Onderzoekend en essayerend is Hemmerechts op haar allerbest. de Volkskrant

Transcriptie

1

2 Mooie liederen en pakkende korte teksten. De fluwelen stem van sopraan Sylvie De Pauw, in combinatie met de meeslepende vertelstijl van schrijver Kristien Hemmerechts. Een bakje troost is er voor mensen die zich willen laten ontroeren door pakkende woorden en liederen. En ja, de schoonheid van woord en muziek bieden de troost die de titel van de voorstelling belooft. Een productie met een lach en een traan. Geen tranendal, niet zwaar op de hands, maar gewoon een spiegel of zelfs steuntje/duwtje voor de dagelijkse emoties. De Belgische sopraan Sylvie De Pauw (bekend van o.a. de Vlaamse Opera, Opera Hall, ) en pianist David Miller leerden elkaar kennen toen Sylvie aan de Koninklijke Muntschouwburg zong. David is er verbonden als vaste begeleider van de solisten. Kristien Hemmerechts wordt beschouwd al een van de belangrijkste hedendaagse schrijvers in het Nederlands taalgebied. Haar werk werd meermaals bekroond en vertaald in verschillende talen. Recente titels zijn Ann, In het land van Dutroux, Als een kinderhemd en De dood heeft mij een aanzoek gedaan. Het toeval - of net niet - bracht hen samen voor een gezamenlijk optreden. De afwisseling van de liedjes en teksten, gekruid met het puntige pianospel beviel dermate dat dit gerust mocht uitgroeien tot een regelmatige combinatie: Een bakje troost. De selectie liederen van dit programma hebben alle een hoge mate van herkenbaarheid voor elke luisteraar. Ze sluiten qua thema en sfeer mooi aan bij de bijzondere teksten van Kristien Hemmerechts. De variatie is verrassend: van Joni Mitchell en Andrea Bocelli over Ave Maria naar een onvervalst Vlaams wiegenliedje.de muziek in functie van de sfeer van het woord én elk woord in functie van de sfeer van de muziek.

3 Onderzoekend en essayerend is Hemmerechts op haar allerbest. de Volkskrant De oprechtheid, wijsheid en eerlijkheid waarmee de auteur over gevoelige zaken vertelt, over verlies en sterven, is roerend. De Telegraaf...Mijn moeder was mijn eerste liefde. Na school haastte ik me naar huis om bij haar te zijn. Ik was verslaafd aan de geur van haar huid. Terwijl ze kookte of de strijk deed, hing ik aan haar rokken. Ik herinner me de verpletterende eenzaamheid toen zij niet langer het middelpunt van mijn leven was. Het gebeurde terwijl ik bij haar in de klas zat en ik geen moeder maar een lerares zag staan. Ik slaagde er niet in van de lerares te houden. Ik vond haar lelijk en verfoeide haar omdat ze niet mijn mooie moeder was. Net als de andere leerlingen sprak ik haar aan met mevrouw. Ook het moment waarop ze opnieuw mijn moeder werd, herinner ik me scherp. Het was de laatste les voor de examens, de allerlaatste keer dat ik bij haar in de klas zat. Samen met andere leerlingen liet ze me op het bord een oefening maken. Ik begon te giechelen en ook mijn moeder schoot in de lach. De maskers van leerling en lerares gleden van ons af. We kwamen niet meer bij: wat een grap was het geweest, wat een komedie! Mijn moeder stuurde me naar mijn plaats. Krampachtig en zonder veel succes probeerden we ons gezicht in de plooi te krijgen. Ik had mijn moeder teruggevonden, maar ook reddeloos verloren. In latere jaren zou ik haar nog dikwijls verliezen en terugvinden, maar de gouden tijd waarin zij de vanzelfsprekende spil was, de zon waar ik rond cirkelde, zou nooit terugkeren. Uit dat paradijs was ik voorgoed verdreven... (Kristien Hemmerechts)

