Toelichting Wmo-besluit gemeente Hollands Kroon 2012

Transcriptie

1 Toelichting Wmo-besluit gemeente Hollands Kroon 2012 Algemeen De gemeenten Anna Paulowna, Harenkarspel, Niedorp, Wieringen, Wieringermeer en Zijpe hebben bij de invoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning gezamenlijk de Verordening voorzieningen maatschappelijke ondersteuning opgesteld en afgesproken om zoveel mogelijk dezelfde verordening te hanteren en daarmee het voorzieningenniveau in de regio op elkaar af te stemmen. De voorliggende tekst is daarvan nog de weerslag. Naast kleine redactionele aanpassingen is (in hoofdstuk 6 van het Wmo-besluit) een andere werkwijze beschreven ten aanzien van uitvoering van vervoersbudgetten. Omdat het niet mogelijk is om in de verordening aan te geven onder welke specifieke voorwaarden specifieke voorzieningen verstrekt kunnen worden, kent de gemeente naast de verordening ook nog beleid- en uitvoeringsregels. Deze regels zijn voorlopig nog vastgelegd in het Voorzieningenboek maatschappelijke ondersteuning (Wmo-voorzieningenboek) en dit Wmo-besluit. Er wordt gewerkt aan een model dat is gebaseerd op het landelijk project De Kanteling De naam Wmo-besluit met toevoeging van de gemeentenaam is gehandhaafd omdat naamsverwarring met de uitvoeringsregeling van de wet in de AMvB (Algemene Maatregel van Bestuur), het Besluit maatschappelijke ondersteuning, te voorkomen. Besluitvorming over het Wmo-besluit De Wmo-verordening moet volgens de wet worden vastgesteld door de gemeenteraad. De beleid- en uitvoeringsregels, gebundeld in het Wmo-voorzieningenboek en het Wmo-besluit, zijn gemandateerd aan het college van burgemeester en wethouders. Toelichting op de hoofdstukken Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen In dit hoofdstuk wordt een aantal begrippen nader toegelicht. Tevens wordt in artikel 1.2 van het Wmo-besluit als uitwerking van artikel 2.1 van de Wmo-verordening een beperking aangebracht in de keuze van de vorm waarin een voorziening kan worden verstrekt. Uitzonderingen Vervoersbudgetten worden vanzelfsprekend alleen in geld verstrekt, dus niet in natura. Omdat veiligheidseisen aan trapliften belangrijk en controleerbaar moeten zijn, wordt daarvoor als regel geen pgb verstrekt. Een verhuiskostenvergoeding leent zich naar zijn aard het best door deze te verstrekken als financiële tegemoetkoming in de kosten van de verhuizing. Het bedrag is omwille van het overzicht opgenomen in de bijlage, die van dit Wmo-besluit deel uitmaakt. Een sportrolstoel en een sportvoorziening wordt uitsluitend verstrekt als financiële tegemoetkoming. Het gaat om een vast bedrag dat eenmaal per drie jaar kan worden verstrekt. Het bedrag is, naast een financiële tegemoetkoming in de kosten van aanschaf, tevens bedoeld voor onderhoud/reparatie van de sportrolstoel/sportvoorziening. Ook hier is gekozen om de hoogte van het bedrag in de bijlage op te nemen. Vervoersvoorzieningen die uitsluitend in natura worden verstrekt zijn driewielfietsen en rolstoelen voor kinderen tot 18 jaar. Omdat kinderen tot 18 jaar in de groei zitten is de verwachting dat deze doelgroep vaker een nieuwe voorziening nodig heeft. Het is niet wenselijk om hiervoor de vorm van een persoonsgebonden budget te gebruiken, omdat de kans groot is dat de afschrijvingsduur niet gehaald wordt en daardoor gemeenschapsgeld verloren gaat. Toelichting Wmo-besluit gemeente Hollands Kroon 2012

