Hervormer van Nederland

Transcriptie

1 Folia Magazine weekblad voor HvA en UvA nr /06/2012 Sywert van Lienden Hervormer van Nederland

2 (advertentie)

3 inhoud #35 redactioneel Graduate Fashion Week 6 Amfi-studenten presenteerden hun afstudeercollecties in Londen. Leider Van Lienden 12 Sywert van Lienden leidt zijn eigen politieke beweging. En die is niet alleen voor jongeren. PopUpProtest 28 Academisch activisme anno 2012: colleges volgen. Boeken zijn beter 30 Bibliofiel Simon Dikker Hupkes waarschuwt voor de gevaren van digitalisering. Eens iets anders dan Crea 34 Goedkope cursussen, maar dan onder het gewone volk. en verder de week/het moment/navraag 4-5 passie 11 drift 17 objectief opinie Asis Aynan 21 Emma Curvers 22 brieven/promoties 23 lezingenladder 26 overigens 27 Folia maakt kennis op de tong 37 prikbord wasdom stage 41 toehoorders 42 de lezer/deining 43 Covers Jakkie bah. Dat was de reactie van een lezer naar aanleiding van onze cover van vorige week. Op de voorkant stond een briefje, afkomstig uit een meidenblad, over orale seks. Dit naar aanleiding van het promotieonderzoek van Suchi Pradyumn Joshi over de verschillen in benadering van het onderwerp seks in Amerikaanse en Nederlandse meisjesbladen. Goedkoop, puberaal en erg smerig waren andere oordelen. Ergens wel komisch, omdat een conclusie van het onderzoek was dat Nederlanders zo ruimdenkend zijn in hun seksuele voorlichting. Een redactielid merkte op dat er wel erg vaak seks op de cover staat. Naar aanleiding van die opmerking ben ik in ons archief gedoken om dat te verifiëren. Van de zesendertig nummers dit studiejaar hebben we twee keer een seksueel getinte cover gehad. Een blote kinderrug naar aanleiding van een artikel over pedofiele studenten en de beruchte condoomcover bij ons verhaal over voorlichtingscampagnes tegen geslachtziektes. Zo beschouwd vind ik het nog best meevallen. Jim Jansen, hoofdredacteur Folia Magazine, (twitter) Folia Magazine 3

4 de week De waarde van wijsbegeerte is voor de UvA niet helemaal evident. nee, nee. Echt niet. Rector Dymph van den Boom ontkende het afgelopen week in Nee, alle toonaarden: het mogelijke verdwijnen van de opleidingen binnen de Faculteit der Geesteswetenschappen die niet tot het onlangs geformuleerde UvA-onderzoeksprofiel behoren. Op de schraplijst, zoals het lijstje in de wandelgangen al wordt genoemd, staan onder andere opleidingen als wijsbegeerte, religiestudies en geschiedenis. Maar het is helemaal geen schraplijst, diende Van den Boom zich van repliek. Volgens haar is het bij deze opleidingen gewoonweg wat minder evident hoe ze passen binnen het onderwijsprogramma binnen de UvA. Want zeg nou zelf: wat moet een universiteit in vredesnaam met een discipline als wijsbegeerte? Streven naar kennis en wijsheid? Wat koop je daar nou voor, tegenwoordig? Aan de pr-machine van de UvA ondertussen de schone taak om toch nog iets van een gemeenschapsgevoel te creëren in deze barre tijden. En nu de Facebookpagina van de UvA is overgeschakeld naar timeline, leek het Bureau Communicatie een leuk idee een fotowedstrijd uit te schrijven voor diegene die de leukste coverfoto kan schieten. We willen meer interactie, diversiteit en betrokkenheid van studenten op de pagina, liet een medewerker weten. De pagina moet marketingtermen-alert in plaats van een need-to-know - een nice-to-know -functie gaan vervullen. De foto met de meeste likes wint een exclusieve, originele en bovenal warme UvA-trui. Een mooi gebaar naar al die studenten en medewerkers die zich in de kou voelen gezet, dachten ze vast daar in het Maagdenhuis. Op de HvA hoeven ze gelukkig wat minder capriolen uit te halen om studenten te pleasen. De tevredenheid van studenten over hun opleiding is daar namelijk u leest het goed toegenomen, zo bleek afgelopen week uit de resultaten Dit is m. De kekke trui die je kunt winnen als je de mooiste coverfoto voor de Facebookpagina van de UvA kunt schieten. Bij Bureau Communicatie weten ze wel hoe je de student blij kunt maken anno van de Nationale Studenten Enquête (NSE). Het persbericht was één grote goednieuwsshow: studenten geven een hoge waardering voor hun docenten, voor de vaardigheden die zij opdoen en zijn ook van mening dat hun opleiding hen goed voorbereidt op de arbeidsmarkt. De kritiek zit m volgens de resultaten vooral in de organisatorische hoek; het bekendmaken van roosterwijzingen bijvoorbeeld. En zelfs daar had de HvA heuglijk nieuws over te melden: het ziet ernaar uit dat docenten binnenkort geen handmatige uitdraaitjes van de lesroosters meer bij de servicebalie hoeven af te geven om hun studenten op de hoogte te houden van een lokaalwijziging. De zware tech- nische storing die de roostersite van de HvA een week platlegde, wordt als het goed is in de zomer verholpen met geheel nieuwe software. Komt het misschien toch nog goed met het hoger onderwijs. yyy Gijs van der Sanden 14 juni 2012 tweet van de denqers Dagje #hva student 1 komt niet, student 2 heeft portfolio niet in orde, student 3 meldt zich af: geen tijd gehad ivm werk! Is dit #hbo?? 4 Folia Magazine

