Uitvoeringsregels Terugvordering, bestuurlijke boete en verhaal. WWB, IOAW en IOAZ Datum. Het college van de gemeente Someren;

Transcriptie

1 Uitvoeringsregels Terugvordering, bestuurlijke boete en verhaal WWB, IOAW en IOAZ 2013 Opmerking [cadr1]: Verwijderd: WIJ Datum Het college van de gemeente Someren; overwegende dat door het college nadere regels gesteld kunnen worden ter uitvoering van de wettelijke bevoegdheid tot terugvordering, het opleggen van een bestuurlijke boete en verhaal gelet op de: - de artikelen 17, 18a, 52, 54, 58, 59, 60, 60a, 60b, 60c, 61, 62, 62a, 62b, 62c, 62d, 62e, 62f, 62g, 62h en 62i van de Wet werk en bijstand; - de artikelen 13, 17, 20a, 25, 26, 27, 28, 29, 29a, 30 en 31 van de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers; en de - de artikelen 13, 17, 20a, 25, 26, 27, 28, 29, 29a, 30 en 31 van de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen Opmerking [cadr2]: -Verwijderd: Wet Investeren in Jongeren b e s l u i t : vast te stellen de navolgende Uitvoeringsregels Terugvordering, bestuurlijke boete en verhaal WWB, IOAW en IOAZ 2013.

2 - 2 - Hoofdstuk 1 Algemene bepalingen Artikel 1 Begripsbepalingen 1. Alle begrippen die in deze uitvoeringsregels worden gebruikt en die niet nader worden omschreven hebben dezelfde betekenis als in de Wet werk en bijstand, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers, de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen en de Algemene wet bestuursrecht. 2. In deze uitvoeringsregels wordt verstaan onder: A WWB: Wet werk en bijstand; B IOAW: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers; C IOAZ: Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen; D Awb: Algemene wet bestuursrecht; E BW: Burgerlijk Wetboek; F Rv: Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering; G WSNP: Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen; H college: college van burgemeester en wethouders van de gemeente Someren; I regeling: onderhavige uitvoeringsregels terugvordering en verhaal; J uitkering: de door het college betaalde kosten van bijstand als bedoeld in de WWB en de uitkering als bedoeld in de IOAW en de IOAZ, verhoogd met de afgedragen loonbelasting en de premies volksverzekeringen, voor zover deze belasting en premies niet verrekend kunnen worden met de door het college af te dragen loonbelasting en premies volksverzekeringen, behoudens de in artikel 19, tweede lid, van deze uitvoeringsregels genoemde uitzonderingen; K inlichtingenplicht: de verplichtingen zoals genoemd in artikel 17, eerste lid van de WWB, artikel 13, eerste lid van de IOAW en IOAZ en artikel 30c, tweede en derde lid van de Wet structuur uitvoeringsorganisatie werk en inkomen; L fraudevordering: vordering in verband met ten onrechte of tot een te hoog bedrag verleende uitkering als gevolg van het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht. M bestuurlijke boete: bestuurlijke boete zoals genoemd in artikel 18a van de WWB en in artikel 20a van de IOAW en IOAZ. Opmerking [cadr3]: Verwijderd: de Wet Investeren in Jongeren Opmerking [cadr4]: Verwijderd: WIJ: Wet Investeren in Jongeren Opmerking [cadr5]: Begrippen onder K, L, M toegevoegd.

3 - 3 - Hoofdstuk 2 Paragraaf 1 Terugvordering van niet-fraudevorderingen en van fraudevorderingen ontstaan voor 1 januari 2013 Algemeen Opmerking [cadr6]: Verwijderd: Hoofdstuk 2 Terugvordering WWB, WIJ, IOAW en IOAZ. Artikel 2 Toepassingskader De bepalingen in dit hoofdstuk zijn van toepassing op niet-fraudevorderingen en op fraudevorderingen die voor 1 januari 2013 zijn ontstaan. Opmerking [cadr7]: Artikel toegevoegd. Paragraaf 2 De wettelijke bevoegdheden Bevoegdheid herziening en terugvordering bij nietfraudevorderingen Artikel 3 1. Het college maakt gebruik van de bevoegdheid tot: A het herzien of intrekken van een besluit tot toekenning van de bijstand op grond van artikel 54, derde lid van de WWB; B het herzien of intrekken van een besluit tot toekenning van een uitkering op grond van artikel 17, derde en vierde lid van de IOAW en IOAZ; C het terugvorderen van ten onrechte of tot een te hoog bedrag verleende bijstand zoals deze haar op grond van artikel 58, tweede lid en artikel 59 van de WWB toekomt; D het terugvorderen van ten onrechte of tot een te hoog bedrag verleende uitkering zoals deze haar op grond van artikel 25, tweede en derde lid en artikel 26 van de IOAW en IOAZ toekomt. 2. De bevoegdheden zoals beschreven in het eerste lid gelden voor het college als algemene verplichtingen, behoudens de in deze regeling beschreven uitzonderingen. Opmerking [cadr8]: Verwijderd: de bevoegdheid tot herziening en terugvordering op grond van de WIJ Paragraaf 3 Geheel of gedeeltelijk afzien van terugvordering of verdere terugvordering Artikel 4 Afzien van terugvordering op verzoek of ambtshalve Afzien van terugvordering op grond van de in deze paragraaf opgenomen artikelen kan plaatsvinden op basis van een schriftelijk verzoek van een belanghebbende zelf, dan wel op basis van een ambtshalve ingesteld onderzoek. Artikel 5 Afzien van terugvordering wegens dringende redenen In afwijking van de bevoegdheid tot terugvordering en in afwijking van het bepaalde in artikel 3 van deze regeling, kan het college geheel of gedeeltelijk afzien van terugvordering indien hiertoe een dringende reden aanwezig is. Ten aanzien van afzien van terugvordering wegens dringende redenen gelden de volgende uitvoeringsregels: A het moet gaan om een individuele afweging van alle relevante omstandigheden; en

