ons dorp, jouw dorp neem een gratis abonnement of neem mee bij een afhaalpunt

Transcriptie

1 52 17 NB, 6 6 OL terwoldsepost VOLG ONS O ONLI OK NE! terwoldsepost Terwoldse Post ons dorp, jouw dorp neem een gratis abonnement of neem mee bij een afhaalpunt Mensen helpen, dat is de drijfveer van Samantha. Lees het in Trots! In Onderneem t vertelt Linda over haar uit de hand gelopen hobby. 7 Piet Junte neemt ons mee naar het Vrogger van de postbode. Welkom Ga er maar weer eens goed voor zitten. Voor je neus, alweer een nieuwe editie van de Terwoldse Post, dé dorpskrant voor alle inwoners van Terwolde! Deze keer gaan we met de postbode mee op de fiets terug naar Vrogger. Piet vertelt dat het leven van de postbode zoveel meer was dan alleen post bezorgen. In Home Sweet Home bedankt een vertrekkend stel ons voor de warmte en hartelijkheid. Maar natuurlijk is er ook weer moois Uit de Natuur en maken we kennis met een sociale trekkergirl in de rubriek Trots! Met andere woorden er is weer genoeg te lezen en te vertellen. Wij willen natuurlijk niet je momentje verpesten maar dit is de laatste editie van de Terwoldse Post. Althans wanneer je nog geen (gratis) abonnement hebt genomen. Nee, we stoppen natuurlijk niet! Wil je elke maand een momentje voor jezelf met leuke Terwoldse verhalen? Abonneer je dan nog even en je krijgt elke editie van de Terwoldse Post in je brievenbus. Wil je supporten? Donaties zijn van harte welkom. Geef je naam en adres door via: dorpscontactpersoonterwolde@gmail.com Namens het hele team, veel leesplezier! Dorpscontactpersoon Terwolde 1 Wil je iets met ons delen? Jouw verhaal in de Terwoldse Post? Laat het weten. Stuur een mail naar: dorpscontactpersoonterwolde@ gmail.com Verspreiding De Terwoldse Post valt gratis bij liefhebbers in de bus. Vind je m leuk? Geef je dan op voor een gratis abonnement, of neem m mee bij een afhaalpunt in het dorp.

2 Trots! Young at heart ze vrijwilligerswerk bij t Dorpshuis in het dorp, als er bijvoorbeeld een vergadering is helpt ze samen met haar zusje Veroniek met koffie schenken. Ook brengt ze kerkboekjes rond voor de Katholieke kerk. Als hobby heeft Samantha alles wat met trekkers te maken heeft. Ze sleutelt graag aan trekkers, leest boeken over oude type trekkers. Ze heeft een eigen trekker; een Deutz 6007 C. Ze heeft samen met haar vader de motor van een oude trekker, welke van haar oom was, uit elkaar gehaald en weer in elkaar gezet. Ook heeft ze samen met haar vader een balenklem gemaakt. De drijfveer van Samantha is; mensen helpen. Samantha Kelderman is geboren op 1e kerstdag, dus een kerstkindje. Hier heeft ze totaal geen problemen mee. Aankomende kerst wordt Samantha 20 jaar. Haar eerste levensjaar heeft ze in Wilp gewoond, daarna is ze verhuisd naar de Twelloseweg in Terwolde. Basisschool de Bongerd heeft ze ervaren als een gezellige tijd, in haar klas zaten evenveel meisjes als jongens. Ondanks het verschil in kinderen was het een klas waar de saamhorigheid groot was. Van haar basisschooltijd herinnert Samantha de musical in groep 8. Deze musical vond plaats bij de muziektent omdat het schoolgebouw afgebroken werd en plaats moest maken voor een nieuw gebouw. Ook heeft ze samen met Anne van Gerrevink een presentatie gehouden over Terwolde, het onderwerp voor deze presentatie mocht jezelf uitkiezen. Onder andere hebben ze het gehad over de oorlog, over de