Kruis. Rode. Echt of niet echt? De simulanten van het Rode Kruis. HetGentse. Wist je dit al over de simulanten? vrijwillig blad

Transcriptie

1 België - Belgique P.B Gent X BC HetGentse Rode vrijwillig blad Kruis driemaandelijks magazine ı Poolse-Winglaan Gent jaargang 3 ı nr. 3 ı september 2012 ı P Echt of niet echt? De simulanten van het Rode Kruis Je hebt ze ongetwijfeld al aan het werk gezien tijdens een cursus of bijscholing, de simulanten van het Rode Kruis! Het zijn onze eigen acteurs en actrices die ervoor zorgen dat de theorie uit de les meteen wordt omgezet in praktijk. Maar wist je dat ze ook regelmatig meehelpen met een grote (ramp)oefening en soms meewerken aan een televisieserie? Een aantal jaren geleden waren simulanten van het Rode Kruis te zien in de succesvolle reeks Flikken. Recent werkten ze mee aan de kortfilm Hoe kan ik u helpen van regisseur Wouter Wiggeleer, vrijwilliger in de Hulpdienst van Rode Kruis-Gent. In Rode Kruis-Gent zijn momenteel zeven simulanten actief. Claude, Tom, Geert, Chris, Tom, Leen en Thomas proberen de cursisten elke les opnieuw te verrassen met onverwachte situaties en echt uitziende letsels. Opgeleid om nepwonden te maken De simulanten die je in de eerstehulplessen of op televisie ziet, zijn Rode Kruisvrijwilligers die vaak heel wat opleidingen hebben gevolgd. De Basisopleiding Simulant duurt een tiental dagen, verspreid over een trimester, en wordt afgesloten met een examen. Simulant Tom vertelt: In die cursus leer je een scenario uitwerken, de letsels uit de cursussen Eerste Hulp en Helper acteren en grimeren en omgaan met het simulatiemateriaal. Wie verder wil gaan met het simuleren, kan een vervolgopleiding Simulant Senior volgen. Meestal zijn het deze mensen die je ziet op grote (ramp-)oefeningen of die meehelpen bij televisieseries. De meest geroutineerde simulanten kunnen vervolgens coördinator of lesgever worden. Soms wordt een simulant geassisteerd door een gelegenheidsmedewerker, vaak een vrijwilliger van de Hulpdienst met heel wat praktijkervaring. Op deze manier kunnen grotere oefeningen worden georganiseerd of kunnen nog meer cursisten de theorie inoefenen in de praktijk. Veel cursisten zijn gefascineerd door de techniek waarmee echt uitziende wonden of andere letsels op een zo getrouw mogelijke wijze worden nagebootst. Tot voor een aantal jaar werd de basis van die wonden nog zelf gemaakt met meestal kosteloos materiaal, zoals brooddeeg, zegt Tom. Met de professionalisering van de opleiding tot simulant, een aantal jaren terug, werden ook nieuwe eisen gesteld aan de producten die we gebruiken. Vaak zijn die wat duurder, zoals nepbloed. Aanvankelijk werd dat samengesteld op basis van karmijnrood dat je in de apotheek kon kopen, maar tegenwoordig wordt daarvoor hetzelfde filmbloed gebruikt zoals je dat in series op televisie ziet. Voor het aanleggen van letsels of het uitwerken van een scenario baseren we ons in de eerste plaats natuurlijk op de inhoud en foto s uit het eerstehulphandboek Help! en onze eigen simulantencursus. Maar voor heel specifieke letsels, zoals schotwonden, gaan we al eens zoeken op internet naar levensechte voorbeelden. Na een tijdje beginnen we ook de gespecialiseerde websites goed te kennen. Vlaamse Ongevallen Simulanten Heel wat simulanten verenigen zich in netwerken. In Vlaanderen heet dat netwerk VOS, de Vlaamse Ongevallen Simulanten. Dankzij dit