4 - 4 - B C D de terugvordering leidt zeer waarschijnlijk tot voor de belanghebbende onacceptabele materiële of immateriële gevolgen; en indien de gemeente (mede)blaam treft kan op grond van Algemene beginselen van behoorlijk bestuur geheel of gedeeltelijk worden afgezien van (verdere) terugvordering; en het enkele feit dat de uitkeringsgerechtigde zelf geen rol heeft gespeeld in de foutieve toekenning (of betaling) is geen reden hem het onterecht voordeel te laten behouden. Artikel 6 Afzien van terugvordering conform zesmaanden-jurisprudentie 1. In afwijking van de bevoegdheid tot terugvordering en in afwijking van het bepaalde in artikel 3 van deze regeling, beperkt het college - in het geval dat bij het college gegevens bekend zijn geworden die hadden moeten leiden tot wijziging of beëindiging van de uitkering - de terug te vorderen uitkering tot een periode van zes maanden, te rekenen vanaf de datum waarop bij het college gegevens bekend zijn geworden die hadden moeten leiden tot wijziging of beëindiging van de uitkering. 2. Het bepaalde in het eerste lid is niet van toepassing indien de uitkering ten onrechte is verstrekt omdat de belanghebbende de inlichtingenplicht niet of niet behoorlijk is nagekomen. Artikel 7 Afzien van terugvordering bij administratief drempelbedrag 1. In afwijking van de bevoegdheid tot terugvordering en in afwijking van het bepaalde in artikel 3 van deze regeling, ziet het college af van het nemen van een terugvorderingsbesluit indien de terug te vorderen uitkering een bedrag van 75,- op netto basis per kalenderjaar niet te boven gaat. 2. Het bepaalde in het eerste lid is niet van toepassing op de situatie waarin is vastgesteld dat de belanghebbende de inlichtingenplicht niet of niet behoorlijk is nagekomen. Artikel 8 Afzien van terugvordering wegens schuldenproblematiek 1. In afwijking van de bevoegdheid tot terugvordering en in afwijking van het bepaalde in artikel 3 van deze regeling, kan het college besluiten om bij schuldenproblematiek geheel of gedeeltelijk af te zien van terugvordering van uitkering indien: A er sprake is van een uitzichtloze schuldensituatie; en B het kwijtscheldingsbesluit van de gemeente bijdraagt aan een structurele oplossing van deze schuldensituatie; en C tenminste een deel van de vordering van de gemeente wordt voldaan, waarbij de gemeente dezelfde plaats inneemt als andere (preferente) schuldeisers. 2. Het besluit tot geheel of gedeeltelijk afzien van terugvordering zoals genoemd in het eerste lid treedt in werking zodra een schuldregeling tot stand is gekomen. 3. Het besluit tot geheel of gedeeltelijk afzien van terugvordering zoals genoemd in het eerste lid wordt ingetrokken of ten nadele van de belanghebbende gewijzigd indien: A niet binnen twaalf maanden nadat dat besluit is bekendgemaakt, een schuldregeling tot stand is gekomen; of B de belanghebbende zijn schuld aan de gemeente niet overeenkomstig de schuldregeling voldoet; of C onjuiste of onvolledige gegevens zijn verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een ander besluit zou hebben geleid.

5 Van kwijtschelding bij een schuldregeling wordt afgezien indien: A de vordering het gevolg is van fraude of ander verwijtbaar gedrag van de belanghebbende; of B de vordering wordt gedekt door pand of hypotheek op een goed of goederen, behoudens voor zover de vordering niet op die goederen verhaald kan worden. Afzien van terugvordering of van verdere terugvordering na het Artikel 9 voldoen aan de betalingsverplichting 1. In afwijking van de bevoegdheid tot terugvordering en in afwijking van het bepaalde in artikel 3 van deze regeling, ziet het college af van terugvordering of van verdere terugvordering van uitkering indien: A het geen fraudevordering betreft, zoals bedoeld in artikel 1, tweede lid, onder L. van deze regeling; en B de vordering niet door pand of hypotheek op een goed of goederen gedekt is; en C de belanghebbende 3 jaar vrijwillig de aflossingstermijnen heeft voldaan; en D de belanghebbende minimaal 50% of meer van het totaal van de vorderingen heeft afgelost (bij minder dan 50% wordt de termijn verlengd totdat wel aan deze voorwaarde is voldaan). 2. In afwijking van het bepaalde in het eerste lid ziet het college, bij een fraudevordering die ontstaan is voor 1 januari 2013, af van terugvordering of van verdere terugvordering indien de belanghebbende 5 jaar vrijwillig de aflossingstermijnen heeft voldaan en de belanghebbende voldoet aan de voorwaarden genoemd in het eerste lid onder B. en onder D. 3. In afwijking van het bepaalde in het eerste lid kan het college, indien de belanghebbende gedurende 5 jaar geen betalingen heeft verricht, besluiten om van verdere terugvordering af te zien indien: A het niet aannemelijk is dat hij op enig moment betalingen zal gaan verrichten; en B nadat alle juridische procedures doorlopen zijn, blijkt dat er echt geen mogelijkheid tot incasso is. 4. In het voorstel tot afzien van verdere terugvordering op grond van het derde lid dient een finaal overzicht van alle stappen en (on)mogelijkheden te worden gegeven. Opmerking [cadr9]: Oorspronkelijke artikelen 8 (kwijtschelding na 5 jaar) en 9 (kwijtschelding na 3 jaar) samengevoegd. Voorwaarden zijn hetzelfde gebleven. Artikel 10 Verzoek tot afkoop In afwijking van de bevoegdheid tot terugvordering en in afwijking van het bepaalde in artikel 3 van deze regeling, kan het college besluiten om af te zien van terugvordering of van verdere terugvordering van uitkering indien de belanghebbende een bedrag, overeenkomend met ten minste 50% van de restsom, in één keer aflost. Op een dergelijk aanbod kan ingegaan worden als: A de vordering niet door pand of hypotheek op een goed of goederen gedekt is; en B het aanbod plus de mogelijk reeds gedane aflossingen tenminste even hoog is als het bedrag dat respectievelijk na 3 of 5 jaar aflossing ontvangen kan worden. De 3 of 5 jaar termijn is afhankelijk van de aard van de vordering: een niet-fraudevordering of een fraudevordering die ontstaan is voor 1 januari 2013 (zoals opgenomen in artikel 9, eerste en tweede lid van deze regeling).

6 - 6 - Artikel 11 Samenloop van vorderingen De incasso van meerdere vorderingen kan worden samengevoegd tot één incassotermijn en incassopakket. De daarin betrokken vorderingen bepalen alsdan de looptijd van de incassotermijn. Hierbij gelden de volgende uitgangspunten: A De jongste vordering, rekening houdend met de minimale termijn van aflossing op de afzonderlijke vorderingen, is in beginsel bepalend voor de totale doorlooptijd en de einddatum van de incasso. B Uitzondering op het bepaalde onder a. zijn die samengestelde pakketten, waarbij de jongste vordering in het pakket geen fraudevordering is maar een daaraan voorafgaande vordering - ontstaan binnen een tijdsbestek van 2 jaren voorafgaande aan de jongste vordering - wel een fraudevordering (ontstaan voor 1 januari 2013) is. In die gevallen bepaalt de fraudevordering, die ontstaan is voor 1 januari 2013, de doorlooptijd en de einddatum van het incassotraject op dat pakket. C Bij het bereiken van de administratieve einddatum zal worden bezien of betrokkene aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan en zo niet kan besloten worden om de termijn te verlengen of het restant aan vorderingen alsnog volledig in te vorderen. D Bij de samenstelling van een incassopakket blijven administratief de vorderingen wel apart opgenomen in de debiteurenadministratie. E Indien tijdens de looptijd van het incassotraject een nieuwe vordering ontstaat, dan wordt deze vordering alsnog opgenomen in het pakket. Afhankelijk van de verstreken looptijd zal de looptijd al dan niet verlengd moeten worden. Uitzondering hierop is de fraudevordering. Wanneer er tijdens de looptijd van het incassotraject een fraudevordering ontstaat, dan moet deze fraudevordering volledig worden afgelost. Indien er al een fraudevordering (ontstaan voor 1 januari 2013) deel uitmaakte van het incassotraject en er opnieuw een fraudevordering ontstaat, moeten alle vorderingen volledig worden afgelost. Artikel 12 Vordering gemeente en andere schulden 1. Indien de belanghebbende de opgelegde aflossingsverplichting niet kan voldoen omdat hij nog andere aflossingsverplichtingen heeft, kan hiermee rekening worden gehouden op individuele gronden. Bij de beoordeling spelen een rol: A de aard en hoogte van de uitkeringsvordering; en B de aard en hoogte van de andere schulden; en C wanneer en in welke omstandigheden zijn de andere schulden ontstaan; en D het inkomen en vermogen van de cliënt; en E de leefomstandigheden van de cliënt. 2. Indien het op individuele gronden noodzakelijk is om de aflossing van een andere schuld voor te laten gaan op de aflossing van de vordering, zoals bedoeld in artikel 3, eerste lid, onder C en onder D van deze regeling, zal de aflossingstermijn worden verlengd met de periode die noodzakelijk is voor de aflossing van de andere schuld.