molen, over de winkels in de Dorpsstraat, onvoorstelbaar hoeveel winkels er vroeger aan de Dorpsstraat zaten. De drijfveer van Samantha is; mensen helpen. Zo doet Extra een bijzonder gedicht Een oud krantenknipsel dat Rinus Jacobs bewaarde: een gedicht van Mevrouw T. Nijdeken - Egberts. Tijdens een mooie zomer klom ze in de pen en schreef dit prachtige gedicht over Terwolde. Als bijbaantje werkt ze bij Kwekerij Hartink, in juli alweer zes jaar. Alle voorkomende werkzaamheden pakt Samantha aan, ook rijd ze vaak op de heftruck met een grote plantenvork. Momenteel volgt Samantha de opleiding Civiele Techniek op Saxion te Enschede. Omgevingsmanagement trekt haar voornamelijk aan. Contact met andere mensen zoals collega s en burgers daar ligt haar hart. Haar moeder heeft een plantenkraam aan de weg, met veel bezoekers wordt een praatje gemaakt. Zo heeft ze een vrouw uit Terwolde gesproken die in hetzelfde vakgebied werkt als waar Samantha voor studeert. Met deze vrouw heeft ze een dag meegelopen om een fietsbrug in Veldhoven te plaatsen. Alles was goed verzorgd, zo werd er o.a. gezorgd voor reflecterende kleding. Als er weer een keer een mooi project komt dan mag Samantha weer een dag mee op pad. Zo krijg je een goed beeld wat je met de opleiding kunt vertelde Samantha. Het gezellige gesprek werd afgesloten met de vraag: Waar ben je trots op in Terwolde. Hierop werd geantwoord: de ruimte, de omgeving en als kind het vele spelen in de speeltuin op de Wiek; daar woonde je in de zomer zo n beetje. t Is volop zomer en ons darpien ligt midden in het zunnelicht. t Spölt deur het lover van de bomen dat is altied een mooi gezicht. t Verandert steeds, t is of het spölen van stroalen is, t geet altied deur. Soms is t héél licht en èven later weer net iets donkerder van kleur. 2 De koeien op de uuterwaarden; Onder de wilgen die doar steet zuukt ze de schaduw om te liggen. Herkauwen steeds met regelmaat. Héél in de verte heur ie klanken van Amsterdamse volksmuziek. Jan is weer me zien orgel bezig, de zo bekende Anton Pieck. Ie mot wel van ons darpien hollen, het is zo mooi, al is het zo klein. Wee het wil zien, kan echt genieten, is trots een inwoner te zijn.

3 Home Sweet Home Op 24 jarige leeftijd kwam Peter in 1990 in Terwolde wonen. Op de Bandijk, in een huisje op de oude Scherpenhof. Na de geboorte van dochter Samantha in 1992, verhuisden ze samen naar de Everwijnstraat 57, tegenover het voetbalveld. Wij hadden toen helemaal niets geen meubels en een heel laag inkomen. Toch werden wij vanaf het eerste moment dat we in het dorp aankwamen warm opgevangen door de buurt. Als Engelsman en alleenstaande ouder was het bijzonder om mijn weg te vinden in een Nederlands dorpje. Dit had ik niet kunnen doen zonder de steun van mijn buurvrouw, de buren en de vele nieuwe vrienden die ik kon maken. Ik zal hen voor altijd dankbaar zijn. In oktober is Maggie in Terwolde komen wonen en in 2000 zijn ze getrouwd. Net als Peter werd ook Maggie door buren en vrienden hartelijk verwelkomd, en zijn naar de Lage Kamp verhuisd. In 2006 is Marlon geboren en heeft, net als zijn zus Samantha, op de basisschool De Bongerd gezeten. Na 31 jaar verlaten wij Terwolde, het prachtige, gezellige dorp aan de IJssel. Dank en tot ziens. Wij zullen jullie missen! Peter en Maggie Daarnaast moest Peter niet alleen de Nederlandse taal beter leren spreken, maar hij moest ook nog eens het lokale dialect kunnen verstaan! In 1999 kwam Maggie uit de grote Chinese stad Beijing naar Nederland als uitwisselingsstudent in Deventer. Peter en Maggie werden verliefd op een boerenkoolfeest in Terwolde, dat voor vrienden en studenten van de hogeschool werd georganiseerd. Plaatje! Dit mooie plaatje werd ingezonden door Hetty Uenk. Jouw plaatje de volgende keer ook hier? Mail m naar ons! 3

