Verslag race of champions Assen 2012

Transcriptie

1 Verslag race of champions Assen 2012 Na een week aan intensieve voorbereidingen bij PowerSeal was het op donderdag om 5 uur dan eindelijk zo ver. Op naar Assen voor mijn eerste echte race. Door de voorafgaande drukte en organisatie was het ook nog eens lekker in mijn rug geschoten. Een goed begin van een spannend weekeind. Even een korte terugblik in vogelvlucht van wat hieraan allemaal vooraf ging. Anderhalf jaar geleden na diverse track-days samen met Neef Jeroen ingeschreven voor een cursus in Alès bij de race academy. Niet omdat wij dat nodig hadden natuurlijk. Wij reden al vele jaren motor dus wat moeten wij nog leren. Lekker even drie dagen brommen op de gehuurde BMW. Mijn doel was eindelijk eens mijn knie aan de grond. Na drie dagen aan mijn stijl zagen kwam de knie dan ook aan de grond. Doel bereikt, dacht ik. Ook daar nog even de race licentie gehaald. Zouden we toch niets mee doen maar is leuk voor boven het bed. Verder diverse track-days gereden en als kers op de taart 3 dagen met Doc Shop naar Cartagena in Oktober. Weer helemaal super en veel geleerd. Maar wat belangrijker was aan het einde van de 3 dagen een korte race over 6 ronden voor de zomaar. We twijfelde nog om mee te doen want met al die zotten op de eerste bocht af is toch wel echt gevaarlijk. Maar ja, we zijn geen watjes dus toch gedaan. Dat was nog eens wat anders dan een beetje rondjes rijden. Verslaafd!! In November met JC van Moto Puro mee geweest naar Milaan voor de presentatie van de nieuwe superbike van Ducati, de 1199 Panigale. Weer een stap dichterbij zonder dat ik dat al besefte. Na de winter in april met de Triumph en een aantal mannen uit de 3D cup naar Aragon. Hadden we het jaar ervoor ook al gedaan, maar nu met meer bagage en zeker veel meer drive. Het rijden met mijn Multi Strada was onder al deze race inzet wel erg in het gedrang gekomen en ik heb hem daarom maar bij Moto Puro in de showroom gezet. En ja hoor, na twee dagen verkocht. Samen met Jeroen nog vele track-days gescoord. En het begint steeds harder te kriebelen. Eventueel een Panigale kopen en volgend jaar deelnemen aan de 3D cup bij de B klasse om te beginnen. Als afscheid van de Triumph mijn eerste crash op Hockenheim. Oorzaak voorste bandenwarmer kapot en dus in de eerste bocht op mijn plaat. Helm en pak naar de vaantjes en een ervaring rijker samen met twee pijnlijke schouders. Ondanks het feit dat er een proefrit op een Panigale in Assen was besproken al twee maanden eerder de knoop doorgehakt en mijn eigen Ducati aangeschaft.

