen, is het bijzonder aangewezen dat zelfstandige ziekenhuisgeneesheren (ook de ziekenhuisgeneesheren met bediendenstatuut) een verzekering gewaarborgd inkomen afsluiten. De termijn van de zogenaamde carensperiode, nl. de wachttijd die in acht moet genomen worden vooraleer de dagvergoeding wordt uitbetaald, wordt in de meeste associatiecontracten vooropgesteld als de termijn waarin de associatie in staat voor de verdere uitbetaling van het poolaandeel van de arbeidsongeschikte arts. In geval eenzelfde arts regelmatig arbeidsongeschikt is, kan er eventueel een degressief systeem van solidariteit worden ingebouwd. Een voorbeeld: een eerste mogelijkheid kan er in bestaan om het recht om maximum drie maand per kalenderjaar arbeidsongeschikt te zijn met behoud van poolaandeel te beperken tot vb drie maal per loopbaan en dan te verminderen met nog eens driemaal maximaal vb twee maanden per jaar, driemaal maximaal één maand per jaar... Een andere mogelijkheid kan zijn dat het recht op de drie maanden per kalenderjaar behouden blijft, maar dat het recht op het 'gelijk' poolaandeel gereduceerd wordt. Zo kan gestipuleerd worden dat een eerste periode van drie maanden het recht op 100% poolaandeel behouden blijft, doch dat bij de volgende keren vanaf de tweede maand men recht heeft op slechts de helft in plaats van 100% van zijn poolaandeel. Deze regeling geldt voor volledige arbeidsongeschiktheid. Bij tijdelijke, gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid, geldt het solidariteitssysteem a fortiori, vermits er prestaties geleverd worden. Bij definitieve gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid wordt de financiële regeling best herzien. Nog te vermelden: de meeste contracten voorzien dat bij volledige onafgebroken arbeidsongeschiktheid van twee jaar, de associatieovereenkomst van rechtswege een einde neemt. Zwangerschap Voor zwangerschapsverlof wordt best bepaald hoeveel weken of maanden de associés de poolverdeling ongemoeid willen laten in een professionele associatie of in welke mate de kosten verder doorbetaald moeten worden in een kostenassociatie. Er moet wel rekening mee gehouden worden dat een zelfstandig ziekenhuisarts naar aanleiding van een bevalling recht heeft op een premie van 2.000,00 mits ze zes weken geen activiteiten/inkomsten heeft. Eventuele solidariteit vanuit de pool wordt bijgevolg best voorzien vanaf de zesde week. Bij arbeidsongeschiktheid naar aanleiding of ten gevolge van een zwangerschap geldt dezelfde regeling als bij gewone ziekte. 9

10 Verder is het niet langer ongewoon te voorzien dat mannen recht hebben op een vaderschapsverlof van enkele dagen, zonder dat hun poolaandeel verminderd wordt. 9. Geschillenregeling Geschillen worden best zo snel mogelijk besproken en opgelost. In de associatieovereenkomst kan voorzien worden dat elke partij het recht heeft bepaalde items ter bespreking te agenderen op het gestructureerd overleg dat periodiek (vb wekelijks) binnen de associatie wordt gevoerd. Het contract kan ook voorzien in een formele geschillenregeling of arbitrage. Het is belangrijk duidelijke termijnen te voorzien zodat dergelijke procedure niet nodeloos lang duurt. Verder moet de opdracht van de geschillencommissie duidelijk omlijnd worden: heeft dergelijke commissie alleen maar als opdracht bemiddelend op te treden of heeft ze een beslissende bevoegdheid? Een arbitrageprocedure is doorgaans goedkoper en sneller dan een procedure voor de gewone rechtbank. Meestal wordt men ook beoordeeld door arbiters die dichter bij de te beoordelen werkelijkheid staan. Rita CUYPERS 14 oktober

