Michaelklok December 2015 / Januari 2016 WOORD VAN DE PASTOOR

Transcriptie

1 Michaelklok December 2015 / Januari 2016 R.K. Parochie HH Michael en Clemens Dorpsweg LE Rotterdam NL17INGB Pastoor H.J.M Borghols Kopij voor Michaelklok van April/Mei inleveren uiterlijk voor 20 April 2016 WOORD VAN DE PASTOOR Ontmoeting Ik herinner mij hoe jaarlijks studenten en en jonge priesters werden uitgenodigd bij hun toenmalige bisschop Mgr. A.J. Simonis. En in een toespraakje herinnerde de bisschop ons er dan telkens aan, dat wij toch mensen van de kleigrond waren. Want op een enkele uitzondering na (hijzelf kwam van de geestgronden) stonden wij toch met de benen in de klei! Nu, 30 jaar later, denk ik terug aan die anekdote, die toch wel een serieuze kant had. Want, na 40 dagen voorbereiding willen wij Pasen vieren, de Heer ontmoeten. Maar die Ontmoeting begint in de Goede week. Pasen begint dichter bij huis dan wij vaak denken. God komt voorbij: dat betekent Pasen. Maar staan wij er dan ook bij? Zijn wij erbij als God in Jezus door de klei trekt? Want in die dagen van de Goede week staat Hij in de klei, die mensen omlaag zuigt. In de dagen van ziekte, van er niet bij horen, van verminkt worden door medemensen en dit laatste ook in de kerk. Juist nu horen wij ineens van misbruik van kinderen. Juist nu raken wij vast in de klei van hoe mensen ook leven of geleefd worden. Of denken wij aan de klei die mensen vasthoudt in discriminatie: ras, kleur, maar ook mensen die ontdekken homofiel geaard te zijn, mensen die niet zo mee kunnen, kortom, allerlei mensen die wij niet mogen discrimineren want ook zij horen erbij, maar zij worden vaak buiten gegooid. In de Goede Week vieren wij dat Jezus zelf in de klei staat; gediscrimineerd, uitgestoten, opgehangen en dood gemaakt. Zo staat Hij naast al die mensen die in onze wereld en in onze kerk worden getrokken. Daar leren wij Hem kennen. Een Goede Week voor al die ongelukkigen. Maar ook voor ons een kans om in hen iets van Jezus te herkennen. Om iets te ontmoeten van de liefde die God is. Alleen zo kan het Pasen worden. Ontdekkend dat Hij verder gaat met ons. Zich laat zien voor wie oog voor Hem heeft gekregen. Hem herkennen aan de tekenen van de Goede Week; de wonden in zijn handen en zijn zijde, het breken van het brood, het graf (maar nu leeg) en vooral niet te vergeten hoe Hij zich in de ander laat zien: 1

2 de tuinman die Maria roept, waarop zij in Hem Jezus ziet! Moge dit Pasen ook in uw leven bevrijding brengen en vrede. Mede namens Maria wens ik u: Zalig Pasen! Pastoor H.J.M Borghols KERKBERICHTEN MAART / APRIL 2016 Algemeen (wijzigingen voorbehouden) Dinsdag Donderdag Zondag uur Rozenkrans uur Eucharistie uur Hoogmis Bijzondere vieringen Boeteviering Dinsdag 15 Maart Witte Donderdag Donderdag 24 maart Goede Vrijdag Vrijdag 25 maart Paasnacht Zaterdag 26 maart Pasen Zondag 27 maart 2 e Paasdag Maandag 28 maart Barmhartigheid Zondag 3 april zondag ZONDAG VAN DE GODDELIJKE BARMHARTIGHEID In de Katholieke Kerk heet sinds het jaar 2000 de eerste zondag na Pasen ook de Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid. In het Jubeljaar 2000 riep paus Johannes Paulus II de Tweede Zondag van Pasen (Beloken Pasen) uit tot Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid. De Poolse paus stierf op zaterdag 2 april 2005, op de vooravond van deze feestdag. Het besluit om de Tweede Zondag van Pasen uit te roepen tot Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid kwam voort uit de devotie tot de Goddelijke Barmhartigheid. Deze is afkomstig van de Poolse zieneres Maria Faustina Kowalska ( ), van wie Johannes Paulus II een vereerder was en die hij in 1993 zalig verklaarde. Zr. Maria Faustina beweerde dat Christus aan haar verschenen was. Hij zou zich aan haar hebben bekendgemaakt als de Goddelijke Barmhartigheid. 2