5 Het waaide hard, maar dat deerde de hardlopers niet deelnemers verschenen aan de start van de 29e editie van de AMC Loop, voor een parcours van 5, 10 of 15 kilometer. Onder hen waren artsen, studenten en medewerkers van het AMC, renners in een bedrijvenloop en kinderen, die een speciaal parcours van 1 kilometer konden afleggen. De snelste tijd op de 15 kilometer bij de vrouwen werd gelopen door Mirjam Aghbal: 1:7.55. Bij de mannen was Jan Hendrikse het snelst. Hij liep de 15 kilometer in 0: Verdere uitslagen, inclusief een filmpje van de finish van iedere deelnemer, zijn te vinden op FoliaWeb. tekst Bob van Toor / foto Wilma Vermunt navraag Toon Geenen Het imago van de opleiding politicologie als kweekschool voor de PvdA is weer eens bevestigd. Afgelopen week werd student politicologie Toon Geenen (23) verkozen tot voorzitter van de Jonge Socialisten, de jongerenorganisatie van de Partij van de Arbeid. Gefeliciteerd. Was het een spannende verkiezing? Het congres was in Rotterdam, dus dat is voor een Amsterdammer natuurlijk niet direct friendly territory. Maar met mijn verhaal over het terugbrengen van de politiek naar de mensen kwam ik kennelijk wel goed over. Op lokaal niveau moet de macht terug naar mensen die direct bij een kwestie betrokken zijn. Beter onderwijs organiseer je bijvoorbeeld direct in de klas, niet via een ministerie. Zo kun je ook jonge mensen op de been brengen voor een kwestie. Dat klinkt als iets waarmee je beter bij de G500 kunt zitten. In principe sta ik daar ook niet negatief tegenover. En we hebben onderling ook contact. Maar ik geloof nog steeds dat politieke partijen het meest geschikt zijn om mensen met dezelfde ideeën samen te brengen. Het is helaas wel waar dat je binnen een partij al een flinke tijd actief moet zijn en mensen moet kennen om invloed uit te kunnen oefenen. Maar de PvdA staat uiteindelijk ook echt open voor nieuwe ideeën. Is de naam Jonge Socialisten in deze kapitalistische tijd niet eens rijp voor vervanging? Socialisten is misschien inderdaad wat ouderwets. Het roept associaties op met communisme. Ik voel me zelf ook meer een sociaaldemocraat: de overheid is wat mij betreft soms even erg als de markt. Maar de naam vind ik niet zo belangrijk. En het is wel een naam waar veel mensen mee vertrouwd zijn. Is dit nu je eerste stap op weg naar het pluche in Den Haag? Daar ben ik nog helemaal niet mee bezig. Bij de JS willen we juist kritisch naar de partij kijken. Als voorzitter moet je dus niet bezig zijn met een eventuele toekomst en gewoon kunnen zeggen waar het op staat. Komend jaar rond ik eerst mijn bachelor af, en na dit bestuursjaar wil ik gewoon verder met een master. Daarna zien we wel verder. yyy Clara van de Wiel Folia Magazine 5

6 Alles voor de catwalk Na een halfjaar zwoegen op hun afstudeercollecties beleefden vijf uitverkoren Amfi-studenten vorige week hun finest hour tijdens de Graduate Fashion Week in Londen. Eén flitsende show, die hun doorbraak kan betekenen. Honderddertig knoopjes in twee minuten dichtmaken. Dat lukt dus nooit. tekst Annemarie Vissers / foto s Simon Armstrong De binnenkomst in de ontvangsthal van het Londense Earls Court Exhibition Centre voelt als het binnenlopen van een crisiscentrum op een uiterst ongeschikt moment. Rijendik staat toute modeminnend Londen voor de securitypoortjes te duwen, totdat het sein doors open gegeven wordt door nors kijkende servicemedewerkers. Een enkeling die de moed heeft eerder door de streng bewaakte poortjes te glippen, wordt bits toegeroepen: Back in line, doors open at eleven. Fashionable types met moeilijke, zwarte monturen vlinderen nerveus door de hal, elkaar enthousiast begroetend met luchtzoenen, halve omhelzingen en hier en daar een licht hysterisch Dááárling! Rolkoffers, tassen en entreebewijzen worden voor een laatste keer gecheckt voordat men na een uur wachten dan eindelijk de achtergelegen immense expositiehal in mag. Daar, in die hal van Earls Court Theatre A, tussen de tientallen stands van ruim veertig grote Britse modeopleidingen, is ook het Amsterdam Fashion Institute (Amfi) vertegenwoordigd. Samen met het Istituto Marangoni, met opleidingen in Milaan en Parijs en het Esmod instituut uit Berlijn, vormt het Amfi de internationale tak van het jaarlijkse mode-event dat sinds begin jaren negentig georganiseerd wordt door de Britse opleidingen. Succesvolle modeontwerpers als Stella McCartney, Antonio Berardi en Christopher Bailey werden hier ontdekt. In totaal worden ruim duizend bachelorstudenten geselecteerd om hun afstudeercollecties te showen tijdens de Graduate Fashion Week. Het Amfi koos uit haar zestien afstuderende studenten Fashion & Design Ayla van Maarschalkerweerd, Yvonne Kwok, Sladjana Pengic, Fleur Roossien en Tess van Zalinge uit om het fashioninstituut te vertegenwoordigen in Londen. Om twaalf uur stipt moet het gaan gebeuren: de internationale catwalkshow. Het zoemt rond dat de styliste van Lady Gaga hier rondloopt Liever eigen modellen Bad timing, zegt coördinator Leslie Holden met een gespannen gezicht. Hij loopt licht nerveus rond bij stand E102, daar waar het Amsterdamse instituut haar expositiestand heeft opgebouwd. Iedereen die Holden wat wil vragen wordt vriendelijk maar resoluut doorverwezen naar een van de veertien andere docenten die mee zijn gevlogen voor de show. Zijn vijf designstudenten moeten het gaan waarmaken voor het oog van de modewereld. Holden: Dit vijftal is excellent op bepaalde gebieden die aan het Amfi onderwezen worden: zeefdruktechnieken, verven, tailoring, lingerie, concept en pasvorm. Zo kunnen we een goed totaalbeeld laten zien van wat onze studenten leren. Ogenschijnlijk kalm lopen Fleur Roossien (24) en Tess van Zalinge (23) vanuit backstageruimte richting stand E102. Fleur: We zijn hier al vanaf acht uur vanmorgen aanwezig. Modellen, kappers, visagisten; het wordt allemaal voor ons geregeld. We hebben ook ieder een eigen dresser; dat is iemand die meehelpt met het aankleden van je modellen zodat jij heen en weer kunt vliegen om het overzicht een beetje te houden. Tess: Mooie meiden hoor, maar toch is het fijner om met eigen modellen te werken. Die weten precies wat je wil uitdragen met je ontwerpen. De studenten hebben in totaal vijf minuten de tijd om alle modellen in hun creaties te werken. Tess: De omlooptijden zijn superkrap. Ik heb twee minuten om een jasje met 130 knoopjes dicht te krijgen. Dat lukt nooit, ik heb het nagerekend en ik heb er minstens vijf minuten voor nodig. Docenten en studenten, sponsoren en media dringen om de plekken front row, met goed zicht op de meterslange catwalk. Een legertje fotografen met telelenzen verdringt elkaar op de voor hen aangewezen plekken. Als de lichten gedoofd zijn en de spots aan, is het muisstil. Op een groot wit scherm wordt het Amfi aangekondigd. Boomlange en flinterdunne modellen lopen in strakke rijen voorbij, gehuld in talloze creaties: van fragiele witte lingerie tot uitbundig gekleurde etnische ontwerpen, in leer en delicaat kant, in plastic en creaties van papier. Dit is waar het vijftal maanden aan gewerkt heeft. De muziek Rome, The Death of Longing klinkt hard. Als de lichten na een halfuur weer aangaan klinkt er een luid applaus voor de designers. Show s over. 6 Folia Magazine