netwerk wisselen simulanten hun ervaringen uit en worden ze uitgenodigd om aan de grotere (ramp)oefeningen deel te nemen. De kunst is dus vooral om steeds bij te blijven. Tom is enthousiast: Het kan misschien wat saai lijken om steeds weer dezelfde letsels te grimeren of hetzelfde verhaaltje te gebruiken. Maar daar proberen we inventief op in te spelen. Als het kan werken we met twee simulanten een scenario uit en als het mag zijn we creatief met de wonde of omgevingselementen. Het nieuwe afdelingsgebouw aan de Poolse-Winglaan is daar trouwens heel geschikt voor. Er zijn een keukentje, twee badkamers, een traphal, een kelder met garage en een leuke tuin. Prima om wat creatief te zijn tijdens de les of de proeven aan het einde van de eerstehulpcursus. Wist je dit al over de simulanten? - Iedereen die ongevallensimulant wil worden, kan de basisopleiding volgen. De opleiding wordt gratis aangeboden door het Rode Kruis. Om met de opleiding te starten, moet je een geldig brevet Helper of Bedrijfseerstehulpverlener hebben, of arts of verpleegkundige zijn. Verder moet je een verklaring van goede gezondheid ondertekenen en ben je maximaal 60 jaar. Wie slaagt voor de opleiding krijgt een brevet. - Het aanvullende materiaal dat de simulanten gebruiken in de les is meestal eenvoudig en kosteloos, maar het basismateriaal is wel wat duurder en kan je slechts in één gespecialiseerde winkel in het Brusselse kopen of bij de producent in Nederland. - Bij grote Amerikaanse filmproducties is er een specifieke functie voor special effects make-up artists. Zij moeten er voor zorgen dat letsels, gezichten, lichaamshaar en zelfs tranen op een zo natuurlijk mogelijke manier in beeld komen, dikwijls ook op basis van latex of prothesen. Vaak zijn dat mensen die een dure cursus gevolgd hebben in een gespecialiseerde school. Voor een cursus van een viertal weken betaal je daar al gauw een slordige $ of

2 Afdeling GENT Echt of toch niet? Rampoefening tijdens de Gentse Feesten Op de eerste maandag van de Gentse Feesten was het even alle hens aan dek! Wat gebeurt er wanneer er brand uitbreekt in een drankstandje op een drijvend ponton van Polé Polé? En wat als er op hetzelfde moment enkele feestvierders in de Leie terechtkomen? Paniek, gekwetsten en een paar drenkelingen maakten het scenario voor de oefening van het noodplan compleet. De slachtoffers waren simulanten van Rode Kruis-Gent. Ook de eerstehulpverleners ter plaatse waren vrijwilligers van het Rode Kruis. Voor het Rode Kruis, de brandweer, de lokale politie, de scheepvaartpolitie en de betrokken stadsdiensten was dit een uitgelezen moment om de nood- en evacuatieplannen te oefenen. De resultaten van deze oefening laten toe nog beter voorbereid te zijn op de volgende edities van de Gentse Feesten en andere grote evenementen. Het Rode Kruis tijdens de Gentse Feesten 2012 Het minder goede weer zorgde voor minder bezoekers op de Gentse Feesten, en dus ook voor minder tussenkomsten van het Rode Kruis. In de hulpposten aan het Belfort en bij Sint-Jacobs werden minder gewonden verzorgd dan tijdens warmere edities van het stadsfeest, en ook de Rode Kruisziekenwagen voerde minder gekwetsten naar het ziekenhuis. Toch deden enkele honderden feestgangers een beroep op het Rode Kruis voor de meest uiteenlopende problemen. Blaren en kleine wondjes werden behandeld, maar er waren ook aandoeningen die de tussenkomst van