Tobias Hendrik van der Hoeven (Ton)

Transcriptie

1 Gedachtenisdienst waarin wij dankzeggen voor het leven van Tobias Hendrik van der Hoeven (Ton) Verbi Divini Minister geboren op 16 september 1957 te Scheveningen overleden op 12 september 2014 te Voorburg Voorgangers: ds. Margreet Klokke en ds. Adrie Sterrenburg Ouderling van dienst: mw. Dirma Redelijkheid Cantor-organist: dhr. Gerrit van Eeden Met medewerking van de cantorij De organist speelt ter inleiding op de dienst: Jesu, Joy of Man s Desiring (Johann Sebastian Bach) Bij binnenkomst van de familie Kyrie eleison, Elly en Rikkert Twee rode laarsjes langs het water, een kleine jongen op het strand, hij laat zijn sporen na voor later, hij drukt zijn stempel in het zand. Wat moet hij met de tijd beginnen, een zee van tijd die hem omsluit, want steeds weer wist de zee de strijd te winnen en steeds weer wist de zee zijn voetstap uit. Kyrie eleison, kyrie eleison, Heer ontferm u over ons. vrijdag 19 september 2014 Opstandingskerk te Voorburg Twee rode laarzen op het slagveld, hij was maar nauwelijks een man, waar is die wrede klok die aftelt wanneer het einde komen kan. Wie zijn degenen die bepalen wanneer de laatste muur zicht sluit, 1

2 want telkens wist de tijd hem in te halen en telkens wist de tijd zijn voetstap uit. Kyrie eleison, kyrie eleison, Heer ontferm u over ons. Twee rode laarsjes langs het water, een kleine jongen op het strand, ik zie hem wandelen met zijn vader, zijn kleine knuistje in die grote hand. alleheerschappij des duivels verlost heeft en alzo bewaart, dat zonder den wil mijns hemelse Vader geen haar van mijn hoofd vallen kan, ja ook, dat mij alle ding tot mijn zaligheid dienen moet, waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van het eeuwige leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt. Zingen: Psalm 84: 1, 3 en 4 Kyrie eleison, kyrie eleison, Heer ontferm u over ons Opening van de dienst Moment van stilte en inkeer Bemoediging en Apostolische Groet - Wij gaan zitten - Lezing van de vraag en het antwoord van Zondag 1 van de Heidelbergse Catechismus Wat is uw enige troost, beide in het leven en sterven? Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven niet mijn maar mijns getrouwen Zaligmakers JEZUS CHRISTUS eigen ben, die met Zijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomenlijk betaald en mij uit 2

3 3. Welzalig die uit uw kracht leeft, die naar uw tempel zich begeeft, zijn hart wijst hem de rechte wegen. Zij trekken op van overal en, gaat het door het dorre dal, dan valt op hen een milde regen. Ja, in het hart van de woestijn ontspringt een heldere fontein. Persoonlijk woord door zoon Tobias Zingen: Als een hert dat verlangt naar water (2 x) 4. Van kracht tot kracht gaan zij steeds voort. Hun lied weerklinkt van oord tot oord, tot zij Jeruzalem betreden, waar alle pelgrims binnengaan om voor Gods aangezicht te staan. Aanvaard, o HEER, ook mijn gebeden. Verhoor mij, God van Israël, die alles leidt naar uw bestel. Gebed Gedachteniswoord namens de Gemeente en Kerkenraad door de voorzitter van de Kerkenraad, dhr. Remco van der Geest Persoonlijk woord door zus Petra 3

4 Psalmlezing: Psalm 77 Evangelielezing: Matteüs 14: Wij luisteren naar (BlØf) Daar komt mijn schip al aan Ik kijk vanaf het strand Schrijven in het zand Is voor mij nu wel gedaan Want de letters van je naam Blijven in het zand niet staan Maar de wetten van het land Gelden niet op volle zee Dus ik neem je naam maar mee Gun me een vaarwel En vergeef me dat ik hardop Alle passen tel Een afscheidswals aan de waterlijn Één voor je tranen Twee voor de mijne Drie voor de horizon Waaraan we verdwijnen Jij wist wel wie ik was Zwaaiend met mijn jas Mijn armen wijd en leeg En een hart dat schreeuwend zweeg Dat steeds meer verlangde Naar de warmte van je wang Een afscheidswals aan de waterlijn Één voor je tranen Twee voor de mijne Drie voor de horizon Waaraan we verdwijnen Zeg dat het niets was Zeg dat ik droomde Zeg dat ik gek was Durf te zeggen dat ik droomde Zeg dat ik dom was Maar dromen deed ik niet Een afscheidswals aan de waterlijn Één voor je tranen Twee voor de mijne Drie voor de horizon Waaraan we verdwijnen 4

5 Overweging Zingen: De steppe zal bloeien 1 e couplet door cantorij, 2 e en 3 e door allen 5

6 2. De ballingen keren. Zij keren met blinkende schoven. Die gingen in rouw tot aan de einden der aarde, één voor één, en voorgoed, die keren in stoeten. Als beken vol water, als beken vol toesnellend water, schietend omlaag van de bergen. Met lachen en juichen - die zaaiden in tranen, die keren met lachen en juichen. 3. De dode zal leven. De dode zal horen: nu leven. Ten einde gegaan en onder stenen bedolven: dode, dode, sta op, het licht van de morgen. Een hand zal ons wenken, een stem zal ons roepen: Ik open hemel en aarde en afgrond. En wij zullen horen, en wij zullen opstaan en lachen en juichen en leven. Zingen: Nader mijn God bij U, op de melodie van Nader, mijn God, tot U, Joh. De Heer 456 Nader mijn God bij U: U naderbij. zij ook de weg daartoe een kruis voor mij wat ook de toekomst zij, breng mij U naderbij, nader mijn God bij U, U naderbij. Dan als de morgen daagt, wekt mij Uw mond. Uw vriend lijk aangezicht vreugde verkondt. Engelen noden mij: komt nader, naderbij, nader bij U, o God, U naderbij Dankgebed en voorbede, uitmondend in stil gebed. - Wij gaan staan - 6

7 Woord van uitgeleide Tijdens het uitdragen en het verlaten van de kerk zingen wij : Dans nos obscurités (Taizé, Nederlandse tekst) De cantorij zingt het eenmaal voor, waarna wij allen mee gaan zingen Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft, vuur dat nooit meer dooft. Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft, vuur dat nooit meer dooft. Wilt u zich - aanvankelijk zingend en daarna in stilte - bij de stoet aansluiten op weg naar de Oosterbegraafplaats? Aan het graf Apostolische Geloofsbelijdenis Woorden van afscheid en vertrouwen Gebed: 'Onze Vader' Onze Vader, die in de hemelen zijt, uw naam worde geheiligd; uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de hemel, alzo ook op de aarde. Geef ons heden ons dagelijks brood; en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren; en leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want van U is het Koninkrijk, en de kracht en de heerlijkheid tot in eeuwigheid. Amen. De dragers laten de kist dalen Wij ontvangen de Zegen Trompet: O when the saints Ieder die dat wil, kan wat aarde werpen op de kist bij het geven van de laatste groet. De familie gaat terug naar de kerk en zij stelt er prijs op daar nog informeel met u samen te zijn. Alleen voor diegenen die daartoe nog niet in de gelegenheid waren, is er daar gelegenheid de familie te condoleren. Fijn, dat u en jij er was. De familie stelt dat zeer op prijs en zegt u en jou dank daarvoor! 7