7 Yvonne Kwok Ayla van Maarschalkerweerd Sladjana Pengic Folia Magazine 7

8 (advertenties) FLOOR AGENDA KOHNSTAMMHUIS, WIBAUTSTRAAT 2-4 WO 20 juni - VR 13 juli Uitreiking van de MiCey 20 juni, , Broedplaats Uitreiking van de MICey voor de beste MIC er/ het beste projectteam van het jaar. Diverse studenten nemen het tegen elkaar op. eindshow Minor design 25 juni, , Arena Eindshow van de minor Design waarin 12 ontwerpers hun collectie presenteren. Conferentie JeUgdZorg 28 juni, Arena Het jeugdzorgstelsel verandert en Bureau Jeugdzorg verandert mee, in deze conferentie hoort u hoe het met deze veranderingen omgaat. Studenten en docenten zijn van harte welkom om mee te praten. de toekomst van amsterdam 13 juli, , Arena, Kohnstammzaal Inspireren, kennis delen, bouwstenen leggen voor de toekomst samen met de gemeente Amsterdam. Tijdens deze bijzondere en creatieve conferentie komen inspirerende sprekers in workshops vertellen over de kennis die er al is in Amsterdam en daarbuiten. De gemeente, bedrijven en bewoners van Amsterdam zijn aanwezig en willen graag met docenten en studenten in gesprek. Volg Floor op en like Floor op Hier blijf je ook op de hoogte van het laatste nieuws over de debatten en bijeenkomsten. CREATING TOMORROW ZUIDERZEEMUSEUM ENKHUIZEN Het leukste uitje van Noord-Holland 2011 Bron: ANWB Met FLOOR grote verslagenheid hebben wij kennisgenomen AGEN van het tragische overlijden van onze Franse uitwisselingsstudent KOHNSTAMMHUIS, Matthieu Boyault WIBAUTSTRAAT Foto: Hugo SchuitemakerWATER Wij herinneren ons Matthieu als een enthousiaste en betrokken student die in de korte tijd dat hij bij ons Uitreiking van de MiCey studeerde een grote indruk op ons heeft gemaakt. Wij zullen hem missen en wensen zijn familie, vrienden en bekenden veel sterkte met het verwerken van dit verlies. 20 juni, , Broedplaats Uitreiking van de MICey-voor de beste MIC er / het beste projectteam van het jaar. Diverse studenten nemen het tegen Namens docenten en studenten van de opleiding E-Technology, Domein Techniek Hogeschool van Amsterdam elkaar op. eindshow Minor design 25 juni, , Arena Eindshow van Minor Design waarin 12 ontwerpers hun collectie presenteren.