4 Kids! Weet je dat Terwolde een Kindcentrum heeft?... dit Kindcentrum de Bongerd heet?... er een basisschool, kinderdagopvang, peutergroep en BSO is?... alle kinderen tussen 0-13 jaar van harte welkom zijn!... we elke dag met veel plezier samen spelen en werken?... we nieuwe leerlingen en kinderen bij De Bongerd graag verwelkomen?... we je graag meer willen vertellen tijdens een kennismakingsgesprek?... je kunt mailen met Lotte Huisman op voor informatie over de basisschool?... je kunt mailen met Jamilla van der Tol op voor informatie over de kinderdagopvang, peutergroep en BSO?... je ook op onze website debongerd-terwolde.nl informatie kunt vinden?... we op deze foto s graag laten zien wat we doen op de Bongerd!... we je snel hopen te zien bij Kindcentrum de Bongerd :-) 4

5 Onderneem t Als je nog niet enthousiast was, dan wordt je dat vanzelf zodra je Linda hoort praten over haar - zoals het ze het zelf zegt, uit de hand gelopen hobby. Ze kletst er honderduit over alsof je gezellig bij haar aan de koffietafel zit. Misschien wel met een zelfde gevoel zoals ze vroeger naast haar breiende oma zat. Heerlijk vond ze dat. Daar is misschien wel het vonkje overgeslagen dat Linda zoveel passie voor het creatieve haken gaf. Het is een uit de hand gelopen hobby, heerlijk ontspannend en ik kan er eindeloos over doorpraten! Geboren en getogen in Terwolde ging Linda, na de mavo en mbo mode-kleding het kappersvak in. Ze knipt nog steeds 2,5 dag per week, maar de rest van haar tijd is ze bezig met ontwerpen, haken en patronen maken van voornamelijk kleding voor volwassenen en kinderen. Mooie dingen maken, daar wordt ze blij van. In 2018 schreef ik me op het laatste moment in voor de wedstrijd de Haakster van Nederland van Wolplein, en ik won. Het opende vele deuren. Ik werd gevraagd om patronen te maken voor tijdschriften en ik stond bijvoorbeeld op beurzen, iets dat ik heel erg leuk vind. Je komt in contact met mensen met dezelfde interesses die snappen dat je uit je bol kunt gaan van een bolletje wol! Ik vind het ook belangrijk om oog te hebben voor de mensen waarvoor je het doet en het is fijn feedback te krijgen over wat ik maak. Zo ontstaat er vaak iets nog mooiers en beters. Soms denk ik graag wat out of the box, ook met het ontwerpen van haakpatronen. Een trui haken is heel leuk en ik probeer dat heel toegankelijk te maken zodat iedereen er aan durft te beginnen. Dat vind ik fijn, mensen over de drempel tillen dat het niet ingewikkeld of moeilijk is, maar juist heerlijk creatief en leuk. Gewoon lekker beginnen. Door veel te doen, kom je er wel. Ook geef ik heel graag mijn kennis door aan anderen. Daarom ben ik ook supertrots op mijn boek! Want hoe gaaf is het om ook als je net begint, iets moois te maken, gewoon helemaal zelf! Haken heeft misschien nog een beetje een stoffig imago, dat het iets is voor oudere dames. Maar dat is gelukkig al lang niet meer zo, haken is weer helemaal hip, net als breien. Hoe leuk