11 BIJLAGE 1. Contractencommissie Medische Raad. Gelet op de toenemende trend tot associëren, gaan meer en meer medische raden over tot oprichting van een contractencommissie. Samenstelling De contractencommissie bestaat uit een vast aantal ziekenhuisgeneesheren (vb. drie), aangeduid door de medische raad. Deze ziekenhuisgeneesheren moeten verbonden zijn aan het ziekenhuis doch hoeven niet noodzakelijk deel uit te maken van de medische raad. Minstens één lid van de contractencommissie moet lid zijn van de medische raad. Eén lid van de contractencommissie moet deel uitmaken van de chirurgische diensten, één van de diensten interne geneeskunde en één van de medisch-technische diensten. Een lid trekt zich terug bij de behandeling van een dossier van zijn eigen dienst. (voorstel om secretaris van de medische raad van rechtswege als vervanger te beschouwen indien één vast lid betrokken partij is ) eventueel De hoofdgeneesheer maakt deel uit van de contractencommissie met raadgevende stem. 1. Bevoegdheden De contractencommissie heeft twee bevoegdheden: 1.1. Associatiecontracten en hun latere wijzigingen goedkeuren conform de uitgangspunten die door de medische raad zijn vastgelegd Optreden als bemiddelaar of als derdebeslisser bij geschillen in een associatie. 11

12 2. Werking 3.1. Goedkeuring van contracten Het diensthoofd legt een voorstel van overeenkomst voor aan de contractencommissie. Hij deelt mee of het voorstel in onderlinge overeenstemming is tot stand gekomen of niet. Indien niet, duidt hij de knelpunten aan en licht hij de verschillende standpunten toe en hun motivatie. De contractencommissie kan ziekenhuisgeneesheren vragen om hun standpunt te komen toelichten; elke ziekenhuisgeneesheer heeft ook te recht om gehoord te worden. De contractencommissie beschikt over één maand na mededeling van het diensthoofd van het voorstel, om het voorstel goed- of af te keuren. Ofwel keurt de contractencommissie het voorstel goed en deelt dit mee aan het diensthoofd. Ofwel keurt de contractencommissie het voorstel niet goed. De contractencommissie deelt aan het diensthoofd de beslissing mee en motiveert zijn beslissing. Ze duidt de bepalingen aan die aangepast moeten worden en de termijn waarbinnen dit moet gebeuren. Ze deelt tevens het aanbod mee om bemiddelend op te treden. Dezelfde procedure wordt gevolgd bij latere wijzigingen. Door de contractencommissie goedgekeurde contracten kunnen ondertekend worden. Na ondertekening wordt een exemplaar meegedeeld aan de medische raad en aan de directie.. De contractencommissie legt een register aan van de goedgekeurde associatiecontracten en hun latere wijzigingen Procedure bij geschillen De contractencommissie kan gevraagd worden tussen te komen in geschillen tussen geassocieerden. Ze hoort de geassocieerden en poogt de geassocieerden tot een overeenkomst te brengen. Lukt dit niet, werkt ze een oplossing uit die bindend is voor de geassocieerden. De contractencommissie beschikt hiervoor over een termijn van twee maanden te rekenen vanaf het ogenblik dat het probleem door één geassocieerde schriftelijk aan de contractencommissie is voorgelegd. Alleen wanneer de contractencommissie niet tot en gemotiveerd voorstel komt, hebben de geassocieerden het recht zich tot de gewone rechtbanken te wenden. (NB Het associatiecontract moet wel voorzien in deze mogelijkheid) 3.3. Besluitvorming Beslissingen worden genomen met twee/derde meerderheid. (alternatief: unanimiteit ; niet aan te raden: kan tot patstellingen leiden) De contractencommissie komt bijeen telkens er dossiers worden voorgelegd. 12