2 Hoofdstuk 2 Bijzondere regels over het persoonsgebonden budget Artikel 2 Regels rond verstrekking en verantwoording Cliënten kunnen op grond van de wet in plaats van zorg in natura kiezen voor een persoonsgebonden budget (pgb). Een pgb kan alleen worden besteed aan het verwerven van een voorziening waarvoor ze bestemd is. De uitgaven moeten kunnen worden verantwoord; het niet uitgegeven budget moet worden teruggestort. Verantwoordelijkheid Omdat een pgb een verantwoordelijkheid vraagt van de cliënt om het budget goed te beheren en de uitgaven te verantwoorden, laat de wet ruimte om personen van een pgb uit te sluiten. In artikel van het besluit wordt aangegeven in welk geval een verzoek om een pgb wordt geweigerd. De opsomming van gevallen waarin dat gebeurd is niet limitatief. Wel is expliciet aangegeven dat het moet gaan om concrete aanwijzingen waarop het vermoeden van het niet kunnen beheren van een eigen pgb moet zijn gestoeld. Als blijkt dat er misbruik wordt gemaakt van het pgb, wordt het budget (artikel 2.3 en 2.6) per direct stopgezet en teruggevorderd. Toekenning en verantwoording Als de hoogte van het pgb is vastgesteld wordt dit bedrag uitbetaald na het versturen van de toekenningbeschikking. Het vrij besteedbare bedrag, genoemd in artikel 2.5 van het Wmo-besluit, hoeft niet verantwoord te worden. Omdat dit bedrag is vrijgesteld van verantwoording, is het ook niet redelijk deze eventueel terug te vorderen (artikel 2.7.2) Artikel 2.8 is opgenomen om achteraf controle op uitgaven te kunnen uitvoeren. Toelichting Wmo besluit gemeente Hollands Kroon 2012 blz. 2 van 6

3 Hoofdstuk 3 Eigen bijdragen Artikel 3 Omvang van eigen bijdragen De in de Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) Besluit maatschappelijke ondersteuning opgenomen eigen bijdragen worden voor de toepassing van berekening in dit besluit exact overgenomen. Het voornaamste verschil met de berekeningsmethode onder de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ, 2006) is dat er vanaf 1 januari 2007 onderscheid wordt gemaakt in vier doelgroepen en dat er per doelgroep een inkomensgrens is vastgesteld. Voor indexering van de eigen bijdrage is in de AMvB een regeling opgenomen. Verzamelinkomen De maximale eigen bijdrage wordt gebaseerd op het verzamelinkomen van de persoon en eventueel van diens partner. Het verzamelinkomen is het inkomen dat de Belastingdienst vaststelt op basis van het inkomen uit werk en woning (bijvoorbeeld AOW en pensioen) en eventuele gelden door te sparen dan wel te beleggen. De gegevens over dit inkomen worden door het CAK (Centraal Administratie Kantoor) opgevraagd bij de Belastingdienst. Men gebruikt daarvoor het burgerservicenummer. De eigen bijdrage wordt gebaseerd op het verzamelinkomen van het jaar voorafgaande aan vorig jaar. Voor het jaar 2009 betekent dit dat het verzamelinkomen van het jaar 2007 wordt opgevraagd. In het onderstaande overzicht staan de cijfers zoals opgenomen in artikel 4.1 van het (landelijk) Besluit maatschappelijke ondersteuning per : Groep Maximale eigen bijdrage Inkomensgrens Percentage van meerinkomen Ongehuwd 65-17, ,00 15% Ongehuwd , ,00 15% Gehuwd 65-24, ,00 15% Gehuwd , ,00 15% Hoofdstuk 4 Hulp bij het huishouden Artikel 4.1 Vaststelling bedrag persoonsgebonden budget hulp bij het huishouden De hoogte van het persoonsgebonden budget (pgb) is bij vaststelling van het Wmo-besluit bepaald op 14,- per uur. Het bedrag wordt jaarlijks geïndexeerd. Na toepassing van indexering komt het bedrag voor 2010 op 14,06. Het bedrag wordt voldoende geacht om een alfahulp in te schakelen voor werkzaamheden in de categorie HH1 (licht