Sleeuwijk E1 4-6 GJS E1

Transcriptie

1 Competie - voorjaar 23 april 2016 Sleeuwijk E1 4-6 GJS E1 Donderdag 21 april 2016 staat het met grote letters in de krant: Kunstgras voor Unitas en GJS. Twitter en Facebook ontploffen bij GJS, eindelijk! En alsof het zo moest zijn, mag GJS E1 twee dagen later alvast een voorproefje nemen op het mooie kunstgrasveld van Sleeuwijk. Dat beviel goed. Er werd met 4-6 gewonnen! Als iets een snelle ontwikkeling heeft ondergaan in het voetbal, dan is het wel de ontwikkeling van de accommodaties. Vrijwel elke zichzelf respecterende gemeente, of het nu een grote stad is of een klein gehucht, heeft een voetbalvereniging en het aantal van deze verenigingen zonder een kunstgrasveld is zeer snel dalende. Begin 2015 stond de teller al op ruim kunstgrasvelden, terwijl twaalf jaar eerder, in 2003, dat er net aan 150 waren geweest. Inmiddels neemt het aantal kunstgrasvelden met ongeveer 150 per jaar toe! De tijd dat er nog geen kunstgras was ligt dus echt nog heel dicht bij. Weliswaar werd het eerste kunstgras al in de jaren '60 ontwikkeld, maar dat was ver over de Atlantische Oceaan heen in Amerika. In de jaren '70 heeft het kunstgras echter de oversteek al gemaakt naar het Europese vasteland. Hockey en tennis waren de eerste sporten in Nederland die kunstgras begonnen te gebruiken. Het gebruik van het kunstgras in het voetbal ontwikkeld zich met horten en stoten. De eerste voetbalclub in Europa die met kunstgras speelde was de Engelse club Queens Park Rangers. In 1981 legden zij het eerste kunstgrasveld aan. In Nederland is die eer voor Spartaan'20. De Rotterdamse club kreeg in 1986 de primeur in Nederland. Toch ontwikkelde het gebruik van kunstgras in het voetbal zich in eerste instantie niet goed. In het bijzonder doordat in 1988 de Engelse voetbalbond (FA) het gebruik van kunstgras verbood zorgde voor een stagnatie. De redenen waren eenvoudig. De balstuit op het kunstgras was niet te vergelijken met de balstuit op echt gras en slidings waren onmogelijk. De stugheid zorgde voor te veel weerstand waardoor brand- en schaafwonden ontstonden. Tegenstanders riepen luidkeels "If a horse won't eat it, I don't want to play on it". Met de derde generatie kunstgras, vanaf ongeveer halverwege het eerste decennium van deze eeuw begint kunstgras met een sterke opmars. In Nederland werd deze opmars in het bijzonder in gang gezet door Heracles Almelo. Al in 2003 besloot die vereniging om in het stadion, en dus in het betaalde voetbal, te kiezen