9 Fleur Roossien Sladjana Pengic Tess van Zalinge Gemengde gevoelens Bezweet staat Yvonne Kwok naast haar kledingrek. Backstage heeft de spanning van voor de show plaatsgemaakt voor chaotische taferelen: de ontwerpen moeten terug naar de juiste designer, en dat kost flink wat zoekwerk en gesjouw met dozen en plastic bakken. Voor Kwok is het nog niet afgelopen; de galashow van de dag erna moet meteen worden voorbereid. Ze is gematigd tevreden: Ik had insane weinig tijd om mijn modellen aan te kleden. Terwijl dat bij mijn kleding heel nauw luistert, ik gebruik heel fragiele stoffen en zelfs papier. Niet alles is dan ook ongeschonden uit de strijd gekomen: knopen zijn losgesprongen en naden zijn uitgescheurd. Haar dresser komt naast haar staan bij het rek. Kwok houdt velletjes papier omhoog, met daarop aanwijzingen en tekeningen hoe de collectie aangetrokken moet worden. Ze doet het voor bij een zijden jasje: Hier moet een vinger achter, dus degene die aan de achterkant van het model staat moet daar op letten. Het liefst zou ik nu meteen het vliegtuig naar huis nemen en gaan slapen, zegt Sladjana Pengic. Samen met Fleur zit ze uit te puffen op een stoepje. Ze baalt: Ik heb niet alles kunnen showen, daar was te weinig tijd voor. En mijn model was echt mooi hoor, maar ze paste mijn ontwerpen niet. Ik schrok me kapot, ze trok een jasje aan dat er ineens uitzag als een body en een broek zat zo strak als een legging. De naden trokken helemaal krom, ze trok het ook vrij ruw aan. Ik riep nog: sta rechtop, sta rechtop! Maar dat deed ze dus niet. Ook Tess en Fleur kijken met gemengde gevoelens terug op hun finest moment. Fleur: Het is een enorme eer hiervoor gevraagd te worden, Ik had insane weinig tijd om mijn modellen aan te kleden maar eigenlijk is je eigen show regelen fijner. Dan heb je alles zelf in handen. Wil je modellen met bruin haar, dan zoek je die. Hier kregen we een naam en wat maten door en dat was het. Ook Tess ziet uit naar hun eigen catwalkshow. Dat is een grotere uitdaging, hoe raar dat ook mag klinken. Dit evenement is vooral heel erg goed voor de profilering van het Amfi. Dat er tussen het publiek ook scouts zitten die talent wegplukken, daar zijn ze niet echt mee bezig. Tess: Het zoemt rond dat de styliste van Lady Gaga hier rondloopt, maar of dat echt zo is weet ik niet. Ik zag hier en daar wat bekende hoofden, maar ik heb het te druk gehad om erop te letten. yyy Amfi-directeur over de Fashion Week Volgens directeur van het Amfi, Souraya Boumans, is de Graduate Fashion Week, naast de Amsterdam Fashion Week, dé gelegenheid voor haar instituut om zich te profileren en te peilen hoe andere opleidingen het doen. Bouwmans: In principe is dit een event waar alleen Britse opleidingen aan meedoen, maar omdat Amfi goed contact heeft met een van de hoofdorganisatoren, worden wij hier ook uitgenodigd. Datzelfde geldt voor de opleiding in Berlijn en het Istituto Marangoni. Dit event is een heel goede manier om te bekijken waar we als Amfi staan wat betreft kwaliteit en niveau. Hoewel dat niveau volgens Boumans hoog te noemen valt, viel wat ze gezien heeft van de concurrentie haar tegen. Er zat niet veel spanning en vernieuwing in de collecties, een enkele Milanese designer uitgezonderd. Dat een van onze studenten gescout is door de fashiondirector van de Londen School of Arts om een master aan zijn instituut te volgen en dat we geselecteerd zijn voor de afsluitende galashow, zijn tekenen dat we het goed doen. Folia Magazine 9

10 (advertenties) Folia maakt kennis......met Peter van Gorsel Ex-domeinvoorzitter HvA en entrepeneur Woensdag 20 juni tussen en uur in de OBA (Oosterdokskade 143) Live te beluisteren op AmsterdamFM (106.8 in de ether en op de kabel) Vanaf 21 juni terug te luisteren op 27 juni Danny Mekic (ondernemer, docent, publicist, oprichter G500) Folia het platform voor hoger opgeleid Amsterdam Amsterdam FM.nl de stem van de hoofdstad Is Amsterdam jouw stad en heb je interesse in nieuws? Altijd al radioprogramma s willen maken over politiek, muziek, cultuur of sport? Word dan vrijwilliger bij AmsterdamFM. eindelijk een test die iets toevoegt: doe mee en doe de test op en ervaar hoe gezond jij bent Kijk voor meer informatie op Radio AmsterdamFM: De stem van de hoofdstad! zoekt redacteuren en nieuwslezers voor de nieuwsdienst. Stuur je motivatie en cv naar pz@amsterdamfm.nl Kijk voor meer informatie op Kijk voor meer informatie op

11 Gidjak passie Voor Mahinur Hewer (27, schakelprogramma culturele & maatschappelijke vorming, HvA) is haar gidjak een deel van haar lichaam geworden. Toen ik vluchtte uit Oost-Turkistan [een autonome regio in de Volksrepubliek China, red.] liet ik alles achter, maar mijn gidjak nam ik mee. Ik speel de gidjak sinds mijn elfde. Het is een traditioneel Oeigoers snaarinstrument, dat qua klank wel wat weg heeft van een viool. Het was geen liefde op het eerste gezicht: in het begin vond ik het vreselijk om erop te spelen. Maar hoe meer ik oefende, soms wel zeven uur op een dag, hoe beter het klonk. Nu zou ik niet meer zonder mijn gidjak kunnen. Het is een deel van mijn lichaam geworden. Net aangekomen in Nederland, dacht ik: ik heb alleen mijn instrument, hoe ga ik het hier redden? Gelukkig leerde ik na een tijdje via Vluchtelingenwerk de Oeigoerse muziekgroep Meshrep kennen, met daarin andere vluchtelingen uit mijn land. Daar treed ik nu mee op. De muziek die wij spelen gaat over ons land, het landschap, over de liefde en soms ook over politiek. Het is vaak verdrietige muziek. Altijd als ik een bepaalde melodie speel, dan moet ik aan mijn moeder denken. Ik mag van mezelf niet huilen op het podium, dus dan bedwing ik mijn tranen. In het begin was ik bang dat de mensen hier onze muziek niet zouden begrijpen. Maar steeds weer blijkt dat mensen erg geraakt worden door onze optredens. Het is een manier om mensen te bereiken en ze bekend te maken met de problemen in ons land. Ik heb geen familie in Nederland, maar mijn gidjak is mijn beste vriendin. yyy tekst Gijs van der Sanden / foto Fred van Diem Folia Magazine 11