7 - 7 - Hoofdstuk 3 Terugvordering van fraudevorderingen ontstaan op of na 1 januari 2013 Opmerking [cadr10]: Hoofd stuk toegevoegd. Paragraaf 1 Algemeen Artikel 13 Toepassingskader De bepalingen in dit hoofdstuk zijn van toepassing op fraudevorderingen die op of na 1 januari 2013 zijn ontstaan. Paragraaf 2 Geheel of gedeeltelijk afzien van terugvordering of verdere terugvordering Artikel 14 Afzien van terugvordering op verzoek of ambtshalve Afzien van terugvordering op grond van de in deze paragraaf opgenomen artikelen kan plaatsvinden op basis van een schriftelijk verzoek van een belanghebbende zelf, dan wel op basis van een ambtshalve ingesteld onderzoek. Artikel 15 Afzien van terugvordering wegens dringende redenen In afwijking van de bevoegdheid tot terugvordering en in afwijking van het bepaalde in artikel 3 van deze regeling, kan het college geheel of gedeeltelijk afzien van terugvordering indien hiertoe een dringende reden aanwezig is. Ten aanzien van afzien van terugvordering wegens dringende redenen gelden de volgende uitvoeringsregels: A het moet gaan om een individuele afweging van alle relevante omstandigheden; en B de terugvordering leidt zeer waarschijnlijk tot voor de belanghebbende onacceptabele materiële of immateriële gevolgen; en C indien de gemeente (mede)blaam treft kan op grond van Algemene beginselen van behoorlijk bestuur geheel of gedeeltelijk worden afgezien van (verdere) terugvordering; en D het enkele feit dat de uitkeringsgerechtigde zelf geen rol heeft gespeeld in de foutieve toekenning (of betaling) is geen reden hem het onterecht voordeel te laten behouden. Afzien van terugvordering bij fraudevorderingen die zijn ontstaan op of na 1 januari 2013 Artikel In afwijking van het bepaalde in artikel 58, eerste lid van de WWB en in artikel 25, eerste lid van de IOAW en IOAZ, ziet het college af van terugvordering of van verdere terugvordering indien de persoon van wie de kosten van uitkering worden teruggevorderd: A gedurende tien jaar volledig aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan; of B gedurende tien jaar niet volledig aan zijn betalingsverplichtingen heeft voldaan, maar het achterstallige bedrag over die periode, vermeerderd met de daarover verschuldigde wettelijke rente en de op de invordering betrekking hebbende kosten, alsnog heeft betaald; of C gedurende tien jaar geen betalingen heeft verricht en niet aannemelijk is dat hij deze op enig moment zal gaan verrichten; of

8 - 8 - D een bedrag, overeenkomend met ten minste 50% van de restsom, in één keer aflost. Het aanbod plus de mogelijk reeds gedane aflossingen moeten hierbij tenminste even hoog zijn als het bedrag dat na 10 jaar aflossing ontvangen kan worden. 2. Het eerste lid is niet van toepassing ten aanzien van vorderingen die door pand of hypotheek op een goed of goederen zijn gedekt. Artikel 17 Volledige aflossing en geen schuldregeling 1. Fraudevorderingen die ontstaan zijn op of na 1 januari 2013 dienen, behoudens het bepaalde in artikel 15 en 16 van deze regeling, volledig te worden afgelost. Samenvoeging van vorderingen, zoals bedoeld in artikel 11 van deze regeling, is niet van toepassing. 2. Voor een fraudevordering die ontstaan is op of na 1 januari 2013 bestaat er geen mogelijkheid om bij schuldenproblematiek geheel of gedeeltelijk af te zien van terugvordering, zoals bedoeld in artikel 8 van deze regeling. Artikel 60c van de WWB en artikel 29a van de IOAW en IOAZ bepaalt namelijk dat het college geen medewerking verleend aan een schuldregeling indien een vordering is ontstaan door het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht en hiervoor een bestuurlijke boete is opgelegd of aangifte is gedaan op grond van het Wetboek van Strafrecht. Hoofdstuk 4 Invordering van teruggevorderde uitkering Opmerking [cadr11]: Was paragraaf 3 van hoofdstuk 2. Artikel 18 Terugvorderingsbesluit In het terugvorderingsbesluit deelt het college aan de belanghebbende mede: A tot welk bedrag en over welke periode de ten onrechte ontvangen uitkering wordt teruggevorderd; en B de termijn of termijnen waarbinnen de belanghebbende de ten onrechte ontvangen uitkering dient terug te betalen; en C wat de reden is van de terugvordering, met vermelding van de wettelijke grondslag; en D of er al dan niet sprake is van redenen om geheel of gedeeltelijk af te zien van terugvordering; en E op welke wijze het besluit, bij gebrekkige betaling, ten uitvoer zal worden gelegd. Artikel 19 De betalingsverplichting: bruto of netto 1. In de terugvorderingsbeschikking wordt in beginsel de gehele vordering, berekend naar de uitkering als bedoeld in artikel 1, tweede lid, onder J van deze regeling, medegedeeld aan belanghebbende. De vaststelling van deze vordering geldt dan voor belanghebbende als de opgelegde betalingsverplichting. 2. Indien het een vordering op grond van de WWB betreft kan de belanghebbende volstaan met een nettobetaling van de vordering wanneer: A de vordering betrekking heeft op het lopende boekjaar, én belanghebbende de vordering voldoet vóór het einde van het boekjaar; of