een MUG vroegen. Samen met politie, brandweer en organisatoren bemande het Rode Kruis de commandopost van waaruit de Gentse Feesten via een uitgebreid cameranetwerk werden geobserveerd. De camerabeelden lieten onder meer toe om in een noodsituatie op een snelle en efficiënte manier hulpverleners in te zetten. Vanuit de commandopost werd ook de inzet van de Rode Kruishulpverleners op het terrein gecoördineerd. Jeugd Rode Kruis-Gent was tijdens de Gentse Feesten actief in het Kidsdorp in het Zuidpark. Tientallen kinderen deden er mee aan de Rescue Race met een oude rolstoel. Niet alleen zij maar ook hun ouders raakten overtuigd van het belang van eerstehulpopleidingen. Een 40tal mama s en papa s en nog veel meer kinderen tussen 6 en 15 jaar willen binnenkort een Rode Kruisopleiding volgen. Stad Gent - Dienst Communicatie Paniek op een ponton van Polé Polé. Zin om ook simulant te worden? Neem dan contact op met de verantwoordelijke voor Vorming in Rode Kruis-Gent via vorming@rodekruisgent.be Meer informatie over de simulanten vind je op > activiteit > vorming > opleidingen > ongevallensimulant Zowel de Hulpdienst als Jeugd Rode Kruis-Gent waren actief tijdens de Gentse Feesten. 2 Het Gentse Rode Kruis editie 3

3 Afrikaanse richtlijnen internationaal voor eerste hulp In Vlaanderen zijn de eerstehulpcursussen van het Rode Kruis goed bekend. Maar hoe zit dat internationaal? Worden ook in Afrika eerstehulpcursussen georganiseerd? Zijn er verschillen met een cursus gegeven in Vlaanderen? Rode Kruis-Vlaanderen gebruikt de opgebouwde expertise met eerstehulpcursussen ook om in Afrika de bevolking beter op te leiden. Daarom startte Rode Kruis-Vlaanderen in 2009 met de ontwikkeling van didactisch materiaal voor eerstehulpcursussen in Afrika: African First Aid Materials. Eerstehulprichtlijnen, ook voor Afrika Vijfjaarlijks vernieuwt Rode Kruis-Vlaanderen de eigen eerstehulpcursussen op basis van de meest recente medische en wetenschappelijke kennis. Hieruit ontstaan eenvormige eerstehulprichtlijnen die overal in Europa worden aangeleerd en gebruikt (European First Aid Manual of kortweg EFAM). Eerste hulp is de meest efficiënte manier om met weinig middelen levens te redden Voorbeelden van eerstehulptechnieken aangepast aan de Afrikaanse context: - Het gebruik van water dat vooraf werd gekookt voor het proper maken van wonden - Honing of Aloe vera (plant die in Afrika groeit) voor de verzorging van brandwonden - Het meten van koorts met de hand - Het koelen met een lauwe spons bij koorts - As voor het reinigen van de handen - Zelf te maken orale rehydratie oplossing op basis van maïsbloem voor de behandeling van diarree Ook in Afrika ontstond de vraag naar duidelijke richtlijnen. De sleutelrol van kennis van eerste hulp in Afrika mag niet worden onderschat. In sommige gebieden heeft de lokale bevolking weinig of geen toegang tot de gezondheidszorg. In Sub-Sahara Afrika maakt eerste hulp het mogelijk om ziektes en verwondingen met weinig middelen toch efficiënt aan te pakken. De Wereldbank stelt dan ook dat eerste hulp de meest kostenefficiënte manier is om levens te redden. Het gaat er om mensen weerbaar en zelfredzaam te maken. Afrikaans expertenpanel Het Expertisecentrum van Rode Kruis-Vlaanderen helpt de eerstehulprichtlijnen voor Afrika ontwikkelen. De medewerkers van het Expertisecentrum hebben jarenlang ervaring met de ontwikkeling van de