3 Aan haar zou Hij gezegd hebben de Tweede Paaszondag voortaan te wijden aan de goddelijke barmhartigheid. Hij beloofde dat gelovigen die op die dag gaan biechten en te communie gaan, bijzondere genade zullen ontvangen. Zr. Faustina zei ook dat Jezus aanwijzingen had gegeven voor een afbeelding van Hem. Deze is daadwerkelijk vervaardigd door de kunstenares Janice Balabon. Zij schilderde de verrezen Christus uit wiens hart twee stromen vloeien, een rode en een blauwe. In Faustina's visioen werd uitgelegd dat de blauwe stroom staat voor water en de rode voor bloed. Het herinnert aan het moment waarop Jezus aan het kruis werd doorstoken door de Romeinse militair Longinus. Het bloed staat voor het leven van de zielen en het water voor de reiniging van de zielen zodat zij gerechtvaardigd worden. (website: PAROCHIE WEBSITE 3

4 PASEN: HET BELANGRIJKSTE CHRISTELIJKE FEEST Gevierd wordt dat God Zijn Zoon Jezus opgewekt heeft uit de dood. De dood is niet meer het einde van alle leven, maar een overgang naar een ander en gelukkiger bestaan zonder einde. Door de verrijzenis van Jezus krijgt het leven van ieder mens een nieuwe betekenis. Pasen wordt gevierd op de eerste zondag na de eerste volle maan in de lente. Daardoor valt Pasen soms heel vroeg (22 maart op zijn vroegst) en soms heel laat (uiterlijk 25 april). Dit jaar valt Pasen vrij vroeg, namelijk op 31 maart. Naast de religieuze betekenis van Pasen, bestaan rond het feest ook tal van volksculturele gebruiken die op een of andere manier allemaal met nieuw leven of een nieuw begin te maken hebben (jong groen aan de struiken, eieren, kuikentjes, Voorjaarsschoonmaak, paashaas, etc.). In feite wordt in elke eucharistieviering het gebeuren van Witte Donderdag, Goede Vrijdag en Pasen herdacht en gevierd. Daarom geldt de zondag als wekelijks paasfeest. De zondag herinnert aan de opstanding van Jezus op "de eerste dag van de week", de dag na de sabbat, de zondag volgens de Romeinse kalender. Het was voor de eerste christenen de wekelijks hernieuwde ontmoeting met de verrezen Heer. Naast de zondag als wekelijkse viering van Christus' paasmysterie, ontstond vrij vlug de jaarlijkse viering. Zo kreeg het Joodse paasfeest een nieuwe betekenis: Christus als het geslachte paaslam. Rondom dit jaarlijks Paasfeest ontwikkelde zich de zogeheten Paaskring, die op Aswoensdag begint en met Pinksteren eindigt. Oorspronkelijk vierde de Kerk het paasfeest op één dag. Sinds de 4de eeuw is vanwege de rijke inhoud ervan, het feest uiteen gelegd. Zo ontstond het Paastriduüm van de gekruisigde, begraven en verrezen Heer. Dit zet in met de eucharistieviering op Witte Donderdag, gaat verder in de liturgie van Goede Vrijdag, bereikt zijn hoogtepunt in de Paaswake en eindigt op Paaszondag. Aansluitend volgen dan nog de acht dagen van Pasen (het octaaf) en daarna de zondagen van Pasen, de viering van de Hemelvaart van Christus op de veertigste dag na Paaszondag en de zending van de Heilige Geest als vrucht van het Paasmysterie met Pinksteren, 'pentecoste' in het Grieks, de vijftigste dag na Pasen. (website: 4

5 PAASMORGEN O Heer! Wat een morgen toen Gij vol majesteit het graf verliet dat uw gemarteld lichaam had geborgen en eng'len juichten in een overwinningslied! O Heer! Wat een morgen toen wachters vol ontzetting zijn gevlucht en zij het wonder achter leugentaal verborgen en voordeel trokken uit hun vals gerucht. O Heer! Wat een morgen toen vrouwen stonden bij het open graf en vol van schrik hun aangezicht verborgen totdat een engel hen uw boodschap gaf. O Heer! Wat een morgen toen Petrus uw vergiffenis ontving waar hij zich in zijn wanhoop dacht verworpen om zijn drievoudige verloochening. O Heer! Wat een morgen wanneer Gij zegt: "De dood is er niet meer!" en ik, voor eeuwig in uw hart geborgen, zal ingaan tot de vreugde van mijn Heer! Nel Benschop (overl ) O Heer! Wat een morgen toen Gij Maria Magdalena hebt gezocht, haar hebt verlost van twijfel en van zorgen en zij U als Levende aanschouwen mocht! 5