is het om je eigen kleding te maken en daar je creativiteit in kwijt te kunnen. Er zijn tegenwoordig zelfs garenmerken die voor hun garens gebruik maken van gerecyclede materialen. Helemaal van deze tijd. Ik neem mensen graag mee in hun eigen creativiteit, door ze op weg te helpen een patroon op maat te maken. Elk lijf is tenslotte anders. Of als je een gaaf patroon hebt uitgezocht, vind ik het leuk om te helpen de garens en kleuren te helpen uitzoeken. Als ik dan later een foto opgestuurd krijg van het resultaat, wordt ik daar helemaal blij van! Dat je met haken ook heel verrassende creaties kunt maken, laat Linda ook zien met de ontwerpen die ze regelmatig mag maken voor een Engels haak tijdschrift. Het is zo gaaf om eens iets anders dan anders te kunnen ontwerpen en daar ook de mogelijkheid voor te krijgen. Neem bijvoorbeeld een gehaakte rok, een korte broek, een jurk of wat dacht je van gehaakte sokken. Ik kan zo n idee ineens krijgen en helemaal voor me zien. Soms ga ik er s nachts mijn bed voor uit om het op te schrijven of snel even een schets te maken. Als het dan ook nog wordt zoals ik het in m n hoofd had, ja dan maakt me dat blij. Mijn enthousiasme deel ik graag met iedereen die daarin geïnteresseerd is. Het is heel fijn in deze tijd om creatief te zijn, juist omdat we veel thuis zijn. Het is een leuke afleiding, een fijne bezigheid in deze periode. Gewoon lekker in de tuin zitten en genieten van je gezin maar tegelijkertijd ook iets moois kunnen maken met je handen, dat is toch heerlijk! Wil je Linda volgen? Dat kan via Ondernemer in Terwolde? Vertel je graag wat over jouw bedrijf? Stuur een mailtje en we hangen aan de telefoon voor een artikel hier op deze plek in de Terwoldse Post! 5

6 Nieuws! Hoewel de binding tussen de verschillende afdeling binnen de vereniging sterk verbeterd is, blijft het hard werken om elkaar te zien binnen de vereniging. De volleybalteams trainen in de sporthal en de wedstrijden zijn in de jachtlust Twello. We hebben nu een pannaveld op het sportcomplex. Hier trainen wij soms en spelen we wedstrijden tegen elkaar. Op die momenten zijn we zichtbaar en dat voel je meteen. De afdeling volleybal heeft 2 teams, het damesteam en een recreantenteam. Ben jij ook een echte teamspeler en wil je meer weten over de volleybal? Neem dan contact op met Ria Sijbrand-Doeve richard.riasijbrand@gmail. com. Overige info Het verenigingsleven, een onmisbaar onderdeel van ons leven en zo ook in ons dorp. In Nieuws! Duiken we in ons veelzijdige verenigingsleven en laten je als lezer kennis laten maken met de vele aspecten hiervan. Een vereniging bestaat uit leden die samen een bepaald doel nastreven. Teamspel dus. Maar hoe doe je dat nu precies een gezamenlijk doel nastreven? Hoe zorg je dat je één team bent of wordt? Deze keer gaan we op bezoek bij de vereniging waar teamspel één van de belangrijkste aspecten is binnen het verenigingsleven: De sportvereniging. Ria Sijbrand-Doeve is al jaren lid van de afdeling volleybal en was één van de drijvende krachten tijdens het 100 jarig jubileum. Ik ben een echte teamplayer. Het samen sporten is het leukste wat er is. Ria speelt in het volleybal damesteam. Op de vraag waar zij aan denkt bij het woord teamspeler komt zonder nadenken Het samen zijn, in de verschillende aspecten. Op het veld er samen voor gaan, de wil om samen te winnen. Maar ook het moment