9 - 9 - B C de reden van terugvordering in de loop van het jaar is ontstaan maar het college nagelaten heeft belanghebbende hiervan tijdig in kennis te stellen, waardoor deze niet meer in staat was de vordering binnen het kalenderjaar terug te betalen. de vordering niet is voldaan vóór het einde van het boekjaar waarop deze betrekking heeft, maar belanghebbende niet verweten kan worden dat een vordering is ontstaan en evenmin kan worden verweten dat de vordering niet reeds is voldaan in het kalenderjaar waarop deze betrekking heeft. Opmerking [cadr12]: Bepaling onder B toegevoegd conform jurisprudentie. Voormalige bepaling onder B, omgenummerd naar C. Artikel 20 De minnelijke betalingsregeling 1. In afwijking van het bepaalde in artikel 4:87 Awb moet betaling, op grond van artikel 4 van de Verordening bestuursrechtelijke geldschulden gemeente Someren, geschieden binnen 30 dagen nadat de beschikking op de voorgeschreven wijze is bekendgemaakt. 2. Een belanghebbende kan binnen de betalingstermijn als bedoeld in het eerste lid een gemotiveerd verzoek indienen, onder overlegging van bewijsstukken, om een betalingsregeling te treffen. 3. Binnen acht weken na ontvangst van een verzoek als bedoeld in het tweede lid, stelt het college de maandelijkse aflossingscapaciteit vast. De door het college vastgestelde aflossingscapaciteit geldt dan voor belanghebbende als de gedeeltelijke aflossingsverplichting. Het besluit van het college als bedoeld in dit lid geldt tevens als besluit tot uitstel als bedoeld in artikel 4:94 van de Awb, en wordt ingetrokken als belanghebbende de nader vastgestelde aflossing niet nakomt. Indien het besluit als bedoeld in dit lid wordt ingetrokken, geldt het bepaalde in artikel 19, eerste lid, laatste volzin van deze regeling onverkort. 4. Zover als mogelijk gaat de aflossing in op de eerste dag van de maand na de datum van het besluit tot terugvordering. 5. De belanghebbende moet de terug te vorderen uitkering in één termijn terugbetalen, indien: A de financiële situatie het toelaat; of B belanghebbende een nabetaling van een voorliggende voorziening heeft ontvangen en het besluit tot terugvordering vrij spoedig daarna wordt genomen; of C een vermogensbedrag is ontvangen, zoals bijvoorbeeld bij een boedelscheiding. Vaststelling hoogte maandelijkse aflossingscapaciteit bij debiteuren met een inkomen op bijstandsniveau Artikel De hoogte van de maandelijkse aflossingscapaciteit bij debiteuren met een inkomen op bijstandsniveau bedraagt het verschil tussen het percentage dat voor beslag vatbaar is (10%) en het in de norm begrepen percentage voor het te reserveren vakantiegeld zoals bedoeld in artikel 19 lid 3 WWB (per 1 juli 2013: 5%), maar niet meer dan het bedrag dat ingevolge het bepaalde in artikel 475d Rv voor beslag in aanmerking zou komen. 2. In geval van beslaglegging door een derde (dat wil zeggen een andere schuldeiser dan het college) en de belanghebbende een uitkering ontvangt op grond van de WWB, IOAW of IOAZ, wordt de aflossingsverplichting voor alle vorderingen bepaald op de volledige beslagruimte zoals aangegeven in artikel 475d Rv. Opmerking [cadr13]: Verwijderd: WIJ,

10 Vaststelling hoogte maandelijkse aflossingscapaciteit bij debiteuren met een inkomen boven bijstandsniveau Artikel De hoogte van de maandelijkse aflossingscapaciteit bij debiteuren met een inkomen boven bijstandsniveau wordt vastgesteld op het bedrag zoals beschreven in artikel 21, eerste lid van deze regeling plus 35% van de netto normoverschrijding, maar niet meer dan het bedrag dat ingevolge het bepaalde in artikel 475d Rv voor beslag in aanmerking zou komen. 2. Indien de terugvordering ziet op een fraudevordering wordt het in het tweede lid genoemde percentage verhoogd tot 50%. Artikel 23 Verrekening en pseudo-verrekening 1. Onverminderd het bepaalde in artikel 60, vierde lid van de WWB en artikel 28, tweede lid van de IOAW en IOAZ en ongeacht de in artikel 20 genoemde betalingstermijn, gaat het college indien mogelijk meteen na afgifte van het besluit tot terugvordering over tot verrekening van de vordering met een eventueel recht op uitkering in het kader van de WWB, IOAW of IOAZ. 2. Het college maakt zo veel mogelijk gebruik van haar mogelijkheid tot invordering via pseudo-verrekening zoals bedoeld in artikel 60a van de WWB en artikel 28, derde lid van de IOAW en de IOAZ. Indien pseudo-verrekening wordt toegepast nadat niet wordt voldaan aan de aanmaning, wordt slechts rekening gehouden met de wettelijk voorgeschreven beslagvrije voet zoals geregeld in artikel 475d Rv. Hierbij wordt dus niet meer aangesloten bij de vaststelling van het aflossingsbedrag zoals geregeld in artikel 21 en 22 van deze regeling. Opmerking [cadr14]: Percentage gewijzigd van 50% naar 35%, in aansluiting op model Stimulansz/VNG. Er wordt hiermee onderscheid gemaakt tussen nietfraudevorderingen (35%) en fraudevorderingen (50%). Zie lid 2. Opmerking [cadr15]: Lid toegevoegd. Opmerking [cadr16]: Verwijderd: artikel 56a van de WIJ Artikel 24 Aanmaning 1. Indien een belanghebbende in verzuim is, zoals bedoeld in artikel 4:97 Awb, wordt de belanghebbende een schriftelijke aanmaning gestuurd waarin belanghebbende wordt gemaand om binnen twee weken, gerekend vanaf de dag na die waarop de aanmaning is verzonden, tot betaling over te gaan (artikel 4:112 lid 1 Awb). 2. Het college brengt bij de belanghebbende geen aanmaningsvergoeding als bedoeld in artikel 4:113 Awb in rekening. 3. Als na de verzending van de aanmaning een gedeelte van het achterstallige bedrag wordt voldaan, dan wordt de uitvaardiging van een dwangbevel voor het restant niet door een nieuwe aanmaning voorafgegaan. Artikel 25 Dwangbevel en beslaglegging 1. Indien verrekening of pseudo-verrekening niet mogelijk is of niet het gewenste resultaat oplevert en de belanghebbende na een aanmaning nog niet of niet geheel tot betaling is overgegaan, maakt het college gebruik van de mogelijkheid tot het uitvaardigen van een dwangbevel zoals bedoeld in artikel 60, tweede lid van de WWB, artikel 28, eerste lid van de IOAW en de IOAZ. In het dwangbevel krijgt de belanghebbende het bevel om binnen 5 werkdagen te betalen. 2. Het college maakt zoveel mogelijk gebruik van de mogelijkheid het dwangbevel per post te betekenen. Indien betekening per post niet mogelijk of wenselijk is, bijvoorbeeld omdat beslag op goederen of beslag op een bankrekening de voorkeur verdient, wordt de betekening overgelaten aan de deurwaarder, zoals bedoeld in artikel 4:123 Awb. Opmerking [cadr17]: Verwijderd: artikel 56, tweede lid van de WIJ