13 BIJLAGE 2 Uittreksel uit de Code van Geneeskundige Plichtenleer Art. 159 Algemene regelen 1. Geneesheren kunnen in het kader van hun professionele samenwerking overeenkomsten afsluiten. Zij kunnen hiertoe onder meer overgaan tot het oprichten van associaties (artikel 160), van vennootschappen zonder (artikel 161) of met rechtspersoonlijkheid (artikels 162, 163 en 164) evenals verenigingen zonder winstoogmerk (artikel 165). Alle deontologische regelen die voor geneesheren gelden blijven van toepassing op de geneesheren die in het kader van hun professionele samenwerking deel uitmaken van een vennootschap of een vzw, of die partij zijn bij een overeenkomst. Het is bovendien de verantwoordelijkheid van de geneesheren dat de door hen gekozen samenwerkingsvorm voldoet aan de wettelijke regelen die daarop toepasselijk zijn. 2. Welke vorm en aard van professionele samenwerking de geneesheer (geneesheren) ook kiest (kiezen), de bepalingen van onderhavig artikel moeten geëerbiedigd worden, evenals de specifieke bepalingen die in de hierna volgende artikelen 160 tot 165 zijn vastgelegd voor elke overeenkomst, vennootschap of vereniging. Het staat de geneesheren vrij om daarnaast aanvullende bepalingen op te nemen betreffende de organisatie van hun professionele samenwerking, voorzover deze stroken met de medische deontologie. 3. De in 1 bedoelde mogelijkheden zijn enkel toegelaten tussen geneesheren die hun beroep op actieve wijze uitoefenen en ingeschreven zijn op de Lijst van de Orde der geneesheren, met uitsluiting van elke derde. 4. Elk ontwerp van statuten, huishoudelijk reglement, of oprichtingsakte van een vennootschap of vereniging, elk ontwerp van overeenkomst, evenals elk stuk waarnaar daarin verwezen wordt, dient voorafgaandelijk door elke geneesheer ter goedkeuring voorgelegd te worden aan zijn provinciale raad die de conformiteit van de voorgelegde stukken met de medische deontologie in het algemeen en de bepalingen van dit hoofdstuk in het bijzonder 13

14 nagaat. Hetzelfde geldt voor elk ontwerp van wijziging van om het even welk van deze stukken. De voorgelegde stukken moeten alle door de Code van geneeskundige plichtenleer vereiste gegevens bevatten, uitdrukkelijk de naleving ervan garanderen en de bevoegdheid van de provinciale raad in dit vlak erkennen. 5. Uit de aan de provinciale raad voorgelegde stukken moet onder meer blijken: - dat de belangen van de patiënt op geen enkele manier worden geschaad. Garanties dienen geboden te worden voor de vrije geneesherenkeuze, de onafhankelijkheid van de geneesheer, de bescherming van het beroepsgeheim en de verzekering burgerlijke aansprakelijkheid van de geneesheren, hun vervangers en personeel. In het bijzonder zal worden nagegaan of bij (voortijdige) beëindiging van de samenwerking de nodige voorzieningen zijn getroffen voor de naleving van deze garanties, de overdracht van medische dossiers en de continuïteit van de zorg; - dat elke vorm van commercialisatie van de geneeskunde, van directe of indirecte collusie, dichotomie en overconsumptie uitgesloten is; - dat een werkverdeling, een vakantieregeling evenals de nodige tijd voor deelname aan wetenschappelijke activiteiten mogelijk gemaakt worden die stroken met de desiderata van alle deelnemende geneesheren. In het bijzonder zal worden nagegaan of een aanvaardbare regeling werd voorzien bij zwangerschap, ziekte, invaliditeit en (voortijdige) beëindiging van de samenwerking; - dat een billijke en een door alle deelnemende geneesheren aanvaarde verdeling van de inkomsten en/of uitgaven mogelijk wordt gemaakt; - dat de procedure voor toetreding en uittreding vastgelegd wordt; - dat de voorwaarden van tijdelijke schorsing en definitieve uitsluiting bepaald zijn. 6. Elke geneesheer die gebruik maakt van één van de in 1 geboden mogelijkheden is verplicht aan zijn collega's-vennoten/leden/contractanten elke beslissing van disciplinaire, burgerrechtelijke, strafrechtelijke of administratieve aard mede te delen die enige weerslag heeft op hun professionele relatie. Deze verplichting en de consequenties van de bedoelde beslissingen, moeten uit de aan de provinciale raad voorgelegde stukken blijken. Art Associaties 1. Geneesheren kunnen onderling associaties aangaan met het oog op een professionele samenwerking. De associatie kan slaan op het geheel van de professionele activiteit waarbij alle beroepsinkomsten en -uitgaven worden gepoold en volgens een bepaalde sleutel worden verdeeld (volledige associatie). 14