4 (1955) wordt beschouwd als een van de belangrijkste hedendaagse schrijvers in het Nederlands taalgebied. Haar werk werd meermaals bekroond en vertaald in verschillende talen. Ze groeit op in Strombeek-Bever nabij Brussel. Ze studeert Nederlandse en Engelse taal en literatuur in Brussel en Leuven en specialiseerde zich daarna in de literatuurwetenschap in Amsterdam. Hierna woont ze enkele jaren in Londen. Haar eerste verhalen schrijft ze nadat ze opnieuw naar België is verhuisd. Aanvankelijk schrijft ze in het Engels en worden haar verhalen gepubliceerd in de reeks First Fictions van uitgeverij Faber and Faber. Geert van Istendael vertaalt ze en later worden ze opgenomen in de bundel Weerberichten (1988). In 1986 rondt ze haar dissertatie af over het leven en werk van de schrijfster Jean Rhys. Een jaar later publiceerde ze haar eerste Nederlandstalige roman, Een zuil van zout, waarvan het manuscript voordien is bekroond met de Driejaarlijkse Prijs voor het Proza van de Provincie Brabant. Voor de verhalenbundels Weerberichten, s Nachts en de roman Brede heupen ontvangt Hemmerechts in 1990 de Driejaarlijkse Belgische Staatsprijs. Als ze in het begin van de jaren negentig met dichter-journalist Herman de Coninck trouwt, is ze een literaire persoonlijkheid geworden met een behoorlijke staat van dienst. De Frans Kellendonkprijs, die ze in 1993 voor haar gehele oeuvre ontvangt, geeft haar de erkenning die ze verdient. Naar aanleiding van het overlijden van haar man in 1997 schrijft ze een openhartig biografisch essay over hem, Taal zonder mij (1998). Vandaag staan meer dan twintig romans, verhalenbundels en essaytitels op haar naam. Recent werk: Kleine zielen (2009) en De dood heeft mij een aanzoek gedaan (2010). Kristien Hemmerechts is ook docente Engelstalige literatuur aan de Hogeschool Universiteit Brussel en doceert creatief schrijven aan het Herman Teirlinck Instituut in Antwerpen. Ze is meter (beschermvrouw) van Te Gek?!, een stichting die ijvert om psychische problemen bespreekbaar te maken. Ze schrijft ook geregeld recensies en columns voor Nederlandse en Vlaamse tijdschriften en kranten, en speelt een actieve rol in het publieke debat.

5 De Belgische sopraan Sylvie De Pauw studeerde bij Andrea Névry in Gent en bij Malcolm King in Italië. Ze nam deel aan verschillende masterclasses in de Münchner Staatsoper. Momenteel vervolmaakt ze zich bij Charlotte Margiono in A dam en werkt ze samen met Joost Vanmaele, artistiek directeur van het Orpheus Instituut België. Ze concentreert zich vnl. op hoge coloratuurpartijen zoals Koningin van de Nacht (De Toverfluit), Gilda (Rigoletto) en de titelrol in Lulu (Alban Berg). Haar professionele loopbaan begint in 1999 in de Vlaamse Opera met de vertolking van Blumenmädchen (Parsifal). Voor Opera Hall vertolkt ze naast de rol van Sacerdotessa (Aïda) in Keulen, Brussel en Lissabon ook de rol van Anna (Nabucco) in Keulen, Brussel, Madrid en Barcelona. In debuteert ze in de Koninklijke Muntschouwburg als één van de Cinq Soprano Solistes (Le Roi Arthus - E. Chausson) onder leiding van Daniele Callegari. In vertolkt ze er haar eerste grote rol Gilda in Rigoletto. Tijdens het seizoen zingt ze o.m. Cornelia-Paula in Heliogabal van theater Het Paleis, in regie van Josse De Pauw, muziek van Peter Vermeersch. Het seizoen daarop is ze uitgenodigd in Kroatië door de bekende bas-bariton Boris Martinovic om er in zijn 7 Arts Opera Festival Susanna te zingen in een nieuwe Nozze die Figaro productie. In concert was ze tot vandaag te horen met het Rubio Quartet, met I Fiamminghi in de Derde Symfonie van H. M. Gorecki, enz... In Desingel zingt ze liederen van A. Degreef met het Vlaams Radio Orkest. En met het Symfonieorkest van Vlaanderen vertolkt ze de rol van Marietta in Die Tote Stadt van E. Korngold. Als free-lance zangeres zingt ze vaak bij het gerenommeerde vocale ensemble Collegium Vocale Gent. Zo werkte ze recent mee aan de Arvo Pärt/Mozart Productie als een van de 6 hoge sopranen. Da s een productie met dirigent Ivan Fisher en het Budapest Festival Orchestra. Sylvie De Pauw is een veelzijdige talentrijke sopraan van eigen bodem, begenadigd met een sterke uitstraling.

6 Zang & piano: Remember me (Dido and Aeneas) Lascia ch io pianga (Rinaldo) From both sides now Bist du bei mir Weemoed Ave Maria Pieta signore Con te partiro Morgen In Abendrot (vier Letzte Lieder) H. Purcell G.F. Händel Joni Mitchell J.S. Bach J. Ryelandt Bach/Gounod A. Stradella A. Bocelli R. Strauss R. Strauss Piano solo: Sonata Pathetique in C Minor op 13 L.von Beethoven Intermezzo 118 n2 in A Major J. Brahms