11 Voldoet belanghebbende niet aan het dwangbevel zoals bedoeld in het eerste lid, dan kan worden overgegaan tot: A vereenvoudigd derdenbeslag op: - uitkering van een andere gemeente; - uitkering van het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen of de Sociale Verzekeringsbank; - het loon van belanghebbende onder de werkgever van belanghebbende; - overige periodieke betalingen onder degene die betreffende betalingen verricht; B beslag op bezittingen van belanghebbende door een gerechtsdeurwaarder; C uitwinnen van zekerheden als pand of hypotheek, in het geval dat het college een zekerheid in de vorm van pand of hypotheek heeft verlangd op grond van artikel 48, derde lid van de WWB. 4. Bij het toepassen van het derde lid wordt slechts rekening gehouden met de wettelijk voorgeschreven beslagvrije voet zoals geregeld in artikel 475d Rv. Hierbij wordt dus niet meer aangesloten bij de vaststelling van het aflossingsbedrag zoals geregeld in artikel 21 en 22 van deze regeling. Tevens is artikel 26 onverkort van toepassing. Opmerking [cadr18]: Verwijderd: en artikel 39a tweede lid van de WIJ Artikel 26 Speciale inlichtingenplicht Belanghebbende van wie wordt teruggevorderd dient, op grond van de WWB, IOAW en IOAZ, desgevraagd aan het college de inlichtingen te verstrekken die voor terugvordering op grond van de deze wetten van belang zijn. Indien belanghebbende niet voldoet aan de inlichtingenplicht: A hoeft het college geen nader onderzoek meer te doen naar de actuele financiële omstandigheden van belanghebbende; en B wordt de beslagvrije voet zoals geregeld in artikel 475d Rv op nihil gesteld. Wanneer belanghebbende later alsnog informatie verstrekt, wordt vanaf dat moment de beslagvrije voet zoals geregeld in artikel 475d Rv toegepast. Dit hoeft echter niet met terugwerkende kracht te gebeuren. Paragraaf 4 Overige bepalingen Opmerking [cadr19]: Verwijderd: WIJ Opmerking [cadr20]: Verwijderd: heeft het college de mogelijkheid om te gaan verrekenen met vorderingen waarvoor een beslagverbod geldt, zoals met de bijzondere bijstand. Is in strijd met jurisprudentie. Opmerking [cadr21]: Omgenummerd van sub a naar sub b. Artikel 27 Verrekeningsmogelijkheid zonder terugvorderingsbesluit Het college is, op grond van artikel 58, vierde lid van de WWB en artikel 25, vierde lid van de IOAW en IOAZ, bevoegd tot verrekening van de in de voorgaande 3 maanden ontvangen middelen met de uitkering. Opmerking [cadr22]: Verwijderd: artikel 54, derde lid van de WIJ Artikel 28 Wettelijke rente Het college maakt geen gebruik van de bevoegdheid om de schuldenaar wettelijke rente in rekening te brengen zoals bedoeld in artikel 4:98 Awb.

12 Hoofdstuk 5 Bestuurlijke boete WWB, IOAW en IOAZ Opmerking [cadr23]: Nieuw hoofdstuk ingevoegd. Paragraaf 1 Schriftelijke waarschuwing en verminderde verwijtbaarheid Artikel 29 Schriftelijke waarschuwing In plaats van een bestuurlijke boete kan een schriftelijke waarschuwing worden gegeven als de schending van de inlichtingenplicht niet heeft geleid tot het ten onrechte of tot een te hoog bedrag verstrekte uitkering, tenzij: A de gemeente het gegronde vermoeden heeft dat de belanghebbende opzettelijk de inlichtingenplicht heeft geschonden, of; B de schending van de inlichtingenplicht plaatsvindt binnen een periode van twee jaar nadat de belanghebbende voor een eerdere schending van de inlichtingenplicht een waarschuwing of boete heeft gekregen, dan wel is afgezien van het opleggen van een bestuurlijke boete wegens dringende redenen. Afzien van het opleggen van een bestuurlijke boete wegens dringende redenen Artikel Op grond van artikel 18a, zevende lid van de WWB en artikel 20a, zevende lid van de IOAW en IOAZ kan het college besluiten om af te zien van het opleggen van een bestuurlijke boete indien hiertoe een dringende reden aanwezig is. Aan belanghebbende wordt hiervan schriftelijk mededeling gedaan. 2. Er is enkel sprake van dringende redenen indien de gevolgen van het opleggen van een bestuurlijke boete leidt tot onaanvaardbare consequenties, zijnde noodsituaties, voor de belanghebbende en/of zijn gezin. 3. Lichamelijk en psychische klachten die al enige tijd bestaan en dus niet in het bijzonder het gevolg zijn van het boetebesluit vormen op zich geen dringende redenen. 4. De omstandigheid dat de belanghebbende in een schuldsaneringstraject is/wordt opgenomen vormt op zich geen grond voor dringende redenen. Artikel 31 Verminderde verwijtbaarheid 1. Op grond van artikel 18a, zevende lid van de WWB en artikel 20a, zevende lid van de IOAW en IOAZ kan het college besluiten om de bestuurlijke boete te verlagen indien er sprake is van verminderde verwijtbaarheid. 2. De mate waarin het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenplicht aan de belanghebbende kan worden verweten, wordt beoordeeld naar de omstandigheden waarin belanghebbende verkeerde op het moment dat hij de inlichtingenplicht had moeten nakomen. 3. Bij de beoordeling van de mate waarin de gedraging aan de belanghebbende kan worden verweten, leiden de volgende criteria tot verminderde verwijtbaarheid: A de belanghebbende verkeerde in onvoorziene omstandigheden, die niet tot het normale levenspatroon behoren en die hem weliswaar niet in de feitelijke onmogelijkheid brachten om aan de inlichtingenplicht te voldoen, maar die emotioneel zo ontwrichtend waren dat hem niet volledig valt toe te rekenen dat de inlichtingen niet tijdig of volledig zijn verstrekt;