12 Ik haat cynisme en zwartgalligheid Sywert van Lienden is een geboren leider. Op de middelbare school van het Laks; nu van zijn eigen politieke beweging: de G500. Hij volgt drie studies, en is, zoals elk G500-lid, lid van evenzoveel politieke partijen: CDA, PvdA en VVD. Want hij wil Nederland hervormen. Als je denkt dat je het beter weet moet je niet praten, maar gewoon dóén. tekst Greta Riemersma / foto s Joost van den Broek Sywert van Lienden, de voorman van de politieke beweging G500, wil best een interview geven aan Folia Magazine, maar vooraf stelt hij het niet te veel over zijn studie te willen hebben. Nou goed, het interview komt er en de eerste vraag is dan natuurlijk: waarom mogen zijn inspanningen bij de UvA, bij politicologie, Europese studies en rechten, niet te veel aan bod komen? Van Lienden: In andere studentenbladen gaan interviews met mij daar voor driekwart over. Wat vind je van je studie? Wat vind je van docent x? Ik dacht: als het weer zo gaat, heb ik niet zo n zin. Ik ben niet zo ik-gericht, ik hoef niet zo veel kwijt over mezelf. O, was dat het. Ik dacht al: zelfs in de Haagse politiek gaat het er niet zo krampachtig aan toe. Zo was het niet bedoeld. We gaan het uitgebreid hebben over de G500, maar de persoon achter de politicus, om het zo te zeggen, is ook belangrijk. Vind je niet? Vraag maar raak. Ik vind het zelf niet zo belangrijk, maar ik kan me voorstellen dat het voor een interview interessant is. Waarom is het dat volgens jou niet? Ik probeer een strategie naar voren te bedenken, maar ik maak deel uit van een club van zo n 1050 man. En je wordt niet lid van die club, we zijn eigenlijk alleen maar een administratiekantoor. We zijn een schakel tussen mensen die wat willen met de politiek en de politieke partijen. Maar van dat administratiekantoor ben jij de voorman. Ik ben het gezicht naar buiten toe. En jullie doen iets nieuws in Nederland, zoiets als de G500 kenden we nog niet. Dan is het toch logisch dat mensen denken: wie is die man? Hmmm. Sywert van Lienden (21) kondigde op 8 april in het tv-programma Buitenhof zijn G500 aan. Hij legde uit dat jongeren tot 35 jaar zich bij hem en zijn mede-oprichters konden melden om lid te worden bij zowel PvdA, als CDA, als VVD. Als alledrie partijen zo n vijfhonderd nieuwe leden krijgen, was de gedachte, kan er in de landelijke politiek een hervormingsagenda worden doorgevoerd. Dat wil zeggen: een agenda die de problemen van deze tijd niet doorschuift naar de toekomst, maar nu oplost. De reactie was echt totáál explosief, vertelt Van Lienden. De G500-site werd binnen twee dagen meer dan keer bezocht en de belangstelling om lid te worden bij die drie partijen was zo groot en zo divers, dat de leeftijdsgrens werd losgelaten. Nu zijn alleen de eerste vijfhonderd aanmelders jonger dan 35 jaar, daarna zijn ze van alle leeftijden en de oudste is 92. De teller staat op 1050, wat inhoudt dat het ledental van PvdA, CDA en VVD intussen ook met 1050 is gestegen. Onlangs kwam de G500 met een nieuw initiatief: het OranjePAC. De naam refereert aan Ameri- 12 Folia Magazine

13 kaanse lobbygroepen die invloed proberen uit te oefenen op de politiek. Het OranjePAC wil een half miljoen euro ophalen om positief campagne te voeren tijdens de landelijke verkiezingen op 12 september. In de raad van toezicht zitten klinkende namen als Barbara Baarsma, Louise Fresco, Herman Wijffels en Paul Schnabel. Des te prangender de vraag: wie is Sywert van Lienden, uit wiens brein een groot deel van deze plannen voortkomt? Ik ben eigenwijs, zegt hij. Altijd bezig met rechtvaardigheid, wat is eerlijk, wat niet en wat kan ik daar zelf aan veranderen. Toen hij een kind was, kochten zijn ouders een huis in Ermelo met het oog op de mooie bossen en zandverstuivingen in de omgeving. Maar al dat prachtigs lag wel in hartje Biblebelt. Van Lienden kreeg te maken met leeftijdsgenoten die niet naar sportclubs mochten, altijd een rok moesten dragen en geen tv mochten kijken. Zelf komt hij uit een veel vrijer nest, zijn ouders zijn katholiek, maar niet streng in de leer. Op vrijdagmiddagen organiseerde hij voor kinderen uit de buurt tv-bijeenkomsten, stiekem op zolder zodat hun ouders er niet achter konden komen. Het klinkt misschien sullig, maar ik vond het diep oneerlijk, echt heel verschrikkelijk dat kinderen van acht niet Bassie & Adriaan konden kijken, zegt hij, nog steeds verontwaardigd. Wij strijden tegen de oude structuren Het gevoel dat je zelf tegen onrechtvaardigheid kunt strijden, heb ik van jongs af aan gehad. We deden bij ons thuis zoenspelletjes, allemaal normale kinderdingen. Zo is het denk ik begonnen, die eigenwijsheid. Als je in zo n omgeving opgroeit, leer je voor je zelf te knokken en inventief te zijn. Ook zijn ouders stimuleerden die houding: Als er een asielzoeker in het dorp was of er was iets in de kerk, dan hielpen we mee. Mijn twee zussen en ik moesten aardig zijn voor andere mensen, ons inzetten, vol overgave, zonder er iets voor terug te verwachten. Op de middelbare school, eerst op het gymnasium in Amersfoort, later op het vwo in Ermelo, verveelde hij zich na verloop van tijd helemaal dood. Hij ergerde zich aan de slechte kwaliteit van het onderwijs en kwam toevallig in aanraking met iemand van het Landelijk Aktie Komitee Scholieren (Laks). Onder zijn voorzitterschap organiseerde het Laks de grote scholierenstaking tegen de 1040-urennorm op het Museumplein eind 2011 en werd het initi- Folia Magazine 13