15 De associatie kan ook op slechts een gedeelte van de professionele activiteit slaan waarbij alle beroepsinkomsten en-uitgaven die uit dit gedeelte van de professionele activiteit voortvloeien worden gepoold en volgens een bepaalde sleutel worden verdeeld (partiële associatie). De associatie kan zich beperken tot het poolen van de kosten en/of de gemeenschappelijke inbreng van middelen voor het geheel van de professionele activiteit of voor een gedeelte ervan (kostenassociatie genaamd). Deze gepoolde kosten worden volgens een bepaalde sleutel verdeeld. 2. Een volledige associatie is slechts mogelijk tussen geneesheren, bij volledige integratie van hun beroepsactiviteit die een bestendig en gestructureerd karakter heeft, en als dusdanig naar buiten treedt. Een partiële associatie is slechts mogelijk tussen geneesheren, bij volledige integratie van een gedeelte van hun beroepsactiviteit die een bestendig en gestructureerd karakter heeft, en als dusdanig naar buiten treedt. Een partiële associatie is eveneens mogelijk wanneer geneesheren, elk vanuit hun eigen deskundigheid, gewoonlijk samenwerken op het vlak van diagnostiek en behandeling van een specifieke pathologie. Een kostenassociatie is niet alleen mogelijk tussen geneesheren die aan de criteria van een volledige of partiële associatie voldoen, maar ook tussen geneesheren zonder enige vorm van integratie van hun beroepsactiviteit en zonder enige vorm van patiëntgerichte samenwerking. 3. In afwijking van artikel 159, 3, kunnen associaties ook aangegaan worden tussen geneesheren, professionele (eenpersoons)vennootschappen en vzw's van geneesheren. Bij een volledige, partiële of kostenassociatie kan uitdrukkelijk worden bepaald dat het de leden verboden is een vennootschap met rechtspersoonlijkheid op te richten om in hun plaats deel uit te maken van de associatie. 4. In een associatie int elk lid zijn honoraria in persoonlijke naam en voor eigen rekening en levert daartoe de nodige getuigschriften af. De door de associatie geaccepteerde beroepskosten worden betaald, ofwel via een gemeenschappelijke rekening, ofwel door de individuele leden die op afgesproken tijdstippen deze betalingen onderling afrekenen. 5. De associatie kan naar buiten treden onder de naam van haar leden met vermelding van het uitgeoefende specialisme maar kan ook een eigen naam kiezen. Deze benaming moet door de bevoegde provinciale raad worden aanvaard. 6. Een associatie kan overgaan tot de aanstelling van een voorzitter, secretaris of schatbewaarder mits de modaliteiten vooraf in een geschrift bepaald werden. De mandaten van de aldus aangestelde personen kunnen niet van onbeperkte duur zijn, noch vergoed worden. Enkel de reële onkosten kunnen vergoed worden. 7. Geneesheren kunnen met het oog op een professionele samenwerking overeenkomsten afsluiten die niet de kenmerken hebben van een associatie. Deze overeenkomsten moeten voldoen aan artikel

16 Art De professionele vennootschap zonder rechtspersoonlijkheid 1. Geneesheren kunnen voor de uitoefening van hun beroep overgaan tot de oprichting van een professionele vennootschap zonder rechtspersoonlijkheid zoals omschreven in artikel 46 van het Wetboek van Vennootschappen, indien wordt voldaan aan de voorwaarden voorzien in de hierna volgende paragrafen 2 tot en met Bij de oprichting van een professionele vennootschap zonder rechtspersoonlijkheid brengen de vennoten hun volledige medische activiteit of een gedeelte ervan in gemeenschap. 3. Het maatschappelijk doel van de vennootschap is burgerlijk en is de uitoefening van de geneeskunde door haar vennoten zelf. Elke handelsactiviteit is verboden. 