huishoudelijk werk) en ligt boven de grens van het wettelijk minimumloon. Voor de vaststelling van het Wmo-besluit 2010 werd bij de uitbetaling van het Pgb op het bedrag 5% korting toegepast. Dit in verband met kosten van de gemeente aan ondersteunende instanties van werkgeverstaken ten behoeve van de cliënt, zoals de SVB (Sociale VerzekeringsBank). Deze korting op het Pgb is dus komen te vervallen. Met ingang van januari 2010 wordt HH2 nog uitsluitend aangeboden in de vorm van een voorziening in natura. Hiermee wordt een weeffout uit het vorige Wmo-besluit rechtgetrokken. HH2 geldt immers alleen in gevallen waarbij duidelijk is dat cliënt niet zelfstandig de organisatie van het huishouden kan voeren. In dat geval is het toepassen van artikel en het aanbieden van huishoudelijke zorg in natura (HH2) uitgangspunt. Gebruikelijke zorg en beschikbare mantelzorg om het budget te beheren doen hieraan niet af. Artikel 4.2 Uitbetalingen van het persoongebonden budget voor hulp bij het huishouden In dit hoofdstuk wordt uitgelegd wanneer het persoonsgebonden budget ingaat en in welke situaties daarvan wordt afgeweken. Toelichting Wmo besluit gemeente Hollands Kroon 2012 blz. 3 van 6

4 Hoofdstuk 5 Woonvoorzieningen De artikelen, genoemd in dit hoofdstuk, vinden nog zijn oorsprong in het Wvg-verstrekkingenboek (Wet voorzieningen gehandicapten). Omdat het vooral om beleidsuitvoering rond financiële zaken gaat, is ervoor gekozen de uitvoeringsvoorschriften op te nemen in het Wmo-besluit. De artikelen 5.1 tot en met 5.5 geven de beleidskeuzes aan rond concrete aanpassingen. De teksten van de artikelen spreken voor zich en behoeven hier geen verdere toelichting. Geldlening onder hypothecair verband In artikel 5.6 is de uitwerking gegeven van artikel van de verordening. Juist voor personen met beperkingen die een woning in eigendom hebben is het vaak extra belastend, bijvoorbeeld doordat de woning door vererving is verkregen, wanneer zij geconfronteerd worden met het primaat van verhuizen. Vandaar dat aan hen de mogelijkheid wordt gegeven om bij een dure woningaanpassing een alternatief te kiezen, namelijk het aangaan van een geldlening onder het verband van hypotheek. Er ligt daarmee duidelijk een link tussen de plicht om (wegens gebleken sociaal medische beperkingen) te verhuizen en het recht op een geldlening om de beperking(en) te kunnen compenseren. Het bedrag van ,= is gekozen om te voorkomen dat voor kleine aanpassingen hoge kosten moeten worden gemaakt en dat de meerwaarde van de aanpassing niet of nauwelijks effect heeft op een waardevermeerdering van de woning uit gemeenschapsgelden. Bovendien wordt als eis voor toepassing van de regeling gesteld dat het moet gaan om een uitbreiding van het woonoppervlak van de woning. Veelal zal dat een externe aanpassing van de woning zijn; een aanbouw. Uitgangpunt van de verstrekking onder hypothecair verband is de eigen verantwoordelijkheid en zelfredzaamheid van mensen met beperkingen om zoveel mogelijk eigen beperkingen te compenseren zonder een beroep te doen op overheidsmiddelen. Vandaar dat de terugbetalingsverplichting van de geldlening pas ontstaat na verkoop van de woning of als de woning in andere handen overgaat en de voorziening voor degene waarvoor die is getroffen niet langer noodzakelijk is, bijvoorbeeld bij boedelscheiding of overlijden. Indien de woningaanpassing niet aan een waardevermeerdering van de woning heeft bijgedragen, dan wel dat er sprake is van een hogere hypotheeksom dan de verkoopwaarde van de woning