14 atief genomen tot een parlementair onderzoek naar onderwijsvernieuwingen. En nu brengt hij veel tijd door aan de Amsterdamse Herengracht, waar de G500 tot oktober kantoorruimte heeft gekregen van CBE Consultants, omdat ze toch gaan verbouwen. Het gangenstelsel om er te komen, helemaal boven in het pand, is indrukwekkend: over marmer en onder kroonluchters door. Maar er is toch wel iets wat de betrokkenheid van het consultancykantoor bij de G500 verklaart: onder in de gang hangt pontificaal de beroemde zwartwitfoto van John Lennon en Yoko Ono in bed, ter bevordering van de wereldvrede. Op deze doordeweekse dag zijn de G500-burelen om twee uur s middags nog verlaten, maar hier kunnen 150 vrijwilligers terecht die onder andere de komende congressen van PvdA, CDA en VVD voorbereiden. De G500 wil die gelegenheden met honderden aanhangers bezoeken, om zo een groot deel van haar ideeën in de verkiezingsprogramma s te krijgen. Sywert van Lienden is ook nog druk met iets anders: s avonds heeft hij een tentamen politicologie en daarom komt hij gehaast binnen. Maar goed, hij heeft een uur de tijd en er mag raak worden gevraagd, dus. Hoe is het idee voor de G500 ontstaan? In de week waarin de onderhandelingen in het Catshuis door een moeilijke fase gingen, moest ik s avonds commentaar leveren op Radio 1. Toen ik dat terugluisterde dacht ik: jezus, wat ben jij cynisch en zwartgallig. Ik hoorde mezelf zeggen dat het volstrekt logisch was dat de huizenmarkt niet wordt aangepakt en de arbeidsmarkt stil blijft liggen. Ik haat cynisme en zwartgalligheid, en ik vind ook: als je denkt dat je het beter weet moet je niet praten, maar gewoon dóén. Ik ging dus opschrijven wat er aan de hand is en dat hebben we later uitgewerkt tot ons tienpuntenplan. Het zijn de thema s waarvan ik vind: dáár gaat het mis. En die thema s moeten op zo n manier worden benaderd dat de belangen van jongeren worden behartigd? Wij komen op voor de belangen van iedereen. Ik heb jullie site bestudeerd, jullie gaan lekker tekeer tegen de vergrijzing van de politiek. Vijftigplussers maken volgens jullie de dienst uit. Zestigplussers. Dat zien we elke dag. Alle partijafdelingen komen bij elkaar in zaaltjes en die bijeenkomsten lopen wij allemaal af. Ik kan je een foto laten zien van het CDA in Limburg, dan snap je direct wat er aan de hand is. Op zijn mobiele telefoon toont Van Lienden een zee van grijze hoofden. Binnen al die drie partijen is het scheef gezakt, er is een oververtegenwoordiging van grijze muizen. Dus is het niet meer dan logisch dat de rekening naar voren wordt geschoven. het is tijd voor algemeen belang Die zestigplussers denken alleen aan hun eigen portemonnee? Deels. En er is nog iets: de partijen zijn calculerend. Al twintig jaar schrijft elk wetenschappelijk bureau van VVD, CDA en PvdA dezelfde analyses over de verzorgingsstaat. Ze weten donders goed wat er moet gebeuren, maar als puntje bij paaltje komt, doen die partijen niets. Uit angst voor stemmenverlies. Ja. Wat doen ze niet? Wat ontbreekt eraan? Hervormen, heel simpel. Uit alle analyses blijkt dat je nu nog vijf tot tien jaar hebt om de verzorgingsstaat aan te passen aan de tijd, daarna is het op, over. Wat dacht jij toen je dit doorkreeg? Ten eerste moet de politiek verjongen, en iedereen onder de 65 die zich bij ons aanmeldt, zorgt daar per definitie voor. Ten tweede bedacht ik dat de partijen tegelijk een stap moeten zetten, dan hoeft niemand de eerste te zijn. Het is niet de tijd voor partijbelang, het is tijd voor algemeen belang. Ik ben de statuten van politieke partijen gaan bestuderen en jurisprudentie, en wat bleek: er wordt expliciet gesteld dat je lid kunt zijn van meerdere partijen. Toen dacht ik: voilà. Jullie gaan binnenkort naar de congressen van PvdA, CDA en VVD. Hoeveel procent van jullie tienpuntenplan komt straks terug in hun verkiezingsprogramma s? Dat weet ik echt niet, ik hoop zo veel mogelijk. We zijn al druk bezig met het CDA, dan zie je dat we toch wel zo n tien, twintig amendementen kunnen indienen samen met de afdelingen. Iedereen weet hoeveel een verkiezingsprogramma waard is. Bemoeien jullie je ook met de kabinetsformatie? Dan worden er spijkers met koppen geslagen. Precies, elke partij moet terug naar zijn leden om over de formatie te stemmen. Dus daar moeten we ook bij zijn. De kritiek op de G500 is dat jullie als jongeren te verwend zijn en niet een stapje terug willen doen. Dat is te makkelijk om te zeggen. Nogmaals: wij hebben een agenda voor iedereen, niet alleen voor de jongeren. Het pensioengat bijvoorbeeld zit juist bij de mensen tussen 35 en 50 jaar, daar vallen de grootste klappen, die worden genaaid. En tegen de tijd dat jij 67 bent, is alles misschien wel weer in orde. Dat zou kunnen, hè? Daarom vinden wij dat je zelf je pensioenfonds moet kunnen kiezen. Wij strijden tegen de oude structuren, zo gaan wij de verkiezingen in. Dus je bent het ermee eens dat niet alleen jongeren de lul zijn. Zeker. De economische crisis heeft ervoor gezorgd dat 25 procent van onze welvaart al is verdampt, sinds En dan leuteren wij over 1,2 procent die de forens inlevert. Er moet nog zo veel pijn worden geleden, maar geen politicus die dat durft te zeggen. Het is allemaal alleen maar koopkrachtfetisjisme, dubbeltjes en kwartjes, en in de long run is dat helemáál niet belang- 14 Folia Magazine