2 voor kunstgras. Tegenwoordig is er nog steeds weerstand tegen kunstgras, maar eigenlijk niet langer meer vanwege de technologie. Nu is toch met name het romantische argument de belangrijkste weerstand: "Voetbal moet gespeeld worden op echt gras. Je moet het kunnen ruiken". In Gorinchem is er al langere tijd kunstgras in het voetbal. De voetbalverenigingen Raptim en SVW hebben dit al een aantal jaren. Vreemd genoeg moesten de twee grootste verenigingen uit de stad (Unitas en GJS) het nog steeds stellen zonder kunstgras. Een situatie die voor velen (waaronder ik) onbegrijpelijk was. De bezetting op de velden bij GJS is al jaren zodanig hoog dat zelfs met alleen goed weer de slijtage en kaalslag van de velden enorm is. Voor de winsterstop zijn de velden al kaal en kapotgelopen. Trainingen en wedstrijden worden dan ook om de haverklap afgelast om de belasting niet nog zwaarder te maken. Ook dit jaar was het weer rampzalig in de maanden januari en februari. Een situatie die eigenlijk de ambities van de vereniging ten aanzien van het voetbalniveau bij de jeugd onrealistisch en onhaalbaar maakt. GJS bevindt zich feitelijk al jaren in dezelfde situatie als Spartaan'20 zich in 1986 bevond. Spartaan'20 was toen een proefvereniging van de gemeente Rotterdam en toen al (!) is gebleken dat grote verenigingen met een zodanig zware belasting van de velden enorm geholpen zijn bij het gebruik van kunstgras. Gelukkig lijkt nu een einde te komen aan deze onbegrijpelijke en ongelijkwaardige situatie in Gorinchem. Voor zowel Unitas als GJS een prachtig vooruitzicht. En dan mocht GJS E1 deze zaterdag direct maar ondervinden hoe het is om op een prachtig kunstgras veld te spelen. De uitwedstrijd tegen Sleeuwijk stond op het programma. Het was inmiddels de vierde keer dat beide ploegen dit seizoen tegen elkaar speelden. Twee keer had GJS thuis gespeeld en twee keer was dat een gelijkspel geworden. Eén keer was er in Sleeuwijk gespeeld en die wedstrijd sloeg GJS E1 op hol. De teller stopte toen pas bij Nog steeds de doelpunt-rijkste wedstrijd van het seizoen van GJS E1. En ook deze zaterdag werd er weer lustig op los gescoord. Als dat de voorbode is van voetballen op kunstgras, dan wordt het volgend seizoen genieten langs de kant in Dalem. Maar het blijkt steeds wel wennen te zijn als er gespeeld wordt op kunstgras, als je het vanuit de eigen thuiswedstrijden en trainingen niet gewend bent. Sleeuwijk was tot halverwege de eerste helft de sterkere ploeg. Bij de thuiswedstrijd van GJS was al opgevallen dat Sleeuwijk niet de ploeg meer was die door GJS E1 met 3-10 geklopt was. De jongens uit Sleeuwijk voetballen sterk, zetten veel druk en

3 spelen goed via de zijkanten. GJS E1 had het moeilijk, ook omdat Sleeuwijk achterin continu 1:1 speelt, normaal gesproken iets wat de aanvallers van GJS graag willen, maar het betekent ook dat als er druk op de achterhoede komt, GJS daar vaak een mannetje te kort komt. Na twee minuten moest Alex dus al zijn goal uit om een doorgebroken speler van Sleeuwijk te beletten te scoren. Hij deed dat met overtuiging waardoor het gevaar werd gekeerd. En na zeven minuten was het de paal die GJS redde. Een vloeiende aanval van Sleeuwijk over rechts werd strak en laag voorgegeven. De spits raakte de bal en de bal de buitenkant van de paal. GJS kon dus met moeite de druk weerstaan. Maar in de tiende en elfde minuut brak de defensie van GJS alsnog. Eerst was het een vrije bal die hard en zuiver in het doel werd geschoten (1-0) en vervolgens was er één minuut later weer een goede actie aan de rechterkant. Weer een strakke en lage voorzet en dit keer werd de bal het doel in gejaagd (2-0). Een enkele aanvallende actie zette GJS hier tegenover. Donkere wolken hingen boven het veld en het begon zelfs wat te regenen. Het leek er niet op dat dit een succesvolle oefening op kunstgras zou worden. Maar met 2-0 achter en een kwart van de wedstrijd te hebben gespeeld begon het spelbeeld te veranderen. GJS kroop uit zijn schulp. Het inbrengen van Bradley in de achterhoede zorgde voor meer tegenwicht tegen de sterke jongens van Sleeuwijk en zowaar kon GJS eindelijk spelen op de snelle counter en de behendigheid van de spitsen, die steeds 1:1 stonden met hun tegenstander. En toen begon het te lopen bij GJS. Denley gaf het startschot in de 14de minuut met een prachtige actie, een soort hakje waarbij de bal over zijn tegenstander werd gewipt en hij direct op snelheid aan de rechterkant doorliep om ten slotte met een harde schuiver in de lange hoek te scoren (1-2). Vanaf dat moment was het met name GJS dat de kansen creëerde en werd Sleeuwijk teruggedrongen. Achtereenvolgens waren er kansen voor Denley, Thijs [D] en Luca, maar was het toch pas in de 22ste minuut Teije die met een bekeken schot de bal met links over de keeper in de verre hoek lepelde (2-2). Het was nu hopen dat GJS nog door zou kunnen drukken zodat er met voorsprong gerust kon worden. Maar dat bleek ijdele hoop. Het was twee minuten na de gelijkmaker dat Alex een vrijwel identiek, mooi schot over zich heen geschoten kreeg waardoor GJS één minuut voor de rust weer achter kwam (2-3). Maar daarmee was de eerste helft nog niet gespeeld, want vanaf de aftrap nam Denley de bal mee over de linkerkant van het veld. Hij omspeelde weer drie man en trok de bal voor. Thijs [D] liet zich deze kans niet ontglippen en zodoende werd er toch met een gelijke stand (3-3) gerust.