in de kleedkamer na afloop van de wedstrijd, gewonnen of niet, van samen één team zijn. En binnen de vereniging als één team uitdragen waar je voor staat. Ons Helpt Ons Voor elkaar, met gesloten beurs GEVRAAGD Voor onze geitjes zoeken we nog een oude voertrog. Stuur een berichtje naar Nicky: niki.dehoog@gmail.com Lange tijd was iedere afdeling alleen binnen de sportvereniging. Nu zijn er elke maand vergaderingen met afgevaardigden van de sporten binnen de vereniging. Dit draagt ontzettend bij aan het complete teamgevoel. Weten wat er leeft binnen je vereniging en leren van elkaar om elkaar sterker te maken. Niet alleen op sportief gebied is het teamspel belangrijk, ook op alle andere aspecten. Dat het bij de sportvereniging draait om teamspel kwam echt tot uiting tijdens ons 100 jarig bestaan. De juiste mensen op de juiste plaats en samen het doel waar maken én uiteindelijk samen vieren. In het weekend van Hemelvaart 2019 vierde de sportvereniging groots haar 100 jarige leeftijd. Een feest voor heel Terwolde op het sportcomplex Woldermarck. Wat ik daar ervaren heb is het teamspel tussen alle verenigingen van Terwolde. Wij waren wel de organisator maar we hebben veel samenwerking gehad met andere verenigingen. De saamhorigheid leeft steeds meer in Terwolde. Niet vergeten he! Geef je naam en adres door via dorpscontactpersoonterwolde@gmail.com en je kunt elke editie Terwoldse Post blijven genieten van alle mooie, leuke verhalen! 6

7 Vrogger In 1964 trouwt hij met Henny en wordt zijn bezorggebied Terwolde/Nijbroek/de Vecht. Een graag geziene gast bij velen want naast de post brengt hij ook o.a. de AOW en de kinderbijslag rond. Alles in uitgetelde enveloppen, soms wel meer dan 3000 gulden. Eng vind hij het niet dat vele geld in zijn bestellerstas. Wel is hij alert als er een vreemde auto bij de Tol staat in Nijbroek. Het is hem gelukkig nooit overkomen maar er zijn wel verhalen dat collega s werden overvallen. Naast dat hij geld bracht, gaf men hem ook bijvoorbeeld de premie voor de brandverzekering mee. Deze moest weer bezorgd worden bij het Platteland, de verzekeringsmaatschappij. Ook werden er wel vriendendiensten verleend door de postbode. Zo vroeg de directeur van de Rabobank in Nijbroek vaak of hij de opbrengst wilde meenemen naar het postkantoor in Terwolde. Hij fietste immers toch die kant op. Vertrouwen was iets vanzelfsprekends. Gekscherend noemt hij zich het rijdende postkantoor van vroeger. Boekjes met postzegels, de AOW voor de gepensioneerden, er zat van alles in zijn bestellerstas. Piet Junte neemt ons mee naar het Vrogger van de postbode. In 1960 wordt Klaas Sijbrand de schoonvader van Piet, gevraagd of hij postkantoorhouder wil worden in Terwolde. In 1963 verhuisd het gezin Sijbrand vanuit Kampen naar de Molenweg 3 in Terwolde. Een gloednieuw postkantoor met woning. Het zijn lange routes, per dag wel 40 á 50 kilometer. Dan is natuurlijk een aangeboden kop koffie onderweg erg welkom, meestal op vaste adressen. Was er niemand thuis op het koffieadres? Lag de sleutel op de afgesproken plek en stond de koffie klaar in de keuken. In 1979 krijgt Piet een ernstig ongeluk tijdens een (nood) dienstrit. Hij vliegt met de dienstauto uit de bocht ter hoogte van de Noorddijk in Twello. Na een revalidatie van 3 jaar lukt de post rondbrengen niet meer. Tot 2003 heeft hij daarna op kantoor gewerkt. In 1983 begint ook