vertegenwoordigt, kan het college van B&W besluiten de geldlening niet terug te vorderen. De regeling laat ruimte aan de gemeente om zelf aan de eigenaar van de woning een (renteloze) lening te verstrekken dan wel de (rentedragende) lening door een bankinstelling te laten verzorgen en de rente voor rekening van de gemeente te nemen. Dat de regeling niet geldt voor een losse woonunit die weer weggehaald kan worden houdt verband met de (on)mogelijke zekerheidsstelling van de geldlening. Losse woonunits worden zo nodig in natura of als financiële tegemoetkoming in de kosten verstrekt. Artikel 5.7/5.8 Acceptabele kosten bij een woningaanpassing In artikel 5.7 en artikel 5.8 zijn bepalingen opgenomen welke de kosten beheersen die voor een woningaanpassing in aanmerking kunnen komen. De opsomming van artikel 5.7 is limitatief; artikel 5.8 biedt ruimte voor de gevallen waar sprake is van medische noodzaak. Artikel 5.9 Anti-speculatiebeding In artikel 5.9 is de terugbetaling geregeld van aangebrachte woonvoorzieningen die geleid hebben tot een waardestijging van de woning. Aan het slot van hoofdstuk 5 is een uitvoeringsbepaling opgenomen voor gereedmelding van de woningaanpassing. Toelichting Wmo besluit gemeente Hollands Kroon 2012 blz. 4 van 6

5 Hoofdstuk 6 Het zich lokaal verplaatsen per vervoermiddel Vervoermiddelen en het persoonsgebonden budget Met uitzondering van een vervoersbudget worden vervoersvoorzieningen als regel in natura verstrekt. Voor de vervoersvoorzieningen anders dan driewielfietsen en rolstoelen voor kinderen en jongeren tot 18 jaar is het mogelijk om, naast een voorziening in natura, een persoongebonden budget aan te vragen. Algemeen uitgangspunt Uitgangspunt voor beleid is dat ingeval van een positieve indicatie de goedkoopst adequate voorziening voor verstrekking in aanmerking komt. Artikel 6.2 Berekening van een Pgb voor een vervoersvoorziening anders dan een vervoersbudget Een cliënt moet volgens wet en jurisprudentie in staat worden gesteld naar eigen keuze een leverancier van een vervoersvoorziening te selecteren. Dat kan indien een Pgb wordt verstrekt. Als maximum bedrag hiervoor wordt verstrekt het bedrag waarvoor de gemeente de goedkoopst adequate voorziening zou kunnen kopen. Het bedrag wordt, indien nodig, verhoogd met een bedrag voor onderhoud en reparatie, gebaseerd op het gemiddelde bedrag voor onderhoud en reparatie in een jaar, een en ander volgens opgave van de huisleverancier hulpmiddelen van de gemeente. Artikel 6.3 Afschrijvingsperiode Het kan dat een voorziening, na afloop van de afschrijvingsperiode, nog een bepaalde gebruiksduur heeft. Vooraf is de gebruiksduur niet te bepalen, omdat de voorziening niet door iedereen even intensief wordt gebruikt. Als de indruk bestaat dat de voorziening waarvan de afschrijvingsperiode is verlopen nog wel een bepaalde gebruiksduur heeft, bestaat de mogelijkheid om een onafhankelijk advies in te winnen. Artikel 6.4 Auto algemeen gebruikelijk De grens, genoemd in artikel van de Verordening maatschappelijke ondersteuning, waarboven een auto, met vergelijkbare voorzieningen en de daarmee samenhangende gebruik- en onderhoudskosten niet voor verstrekking of vergoeding in aanmerking komt, bedraagt circa anderhalf maal het minimuminkomen. Wij houden aan de grens waarbij het rijk voor de AWBZ over het verzamelinkomen aan het Centaal Administratiekantoor (CAK) en hogere eigen bijdrage verlangt dan de minimum bijdrage. Vervoersbudget Het vervoersbudget is een soort persoonsgebonden budget waarop bijzondere