2 Na een lang weekeind inrijden op de openbare weg omgebouwd tot echte racer en op naar mijn eerste track-day in Zandvoort. Het gevoel was er nog zeker niet, de vering was nog niet optimaal en tot overmaat van ramp begon het in mijn eerste sessie op dat monster ook nog te regenen. Jeroen reed voor en ging naar binnen. Ik nog een laatste rondje en ja hoor in de audibocht voorwiel weg. Weg nieuwigheid, zelfvertrouwen en zin. Toch maar doorgezet en de volgende dag was al gepland op Zolder. Ging eerst nog stroef maar steeds beetje beter. Vering door HK laten afstellen en het vertrouwen groeide langzaam. Op de ook al geplande tweedaagse op de Sachsenring verliep alles super. Verder nog een dag op Assen gereden waarbij Jeroen een sessie op de Panigale kon proefrijden. Ook al verkocht. We hadden verder ook nog een dag gepland op Assen met de raceacademy met Peggy als instructeur. In de tussentijd stuurt Jeroen mij onder het motto je kunt het maar weten de rondetijden van de deelnemers aan de 3D B door. Mijn PR van 2,04 gaf zicht om ergens midden in dat veld van deelnemers te moeten kunnen komen. Na lang nadenken(zeker een uur) heb ik besloten alles op alles te zetten en met de inzet van al mijn kennis en kennissen en relaties te proberen binnen een kleine maand mijn startbewijs te realiseren. Dus kwam de raceacademy van vorig jaar super van pas. De daar verkregen licentie boven het bed vandaan gehaald en ingezet voor een echte start licentie. Medische keuring geregeld en met de mensen van de KNMV en Cecile van de 3D cup alles op alles gezet om tijdig klaar te zijn. Uiteraard in de B werd ik met nummer 37 ineens een aspirant racer. Voelde wel stoer. Mijn doel de 18 e met de raceacademy was met Peggy als instructeur zo veel mogelijk leren voor de race en track time realiseren. Het zat niet helemaal mee want het regende pijpenstelen. Gelukkig hadden wij regenbanden bij ons. Met Peggy werd overlegd zodat zij een BMW op regenschoeisel kon regelen. Mijn eerste sessie gemist omdat het wisselen van de wielen teveel tijd nam. Door de vele regen konden de andere cursisten niet rijden dus na overleg was Peggy wel bereid met ons de kletsnatte baan op te gaan. Liep super. Zelfs zo super dat wij een sessie van 40 minuten in de stromende regen hebben gedaan. De verdere dag was deels nat maar de laatste sessie gelukkig droog. Hierdoor konden we nog een beetje gas geven en op racesnelheid rond. De tijd van 2,04 bleef echter staan. Nu op naar de race of champions in Assen op 6 en 7 oktober. In de tussentijd moest er natuurlijk nog teamkleding voor team PowerSeal worden ontworpen, besteld en gemaakt. Overuren maken dus samen met hulp van alle dames. Lotte daarentegen moet nog even de door Moto Puro aan Peggy ter beschikking gestelde Panigale laten spuiten en volledig zelfstandig beletteren. Allemaal super verlopen en op de donderdag van vertrek was alles klaar. De motor voor Peggy, de teamkleding voor Peggy s Vabene racingschool en de

3 teamkleding van PowerSeal racing team. Het startbewijs op het laatste nippertje in de bus en we waren er klaar voor. Kamper geladen, alles mee voor alle fans die het debuut van die ouwe zouden komen opleuken, motoren van mijzelf en Peggy in de aanhanger. Peet en Jeroen er bij en op naar Assen. Weersvoorspelling voor vrijdag was niet geweldig maar oke. We zien wel. Extra naproxenetje voor de pijn in mijn rug en gas erop. Naar Assen. Om een uurtje of acht daar aangekomen was Peggy ook net aangekomen. Peetje lekker aan het koken en Jeroen en ik begonnen met het opslaan van het kamp. Alle tenten aan elkaar gebonden en lekker naar bed. Slecht geslapen van de rugpijn maar dat mag de pret niet drukken. De vrijdag ochtend had ik twee sessies en na dat ik de standaard riedel van inschrijven en dergelijke had gehad begon het steeds harder te regen en op de koop toe daarbij windkracht 9. Hierdoor heb ik de ochtendsessies laten schieten en ben samen met alle anderen aan de tenten gaan hangen om deze nog enigszins op de grond te houden. Peggy en ik besloten nadat het om een uur of 12 droog werd de eerste middagsessie op regenbanden te rijden. De baan droogde hard op maar regenbanden bleef de beste keuze. Achter Peggy aan begonnen aan de eerste ronden. Verder dan een 2,20 kwamen we niet. De laatste twee sessies konden op slicks worden gedaan dus de racesnelheid kwam er een beetje in. De dag werd afgesloten met een pr van 2,01. Maar nog niet onder die Magic Naar het bleek kon er ook nog in de open Ducati klasse worden ingeschreven. Na overleg heb ik besloten dit te doen om daarmee mijn trainingstijden op zaterdag te verdubbelen van twee keer een half uur naar 4 keer een half uur. Daarnaast kon hierdoor op zondag twee maal een warm up en race gereden worden. Op zaterdag om half elf was het dan zover. Mijn eerste QP in de Ducati open op het circuit maar dan met de nieuwe, snelle Ruskenhoek. Spannend, want die had ik nog nooit gereden en hij gaat hard. De eerste QP ging prima met een 2,00 als eindresultaat na de 2 e QP. Goed voor een 10 e startplaats. Niet slecht. In de trainingen van de 3D cup ging het steeds beter en na de eerst QP kwam er een 1,58 op de klokken. Yes, doel bereikt en onder de 2,00 grens. In de tweede QP ging het nog beter met een 1,57 als tijd goed voor een 6 e plaats op de grid zondag. Boven verwachting. s-avonds met de 3D mannen samen gegeten in een pit box en daarna nog even een borrel in het paviljoen. Dan om uurtje of twaalf naar bed. Morgen moet het gebeuren. Mijn eerste echte race en dan nog wel in tweevoud. We konden wel lekker uitslapen dus ontspannen aan de racedag beginnen. Vandaag neemt Jeroen alle zaken om en aan de motor voor zijn rekening en zorgt dat ik me daar niet druk