Europese richtlijnen voor eerstehulptechnieken en staan ook in voor de realisatie van het eerstehulphandboek Help!. Voor de ontwikkeling van de Afrikaanse richtlijnen (African First Aid Materials of kortweg AFAM) werd ook een beroep gedaan op een Afrikaans expertenpanel. Het AFAM-pakket bevat richtlijnen, tekeningen, foto s en filmpjes die gratis worden gebruikt door Afrikaanse Rode Kruis- en Rode Halve Maanverenigingen. In 2011 werden de Afrikaanse eerstehulprichtlijnen vervolledigd met preventieadvies. Afrikaanse methodes De richtlijnen zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en houden rekening met de Afrikaanse context. Tot nu toe waren eerstehulpopleidingen in Afrika vaak niet aangepast aan de lokale situatie en problemen. Zo is er dikwijls een beperkte beschikbaarheid aan materiaal of zijn hulpdiensten niet steeds snel beschikbaar. Daarom werd bij het opstellen van de richtlijnen voor eerste hulp ook rekening gehouden met bestaande Afrikaanse methodes en gebruiken. Het cursusmateriaal werd getest tijdens opleidingen in Oeganda en Swaziland. Vorig jaar werd AFAM voorgesteld aan de pers en dit zowel op de Rode Kruishoofdzetel in Mechelen als in Johannesburg in Zuid-Afrika. Negen Afrikaanse Rode Kruis- en Rode Halve Maanverenigingen gingen onmiddellijk met het materiaal aan de slag. Elf andere Afrikaanse landen zijn dit jaar gestart met de invoering van de eerstehulprichtlijnen. Net als de Europese richtlijnen wordt de AFAM-opleiding na vijf jaar geactualiseerd en aangepast in functie van de meest recente wetenschappelijke bevindingen. Slangenbeten en malaria De cursusinhoud is aangepast aan verwondingen en aandoeningen die in Afrika voorkomen. Onderwerpen zijn onder andere: - Wondzorg: ernstige bloedingen, neusbloeding, snij- en schaafwonden, bijtwonden, bijen-, schorpioen- en wespensteken, spinnen- en slangenbeten, brandwonden, oogletsels, breuken, spier- en peesverwondingen, hoofdwonden, letsels aan de ruggengraat en vergiftiging - Besmettelijke ziektes: koorts, malaria, longontsteking, mazelen en diarree - Niet-besmettelijke aandoeningen: verstikking, bewusteloosheid, hartstilstand, hartinfarct, beroerte, epilepsie, ontwenningsverschijnselen - Spoedbevalling Eind vorig jaar ontving AFAM de prijs Jozef Vandepitte van de Leuvense vzw Ontwikkelingshulp Geneesheren en Apothekers Alumni Leuven. Deze prijs wordt uitgereikt aan een project dat gezondheidszorg promoot in ontwikkelingslanden. AFAM heeft ook een eigen website: 3

4 historiek Florence Nightingale Grondlegster van de moderne verpleegkunde Henri Dunant richtte in 1863 het Rode Kruis op na zijn ervaringen in de slag bij Solferino. Tijdgenoten van Dunant bekommerden zich eveneens om soldaten en burgers die tijdens oorlogen gewond raakten. In dit nummer belichten we het leven en werk van Florence Nightingale. In volgende edities komen de Russische arts Nikolai Pirogov en de Amerikaanse Clara Barton aan bod. Ziekenverzorgster De Britse Florence Nightingale werd op 12 mei 1820 geboren en genoemd naar haar geboortestad Firenze (Italië). De diepgelovige, welgestelde en vrijgevochten Nightingale weigerde de van haar verwachte rol als echtgenote en moeder. Ze volgde haar roeping en werkte als ziekenverzorgster in Frankrijk, Duitsland en Groot-Brittannië. De vrouw met de lamp Na verontrustende berichten over de zieke en gewonde Britse soldaten in de Krimoorlog (conflict