15 die vijfhonderd mensen moet je wel je landing, je verbinding binnen een partij zoeken. Jullie zijn al met 1050 mensen, daarmee kun je toch invloed uitoefenen? Je moet invloed verwerven, zorgen dat mensen een plek krijgen binnen zo n partij. Dat kan alleen als je positief, verbindend en transparant werkt. Het gaat erom hoe je je macht gebruikt, dat is wat Rosanne Hertzberger zegt. Stel nu dat er aan jou een steekje los blijkt te zijn? Ik heb geen macht. De aanhangers van de G500 hebben eigen stemrecht. En we zijn heel open over onze doelen, alles staat op internet. Wat wil je nog meer? De partijen, zeker VVD en PvdA, waren in het begin wat negatief, maar dat Er moet nog zo veel pijn worden geleden begint te draaien. We tonen dat we commitment hebben, elke zaterdag, óók als het lekker weer is, zitten wij mee te vergaderen in een muf zaaltje. Daar is waardering voor. Dan heb je nog het OranjePAC waar mensen huiverig voor zijn. We zouden met geld ideeën kopen, nou, lees de krant zou ik zeggen. Kijk wat de tabakslobby doet. Het is een raar idee dat geld nooit een rol heeft gespeeld in de Nederlandse politiek. Wij willen meedoen aan de verkiezingen, als beweging, en daar heb je geld voor nodig. Daar kun je lullig over doen, maar hoe denk je dat de FNV aan zijn spotjes komt? Gewoon uit de ledenkas, hoor. rijk. Het gaat om een gezonde economie en het gaat om publieke voorzieningen die kwalitatief goed en betaalbaar blijven. Dáár gaat het om. In één en dezelfde NRC Handelsblad stonden onlangs twee tegengestelde meningen over jullie. Bas Heijne sprak over engagement met ballen, Rosanne Hertzberger had het over een gevaarlijk trucje. Er wordt vaak gezegd: stel nou dat je de neonazi-500 krijgt? Maar dat gaat niet lukken. Met Jij zegt: wij doen met het OranjePAC niet zo heel veel anders dan andere partijen? Geld gebruiken om tijdens verkiezingen spotjes uit te zenden, is niet nieuw. Het enige bijzondere is dat wij de burgers een boodschap laten terugsturen naar de politiek. En dat wij lobbyen, daar zijn wij volstrekt open over. yyy Folia Magazine 15

16 (advertentie) Lees Folia Magazine Iedere woensdag op HvA- en UvA-locaties verkrijgbaar Surf Folia Web Altijd het laatste nieuws op Meld je nu aan voor de Folia Nieuwsbrief de 500 e nieuwe aanmelder krijgt een Cadeaubon van 250,- Bezoek Folia Debat Prikkelend, informerend, interactief en betrokken Luister Folia Live Iedere woensdag en donderdag uur Folia het platform voor hoger opgeleid Amsterdam