4. De geneeskunde wordt in een professionele vennootschap zonder rechtspersoonlijkheid uitgeoefend door de geneesheren-vennoten in naam en voor rekening van de gezamenlijke geneesheren-vennoten. De honoraria die voortvloeien uit de in gemeenschap gebrachte medische activiteit, evenals de daaruit voortvloeiende onkosten worden gepoold en verdeeld volgens een bij overeenkomst vastgelegde sleutel. 5. Geneesheren kunnen enkel tot de oprichting van een professionele vennootschap zonder rechtspersoonlijkheid overgaan wanneer wordt voldaan aan de artikelen 159, 160, 2, alinea's 1 en 2, en 5 en 6. Enkel geneesheren die hun beroep uitoefenen of zullen uitoefenen in het kader van een professionele vennootschap zonder rechtspersoonlijkheid kunnen vennoten zijn van deze vennootschap. Art De professionele vennootschap met rechtspersoonlijkheid 1. Geneesheren kunnen voor de uitoefening van hun beroep overgaan tot de oprichting van een professionele vennootschap met rechtspersoonlijkheid, indien wordt voldaan aan de voorwaarden voorzien in de hierna volgende paragrafen 2 tot en met Bij de oprichting van de vennootschap brengen de geneesheren hun volledige of een gedeelte van hun medische activiteit in gemeenschap. 3. Het maatschappelijk doel van de vennootschap is burgerlijk en is de uitoefening van de geneeskunde door haar vennoten zelf. Elke handelsactiviteit is verboden. De vennootschap wordt niet als dusdanig op de Lijst van de Orde der geneesheren ingeschreven. 4. In een professionele vennootschap met rechtspersoonlijkheid wordt de geneeskunde uitgeoefend door de vennoten in naam en voor rekening van de vennootschap. Alle inkomsten voortvloeiend uit de ingebrachte medische activiteit worden geïnd voor en door de vennootschap, zoals alle uit de medische activiteit voortvloeiende uitgaven door de vennootschap worden vereffend. 5. Geneesheren kunnen enkel een professionele vennootschap met rechtspersoonlijkheid oprichten wanneer wordt voldaan aan alle bepalingen van artikel

17 De provinciale raad zal daarbij in het bijzonder aandacht schenken aan bepalingen inzake: a. de inbreng van roerende en onroerende goederen in de vennootschap en hun bestemming bij de beëindiging van de vennootschap; b. de verdeling van de deelbewijzen die enkel op naam en in het bezit mogen zijn van de vennoten die het beroep van geneesheer uitoefenen of zullen uitoefenen in het kader van de vennootschap; c. de wijze van herschikking van de deelbewijzen bij omstandigheden die daartoe verplichten en de rechten en verplichtingen van de vennoot van de te herschikken deelbewijzen of van zijn rechtsopvolgers; d. de wijze van verkiezing van bestuurders en de duur van hun mandaten, die niet onbeperkt mag zijn; e. de eventuele vergoeding van de bestuurders, die dient overeen te stemmen met de werkelijk uitgeoefende bestuursactiviteiten; f. het aanleggen van een toereikende reserve rekening houdend met het doel van de vennootschap; g. de toelatingsvoorwaarden voor nieuwe vennoten en hun verwerving van deelbewijzen; h. de uitstapregeling van vennoten en de bestemming van de vrijgekomen deelbewijzen; i. de overeenkomsten inzake de professionele samenwerking tussen de vennootschap en derden; j. (Gewijzigd op 16/10/2004) de noodzaak bij ontbinding van de vennootschap een beroep te doen op geneesheren voor de afhandeling van zaken die betrekking hebben op de persoonlijke levenssfeer van de patiënten en/of het beroepsgeheim van de vennoten; k. de afzonderlijke en bijkomende beroepsaansprakelijkheid van de vennoten en de aansprakelijkheid van de vennootschap; l. het feit dat bij de afweging van de respectievelijke rechten van de vennoten meer rekening zal worden gehouden met de in de vennootschap verrichte prestaties dan met het geïnvesteerde kapitaal of de anciënniteit. Uit de stukken die aan de provinciale raad worden voorgelegd moet een deontologisch verantwoorde oplossing voor de hoger vermelde punten blijken. 6. De professionele vennootschap met rechtspersoonlijkheid vermeldt bij het naar buiten treden haar rechtsvorm en de namen van de vennoten met het uitgeoefende specialisme. De professionele vennootschap kan opteren voor een eigen benaming die objectief en discreet moet zijn en door de provinciale raad moet worden aanvaard. 17