van 1853 tot 1856 tussen Rusland enerzijds en Frankrijk, Groot-Brittannië, het Ottomaanse Rijk en het Koninkrijk Sardinië anderzijds) bood Florence Nightingale haar diensten als verpleegster aan. Ze leidde een groep verpleegsters, die eind 1854 in Scutari (Istanbul) aankwam. De gewonde soldaten werden er in penibele omstandigheden verzorgd. Er was een tekort aan medicijnen, er waren geen voorzieningen om het voedsel van de patiënten te bereiden en de hygiëne liet te wensen over. Nightingale riep de hulp in van de Britse regering. De regering liet een ziekenhuis bouwen in Groot-Brittannië en verschepen naar Istanbul. Ondanks de goede zorgen die de gewonde soldaten in het nieuwe hospitaal kregen, lag het sterftecijfer hoog. De oorzaken hiervan waren: overbevolking, defecte rioleringen en gebrekkige ventilatie. Opnieuw kwam de Britse regering ter hulp. De riolering en ventilatie werden hersteld en het sterftecijfer daalde. Deze ervaring overtuigde Nightingale van het belang van hygiëne in de ziekenzorg. Omdat Florence Nightingale s avonds vaak met een lantaarn op ronde trok langs haar patiënten kreeg ze de bijnaam De vrouw met de lamp. Haar werk in de Krimoorlog was een inspiratiebron voor Henri Dunant toen hij in 1859 zijn hulp aanbood tijdens de slag van Solferino en in 1863 het Rode Kruis oprichtte. Hoewel beiden zich het lot van gewonde soldaten aantrokken, verschilden ze op meerdere punten van mening. Anders dan Nightingale verzorgde Dunant slachtoffers van alle betrokken oorlogvoerende partijen. Nightingale was van mening dat de verzorging van gewonde soldaten de verantwoordelijkheid van de regeringen was en geen taak voor vrijwilligers. Hedendaagse verpleegkunde Florence Nightingale had zelf een zwakke gezondheid. Vanaf 1857 was ze vaak bedlegerig en leed ze aan depressies. Dat weerhield er haar niet van zeer uiteenlopende activiteiten te ontplooien. In 1859 schreef Nightingale één van de eerste verpleegkundige handboeken: Notes on Nursing. Een jaar later richtte ze een verpleegstersschool op in het Sint-Thomashospitaal in Londen, de Nightingale School (and Home) for Nurses. De school leidde verpleegsters op om in ziekenhuizen te werken, met armen te werken en les te geven. De opleiding was de eerste in haar soort en in haar tijd zeer invloedrijk. Deze initiatieven maakten van Nightingale een grondlegger van de moderne verpleegkunde. Haar geboortedag, 12 mei, werd uitgeroepen tot de Internationale Dag van de Verpleegkunde. Ook de Belofte van Nightingale, de eed van de verpleegkundigen, is naar haar genoemd. Verder deed Nightingale aan wetenschappelijk onderzoek, in het bijzonder in de statistiek. Ze ontwikkelde nieuwe grafische voorstellingen die ze toepaste op de sterftecijfers van gewonde soldaten. In 1859 werd ze hiervoor verkozen tot eerste vrouwelijke lid van de prestigieuze Royal Statistical Society. Nightingale zette zich tevens in voor sociale hervormingen in het onderwijs en de gezondheidszorg in Groot-Brittannië en in de kolonie Brits-Indië. Ze kende meerdere vreemde talen en schreef zeer veel: rapporten, artikelen, boeken en duizenden brieven. Eretekens Florence Nightingale kreeg verscheidene Britse en buitenlandse onderscheidingen voor haar werk. In 1883 reikte koningin Victoria haar de Royal Red Cross uit. In 1904 werd ze Lady of Grace in de Order of Saint John (Orde van Sint- Jan). In 1907 kreeg Nightingale na hevig