13 B de belanghebbende verkeerde in een zodanige geestelijke toestand dat hem de overtreding niet volledig valt aan te rekenen; C de belanghebbende heeft wel inlichtingen verstrekt, die echter onjuist of onvolledig waren, of heeft anderszins een wijziging van omstandigheden niet onverwijld gemeld, maar uit eigen beweging alsnog de juiste inlichtingen verstrekt voordat de overtreding is geconstateerd, tenzij de belanghebbende deze inlichtingen heeft verstrekt in het kader van toezicht op de naleving van een inlichtingenverplichting; D er is sprake van een samenstel van omstandigheden die elk op zich niet, maar in hun onderlinge samenhang beschouwd wel leiden tot het oordeel dat sprake is van verminderde verwijtbaarheid. E er is anderszins sprake van omstandigheden die leiden tot verminderde verwijtbaarheid. 4. In de volgende gevallen is geen sprake van verminderde verwijtbaarheid: A de belanghebbende begrijpt de inhoud van de correspondentie van het college niet, bijvoorbeeld omdat hij de Nederlandse taal onvoldoende beheerst. Van de belanghebbende mag worden verwacht dat hij zich laat informeren over de betekenis hiervan. B de belanghebbende is langere tijd niet in staat zijn belangen te behartigen maar van belanghebbende kan, met inachtneming van zijn persoonlijke kenmerken en situatie, wel verwacht worden dat hij ervoor zorgt dat een ander zijn zaken regelt. Laat hij dit na, dan is er geen sprake van verminderde verwijtbaarheid. 5. Indien het college heeft vastgesteld dat er sprake is van verminderde verwijtbaarheid, zoals bedoeld in het eerste lid, verlaagt het college het boetebedrag met 50%. Paragraaf 2 Invordering van bestuurlijke boete Artikel 32 Boetebesluit In de beschikking tot oplegging van de bestuurlijke boete vermeldt het college in elk geval: A de naam van de overtreder; en B de overtreding alsmede het overtreden voorschrift; en C zo nodig een aanduiding van de plaats waar en het tijdstip waarop de overtreding is geconstateerd; en D het bedrag van de boete; en E de termijn(en) waarbinnen de belanghebbende de bestuurlijke boete dient te betalen; en F op welke wijze het besluit, bij gebrekkige betaling, ten uitvoer zal worden gelegd. Artikel 33 Benadelingsbedrag: bruto of netto 1. In de WWB wordt bij het bepalen van het benadelingsbedrag, zoals bedoeld in artikel 18a van de WWB, uitgegaan van het netto benadelingsbedrag. 2. In de IOAW en IOAZ wordt bij het bepalen van het benadelingsbedrag, zoals bedoeld in artikel 20a van de IOAW en IOAZ, uitgegaan van het bruto benadelingsbedrag.

14 Artikel 34 Betaling bestuurlijke boete 1. Voor de betaling van de bestuurlijke boete zijn de artikelen 20, 21 en 22 van deze regeling van overeenkomstige toepassing, zij het dat waar over terugvordering wordt gesproken bestuurlijke boete wordt bedoeld. 2. Indien de belanghebbende een uitkering in het kader van de WWB, IOAW of IOAZ ontvangt en verplicht is tot betaling van een bestuurlijke boete, verrekent het college de bestuurlijke boete met die uitkering. 3. Het college maakt zo veel mogelijk gebruik van haar mogelijkheid tot invordering van de bestuurlijke boete via pseudo-verrekening zoals bepaald in artikel 23, tweede lid van deze regeling. 4. Invordering van ten onrechte genoten bijstand op grond van de WWB of uitkering op grond van de IOAW of IOAZ gaat voor invordering van de bestuurlijke boete. 5. Een bestuurlijke boete bij recidive zoals bedoeld in artikel 18a, vijfde lid van de WWB, wordt verrekend met de algemene bijstand ingevolge de WWB, overeenkomstig de bepalingen in de Verordening verrekening bestuurlijke boete bij recidive Wanneer het college een verzoek ontvangt tot pseudoverrekening van een opgelegde boete bij recidive, handelt het college analoog aan de bepalingen van de Verordening verrekening bestuurlijke boete bij recidive In de IOAW en IOAZ is de procedure voor verrekening van de bestuurlijke boete bij recidive neergelegd in artikel 29 van de IOAW en IOAZ. 6. Indien een belanghebbende voor het betalen van de bestuurlijke boete in verzuim is, zoals bedoeld in artikel 4:97 Awb, wordt de invorderingsprocedure gevolgd zoals beschreven in artikel 24 en 25 van deze regeling. Artikel 35 Speciale inlichtingenplicht Belanghebbende aan wie een bestuurlijke boete is opgelegd dient, op grond van de WWB, IOAW en IOAZ, desgevraagd aan het college de inlichtingen te verstrekken die voor de tenuitvoerlegging van de bestuurlijke boete van belang zijn. Indien belanghebbende niet voldoet aan de inlichtingenplicht, geldt het bepaalde zoals beschreven in artikel 26 onder A en B van deze regeling. Hoofdstuk 6 Paragraaf 1 Verhaal WWB Algemeen Opmerking [cadr24]: Verwijderd: en WIJ Artikel 36 Toepassingskader Dit hoofdstuk is van toepassing op de WWB, aangezien deze wet een verhaalsmogelijkheid kent (en de IOAW en IOAZ niet). Paragraaf 2 Wettelijke bevoegdheid Artikel 37 Wettelijke bevoegdheid tot verhaal 1. Het college maakt gebruik van de bevoegdheid ingevolge artikel 62 en 62f WWB tot het verhalen van kosten van uitkering. Opmerking [cadr25]: Verwijderd: en de WIJ Opmerking [cadr26]: Verwijderd: Waar in dit hoofdstuk verwezen wordt naar de WWB is dit ook van toepassing op de WIJ. Op verhaal van kosten van de inkomensvoorziening in het kader van de WIJ is namelijk paragraaf 6.5 van de WWB van overeenkomstige toepassing (artikel 57 WIJ).

15 De bevoegdheid zoals beschreven in het eerste lid geldt voor het college als algemene verplichting, behoudens de in deze regeling beschreven uitzonderingen. Paragraaf 3 Geheel of gedeeltelijk afzien van het nemen van een verhaalsbesluit Artikel 38 Afzien van het nemen van een verhaalsbesluit In afwijking van de bevoegdheid tot verhaal en in afwijking van het bepaalde in artikel 37 van deze regeling, ziet het college af van het nemen van een verhaalsbesluit indien: 1. het op te leggen verhaalsbedrag lager is dan 100,- per maand of 1200,- per jaar; of 2. daarvoor gelet op de omstandigheden van degene op wie verhaal wordt gezocht of degene die de uitkering ontvangt of heeft ontvangen, dringende redenen aanwezig zijn. Artikel 39 Afzien van verhaal wegens schuldenproblematiek 1. In afwijking van de bevoegdheid tot verhaal en in afwijking van het bepaalde in artikel 37 van deze regeling, kan het college op verzoek van degene op wie verhaald wordt, besluiten gedeeltelijk af te zien van verhaal van kosten van uitkering voor zover het betreft verschuldigde verhaalsbedragen die op het moment van het besluit opeisbaar zijn, indien: A redelijkerwijs te voorzien is dat degene op wie wordt verhaald niet zal kunnen voortgaan met het betalen van zijn schulden; en B redelijkerwijs te voorzien is dat een schuldregeling met betrekking tot alle vorderingen van de overige schuldeisers zonder een zodanig besluit niet tot stand zal komen; en C de vordering van de gemeente wegens verhaal van bijstand ten minste zal worden voldaan naar evenredigheid met de vorderingen van de schuldeisers van gelijke rang. 2. Het besluit tot het gedeeltelijk afzien van verhaal treedt niet in werking voordat een schuldregeling als bedoeld in het eerste lid onder b. tot stand is gekomen. 3. Het besluit tot het gedeeltelijk afzien van verhaal wordt ingetrokken of ten nadele van de belanghebbende gewijzigd indien: A niet binnen 12 maanden nadat dat besluit is bekendgemaakt, een schuldregeling tot stand is gekomen die voldoet aan de eisen bedoeld in het eerste lid genoemde voorwaarden; of B de belanghebbende zijn schuld aan de gemeente niet overeenkomstig de schuldregeling voldoet; of C onjuiste of onvolledige gegevens zijn verstrekt en de verstrekking van juiste of volledige gegevens tot een ander besluit zou hebben geleid. Paragraaf 4 Het verhaalsbesluit Artikel 40 Verhaalsbesluit 1. Een besluit tot verhaal op grond van artikel 37 van deze regeling wordt door het college aan degene op wie verhaal wordt gezocht medegedeeld.