regels van toepassing zijn. Deze regels zijn thans in artikel 6.6 en 6.7 van het Wmo-besluit nader uitgewerkt. De hoogte van het vervoersbudget is afhankelijk van het door verstrekking aanwezig zijn van een andere vervoersvoorziening. Heeft zo n verstrekking plaatsgevonden, dan wordt ten hoogste een vervoersbudget verstrekt van km. Is een dergelijke vergoeding niet verstrekt, dan wordt een vervoersbudget verstrekt tot km. Er zijn geen regels opgenomen waarbij de houder van een vervoersbudget verplicht wordt beperkt in zijn keuze om het vervoersbudget gelijkelijk over het jaar te verdelen. De betrokkene is daarin tot het voor hem of haar geldende maximum geheel vrij. Het is echter niet mogelijk om al een verstekte opgave achteraf alsnog te wijzigen in een andere (duurdere) vervoersvorm. Van de belanghebbende wordt een eigen bijdrage in het vervoer verlangd indien het verzamelinkomen hoger is dan de CAK-norm voor de minimale AWBZ bijdrage. Dit geschiedt naar draagkracht. De van toepassing zijnde bedragen voor de vergoeding, welke door het college van burgemeester en wethouders worden vastgesteld, worden om praktische redenen vermeld in de tot dit Wmo-besluit behorende bijlage. Toelichting Wmo besluit gemeente Hollands Kroon 2012 blz. 5 van 6

6 Hoofdstuk 7 Verplaatsen in en rond de woning In dit hoofdstuk wordt uitwerking gegeven aan de verstrekking van rolstoelen. Artikel 7.1 Wijze van verstrekking Allereerst wordt de wijze van verstrekking beschreven. Daarvoor geldt ook hier steeds dat de noodzaak voor verstrekking moet zijn gelegen in persoonlijke medische beperkingen. Ook geldt dat slechts recht bestaat op de goedkoopst adequate voorziening. Het is een beleidskeuze om verstrekking van rolstoelen en de daarbij behorende persoonlijke aanpassingen in bruikleen te verstrekken. Waar het eventueel te verstrekken accessoires betreft, wordt kortheidshalve verwezen naar het Wmovoorzieningenboek. Artikel 7.4 Terugvorderen van voorzieningen In artikel 7.4 is geregeld dat, zelfs indien een rolstoel in de vorm van een persoonsgebonden budget is verstrekt, de rolstoel aan de gemeente moet worden teruggegeven als die niet meer nodig is, zonder dat daar een vergoeding tegenover staat. De achterliggende gedachte is om hergebruik van een voorziening mogelijk te maken. Hoofdstuk 8 Sportvoorzieningen Sportrolstoelen werden eerder onder het hoofdstuk Verplaatsen in en rond de woning als voorziening genoemd. Reden daarvan was dat in de Wet voorzieningen gehandicapten de sportrolstoel als te verstrekken voorziening werd benoemd. Nu is besloten in sommige gevallen ook andere sportvoorzieningen te kunnen verstrekken, is de verstrekking van sportrolstoelen onder het apart ingerichte hoofdstuk gebracht. Verstrekking van sportvoorzieningen geschiedt steeds in de vorm van een financiële tegemoetkoming in de kosten. Het gaat om een vast bedrag dat hooguit eenmaal per drie jaar kan worden verstrekt. Het maximum te verstrekken bedrag, waarvan de hoogte is opgenomen in de bijlage behorende tot dit Wmo-besluit, is de financiële vergoeding voor een sportrolstoel. De bijdrage is tevens bestemd voor het jaarlijkse onderhoud van de voorziening. Aan de tegemoetkoming in de kosten van een sportvoorziening anders dan een sportrolstoel is de beperking gesteld dat deze nooit meer kan bedragen dan de werkelijke kosten van die sportvoorziening. Hoofdstuk 9 Slotbepalingen De onder dit hoofdstuk vermelde artikelen vergen geen toelichting. Toelichting Wmo besluit gemeente Hollands Kroon 2012 blz. 6 van 6