4 over hoef te maken. Besloten is na de beiden warm-ups nieuwe banden te monteren. Jeroen en Mark zorgen hier gelukkig voor. Wel relaxed hoor. Ik lijk wel een pro. Om een uur of elf de eerste warm-up. Ik besluit hierna te beslissen of ik de tweede ook zal rijden. Gezien het feit dat ik een beetje moeite heb met direct op racesnelheid starten besluit ik het maximale te benutten en ook deze te rijden. Dit geeft nog wat extra tijd om met name die nieuwe Ruskenhoek onder de knie te krijgen. Rond 12 uur komen de eerst gasten, Theo, Yvonne en Mike. De spanning loopt enigszins op. Ik heb namelijk nog nooit met de Pani een echte start gedaan. Rond een uur of een komen Jos, Adiëlle, Angelique en Lotte aan in het Paddock. Marco en Mayka zijn onderweg en zullen net voor aanvang van mijn eerste race om half twee arriveren. Dan is het tijd. Op tijd het park fermé in en wachten tot we de baan op mogen. Hartslag gaat al een beetje omhoog. Eerst de sighting lap, opstellen, warm-up lap en dan moet het gebeuren. Een race over 10 ronden. Alles is nieuw voor mij. De start procedure, de opstelling, de lichten, met allemaal tegelijk de eerste bocht in en ga zo maar door. Omhoog dus met die hartslag. Eindelijk mogen we de baan op. In de sighting lap wordt zeker door niemand gas gegeven. Voelt vreemd aan. Dan op de startgrid aangekomen staan er gelukkig bordjes met je startnummer. Iets van de stress weg. Dan de start van de warm-up lap. Begint er op te lijken. Nu wordt er wel gas gegeven en ook direct hard gereden. Ik blijf redelijk rustig met de groep meegaan en ja hoor, daar is de start weer. Nu opstellen voor de meenus. Adrenaline begint te werken. Motor in zijn vrij en helm op een kier. Als de man met de rode vlag weg loopt helm dicht, motor in de eerste versnelling en toeren omhoog. Dan gaan de lampen aan, en..ook weer uit. We zijn vertrokken. Mijn start is heel behouden en er komen dus enkele mannen voorbij voor de eerste bocht. Hoofd koel houden en aansluiten is het devies. Na de eerste paar bochten begint het veld zich te positioneren en rekt langzaam uit. Na de Strubben kan ik de eerste concurrenten voorbij gaan en dan volgas de nieuwe Ruskenhoek in. Het gaat allemaal goed en ik begin me steeds meer op mijn gemak te voelen. Ondertussen zijn de eerste 4 rijders uit het zicht en als ik na enkele ronden op de 5 e plek kom zijn deze 4 al te ver weg. Ook begint ik een redelijk opgepompte rechter arm te krijgen met als gevolg enkele rij fouten. Ik besluit te consolideren en deze positie te verdedigen. Dit lukt en mijn eerste resultaat staat. Een prima 5 e plaats. Met een PR van 1,559. Dit voelt goed en smaakt naar meer. Ik ben blij en met mij al mijn fans en vrienden. Dit is dus racen. Super. Nu even rust.