17 drift illustratie Denise van Leeuwen Het begon met een appelflap Kate (22), derdejaarsstudent antropologie aan de UvA: Nog nooit in mijn leven heb ik gevoeld wat ik nu ervaar. Het zit gewoon goed tussen ons. Vorig jaar leerden Johnny en ik elkaar kennen tijdens een werkgroep. Die eerste keer werd door de docent gevraagd: Zie je jezelf als een realist, een idealist of een liberaal? Johnny en ik staken als enigen onze hand op bij realist. Ik weet nog dat we elkaar even aankeken. We waren duidelijk de pessimisten van de groep. Geen seconde heb ik gedacht dat Johnny mijn vriend zou worden. Ik zat nog in een relatie, en hij had ook een vriendin, begreep ik later. We gingen wel eens wat drinken met de mensen van onze werkgroep, dan was het gewoon gezellig. Pas dit jaar realiseerde ik me dat hij eigenlijk een ontzettend leuke gast is. Dat was tijdens een werkgroep. Ik heb altijd honger en ik eet ook tijdens colleges en werkgroepen. Die keer had ik alleen niks bij me, ik vroeg of iemand wat te eten bij zich had. Hij kwam aan met een appelflap, toen was ik verkocht. Ik heb eerder relaties gehad, maar nu besef ik pas waarom mensen relaties hebben. Ik dacht altijd dat het iets was waar je aan moet werken en dat het moeilijk is. Maar nu zie ik dat het ook vanzelf kan gaan; het is relaxed tussen ons en hij maakt me vrolijk. Bij hem kan ik net zo zijn als bij mijn vriendinnen. Ik kraam soms heel domme dingen uit, maar hij vindt dat alleen maar grappig. Ik bewonder zijn levenslust, Ik bewonder zijn levenslust hij ziet overal het positieve van in, en ik vind hem heel sexy. Ik ben ook zo trots op hem, als het even kan laat ik zijn foto zien. Hij was zelfs even mijn screensaver, maar dat vond hij wel erg cheesy. Over een week ga ik een paar maanden reizen. Dat geeft een heel dubbel gevoel. Ik verheug me op de reis, maar aan de andere kant voel ik een steen in mijn maag. Sinds een paar weken hebben we officieel iets, en ik heb het idee dat ik wel op reis kan gaan. Maar ik maak me ook wel een beetje zorgen. Van mezelf weet ik dat als ik voor iemand ga, dat het voor de volle honderd procent is. Maar stel nu dat hij als ik weg ben plotseling denkt: shit, zit ik weer in een relatie. Waar ben ik eigenlijk mee bezig? Ik hoop dan ook dat hij eerlijk is als hij een keer met een ander gaat, dat hij me niet maanden voor niks laat zwijmelen. Maar ik ga hem de komende maanden vooral ontzettend missen. Gisterenavond zijn we heel dronken geworden bij mij thuis. Ik keek hem aan en zei: Ik hou van jou, ik ben hartstikke gek op jou. Ik zag dat hij niet bang werd toen ik dat zei, hij tilde me op en begon rondjes met me te draaien door de kamer. Dit is het gewoon voor mij. yyy Roos Menkhorst De naam van de geïnterviewde is op haar verzoek gefingeerd. Wil je ook meedoen aan deze rubriek, mail dan een korte motivatie naar Folia Magazine 17

18 18 Folia Magazine

19 objectief Creatief met kurk Als het niet hard genoeg vriest voor een Elfstedentocht, kun je toch ten minste gebruikmaken van de (hopelijk) zonnige zomer. Van 8 tot 14 juli wordt op de meren van de Friese Elfstedentocht de Frisian Solar Challenge gehouden. De wedstrijd is geïnspireerd op de Australische Solar Challenge waarbij wagens op zonne-energie het continent over rijden; maar de Nederlanders, en steeds meer buitenlandse deelnemers, doen het met boten. Al vorig jaar is begonnen aan de plannen voor een vaartuig op zonne-energie aan de HvA, en in september sloegen studenten E-Technology Erwin Korrevaar, Loek Eg, Sven Koolen en Peter van Schepen (van links naar rechts) aan het rekenen en ontwerpen. Na een halfjaar klopten ze aan bij NPSP, een specialist in composietmaterialen, waarna acht studenten de romp bouwden. In plaats van het gebruikelijke carbon kozen ze voor een combinatie van balsahout en kurk. Dat zijn duurzame materialen, legt Sven Koolen uit. Omdat het een race op zonne-energie is, wilden we de boot zo duurzaam mogelijk maken. Dit materiaal is iets zwaarder dan carbon, maar veel minder schadelijk voor het milieu. Omdat dit de eerste keer is dat de HvA meedoet aan de race, is de boot helemaal door het team zelf ontworpen. We hebben geen bestaand model dat we kunnen innoveren. De drie verschillende schroeven die we hebben ontworpen, speciaal voor sprintetappes, zonnige dagen en bewolkte, zijn wel een staaltje waar we trots op zijn, aldus Koolen. En als de zon niet schijnt? Ook dan komt de boot vooruit, alleen wordt de accu minder snel opgeladen. Dan moet je een stuk zuiniger varen. yyy tekst Bob van Toor / foto s Fred van Diem Folia Magazine 19

20 opinie Betrek de burger bij de wereld De maatschappij moet zodanig hervormd worden dat burgers actief betrokken worden bij de samenleving en zich weer relevant kunnen voelen, vindt Teun Gautier. illustratie Marc Kolle Een boeiende gedachte is dat identiteit een maat heeft die zich uitdrukt in een gevoel van relevantie. Jeremy Rifkin schrijft uitgebreid over deze sense of relevance als bron van het burgerschap. In welke mate heb ik het gevoel ertoe te is desintegrating into unity, zei een goede vriend van me onlangs. Hij refereerde aan Europe het verval van de natie-statelijke indeling van Europa, die langzaam wordt vervangen door regionale verbanden, door burgers die steeds meer behoefte hebben aan verankering in hun eigen, kleinere omgeving. We maken nu de desintegratie van de twintigste-eeuwse samenleving mee. De structuur die op de zuilen en op lidmaatschap van collectieven was gebaseerd lijkt het te begeven. De Arbeider is niet meer, De Katholiek is niet meer en spoedig zal De Allochtoon niet meer zijn. De burger is ontheemd, huisloos geworden en de noodzaak of mogelijkheid om bij te dragen aan de steeds minder tastbare gemeenschap is verdwenen. Het burgerschap zal daarom opnieuw moeten worden uitgevonden. De mens ontleent zijn identiteit voor een groot deel aan zijn gemeenschap en dat is een fundamenteel proces: identiteit is bepalend voor je bestaan. Zonder identiteit ben je wel, maar besta je niet. Je zou kunnen stellen dat identiteit wordt geconstrueerd door associatie en dissociatie, ik behoor tot een groep zo sterk als ik tot een andere niet behoor. Een Ajacied bestaat voor een groot deel bij de gratie van het feit dat hij een anti-feyenoorder is. 20 Folia Magazine