verzet van koning Edward VII omdat ze een vrouw was als eerste vrouw de Order of Merit, een hoge koninklijke onderscheiding. In de lente van 1910 ontving ze een ereteken van het Noorse Rode Kruis. Florence Nightingale overleed op 13 augustus Sinds 1912 reikt het Internationale Rode Kruiscomité jaarlijks de Florence Nightingale Medal uit voor moed en toewijding bij de verzorging van zieken of gewonden tijdens een conflict of ramp of voor uitzonderlijke activiteiten in de publieke gezondheidszorg of de opleiding van verpleegkundigen. 12/5/1820 geboorte Florence Nightingale 1854 aankomst in de Krimoorlog 1859 Notes on Nursing 1860 Nightingale School for Nurses 13/8/1910 overlijden Florence Nightingale 1907 Order of Merit Florence Nightingale Henri Dunant 8/5/1828 geboorte Henri Dunant 1859 Slag van Solferino Nobelprijs Un souvenir voor de vrede de Solferino 1863 oprichting van het Rode Kruis 30/10/1910 overlijden Henri Dunant Bronnen: (geraadpleegd op 3/8/2012) (geraadpleegd op 3/8/2012) (geraadpleegd op 3/8/2012) 4 Het Gentse Rode Kruis editie 3

5 De AED Belangrijk hulpmiddel bij reanimatie EHBO-tip Bij een hartstilstand is het van levensbelang om zo snel mogelijk de hulpdiensten te alarmeren (noodnummer 112) en te starten met de reanimatie: hartmassage en mond-op-mondbeademing. Als er dan ook nog een defibrillator beschikbaar is, wordt de kans op overleven vaak veel groter. Wanneer een gespecialiseerd medisch team wordt opgeroepen voor een hartstilstand, beginnen ook zij met hartmassage en beademing. Bij een hartprobleem veroorzaakt door een verstoord hartritme dient het medisch team met behulp van een defibrillator een elektrische stroomstoot toe om het hartritme te herstellen. Sinds 2007 is de Automatische Externe Defibrillator (AED) ook in België publiek beschikbaar. Iedereen mag de AED gebruiken. De AED is een draagbaar toestel dat omstaanders toelaat een stroomstoot toe te dienen in afwachting van de aankomst van de hulpdiensten. Waarvoor dient een defibrillator? Eén van de mogelijke problemen bij hartfalen is het ongecontroleerd samentrekken van het hart. Het rondpompen van het bloed verloopt dan chaotisch. Men spreekt ook van een ventrikelfibrillatie. Bij ongeveer de helft van de mensen met een hartstilstand gaat het om een ventrikelfibrillatie en kan een AED helpen. Een elektrische schok kan het normale hartritme herstellen. Hoe sneller het hart het bloed opnieuw door het lichaam pompt, hoe beperkter de hersenschade. Het snel toedienen van een stroomstoot verhoogt bijgevolg de overlevingskans aanzienlijk studies spreken van een factor 10! Een defibrillator wordt altijd gebruikt in combinatie met de klassieke reanimatietechnieken: zonder de hartmassage en de mond-op-mondbeademing zijn de overlevingskansen heel laag. De hulpverleners van het Rode Kruis leren al enkele jaren werken met een AED-toestel. De wet laat nu toe dat ook leken het toestel gebruiken. Het gebruik van een AED wordt daarom ook in de opleidingen Eerste Hulp aangeleerd. Een AED is gemakkelijk te bedienen, is op steeds meer (openbare) plaatsen beschikbaar en mag door iedereen worden gebruikt. De AED geeft instructies Wie bij een slachtoffer komt, zorgt eerst voor een veilige situatie. In alle noodsituaties moeten bijkomende slachtoffers worden vermeden. Zodra de veiligheid is verzekerd en de hulpverlener vaststelt dat een slachtoffer bewusteloos is en geen normale