5 Pak uit, teamkleding aan en met de vrienden de race evalueren en genieten. Dan de race van Peggy kijken. De 3D A. Super wedstrijd waarin voorin serieus gas wordt gegeven. Tijden van 1,48 worden gereden. Peggy doe het prima en een PR van 1,538 wordt bijgeschreven. Dan nadert mijn tweede race. Ik weet nu een beetje wat er komen gaat, maar het blijft spannend. Als ik mijn pak aantrek in de camper komt JC de laatste tips geven. Technisch moet ik met de top meekunnen op papier. Niet de kop nemen en blijven volgen tot twee ronden voor het einde. Dan er over of consolideren. Ik lijk verdomme Rossi wel. Dan de bandenwarmers er af en het park fermé in. Weer wachten. In de sighting lap gaan er in de Strubben al meteen 3 man af. 3 Concurrenten minder denk ik. Opstellen op de streep en vol gas de warm-up lap in. Ik sta nu 6 e getraind dus heb de meeste coureurs achter me. Nu moet de start goed zijn. Lampen aan en weer uit en mijn tweede race ever is begonnen. Mijn start is niet goed en ik ga ergens rond de 10 e plaats de eerste bocht in. Maar ik heb de tactiek in mijn hoofd. Proberen de kopmannen in het zicht te houden en dan langzaam opbouwen. Het lukt vrij aardig en de ene na de andere concurrent moet er aan geloven. Ik voel me ook lekker en het gaat super. Halverwege de race van 12 ronden zit ik al op de 4 e plaats. Ook deze jongen gaat er aan en ik sluit aan bij de twee koplopers. Hierdoor heb ik het idee dat de tactiek nog wel eens kan gaan lukken. Ik kan nummer twee op enkele plaatsen voorbij, maar besluit er achter te blijven tot een rondje of twee voor het einde. Dan begint nummer 4 aan te dringen en gaat mij enkele keren bij de GT met uitremmen voorbij. Ik kan hem ieder keer terughalen maar ben gewaarschuwd. Die gaat het de laatste ronde zeker daar proberen. Dan begint mijn rechterhand te slapen. Kut. Het hele gevoel gaat uit mijn vingers weg en ik krijg moeite met het doseren van gas en rem. Ik laat de eerste twee gaan maar wil door nummer 4 niet van het podium gereden worden. Ik weet dat hij er is. Ik besluit de laatste 2 ronden daarom ondanks mijn hand zo hard mogelijk te pushen zodat ik het moeilijk maak om in de GT uitgeremd te worden. Verder besluit ik een defensieve lijn te rijden zodat als nummer 4 voorbij wil hij buitenom moet. Het plan lukt en ik kom als nummer 3 over de streep. Als een kind zo blij. Op het podium bij mijn eerste wedstrijd bij de 3D. Bij terugkomst in de pit Lane wordt ik echter niet naar het podium gestuurd maar naar het parc fermé. Het zal wel. Weet ik hoe dat gaat. Komen Jeroen en JC aangerend dat ik met de motor naar het podium moet. Daar aangekomen staan er al 3 motoren. Blijkt dat ik een jump-start heb gemaakt en 20 seconden aan mijn broek heb. Dus geen 3 e maar 6 e plaats. Nog goed maar anders. Och denk ik, ik doe toch buiten mededinging mee. Voor mijn gevoel ben ik 3 e geworden en dat neemt niemand mij af. Tevens blijk ik een nieuw PR van 1,551 te hebben gereden.

6 Mijn motor en helm werden door JC, Jeroen en Peggy meegenomen naar de camper. Weer dat Rossi gevoel. Ik zou er aan kunnen gaan wennen. Uiteindelijk een super geslaagd weekeind en prachtige resultaten. Iedereen blij en ik weet het zeker. Volgend jaar een heel seizoen 3D-cup rijden. In de A want ik ben al meteen gepromoveerd. Is het podium wel ver weg. Alles met allemaal opgeruimd en op weg naar huis. Het was een meer dan geslaagd weekeind.