16 In het verhaalsbesluit deelt het college aan belanghebbende mede: A het bedrag of de bedragen waarvan, evenals de termijn(en) waarbinnen, betaling wordt verlangd; en B de gronden voor verhaal, met vermelding van de wettelijke grondslag; en C of er al dan niet sprake is van redenen om geheel of gedeeltelijk af te zien van verhaal; en D op welke wijze het besluit, bij gebrekkige betaling, ten uitvoer zal worden gelegd. Paragraaf 5 Verhaal zonder rechterlijke uitspraak betreffende levensonderhoud Artikel 41 Verhaal zonder rechterlijke uitspraak 1. Wanneer bij de behandeling van een uitkeringsaanvraag of op een ander moment nadien geconstateerd wordt dat er mogelijk uitkering kan worden verhaald, wordt de onderhoudsplichtige verzocht om de noodzakelijke gegevens te verstrekken om de draagkracht te kunnen vaststellen. Er geldt een speciale inlichtingenplicht inzake verhaal. Degene op wie verhaal wordt gezocht is verplicht desgevraagd aan het college de inlichtingen te verstrekken die voor verhaal van belang zijn, conform artikel 62i WWB juncto artikel 60 lid 1 WWB. 2. Indien de opgevraagde gegevens niet of niet volledig verstrekt worden, wordt de onderhoudsplichtige in de gelegenheid gesteld om binnen 2 weken het verzuim te herstellen. 3. Na ontvangst van de gegevens neemt het college een besluit omtrent de hoogte van de onderhoudsbijdrage conform artikel 62a WWB. 4. Indien de onderhoudsplichtige, nadat hij in de gelegenheid is gesteld om het verzuim als bedoeld in het tweede lid te herstellen, de opgevraagde gegevens niet of niet volledig verstrekt, gaat het college over tot verhaal van de volledige bruto uitkering die aan de onderhoudsbehoeftige verstrekt wordt. 5. De verhaalsbijdrage wordt opgelegd met ingang van de eerste van de maand volgend op de datum van eerste aanschrijving. 6. Betaling van de verhaalsbijdrage moet geschieden binnen 30 dagen nadat de beschikking op de voorgeschreven wijze is bekendgemaakt. Artikel 42 Verhaal in rechte 1. Indien de onderhoudsplichtige de opgelegde bijdrage niet, niet volledig of niet tijdig betaalt, wordt de onderhoudsplichtige via een aanmaning in de gelegenheid gesteld alsnog binnen twee weken, gerekend vanaf de dag na die waarop de aanmaning is verzonden, tot betaling over te gaan. 2. Indien de onderhoudsplichtige niet voldoet aan de aanmaning, kan het college overgaan tot verhaal in rechte. 3. In het geval dat de vordering is toegewezen door de rechtbank, is er een executoriale titel ontstaan en kan het college daarmee overgaan tot (vereenvoudigd) derdenbeslag of tot beslag op de bezittingen van belanghebbende door een gerechtsdeurwaarder, zoals beschreven in artikel 25, derde lid van deze regeling.

17 Paragraaf 6 Verhaal bij rechterlijke uitspraak betreffende levensonderhoud Artikel 43 Verhaal op grond van rechterlijke uitspraak 1. Indien een rechterlijke uitspraak betreffende levensonderhoud verschuldigd krachtens Boek 1 van het BW die uitvoerbaar is, niet wordt nagekomen, wordt de onderhoudsbehoeftige zoveel mogelijk verplicht om voor het innen van de onderhoudsbijdrage het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen (LBIO) in te schakelen. 2. Indien het gestelde in het eerste lid niet mogelijk is of niet het gewenste resultaat oplevert, wordt verhaald in overeenstemming met de uitspraak betreffende levensonderhoud krachtens Boek 1 van het BW (artikel 62b lid 1 WWB); 3. Het besluit tot verhaal, zoals bedoeld in het tweede lid, wordt in dat geval bij brief medegedeeld aan degene op wie wordt verhaald, met de aanmaning het verschuldigde binnen 30 dagen na verzending van de brief te voldoen (artikel 62b lid 2 WWB); 4. Degene op wie wordt verhaald kan binnen de termijn, als bedoeld in het tweede lid, tegen het besluit in verzet komen door een verzoekschrift aan de rechtbank. Het verzet kan niet gegrond zijn op de bewering dat de uitkering tot onderhoud ten onrechte is opgelegd of onjuist is vastgesteld. Indien tijdig verzet is ingesteld, wordt de invordering eerst voortgezet zodra het verzet is ingetrokken of ongegrond verklaard (artikel 62b lid 3 WWB). 5. Indien aan de aanmaning geen gevolg wordt gegeven en er is geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid tot verzet, dan kan het college met uitsluiting van degene die bijstand ontvangt tot invordering overgaan middels een dwangbevel (artikel 62b lid 4 WWB). In het dwangbevel krijgt de belanghebbende het bevel om binnen 5 werkdagen te betalen. 6. Het college maakt zoveel mogelijk gebruik van de mogelijkheid het dwangbevel per post te betekenen. Indien betekening per post niet mogelijk of wenselijk is, bijvoorbeeld omdat beslag op goederen of beslag op een bankrekening de voorkeur verdient, wordt de betekening overgelaten aan de deurwaarder. 7. Voldoet belanghebbende niet aan het dwangbevel zoals bedoeld in het vierde lid, dan kan worden overgegaan tot (vereenvoudigd) derdenbeslag of tot beslag op de bezittingen van de belanghebbende door een gerechtsdeurwaarder zoals beschreven in artikel 25, derde lid van deze regeling. Artikel 44 Wijziging door de rechter vastgestelde onderhoudsbijdrage De gemeente verzoekt de rechter het verhaalsbedrag in afwijking van een rechterlijke uitspraak betreffende levensonderhoud verschuldigd krachtens Boek 1 van het BW vast te stellen, indien de rechter: A deze uitspraak zou kunnen wijzigen op de gronden genoemd in de artikelen 157 en 401 van dat boek (artikel 62e lid 2 sub a WWB); of B geen rekening heeft kunnen houden met alle voor de betrokken beslissing in aanmerking komende gegevens en omstandigheden betreffende beide partijen (artikel 62e lid 2 sub b WWB).