4 De tweede helft begon weer met een sterker Sleeuwijk. GJS kwam in de beginfase van de tweede helft niet goed van de eigen helft af. Maar het grote verschil met de eerste helft was dat de verdediging met Bodi en Bradley stond als een huis. Ze werden daarbij elke keer goed ondersteunt door de andere spelers die zich goed lieten terugzakken. Ondanks de pressie van Sleeuwijk werden er zodoende in het begin van de tweede helft weinig kansen weggegeven en had Alex het relatief rustig. Doordat de verdediging zo goed stond kon er makkelijker naar voren gevoetbald worden en met slechts twee man achterin kon er ook elke keer voorin een overwicht gecreëerd worden. Hierbij werd ook nog eens het veld goed breed gehouden en het laat zich dan al raden GJS begon na een achttal minuten kans op kans te krijgen. In de achtste minuut werd een mooi schot van Thijs [D] netjes uit de hoek getikt door de keeper, maar vier minuten later was de keeper wel kansloos op weer een harde inzet van Thijs [D] die werd voorbereid op rechts door Niek (3-4). Twee minuten later kwam de voorzet niet van rechts, maar van links en liep Niek er tegenaan (3-5). Inmiddels was de wedstrijd al voor driekwart gespeeld en stond GJS met 3-5 voor; het leek er op dat deze wedstrijd in de tas zat! En dat is juist altijd gevaarlijk, want ondanks het overwicht van GJS bleef Sleeuwijk ook kansjes krijgen en na 19 minuten stond het opeens 4-5. De spits van Sleeuwijk kwam vrij voor Alex en schoot de bal hard en hoog in het doel. Zo leek de wedstrijd weer spannend te worden. Leek, want vanaf de aftrap slalomde Teije op het middenveld om twee tegenstanders heen en met een harde punter met links schoot hij de bal direct in het dak van het doel, zodat er weer een marge van twee doelpunten ontstond (4-6). Nu was de winst wel binnen! Een geslaagde oefening op kunstgras!

5 Competie - voorjaar 23 april 2016 Sleeuwijk E1 4-6 GJS E1 Sleeuwijk E1 1-0 ('10) Sleeuwijk E1 2-0 ('11) 2-1 ('14) Denley van Wijnbergen 2-2 ('22) Teije Blokland Sleeuwijk E1 3-2 ('24) 3-3 ('25) Thijs den Dunnen 3-4 ('37) Thijs den Dunnen 3-5 ('39) Niek Lubbers Sleeuwijk E1 4-5 ('44) 4-6 ('45) Teije Blokland

6 Competie - voorjaar 23 april 2016 club W W G V P V T 1 Theole E (37) 2 Hardinxveld E (13) 3 GJS E (-12) 4 Sleeuwijk E (-10) 5 RKTVC E (-14) 6 Leerdam Sp.'55 E (-14)