18 7. De professionele vennootschap met rechtspersoonlijkheid kan met het oog op een professionele samenwerking overeenkomsten afsluiten met geneesheren of met de in dit hoofdstuk voorziene (kosten)associaties, professionele (eenpersoons) vennootschappen, middelenvennootschappen en vzw's. De vennoten dienen erover te waken dat de vennootschap waarvoor zij werken naar analogie de deontologische regelen naleeft die voor elke individueel werkende geneesheer gelden. 8. De professionele vennootschap met rechtspersoonlijkheid kan vennoot zijn van een (kosten)associatie of middelenvennootschap van geneesheren en kan lid zijn van een vzw van geneesheren. Hierbij dienen respectievelijk de bepalingen van de artikelen 16O, 164, en 165 nageleefd te worden. Art De professionele eenpersoonsvennootschap 1. Elke geneesheer kan voor de uitoefening van zijn beroep overgaan tot de oprichting van een professionele eenpersoonsvennootschap, indien wordt voldaan aan de voorwaarden voorzien in de hierna volgende paragrafen 2 tot en met De paragrafen 2, 3, 4 en 5 van artikel 162 zijn mutatis mutandis van toepassing. 3. Wanneer een geneesheer gebruik maakt van de in 1 geboden mogelijkheid blijven alle deontologische regelen die voor elke individuele geneesheer gelden van toepassing. 4. Bij het naar buiten treden wordt de rechtsvorm vermeld evenals de naam van de arts en het uitgeoefende specialisme. 5. De eenpersoonsvennootschap kan zoals elke individuele geneesheer toetreden tot een in dit hoofdstuk voorziene (kosten)associatie, een professionele vennootschap met rechtspersoonlijkheid, een middelenvennootschap of een vzw, en dit met toepassing van respectievelijk de artikelen 160, 162, 164 en 165. De vennoot stelt zijn provinciale raad daarvan in kennis en legt de nodige stukken ter goedkeuring voor. 6. Wanneer een eenpersoonsvennootschap omgezet wordt in een professionele vennootschap van meerdere geneesheren, dienen alle op deze laatste vennootschapsvorm toepasselijke bepalingen nageleefd te worden. De vennoot stelt zijn provinciale raad van het voornemen tot omzetting in kennis en legt hem voorafgaandelijk alle stukken ter goedkeuring voor. Art De middelenvennootschap 1. Geneesheren kunnen in het kader van hun professionele samenwerking overgaan tot de oprichting van een middelenvennootschap met rechtspersoonlijkheid, indien wordt voldaan aan de voorwaarden voorzien in de hierna volgende paragrafen 2 tot en met 7. 18

19 2. Het maatschappelijk doel van de middelenvennootschap is door een pooling van kosten en/of een gemeenschappelijke inbreng van de vereiste middelen de uitoefening van de geneeskunde voor haar vennoten te vergemakkelijken en te bevorderen. 3. De vennoten van een middelenvennootschap kunnen individuele geneesheren zijn, alsook professionele (eenpersoons)vennootschappen van geneesheren met rechtspersoonlijkheid of vzw's van geneesheren. 4. Middelenvennootschappen kunnen zowel in het kader van een patiëntgerichte samenwerking als buiten elke vorm van patiëntgerichte samenwerking opgericht worden. 5. Alle inkomsten die voortvloeien uit de medische activiteit waarbij gebruik wordt gemaakt van de door de vennootschap verstrekte middelen, blijven buiten de middelenvennootschap die losstaat van de beroepsuitoefening zelf. De middelenvennootschap mag geen enkele vermenging noch verwarring doen ontstaan tussen de vennootschap en haar leden-vennoten. Aldus mogen onder meer de maatschappelijke naam, de statuten, het briefpapier of andere documenten, en de activiteiten van de middelenvennootschap, dergelijke vermenging of verwarring niet in de hand werken. 