18 Paragraaf 7 Verhaal bij schenking en nalatenschap Artikel 45 Verhaal bij schenking en nalatenschap 1. Bij verhaal op een nalatenschap en een schenking, op grond van artikel 62f WWB, dient het verhaalde bedrag in één keer te worden betaald, binnen 30 dagen nadat de beschikking op de voorgeschreven wijze is bekendgemaakt. 2. Wanneer het college een verhaalsbesluit heeft genomen op grond van artikel 62f WWB en de belanghebbende waarop verhaald wordt niet, niet volledig of niet tijdig betaalt, wordt diegene een schriftelijke aanmaning gestuurd waarin de belanghebbende wordt gemaand om binnen twee weken, gerekend vanaf de dag na die waarop de aanmaning is verzonden, tot betaling over te gaan. 3. Indien de belanghebbende waarop verhaald wordt niet voldoet aan de aanmaning, kan het college overgaan tot verhaal in rechte. 4. In het geval dat de vordering is toegewezen door de rechtbank, is er een executoriale titel ontstaan en kan het college daarmee overgaan tot (vereenvoudigd) derdenbeslag of tot beslag op de bezittingen van belanghebbende door een gerechtsdeurwaarder, zoals beschreven in artikel 25, derde lid van deze regeling. Hoofdstuk 7 Slotbepalingen Verwijderd: 5 Artikel 46 Onvoorziene omstandigheden en hardheidsclausule 1. In alle gevallen waarin deze regeling niet voorziet, beslist het college. 2. Het college kan in bijzondere gevallen afwijken van de bepalingen in deze regeling, als toepassing daarvan tot onbillijkheden van overwegende aard leidt. Artikel 47 Citeertitel en inwerkingtreding 1. Deze regeling kan worden aangehaald als: Uitvoeringsregels Terugvordering, bestuurlijke boete en verhaal WWB, IOAW en IOAZ Deze regeling treedt in werking op de eerste dag na die van bekendmaking. 3. Op het moment van inwerkingtreding als bedoeld in het tweede lid komen de Uitvoeringsregels Terugvordering WWB, WIJ, IOAW en IOAZ 2011 en Verhaal WWB en WIJ 2011 te vervallen. Aldus vastgesteld in de vergadering van burgemeester en wethouders van de gemeente Someren d.d. de secretaris, drs. A.P.M. de Kok de burgemeester, A.P.M. Veltman

19 TOELICHTING UITVOERINGSREGELS TERUGVORDERING, BESTUURLIJKE BOETE EN VERHAAL WWB, IOAW EN IOAZ 2013 ALGEMENE TOELICHTING In deze regeling wordt, kort gezegd, geregeld hoe de gemeente Someren uitvoering geeft aan haar wettelijke bevoegdheden inzake het terugvorderen van teveel verstrekte uitkering op grond van de Wet werk en bijstand (WWB), de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte werkloze werknemers (IOAW) en de Wet inkomensvoorziening oudere en gedeeltelijk arbeidsongeschikte gewezen zelfstandigen (IOAZ). Daarnaast wordt in deze regeling geregeld hoe de gemeente Someren uitvoering geeft aan haar wettelijke bevoegdheden inzake het verhalen van uitkering op derden op grond van de WWB. Tot slot wordt in deze regeling een aantal zaken geregeld over de bestuurlijke boete. De WWB maakt onderscheid in terugvordering en verhaal van kosten van uitkering. De IOAW en de IOAZ kennen louter de mogelijkheid tot terugvordering. Terugvordering heeft betrekking op het terughalen van teveel of ten onrechte verleende uitkering. De uitkering wordt teruggevorderd van degene aan wie de uitkering is uitbetaald, dus van de uitkeringsgerechtigde zelf. Bij verhaal van uitkering gaat het om het terugkrijgen van de kosten van uitkering van een andere persoon dan de uitkeringsgerechtigde, bijvoorbeeld in verband met de onderhoudsplicht, verhaal op nalatenschappen of verhaal in verband met schenkingen. De huidige Uitvoeringsregels terugvordering en verhaal dateren van Door een wijziging in de wetgeving zijn de uitvoeringsregels aangepast. In de Algemene bijstandswet (Abw) waren terugvordering en verhaal van bijstand als verplichting in de wet opgenomen. Met de inwerkingtreding van de WWB met ingang van 1 januari 2004 is zowel terugvordering als verhaal een bevoegdheid van gemeenten geworden. Ook in de IOAW en IOAZ is de verplichting tot terugvordering omgezet in een bevoegdheid tot terugvordering, door de komst van de Wet tot Bundeling van uitkeringen inkomensvoorziening aan gemeenten (Wet BUIG) per 1 januari Met inwerkingtreding van de Wet aanscherping handhaving- en sanctiebeleid SZW-wetten (Wet aanscherping) per 1 januari 2013 is de bevoegdheid tot terugvordering weer gedeeltelijk omgezet in een wettelijke verplichting. Deze verplichting vloeit voort uit artikel 58, eerste lid van de WWB en artikel 25, eerste lid van de IOAW en IOAZ. Het gaat hierbij om vorderingen die het gevolg zijn van ten onrechte ontvangen uitkering in verband met schending van de inlichtingenplicht. De verplichting tot terugvordering komt daarbij mede tot uiting in: o een verplichting tot verrekening van deze vordering met een eventueel recht op algemene bijstand en uitkering in het kader van de IOAW of IOAZ; en o een wettelijk verbod om medewerking te verlenen aan een schuldregeling indien de vordering is ontstaan door het niet of niet behoorlijk nakomen van de inlichtingenverplichting. Verwijderd: WWB, WIJ, IOAW en IOAZ 2011 Verwijderd: VERHAAL Verwijderd: WIJ Verwijderd: 1 Verwijderd: id Verwijderd: tot Verwijderd: de Wet Investeren in Jongeren (WIJ), Verwijderd: id tot Verwijderd: en de WIJ Verwijderd: en de WIJ Verwijderd: ken Verwijderd: Het Verwijderd: Debiteurenbeleid/Debiteurenbeheer Verwijderd: ert Verwijderd: 1999/2000 Verwijderd: diverse Verwijderd: en Verwijderd: dient dit beleid te worden aangepast, waarvan deze Verwijderd: een gevolg zijn Verwijderd: Ten eerste is terugvordering en verhaal van kosten van uitkering niet meer verplicht voor gemeenten. Verwijderd: aan deze verplichting een einde gekomen. Per 1 januari 2004 is Verwijderd: Dit is gebeurd middels de inwerkingtreding Verwijderd: Door deze wet zijn de financiële middelen ter uitvoering van een aantal wetten, waaronder de IOAW en de IOAZ, met het inkomensdeel uit de WWB gebundeld. En hierdoor is dus ook de dwingende bevoegdheid tot terugvorderen in de IOAW/IOAZ vervangen door een discretionaire bevoegdheid, zoals deze ook in de WWB is geregeld. Verwijderd: In de WIJ, welke in werking is getreden per 1 oktober 2009, is direct een bevoegdheid tot terugvordering en verhaal opgenomen.