ademhaling heeft, worden de hulpdiensten verwittigd. In afwachting van de hulpdiensten start een omstaander met hartmassage en mond-op-mondbeademing, terwijl iemand anders de dichtstbijzijnde AED haalt. Zodra de AED beschikbaar is, wordt deze aangezet. Het toestel geeft gesproken instructies. Het apparaat vraagt aan de hulpverlener om de borstkas vrij te maken en de zelfklevende elektroden die bij het toestel zitten aan te brengen. Vervolgens maakt de AED automatisch een analyse van het hartritme. Enkel wanneer het noodzakelijk is, zal de AED beslissen een stroomstoot toe te dienen. De AED geeft dan een duidelijk hoorbaar signaal, zodat de hulpverlener weet dat hij of zij het slachtoffer moet loslaten en zorgen dat niemand anders een elektrische schok krijgt. Vervolgens dient de AED aan het slachtoffer een stroomstoot toe. De hulpverlener moet niet zelf beslissen of het nodig is om een stroomstoot toe te dienen. Verkeerd of onnodig gebruik van een AED is zo onmogelijk. Na het toedienen van de elektrische schok gaat de hulpverlener door met de reanimatie, totdat de AED opnieuw een analyse van het hartritme maakt en eventueel opnieuw beslist om een stroomstoot toe te dienen. Hartmassage en mond-op-mondbeademing door de eerstehulpverlener en het toedienen van elektrische schokken door de AED wisselen elkaar af, totdat gespecialiseerde medische hulp ter plaatse komt of totdat het slachtoffer opnieuw zelfstandig ademhaalt en hartslag heeft. Op publieke plaatsen en voor iedereen toegankelijk Op steeds meer publieke plaatsen is een AED beschikbaar: in treinstations, op luchthavens, in zwembaden. In Gent zijn onder meer AED-toestellen te vinden het station Gent-Sint-Pieters, in de sportaccommodatie van Stad Gent en van Hogeschool Gent, in Flanders Expo, in het Internationaal Congrescentrum (ICC) en in een groot aantal gebouwen van de Universiteit Gent (zoals de Aula in de Volderstraat en het Pand in Onderbergen). Diverse grootwarenhuizen, winkels, hotels, parkings en bedrijven hebben dit hulpmiddel ook beschikbaar, net zoals bijvoorbeeld het Kunstencentrum Vooruit. Een up-to-date overzicht van de locaties is te vinden op Op elk van deze plaatsen bevindt de AED zich in een herkenbare kast op een voor het publiek toegankelijke plaats, die is aangegeven met één van deze pictogrammen: Toekomst Het Rode Kruis streeft ernaar elk bedrijf, school of gemeente hartveilig te maken. Rode Kruis-Gent leert alle geïnteresseerden om een AEDtoestel te gebruiken en geeft specifiek ook opleidingen aan medewerkers van bedrijven, scholen en overheidsinstellingen waar een AED-toestel wordt geplaatst. Een AED kan zo over enkele jaren een even vanzelfsprekend hulpmiddel zijn als een brandblusser of een rookdetector! Samen met alle betrokkenen zet het Rode Kruis zich in om zoveel mogelijk mensen te leren reanimeren, zodat slachtoffers van een hartstilstand een reële kans hebben om geholpen te worden. Meer info bij Bronnen: Help! Eerste hulp voor iedereen (Rode Kruis-Vlaanderen, 2011) (geraadpleegd op 14/08/2012) 5