zoon Klaas Junte als zaterdagbesteller bij de PTT in Apeldoorn. Tot op heden werkt hij nog steeds als postbode in Terwolde. De derde generatie Sijbrand/Junte sinds 1942 bij de PTT, het huidige TNT. Piet, die verkering heeft met oudste dochter Henny, verhuist mee. Zijn militaire dienst zit erop en met hulp van zijn schoonvader krijgt hij de kans om bij de PTT te gaan werken. De eerste jaren is hij in de kost bij zijn schoonouders. Nadat hij enkele maanden in Deventer heeft gewerkt moet hij 3 maanden op stage naar Haarlem. Op weg hiernaar toe ontmoet hij een collega die op stage is gestuurd naar Beverwijk. Het klikt zo goed tussen de beide jongens dat Piet niet in Haarlem aankomt maar ook in Beverwijk. Samen in de kost en 3 maanden werden 6 maanden. 7

8 Uit de natuur Veel dorpsgenoten werden onlangs verrast met een leuke vogelgids die de Postcodeloterij aan iedere deelnemer schonk. Altijd leuk als er in veel huishoudens een vogelboekje is zodat je nog eens iets kan opzoeken. Op de cover van het boekje staat een mooie afbeelding van een steenuiltje, het kleinste uiltje in ons land. Dat is nou net een vogel die hier rondom het dorp best veel voorkomt. Op de Wiek, langs de Twelloseweg, Rozendaalseweg en op nog veel meer plaatsen zie je wel de langwerpige nestkasten in de bomen. De jongen blijven ongeveer een maand in het nest en komen dan voorzichtig naar buiten en verkennen de wereld als takkelingen in de buurt van de kast. Zo ver is het bij ons nog niet. Bij het uitkomen van deze Terwoldse Post zullen er waarschijnlijk net jongen zijn. Op de foto zit pa steenuil voor de kast op wacht, terwijl moeders binnen zit te broeden. André Karper. Zo hing er in onze tuin ook zo n kast, maar die had het loodje gelegd toen de boom waarin hij hing een aantal jaren geleden omwaaide. Toen wij hier kwamen wonen hebben we de kast een nieuwe plek in een perenboom gegeven. De afgelopen vier jaar bleef hij leeg, maar dit jaar heeft een paartje steenuilen hem in beslag genomen en dat is natuurlijk erg leuk. Het vrouwtje zit de hele broedtijd binnen te broeden en het mannetje sleept vooral s nachts voer voor haar aan. Als er jongen zijn moet er meer voer komen en zijn beide ouders ook overdag actief om voer voor de jongen aan te slepen. De prooien zijn vooral muizen, grote insecten, maar ook wel wormen. Colofon Aan deze Terwoldse Post werkten mee: Eindredactie: Tiara Dijkhof Kernredactie: Janet Hietbrink en Connie van Mourik Redactie Uit de natuur: André Karper Opmaak en productie: Roman Reehuis en Stichting 360graden Mens. Mede mogelijk gemaakt door Gemeente Voorst Met dank aan: Samantha, Peter en Maggie, Hetty, Kindcentrum, Linda, Henny en Ria. Abonneren Verspreiding De eerste 4 nummers van deze Terwoldse Post worden huis-aan-huis in de brievenbus gedaan. Wil je na deze 4 nummers de Terwoldse Post in je brievenbus blijven ontvangen? Dat kan! Abonneer je dan gratis, stuur een mail naar: dorpscontactpersoonterwolde@ gmail.com Volg ons ook op Facebook en Insta: terwoldsepost terwoldsepost Meedoen Wil je meedoen aan het mogelijk maken van de Terwoldse Post? Als redacteur, gastredacteur, vrijwilliger bezorgen, of denktank? Laat van je horen! Contact dorpscontactpersoonterwolde@ gmail.com Donaties De Terwoldse Post kan voortbestaan met behulp van donaties. Wil je een donatie doen? Mail dan even naar: dorpscontactpersoonterwolde@ gmail.com 8