6. Geneesheren kunnen enkel tot de oprichting van een middelenvennootschap overgaan, indien wordt voldaan aan alle bepalingen van de artikelen 159 en 162, 5, a tot i. Bij de verdeling van de deelbewijzen tussen de vennoten dient een evenwichtige verhouding nagestreefd te worden tussen de verrichte prestaties en het ingebrachte kapitaal. 7.Zoals bepaald in artikel 159, 4, dienen alle stukken betreffende een dergelijke vennootschap ter goedkeur In het bijzonder zal de provinciale raad nagaan of de berekening van de kosten en de verdeling ervan tussen de vennoten in overeenstemming met de regelen van de medische deontologie geschieden. Art De vereniging zonder winstoogmerk 1. In het kader van hun professionele samenwerking kunnen geneesheren overgaan tot de oprichting van een vzw. Hierbij dienen zij zich ervan te vergewissen dat de wettelijke regelen terzake, onder meer artikel 1 van de Wet van 27 juni 1921, nageleefd worden en dat voldaan wordt aan de voorwaarden voorzien in de hierna volgende paragrafen 2 en Artikel 159, en in het bijzonder 1, laatste alinea is onverminderd van toepassing. In afwijking van artikel 159, 3, kan een vzw opgericht worden tussen geneesheren en professionele (eenpersoons)vennootschappen van geneesheren met rechtspersoonlijkheid. 3. Geneesheren kunnen overgaan tot de oprichting van een vzw waarvan het statutair doel zich beperkt tot dienstverlening op het gebied van de organisatie en administratie van hun professionele activiteit. 19

20 Indien het statutair doel van een vzw erin bestaat om door een pooling van kosten en/of een gemeenschappelijke inbreng van de vereiste middelen de uitoefening van de geneeskunde voor haar leden te vergemakkelijken en te bevorderen, dienen mutatis mutandis de bepalingen van artikel 164 nageleefd te worden. Indien het statutair doel van de vzw de uitoefening van de geneeskunde is door haar leden, dienen mutatis mutandis de bepalingen van artikel 162 nageleefd te worden. TITEL V Verhouding geneesheren-derden HOOFDSTUK I CONTRACTEN MET VERZORGINGSINSTELLINGEN Art. 166 Elke overeenkomst gesloten tussen geneesheren en verzorgingsinstellingen moet door een schriftelijk contract worden geregeld. De statuten, contracten en huishoudelijke reglementen moeten stroken met de bepalingen van de geneeskundige plichtenleer. Elke bepaling die indruist tegen de plichten die ontstaan uit het stilzwijgend verzorgingscontract dat de geneesheer met zijn zieke verbindt, is verboden. Art. 167 Elk statuut of contract en elke wijziging van een bestaand statuut of contract moet vooraf worden voorgelegd aan de provinciale raad waartoe de geneesheren behoren, evenals het huishoudelijk reglement of de documenten waarnaar in het contract wordt verwezen. De provinciale raad zal binnen de drie maanden onderzoeken of de statutaire, contractuele of reglementaire bepalingen overeenstemmen met de beginselen van de geneeskundige plichtenleer. Art. 168 Wanneer de geneesheer gebruik maakt van diensten van personeelsleden, van lokalen of van materiaal waarvan de betaling, uit welke andere hoofde ook, niet of slechts gedeeltelijk is geregeld, moeten de voorwaarden tot gebruik ervan in het statuut of de overeenkomst worden vastgelegd. Alleen de werkelijke onkosten komen in aanmerking voor een vergoeding en deze mag niet gebonden zijn aan het bedrag van de geïnde erelonen. Art. 169 Geen enkele contractuele, statutaire of reglementaire bepaling mag de keuze van de middelen beperken die moeten worden aangewend, hetzij voor het stellen van de diagnose, hetzij voor het instellen en uitvoeren van de behandeling, hetzij voor de raadpleging van een praktizerende geneesheer die niet tot de instelling behoort. Art. 170 De geneesheren die werkzaam zijn in een verzorgingsinstelling, moeten er voor waken dat een medische raad wordt opgericht, die wordt gekozen uit en door de beoefenaars van de geneeskunde, die bij de werking van de instelling zijn betrokken. 20