6 Nieuws uit Gent Opleiding Eerste Hulp in zelfstudie De voorbije jaren kreeg Rode Kruis-Gent regelmatig de vraag om een eerstehulpopleiding aan te bieden in zelfstudie. In het voorjaar ging Rode Kruis-Gent op deze vraag in. Niet alle geïnteresseerden kunnen zich immers vrijmaken om de cursus klassikaal te volgen. Voor studenten geneeskunde of actieve hulpverleners is het bovendien niet altijd nodig om de volledige opleiding (24 lesuren) te volgen. De zelfstudiecursus omvat een informatieavond en een intensieve oefenles. Tijdens de oefenles kunnen de cursisten individueel worden bijgestuurd. De zelfstudiecursus wordt net als de klassikale eerstehulpopleidingen afgesloten met een examen en laat de cursisten toe een eerstehulpbrevet te behalen. Eind mei 2012 werden in Rode Kruis-Gent voor het eerst de proeven voor het brevet Eerste Hulp en Helper georganiseerd voor cursisten via zelfstudie. In totaal behaalden twaalf cursisten op die manier een brevet. Wie in de toekomst een eerstehulpcursus wil volgen, houdt best de website van afdeling Gent in de gaten: > opleidingen Tentoonstelling over hospitaal L Océan In de vorige editie van het infoblad kon je lezen over het Rode Kruishospitaal L Océan in De Panne dat tijdens de Eerste Wereldoorlog operationeel was. Van 10 november 2012 tot 14 april 2013 loopt in het Cultuurhuis De Scharbiellie in De Panne de tentoonstelling Het hospitaal van de Koningin. Dr. Depage, L Océan en De Panne Praktisch Zaterdag 10 november 2012 tot zondag 14 april 2013, dagelijks van 14u tot 18u (gesloten op maan- en feestdagen). Cultuurhuis De Scharbiellie, Kasteelstraat 34, De Panne Nieuwe opleidingspakketten voor het Jeugd Rode Kruis De drie korte eerstehulpsessies voor kinderen (Wonderkids, Hulpkick en Broodje Gewond) worden vervangen door zes nieuwe eerstehulpsessies, uitgesplitst per leeftijdsgroep en onderwijsgraad: Up2Aid, ResQ, Ket(c)hulp, Hupperdehulp, Hiep Hiep Help, Ai Ai Amai. Vanaf 1 september 2012 zijn de eerstehulprichtlijnen voor kinderen volledig afgestemd op de richtlijnen die sinds 2011 al worden toegepast in de cursussen voor volwassenen. Willen jouw kinderen één van de nieuwe sessies bijwonen of wil je zelf als begeleider de jeugdkern van Rode Kruis-Gent versterken? Laat het weten op jeugd@gent.rodekruis.be of surf naar > jeugd Meer informatie over het Jeugd Rode Kruis vind je ook op Een uitgave van Rode Kruis-Gent Rode Kruis-Gent is actief in Gent, De Pinte, Sint-Martens-Latem. Gentbrugge en Sint-Amandsberg hebben een eigen afdeling. Verantwoordelijke uitgever Michel De Decker Poolse-Winglaan Gent (St-Denijs-Westrem) Secretariaat Rode Kruis-Gent Poolse-Winglaan Gent (St-Denijs-Westrem) T info@rodekruisgent.be Redactie Nele Bracke, Caroline Cooman, Tom De Schepper, Leen Leus, Patrick Van Melle en Wouter Wiggeleer Met medewerking van Wim Vandermeersch en Bie Van Giel Fotografie Rode Kruis-Gent, tenzij anders vermeld Lay-out ducs2.be Drukkerij Nevelland graphics Afgiftekantoor Gent-X Oplage 1450 ex Verschijnt 4 keer per jaar maart-juni-september-december Uw gegevens werden opgenomen in een databank die wordt beheerd door Rode Kruis-Gent. De gegevens in deze databank zullen enkel worden gebruikt in het kader van Rode Kruis-Gent en niet voor andere doeleinden. Indien u uw gegevens wenst te wijzigen, kunt u dit steeds doorgeven aan Rode Kruis-Gent. COLOFON Rode Kruis-Gent ook actief op Twitter Via Twitter@RodeKruisGent blijf je op de hoogte van de laatste updates en nieuwtjes. Op de website van Rode Kruis-Gent ( worden de meest recente twitterberichten Dit magazine wordt gedrukt op gerecycleerd papier. Reacties info@rodekruisgent.be Vorige edities van Het Gentse Rode Kruis zijn te raadplegen via onze website > infoblad 6 Het Gentse Rode Kruis editie 3